မည္သူ မဆို အမွန္ ရွိသလို ၊ အမွားလည္း ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အျမင္ ၊ အေတြးမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ တာဝန္ယူရမွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ထပ္ဆင္႔ကူးယူျပီး တျခားေနရာမွာ ေဖာ္ျပခ်င္တယ္ ဆိုေသာ စာခ်စ္သူ သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို စာရဲ႕ ေအာက္တစ္ေနရာမွာ “ ကိုေဇာ္ ” ႏွင္႔ “ zaw357.blogspot.com ” ဆိုတာေလးကိုေတာ႔ ထည္႔ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။

{ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ႔ “ ေရးတဲ႔စာ ” နဲ႔ “ စာေရးသူ ” ကို မေရာေထြးေစဖို႔ပါ။ }

ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

အဇၨတေဂၢ ပါဏုေပတံ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစာၦမိ။


25 February 2010

1 ပန္းကန္ ၊ ဘူေဖး ၊ ေဟာ႔ေပါ႔ ႏွင္႔ ႏွီးေဒါင္းလန္း




စားလို႔ ေသာက္လို႔ အရာေတြပါပဲ..။ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ေတြကေတာ႔ ျခားနားတယ္ဗ်ာ..။ လူ႔ဘဝလိုေပါ႔..။

ပန္းကန္..


Plate လို႔ ေခၚတဲ႔ ပန္းကန္ျပားကို စတင္ တီထြင္ကတည္းက တစ္ေယာက္တည္း စားဖို႔ပါ.။ တစ္ေယာက္ကိုင္ ဆိုပါေတာ႔..။ ကိုယ္႔ ပန္းကန္ထဲကို ကိုယ္႕ဖာသာကိုယ္ ထည္႔ထားၾကရတာပါ.။ ကိုယ္႕ ပန္းကန္ထဲက စားစရာ ကိုယ္စိတ္ၾကိဳက္..။ ဘယ္သူမွလည္း ကိုယ္ပန္းကန္ထဲကို လက္လာမရႈပ္ဘူး.။ အဲ.. အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ ဆိုတဲ႔ ခ်စ္သူေတြကေတာ႔ တစ္ပန္းကန္ကို ႏွစ္ေယာက္စားၾကေလးရဲ႕..။ ဒါေပမဲ႔..အဆင္မေျပလွဘူး ထင္တယ္.။ သူတို႕ ခဏပါ.။ ေနာက္ေတာ႔လည္း ကိုယ္႔ပန္းကန္နဲ႔ ကိုယ္ေပါ႔..။

ဘူေဖး..

ဘူေဖး ကို ကိုယ္႕အိမ္မွာထက္ ဆိုင္မွာ သြားစားျဖစ္ၾကတာ မ်ားတယ္.။ ဘူေဖးစားတာကလည္း အႏုပညာ လိုေသးတယ္ဗ်.။ အရင္က ကၽြန္ေတာ္ မဂၢဇင္း တစ္ေစာင္မွာ ေရးဖူးေသးတယ္..။ “ ဘူေဖး စားျခင္း အႏုပညာ ” ဆိုတာ.။ ထားလိုက္ပါေတာ႔ ..အခုပဲ ဆက္ေျပာၾကည္႔မယ္.။ ဆိုင္ေတြ ၊ အခန္းအနားေတြမွာ စားၾကတာ မ်ားတယ္.။ ခုံတန္း အရွည္ၾကီး ေပၚမွာ စားစရာအမ်ိဳးေပါင္းမ်ားစြာကို အစီအရီခ်လို႔.၊ ထမင္းေတြ ၊ ဟင္းေတြ ၊ အသီးအႏွံေတြ ၊ အခ်ိဳတည္းစရာေတြ ၊ အခ်ိဳရည္ေတြ အစံုစံုကို စားပြဲေပၚမွာ ခ်ထားတယ္.။

ကိုယ္ၾကိဳက္ရာသာ ထည္႔စားေပေတာ႔ ကိုယ္႕ပန္းကန္ထဲကို ဘယ္သူမွ လာတားမဲ႔ သူမရွိ..အဲ ..တစ္ခုေတာ႔ ရွိတယ္.။ ကိုယ္ေလာဘၾကီးျပီး ထည္႔ထားတဲ႔ အစားအစာေတြ မကုန္ရင္ေတာ႔ ရွက္စရာၾကီးပဲ.။ တခ်ိဳ႕ဆိုင္ေတြကေတာ႔ လုပ္ၾကတယ္.။ ေစ်းခ်ိဳတယ္..ဟင္းအမယ္လည္း မ်ားတယ္.။ ၾကိဳက္တာလည္း စားလို႔ရတယ္.။ တစ္ခုေတာ႔ သတိထား..။ ကိုယ္႕ပန္းကန္ထဲက စားစရာေတြ မကုန္ရင္ ၁၀၀ ဂရမ္ ကို ဘယ္ေလာက္ဆိုျပီး ဒဏ္ေၾကးေကာက္တယ္ ။ မွတ္ကေရာ..ေလာဘတၾကီးထည္႔တဲ႔ သူ ..မကုန္ရင္ သြန္ပစ္မယ္ကြာ ဆိုတဲ႔ စိတ္သေဘာ ပုပ္တဲ႔ သူေတြ ခံရေတာ႔တာပဲ..။

တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ စားရတာနဲ႔ ေလွ်ာ္ရတာနဲ႔ မကာမိဘူး ျဖစ္ၾကတယ္..။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္က ဘူေဖးကို ဒီလို သတ္မွတ္တယ္..။ “ တန္အစာ လြန္ဒဏ္ေၾကးပါ..။ ” လို႔ ..။


ေဟာ႔ေပါ႔...


Hot Pots တဲ႔ဟ..။ “ အိုးပူၾကီး ” ေပါ႔..။ ဟုတ္ပါတယ္.။ အိုးပူၾကီးပါပဲ.. ။ ဒါၾကီးကုိ စားပြဲေပၚမွာ တင္ျပီး ေအာက္က မီးနဲ႔ ကိုယ္ထည္႔ခ်င္တဲ႔ အသား ၊ ငါး ၊ အသီးအရြက္ေတြကို ထည္႔ျပီး စားရတာပါ.။ တစ္ေယာက္တည္း စားလို႔ရသလို ႏွစ္ေယာက္စားလည္း ရတယ္..။ အိုဗ်ာ..မဟုတ္ေသးဘူး..၊ အဖြဲ႔နဲ႔ စားလည္း ရတယ္.။ ၾကိဳက္သေလာက္ အေယာက္ေရနဲ႔စား..။ သူက အလည္က အိုးထဲကို ကိုယ္စားခ်င္တဲ႔ အသား ၊ ငါး ၊ အသီးအရြက္ေတြကို ထည္႔ျပဳတ္ျပီး တူေလးနဲ႔ ညွပ္ ကိုယ္႕ေနရာက အခ်ဥ္ေလးနဲ႔ တို႕ျပီး ရွလႊတ္ဆိုျပီး စားရတာေလ.။ ေျပာရင္းနဲ႔ေတာင္မွ ရွလႊတ္...ေနာ္...။

ဒါဆိုရင္ ကိုယ္ထည္႔ျပီး ျပဳတ္ထားတဲ႔ အသား ၊ ငါးေတြကို သူမ်ားက မွားယုူျပီး စားသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ.။ ဟုတ္တယ္..။ ဒါေၾကာင္႔ တခ်ိဳ႕ ေဟာ႔ေပါ႔ေတြမွာ အကန္႕ေလးေတြ ခြဲေပးထားတယ္.။ ကိုယ္႔ေနရာမွာ ထည္႔ထားရင္ သူေနရာဆီ ေရာက္မသြားဘူးေပါ႔ေလ.။ ဒါေပမဲ႔ လူမ်ားလာရင္ သူတို႕ ခြဲေပးထားတဲ႔ အကန္႔ေလးက အမ်ားဆံုးမွ ေလးကန္ထဲရယ္ဗ်ာ.။ ဒါဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..။

ဒါေလးမ်ားဗ်ာ..။ ကိုယ္႕စားမဲ႔အသား ၊ ငါးေတြကို ကိုယ္႕တူေလးနဲ႔ ညွပ္ျပီး အိုးထဲကို စိမ္ျပီး ျပဳတ္လိုက္ၾကတာပဲေလ.။ ရျပီးထင္ေတာ႔မွ ဆြဲယူျပီး အခ်ဥ္ထဲႏွစ္ စားလိုက္ၾကတာပါပဲ.။ ေကာင္းမွေကာင္း ၊ သူမ်ားလုစားလို႔မရေတာ႔ဘူးေပါ႔ေလ.။ ဒါေပမဲ႔..တစ္ခုေတာ႔ ရွိတယ္.။ အမ်ားနဲ႔ ဆိုေတာ႔ ရုပ္ပ်က္တယ္.။ ကိုယ္အတၱၾကီးတယ္ ၊ မာနၾကီးတယ္ ဆိုတာလည္း လူသိတယ္ေလ.။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီလိုေတာ႔ သိပ္မလုပ္ၾကပါဘူး.။ ကိုယ္စိမ္ထားတာ သူမ်ားယူစားသြားလို႔ မၾကိဳက္ေသာ္လည္း ၊ ရင္နာေသာ္လည္း ဘာမွ မျဖစ္သလိုနဲ႔ ေနလိုက္ၾကတယ္.။ ဒါကေတာ႔ ဟန္ေဆာင္တာေပါ႔ေလ.။


ႏွီးေဒါင္းလန္း.

ဗ်ာ...။ မၾကားဖူးၾကဘူးလား..။ ဟုတ္ပါတယ္ေလ..။ ေတာ္ေတာ္ေတာ႔ ၾကာသြားပါျပီ.။ အရင္က လူေတြက မိသားစု လိုက္ ထမင္းအတူတူ စားျဖစ္ေအာင္ ထြင္ၾကတာပဲ ထင္ပါတယ္ဗ်ာ.။ သူက ပန္းကန္ျပားလိုပဲ မ်က္ႏွာျပင္က ဒါေပမဲ႔ အၾကီးၾကီးေပါ႔ေလ.။ ေအာက္ေျခမွာ ေျခေထာက္ေတြပါတယ္.။ သူကပဲ စားပြဲလို ျဖစ္ေနတာေပါ႔ဗ်ာ.။ ေျခေထာက္ကေတာ႔ ၄ ေခ်ာင္း ၊ တခ်ိဳ႕ဆို ၅ ေခ်ာင္းပါတယ္.။ မ်က္ႏွာျပင္က ပန္းကန္ျပားလိုေပၚမွာ ထမင္းေတြ ၊ ဟင္းေတြကို ထည္႔ျပီး စားရတယ္ဗ်ာ.။ ေနာက္ေတာ႔ တစ္ေယာက္က ဟင္းခ်ိဳ ေသာက္ခ်င္လို႔ ေသာက္ျပီး ဆမ္းစားလိုက္ရင္ သူဆမ္းတဲ႔ ဟင္းခ်ိဳက ဒီဘက္မွာ ထမင္းေတြ ပံုျပီး စားေနတဲ႔ လူေတြ ဆီကိုလည္း ေရာက္လာတယ္.။ ဒါေၾကာင္႔ “ ႏွီးေဒါင္းလန္း ” နဲ႔ စားတာကို လက္ရည္တျပင္တည္း စားတယ္လို႔ ေျပာတာေလ.။

ဒီမွာ စားတဲ႔ သူက ကိုယ္ထမင္းေတြကို ဟင္းခ်ိဳေတြက လာစုေနေတာ႔ (အားလံုးက လက္နဲ႔ စားၾကတာေလ.။) ဒါေၾကာင္႔ စားရတာ မလြယ္ေတာ႔ဘူး.။ ဒီေတာ႔ ႏွီးေဒါင္းလန္းက ေအာက္ေျခက ေျခေထာက္နဲ႔ ဆိုေတာ႔ ညီေနတယ္ေလ.ဒါေလးကို မသိမသာေလး မလိုက္တယ္ဗ်ာ.။ ဒီေတာ႔ သူ႕ဘက္က ျမင္႔သြားျပီး ဟိုဘက္က လူက နိမ္႕သြားတယ္ေလ.။ ဒီမွာ သူ႕ဆီက ထမင္းေတြက ဟင္းခ်ိဳေတြ နဲ႔ အိုင္မေနေတာ႔ဘူးေလ.။ ဒီအခ်ိန္မွာ အျမန္ဆြဲေတာ႔တာပဲေပါ႔.။ ဟို တစ္ဖက္က လူကေတာ႔ ဟင္းခ်ိဳေတြထဲ ထမင္းေတြ လူးလွိမ္႕ေနေတာ႔တာေပါ႔ဗ်ာ.။ ဒီေတာ႔ ထမင္းကို လက္နဲ႔ ေကာက္စားဖို႔ ခက္လာတယ္ေလ.။ ဒီမွာ သူကလည္း ႏွီးေဒါင္းလန္းကုိ မလိုက္ျပန္ေရာ..။ ဟိုတစ္ဖက္က လူထက္ပိုျမွင္႔ေအာင္ မရတယ္ေလ.။ ဒီေတာ႔ ဟိုလုူ႕ဘက္မွာ ဟင္းခ်ိဳေတြ သြားအိုင္ေနျပန္ေရာ..။

ဒါနဲ႔ပဲ ဟိုဘက္က မ ၊ ဒီဘက္က မ နဲ႔ပဲ ႏွီးေဒါင္းလန္းၾကီးက မိုးပ်ံ ေနေတာ႔တာပဲဗ်ာ.။ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ညကပဲ ေတြးမိပါတယ္.။

ပန္းကန္ ဆိုတာကေတာ႔ တစ္ဦးတစ္ေယာက္လုပ္ေသာ အလုပ္ေလးေတြကို ရည္ ညႊန္း ပါလိမ္႔မယ္.။

ဘူေဖး
ဆိုတာေတာ႕ စိတ္ပါရင္ သြားလိုက္ စိတ္မပါရင္ ေနလိုက္ ဆိုသလို ေနရာေလး တစ္ခုေပါ႔..။

ေဟာ႔ေပါ႔
ဆိုတာကေတာ႔ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း လုပ္ႏိုင္သလို ၊ လူေတြနဲ႔ မ်ားမ်ား နဲ႔လည္း လုပ္ႏိုင္တယ္.။ သူမ်ားလာရင္ ဟန္ေဆာင္ ေနရတတ္တဲ႔ ေနရာေလး တစ္ခုေပါ႔.။

ႏွီးေဒါင္းလန္း
ဆိုတာကေတာ႔ တစ္ေယာက္တည္း မသံုးၾကပါဘူး.။ လူအမ်ားနဲ႔ အုပ္စု ဖြဲ႔ျပီး လုပ္ရတဲ႔ အလုပ္ေလးေတြပါ.။ အဲဒီအထဲမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က အတၱၾကီးလာျပီ ဆိုရင္အရမ္း သိသာတယ္.ျမင္သာ ထင္သာ လာတယ္.။

ဒါေၾကာင္႔ အဖြဲ႔နဲ႔ လုပ္တဲ႔ အလုပ္ေတြမွာ အားလံုးပဲ လက္ရည္ တျပင္တည္း ျဖစ္သင္႔ပါတယ္ဗ်ာ..။


ဘယ္သူ႕ကိုမွ မရည္ရြယ္ပါ.။ ေတြးမိတာေလး တစ္ခုပါပဲ.။


ကိုေဇာ္ ခံစားပံုေဖာ္သည္..။



http://zaw357.multiply.com/journal/item/688 မွာ 14.10.2009 ကေရးထားတာပါ၊

.

Share/Bookmark

1 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:

Flower said...

မေက်နပ္ဘူး..
လံုး၀မေက်နပ္ဘူး
ကိုယ္႕ဘေလာဂ္႕၀င္မရခ်ိန္မွာ သူမ်ားေတြ တစ္ပုဒ္ျပီးတစ္ပုဒ္တင္ေနတာ
လံုး၀မေက်ပ္ဘူး...
ဒါဘဲ...... ဟီဟီး