နိဒါန္း
အင္း...................
ဒီစာကိုဖတ္ျပီး ခင္ဗ်ားတို႔ ရယ္ၾကလိမ္႕မယ္။ ျပီးေတာ႔ ဒီစာကို ဖတ္ျပီးတဲ႔ လူေတြ ေျပာတဲ႔အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္႔ကို အရူးလို႔ေျပာလိမ္႕မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ မေျပာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕အေမကေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေျပာတယ္။
၁)
ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကေတာ႔ ဘယ္သိဦးမလဲဗ်ာ။ လူၾကီးေတြ မဂၤလာေဆာင္သြားတယ္ ဆိုရင္ လိုက္ခ်င္တာေပါ႔။ အ၀တ္အစားလွလွ ၀တ္ရတယ္ ၊ ေရခဲမုန္႕စားရတယ္.၊ ဒါပဲသိတာကိုး ၊ မလိုက္ရရင္ အာျပဲေအာင္ငိုမယ္ ၊ ဘာမွလဲ မသိဘူး ၊ ဘာမွလဲ မၾကည္႔ဘူူး ၊ လက္ဖြဲ႔ေပးရတာလဲ မသိဘူး ၊ ကၽြန္ေတာ္ သိတာ ေရွ႕က ေရခဲမုန္႕ခြက္ပဲ ၊ ဒါကုန္ရင္ ဘယ္မွာ ထပ္ယူရမလဲေပါ႔။ တခ်ိဳ႕ အလိုက္သိတဲ႔ လူၾကီးေတြက်ေတာ႔ . . . .
“ ဟာ ကိုေဇာ္ ကုန္သြားျပီလား ေနာက္တစ္ပြဲ ”
တခ်ိဳ႕က က်ေတာ႔ အလိုက္မသိဘူး ၊ ကၽြန္ေတာ႔ေရွ႕က ခြက္ပါတစ္ခါတည္း သိမ္းသြားတယ္ ၊ သြားျပီ ကၽြန္ေတာ္ မစား ရေတာ႔ဘူး။ ( ငတ္ၾကီး က်တယ္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ တန္ဖိုးရွိတဲ႔ ပါးစပ္က မေျပာနဲ႔ဗ် ၊ ငတ္ၾကီးက်တာ မဟုတ္ပါဘူး ၊ စားခ်င္တာပါ။ ဟဲဟဲ ကေလးကိုးဗ်။ )
၂)
ဒါနဲ႔ အရြယ္ နည္းနည္း ၾကီးလာေတာ႔ လူၾကီးေတြ မအားဘူး ဆိုရင္ လက္ဖြဲ႔ေလးကိုင္ျပီး သြားတတ္လာျပီ ၊ ဟိုဟိုဒီဒီ ၾကည္႔တတ္လာျပီ သတို႕သား ဘာ၀တ္တယ္။ သတို႕သမီး ဘာ၀တ္တယ္။ ဘယ္လိုေနတယ္ ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ မဟုတ္ေပမဲ႔ နည္းနည္းေတာ႔ ၾကည္႔တတ္လာျပီ။ လက္ဖြဲ႔ ကို ၀င္၀င္ခ်င္း ေကာင္တာမွာေပး ၊ သူျပန္ေပးတဲ႔ ေဆးလိပ္ကို ယူ ၊ သူတို႕ေပးတဲ႔ ေနရာမွာ ထိုင္ ၊ လာခ်တဲ႔ ေရခဲမုန္႔ ကိုစား ကုန္သြားလို႔ စားခ်င္ေနေပမဲ႔ ငယ္ငယ္တုန္းကလို မဟုတ္ေတာ႔ဘူး ဟန္ေလးနဲ႔ ေနတတ္လာျပီ။ ျပီးရင္ ေဘးကလူနဲ႔ သိမသိတဲ႔ ေတြ႕ရာ ေလွ်ာက္ေျပာ တတ္လာျပီ။ ခဏေနေတာ႔ သတို႔သားနဲ႔ သိရင္ သတို႔သား ၊ သတို႕သမီးနဲ႔ သိရင္ သတို႔သမီး.....၊
“ အစ္ကို ၊ အစ္မကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတာ႔မယ္ ။ ”
လို႔ နႈတ္ဆက္ အဲဒီမွာ သူတို႔ေျပာၾကတယ္။
“ေအးကြာ . . . ကိုေဇာ္ မင္းလာတာ အရမ္း၀မ္းသာတယ္။ ” တဲ႔။
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ကို ျပံဳးျပံဳး ျပန္လာျပီး ေမေမကို႕ေျပာတယ္။
“ ေမေမ သားကို သားလာလို႔ သတို႔သား ၊ သတို႔သမီးေတြက ၀မ္းသာတယ္တဲ႔။ ”
ဒီေတာ႔ ေမေမကေျပာတယ္။
“ ဒါကေတာ႔ သားရယ္ ဒီလိုပဲေျပာတာေပါ႔။ ” တဲ႔။
“ ဟင္ . . .”
ဒီကစျပီး ကၽြန္ေတာ္ မဂၤလာေဆာင္ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ စ စဥ္းစား လာခဲ႔မိတာပါ။ ဟုတ္တာပဲ ကၽြန္ေတာ္ မလာလို႔ သူတို႕ ၀မ္းနည္း ေနမွာလား။ ကိုေဇာ္ မလာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ၊ ကၽြန္မတို႕ မဂၤလာ မေဆာင္ေတာ႔ပါဘူး ၊ မဂၤလာေဆာင္ မျဖစ္ေျမာက္ေတာ႔ပါဘူး လို႔ ေၾကျငာမွာလား။ မဂၤလာေဆာင္ကို ဖ်က္သိမ္းမွာလား။ ဒါအပိုေတြပါ။ ဒါေပမဲ႔ . . . ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာ မသိေသးပါ။
ဒီစာကိုဖတ္ျပီး ခင္ဗ်ားတို႔ ရယ္ၾကလိမ္႕မယ္။ ျပီးေတာ႔ ဒီစာကို ဖတ္ျပီးတဲ႔ လူေတြ ေျပာတဲ႔အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္႔ကို အရူးလို႔ေျပာလိမ္႕မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ မေျပာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕အေမကေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေျပာတယ္။
၁)
ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကေတာ႔ ဘယ္သိဦးမလဲဗ်ာ။ လူၾကီးေတြ မဂၤလာေဆာင္သြားတယ္ ဆိုရင္ လိုက္ခ်င္တာေပါ႔။ အ၀တ္အစားလွလွ ၀တ္ရတယ္ ၊ ေရခဲမုန္႕စားရတယ္.၊ ဒါပဲသိတာကိုး ၊ မလိုက္ရရင္ အာျပဲေအာင္ငိုမယ္ ၊ ဘာမွလဲ မသိဘူး ၊ ဘာမွလဲ မၾကည္႔ဘူူး ၊ လက္ဖြဲ႔ေပးရတာလဲ မသိဘူး ၊ ကၽြန္ေတာ္ သိတာ ေရွ႕က ေရခဲမုန္႕ခြက္ပဲ ၊ ဒါကုန္ရင္ ဘယ္မွာ ထပ္ယူရမလဲေပါ႔။ တခ်ိဳ႕ အလိုက္သိတဲ႔ လူၾကီးေတြက်ေတာ႔ . . . .
“ ဟာ ကိုေဇာ္ ကုန္သြားျပီလား ေနာက္တစ္ပြဲ ”
တခ်ိဳ႕က က်ေတာ႔ အလိုက္မသိဘူး ၊ ကၽြန္ေတာ႔ေရွ႕က ခြက္ပါတစ္ခါတည္း သိမ္းသြားတယ္ ၊ သြားျပီ ကၽြန္ေတာ္ မစား ရေတာ႔ဘူး။ ( ငတ္ၾကီး က်တယ္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ တန္ဖိုးရွိတဲ႔ ပါးစပ္က မေျပာနဲ႔ဗ် ၊ ငတ္ၾကီးက်တာ မဟုတ္ပါဘူး ၊ စားခ်င္တာပါ။ ဟဲဟဲ ကေလးကိုးဗ်။ )
၂)
ဒါနဲ႔ အရြယ္ နည္းနည္း ၾကီးလာေတာ႔ လူၾကီးေတြ မအားဘူး ဆိုရင္ လက္ဖြဲ႔ေလးကိုင္ျပီး သြားတတ္လာျပီ ၊ ဟိုဟိုဒီဒီ ၾကည္႔တတ္လာျပီ သတို႕သား ဘာ၀တ္တယ္။ သတို႕သမီး ဘာ၀တ္တယ္။ ဘယ္လိုေနတယ္ ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ မဟုတ္ေပမဲ႔ နည္းနည္းေတာ႔ ၾကည္႔တတ္လာျပီ။ လက္ဖြဲ႔ ကို ၀င္၀င္ခ်င္း ေကာင္တာမွာေပး ၊ သူျပန္ေပးတဲ႔ ေဆးလိပ္ကို ယူ ၊ သူတို႕ေပးတဲ႔ ေနရာမွာ ထိုင္ ၊ လာခ်တဲ႔ ေရခဲမုန္႔ ကိုစား ကုန္သြားလို႔ စားခ်င္ေနေပမဲ႔ ငယ္ငယ္တုန္းကလို မဟုတ္ေတာ႔ဘူး ဟန္ေလးနဲ႔ ေနတတ္လာျပီ။ ျပီးရင္ ေဘးကလူနဲ႔ သိမသိတဲ႔ ေတြ႕ရာ ေလွ်ာက္ေျပာ တတ္လာျပီ။ ခဏေနေတာ႔ သတို႔သားနဲ႔ သိရင္ သတို႔သား ၊ သတို႕သမီးနဲ႔ သိရင္ သတို႔သမီး.....၊
“ အစ္ကို ၊ အစ္မကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတာ႔မယ္ ။ ”
လို႔ နႈတ္ဆက္ အဲဒီမွာ သူတို႔ေျပာၾကတယ္။
“ေအးကြာ . . . ကိုေဇာ္ မင္းလာတာ အရမ္း၀မ္းသာတယ္။ ” တဲ႔။
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ကို ျပံဳးျပံဳး ျပန္လာျပီး ေမေမကို႕ေျပာတယ္။
“ ေမေမ သားကို သားလာလို႔ သတို႔သား ၊ သတို႔သမီးေတြက ၀မ္းသာတယ္တဲ႔။ ”
ဒီေတာ႔ ေမေမကေျပာတယ္။
“ ဒါကေတာ႔ သားရယ္ ဒီလိုပဲေျပာတာေပါ႔။ ” တဲ႔။
“ ဟင္ . . .”
ဒီကစျပီး ကၽြန္ေတာ္ မဂၤလာေဆာင္ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ စ စဥ္းစား လာခဲ႔မိတာပါ။ ဟုတ္တာပဲ ကၽြန္ေတာ္ မလာလို႔ သူတို႕ ၀မ္းနည္း ေနမွာလား။ ကိုေဇာ္ မလာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ၊ ကၽြန္မတို႕ မဂၤလာ မေဆာင္ေတာ႔ပါဘူး ၊ မဂၤလာေဆာင္ မျဖစ္ေျမာက္ေတာ႔ပါဘူး လို႔ ေၾကျငာမွာလား။ မဂၤလာေဆာင္ကို ဖ်က္သိမ္းမွာလား။ ဒါအပိုေတြပါ။ ဒါေပမဲ႔ . . . ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာ မသိေသးပါ။
၃)
ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာသိတာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း “ တင္႔လြင္ ” မဂၤလာေဆာင္မွာပါ။ အစ အေနာက္ ၊ မ်က္ႏွာေျပာင္တဲ႔ ေနရာမွာ အထူးဆု ရမယ္ဆိုတဲ႔ သူေပါ႔ေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စတယ္ ၊ ေနာက္တယ္ဆိုတာ သူ တည္ေနသေလာက္ပါ။
သူ႕မဂၤလာေဆာင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ သူ႕ကို ေနာက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ သြားခဲ႔တာပါပဲ။ ဟဲဟဲ . . အေသးစိတ္ေတာ႔ မေရးေတာ႔ ပါဘူး။ လက္ဖြဲ႔ ၾကီးၾကီး ပိုက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ မဂၤလာ ခန္းမထဲ ေရာက္ေတာ႔ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ေနာက္က်ေနျပီဗ်။ ေကာင္တာမွာ လက္ဖြဲ႔ မေပးေသးဘဲ သူႈဆီတန္း ယူသြားေတာ႔ ေကာင္တာက မိန္းကေလးကလဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ေလ။ သူ႕ေရွ႕ေရာက္ေတာ႔ သတို႕သား တင္႔လြင္က...
“ ဟာ . . . ကိုေဇာ္ ၊ မင္းကလဲကြာ လက္ဖြဲ႔ဲၾကီး ေကာင္တာမွာ ထားပါကြ။ ”
ဆိုျပိး သူကိုယ္တိုင္ သယ္လာျပီး ေကာင္တာမွာ ထားတယ္။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ကို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခံုမွာ ေနရာခ် ေပးတယ္ေလ။ တျခား သူငယ္ခ်င္းေတြကိုၾကည္႔ လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လိုပဲ အိပ္မက္ထဲမွာ လမ္းေလ်ာက္ေနရသူလို ၀ိုးတ၀ါးနဲ႔ ထိုင္ေနၾကတယ္။ မ်က္ႏွာေျပာင္ ၊ အစအေနာက္ သန္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ တင္႔လြင္ က ....
“ လာပါ ၊ ၾကြပါ ၊ သံုးေဆာင္ပါ ၊လာတဲ႔ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ”
စတဲ႔ စကားေတြနဲ႔ သူ႕ေကာင္မေလးကို လက္တြဲျပီး ဧည္႕ခံေနတယ္ ၊ တင္႔လြင္ ပံုစံက ေက်ာင္းတုန္းက တင္႔လြင္ နဲ႔ တျခားစီေလ။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အေတြးရခဲ႔ပါတယ္။
“ ေၾသာ္ . . . မဂၤလာေဆာင္ ဆိုတာ ဒါကိုး . . . . ”
၄)
ကၽြန္ေတာ္ အားက်ခဲ႔ရတဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ ႏွစ္ခု ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အစ္မ ၀မ္းကြဲ မသူဇာ မဂၤလာေဆာင္ နဲ႔ မင္းသမီး ခိုင္သင္းၾကည္ မဂၤလာေဆာင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္အစ္မ မသူဇာရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ ကေတာ႔ သူႈေခတ္ သူ႕အခါမွာေတာင္မွ သိန္းနဲ႔ ခ်ီျမတ္ ခဲ႔ျပီး လက္ဖြဲ႔ေပါင္း ၄၀၀ ေက်ာ္ရခဲ႔တာပါ။ ဒါေတာင္မွ သူက ေရခဲမုန္႕ကို အရံမုန္႕၄ မ်ိဳးနဲ႔ ေကၽြးတာေနာ္။ ဒါေတာင္မွ သိန္းနဲ႔ ခ်ီျပီးျမတ္တယ္ဗ်ာ။
မင္းသမီး ခိုင္သင္းၾကည္ မဂၤလာေဆာင္ကေတာ႔ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ႔။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေျပာမေနေတာ႔ဘူး။ မဂၢဇင္းေတြ ၊ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ျမင္တဲ႔ အတိုင္းပဲေလ။ လက္ဖြဲ႔ေတြ . . . ဟီးဟီး . . . ကၽြန္ေတာ္ အားက်တယ္ဗ်ာ။
၅)
ကၽြန္ေတာ္ အားၾကိဳးမာန္တတ္ ကူညီခဲ႔ဖူးတဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ ႏွစ္ခုရွိတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြပါပဲ။ ကိုကိုေအာင္ မဂၤလာေဆာင္ နဲ႔ တင္ႏွင္းရီ မဂၤလာေဆာင္ ပါ။ ကိုကိုေအာင္ မဂၤလာေဆာင္မွာက အိမ္မွာပဲ ေဆာင္တာပါ။ သတို႔သားတဲ႔ဗ်ာ ၊ ေအးေအးေဆးေဆး မေနဘူး။ စားပြဲ ၊ ကုလားထိုင္ ငွားတာက အစ ျပင္ဆင္တာ အဆံုး သူကိုယ္တိုင္ လိုက္လုပ္ေနတယ္ဗ်ာ။ သူ႕မဂၤလာေဆာင္မွာ လွလွပပ ျဖစ္ခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ လဲသိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ အစြမ္းကုန္ လိုက္လုပ္ေနတာပါပဲ။ သူက မနက္ ၄ နာရီထိုးတဲ႔ အထိ လိုက္လုပ္ေနေတာ႔ မနက္ မဂၤလာလဲ ေဆာင္ေရာ မ်က္တြင္း ေဟာက္ပက္နဲ႔ သတို႕သားကို မဂၤလာေဆာင္လာတဲ႔ လူတိုင္းေတြ႕ေန ရတယ္ေလ။ သူက ဒါမ်ိဳး . . . .
တင္ႏွင္းရီ မဂၤလာေဆာင္ကိုေတာ႔ ရပ္ကြက္ထဲက ခန္းမမွာ လုပ္တာဆိုေတာ႔ ခန္းမက က်ယ္ေတာ႔ လုပ္လို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ လုပ္လိုက္ရတာ ဖတ္ဖတ္ကို ေမာေရာ။ မနက္မိုးလင္း ေတာ႔ ေဆာင္းေဘာက္ေတြနဲ႔ သီခ်င္းေတြဖြင္႔ေတာ႔မွ မဂၤလာေဆာင္ အလွပန္းအိုးတင္ဖို႔ ခံုမယူရေသးလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အေျပးအလႊား ယူလိုက္ေသးတယ္ေလ။ အဓိက လုပ္ရတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ ခန္းမထဲကို လူေတြ၀င္လာမွ ေပေရေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အ၀တ္အစားေတြေၾကာင္႔ ခန္းမ ေနာက္ေပါက္ကေန ျပန္လာခဲ႔ရတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေတြ႕ေတာ႔ ရပ္ကြက္ထဲက လူေတြက ...
.“ အံ့ပ ကိုေဇာ္ရယ္ ၊ နင္တို႔ မရွက္ဘူးလား။ နင္တို႕က မိန္းကေလးရွင္ ဘက္ကေလ။ ဘာလုပ္စရာလိုလဲ။ ဒါ ေယာက်္ားေလးေတြ ဘက္က လုပ္ရမွာေလ ၊ နင္တို႔ မရွက္ဘူးလား။ ”
တဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တကယ္မသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိတာက ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္း မဂၤလာေဆာင္မွာ တင့္တင့္တယ္တယ္ ျဖစ္ေစခ်င္တာပဲ သိတာပါ။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရွက္ဖို႔ ေနေနသာသာ ေရခ်ိဳးျပီးေတာ႔ တင္ႏွင္းရီ မဂၤလာေဆာင္မွာ စားပြဲထိုး လိုက္ၾကပါေသးတယ္။ ဘာပဲ ေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေပ်ာ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။
၆)
ကၽြန္ေတာ္ အလြန္ စိတ္ပ်က္ခဲ႔ရတဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ ႏွစ္ခု ရွိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြပါပဲ ၊ နာမည္ေတာ႔ မေျပာေတာ႔ဘူးဗ်ာ။ ကိုယ္႔ရဲ႕ ခ်ိဳ႕တဲ႔မႈကို လက္မခံပဲ ၊ သူမ်ားေတြနဲ႔ တန္းတူ မဂၤလာေဆာင္ခ်င္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ပါ။ အိမ္ေထာင္ တစ္ခုမွာ မဂၤလာေဆာင္မွ မဂၤလာရွိမယ္ လို႔ သူတို႔ ယူဆၾကတယ္ ထင္တယ္။ သူတို႕ ေခ်းငွားျပီး မဂၤလာ ေဆာင္ၾကတာပါ။
တစ္ေယာက္က အိမ္မွာ ေဆာင္တာပါ။ သူတို႔ရဲ႔ ခ်ိဳ႕တဲ႔မႈကို သိလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သူမ်ားေတြထက္ ပိုလက္ဖြဲ႔တာပါပဲဗ်ာ။ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ ျပည္႔မွီေအာင္ မေပးႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး။ မဂၤလာေဆာင္ ျပီးေတာ႔ သူတို႔မႈိင္ေနၾကတယ္။ တစ္နာရီခြဲ ၊ ႏွစ္နာရီစာ ေပ်ာ္ခဲ႔တာေလးဟာ မဂၤလာေဆာင္ မ႑ပ္ေတာင္မွ မဖ်က္ရေသးဘူူး။ သူတို႔ လက္ဖြဲ႔ေငြေတြ တြက္ေနၾကတယ္။ မေနႏိုင္လို႔ ေမးၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ သူတို႔ အရင္းမေက် ၾကဘူးတဲ႔။ အရင္းေက်ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ မတတ္ႏိုင္ခဲ႔လို႔ သူတို႕ မဂၤလာေဆာင္ ဓါတ္ပံုေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူရ ထပ္လက္ဖြဲ႔ ခဲ႔ရတယ္။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ခန္းမမွာမွ ေဆာင္မယ္ ဆိုျပီး ပိုေခ်းငွား ေဆာင္ခဲ႔တယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အာလံုးေျပာပါတယ္။ ရံႈးမယ္ ဆိုတာ ေသခ်ုာတယ္လို႔ ေျပာတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ႔ မရပါဘူး ၊ မဂၤလာခန္းမမွာ မဂၤလာေဆာင္မွ မဂၤလာရွိတယ္ လို႔ ယူဆထားတဲ႔ သူတို႕ အတြက္ကေတာ႔ ဒီတစ္ရက္ကေလး မဂၤလာပြဲ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ အတြက္ သူတို႔ အေၾကြးေတြကို စိတ္ဆင္းရဲျခင္း မ်ားစြာျဖင္႔ လေပါင္းမ်ား စြာ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ ဆပ္ေနၾကရတာပါ။ သူတို႕ အေၾကြးေတြ ေက်ေအာင္ လက္မဖြဲ႔ႏိုင္တဲ႔ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းႏိုင္ခဲ႔ပါ။
၇)
ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္လန္႔ တုန္လႈပ္ခဲ႔ရတဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ ႏွစ္ခု ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဘးရပ္ကြက္မွာ ျဖစ္ခဲ႔တာပါ။ တစ္ခုက ေကာင္ေလး နဲ႔ ေကာင္မေလး ငယ္ငယ္ေလး ခိုးေျပးသြားျပီး ျပန္လာလို႔ မဂၤလာေဆာင္ ေပးတာပါ။ မဂၤလာေဆာင္ ျပီးေတာ႔ လက္ဖြဲ႔ ေငြေတြကို သတို႕သား ၊ သတို႔သမီးတို႕ ႏွစ္ဘက္လုရင္း မဂၤလာ ခန္းမမွာတင္ ရိုက္ၾက ၊ ႏွက္ၾက ျဖစ္ၾကသတဲ႔ေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေကာင္ေလး ကြဲသြားၾကတယ္။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ မဂၤလာေဆာင္ျပီး မဂၤလာဦးညမွာ လက္ဖြဲ႔ေတြ ၊ လက္ဖြဲ႔ ေငြေတြတြက္ရင္း ငါ႔မိဘက ဘယ္ေလာက္ စိုက္ထားတာ ၊ ငါ႔မိဘက ပိုကုန္တယ္ ဆိုျပီး ျငင္းၾက ခုန္ၾကရင္း လက္သီဒဏ္ေၾကာင္႔ မ်က္ခံုးကြဲသြားတဲ႔ သတို႔သမီးနဲ႔ သနပ္ခါးတုံးေၾကာင္႔ ေခါင္းကြဲသြားတဲ႔ သတို႔သားတို႔ ညတြင္းခ်င္း ရပ္ကြက္ရံုးမွာ ကြာရွင္းလိုက္ၾကသတဲ႔။ သူငယ္ခ်င္း ေျပာျပေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ၾကက္သီး ထမိေအာင္ တုန္လႈပ္ခဲ႔ရတယ္။ ဒါဆို ဘာလို႔ မဂၤလာေဆာင္ၾကေသးလဲဗ်ာ။ ဘယ္မွာ မဂၤလာရွိလို႔လဲ။ ဒီလို မဂၤလာေဆာင္မ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္ဗ်ာ။
၈)
ကၽြန္ေတာ္႕ဘ၀မွာ မဂၤလာ ႏွစ္ခါေဆာင္ဖူးတယ္။ ( ဟာ. . ေဟ႔ . . ေဟ႔. . . ေနပါဦး။ စကားကိုျပီးေအာင္ နားေထာင္ပါဗ် ၊ ခင္ဗ်ားကလဲ။ ခက္တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ မဂၤလာေဆာင္တာ အျပင္မွာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်။ အိပ္မက္ထဲမွာပါ . . . . ဟူး။ )
ပထမ တစ္ခါ မဂၤလာေဆာင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ခန္းမမွာ ေဆာင္တာတဲ႔။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ခ်စ္သူက ကၽြန္ေတာ္႕မွာ မရွိေသးေတာ႔ အိပ္မက္ထဲက မဂၤလာေဆာင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ လက္ကို တြဲထားတဲ႔ သတို႕သမီးက မ်က္ႏွာမပါဘူး။ မ်က္ႏွာေျဗာင္ၾကီးတဲ႔ေလ။ မ်က္ႏွာေျဗာင္ တိုက္တယ္ဆိုတာ ဒါပဲေနမွာ။ ေအးေလ အျပင္မွာ မရွိေတာ႔ အိပ္မက္ထဲမွာ မ်က္ႏွာ မပါတာ ဆန္းလား။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မက္ထဲမွာ ေတာင္မွ ရွက္ေနတယ္ဗ်ာ။ အျမဲတမ္း ေတြ႕ဆံုေနတဲ႔ လူေတြ ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဒီေန႕က်မွ ဟိတ္ၾကီး ဟန္ၾကီးေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရမွာေလ။ မဂၤလာေဆာင္ ဆိုတာကလဲ အျမဲတမ္း ရင္းႏွီး ေတြ႔ဆံုေနတဲ႔ လူေတြကို ဖိတ္တာ မဟုတ္လားဗ်ာ။ လုရင္းေတြကို ဖိတ္တာေလ။ ဒီလိုလူေတြကို အရင္ေန႕က....
“ ေဟ႔ေကာင္ ဘယ္ဒိုးမလို႔လဲ။ ပုံးဆြဲျပီးျပီးလား ၊ ျပီးရင္ ဗံုးၾကဲေလ ၊ ဟီးဟီး . . . ဟားဟား..”
ဒီလိုေျပာေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဒီေန႕က်မွဗ်ာ..........
“ လာပါခင္ဗ်ာ။ ၾကြပါ စားပါ ေသာက္ပါ။ ”
ဆိုျပီး ဟိတ္ၾကီးဟန္ၾကီးနဲ႔ ဆက္ဆံရမွာ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ ရွက္တယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ေန႕က်ေတာ႔ ျပန္ေတြးရင္ တကယ္ ရွက္စရာၾကီးဗ်ာ။ ဟုတ္ေတာ႔ ဟုတ္ပါတယ္ေလ။ မဂၤလာေဆာင္ ဆိုတာ ေနခ်င္သလို ေနလို႔ ဘယ္ရမလဲ။
“ လာ . . . ေဟ႔ေကာင္ ထိုင္ခ်င္တဲ႔ ေနရာမွာ ဖိနပ္ခု ထိုင္လိုက္ ၊ ပ်င္းရင္ ေလးျဖဴ သီခ်င္း ဟစ္ေနကြာ။ ငါ . . ဗံဒါသီး ထုစားဖို႔ သြားေကာက္ဦးမယ္။ ”
ဆိုျပီး ဒီလိုလဲ လုပ္လို႔ မရဘူးေလ။ ဒါေပမဲ႔ ဟိတ္ၾကီး ဟန္ၾကီးေတြနဲ႔ လုပ္ရေျပာရမွာ ကၽြန္ေတာ္ မုန္းတယ္ဗ်ာ။ ( ျပီးေတာ႔ ဟန္ေဆာင္တာကို ကၽြန္ေတာ္မုန္းတယ္။ )
သတို႕သမီးက မ်က္ႏွာေျဗာင္နဲ႔ ဆိုေတာ႔ ရွက္မရွက္ မသိေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ရွက္တယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ မေနတတ္ဘူး။
ေနာက္တစ္ခါ မဂၤလာေဆာင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မရွက္ရ ေတာ႔ဘူးေလ။ ဘယ္ရွက္ရမလဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က အထူး အစဥ္အေနနဲ႔ တစ္ဧက ပတ္လည္ကို ကာထားလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ႔မွ ဒီအထဲမွာ က်င္းပတာေလ ၊ မဂၤလာေဆာင္ အခ်ိန္က ဒီမဂၤလာေဆာင္ အခ်ိန္အေတာအတြင္း ဘယ္မွမထြက္ရ ၊ ဟန္းဖုန္းမေျပာရ ၊ ကၽြန္ေတာ္႕မဂၤလာေဆာင္ကို လာတဲ႔လူေတြကို ေကာင္တာမွာ လက္ဖြဲ႔ေပးျပီးတာနဲ႔ မ်က္ႏွာဖံုးတစ္ခု ေပးလိုက္တယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္နွာဖံုးနဲ႔ပဲေလ။ သတို႕သမီးကေတာ႔ မ်က္ႏွာေျဗာင္ထက္ စာရင္ ေတာ္ေသးတယ္ ဆိုျပီး ေပ်ာ္ေတာင္မွ ေပ်ာ္ေနေသး ၊ ေအးေလ သူလဲ ပထမ တစ္ခါကထက္စာရင္ ေတာ္ေသးတာေပါ႔ေလ။ မ်က္ႏွာေျဗာင္နဲ႔ မဟုတ္ေတာ႔ဘူးေလ။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ေနတယ္ ၊ ျပံဳးေနတယ္ ၊ မဲ႔ေနတယ္ ၊ ငိုေနတယ္ ၊ ရွက္ေနတယ္ ၊ သူတို႕ မျမင္ရဘူးေလ ၊ ေကာင္းမွေကာင္း။ မဂၤလာေဆာင္လာတဲ႔ လူေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္က ေက်းဇူးတင္ ကဒ္ေလးေတြ လိုက္ေ၀တယ္ေလ။ ဒီကဒ္မွာ ကၽြန္ေတာ္က ဒီလို ေရးထားတယ္။
“ ၾကြေရာက္တဲ႔ အတြက္ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ လိုအပ္တာမ်ားကို ကိုယ္႔ပိုက္ဆံနဲ႔ ကိုယ္မွာ စားႏိုင္ၾကပါတယ္။ ”
လို႔ေရးထားတယ္ေလ။ ဟီဟိ . . . သူတို႕ခဗ်ာ အျပင္လည္း ထြက္မရ ၊ ပြဲခ်ိန္ကလည္း ၅ နာရီေတာင္ ၾကာေတာ႔ ဗိုက္ကလည္းဆာ ၊ H/P ကလည္း ေခၚမရ ၊ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိၾကဘူး ၊ ျပီးေတာ႔ လူဆိုတာ သိတယ္မဟုတ္လား။ ဟန္ကို႕ဖို႔ဆိုတာ ရွိေသးတယ္ေလ။ ဒီၾကားထဲမွာ ပါလာတဲ႔ ကေလးေတြကလည္း ဟိုဟာ စားမယ္ ၊ ဒီဟာ စားမယ္နဲ႔ေပါ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ သူမ်ားေတြ စားသလိုမ်ိဳး အားက်မခံ ၀ယ္စားရေတာ႔တာေပါ႔။
ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္က ေစ်းကို အျပင္ထက္ ၃ ဆေလာက္ တင္ထားေသးတယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္႔ မဂၤလာေဆာင္က ကၽြန္ေတာ္ အစ္မ မသူဇာ နဲ႔ ခိုင္သင္းၾကည္ မဂၤလာေဆာင္ တို႔ထက္ သာသြားတယ္ဗ်ာ။ ခ်က္ခ်င္း ကုေဋၾကြယ္ သူေဌး ျဖစ္သြားတယ္ တဲ႔။ ဒါေပမဲ႔ . . တစ္ခုပဲ ခက္ေနတယ္ဗ်ာ။ ဒါက အိပ္မက္ထဲမွာေလ။ ျပီးေတာ႔ မ်က္ႏွာဖံုး စြပ္ျပီး အျပင္မွာ မဂၤလာေဆာင္တယ္ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ထံုးစံမွ မရွိတာ အဂၤလန္ ၊ ျပင္သစ္ ၊ အေမရီကားေတြမွာေတာ႔ ၾကားဖူးတယ္ေလ။
၉)
ဒီေနာက္ေတာ႔..........
မဂၤလာေဆာင္နဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ကၽြန္ေတာ္႕ဆရာႏွစ္ေယာက္က ဒီလိုေျပာျပတယ္..။
“ မဂၤလာေဆာင္ဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အယူမွာ ဖူးစာေရစက္ အေနနဲ႔ ဘယ္ဘ၀ ေရာက္ေရာက္ ေမးၾကျပီ ဆိုရင္ ဤလင္ ၊ ဤမယား ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ စိတ္တူကိုယ္တူ ျပဳဖူးပါသလား ဆိုျပီး ေမးရိုး ထံုးစံပဲရွိတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ . . မဂၤလာဦး ဆြမ္းေကၽြးၾကတာေလ။ ေနာက္မွ လူေတြက ထြင္ျပီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ မဂၤလာေဆာင္ အခမ္းအနားေတြ လုပ္လာၾကတာ။ တကယ္ေတာ႕ ဘ၀ေရစက္မွာ မဂၤလာေဆာင္ျခင္းက အရာ မေရာက္ဘူး။ မဂၤလာ ဆြမ္းေကၽြးျခင္းသာ သံသရာ အထိပါတယ္။ ”
ကၽြန္ေတာ္ အံ့ၾသခဲ႔ရတယ္။ လူေတြ လူေတြ မလိုတာေတြ ခ်ဲ႔ၾကတာပါလား။ ေနာက္ ဆရာ တစ္ေယာက္က . . .
“ တကယ္ေတာ႔ကြာ စဥ္းစားၾကည္႔....။ ဟိုးအရင္က.....
၁) ဘုန္းၾကီးပင္႔ျပီး မဂၤလာ ဆြမ္းေကၽြးၾကတယ္။
၂) ေရွ႕ ခုႏွစ္အိမ္ ၊ ေနာက္ ခုႏွစ္အိမ္ အသိအမွတ္ ျပဳတယ္ဆိုရင္ အၾကင္လင္မယား ေျမွာက္တယ္။
၃) ပုဆိုးတန္းတင္ရင္ အၾကင္ လင္မယား အရာေျမာက္တာပါပဲ။ တကယ္ေတာ႔ သူနဲ႔ ကိုယ္ စိတ္တူ ကိုယ္တူ အတူတူ ေနၾကတာပါ။ ဒါကို လူေတြက ခ်ဲ႕လာၾကတာ။
စဥ္းစားၾကည္႔ရင္ လင္မယား ဆိုတာ အတူတူေနတာ မဟုတ္လား။ ( ေဆာရီးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္႕ဆရာေျပာသလို ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္း ေရးရလို႔ပါ။ ) ဒါကို သူတို႕က လူေတြ အမ်ားၾကီး သိေအာင္ ခန္းမမွာ မဂၤလာေဆာင္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္မတို႕ ဒီကိစၥ ၊ ဒီဟာ ကို တရား၀င္ လုပ္ပါေတာ႔မယ္လို႔ လူေတြကို ေၾကျငာေနသလို မဟုတ္ဘူးလားကြာ။ ေသခ်ာစဥ္းစား ၾကည္႔ရင္ ရွက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ကြာ။ ကိုယ္ေတြ ဒါလုပ္မွာကို လူေတြကို ေၾကာ္ျငာေနတာ။ ”
ဟာ . . . ဟုတ္တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ မဂၤလာေဆာင္ရမွာ ရွက္တဲ႔ ပိုရွက္မိတယ္ဗ်ာ။ ဘယ္လိုၾကီးမွန္းလဲ မသိေတာ႔ဘူး။ ခက္ေတာ႔ ခက္ေနျပီ။
၁၀)
အင္း . . . တကယ္လို႕ေပါ႔ ၊ ကၽြန္ေတာ္႕မွာ ခ်စ္သူရွိလာရင္ ျပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူနဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ တိုင္ပင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ဒီလို ေျပာၾကည္႔မယ္ဗ်ာ။
“ ခ်စ္သူေရ ၊ ကိုယ္ေလ မဂၤလာေဆာင္ရမွာ ရွက္လို႔ပါ။ သိကၽြမ္း ရင္းႏွီးေနတဲ႔ သူေတြကို ဒီေန႕က်မွ ဟိတ္ၾကီး ၊ ဟန္ၾကီး နဲ႔ လုပ္ရမွာ ရွက္လို႔ပါ။ ကိုကေလ. ဒီလိုလုပ္ခ်င္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာဓေလ႕ နဲ႔လည္း ညီေအာင္ မိတ္ေဆြေတြ ဖိတ္ျပီး မဂၤလာဆြမ္း ေကၽြးမယ္။ လက္ဖြဲ႔လည္း ေမွ်ာ္လင္႔ေနနဲ႔ေတာ႔။ မဂၤလာခန္းမမွာ မဂၤလာေဆာင္လို ကုန္က်မဲ႔ဟာကို ဘိုးဘြားရိပ္သာ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ မိဘမဲ႔ ကေလးေတြကို ျဖစ္ျဖစ္ လွဴခ်င္တယ္။ ခ်စ္သူ ဘယ္လို သေဘာရလဲ။”
ဒီေတာ႔....သူက.....
“ ဟုတ္တယ္ ၊ သူလည္း ဒီလိုပဲ တဲ႔။ မဂၤလာ ဆြမ္းေကၽြးျပီး ဘိုးဘြားရိပ္သာမွာ လွဴခ်င္ေနတာ။ ”
တဲ႔။ ဟာ . . . ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းသာတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူကိုလည္း အရမ္းခ်စ္သြားတယ္။
“ မရဘူးတဲ႔။ မဂၤလာ ခန္းမမွာပဲ မဂၤလာ ေဆာင္မယ္ တဲ႔။ လက္ဖြဲ႔ေတြလည္း လိုခ်င္တယ္တဲ႔။ သတို႔သမီး ၀တ္စံုလည္း ၀တ္ခ်င္တာ တဲ႔။ DVD လည္းရိုက္မွာပဲ တဲ႔။ မရဘူး . . . မဂၤလာေဆာင္မယ္။” ..
တဲ႔။ ဟာဗ်ာ . . .ကၽြန္ေတာ္ေလ ကၽြန္ေတာ္႕ခ်စ္သူကို ခ်စ္လို႔သာ အလိုလိုက္ျပီး မဂၤလာေဆာင္ရမွာဗ်ာ။ တကယ္ေျပာတာ မယံုရင္ၾကည္႔ ဒီမဂၤလာေဆာင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ရွက္ေနလိမ္႕မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေနတတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။
နိဂံုး
ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတယ္ေလ။ ဒီစာကို ဖတ္ျပီး ခင္ဗ်ားတို႔ ရယ္ၾကလိမ္႕မယ္။ ျပီးေတာ႔ ဒီစာကို ဖတ္ျပီးတဲ႔ လူေတြ ေျပာတဲ႔အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္႔ကို အရူးလို႔ ေျပာလိမ္႕မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ မေျပာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ အေမကေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေျပာတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ေရးမိတဲ႔ အေၾကာင္းအရာေလးပါ။ အခု Renew ျပန္ေရးလိုက္တာပါ။ ခုေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမိတာကေတာ႔ မဂၤလာဆြမ္းေကၽြးျပီး ဘိုးဘြားရိပ္သာ ၊ မိဘမဲ႔ ကေလးေဂဟာကို တစ္၀က္လွဴ ၊ က်န္တ၀က္ကို မေရာက္ဖူးတဲ႔ ေနရာကို ပ်ားရည္ဆမ္း ခရီး ထြက္သင္႔တယ္။ အိမ္ေထာင္ ႏွစ္ၾကာလာရင္ သြားဖို႔က မလြယ္ေတာ႔ဘူးေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလို ေတြးမိတယ္။
ခင္မင္စြာျဖင္႕
ကိုေဇာ္
http://zaw357.multiply.com/journal/item/228/228 မွာ 28.4.2009 ကေရးထားတာပါ။
15 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
လာဖတ္ပါတယ္ကိုေဇာ္
ဆိုက္ျပင္ထားပါတယ္
I like this post so much...
I like the way of your expression about different people and different idea...and also the situation after marriage....
Good Post!
This reflects real life...
ေမာင္ေလးေဇာ္ေရ....အမထက္ ငယ္မယ္ထင္လို႔ ပါ...၊ အမတို႔တုန္းကလဲ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ မဂၤလာဦးဆြမ္းေကြၽး၊ အမကိုယ္တိုင္ ဆိတ္သားဟင္းခ်က္ ဆရာေတာ္လႉခဲ့တာ၊ ေမာေပမဲ့ ေပ်ာ္ခဲ့တယ္ ၊ ေငြ႐ိွတဲ့လူေတြ ခ်ဲ႕ သမွ် မ႐ိွပဲနဲ႔ လိုက္လုပ္ၾကေတာ့ ခက္ကုန္တာေပါ့...၊ စာေလးဖတ္ၿပီး အ႐ူးလို႔ ေျပာမသြားဘူးေနာ္...အ႐ူးစကား၊ ကေလးစကားဆိုတာ မွန္တတ္သတဲ့...:D
ခင္မင္စြာ
အမ ခ်စ္ၾကည္ေအး
ဒီသေရာ္စာေလးကလဲ တစ္မ်ိဳးေကာင္းပါတယ္.ထိိထိမိမိရွိပါ႕ရွင္.. ဖတ္ျပီးလဲ ျပံဳးမိပါရဲ႕ ...တစ္ခုေတာ႕ရွိတယ္.. ကိုေဇာ္႕ သတို႕သမီးေလာင္း ကိုေတာ႕ ဒီပိုစ္႕ေလး မဖတ္မိေစနဲ႕ေနာ္.. မဂၤလာေဆာင္ဖို႕လဲရွက္ေသး.. မဂၤလာေဆာင္မွာ ေစ်းေရာင္းဖို႕လဲ ၾကံေသး.. သတို႕သမီးကိုလဲ မ်က္ႏွာေျဗာင္ တိုက္တယ္ေျပာေသးဆိုျပီး.. မဂၤလာစကား မစခင္.. တပ္လွန္ေျပးရမဲ႕ အျဖစ္ေရာက္လိမ္႕မယ္.. :)
Ko Zaw ,
Di post ka pyan tin htar tar lar.
I though I've already read it before new year.Is it right ?
Nyi Ma sate htel ma tay char lo par.
I like this post too much.
Regards
ဒီပိုစ့္ေလးကုိ သေဘာတက်ေလး ဖတ္သြားတယ္ ေမာင္ေလးေရ.. စိတ္ကူးေလးနဲ႔ ေဆာင္ခဲ့တယ္ မဂၤလာေဆာင္ရယ္ တကယ့္လက္ေတြ႔မွာ ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ျဖစ္သင့္တာေလးေတြကို အေတြးေကာင္းေလးနဲ႔ ေရးထားတာပဲ။ အရူးလို႔ မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ ဒါဟာ ေလာကမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတဲ့ ပကာသနေတြေလ။
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ေကာင္းပါေလ့ ၊ ကိုေဇာ္ရာ Buzz ကေန ေရာက္လာပါ၏ ။
ဒါနဲ႕ ကိုေဇာ္မဂၤလာမေဆာင္ေသးဘူးလားဗ် .. :P
good
ဟုတ္တယ္.. တစ္၀က္လွဴပီး တစ္၀က္ဂိုးမယ္...
ဒန္ တန္႔ တန္ :D
အဟင့္.. အစ္ကိုစာဖတ္ၿပီးမွ မဂၤလာေဆာင္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတာင္ေပ်ာက္သြားၿပီ... ေျပာင္ေျပာင့္ကိုသြားမျပနဲ႔ေနာ္.. ေတာ္ၾကာ မေဆာင္ေပးပဲ ေနဦးမယ္.. အဟင့္.. ဘာလုပ္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး.. တကယ္ပဲ...
ေတာ္တယ္ဗ်ာ .. ရွာရွာ ေဖြေဖြ ေတြးတတ္တယ္ ... ရယ္မလို ငိုရမလို ၿဖစ္သြားတယ္...က်ေနာ္ ၿမန္မာ blog ကို
ုပထမဆံုး ေသခ်ာ စဖတ္မိတာၿဖစ္သလို အကို စာေတြ အကုန္ လိုက္ဖတ္ ၿပီး အကုန္ သေဘာက်ပါတယ္ ... ဒီမွာပဲ ေရွ႕က post ေတြအတြက္ ေကာ ခု ဟာ ပါဖတ္လိုက္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေၿပာသြားတယ္ :)
have a good time bro :)
ေအာင္မာ မတ္နာဖုန္းဆြတ္ၿပီး မင္ဂါေဆာင္မတဲ့.. လုပ္မွလဲ ဟုတ္ပါဆရာရယ္.. သတို႕သမီးကို တစ္ပတ္ရိုက္ၿပီးေျပးမလို႕လား။ မဂၤလာေဆာင္မွာ ေစ်းေရာင္းေတာ့ နံမည္ေပးခဲ့မယ္
သူငယ္ခ်င္းမ်ားစံုညီ “ မဂၤလာေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္” လို႕
ဒီပုိ႔စ္ ဖတ္ဖူးသလိုပဲ ဒါေပမယ္႕ ကြန္မန္႕ မပြတ္မိဘူးနဲ႕တူတယ္ မ်ား လက္ရာမေတြ႕ဘူး အေဟးးအေဟးးး
မ်ားလဲ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္မေဆာင္ဘူးသိလား မဂၤလာဆြမ္းေကြ်းမယ္ ၂ ဖက္ မိဘကို ကန္ေတာ႕မယ္ ျပီးေတာ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္ ဒင္နာေလးလုပ္မယ္ ကုိေဇာ္လဲ လာခဲ႕ေနာ္ အဲဒီက်ရင္ ဖိတ္မယ္ သိလား
ဒီေလာက္ဆုိ လံုေလာက္ျပီေလ အဲဒီ အဝတ္စားၾကီးေတြ ဝတ္ခ်င္ဘူး မြန္းက်ပ္လို႕
မရူးပါဘူး ကိုေဇာ္ တခါတေလ က်ရင္ ကုိေဇာ္႕အေတြးကုိေထာက္ခံပါတယ္ ဟဲဟဲ
အမ်ိဳးမ်ိဳး အေထြေထြ ရွိၾကသည္ေပါ့ေလ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခန္းမထဲမွာ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္၊ လာသမွ်လူ ၿပဳံးျပ ။ ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္း မဲ့အျပင္ကို ေတာ္ေတာ္ ရွက္စရာေကာင္းတယ္လို႔ထင္သဗ်။ အဲ..အဲ..မိန္းကေလးမ်ားၾကေတာ့ တစ္သက္မွာ တစ္ခါ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ေဆာင္ခ်င္ၾကတယ္ဆိုပဲ။ ေယာက္်ားေလးလည္း တစ္သက္မွာ တစ္ခါ ပဲေပါ့ေနာ့။ ဟုတ္တာမဟုတ္တာေတာ့ မသိဘူး။ ၾကားဖူးတာေတာ့ ေယာက္်ားေလးမ်ားသည္ မိန္းမလိုခ်င္၍ မဂၤလာေဆာင္သည္။ မိန္းကေလးမ်ားသည္ မဂၤလာေဆာင္ခ်င္၍ ေယာက္်ားယူၾကသည္တဲ့။ ဖတ္ဖူးတဲ့ စာထဲကပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ မဟုတ္ရပါ။
တယ္စိတ္ကူးယဥ္သကုိး .
ကိုေဇာ္..တကယ့္ မဂၤလာေဆာင္ျဖစ္မယ္ ဆိုရင္..ဖိတ္စာပို ့ဖို့ မေမ့ပါ နဲ့..
အထက္က အခ်က္ေတြနဲ့ ဘယ္ႏွစ္ခု ကိုက္ညီမလည္း ဆိုတာ ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ကို လာၾကည့္ မွာ... း))
စိတ္ခ် အရင္းေက်ေစရမယ္.. ( အဖ်ားေတာ့ ေက် မေက် မသိ..ခြိ း)))
Post a Comment