" ေလနဲ႔အတူ လြင့္ေမ်ာေသာ စာ "
က်ေနာ္ အရင္လို စာေတြ မဖတ္ျဖစ္တာ ၾကာျပီ။
မေတြ႕ျဖစ္ေအာင္ သူေရာ ၊ က်ေနာ္ေရာ ေရွာင္ေနမိတယ္။
သို႔ေသာ္ . .
ေတြ႕တာနဲ႔ က်ေနာ္ ဒီလို " ဖတ္ " မိေပမဲ့ ဒီလိုေတာ့ " ဖက္ " ထားမိပါသည္။
ေဟာက္ေတာင္မွ ေဟာက္လို႔ . . .။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ နာရီ အေဟာင္းတစ္လံုးကို ဝယ္မလို႔ သြားၾကည့္ျဖစ္တယ္။
ေရာင္းသူက ဘိုလို မႈတ္ျပီးေတာ့ ေျပာတယ္ . . . " စက္ကင္း ( Second ) " တဲ့။
က်ေနာ္ မဝယ္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ပါ။
" စက္ကင္းမဲ့ေနပါတယ္ " ဆိုေနမွ ဘာလုပ္ရေတာ့မွာလဲ။
ေနာက္ထပ္ နာရီ တစ္လံုးကိုလည္း ၾကည့္မိပါတယ္ . .
အမ်ိဳးအစား ေကာင္းတယ္ " အိုးရီးရင့္ ( Orient ) " လို႔ ဆိုတယ္။
သူေျပာတဲ့ အသံက မပီေတာ့ " အိုးရီးပဲ " လို႔ ျဖစ္ေနသည္။
က်ေနာ္ မဝယ္ျဖစ္ခဲ့ျပန္ပါ။
" စက္မပါဘဲ အိုးခ်ည္းးပဲ " ဆိုမွေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ နာရီက သြားပါေတာ့မလဲ။
က်ေနာ္ ထိုဆိုင္မွ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ဖိနပ္နဲ႔ တံျမက္စည္း လွဲေနမိတယ္။
မထူးပါဘူး ဖံုေတြ ပိုပို ထူလာတယ္။ ေပ လို႔ . . ပြ လို႔ . . .
တယ္လီဖံုး အသံျမည္ရင္ . . . .
" ဟယ္လို " လို႔ ထူးရမလား . .
" ဟဲလို " လို႔ ထူးရမလား . . .
" ဟလို " လို႔ ထူးရမလား . . .
" Hello " လို႔ ထူးရမလား . . .
" Helo " လို႔ ထူးရမလား . . .
" ဝယ္ " လို႔ ထူးရမလား . . .
" မိုးရွိ . . .မိုးရွိ . . " လို႔ ထူးရမလား . . .
စဥ္းစားေနတာနဲ႔ပဲ ဖုန္းက ျပန္က်သြားတယ္။
ေနာက္တစ္ခါ လာရင္ေတာ့ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ပဲ ထူးလိုက္ေတာ့မယ္။
ဒါေပမဲ့ . . ေနာက္ေတာ့ ျမန္မာလိုပဲ ထူးလိုက္မိတယ္။
" အမိန္႔ရွိပါ " လို႔ . . . .
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဟိုဘက္က ေခၚတာက အလုပ္ထဲက တရုတ္မ ျဖစ္ေနတယ္။
သူမက နားမလည္ပါ။
ဒါနဲ႔ပဲ သူေရာ ၊ က်ေနာ္ေရာ ေလေတာ္ေတာ္ ကုန္သြားပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ မနက္ျဖန္ သူေဌးနဲ႔ လာေတြ႕ပါလို႔ ေျပာသြားတာပါ။
ေလမိုးက အေၾကာင္းထူးရင္ ေျမာင္းတူးျပီး ေျပာင္းဖူးစိုက္ပါတဲ့။
သူ႕ကို ၾကံဳရင္ ေျပာျပေပးပါ . . . ေျမာင္းတူးတဲ့ ေခတ္ကုန္ျပီလို႔ . . ။
အခုေတာ့ . . .ရမ္းစိုက္ေနက်တာပါပဲ။
ဒါကိုပဲ ေပါက္ေပါက္ ေမ်ာက္ေမ်ာက္လို႔ ေခၚသတဲ့။
( ေမ်ာက္ေတြ အပင္ေပါက္ စိုက္ေနသလိုေပါ႔။ )
ေတာေျပာင္းျပီး စေကာေတာ့ မေရာင္းပါနဲ႔။
အခုေခတ္က ဆန္ျပာတဲ့ ေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
စက္နဲ႔ ၾကိတ္ျပီးေတာ့ အလိုလို ျပာေပးတဲ့ ေခတ္ ျဖစ္ေနျပီ။
ေလွ်ာက္ေရာင္းရင္ ေျခတိုပါလိမ့္မယ္။
အမယ္အိုၾကီး တစ္ေယာက္ ငိုေနသည္။
သူမ ဘာလို႔ ငိုေနသည္ ဟု ထင္ပါသလဲ။
( ဘာလို႔လဲ ) ဟု က်ေနာ့္ကို ျပန္မေမးပါနဲ႔။
က်ေနာ္က မသိလို႔ ေမးတာပါ။ ဒါက အရိုးရွင္းဆံုး ေျပာတာပါ။
ဖေနာင့္ႏွင့္ တင္ပါး တသားတည္း က်ေအာင္ ေျပးဖူးခ်င္တယ္။
သို႔ေသာ္ . . . ေသခ်ာ စဥ္းစားေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
ေျပးရင္လည္း ေမာရံုပဲ ရွိမွာေပါ႔။ က်ေနာ္ မေျပးျဖစ္ေတာ့ပါ။
အတိသယ ဝုတၱိ ထင္ပါရဲ႕. . .
ေျခတိုျခင္းကို ဆိုလိုခ်င္ပံု ရပါသည္။
ေရွ႕ေန အလုပ္သည္ ေျခတိုသည္ဟု ၾကားဖူးပါသည္။
သူတို႔လည္း တင္ပါးနဲ႔ တသားတည္းမ်ား က်ေနေလလိမ့္မလား။
သို႔ေသာ္ . . . ေရွ႕ေနမ်ားတြင္ အထီးတင္ မက ၊ အမ မ်ားပါ ရွိေနေသာေၾကာင့္
က်ေနာ္ စစ္တမ္း မလုပ္ရဲပါ။
ဝက္ကေလး လို႔ ဆိုတိုင္း Saluu Lay လို႔ မထင္ၾကပါနဲ႔
ဝက္သားေပါက္ကေလးလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ဝက္သားေပါက္ကေလးလိုမ်ိဳးျဖင့္ Angel Shaper ျပန္ဝေနေလသည္။
သို႔ေသာ္ . . . သူမက အသံေကာင္းေနတံုးပင္။
( ေတာ္ပါေသးရဲ႕ အေလွ်ာက္ေကာင္းေပလို႔ )
ဒီေန႔ ကိုသာဝ အလြန္ေပ်ာ္ေန၏။
အေပ်ာ္လြန္ေနသည္ဟုလည္း ဆိုႏိုင္သည္။
အလည္လြန္ေနေသာ သူကဲ့သို႔ပင္ သူ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေနာ္မယ္ကို ျပန္ေရာက္မည္ မထင္ပါ။
သြားခ်င္ရာ သြားပါေစ သူ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ပဲ မဟုတ္လား။
ဖဘ မွ ဓါတ္ပံုမ်ား စာမ်ားကို ၾကည့္ျပီး
လူက အတိတ္ကို ျပန္ေရာက္ေရာက္သြားသလို ျဖစ္ရသည္။
ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ . . .
လြန္ခဲ့ေသာ တစ္နာရီက ရွယ္ထားေသာ ပံုကို ေနာက္တစ္ေယာက္က ထပ္ရွယ္ျပန္သည္။
ထို႔အတူ ေနာက္ တပတ္မွာ ေနာက္တစ္ေယာက္က ထပ္ရွယ္ျပန္ေလသည္။
ဒါန႔ဲပဲ က်ေနာ္သည္ ေရွ႕သို႔ မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ပါ။
အတိတ္မွာ ခ်ာခ်ာလည္ေနပါေတာ့သည္။
က်ေနာ့္မွာ လူလည္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ရွိသည္။
လူလည္ ဆိုတာ သူ႕ဖာသာသူ ေျပာတာပါ။
သူသည္ ေတာ္ေတာ္လည္း လည္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ သူလည္တာက လည္ဝယ္တာ မဟုတ္ဘဲ . .
ဒီေနရာမွာပဲ ပတ္ခ်ာလည္ေနေသာ သူမ်ိဳး ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ လူလည္ၾကီး ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။
ကိုလင္းဦး ၏ " တမ္းတ ေကာ္ဖီ " ကို ထပ္ဖတ္ရင္း
က်ေနာ္ အခု ေကာ္ဖီေသာက္ေနမိသည္။
က်ေနာ္ ေကာ္ဖီမစ္ကို မၾကိဳက္ပါ။ ဘလက္ေကာ္ဖီကိုသာ ႏွစ္သက္သည္။
သို႔ေသာ္ အခု ေသာက္ေနတာ ေကာ္ဖီမစ္ ျဖစ္သည္။
Mix ဟု ေရးထားေသာ္လည္း က်ေနာ္ ေရေႏြးႏွင့္ ထပ္ေရာ ရျပန္ေလသည္။
သို႔ေသာ္ . . . ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေျပာခ်င္ပါသည္။
ေရေႏြးဟု ဆိုေသာ္လည္း တကယ္ေတာ့ ေရပူနဲ႔မွ ေဖ်ာ္၍ ေကာင္းပါသည္။
ေရေႏြးနဲ႔ ဆိုရင္ အားလံုး ေကာင္းစြာ မေပ်ာ္ပါ။
ဒါဆို ဘာေၾကာင့္ ေရပူနဲ႔ ေဖ်ာ္တယ္ လို႔ လူေတြ မေျပာၾကပါသနည္း။
( မသိပါ။ )
ဟုတ္ပါတယ္ . .က်ေနာ္လည္း မသိပါ။
မခင္ဦးေမသည္ ဘေလာ့မွာ ပဲခူး ( ၆ ) ေရးတင္ထားတာ ဖတ္လိုက္ရ၏။
" ပခိုး ဆိုျပီးေတာ့ ပဲခူးမွာ ဆင္းသြားတယ္ " ဆိုေသာ ဟာသေလးကို သြားသတိရ မိသည္။
မမကြန္ေရာ ဘယ္မွာ ဆင္းသြားပါသနည္း။
( မသိပါ။ )
က်ေနာ္ မသိတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါေရာလား။
ဒီေန႔ ထမင္း မစားပါ။
ေပါင္မုန္႔ တစ္ထုပ္ဝယ္ျပီးေတာ့ ေတြ႕ကရာ ညွပ္ကာ အစံု လုပ္စားျဖစ္သည္။
ငါးပိရည္ ႏွင့္ေတာင္မွ တိုစားလိုက္ပါေသးသည္။
ငါးပိရည္ စားသူ ႏွင့္ မစားသူတို႔ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ၾကသည္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဘယ္ဘက္ကမွ မပါခ်င္ပါ။
သို႔ေသာ္ . . . မစားသူ မ်ားေလ ေစ်းႏႈန္းက်ေလလို႔ ထင္မိပါသည္။
ဝယ္လိုအားနည္းရင္ ေစ်းႏႈန္းက်မည္ မဟုတ္ပါလား။
ဒါေပမဲ့ . . . တျခားေသာ သီအိုရီ တစ္ခု အရ
ဝယ္လိုအားနည္းရင္ ထုတ္လုပ္မႈ က်ပါသည္။
ထုိ႔အတူ ထုတ္လုပ္မႈ ကုန္က်စရိတ္က မကာမိပါ။
ဒီ့အတြက္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း တက္ရျပန္ေလေတာ့သည္။
ဒါနဲ႔ပဲ ငါးပိရည္ တိုက္ပြဲက ၾကာရွည္ေနေလေတာ့သည္။
သူတို႔ ျဖစ္ေနတဲ့ တိုက္ပြဲကို က်ေနာ္ တေယာထိုး၍ ၾကည့္မေနပါ။
ငါးပိရည္ကို ေပါင္မုန္႔နဲ႔ တို႔စားရင္း ၾကည့္ေနမိသည္။
( ေကာင္းပါသည္. . . စားလို႔ )
လိုက္စားၾကည့္ပါလို႔ ဘယ္သူ႕ကိုမွ က်ေနာ္ မဖိတ္ေခၚခ်င္ပါ။
ဝယ္လိုအား မတက္ေစခ်င္သလို ၊ ထုတ္လုပ္မႈကိုလည္း မေလ်ာ့က်ေစခ်င္ပါ။
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ . . .
တစ္ခါေလာက္ေတာ့ က်ေနာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ရူးၾကည့္ဖူးခ်င္သည္။
ဘုရားေဟာ အရ လူေတြ အားလံုးက တစ္ခုခုမွာ အရူးေတြခ်ည္းပဲလို႔ မကိုးကားၾကပါနဲ႔။
ဒါက ေယဘုယ်ကုိ ဆိုလုိခ်င္တာပါ။
က်ေနာ္ကေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ရူးၾကည့္ဖူးခ်င္တာ။
သို႔ေသာ္ . . . အခ်ိန္မရေသးပါ။
အခ်ိန္ေရာ ၊ အရွိန္ေရာ ယူရပါဦးမယ္။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ျမင့္တက္ေနပါေစ . . . အရွိန္ကုန္ရင္ေတာ့ ျပန္က်ရစျမဲပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ မာန္မတက္သင့္ပါ။
ယေန႔ အင္တာဗ်ဴး တစ္ခုကို ေျဖလိုက္ရသည္။
( ေအာင္လား ) လို႔ မေမးပါနဲ႔။
ေအာင္မွတ္ေပးဖို႔က သူ႕အပိုင္း ျဖစ္ျပီးေတာ့
က်ေနာ္ကေတာ့ အေကာင္းဆံုး ေျဖလိုက္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါသည္။
မျပီးေသးပါ။
မနက္ျဖန္မွာ ေနာက္ထပ္ သူေဌးနဲ႔ အေက်အလည္ ထပ္ျပီးေတာ့ ညွိႏိႈင္းရဦးမယ္။
ညွိရတယ္ ဆိုေပမဲ့ ကိုယ့္ဘက္က ေတာင္းဆိုရမွာေတြပါ။
တကယ္ေတာ့ . . . ေတာင္းဆိုခြင့္ ရမယ္ ဆိုရင္ သူ႕ဆီက တစ္ခုပဲ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။
( တကယ္ပါ။ ) က်ေနာ္ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္။
ဒီအလုပ္မွာ က်ေနာ္ ဘာမွ ပရက္ရွာ မရွိပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္ အလြန္ပ်င္းသည္။
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္မွာ တံုးသြားသည္ဟု ခံစားရသည္မွာ ၾကာခဲ့ျပီ။
တကယ္ေတာ့ သူေဌးနဲ႔လည္း မေတြ႕ခ်င္ပါ။
သူကလည္း ေခ်ာ့ေျပာလိမ့္မည္ ဆိုတာ က်ေနာ္ သိသည္။
ဒါေပမဲ့ . . . က်ေနာ္ကလည္း ငိုေနျခင္း မဟုတ္ပါ။
ဒီေတာ့ သူနဲ႔ က်ေနာ္ နည္းနည္းေတာ့ ခက္ေနလိမ့္မည္။
( ဒီလို မဟုတ္ရင္ ) ေတာ္ေတာ္ကို ခက္ၾကလိမ့္မည္။
မငိုေနသူကို ေခ်ာ့ရတာက အလြန္ခက္ေၾကာင္း မနက္ျဖန္မွာ သူ သိရေပေတာ့မည္။
ဘယ္လိုပင္ ျဖစ္ေနပါေစ . . .
တစ္ေန႔မွာ 24 hours သာ ရွိသည္။
သူ႕ရဲ႕ အခ်ိန္ တစ္မိနစ္စာ နဲ႔ က်ေနာ့္ရဲ႕ အခ်ိန္ တစ္မိနစ္စာ တန္ဖိုးခ်င္း မတူပါ။
ဒါကို သူ သေဘာေပါက္ရင္ . . . .
သူ က်ေနာ့္ကို သိပ္ၾကာၾကာ ေဆြးေႏြးလိမ့္မည္ မထင္ပါ။
သူ သေဘာမေပါက္ရင္လည္း . . . .
က်ေနာ္က အခ်ိန္ဆြဲေသာ နည္းနဲ႔ သူ႕ကို သင္ၾကား ျပသေပးပါမည္။
ဒါကိုမွ သူက ေခါင္းမာေနရင္ . . .
က်ေနာ္ သူ႕ကို " သန္း " ျပပါမည္။
ေခါင္းမွ သန္း ေတာ့ မဟုတ္ပါ. . . " ဝါး " ခနဲ သန္းျပမွာပါ။
က်ေနာ္ အိပ္ခ်င္ျပီ. . .
က်ေနာ္ အိပ္ပါေတာ့မည္။
အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ေန႔ရက္မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ။
( သို႔မဟုတ္ )
ဒီေန႔မွာ အင္တာဗ်ဴး ေျဖမယ့္ သူမ်ား အားလံုးလည္း အဆင္ေျပစြာနဲ႔ ေျဖဆိုႏိုင္ၾကပါေစ။
ကိုေဇာ္ ( 29-Feb-2012 )
