အထီးက်န္
ငါ႔ရဲ႕ အခန္းက
နည္းနည္းဆန္းတယ္. . .၊
လူေတြနဲ႔လည္း
နည္းနည္းလွမ္းတယ္. .။
ခပ္မြဲမြဲနဲ႔
အေရာင္နည္းတယ္. .
ငါ႔ဖာသာ ထြန္းလင္း
ေန႕မီးအိမ္ပဲ. .။
စိတ္တံခါးေတာ႔ ဖြင္႔ထားလိုက္ပါ
အခန္းညစ္ညစ္ထဲ
ငါ လင္းရွင္းမယ္. .။
မႏြမ္း တႏြမ္း အိပ္မက္ေတြနဲ႔
ငါ ည
ပုဝါပါးနဲ႔
ခပ္ဝါးဝါးျခားထားတယ္..။
အထီးက်န္တယ္ဆိုတာ
အေဖာ္မရွိတာ မဟုတ္ဘူး
အေဖာ္မဲ႔ေနတာေလ. .။
ငါ႔မွာ အိပ္မက္ေတြေတာ႔ ရွိတယ္
ငါ႔အိပ္မက္ေတြကလည္း
သူ႕ဖာသာ
အိပ္မက္ မက္ေနရင္းနဲ႔
ငါ႔ကို ေမ႕ထားတယ္. .။
စိတ္ခ် ခ်စ္သူကို
ခ်စ္တယ္လို႔ မေျပာမိေစရဘူး. .
ဒါေပမဲ႔ . .
ငါ႔ကိုယ္ငါေတာ႔ မုန္းတယ္. .။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
ငါ႔ ေန႔ရက္ေတြကို
ငါေမြးတယ္. .။
0 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
Post a Comment