မည္သူ မဆို အမွန္ ရွိသလို ၊ အမွားလည္း ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အျမင္ ၊ အေတြးမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ တာဝန္ယူရမွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ထပ္ဆင္႔ကူးယူျပီး တျခားေနရာမွာ ေဖာ္ျပခ်င္တယ္ ဆိုေသာ စာခ်စ္သူ သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို စာရဲ႕ ေအာက္တစ္ေနရာမွာ “ ကိုေဇာ္ ” ႏွင္႔ “ zaw357.blogspot.com ” ဆိုတာေလးကိုေတာ႔ ထည္႔ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။

{ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ႔ “ ေရးတဲ႔စာ ” နဲ႔ “ စာေရးသူ ” ကို မေရာေထြးေစဖို႔ပါ။ }

ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

အဇၨတေဂၢ ပါဏုေပတံ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစာၦမိ။


03 April 2010

3 နည္းနည္းေတြးျပီး စဥ္းစားေပးပါ..(၂)

အခု တေလာ Fwd Mail ထဲမွာ ေမးလ္ေလး တစ္ေစာင္က ေတာ္ေတာ္ ပ်ံျပီး ပို႔ေနၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕ဆီကို အၾကိမ္ၾကိမ္ ေရာက္လာခဲ႔တယ္။ မူရင္း ေရးသူကို ကၽြန္ေတာ္ မသိပါ။ သို႕ေသာ္. . .  ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမိတာေလး တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ မူရင္း စာေလးက ဒီလို ဆိုပါတယ္။

ဒီပံုျပင္က ဂ်ပန္မွာ တစ္ကယ္ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္လို႔ ဖတ္ရပါတယ္။ တစ္ခါက လူတစ္ဦးသည္ အိမ္ျပင္ရန္အတြက္ အိမ္နံရံမ်ားကို ဖ်က္ခ်ခဲ့သည္။ ဂ်ပန္စတိုင္လ္ အိမ္နံရံမ်ားသည္ အလယ္တြင္ ပ်ဥ္အရင္ခံျပီး ေဘးႏွစ္ဖက္ကို အုတ္ျဖင့္ ျပန္စီထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ နံရံ အလယ္မွာ အေခါင္းေပါက္ျဖစ္ေနသည္။ သူသည္ နံရံကို ဖ်က္ခ်စဥ္ နံရံအတြင္းတြင္ အိမ္ေျမွာင္တစ္ေကာင္အား ေတြ႔မိသည္။ အိမ္ေျမွာင္၏ အျမီးသည္ သံေခ်ာင္း တစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ရိုက္မိေနသည္ကုိ ထူးဆန္းစြာ ေတြ႔မိသည္။
               
မလွဳပ္သာ မခံသာ သနားစရာ အိမ္ေျမွာင္အား ရိုက္မိေနေသာ သံေခ်ာင္းကို သူေသခ်ာ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ထို သံေခ်ာင္းမွာ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၀)ႏွစ္ အိမ္ေဆာက္စဥ္က ရိုက္ခဲ့ေသာ သံျဖစ္ေၾကာင္း သူအံၾသစြာ ေတြ႔လိုက္သည္။ (၁၀)ႏွစ္အတြင္း အိမ္ေျမွာင္ဘယ္လို အသက္ရွင္ခဲ့သလဲ... ေမွာင္မဲေနတဲ့ နံရံအတြင္း မသြားႏိုင္ မလွဳပ္ႏိုင္ဘဲ အသက္ရွင္ဖို႔က သိပ္မလြယ္ကူလွေပ။ အိမ္ေျမွာင္ မည္ကဲ့သို႔ အသက္ရွင္ေနခဲ့သည္ကို သူအရမ္း သိခ်င္ေနမိသည္။

            
နံရံကို ဆက္မဖ်က္ေတာ့ဘဲ (၁၀)ႏွစ္ အတြင္း အသက္ဆက္ ရွင္ေနေသာ အိမ္ေျမွာင္ကို သူစူးစမ္းခဲ့သည္။ သိပ္မၾကာလိုက္ပါ။ အစာကိုက္ခ်ီထားေသာ အိမ္ေျမွာင္ ေနာက္တစ္ေကာင္ကို သူ ေတြ႔လိုက္မိသည္။ သူခဏသာ မင္သက္သြားမိသည္။ (၁၀)ႏွစ္လံုးလံုး မပ်က္မကြက္ အစားကိုက္ခ်ီ ေကြ်း ေမြးခဲ့ေသာ ေနာက္အိမ္ေျမွာင္ဟာ ဒီအိမ္ေျမွာင္နဲ႔ ဘာေတာ္သလဲ။ ဒါဟာ ဘယ္လို ေမတၱာမ်ဳိးလဲ။ အဲဒီအိမ္ေျမွာင္ဟာ သူရဲ႔ မိသားစုလား... သူငယ္ခ်င္းလား... ေမာင္ႏွမလား.... ဒါမွမဟုတ္.....

            
ဒီပံုျပင္ကို ဖတ္မိျပီး ရင္ထဲကို အမည္မသိ ေ၀ဒနာတခု တိုး၀င္လာခဲ့မိတယ္။ ဒီေလာကၾကီးဟာ အရာရာ တိုးတက္ေျပာင္းလဲ လာသည္ႏွင့္အမွ် တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဆက္သြယ္ဖို႔ကလဲ လြယ္ကူ ျမန္ဆန္လာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦးထားတဲ့ ေမတၱာနဲ႔ နားလည္မႈ စိတ္ေတြကေတာ့ ေ၀း.....ေ၀း....ေ၀း....လို႔ ..။


အထက္ပါ အတိုင္း ဒီလို ေရးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုေတာ႔ စဥ္းစားမိပါတယ္။ သတၱဝါေတြမွာ အႏၱရာယ္ကို ရင္ဆိုင္ဖို႕အတြက္ သူ႕ဖာသာ သဘာဝၾကီးက အလိုလို ျဖည္႔ဆည္းေပးထားတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ - ျမင္းဆို အေျပးျမန္မယ္။ ႏြားေတြ ၊ ကၽြဲေတြဆို ဦးခ်ိဳေတြပါမယ္။ ေတာဝက္ေတြဆို အစြယ္ပါမယ္။ ဒီလိုပဲေလ။
                
သတၱဝါေတြထဲမွာ အျမီးနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ရြယ္တည္းနီးပါ ရွိေနတဲ႔ အထဲမွာ အိမ္ေျမွာင္ကလည္း တစ္ေကာင္အပါအဝင္ေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ .. အိမ္ေျမွာင္မွာ ထူးဆန္းတာက သူရဲ႕ သဘာဝကိုက သူ႕ကို တိုက္ခိုက္လာတဲ႔ ရန္သူကို မ်က္စိမွားျပီး သူအထင္နဲ႔ ကိုယ္လြတ္ရံုးလို႔ရေအာင္ သူက သူ႕အျမီးကို ျဖတ္ျပီး ေျပးလို႔ရတယ္။ ဒီလို အျမီးျဖတ္တဲ႔ အတြက္ သူ႕မွာ ေသစရာအေၾကာင္းလည္း မရွိပါ။ သူ႕ အျမီးကလည္း အသစ္ထြက္လာတာပါပဲ။
              
အခု ဒီစာေလးမွာ အိမ္ေျမွာင္ အျမီးကို ၁၀ ႏွစ္လံုးလံုး အိမ္ရိုက္သံက စူးဝင္ေနတယ္ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ လည္း တကယ္ကို အံ့ၾသရပါတယ္။ ရန္သူနဲ႔ ေတြ႕ရင္ေတာင္မွ အျမီးျဖတ္ထားျပီး ေျပးတတ္တဲ႔ အိမ္ေျမွာင္က အခု အျမီးၾကီးတစ္ခုလံုးကို သံအရိုက္ခံရတာကို ဘာလို႔ သူ အျမီးျဖတ္မေျပးတာလဲ။ တကယ္လို႔ ခႏၶာကိုယ္ကို သံစူးဝင္ေနတယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံပါတယ္။
              
ဒီေတာ႔ အျမီးကို သံစူးဝင္ေနတာကို တျခားသတၱဝါေတြထက္ ထူးျခားေသာ သဘာဝလက္ေဆာင္ရထားတဲ႔ အိမ္ေျမွာင္က ဘာလို႔ သူ႕အျမီးကို ျဖတ္မေျပးတာလဲ။ သူက အပ်င္းၾကီးတဲ႔ အိမ္ေျမာင္လား ၊ ဒါမွ မဟုတ္ ေယာက်္ားလုပ္စာ ထိုင္စားခ်င္တဲ႔ အိမ္ေျမွာင္လား (သို႕) မိန္းမလုပ္စာ ထိုင္စားခ်င္တဲ႔ အိမ္ေျမွာင္လား။ ဒီလို လား...၊ လား...၊  လား...ေပါင္းမ်ားစြာနဲပဲ...ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားလို႔ မကုန္ေတာ႔ပါဘူး။

ေနာက္တစ္ခ်က္ ကေတာ႔ တိုျပီးေတာ႔ ျပတ္ပါတယ္။

အိမ္ေျမာင္ဆိုတာ ၁၀ ႏွစ္ သက္တမ္း ရွိပါ႔မလား။ စဥ္းစားပါဦး။
               
ကဲ. . သူငယ္ခ်င္းကေရာ . . တစ္ခုခုေလးေပါ႔။ ဘယ္လို စဥ္းစားမိလဲ။


ကိုေဇာ္ ခံစားပံုေဖာ္သည္။


http://zaw357.multiply.com/journal/item/791 မွာ 26.11.2009 က ေရးထားတာပါ။
.
Share/Bookmark

3 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:

ေအာင္ေမာ္ said...

ယုတၱိေဗဒနည္းန႕ဲၿကည္႕မယ္ဆုိ၇င္ေတာ႕မွားတယ္၊မၿဖစ္နဳိင္ဘူး၊ယုတၱိမရွိဘူးဆုိနဳိင္ပါတယ္...အတိႆ၇၀ုတၳိအလက္ာေၿမာက္ေ၇းဖဲြ႕ထားတာေပါ႕.....လြန္လြန္က်ဳးက်ဳးၿဖစ္သြားတာကုိး....
အဲဒီစာေ၇းသူက တကယ္႕အၿဖစ္အပ်က္လုိ႕မသုံးခဲ႕၇င္
ပုိေကာင္းမယ္...
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေစတနာပါတဲ႕စာပုဒ္ေလးၿဖစ္တယ္ဆုီတာေတာ႕သိနူိင္ပါတယ္.......။

Unknown said...

အေပါ ္ကကိုေအာင္ေမာ္ေျပာသလိုပါဘဲဗ်ာ
သူေပးခ်င္တဲ ့မက္ေဆ့ေလးေပါ ္မွာဘဲျမင္
ၾကည့္လိုက္ပါတယ္

ခ်စ္ဦးေမာင္ said...

ကြ်န္ေတာ္လဲဖတ္ၿပီးၿပီးခ်င္းေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေခါင္းစားသြားပါတယ္..ေနာက္အိမ္ေျမွာင္ေတြဟာ ၁၀ႏွစ္ေနထိုင္ႏုိင္ပါ ့မလားဆိုတာအရင္ စဥ္းစားၾကည္ ့မိပါတယ္...သတိရမိတာတစ္ခုရွိ ပါတယ္..၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ကြ်န္ေတာ္ ၁၀တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀ကပါ...ကြ်န္ေတာ့္ အိမ္ေရ့ွ အုန္းပင္မွာ အိမ္ေျမွာင္အၿမွီးႏွစ္ခြ တစ္ေကာင္ကုိေတြ ့ပါတယ္..ဒါနဲ ့ကြ်န္ေတာ္ဖမ္းမယ္လုပ္ေတာ့ အုန္းပင္ေပၚတက္ေျပးတာနဲ ့ မမိလိုက္ပါ..ဟဲဟဲ ဖမ္းတယ္ဆိုတာကလဲ..အိမ္ေျမွာင္အျမွီးႏွစ္ခြ ေဆာင္ထားရင္ ေစာ္ၾကည္တယ္ေငြ၀င္တယ္ ဘာညာၾကားဖူးထားတာကိုး..ေနာက္ေတာ့တစ္ခါမွမေတြ ့ေတာ ့ပါ....ဒီလိုနဲ ့၂၀၀၂တြင္ မေလးသို ့ေရာက္လာပါတယ္..၂၀၀၈ဆယ္လပိုင္းတြင္ျမန္မာျပည္သုိ ့ျပန္ျဖစ္ပါတယ္..ဒီလိုနဲ ့အိမ္မွာေနလိုက္တာ တစ္ႏွစ္ခန္ ့ၾကာေတာ ့အမွတ္မထင္ ၁၀တန္း ေက်ာင္းသားဘ၀က ေတြ ့ခဲ ့သည္ ့အိမ္ေျမွာင္အား ျပန္ေတြ ့ပါတယ္..ဒါနဲ ့ကြ်န္ေတာ္လဲရေအာင္ဖမ္းၿပီး ဗူးတစ္ခုထဲထည္ ့ၿပီးေလွာင္ထားပါတယ္..အဲ ထူးဆန္းတာတစ္ခုက ထိုအိမ္ေျမွာင္ရွိရာကို အျခားအိမ္ေျမွာင္မ်ား၀ုိင္းအုံလာျခင္း ပါဘဲ...ဒါနဲ ့ကြ်န္ေတာ္လဲ ျပန္လြတ္ေပးလိုက္ပါတယ္..၂၀၁၀မွာ ကြ်န္ေတာ္ မေလးကိုျပန္လာဖို ့လုပ္ပါတယ္..စဥ္းစားမိတာက မေလးျပန္ေရာက္ရင္ အလုပ္အဆင္ေျပဖုိ ့ ဒီအိမ္ေျမွာင္ကို ဖမ္းျပီးေခၚသြားရင္ ေကာင္းမလားလို ့ပါ(တကယ္ေတာ.ရူးတာပါ)အဲေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ဖမ္းဖုိ ့လုပ္ေတာ ့ေတာ္ေတာ္ရွာယူလိုက္ရတယ္...သုံးရက္ေလာက္ရွာလုိက္ေတာ ့ေတြ ့ပါတယ္..ဖမ္းေတာ ့လဲ သူကလြတ္ဖို ့ၾကိဳးစာပါတယ္...ကြ်န္ေတာ္သူကို မေသေစလို ပါဘူး...သူကလဲ ရုန္းရင္းနဲ ့ အျမီွးကိုျဖတ္ၿပီးထြက္ေျပးသြားပါတယ္..ဒါနဲ ့အျမီွးကိုပဲ အိပ္ထဲထည္ ့ၿပီးသိ္မ္းထားလိုက္ပါတယ္..အခုထိ ကြ်န္ေတာ္ ့မွာရွိေနဆဲပါ...ေရးရင္းနဲ ့စာေတာင္ရွည္သြားပါၿပီ..ေျပာခ်င္တဲ ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ ့အိမ္ေျမွာင္တစ္ေကာင္ဟာ ၁၀ႏွစ္သက္တမ္းေနထိုင္ႏဳိင္ေလာက္တယ္ဆိုတာကိုပါ...စဥ္းစားၾကည္ ့ေလ အိမ္ေျမွာင္အျမွီးႏွစ္ခြဆိုတာ အေကာင္တစ္ေသာင္းမွာတစ္ေကာင္ေတာင္ရွိခ်င္မွရွိမွာပါ...ဒါေၾကာင္ ့ကြ်န္ေတာ္၁၀ႏွစ္ၾကာၿပီးမွျပန္ေတြ ့ရတဲ ့အိမ္ေျမွာင္ဟာ ဘယ္နည္းနဲ ့မွေနာက္တစ္ေကာင္မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို ့ေတာ ့ထင္ပါတယ္..တကယ္လို ့သာ အိမ္ေျမွာင္တစ္ေကာင္ဟာ ၁၀ႏွစ္ေနထုိင္ႏုိင္တယ္ပဲဆိုပါစို ့...အဲဒီအိမ္ေျမွာင္ဟာ ဘာေၾကာင္ ့အျမီွးျဖတ္ျပီးထြက္မေျပးသလဲဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ့္အထင္ေပါ ့ေလ..တစ္ေကာင္ကေပးေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားအတြက္ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ပါလိမ္ ့မယ္...သံဆူးေနတဲ ့တစ္ေကာင္အေနနဲ ့သူအျမီွးျဖတ္ေျပးရင္ အစာလာေကြ်းေနတဲ ့တစ္ေကာင္က သူ ့အေပၚအၾကင္နာေတြေလ်ာ့သြားမွာစိုးလို ့ေနမွာေပါ ့ေနာ္...အၾကင္နာတရားက သက္ရွိတိုင္းအတြက္ အင္မတန္ အင္အားၾကီးမားတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းအသိပါ...အခ်စ္အေၾကာင္းအမ်ားၾကီးမေျပာတတ္လို ့ပါ...ေျပာတတ္ခဲ ့ရင္ သူအျမီးျဖတ္မေျပးရခ်င္းက အခ်စ္ေၾကာင္ ့ပဲျဖစ္လိမ္ ့မယ္လို ့ဖြဲ ့ဖြဲ ့ႏြဲ ့ႏြဲ ့ေျပာျပခ်င္တယ္ဆိုတာပါပဲ...