ကၽြန္ေတာ္႕ဘဝရဲ႕ ရင္အခုန္ဆံုး အခ်ိန္ေတြကို ေျပာပါ ဆိုရင္ ကိုယ္႕အေဆာင္မွာ PT ဝင္ဝင္ခ်င္း နာမည္စာရင္းေခၚတဲ႔ ၁၅ မိနစ္အခ်ိန္အေတာ္အတြင္းကိုလည္း ေမ႕ထားလို႔ မရပါဘူး.။ ဘာလို႔လည္း ဆိုရင္ ဒီျပင္အခ်ိန္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္႕ကို အတန္းထဲက ေနရာမွာ ဖမ္းလို႔မွ မရတာ.။ PT အခ်ိန္ကေတာ႔ မရွိမျဖစ္ ရွိရမယ္ေလ.။ အမွတ္ရမွာကိုး.။
ဒီ PT ဝင္ခါစ ၁၅ မိနစ္မွာ ဘာလို႔ ရင္ခုန္ရတာလဲ ဆိုရင္ ဒီအခ်ိန္မွာ PT လာတဲ႔ သုူေတြကို နာမည္ နဲ႔ ေက်ာင္းဝင္နံပါတ္နဲ႔ စစ္တယ္ေလ.။ ဒီအခ်ိန္မွာ မွတ္ခ်က္တစ္ခုခုနဲ႔ အဆူမခံရရင္ ဒီေန႕အဖို႕ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕အတြက္ သာသာယာယာရွိေနပါျပီ.။ ဒါေပမဲ႔...ကၽြန္ေတာ္႕ကို ကၽြန္ေတာ္႕တို႔ အေဆာင္ ရူပေဗဒ ပါေမာကၡကေတာ႔ ခဏခဏ ေခၚေခၚေတြ႕ရတယ္ဗ်.....ဟီး...ေခ်ာလို႔ထင္ပါတယ္.။
ဒီေန႕ PT ဝင္ေတာ႔လည္း နာမည္စာရင္းေတြ ေခၚေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ခုန္ေနတာေပါ႔ေလ.။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕..ဘာမွ မပါလို႔..ဆိုျပီး နာမည္စာရင္းေတြ ေကာက္အျပီး ဆရာမ စာရြက္ျပန္သိမ္းေတာ႔ ေပ်ာ္ေနတုန္း ေနာက္ဆက္တြဲ စာရြက္ေလးကို ဆရာမက ၾကည္႔ျပီး..ေမာင္ေဇာ္.... ေက်ာင္းဝင္အမွတ္ -------- ဆိုျပီး ေခၚလိုက္တယ္.။ ဟာ..လုပ္ျပီ..။
“ ဟုတ္..ဆရာမ ..။ ကၽြန္ေတာ္ပါ.။ ”
ဆရာမက ကၽြန္ေတာ္႕ကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည္႔ျပီး ( ႏွစ္ခ်က္ၾကည္႔စရာလည္း မလိုဘူးေလ.။ အျမဲမွတ္မိေနတာကို..။)
“ မင္းကို ဆရာၾကီးက ေတြ႕ခ်င္ေနတယ္.။ PT ျပီးရင္ သြားလိုက္ဦး.။ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔ပါ..ဆရာမ..။ ”
ကၽြန္ေတာ္လည္း နည္းနည္းေတာ႔ တင္းသြားတယ္.။ PT မွာလည္း သိပ္ စိတ္မဝင္စားေတာ႔ဘူး.။ ငါ႔ပဲ ေခၚေနတာပဲေပါ႔ေလ.။ PT ျပီးေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ္႕ကို ဘာလို႔ေခၚတာလဲ တဲ႔ ေမးတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိဘူးေလ.။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ႔ မသိဘူးေလမွာ အဓိပၸါယ္က တစ္မ်ိဳးပါ.။
အျပစ္မရွိဘူးလို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ဘုူူးေနာ္.။ ကၽြန္ေတာ္ကို ဘာအျပစ္နဲ႔ေခၚမွန္းကို မသိတာ..။ PT ကထြက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆရာၾကီးဆီ သြားတယ္.။ အဲ..ဆရာၾကီး ဆိုတာ တကၠသိုလ္မွာေတာ႔ “ ပါေမာကၡ ” ေပါ႔ဗ်ာ..။ ဆရာၾကီး ရံုးခန္းထဲ ဆရာၾကီးကို ခြင္႔ေတာင္းျပီး လွမ္းဝင္လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ ဆရာၾကီးနဲ႔ အတူ ျပႆနာကုိပါ ေတြ႕လိုက္ရတယ္.။
ခက္ျပီ..။ မေန႕က ကၽြန္ေတာ္ေနာက္လိုက္တဲ႔ ေကာင္မေလး.။ ဟီး.ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာၾကတယ္. ကၽြန္ေတာ္႕ကို မင္း အဲဒီေကာင္မေလးကို စကားလိုက္ေျပာရဲလားတဲ႔.။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႕ကို မေတြ႔ဖုူးပါ.။ ဒါေပမဲ႔ သူက လွတပတေလးပါ.။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ စိတ္မွ မဝင္စားတာ ဟိုေကာင္ေတြနဲ႔ ေလာင္းလိုက္လို႔ စကားလိုက္ေျပာၾကည္႔တာ.။ ဟဲ..မာနေလးဗ်..သူ႕နား ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားေတာ႔ သူက “ နင္႔လို ေကာင္မ်ိဳးကို မစဥ္းစားဘူး ” တဲ႔.။
အင္..ကၽြန္ေတာ္ နင္သြားတယ္.။ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ဘာမွေတာင္မွ မေျပာရေသးဘူးေလ.။ ကၽြန္ေတာ္ဘာေျပာမယ္ ဆိုတာကို သူက သိေနတာ က်ေနတာပဲ.။ ကၽြန္ေတာ္က စကားလိုက္ေျပာတယ္ ျဖစ္ေအာင္ပဲ သူနဲ႔ ဟိုေျပာဒီေျပာနဲ႔ ဟုိေကာင္ေတြကို အႏိုင္ယူမလို အခုေတာ႔ သူေျပာလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္ နင္သြားတယ္.။ ဒီေတာ႔..
“ ဟ..ငါ ဘာေျပာမွာ နင္သိလို႔လား.။ ”
“ သိတယ္..နင္လို လူမ်ိဳးကို မစဥ္းစားဘူး.။ ”
“ ဟာ...နင္က အသလြတ္ပါလား..။ နင္က ငါ႔ကို မစဥ္းစားဘူး ေျပာရေအာင္ နင္ ငါ႕ကို သိလို႔လား.။ ”
“ သိတယ္.။ နင္က ရုပေဆာင္က ေက်ာက္ေက်ာေကာင္...။”
“ ဟာ...။”
သူနဲ႔ေတြ႕မွပဲ ကၽြန္ေတာ္ တဟာဟာ ျဖစ္ေနေတာ႔တာပဲဗ်ာ.။
“ ေအာ္ ...နင္က ငါ႔ကို သိေနတာကိုး..။ ထားပါေတာ႔ေလ.။ ဒါေပမဲ႔..ငါ အခုေျပာမဲ႔ စကားေတာ႔ နင္ မသိပါဘူး..။ ငါ ေျပာရဲတယ္.။ ”
“ ေအာင္မာ ...ဘာလို႔ မသိရမွာလဲ..။ နင္လို႔ မ်က္ခြက္ေျပာင္ ၊ ေပါက္ကရ ေျပာတဲ႔ ေကာင္ရဲ႕ ဆီက စကားကလည္း ဘယ္လိုလုပ္ အေကာင္းျဖစ္မလဲ..တစ္လံုးခ်ိဳင္႔ရဲ႕..။ ”
“ အမ္...ဘာ...ဘာတစ္လံုးခ်ိဳင္႔လဲ..။ ”
“ ဟုတ္တယ္ေလ..။ နင္က အဆင္႔မရွိတဲ႔ေကာင္ တစ္လံုးခ်ိဳင္႔ေကာင္..။”
ဟာဗ်ာ...။ အသားလြတ္ၾကီးကို ဖဲ႔ေနတာပဲဗ်ာ.။ သူ႕လည္း ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာရေသးဘူး.။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဘာမွ မေျပာပါဘူး.။ အလကား ေနာက္မွာပါ.။ အခုေတာ႔ သူ႕ကို တကယ္ ရည္းစားစကားလာေျပာတယ္ ထင္ေနတယ္ ထင္တယ္.။ ကၽြန္ေတာ္လည္းတင္းသြားတယ္.။ ဒါနဲ႔ပဲ..။
“ ေအးပါ ..ဟုတ္ပါျပီ.။ ငါက တစ္လံုးခ်ိဳင္႔ပါ..။ ထားလိုက္ပါေတာ႔ ..။ အဆင္႔မရွိတဲ႔ေကာင္ တစ္လံုးခ်ိဳင္႔ေပါ႔.။ ငါက တစ္လံုးခ်ိဳင္႔ဆိုရင္ နင္က ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ေလ..။ တစ္လံုးခ်ိဳင္႔က သံုးပီးရင္ ေဆးေၾကာျပီး ျပန္သံုးလို႔ ရေသးတယ္.။ နင္က ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ သံုးျပီးရင္ လႊင္႔ပစ္ရံုပဲေလ.။ ေဆးလိုေတာင္မွ မရဘူး.။”
ဟီး...ကၽြန္ေတာ္လည္း တင္းသြားလို႔ ဒီလို ေျပာျပီး လွည္႔ျပန္လာတာ.။ ခက္တာက သူ႕က ကၽြန္ေတာ္႕ကို သိေနေတာ႔ အေဆာင္ကို လာတိုင္ေတာ႔တာေပါ႔ဗ်ာ.။ အခု...ဆရာၾကီးေရွ႔မွာ သူက ေဒါသေတြ နဲ႔ ေျပာေနတုန္း.။ ဆရာၾကီးက ကၽြန္ေတာ္႕ကို ၾကည္႔ျပီး..
“ မင္း...ဒီလို ေျပာမိလား..။ ”
ဆရာၾကီးကလည္း ခဏခဏ သူနဲ႔ လာေတြ႕ေနရေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေတာ္ေတာ္ မွတ္မိေနတာပါ.။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေခါင္းပဲ ျငိမ္႔ျပလိုက္တယ္.။ ဒီေတာ႔ ဆရာၾကီးက ေဒါသအိုး လွတပတေလးဘက္ကို လွည္႔ျပီး ေျပာတယ္.။
“ကဲ...သမီး..။ အခုေတာ႔ ေဒါသေတြ ေလွ်ာ႔ျပီး အခန္းျပန္ေတာ႔ သမီး .။ ဆရာၾကီး ဒီေကာင္ကို မွတ္ေလာက္ေအာင္ကို ဆံုးမလိုက္ပါ႔မယ္.။ ေနာက္တစ္ခါ ဒါမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္...။”
ဒီေတာ႔...သူက ကၽြန္ေတာ္႕ကို မ်က္ေစာင္းလွမ္းထိုးျပီး ထြက္သြားတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္ေစာင္းျပန္မထိုးေတာ႔ပါဘူးေလ.အေရွ႕မွာ ဆရာၾကီး ရွိေနတယ္.။ သူထြက္သြားျပီး ခဏေနေတာ႔ ဆရာၾကီးက .........
“ မင္းကြာ...ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေျပာတတ္တယ္..ဟားဟားဟား။ ”
ဆရာၾကီး ဒီလို ရယ္လိုက္ေတာ႔..ကၽြန္ေတာ္ေတာင္မွ ေၾကာင္သြားတယ္။ ျပီးေတာ႔ နည္းနည္းလည္း ေၾကာက္သြားတယ္.။ အရင္အၾကိမ္ေတြက ဆို ဆရာၾကီး မ်က္ႏွာထား တည္ေနေတာ႔ ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနရတာေလ ...၊ တကယ္က ေၾကာက္တာ မဟုတ္ဘူး.။ အခုေတာ႔...တကယ္ေၾကာက္တာ..။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ပဲ ေမးရတယ္..။
“ ဗ်ာ....။ ဘာလို႔လဲ ဆရာၾကီး..။ ”
“ မဟုတ္ပါဘူးကြာ..။ ဒီေန႕ ဆရာၾကီး ဇနီးကေတာင္မွ ဆရာၾကီးကို ထမင္းခ်ိဳင္႔ထည္႔ေပးရင္း.ေျပာလိုက္ေသတးယ္.။ ထမင္းကိုေတာ႔ ဒီလိုပဲ ထည္႔ေပးလိုက္တယ္.။ ဟင္းကေတာ႔ အဆီေတြ ဖိတ္ကုန္မွာ စိုးလို႕ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္နဲ႔ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္.။ စားခါနီးက်ရင္ ခ်ိဳင္႔ထဲ ေျပာင္းထည္႔ျပီး ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ကို လႊင္႔ပစ္လိုက္လို႔ ေျပာလိုက္ေသးတယ္.။ အခုေတာ႔ ထမင္းေျပာတာနဲ႔ ထပ္တူ ျဖစ္ေနလို႔..။ ဒါေပမဲ႔...။”
ဆရာၾကီးက မ်က္ႏွာတည္ျပီး ေျပာတယ္.။ ဟဲဟဲ...ဒီလို မ်က္ႏွာတည္ရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္မေၾကာက္ပါ.။ ဒါေပမဲ႔...မ်က္ႏွာပိုးသပ္ျပီး..
“ ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာၾကီး ေျပာပါ..။ ”
ဒီေတာ႔မွာ ဆရာၾကီးက ဆက္ေျပာတယ္..။
“ မင္းေျပာတာကေတာ႔ အမွန္ပဲေပါ႔ကြာ.။ ဒါေပမဲ႔.. မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ဒီလိုေျပာတာကေတာ႔ မေကာင္းဘူးေပါ႔ကြာ..။ ဒါေၾကာင္႔..မင္း ေနာက္ ဒီလို မေျပာပါဘူးလို႔ေတာ႔ လက္မွတ္ထုိးသြားရမယ္..။ ”
ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ လက္မွတ္ လွလွေလးကို ဆရာၾကီးက သိမ္းထားလိုက္တယ္ေလ.။ ဟုတ္ကဲ႔ပါ ဆရာၾကီး ...။ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္မလုပ္ေတာ႔ ပါဘူး.။ ေနာက္တစ္ခါ ဒါမ်ိဳးလုပ္ရင္ ဘယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းေတာ႔မလဲဗ်ာ..။ မဟုတ္ဘူးလား..။ ေနာက္တစ္ခါ ေနာက္တစ္မ်ိဳးေပါ႔ေလ.။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဒီလိုပဲ....။
ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
http://zaw357.multiply.com/journal/item/658 မွာ 28.9.2009 က ေရးထားတာပါ။ဒီ PT ဝင္ခါစ ၁၅ မိနစ္မွာ ဘာလို႔ ရင္ခုန္ရတာလဲ ဆိုရင္ ဒီအခ်ိန္မွာ PT လာတဲ႔ သုူေတြကို နာမည္ နဲ႔ ေက်ာင္းဝင္နံပါတ္နဲ႔ စစ္တယ္ေလ.။ ဒီအခ်ိန္မွာ မွတ္ခ်က္တစ္ခုခုနဲ႔ အဆူမခံရရင္ ဒီေန႕အဖို႕ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕အတြက္ သာသာယာယာရွိေနပါျပီ.။ ဒါေပမဲ႔...ကၽြန္ေတာ္႕ကို ကၽြန္ေတာ္႕တို႔ အေဆာင္ ရူပေဗဒ ပါေမာကၡကေတာ႔ ခဏခဏ ေခၚေခၚေတြ႕ရတယ္ဗ်.....ဟီး...ေခ်ာလို႔ထင္ပါတယ္.။
ဒီေန႕ PT ဝင္ေတာ႔လည္း နာမည္စာရင္းေတြ ေခၚေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ခုန္ေနတာေပါ႔ေလ.။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕..ဘာမွ မပါလို႔..ဆိုျပီး နာမည္စာရင္းေတြ ေကာက္အျပီး ဆရာမ စာရြက္ျပန္သိမ္းေတာ႔ ေပ်ာ္ေနတုန္း ေနာက္ဆက္တြဲ စာရြက္ေလးကို ဆရာမက ၾကည္႔ျပီး..ေမာင္ေဇာ္.... ေက်ာင္းဝင္အမွတ္ -------- ဆိုျပီး ေခၚလိုက္တယ္.။ ဟာ..လုပ္ျပီ..။
“ ဟုတ္..ဆရာမ ..။ ကၽြန္ေတာ္ပါ.။ ”
ဆရာမက ကၽြန္ေတာ္႕ကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည္႔ျပီး ( ႏွစ္ခ်က္ၾကည္႔စရာလည္း မလိုဘူးေလ.။ အျမဲမွတ္မိေနတာကို..။)
“ မင္းကို ဆရာၾကီးက ေတြ႕ခ်င္ေနတယ္.။ PT ျပီးရင္ သြားလိုက္ဦး.။ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔ပါ..ဆရာမ..။ ”
ကၽြန္ေတာ္လည္း နည္းနည္းေတာ႔ တင္းသြားတယ္.။ PT မွာလည္း သိပ္ စိတ္မဝင္စားေတာ႔ဘူး.။ ငါ႔ပဲ ေခၚေနတာပဲေပါ႔ေလ.။ PT ျပီးေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ္႕ကို ဘာလို႔ေခၚတာလဲ တဲ႔ ေမးတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိဘူးေလ.။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ႔ မသိဘူးေလမွာ အဓိပၸါယ္က တစ္မ်ိဳးပါ.။
အျပစ္မရွိဘူးလို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ဘုူူးေနာ္.။ ကၽြန္ေတာ္ကို ဘာအျပစ္နဲ႔ေခၚမွန္းကို မသိတာ..။ PT ကထြက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆရာၾကီးဆီ သြားတယ္.။ အဲ..ဆရာၾကီး ဆိုတာ တကၠသိုလ္မွာေတာ႔ “ ပါေမာကၡ ” ေပါ႔ဗ်ာ..။ ဆရာၾကီး ရံုးခန္းထဲ ဆရာၾကီးကို ခြင္႔ေတာင္းျပီး လွမ္းဝင္လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ ဆရာၾကီးနဲ႔ အတူ ျပႆနာကုိပါ ေတြ႕လိုက္ရတယ္.။
ခက္ျပီ..။ မေန႕က ကၽြန္ေတာ္ေနာက္လိုက္တဲ႔ ေကာင္မေလး.။ ဟီး.ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာၾကတယ္. ကၽြန္ေတာ္႕ကို မင္း အဲဒီေကာင္မေလးကို စကားလိုက္ေျပာရဲလားတဲ႔.။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႕ကို မေတြ႔ဖုူးပါ.။ ဒါေပမဲ႔ သူက လွတပတေလးပါ.။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ စိတ္မွ မဝင္စားတာ ဟိုေကာင္ေတြနဲ႔ ေလာင္းလိုက္လို႔ စကားလိုက္ေျပာၾကည္႔တာ.။ ဟဲ..မာနေလးဗ်..သူ႕နား ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားေတာ႔ သူက “ နင္႔လို ေကာင္မ်ိဳးကို မစဥ္းစားဘူး ” တဲ႔.။
အင္..ကၽြန္ေတာ္ နင္သြားတယ္.။ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ဘာမွေတာင္မွ မေျပာရေသးဘူးေလ.။ ကၽြန္ေတာ္ဘာေျပာမယ္ ဆိုတာကို သူက သိေနတာ က်ေနတာပဲ.။ ကၽြန္ေတာ္က စကားလိုက္ေျပာတယ္ ျဖစ္ေအာင္ပဲ သူနဲ႔ ဟိုေျပာဒီေျပာနဲ႔ ဟုိေကာင္ေတြကို အႏိုင္ယူမလို အခုေတာ႔ သူေျပာလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္ နင္သြားတယ္.။ ဒီေတာ႔..
“ ဟ..ငါ ဘာေျပာမွာ နင္သိလို႔လား.။ ”
“ သိတယ္..နင္လို လူမ်ိဳးကို မစဥ္းစားဘူး.။ ”
“ ဟာ...နင္က အသလြတ္ပါလား..။ နင္က ငါ႔ကို မစဥ္းစားဘူး ေျပာရေအာင္ နင္ ငါ႕ကို သိလို႔လား.။ ”
“ သိတယ္.။ နင္က ရုပေဆာင္က ေက်ာက္ေက်ာေကာင္...။”
“ ဟာ...။”
သူနဲ႔ေတြ႕မွပဲ ကၽြန္ေတာ္ တဟာဟာ ျဖစ္ေနေတာ႔တာပဲဗ်ာ.။
“ ေအာ္ ...နင္က ငါ႔ကို သိေနတာကိုး..။ ထားပါေတာ႔ေလ.။ ဒါေပမဲ႔..ငါ အခုေျပာမဲ႔ စကားေတာ႔ နင္ မသိပါဘူး..။ ငါ ေျပာရဲတယ္.။ ”
“ ေအာင္မာ ...ဘာလို႔ မသိရမွာလဲ..။ နင္လို႔ မ်က္ခြက္ေျပာင္ ၊ ေပါက္ကရ ေျပာတဲ႔ ေကာင္ရဲ႕ ဆီက စကားကလည္း ဘယ္လိုလုပ္ အေကာင္းျဖစ္မလဲ..တစ္လံုးခ်ိဳင္႔ရဲ႕..။ ”
“ အမ္...ဘာ...ဘာတစ္လံုးခ်ိဳင္႔လဲ..။ ”
“ ဟုတ္တယ္ေလ..။ နင္က အဆင္႔မရွိတဲ႔ေကာင္ တစ္လံုးခ်ိဳင္႔ေကာင္..။”
ဟာဗ်ာ...။ အသားလြတ္ၾကီးကို ဖဲ႔ေနတာပဲဗ်ာ.။ သူ႕လည္း ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာရေသးဘူး.။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဘာမွ မေျပာပါဘူး.။ အလကား ေနာက္မွာပါ.။ အခုေတာ႔ သူ႕ကို တကယ္ ရည္းစားစကားလာေျပာတယ္ ထင္ေနတယ္ ထင္တယ္.။ ကၽြန္ေတာ္လည္းတင္းသြားတယ္.။ ဒါနဲ႔ပဲ..။
“ ေအးပါ ..ဟုတ္ပါျပီ.။ ငါက တစ္လံုးခ်ိဳင္႔ပါ..။ ထားလိုက္ပါေတာ႔ ..။ အဆင္႔မရွိတဲ႔ေကာင္ တစ္လံုးခ်ိဳင္႔ေပါ႔.။ ငါက တစ္လံုးခ်ိဳင္႔ဆိုရင္ နင္က ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ေလ..။ တစ္လံုးခ်ိဳင္႔က သံုးပီးရင္ ေဆးေၾကာျပီး ျပန္သံုးလို႔ ရေသးတယ္.။ နင္က ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ သံုးျပီးရင္ လႊင္႔ပစ္ရံုပဲေလ.။ ေဆးလိုေတာင္မွ မရဘူး.။”
ဟီး...ကၽြန္ေတာ္လည္း တင္းသြားလို႔ ဒီလို ေျပာျပီး လွည္႔ျပန္လာတာ.။ ခက္တာက သူ႕က ကၽြန္ေတာ္႕ကို သိေနေတာ႔ အေဆာင္ကို လာတိုင္ေတာ႔တာေပါ႔ဗ်ာ.။ အခု...ဆရာၾကီးေရွ႔မွာ သူက ေဒါသေတြ နဲ႔ ေျပာေနတုန္း.။ ဆရာၾကီးက ကၽြန္ေတာ္႕ကို ၾကည္႔ျပီး..
“ မင္း...ဒီလို ေျပာမိလား..။ ”
ဆရာၾကီးကလည္း ခဏခဏ သူနဲ႔ လာေတြ႕ေနရေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေတာ္ေတာ္ မွတ္မိေနတာပါ.။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေခါင္းပဲ ျငိမ္႔ျပလိုက္တယ္.။ ဒီေတာ႔ ဆရာၾကီးက ေဒါသအိုး လွတပတေလးဘက္ကို လွည္႔ျပီး ေျပာတယ္.။
“ကဲ...သမီး..။ အခုေတာ႔ ေဒါသေတြ ေလွ်ာ႔ျပီး အခန္းျပန္ေတာ႔ သမီး .။ ဆရာၾကီး ဒီေကာင္ကို မွတ္ေလာက္ေအာင္ကို ဆံုးမလိုက္ပါ႔မယ္.။ ေနာက္တစ္ခါ ဒါမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္...။”
ဒီေတာ႔...သူက ကၽြန္ေတာ္႕ကို မ်က္ေစာင္းလွမ္းထိုးျပီး ထြက္သြားတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္ေစာင္းျပန္မထိုးေတာ႔ပါဘူးေလ.အေရွ႕မွာ ဆရာၾကီး ရွိေနတယ္.။ သူထြက္သြားျပီး ခဏေနေတာ႔ ဆရာၾကီးက .........
“ မင္းကြာ...ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေျပာတတ္တယ္..ဟားဟားဟား။ ”
ဆရာၾကီး ဒီလို ရယ္လိုက္ေတာ႔..ကၽြန္ေတာ္ေတာင္မွ ေၾကာင္သြားတယ္။ ျပီးေတာ႔ နည္းနည္းလည္း ေၾကာက္သြားတယ္.။ အရင္အၾကိမ္ေတြက ဆို ဆရာၾကီး မ်က္ႏွာထား တည္ေနေတာ႔ ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနရတာေလ ...၊ တကယ္က ေၾကာက္တာ မဟုတ္ဘူး.။ အခုေတာ႔...တကယ္ေၾကာက္တာ..။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ပဲ ေမးရတယ္..။
“ ဗ်ာ....။ ဘာလို႔လဲ ဆရာၾကီး..။ ”
“ မဟုတ္ပါဘူးကြာ..။ ဒီေန႕ ဆရာၾကီး ဇနီးကေတာင္မွ ဆရာၾကီးကို ထမင္းခ်ိဳင္႔ထည္႔ေပးရင္း.ေျပာလိုက္ေသတးယ္.။ ထမင္းကိုေတာ႔ ဒီလိုပဲ ထည္႔ေပးလိုက္တယ္.။ ဟင္းကေတာ႔ အဆီေတြ ဖိတ္ကုန္မွာ စိုးလို႕ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္နဲ႔ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္.။ စားခါနီးက်ရင္ ခ်ိဳင္႔ထဲ ေျပာင္းထည္႔ျပီး ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ကို လႊင္႔ပစ္လိုက္လို႔ ေျပာလိုက္ေသးတယ္.။ အခုေတာ႔ ထမင္းေျပာတာနဲ႔ ထပ္တူ ျဖစ္ေနလို႔..။ ဒါေပမဲ႔...။”
ဆရာၾကီးက မ်က္ႏွာတည္ျပီး ေျပာတယ္.။ ဟဲဟဲ...ဒီလို မ်က္ႏွာတည္ရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္မေၾကာက္ပါ.။ ဒါေပမဲ႔...မ်က္ႏွာပိုးသပ္ျပီး..
“ ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာၾကီး ေျပာပါ..။ ”
ဒီေတာ႔မွာ ဆရာၾကီးက ဆက္ေျပာတယ္..။
“ မင္းေျပာတာကေတာ႔ အမွန္ပဲေပါ႔ကြာ.။ ဒါေပမဲ႔.. မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ဒီလိုေျပာတာကေတာ႔ မေကာင္းဘူးေပါ႔ကြာ..။ ဒါေၾကာင္႔..မင္း ေနာက္ ဒီလို မေျပာပါဘူးလို႔ေတာ႔ လက္မွတ္ထုိးသြားရမယ္..။ ”
ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ လက္မွတ္ လွလွေလးကို ဆရာၾကီးက သိမ္းထားလိုက္တယ္ေလ.။ ဟုတ္ကဲ႔ပါ ဆရာၾကီး ...။ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္မလုပ္ေတာ႔ ပါဘူး.။ ေနာက္တစ္ခါ ဒါမ်ိဳးလုပ္ရင္ ဘယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းေတာ႔မလဲဗ်ာ..။ မဟုတ္ဘူးလား..။ ေနာက္တစ္ခါ ေနာက္တစ္မ်ိဳးေပါ႔ေလ.။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဒီလိုပဲ....။
ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
.
2 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ကိုေဇာ္ေရ....
ေနာက္တစ္ခါ..ေနာက္တစ္မ်ိဳးလုပ္မယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲလား.....း)
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
Hahahahahaa.....
Kyite tal pyo......
Dar ma Ko Zaw kwa!!!!!!
Post a Comment