၁။
လူ႔အေရးအရာတိုင္း အတြက္
အခါရာသီဟူသည္ ရွိ၏။
ဒီေရတတ္ခိုက္ အမိအရ ယူလိုက္လွ်င္
ကံၾကမၼာ အက်ိဳးေပးေကာင္း ၾကံဳရႏိုင္၏။
အခြင္႔သာခိုက္ မယူလိုက္လွ်င္ကား
ဘဝခရီး တစ္ေလွ်ာက္
စည္းတိမ္ေသာင္ခံုမ်ားႏွင္႔ တိုးကာ
ဆင္းရဲ ဒုကၡမ်ိဳးစံု ၾကံဳရေပလိမ္႕မည္။
( ရွိတ္စပီးယား )
၂။
တိုက္ပြဲ မဝင္ပဲနဲ႔ေတာ႔ ဘယ္သူမွ ေအာင္ပြဲခံရမွာ မဟုတ္ဘူး။
( ေလာရီယယ္ ဘီယဲလ္ )
၃။
ေလာကမွာ ဘယ္အရာမဆို တစ္စံုတစ္ခု အတြက္ေတာ႔
ေကာင္းက်ိဳးျပဳတာခ်ည္းပဲ။
( ဂၽြန္ဒရိုင္းဒင္ )
၄။
စာဖတ္ျခင္းသည္ လူကို ျပည္႔ဝေစသည္။
ေျပာဆိုေဆြးေႏြးျခင္းသည္ လူကို ကၽြမ္းက်င္ျပင္ဆင္ျပီး ျဖစ္ေစသည္။
ေရးသားျခင္းကား တိက်ေသခ်ာေစသည္။
( ဖရန္စစ္ ေဘကြန္ )
၅။
ဘဝရဲ႕ အျမင္႔ဆံုး ဦးတည္ခ်က္ဟာ သိမႈ မဟုတ္ဘူး။ လုပ္ေဆာင္မႈ။
( ေသာမတ္ ဟပ္စလီ )
၆။
သိမႈက ညႊန္ၾကားခိုင္းေစသည္႕အတိုင္း လုပ္ေဆာင္မႈ။
( ကၽြန္ေတာ္က ဒီလို ထပ္ေတြးမိတယ္။ )
၇။
ႏွံျပည္စုတ္ေတာင္ပံနဲ႔ သိမ္းငွက္လို ပ်ံဝဲႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
( အမည္မသိ )
၈။
လုပ္ငန္းခြင္မွာ လူတို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကရန္ အတြက္ အရာသံုးခု လိုအပ္သည္။
က) အလုပ္ႏွင္႔ အလုပ္လုပ္သူတို႔ အံဝင္ခြင္က် ျဖစ္ရမည္။
ခ) အလုပ္ကို အလြန္အကၽြံ မလုပ္ရ။
ဂ) အလုပ္၌ မိမိေအာင္ျမင္ေနသည္ ဟူေသာ ခံယူခ်က္ ရွိရမည္။
( ကိုေဇာ္ )
၉။
အေဖတစ္ေယာက္သည္ ဆရာ အေယာက္တစ္ရာ ေပါင္းထားသည္ထက္ ပို၏။
( ေဂ်ာ႔ခ်္ဟားဘတ္ )
၁၀။
ေနရာတိုင္းမွာ ဂီတ ရွိသည္။
နားရွိသူေတြ အတြက္ေပါ႔။
( ေအာ္စကာဝိုင္းလ္ )
၁၁။
ခ်စ္သူကို ျမင္ရျခင္း၌ မ်က္စိသည္ ေရာင္႔ရဲျခင္း မရွိ။
( ေလာကနီတိ )
၁၂။
သင္အာရံုစူးစိုက္သေလာက္ သူမ်ားေတြ အာရံုမရွိ ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ေနမယ္။
သင္တတ္ၾကြသေလာက္ သူမ်ားေတြ တတ္ၾကြခ်င္မွ တတ္ၾကြေနမယ္။
သင္စိတ္ဝင္စားသေလာက္ သူမ်ားေတြ စိတ္ဝင္စားခ်င္မွ ဝင္စားေနမယ္။
ထို႔ေၾကာင္႔. . .
သင္ေအာင္ျမင္သလို သူမ်ားေတြ ေအာင္ျမင္ခ်င္မွ ေအာင္ျမင္မယ္။
( ကိုေဇာ္ )
၁၃။
ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရမႈ ဆိုတာ အင္မတန္ ေသးမွ်င္တဲ႔ ၾကိဳးကေလး တစ္ပင္နဲ႔ တူတယ္။
ဒီၾကိဳးကေလးျပတ္သြားျပီဆိုရင္ ျပန္ေကာက္ဆက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ကို ခဲယဥ္းတယ္။
( အယြတ္ခန္ )
၁၄။
အသံေကာင္းျပီးသား ၊ အဆိုေက်ညက္ျပီးသား ငွက္ေတြခ်ည္း ေတးဆိုရမယ္ ဆိုရင္ တစ္ေတာလံုး တိတ္ဆိတ္ေနမွာေပါ႔။
( အမည္မသိ )
၁၅။
မစြန္႔စားပဲနဲ႔ေတာ႔ ဘာမွ ရမလာႏိုင္ဘူး။
( အမည္မသိ )
၁၆။
အမ်ိဳး၏ အက်ိဳးငွာ တစ္ေယာက္ေသာ သူကုိ စြန္႔ရာ၏။
ရြာ၏ အက်ိဳးငွာ အမ်ိဳးကို စြန္႔ရာ၏။
ဇနပုဒ္ အက်ိဳးငွာ ရြာကို စြန္႔ရာ၏။
မိမိအက်ိဳးငွာ ေျမအလံုးကို စြန္႔ရာ၏။
( ေလာကနီတိ )
၁၇။
ခ်ီးမြမ္းတတ္မွ ပညာရွိ ပီသသည္။
ဆရာကို ေရွ႔တြင္ပင္ ခ်ီးမြမ္းရာ၏။
မိတ္ေဆြကို ကြယ္ရာမွာ ခ်ီးမြမ္းရာ၏။
အမႈထမ္းကို လုပ္ကိုင္စဥ္မွာ ခ်ီးမြမ္းရာ၏။
( ေလာကနီတိ )
၁၈။
လူဆိုတာ . . .
ငါ ဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ ဆိုတာထက္
ငါ ဘယ္လို ျဖတ္သန္းလာခဲ႔တယ္ ဆိုတာ အဓိကပါ။
ဒါ. . .ကိုယ္႕သမိုင္း မွတ္တိုင္ေတြပဲ မဟုတ္လား။
( ကိုေဇာ္ )
၁၉။
တခ်ိဳ႕က. . .
အခက္အခဲကို အေၾကာင္းျပဳျပီး
ဦးက်ိဳးတယ္။
တခ်ိဳ႕က. . .
စံခ်ိန္ခ်ိဳးတယ္။
၂၀။
လိုခ်င္တာကို ရတာက
ေအာင္ျမင္မႈေပါ႔.။
ရတာကို ေက်နပ္ႏိုင္ရင္
ေပ်ာ္ရႊင္မႈပဲ။
( အမည္မသိ )
၂၁။
သူတစ္ပါးအေပၚ အလိုမက်မႈအတြက္ ေဒါသမထြက္ပါနဲ႔။
သင္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ ကိုယ္႕ဖာသာ စိတ္တိုင္းက် မျဖစ္ေသးသည္ကို သတိရပါ။
( အမည္မသိ )
၂၂။
လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုတာ သူတစ္ပါးရဲ႕ စည္းကမ္းအေပၚမွာ ထားတဲ႔ ကိုယ္႕ရဲ႕ ေလးစားမႈ ကိုေခၚတယ္။
( အမည္မသိ )
၂၃။
အတတ္ပညာကို ေျဖးေျဖးသင္ရာ၏။
ဥစၥာကို ျဖည္းျဖည္းရွာရာ၏။
ေတာင္ကို ျဖည္းျဖည္းတတ္ရာ၏။
အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းကို ျဖည္းျဖည္းသာ စဥ္းစားရာ၏။
အမ်က္ေဒါသကို ျဖည္းျဖည္းသာ ထြက္ေစရာ၏။
( ေလာကနီတိ )
၂၄။
စာအုပ္၌ ရွိေသာ အတတ္ပညာ ႏွင္႔ သူတစ္ပါး၏ လက္၌ ရွိေသာ ဥစၥာသည္ ကိုယ္ပိုင္မဟုတ္။ အေၾကာင္းကိစၥေပၚေပါက္ေသာ အသံုးခ်၍ မရ။
( အမည္မသိ )
၂၅။
ကိုယ္႕ထက္ျမတ္ေသာသူကို ကိုယ္႕ကို ႏွိမ္႔ခ်သျဖင္႔ ေအာင္ရာ၏။
ရဲရင႔္ေသာသူကို သင္းခြဲသျဖင္႔ ေအာင္ရာ၏။
ကိုယ္႔ေအာက္နိမ္႕က်သူကို အနည္းငယ္ ေပးသျဖင္႔ ေအာင္ရာ၏။
ကိုယ္႔ႏွင္႔ အဆင္႔တူေသာသူကို လံုလျပဳသျဖင္႔ ေအာင္ရာ၏။
( ေလာကနီတိ )
၂၆။
ရန္သူကို အကၽြမ္းမဝင္ရာ။
မိတ္ေဆြကိုလည္း အလြန္အမင္း အကၽြမ္းမဝင္ရာ။
တစ္ခါတစ္ရံ မိတ္ေဆြသည္ပင္ အမ်က္ထြက္လတ္ေသာ္ အျပစ္အားလံုးကို ထုတ္ေဖာ္ျပတတ္၏။
( ေလာကနီတိ )
၂၇။
တစ္ၾကိမ္ အမ်က္ထြက္ဖူးေသာ မိတ္ေဆြကို
တစ္ဖန္ျပန္လည္၍ ေစ႔စပ္လိုေသာ သူသည္
ကိုယ္ဝန္ကို ယူေသာ အႆထုိရ္ျမင္းမ ကဲ႕သို႔
ေသမင္းကို ယူသည္ မည္၏။
( ေလာကနီတိ )
၂၈။
ေၾကြးၾကြင္း ၊ မီးၾကြင္း ၊ ရန္ၾကြင္း
ဤသံုးမ်ိိဳးသည္ အဖန္တလဲလဲ တိုးပြားတတ္၏။
ထိုေၾကာင္႔ အၾကြင္းကို မထားရာ။
( ေလာကနီတိ )
၂၉။
ပစၥည္း ဥစၥာ ဆင္းရဲသူ ၊
အနာေရာဂါ ႏွိပ္စက္သူ ၊
မိုက္ေသာသူ ၊
ေၾကြးျမီမ်ားေသာသူ ၊
မင္းဝယ္ကိုယ္ၾကပ္ ခစားေသာသူ ၊
ဤငါးလူတို႔ကား အသက္ရွင္လ်က္ ေသသူမ်ားျဖစ္၏။
( ေလာကနီတိ )
၃၀။
ပ်င္းေသာသူအား အတတ္ပညာ အဘယ္မွာ တတ္အံ႔နည္း။
အတတ္ပညာ မရွိေသာသူအား ဥစၥာအဘယ္မွာ ရအံ႔နည္း။
ဥစၥာမရွိေသာသူအား အေဆြခင္ပြန္းအဘယ္မွာ ရအံ႔နည္း။
အေဆြခင္ပြန္းမရွိေသာသူအား ခ်မ္းသာ အဘယ္မွာ ရအံ႔နည္း။
ခ်မ္းသာမရွိေသာသူအား ေကာင္းမႈအဘယ္မွာ ရအံ႔နည္း။
ေကာင္းမႈမရွိေသာသူအား နိဗၺာန္ အဘယ္မွာ ရႏိုင္အံ႔နည္း။
( ေလာကနီတိ )
၃၁။
အတတ္ႏွင့္တူေသာ ဥစၥာသည္မရွိ။
အတတ္ကိုခိုးသူတို႔သည္ မယူႏိုင္ကုန္။
ဤေလာက၌ အတတ္သည္ကား အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္၏။
တမလြန္ဘ၀၌ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္တတ္၏။
( ေလာကနီတိ )
၃၂။
အၾကားအျမင္ပညာကို နည္း၏ဟူ၍ မေအာက္ေမ႔ရာ။
မိမိစိတ္ထဲ၌ သြင္းထားရာ၏။
ေတာင္ပို႔၌ ေရေပါက္သည္ က်ဖန္မ်ားစြာ ၾကာရွည္သျဖင့္ ျပည့္သကဲ႔သို႔တည္း။
( ေလာကနီတိ )
၃၃။
ႏႈတ္မႈပညာကိုလည္းေကာင္း၊
လက္မႈပညာကိုလည္းေကာင္း
ငယ္သည္ဟူ၍ မေအာက္ေမ႔ရာ။
ကုန္စင္ေအာင္တတ္မူကား တစ္ခုေသာ အတတ္သည္လည္း
အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ျဖစ္ပါသည္သာလွ်င္တည္း။
( ေလာကနီတိ )
၃၄။
သုတႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ပညာရွိသည္ အၾကင္အရပ္၌ ရွိ၏ဟူ၍ ၾကားျငားအံ႔၊
ထိုအရပ္သို႔ သုတရွာေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသားသည္
သည္းစြာအားထုတ္၍ သြားရာသည္သာလွ်င္တည္း။
( ေလာကနီတိ )
၃၅။
ေလာက၌ ပညာရွိသူသည္ မေမးမူကား စည္ႀကီးသဖြယ္ျဖစ္၏။
သူတည္း ေမးမူကား မိုးႀကိဳးသဖြယ္ျဖစ္၏။
လူမိုက္သည္ ေမးေသာ္လည္းေကာင္း၊ မေမးေသာ္လည္းေကာင္း
အခါခပ္သိမ္းမ်ားစြာလည္း ေဟာတတ္ ေျပာတတ္သည္သာလွ်င္တည္း။
( ေလာကနီတိ )
.
0 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
Post a Comment