ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ သားတစ္ေယာက္ကို ေမြးထားတဲ႔ ထူးထူးျခားျခား ေတာ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္႔အေဖက တစ္ေန႔ေတာ႔ ဘယ္က ယူလာတာမွန္း မသိတဲ႔ အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္း ( Microscope ) ၾကီးကို မခ်လာပါေတာ႔တယ္။
“ ဒါ ဘာၾကီးလဲ ေဖေဖ။ ”
ကၽြန္ေတာ္က ေမးလိုက္ေတာ႔. . .
“ ဒါ.. အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေလ။ ”
“ ဘာလုပ္ရတာလဲ ေဖေဖ။ ”
“ ၾကည္႔ရတာေပါ႔ သားရ..၊ ဒီမွာၾကည္႔...။ ”
ဆိုျပီး ေဖေဖက ေခါင္းကေန ဆံပင္ တစ္ေမႊးကို ဆြဲႏုတ္လိုက္ျပီး အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေအာက္ကို ထည္႔လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ႔. . ေဖေဖက ၾကည္႔တယ္..ေနာက္မွ. .
“ လာ. .သား လာၾကည္႔ ။ ဘာျမင္ရလဲ ဆိုတာကို....။ ”
“ ဟာ...။ ”
ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ဆံပင္ေသးေသးေလးမွာဗ်ာ နည္းနည္းေနာေနာ္ မဟုတ္တဲ႔ ဘာေကာင္ၾကီးေတြက လာတြယ္ေနပါလိမ္႕ဗ်ာ။ ၾကီးတာမွ ဒိုင္ႏိုေဆာေတြေလာက္ၾကီးတာ ။ ေၾကာက္ဖို႔လည္း ေကာင္းတယ္။
ဒါနဲ႔ပါပဲ နဂိုကတည္းက တစ္ခုခု ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ႕ရင္ ျငိမ္ျငိမ္မေနတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုခု ေတြ႕တာနဲ႔ အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေအာက္ ေျပးထည္႔ေတာ႔တာပဲ။ ေနာက္ဆံုး လွ်ာကို ပလတ္စတစ္ျပားေလးနဲ႔ ျခစ္ျပီး ဒီေအာက္ကို ထည္႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ လွ်ာမွာဗ်ာ အေကာင္ၾကီးေတြ အမ်ားၾကီးပဲဗ်.၊ ေၾကာက္စရာၾကီးေတြ မယံုရင္ အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေအာက္ကို ထည္႔ၾကည္႔ဗ်။
ပစၥည္းမ်ိဳးစံု ကၽြန္ေတာ္႕ေၾကာင္႔ အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေအာက္ကို ေရာက္ခဲ႔ရေပမဲ႔ ပစၥည္းတစ္ခုကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ေမ႕ေနတယ္ဗ်ာ။ ဒါက ဘာလဲ ဆိုေတာ႔ “ ေၾကြပန္းကန္ ” ပါပဲ။ ဒါကို အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေအာက္ကို ထည္႔ၾကည္႔ရလိမ္႕မယ္လို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ မထင္မိဘူးေလ။ ဒါေပမဲ႔ တစ္ေန႕ေတာ႔ ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေခၚျပီး. .
“ သား..မစမ္းရေသးတဲ႔ အရာ တစ္ခု ေဖေဖ လက္ေတြ႕ျပမယ္။ ”
“ ဘာလဲ ေဖေဖ။ ”
“ အင္း . . ေၾကြပန္းကန္ေပါ႔၊ သားမစမ္းရေသးဘူး မဟုတ္လား။ ”
“ ဟုတ္တယ္ ေဖေဖ။ စမ္းဖို႔လိုလို႔လား ေဖေဖ။ ဘာထူးျခားလို႔လဲ။ ”
“ ဘာထူးျခားလည္း သိခ်င္ရင္ မီးဖိုထဲက ေၾကြပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္ သြားယူလိုက္ေလ သားေရ ။ ”
ဒါနဲ႔ မီးဖိုထဲက ထမင္းစား ပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္ ကၽြန္ေတာ္ ယူလာေတာ႔ ေဖေဖက ေၾကြပန္းကန္ကို ေရေျခာက္မေျခာက္ ေသခ်ာ ၾကည္႔ျပီး အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္း ေအာက္ကို ထည္႔လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ႔ ေဖေဖက အရင္ၾကည္႔တယ္။ ျပီးေတာ႔မွ. . .
“ သား လာၾကည္႔ကြ။ ”
ကၽြန္ေတာ္ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခားေတာ႔ မျမင္မိဘူး။ ေၾကြပန္းကန္မွာ အစက္အေပ်ာက္ေတြ ၊ ခ်ိဳင္႔ခြက္ေတြ နည္းတာကိုေတာ႔ ေတြ႕လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ ေဖေဖက ေမးတယ္။
“ ဘာထူးျခားတာ ေတြ႕လဲသား.။ ”
“ ဘာမွေတာ႔ ေထြေထြထူးထူး မေတြ႔ဘူး ေဖေဖ ။ ေၾကြပန္းကန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာျပင္ေတြက ခ်ိဳင္႔ခြက္ေတြ နည္းျပီး ညီညာေနၾကတယ္။ သား စတီးမ်က္ႏွာျပင္ကိုလည္း ၾကည္႔ဖူးတယ္။ သူတို႔မွာ ေျပာင္လက္ေနတာေတာင္မွ မ်က္ႏွာျပင္ေတြက ခ်ိဳင္႔ခြက္ေတြ ရွိေနတယ္။ ”
“ ဟုတ္တာေပါ႔ သားရယ္။ ဒါပဲ ။ ေဖေဖ ျပခ်င္တာလည္း ဒါပဲ။ ဘာေၾကာင္႔ စားေသာက္ဆိုင္ၾကီးေတြ ေဟာ္တယ္ၾကီးေတြမွာ စားေသာက္ဖို႔ ပန္းကန္ ခြက္ေယာက္ေတြကို စတီးေတြ မသံုးလည္းဆိုေတာ႔ ဒီလို ခ်ိဳင္႔ခြက္ေတြ ရွိေနလို႔ပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ သူတို႔ ေၾကြပန္းကန္ကိုပဲ သံုးတယ္ေလ။
ေၾကြပန္းကန္ေတာင္မွ ေၾကြသားက ကမာၻေပၚမွာ ျပင္သစ္နဲ႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက ေၾကြထည္ေတြက အေကာင္းဆံုးပဲ ။ ဘာလို႔႕လည္း ဆိုေတာ႔ သူတို႔က လုပ္ထားတဲ႔ ေၾကြပန္းကန္ေတြ ၊ ေၾကြထည္လက္ရာေတြက အခုလိုပဲ မ်က္ႏွာျပင္ အသားပိုျပီး ညီညာျပန္႔ျပဴးလို႔ပါပဲ။ ဒီလို မ်က္ႏွာျပင္ ျပန္႔ျပဴးေတာ႔ ဘာျဖစ္လဲ သိလား။ ”
“ မသိဘူး ေဖေဖ။ ”
“ ေအး..သိခ်င္ရင္ မီးဖိုထဲက ေၾကြပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္မွာ ပဲ႕ေနတာ ပါေနတဲ႔ ပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္ ရွာယူခဲ႔။ ”
ဒါကေတာ႔ “ ေမ်ာက္မူးလဲ ” ေတြ ရွိေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္မွာ က်ိန္းေသရွိတာေပါ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္ မီးဖိုထဲက အနားမွာ ပဲ႕ေနတာေလး ရွိေနတဲ႔ ေၾကြပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္ကို ယူလာေတာ႔..
“ ဒီ ပဲ႔ေနတဲ႔ ေနရာေလးကို သားဖာသာပဲ အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေအာက္ကို ထည္႔ျပီး ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔. . ”
ဟာ . . . ကၽြန္ေတာ္ အံ့ၾသသြားတယ္။ ဒီပဲ႕ေနတဲ႔ ေနရာေလးမွာ အေကာင္ၾကီးေတြ ေနေနၾကတာကိုး။ ဒါနဲ႔ သူေဘးက ညီညာေနတဲ႔ မ်က္ႏွာျပင္ကို ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ဘာေကာင္မွ ရွိမေနဘူး။ ဒီပဲ႔ေနတဲ႔ ေနရာမွာပဲ ပိုးမႊားဆိုတဲ႔ အေကာင္ၾကီးေတြ ေနႏိုင္တာ။
“ ဘာလို႔လဲ ေဖေဖ။ ”
“ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ မ်က္ႏွာျပင္ ညီညာေနတယ္ ဆိုတဲ႔ ေနရာမွာ ပိုးမႊားေတြက ေနထိုင္လို႔ မရဘူးေလ။ သူတို႔အတြက္ ေနစရာ မဟုတ္ဘူး။ အခုလို ပဲ႔ေနတဲ႔ ေနရာေလးက မ်က္ႏွာျပင္ေတြက မညီေတာ႔ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင္႔ သူတို႕ အတြက္ ေနလို႔ ရသြားေစတယ္။
ဒါနဲ႔ တင္ မျပီးေသးဘူးသားရဲ႕။ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔..ဘာျဖစ္လဲ ေဖေဖ။ ”
“ လူတစ္ေယာက္မွာ ရွိတဲ႔ “ ကိုယ္က်င္႔တရား ” ဆိုတာကလည္း ဒီလိုပဲ မ်က္ႏွာျပင္ ညီညာ ေျဖာင္႔မတ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ဘယ္ကမွ ပိုးမႊားဆိုတဲ႔ မေကာင္းတဲ႔ အလုပ္အကိုင္ေတြ လုပ္ကိုင္ ျဖစ္ေစမဲ႔ စိတ္ဓါတ္ေတြ ျဖစ္မလာဘူး။ လူမွာ အခုလိုပဲ ေၾကြပန္းကန္ ကလို နည္းနည္းေလး ပဲ႕သြားတယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ မ်က္ႏွာျပင္မွာ ညီညာေနတဲ႔ ေနရာေလးက မေခ်ာေမြ႔ ၊ မျပန္႔ျပဴးေတာ႔ဘူးေလ။
ဒါေၾကာင္႔ မညီညာ မျပန္႔ျပဴးတဲ႔ ေနရာမွာ ပိုးမႊားေတြ ေနႏိုင္သလိုပဲ ၊ ညီညာေျဖာင္႔မတ္တဲ႔ ကိုယ္က်င္႔တရားကေန နည္းနည္းေလး ပဲ႕သြားတာနဲ႔ မေကာင္းမႈ ဆိုတဲ႔ ကိုယ္က်င္႔တရားကို ပ်က္စီးေစႏိုင္တဲ႔ ပိုးမႊားေတြ ျဖစ္လာတာပါပဲ။ နည္းနည္းေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ မ်ားမ်ားၾကီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပိုးမႊားဆိုတာကေတာ႔ ေရာဂါ ျဖစ္ေစႏိုင္တာပဲေလ။ ဒီလိုပဲ ကိုယ္က်င္႔တရားကို ထိခိုက္ေစႏိုင္တဲ႔ အေၾကာင္းအရာေလး နည္းနည္းေလးကလည္း ကိုယ္႕ရဲ႕ ဘဝတစ္ခုလံုးစာမွာ ၊ ကိုယ္႕သမိုင္းမွာ မေကာင္းမႈ ဆိုျပီး တစ္သက္လံုး ရာဇဝင္ တြင္က်န္ခဲ႔ေစမွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ကိုယ္က်င္႔တရားဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိပါဘူး ဆုိျပီး ကိုယ္က နည္းနည္းေလးမွ ထိပါး ပြန္းတီးလို႔ ရတာ မဟုတ္ဘူး။ နည္းနည္းေလး နည္းနည္းေလးဆိုျပီး ထိပါ မ်ားလာရင္ ပန္းကန္တစ္လံုးက မ်က္ႏွာျပင္ေတြ ပ်က္ဆီးကုန္သလိုမ်ိဳး ကိုယ္႕ရဲ႕ ကိုယ္က်င္႔တရားေတြလည္း တစစ ပ်က္ဆီးကုန္တာပါပဲ။
ကိုယ္က်င္႔တရားဆိုတာ ေျဖာင္႔မတ္ေကာင္းမြန္ေနသမွ် ဘယ္ကမွ ကိုယ္႔ဆီကို မေကာင္းမႈ ပိုးမႊားေတြ ဝင္မလာႏိုင္ပါဘူး သား။ ”
ဒီလိုမ်ိဳး ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ္႕ကို လက္ေတြ႔နဲ႔ ဆံုးမ ေျပာျပခဲ႔ဖူးတယ္။
ဒါေၾကာင္႔လည္း ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ ငယ္ငယ္ကတည္းက အခုထိ ေဆာင္ပုဒ္ေလး တစ္ခု လက္စြဲ ျဖစ္ရခဲ႔ပါတယ္။ ဒီေဆာင္ပုဒ္ေလး ျဖစ္လာတဲ႔ ပံုကို ကၽြန္ေတာ္ ( ေဆာင္ပုဒ္ကိုယ္စီ ရွိသင္႔သည္။ ) ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ထပ္ေရးပါဦးမယ္။ ဒီေဆာင္ပုဒ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ၁၂ ႏွစ္သားေလာက္က ေဆာင္ပုဒ္ဆိုေတာ႔ အဂၤလိပ္လို သဒၵါ အထားအသို မွားသည္ ျဖစ္ေစ ၊ မွန္သည္ ျဖစ္ေစ ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္သံုးသြားပါမည္။ ကၽြန္ေတာ္႕ေဆာင္ပုဒ္ေလးက ဒီလိုေျပာတယ္။
“ You do all performance on everything is your morally. ”
“ အရာရာတိုင္းအေပၚ သင္ျပဳမူေဆာင္ရြက္ေဆာင္သမွ်ကိစၥတိုင္းသည္ သင္႔၏ ကိုယ္က်င္႔တရားပင္ ၿဖစ္သည္။ ”
ကိုေဇာ္ ခံစားတင္ျပသည္။
pdf ျဖင္႔ ဒီေနရာ မွာ ယူပါ။
.
“ ဒါ ဘာၾကီးလဲ ေဖေဖ။ ”
ကၽြန္ေတာ္က ေမးလိုက္ေတာ႔. . .
“ ဒါ.. အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေလ။ ”
“ ဘာလုပ္ရတာလဲ ေဖေဖ။ ”
“ ၾကည္႔ရတာေပါ႔ သားရ..၊ ဒီမွာၾကည္႔...။ ”
ဆိုျပီး ေဖေဖက ေခါင္းကေန ဆံပင္ တစ္ေမႊးကို ဆြဲႏုတ္လိုက္ျပီး အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေအာက္ကို ထည္႔လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ႔. . ေဖေဖက ၾကည္႔တယ္..ေနာက္မွ. .
“ လာ. .သား လာၾကည္႔ ။ ဘာျမင္ရလဲ ဆိုတာကို....။ ”
“ ဟာ...။ ”
ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ဆံပင္ေသးေသးေလးမွာဗ်ာ နည္းနည္းေနာေနာ္ မဟုတ္တဲ႔ ဘာေကာင္ၾကီးေတြက လာတြယ္ေနပါလိမ္႕ဗ်ာ။ ၾကီးတာမွ ဒိုင္ႏိုေဆာေတြေလာက္ၾကီးတာ ။ ေၾကာက္ဖို႔လည္း ေကာင္းတယ္။
ဒါနဲ႔ပါပဲ နဂိုကတည္းက တစ္ခုခု ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ႕ရင္ ျငိမ္ျငိမ္မေနတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုခု ေတြ႕တာနဲ႔ အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေအာက္ ေျပးထည္႔ေတာ႔တာပဲ။ ေနာက္ဆံုး လွ်ာကို ပလတ္စတစ္ျပားေလးနဲ႔ ျခစ္ျပီး ဒီေအာက္ကို ထည္႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ လွ်ာမွာဗ်ာ အေကာင္ၾကီးေတြ အမ်ားၾကီးပဲဗ်.၊ ေၾကာက္စရာၾကီးေတြ မယံုရင္ အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေအာက္ကို ထည္႔ၾကည္႔ဗ်။
ပစၥည္းမ်ိဳးစံု ကၽြန္ေတာ္႕ေၾကာင္႔ အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေအာက္ကို ေရာက္ခဲ႔ရေပမဲ႔ ပစၥည္းတစ္ခုကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ေမ႕ေနတယ္ဗ်ာ။ ဒါက ဘာလဲ ဆိုေတာ႔ “ ေၾကြပန္းကန္ ” ပါပဲ။ ဒါကို အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေအာက္ကို ထည္႔ၾကည္႔ရလိမ္႕မယ္လို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ မထင္မိဘူးေလ။ ဒါေပမဲ႔ တစ္ေန႕ေတာ႔ ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေခၚျပီး. .
“ သား..မစမ္းရေသးတဲ႔ အရာ တစ္ခု ေဖေဖ လက္ေတြ႕ျပမယ္။ ”
“ ဘာလဲ ေဖေဖ။ ”
“ အင္း . . ေၾကြပန္းကန္ေပါ႔၊ သားမစမ္းရေသးဘူး မဟုတ္လား။ ”
“ ဟုတ္တယ္ ေဖေဖ။ စမ္းဖို႔လိုလို႔လား ေဖေဖ။ ဘာထူးျခားလို႔လဲ။ ”
“ ဘာထူးျခားလည္း သိခ်င္ရင္ မီးဖိုထဲက ေၾကြပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္ သြားယူလိုက္ေလ သားေရ ။ ”
ဒါနဲ႔ မီးဖိုထဲက ထမင္းစား ပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္ ကၽြန္ေတာ္ ယူလာေတာ႔ ေဖေဖက ေၾကြပန္းကန္ကို ေရေျခာက္မေျခာက္ ေသခ်ာ ၾကည္႔ျပီး အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္း ေအာက္ကို ထည္႔လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ႔ ေဖေဖက အရင္ၾကည္႔တယ္။ ျပီးေတာ႔မွ. . .
“ သား လာၾကည္႔ကြ။ ”
ကၽြန္ေတာ္ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခားေတာ႔ မျမင္မိဘူး။ ေၾကြပန္းကန္မွာ အစက္အေပ်ာက္ေတြ ၊ ခ်ိဳင္႔ခြက္ေတြ နည္းတာကိုေတာ႔ ေတြ႕လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ ေဖေဖက ေမးတယ္။
“ ဘာထူးျခားတာ ေတြ႕လဲသား.။ ”
“ ဘာမွေတာ႔ ေထြေထြထူးထူး မေတြ႔ဘူး ေဖေဖ ။ ေၾကြပန္းကန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာျပင္ေတြက ခ်ိဳင္႔ခြက္ေတြ နည္းျပီး ညီညာေနၾကတယ္။ သား စတီးမ်က္ႏွာျပင္ကိုလည္း ၾကည္႔ဖူးတယ္။ သူတို႔မွာ ေျပာင္လက္ေနတာေတာင္မွ မ်က္ႏွာျပင္ေတြက ခ်ိဳင္႔ခြက္ေတြ ရွိေနတယ္။ ”
“ ဟုတ္တာေပါ႔ သားရယ္။ ဒါပဲ ။ ေဖေဖ ျပခ်င္တာလည္း ဒါပဲ။ ဘာေၾကာင္႔ စားေသာက္ဆိုင္ၾကီးေတြ ေဟာ္တယ္ၾကီးေတြမွာ စားေသာက္ဖို႔ ပန္းကန္ ခြက္ေယာက္ေတြကို စတီးေတြ မသံုးလည္းဆိုေတာ႔ ဒီလို ခ်ိဳင္႔ခြက္ေတြ ရွိေနလို႔ပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ သူတို႔ ေၾကြပန္းကန္ကိုပဲ သံုးတယ္ေလ။
ေၾကြပန္းကန္ေတာင္မွ ေၾကြသားက ကမာၻေပၚမွာ ျပင္သစ္နဲ႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက ေၾကြထည္ေတြက အေကာင္းဆံုးပဲ ။ ဘာလို႔႕လည္း ဆိုေတာ႔ သူတို႔က လုပ္ထားတဲ႔ ေၾကြပန္းကန္ေတြ ၊ ေၾကြထည္လက္ရာေတြက အခုလိုပဲ မ်က္ႏွာျပင္ အသားပိုျပီး ညီညာျပန္႔ျပဴးလို႔ပါပဲ။ ဒီလို မ်က္ႏွာျပင္ ျပန္႔ျပဴးေတာ႔ ဘာျဖစ္လဲ သိလား။ ”
“ မသိဘူး ေဖေဖ။ ”
“ ေအး..သိခ်င္ရင္ မီးဖိုထဲက ေၾကြပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္မွာ ပဲ႕ေနတာ ပါေနတဲ႔ ပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္ ရွာယူခဲ႔။ ”
ဒါကေတာ႔ “ ေမ်ာက္မူးလဲ ” ေတြ ရွိေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္မွာ က်ိန္းေသရွိတာေပါ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္ မီးဖိုထဲက အနားမွာ ပဲ႕ေနတာေလး ရွိေနတဲ႔ ေၾကြပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္ကို ယူလာေတာ႔..
“ ဒီ ပဲ႔ေနတဲ႔ ေနရာေလးကို သားဖာသာပဲ အဏုၾကည္႔မွန္ေျပာင္းေအာက္ကို ထည္႔ျပီး ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔. . ”
ဟာ . . . ကၽြန္ေတာ္ အံ့ၾသသြားတယ္။ ဒီပဲ႕ေနတဲ႔ ေနရာေလးမွာ အေကာင္ၾကီးေတြ ေနေနၾကတာကိုး။ ဒါနဲ႔ သူေဘးက ညီညာေနတဲ႔ မ်က္ႏွာျပင္ကို ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ဘာေကာင္မွ ရွိမေနဘူး။ ဒီပဲ႔ေနတဲ႔ ေနရာမွာပဲ ပိုးမႊားဆိုတဲ႔ အေကာင္ၾကီးေတြ ေနႏိုင္တာ။
“ ဘာလို႔လဲ ေဖေဖ။ ”
“ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ မ်က္ႏွာျပင္ ညီညာေနတယ္ ဆိုတဲ႔ ေနရာမွာ ပိုးမႊားေတြက ေနထိုင္လို႔ မရဘူးေလ။ သူတို႔အတြက္ ေနစရာ မဟုတ္ဘူး။ အခုလို ပဲ႔ေနတဲ႔ ေနရာေလးက မ်က္ႏွာျပင္ေတြက မညီေတာ႔ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင္႔ သူတို႕ အတြက္ ေနလို႔ ရသြားေစတယ္။
ဒါနဲ႔ တင္ မျပီးေသးဘူးသားရဲ႕။ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔..ဘာျဖစ္လဲ ေဖေဖ။ ”
“ လူတစ္ေယာက္မွာ ရွိတဲ႔ “ ကိုယ္က်င္႔တရား ” ဆိုတာကလည္း ဒီလိုပဲ မ်က္ႏွာျပင္ ညီညာ ေျဖာင္႔မတ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ဘယ္ကမွ ပိုးမႊားဆိုတဲ႔ မေကာင္းတဲ႔ အလုပ္အကိုင္ေတြ လုပ္ကိုင္ ျဖစ္ေစမဲ႔ စိတ္ဓါတ္ေတြ ျဖစ္မလာဘူး။ လူမွာ အခုလိုပဲ ေၾကြပန္းကန္ ကလို နည္းနည္းေလး ပဲ႕သြားတယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ မ်က္ႏွာျပင္မွာ ညီညာေနတဲ႔ ေနရာေလးက မေခ်ာေမြ႔ ၊ မျပန္႔ျပဴးေတာ႔ဘူးေလ။
ဒါေၾကာင္႔ မညီညာ မျပန္႔ျပဴးတဲ႔ ေနရာမွာ ပိုးမႊားေတြ ေနႏိုင္သလိုပဲ ၊ ညီညာေျဖာင္႔မတ္တဲ႔ ကိုယ္က်င္႔တရားကေန နည္းနည္းေလး ပဲ႕သြားတာနဲ႔ မေကာင္းမႈ ဆိုတဲ႔ ကိုယ္က်င္႔တရားကို ပ်က္စီးေစႏိုင္တဲ႔ ပိုးမႊားေတြ ျဖစ္လာတာပါပဲ။ နည္းနည္းေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ မ်ားမ်ားၾကီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပိုးမႊားဆိုတာကေတာ႔ ေရာဂါ ျဖစ္ေစႏိုင္တာပဲေလ။ ဒီလိုပဲ ကိုယ္က်င္႔တရားကို ထိခိုက္ေစႏိုင္တဲ႔ အေၾကာင္းအရာေလး နည္းနည္းေလးကလည္း ကိုယ္႕ရဲ႕ ဘဝတစ္ခုလံုးစာမွာ ၊ ကိုယ္႕သမိုင္းမွာ မေကာင္းမႈ ဆိုျပီး တစ္သက္လံုး ရာဇဝင္ တြင္က်န္ခဲ႔ေစမွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ကိုယ္က်င္႔တရားဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိပါဘူး ဆုိျပီး ကိုယ္က နည္းနည္းေလးမွ ထိပါး ပြန္းတီးလို႔ ရတာ မဟုတ္ဘူး။ နည္းနည္းေလး နည္းနည္းေလးဆိုျပီး ထိပါ မ်ားလာရင္ ပန္းကန္တစ္လံုးက မ်က္ႏွာျပင္ေတြ ပ်က္ဆီးကုန္သလိုမ်ိဳး ကိုယ္႕ရဲ႕ ကိုယ္က်င္႔တရားေတြလည္း တစစ ပ်က္ဆီးကုန္တာပါပဲ။
ကိုယ္က်င္႔တရားဆိုတာ ေျဖာင္႔မတ္ေကာင္းမြန္ေနသမွ် ဘယ္ကမွ ကိုယ္႔ဆီကို မေကာင္းမႈ ပိုးမႊားေတြ ဝင္မလာႏိုင္ပါဘူး သား။ ”
ဒီလိုမ်ိဳး ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ္႕ကို လက္ေတြ႔နဲ႔ ဆံုးမ ေျပာျပခဲ႔ဖူးတယ္။
ဒါေၾကာင္႔လည္း ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ ငယ္ငယ္ကတည္းက အခုထိ ေဆာင္ပုဒ္ေလး တစ္ခု လက္စြဲ ျဖစ္ရခဲ႔ပါတယ္။ ဒီေဆာင္ပုဒ္ေလး ျဖစ္လာတဲ႔ ပံုကို ကၽြန္ေတာ္ ( ေဆာင္ပုဒ္ကိုယ္စီ ရွိသင္႔သည္။ ) ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ထပ္ေရးပါဦးမယ္။ ဒီေဆာင္ပုဒ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ၁၂ ႏွစ္သားေလာက္က ေဆာင္ပုဒ္ဆိုေတာ႔ အဂၤလိပ္လို သဒၵါ အထားအသို မွားသည္ ျဖစ္ေစ ၊ မွန္သည္ ျဖစ္ေစ ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္သံုးသြားပါမည္။ ကၽြန္ေတာ္႕ေဆာင္ပုဒ္ေလးက ဒီလိုေျပာတယ္။
“ You do all performance on everything is your morally. ”
“ အရာရာတိုင္းအေပၚ သင္ျပဳမူေဆာင္ရြက္ေဆာင္သမွ်ကိစၥတိုင္းသည္ သင္႔၏ ကိုယ္က်င္႔တရားပင္ ၿဖစ္သည္။ ”
ကိုေဇာ္ ခံစားတင္ျပသည္။
pdf ျဖင္႔ ဒီေနရာ မွာ ယူပါ။
.
5 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ကိုေဇာ္..
ဗဟုသုတရသလို အေၾကာင္းအရာတင္ျပပံု အရမ္းေကာင္းပါတယ္ရွင္။ တကယ္ကိုမွတ္သားစရာပါဘဲ။
ေလးစားစြာ..
ျမေသြးနီ
ေဟးေဟး ေပ်ာ္စရာၾကီး ၊ အဏုၾကည့္မွန္ေျပာင္းေတာင္ၾကည့္ခ်င္လာျပီ။
ကိုေဇာ္
ဗဟုသုတေတြအျပင္အသိဥာဏ္ေလးပါရတဲ့ပို႕စ္ေလးပါ။
အလြန္ေကာင္းတဲ့တင္ျပမႈေလးပါ။
ကိုေဇာ္
အထက္က Y M ေျပာသြားတဲ့ Comment ေလးကိုသိပ္သေဘာက်တယ္။
မွန္တယ္။ Singapore ကစည္းကမ္းရွိလို႕တိုးတက္လာတဲ့တိုင္းျပည္ေလးပါ။
လူတိုင္းမွာ ႏိုင္ငံၾကီးသားစိတ္ဓာတ္ေလးရွိရင္အရာရာဟာတိုးတက္
လာမွာအေသအခ်ာေပါ့ေနာ္။
အထက္မွာေရးထားတဲ့comment ေလးက စင္ကာပူသႁကားလံုးမွာေႁပာခၽင္တာပါ၊ မွားသြားလို ့ဘြာေတး၊ ေကၽးဇူးႁပဳႁပီးေတာ့ႁပင္ဖတ္လိုက္ပါေနာ္
Post a Comment