ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းက စျပီး ကဗ်ာ ေရးတတ္တာလဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာ မမွတ္မိပါ။ ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေတြကို ေရးေတာ႔ ေက်ာင္းက ခံုေတြမွာ ၊ စာအုပ္ေနာက္ေက်ာေတြမွာ ၊ ေက်ာင္းနံရံေတြမွာ ၊ ျပီးေတာ႔ ေနရာတကာမွာ ေလွ်ာက္ေရးျဖစ္ခဲ႔တယ္။
အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္လို ခံစားရတယ္ ဆိုတာကို ေရေရရာရာ မသိေသးတဲ႔ အခ်ိန္မွာကို ကၽြန္ေတာ္က အသည္းကြဲသူ တစ္ေယာက္ အျဖစ္ ကဗ်ာေတြနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားခဲ႔ပါတယ္။ တကယ္ေတာ႔လည္း မရွိေသးဘဲ ဝင္ေရာက္ခံစားရင္း အညတရ နဲ႔ ခဏခဏ အသည္းေလးက ကြဲခဲ႔တာပါ။ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီကဗ်ာေတြ မွတ္တမ္း အျဖစ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕မွာ မက်န္ခဲ႔ပါဘူး။ ေလအေဝွ႕ခံရတဲ႔ ကႏၱာရက သဲေျခရာေလးလိုပါပဲ။ ပကတိ လြင္ျပင္သာ။ ကဗ်ာ ဆိုတာ ရင္ထဲက အသံ ဆိုျပီး သာသာယာယာ နားေထာင္တတ္ျပီး တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း မသိေသးတဲ႔ အရြယ္ ဆိုပါစို႔။
ဒီလိုနဲ႔ ကာလ အေတာ္မ်ားမ်ားကို အလ်ားလိုက္ ျဖတ္သန္းရင္း တစ္ေန႔ေတာ႔ ဘာမွ မေရးထားတဲ႔ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ကၽြန္ေတာ္႔ စာအုပ္ေတြ အေဟာင္းထဲက သြားေတြ႕လိုက္ရတယ္။ စာအုပ္ထူထူၾကီးထဲမွာ ဘာဆို ဘာမွ မေရးထားရေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီထဲမွာ ကဗ်ာေလး ႏွစ္ပုဒ္ေတာ႔ ေရးထားပါတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ ကဗ်ာ သမိုင္းေက်ာက္စာမွာေတာ႔ “ ရာဇကုမၼာ ေက်ာက္စာ ” ပါပဲ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ခ်ေရးျပီး သကၠရာဇ္ အခိုင္အမာ အေနနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ စာရြက္ေပၚမွာ ခ်ေရးထားမိတဲ႔ ကဗ်ာေလး ႏွစ္ပုဒ္ပါ။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ႔ ေရးမိတဲ႔ ကဗ်ာတိုင္း ေကာင္းေကာင္း ၊ မေကာင္းေကာင္း အဲဒီစာအုပ္ထဲကို ထည္႔ကာ ကၽြန္ေတာ္႔ဖာသာ ေက်ာက္စာ ေရးထိုးထားခဲ႔ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ႔လည္း ကဗ်ာေလးေတြ စိတ္ကူးေပၚတာေလးေတြ ေရးမိပါတယ္။ အခုကေတာ႔ အမွတ္တရ အျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္႔ဘဝ အေစာပိုင္းကာလမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေရးသားဖူးတဲ႔ ကဗ်ာေလး ႏွစ္ပုဒ္ကို “ ကမာၻေျမရဲ႕ တစ္ေနရာက ခ်စ္သူ ” ကို သတိရ လြမ္းမိေသာ အားျဖင္႔ တင္လိုက္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ မကေတာ႔ ၾကာခဲ႔ျပီေပါ႔ေလ။
လြမ္း
ရင္မွာတမ္းတ
လြမ္းလ်ေသာ္လည္း
တြယ္ျငိသူမွာ
သိပါေလစ . . ။
ရင္ထဲက ေဝဒနာ
ေဝဒနာ
ေပြသာ ခက္သမို႔
ေလညာအရပ္ကပဲ
ေနလိုေန . . ။
ေျဖမေျပ
ရင္မွာ ခ်ိပါဘိ. . .
ေသမေသ
အဘယ္သူ သိပါ႔မလဲ. . ။
ေၾကြေၾကြ ဒီရင္မွာ ကြဲရေအာင္
အသေခၤ် မာယာျမားေတြနဲ႔
ေခၽြ ေခၽြကာ ရင္ကိုကြဲရေအာင္
ဆထက္ကာ မႊန္း..။
*** အခု ကၽြန္ေတာ္က ဘာလို႔ ဒီကဗ်ာေလးေတြကို တင္လိုက္တာလဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဘဝမွာ အေစာဆံုး မဟုတ္ေပမဲ႔ စာအုပ္ထဲမွာေတာ႔ အေစာဆံုး အမွတ္တရ အကၡရာတင္ထားတဲ႔ ကဗ်ာေလး ျဖစ္သလို ေနာက္ထပ္ အခ်စ္ ပို႔စ္ေလး တစ္ခုလည္း ေရးခ်င္လို႔ ဒါေလးကို ျပန္တင္လိုက္တာပါ။ ***
ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္လို ခံစားရတယ္ ဆိုတာကို ေရေရရာရာ မသိေသးတဲ႔ အခ်ိန္မွာကို ကၽြန္ေတာ္က အသည္းကြဲသူ တစ္ေယာက္ အျဖစ္ ကဗ်ာေတြနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားခဲ႔ပါတယ္။ တကယ္ေတာ႔လည္း မရွိေသးဘဲ ဝင္ေရာက္ခံစားရင္း အညတရ နဲ႔ ခဏခဏ အသည္းေလးက ကြဲခဲ႔တာပါ။ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီကဗ်ာေတြ မွတ္တမ္း အျဖစ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕မွာ မက်န္ခဲ႔ပါဘူး။ ေလအေဝွ႕ခံရတဲ႔ ကႏၱာရက သဲေျခရာေလးလိုပါပဲ။ ပကတိ လြင္ျပင္သာ။ ကဗ်ာ ဆိုတာ ရင္ထဲက အသံ ဆိုျပီး သာသာယာယာ နားေထာင္တတ္ျပီး တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း မသိေသးတဲ႔ အရြယ္ ဆိုပါစို႔။
ဒီလိုနဲ႔ ကာလ အေတာ္မ်ားမ်ားကို အလ်ားလိုက္ ျဖတ္သန္းရင္း တစ္ေန႔ေတာ႔ ဘာမွ မေရးထားတဲ႔ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ကၽြန္ေတာ္႔ စာအုပ္ေတြ အေဟာင္းထဲက သြားေတြ႕လိုက္ရတယ္။ စာအုပ္ထူထူၾကီးထဲမွာ ဘာဆို ဘာမွ မေရးထားရေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီထဲမွာ ကဗ်ာေလး ႏွစ္ပုဒ္ေတာ႔ ေရးထားပါတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ ကဗ်ာ သမိုင္းေက်ာက္စာမွာေတာ႔ “ ရာဇကုမၼာ ေက်ာက္စာ ” ပါပဲ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ခ်ေရးျပီး သကၠရာဇ္ အခိုင္အမာ အေနနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ စာရြက္ေပၚမွာ ခ်ေရးထားမိတဲ႔ ကဗ်ာေလး ႏွစ္ပုဒ္ပါ။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ႔ ေရးမိတဲ႔ ကဗ်ာတိုင္း ေကာင္းေကာင္း ၊ မေကာင္းေကာင္း အဲဒီစာအုပ္ထဲကို ထည္႔ကာ ကၽြန္ေတာ္႔ဖာသာ ေက်ာက္စာ ေရးထိုးထားခဲ႔ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ႔လည္း ကဗ်ာေလးေတြ စိတ္ကူးေပၚတာေလးေတြ ေရးမိပါတယ္။ အခုကေတာ႔ အမွတ္တရ အျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္႔ဘဝ အေစာပိုင္းကာလမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေရးသားဖူးတဲ႔ ကဗ်ာေလး ႏွစ္ပုဒ္ကို “ ကမာၻေျမရဲ႕ တစ္ေနရာက ခ်စ္သူ ” ကို သတိရ လြမ္းမိေသာ အားျဖင္႔ တင္လိုက္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ မကေတာ႔ ၾကာခဲ႔ျပီေပါ႔ေလ။
“ ရင္ခုန္ခုန္ မခုန္ခုန္ ဒါမွမဟုတ္ ၾကံဳၾကံဳ မၾကံဳၾကံဳေပါ႔ေလ ခံစားေပးလို႔ ရပါတယ္။ ”
လြမ္း
ရင္မွာတမ္းတ
လြမ္းလ်ေသာ္လည္း
တြယ္ျငိသူမွာ
သိပါေလစ . . ။
ရင္ထဲက ေဝဒနာ
ေဝဒနာ
ေပြသာ ခက္သမို႔
ေလညာအရပ္ကပဲ
ေနလိုေန . . ။
ေျဖမေျပ
ရင္မွာ ခ်ိပါဘိ. . .
ေသမေသ
အဘယ္သူ သိပါ႔မလဲ. . ။
ေၾကြေၾကြ ဒီရင္မွာ ကြဲရေအာင္
အသေခၤ် မာယာျမားေတြနဲ႔
ေခၽြ ေခၽြကာ ရင္ကိုကြဲရေအာင္
ဆထက္ကာ မႊန္း..။
*** အခု ကၽြန္ေတာ္က ဘာလို႔ ဒီကဗ်ာေလးေတြကို တင္လိုက္တာလဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဘဝမွာ အေစာဆံုး မဟုတ္ေပမဲ႔ စာအုပ္ထဲမွာေတာ႔ အေစာဆံုး အမွတ္တရ အကၡရာတင္ထားတဲ႔ ကဗ်ာေလး ျဖစ္သလို ေနာက္ထပ္ အခ်စ္ ပို႔စ္ေလး တစ္ခုလည္း ေရးခ်င္လို႔ ဒါေလးကို ျပန္တင္လိုက္တာပါ။ ***
ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
3 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
အစမ္းမန္႔ၾကည့္တာ ....
ကဗ်ာေလးေတြ ခံစားသြားတယ္ ကိုေဇာ္ေရ.. ကၽြန္ေတာ္က ကဗ်ာဥာဏ္လံုး၀မရွိေလေတာ့ သူမ်ားေတြကဗ်ာကို သြားရည္က်ဖတ္ျပီး ခံစားရတာကို ႏွစ္ျခိဳက္တယ္... (ဒါနဲ႕ ဒီပို႔႔စ္က ဘယ္တုနး္ကေရးထားတာလဲ..)
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
အဲလို ကဗ်ာမ်ိဳးကုိ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းၾကိဳက္တာ ... အသံထြက္ျပီး အသံေနအသံထားနဲ႔ ဖတ္ရင္း ကဗ်ာက ပုိအသက္၀င္တတ္တယ္ ... း)
Post a Comment