မည္သူ မဆို အမွန္ ရွိသလို ၊ အမွားလည္း ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အျမင္ ၊ အေတြးမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ တာဝန္ယူရမွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ထပ္ဆင္႔ကူးယူျပီး တျခားေနရာမွာ ေဖာ္ျပခ်င္တယ္ ဆိုေသာ စာခ်စ္သူ သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို စာရဲ႕ ေအာက္တစ္ေနရာမွာ “ ကိုေဇာ္ ” ႏွင္႔ “ zaw357.blogspot.com ” ဆိုတာေလးကိုေတာ႔ ထည္႔ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။

{ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ႔ “ ေရးတဲ႔စာ ” နဲ႔ “ စာေရးသူ ” ကို မေရာေထြးေစဖို႔ပါ။ }

ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

အဇၨတေဂၢ ပါဏုေပတံ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစာၦမိ။


05 December 2010

13 ႏွလံုးသား ရွိရာ ( ၆ )




“ ဘာလို႔ ႏွင္းႏြယ္ ေနရာမွာ ပန္းေတြ လာပို႔ထားတာလဲ ကိုေဇာ္ ”

မေန႕က ႏြယ္ နဲ႔ Gtalk မွာ စကားေျပာကာ ဖုန္းခ်သြားျပီး ႏြယ္ အလုပ္သြားေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ အိပ္ယာက ႏိုးေတာ႔ LC မွာ ရွိတဲ႔ သူ႔ေနရာမွာ ပန္းပြင္႔ပံုေလးေတြ နက္ထဲက ရွာျပီး ေတြ႕သေလာက္ သြားပို႔ထားမိ၏။ ႏွင္းဆီပန္း ေရာင္စံု ၊ ကိုယ္ခ်စ္ေသာ စံပယ္ပန္း ၊ ႏွစ္သက္ေသာ သစ္ခြပန္း စေသာ ပန္းမ်ိဳးစံု တစ္ပြင္႔ခ်င္းစီ ပံုေလးေတြကို သူ႕မ်က္ႏွာစာမွာ သြားပို႔ျဖစ္ခဲ႔၏။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီေန႔ သူက အလုပ္က အျပန္မွာ သူ႔ေမးလ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ႔ Ning မွ Alarm Link ကို ႏွိပ္ျပီး သြားၾကည့္ေတာ႔ သူ႔ေနရာမွာ ကိုယ္ ပို႔ထားေသာ  တစ္ပြင္႔ထဲေသာ ပန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ေတြ႕လိုက္ရ၍ ေမးျခင္း ျဖစ္သည္။ 

“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ႏြယ္ ”

“ ဘာျဖစ္တယ္ လို႔ေတာ႔ ဘယ္ဟုတ္မလဲ ကိုေဇာ္ရဲ႕ ၊ ကိုေဇာ္က အခုလို လာပို႔တယ္ ဆိုေတာ႔ တစ္ခုခု အၾကံရွိလို႔ လာပို႔တယ္ ဆိုတာေတာ႔ သိတာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ ဘာေၾကာင္႔ ဆိုတာေတာ႔ သေဘာမေပါက္ဘူး။ ဘာေၾကာင္႔လဲ ဆိုတာ အခု ေမးတာေလ ”

“ ၾသ . . . ေၾသာ္. . ”

“ ဟြန္း . . သူပဲ ပို႕ျပီး မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတယ္။ ”

“ ဟုတ္လား ”

“ ေတြ႕လား ၊ လူကို အသည္းယားေအာင္ လုပ္ေနတယ္။ ေျပာျပပါ ကိုေဇာ္ရဲ႕။ ဘာလို႔ တစ္ပြင္႔တည္းေသာ ပန္းပြင္႔ပံုေတြ လာပို႔ထားတာလဲ ”

“ ရွင္းရွင္းေလးပါ ႏြယ္ရယ္ ၊ ႏြယ္႔ကို ကိုယ္ ပန္းေပးတာပါ ”

“ ဟင္ . . . ဒါေတာ႔ သူေျပာမွလား ”

“ တကယ္ေျပာတာေလ ၊ ကိုယ္ေပးတယ္ ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဒါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီ ရည္ရြယ္ခ်က္ ေနာက္မွာ အဓိပၸါယ္ေတြေတာ႔ ရွိတာေပါ႔ ”

“ ဘယ္လို အဓိပၸါယ္လည္း ကိုေဇာ္ ၊ ဒါေပမဲ႔ ႏြယ္ သိသေလာက္ေတာ႔ ပန္းေပးရင္ အလွမ္းေဝး တတ္တယ္ တဲ႔ ”

“ ဒါကေတာ႔ သူတို႔ဖာသာ အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔တာပါ ၊ ကိုယ္ကေတာ႔ အဲဒီလို အဓိပၸါယ္ မဖြင္႔ပါဘူး ၊ ကိုယ္႔ အဓိပၸါယ္ကို ႏြယ္ နားလည္ေအာင္ ဆိုရင္ အျဖစ္အပ်က္ေလး တစ္ခု ေျပာျပမွ ရမယ္ ”

“ ေျပာပါဦး ကိုေဇာ္ ၊ ႏြယ္ စိတ္ဝင္စားလာျပီ ”

“ ကိုယ္ ငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေလးပါ ၊ ဂ်စ္ကန္ကန္ ကိုေဇာ္ တစ္ေယာက္ အေၾကာင္း ဆိုပါေတာ႔ ”

“ အင္း . .  ေျပာပါဦး ”

“ ဒီလိုပါ။ ကိုယ္ ငယ္ငယ္က စေန ၊ တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ ေက်ာက္ေျမာင္းက အဖြားအိမ္ကို ညေနတိုင္း သြားရတယ္။ တကယ္ေတာ႔ ကိုယ္ေနတာက တာေမြက အေမ႔ဘက္က အဖြားနဲ႔ အတူတူေနတာ။ ဘာလို႔ ေက်ာက္ေျမာင္းမွာ ရွိတဲ႔ အဖြားအိမ္ကို သြားရတာလဲ ဆိုေတာ႔ ေက်ာက္ေျမာင္းက အဖြားက သူ႕ရဲ႕ သားသမီး ၈ ေယာက္ကေန ေမြးတဲ႔ ေျမးေတြ အကုန္လံုးကို စုစုစည္းစည္း ေတြ႕ခ်င္လို႔ပဲ။

ဒါေၾကာင္႔ စေန ၊ တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ ကိုယ္ ေက်ာက္ေျမာင္းမွာ ရွိတဲ႔ အဖြားအိမ္ကို ေျမးေတြ စုရပ္ အျဖစ္ သြားရတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔နဲ႔ ကိုယ္က သိပ္ေတာ႔ အေစးကပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က အနံၾကီး ၊ ကြင္းက်ယ္ေတြ။ ကိုယ္က နဂိုကတည္းက ခပ္ရြတ္ရြတ္ရယ္။ သူတို႔က စားတာ ေသာက္တာက အစ အရမ္း ကိန္းၾကီး ခမ္းၾကီး ႏိုင္တယ္။ ကိုယ္က ေပကပ္ကပ္နဲ႔ . . . ၊ အဲ . .  ဒါေတြ ထားပါေတာ႔ေလ။

ဒီလို တစ္ပတ္ကို ႏွစ္ရက္ ေက်ာင္းပိတ္တိုင္း ေျမးေတြ အားလံုး အဖြားအိမ္မွာ စုမိၾကရင္ ကိုယ္႔ေဖေဖရဲ႕ အစ္ကို ၊ ကိုယ္႔ဦးေလးက အရမ္း ပံုတိုပတ္စေတြ ၊ ဗဟုသုတေတြ ၊ ဥာဏ္စမ္းေတြ အရမ္းေျပာတတ္တယ္။ အဲဒီလို စေန ၊ တနဂၤေႏြေန႕တိုင္း ကိုယ္တို႔ကို သူက ဥာဏ္စမ္းေလးေတြ ေမးေလ႔ ရွိတယ္။ ကေလး ဆိုေတာ႔လည္း ကေလးနဲ႔ တန္တဲ႔ ဥာဏ္စမ္းေလးေတြေပါ႔။ ဥပမာ အေနနဲ႔ ႏြယ္႔ကို ကိုယ္ ေမးၾကည့္မယ္ ၊ ေျဖမွာလား ”

“ အရမ္းခက္လား “

“ မခက္ပါဘူး ကိုယ္တို႔ ကေလးတုန္းက အေမးခံခဲ႔ရတာေတြပါ ”

“ ဒါဆို ေမးၾကည့္ေလ ၊ မရရင္ေတာ႔ မေျဖဘူးေနာ္ ”

“ အိုေကေလ ၊ မရဘူး ဆိုရင္ ဥာဏ္စမ္း ၊ ပေဟဠိေတြရဲ႕ထံုးစံ အရ မေျဖႏိုင္ဘူး ဆို ပန္းေပးတယ္ ဆိုျပီး အရံႈးေပးေပါ႔ ”

“ ဟုတ္ ”

“ ဒါဆို စေျပာမယ္ေနာ္။ ကိုယ္တို႔ စေန ၊ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း အဲဒီဦးေလးက ပံုတိုပတ္စေတြ ၊ ဥာဏ္စမ္းေတြ ေမးေလ႔ ရွိတယ္။ အဲဒီထဲက ဥာဏ္စမ္းတစ္ခုက ဒီလို ၊ သူက ေမးတယ္  . . .

ၾကက္ဥ သံုးလံုးကို လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ကို အညီအမွ် ေဝေပးခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ မပိုင္းရဘူး ၊ မစိတ္ရဘူး ၊ မခြဲရဘူး ၊ မျခမ္းရဘူး ၊ မျပဳတ္ရဘူး။ အဲဒါကို ဘယ္လို ေဝမလဲ

လို႔ သူက ေမးတယ္။ ဒီေတာ႔ ကိုယ္တို႔ ေျမးတသိုက္ကလည္း သူ႕ဥာဏ္စမ္းကို ဝိုင္း စဥ္းစားၾကတာေပါ႔။ အခု ႏြယ္ ဆိုရင္ေရာ အညီအမွ် ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို ေဝေပးမလဲ ”

“ ၾကက္ဥက သံုးလံုး ၊ လင္မယားက ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္လိုလုပ္ ေဝမလဲ။ တစ္ေယာက္ တစ္လံုးစီ ၊ ပိုတဲ႔ တစ္လံုးကို ျပဳတ္ျပီး တစ္ေယာက္ တစ္ျခမ္း ဆိုျပီး ေပးမယ္ ”

“ အာ . . ဒီလို မရဘူးေလ။ ေျပာထားတယ္ေလ။ မခြဲရဘူး ၊ မစိတ္ရဘူး ၊ မျခမ္းရပါဘူး ဆိုထားတယ္ေလ ”

“ ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္ ေဝေပးမလဲ ၊ ေဝလို႔ မရပါဘူး ”

“ ရလို႔ ေမးတာေပါ႔ ၊ အခု ႏြယ္ ေဝေပးတတ္လား ”

“ ဟင္႔အင္း ၊ မေဝတတ္ေတာ႔ဘူး ”

“ ဒါဆိုရင္ ပန္းေပးျပီလား ”

“ ဘာပန္း ေပးရမွာလဲ ”

“ မဟုတ္ဘူးေလ ၊ ဥာဏ္စမ္းေတြရဲ႕ ထံုးစံကိုက အေျဖမေပးႏိုင္ေတာ႔ဘူး ဆိုရင္ “ ပန္းေပးတယ္ ” ဆိုျပီးေတာ႔ အရံႈးေပးရတယ္ ”

“ ေၾသာ္ . . . ဒီလိုလား ၊ ဒါဆိုရင္ ႏြယ္ ပန္းေပးျပီ ”

“ အင္း  . . အဲဒီတုန္းက ကိုယ္႔ဦးေလးကလည္း အဲဒီလို ေမးေတာ႔ ကိုယ္တို႔လည္း မေျဖႏို္င္ေတာ႔ ပန္းေပးပါျပီ လို႔ ဝိုင္းေျပာလိုက္ၾကတယ္ ”

“ ဒီေတာ႔မွ ဦးေလးက ဥာဏ္စမ္းရဲ႕ အေျဖကုိ ေျပာေတာ႔တာပဲ ”

“ အေျဖကဘာလဲ ဟင္ ”

“ အေျဖက ၾကက္ဥက သံုးလံုး ၊ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ ဆိုေတာ႔ လင္က တစ္ေယာက္ ၊ မယားက ႏွစ္ေယာက္ေလ။ ဒီေတာ႔ လင္နဲ႔ မယား အားလံုးေပါင္းေတာ႔ သံုးေယာက္ေပါ႔။ ဒီေတာ႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္လံုးစီ ယူလိုက္ၾကတာေပါ႔ ”

“ ဟာ . . . ဒါ တမင္ ကပ္သီးကပ္သပ္ ေမးထားတာပဲ ၊ ဟြန္း  . .  မုန္းစရာၾကီး ”

“ ဟားဟား . . . ဥာဏ္စမ္းပါ ဆိုမွ ႏြယ္ကလဲ  ”

“ ထားပါေတာ႔ေလ . . ဟြန္း . . ”

“ မထားပါဘူး . . ၊ ဥာဏ္စမ္းက တိုေတာ႔ သူက ေနာက္ထပ္ တစ္ခု ထပ္ေမးတယ္ ”

“ လုပ္လာျပန္ျပီ ”

“ ခုန ေမးခြန္းနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ပဲ ၊ ၾကက္ဥ ခြန္နစ္လံုးကို လင္ နဲ႔ မယား ကို ခြဲေဝေပးတယ္။ ၾကက္ဥကို မခြဲရဘူး ၊ မစိတ္ရဘူး ၊ မျခမ္းရဘူး။ အဲဒီေတာ႔ ဘယ္လို ခြဲေဝေပးမလဲ တဲ႔။ ကဲ  . . . ႏြယ္ ဆိုရင္ေရာ ”

“ သူတို႔က လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ပဲလား ၊ အားလံုးေပါင္း သံုးေယာက္ပဲလား ”

“ မဟုတ္ပါဘူး ၊ လင္ နဲ႔ မယားပဲ ၊ စုစုေပါင္းမွ ႏွစ္ေယာက္တည္းရယ္ ”

“ လုပ္ျပန္ျပီ ၊ လူေတာ႔ ေခါင္းျဖဴေတာ႔မွာပဲ ”

“ ေျဖးေျဖး စဥ္းစားေပါ႔  ”

“ အင္း . . ၾကက္ဥက ခြန္နစ္လံုး . . .  ၊ လူက ႏွစ္ေယာက္တည္း . . . ၊ တစ္ေယာက္ သံုးလံုးစီယူ . . . ၊ ပိုတဲ႔ တစ္လံုးကို လႊင္႔႔ပစ္လိုက္ . . ေအးေရာ . .  အဟိ. . . ”

“ ဟားဟား . . . ဒီလို မရဘူးေလ ၊ အတိအက် ျဖစ္ေအာင္ ခြဲေဝေပးရမွာေပါ႔ ”

“ အခုက ကပ္သီးကပ္သပ္ၾကီး ေမးထားတာေလ ၊ ေျဖမွ မေျဖတတ္တာကို ”

“ ဒါဆို ပန္းေပးျပီလား ”

“ ေပးျပီ . . ေပးျပီ. . . ”

“ တကယ္ေတာ႔ ကိုယ္က ေျပာကတည္းက ၾကက္ဥ ခုနစ္လံုး ဆိုျပီး ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေလ ၊ ကိုယ္ေျပာတာက ခြန္နစ္လံုးလို႔ ေျပာတာေလ ( ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္က စာနဲ႔ ခ်ေရးရတာ ဆိုေတာ႔ အသံထြက္ကို ေယာင္ဝါးေအာင္ ေရးရေတာ႔ “ ခြံ ” အစား “ ခြန္ ” လို႔ ေရးထားတာပါ။ ခြံနစ္လံုး ဆိုရင္ စာဖတ္သူ အလြယ္တကူ သိသြားမွာ စိုးလို႔ ဒီလိုေရးတာပါ။ ဤကား စကားခ်ပ္ )  ဒီေတာ႔ ခြန္ ( ခြံ ) နစ္လံုးဆိုတာ ၾကက္ဥ အခြံႏွစ္လံုးလို႔ ေျပာတာေလ။ ဒီေတာ႔ ၾကက္ဥ အခြံ ႏွစ္လံုး ကို လင္နဲ႔ မယား ဆိုတဲ႔ လူႏွစ္ေယာက္ကို ေရာ႔ တစ္လံုး . . . ေရာ႔ တစ္လံုး ဆိုျပီးေတာ႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္လံုးစီ ေဝေပးလိုက္ယံုပဲေပါ႔ကြယ္ ”

“ ဟာ . . . ဒါ သက္သက္ ညစ္ပတ္ျပီး စကားကို ကပ္ေျပာတာပဲ ၊ သြား . . ရဘူး ”

“ အဟား . . . ဥာဏ္စမ္းပါ ဆိုေနမွပဲ ၊ ဘယ္ေနရာမွာ စကားကို ကပ္ထားလဲ ဆိုတာကို ဥာဏ္ရည္ စမ္းတာေလ ”

“ ဟြန္း . . ဟိုလင္မယား ဘက္ကို သတိမထားမိေတာ႔ တမ်ိဳး ၊ အခု လင္မယားဘက္ကို သတိထား မိေတာ႔လည္း ၾကက္ဥက ထြက္က်တယ္ ”

“ ႏြယ္. . . ဘယ္ေနရာက ထြက္က်တာလဲ ”

“ ကို . . ေနာ္ ”

“ ဗ်ာ . .  ၊ ႏြယ္ ဘယ္လို ေခၚလိုက္တယ္ ”

“ အယ္. .  ဟုတ္ပါဘူး  ၊ ကိုေဇာ္ လို႔ ေခၚတာ . . ေလာသြားလို႔ . . ၊ သူ႕ကိုမ်ား ေခၚစရာလား မုန္းစရာ စကားကို ကပ္ေျပာတဲ႔ လူၾကီးကိုမ်ား ”

“ အဲ . . ေနဦးကြ။ တကယ္ေတာ႔ ဥာဏ္စမ္း ေမးခြန္း အစစ္က အဲဒါေတြ မဟုတ္ေသးဘူး။ ”

“ ဟင္. . . ဟုတ္လား ၊ ဒါဆို ဒါေတြက ဘာေတြလဲ ”

“ ဒါေတြက ဥာဏ္စမ္း ေမးခြန္းရဲ႕ ေရွ႕ေျပးေတြပဲ ရွိေသးတယ္။ ”

“ ဟုတ္လား . . ဒါဆို တကယ္႔ ဥာဏ္စမ္း ေမးခြန္းက ဘာလဲ ၊ စိတ္ဝင္စားသြားျပီ ေျပာျပ ”

“ အင္း . . မနက္ျဖန္မွ ေျပာရင္ ေကာင္းမလားလို႔ စဥ္းစားေနတာ ”

“ အာ . . ကို . . အဲ . . ကိုေဇာ္ေနာ္ ၊ မရဘူး အခု ေျပာျပ ”

“ ေၾသာ္. . . ဒီလိုလား ၊ သူမ်ားေတြက်ေတာ႔ ကိုယ္႔ကို ေပးရမဲ႔ အေျဖကို မနက္ျဖန္ ဆိုျပီး အခ်ိန္ေရြ႕ တတ္တယ္ေလ ”

“ အဟီး . . ႏြယ္က ေျပာမွာေပါ႔။ အခုေတာ႔ ကိုေဇာ္က ဥာဏ္စမ္းေလးကို အရင္ ေျပာျပ ၊ ကိုေဇာ္ ဥာဏ္စမ္းေလးေတြ ေျပာျပျပီးရင္ ႏြယ္ ေျပာမွာပါ ”

“ အိုေက ။ အဲဒီလို ကိုယ္တို႔လည္း ၾကက္ဥ နဲ႔ လင္မယား ဥာဏ္စမ္းေလးကို ေျဖျပီးေတာ႔ ဦးေလးက အားလံုးကို ဥာဏ္စမ္းေလး တစ္ခု ထပ္ေမးတယ္။ ဥာဏ္စမ္းေလးက ဒီလို . .

တစ္ခါက . . .

တိုင္းျပည္ၾကီး တစ္ျပည္မွာ အရမ္းကို ၾကီးက်ယ္ ခမ္းနားတဲ႔ ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီး တစ္ခု ရွိသတဲ႔။ အဲဒီ ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးကို ဖန္ဆင္း ေပးထားတာက ေကာင္းကင္ဘံုက နတ္သမီး ခုနစ္ပါးပဲ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဖန္ဆင္းမႈကို ဆက္လက္ျပီး ထိန္းသိမ္းဖို႔ ဒီပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးအတြက္ ဥယ်ာဥ္မွဴး တစ္ေယာက္ကိုလည္း ခန္႔အပ္ ထားတယ္။ ဒီဥယ်ာဥ္မွဴးဟာ ပန္းျခံထဲမွာ ရွိတဲ႔ ပန္းေတြကို သူ႕သေဘာ အတိုင္း ေရာင္းဝယ္ခြင္႔ကိုလည္း   ေပးထားတယ္။ အဲဒီက ရတဲ႔ အျမတ္အစြန္းကိုလည္း နတ္သမီးေတြကို ဘာမွ မယူဘူး။ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔ ေတာင္းဆိုတာက ႏွစ္ခ်က္ေတာ႔ ရွိတယ္။

ပထမ အေနနဲ႔ ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးကို ေသခ်ာ စနစ္တက် မပ်က္ဆီးရေအာင္ ေစာင္႔ေရွာက္ရမယ္။ ဒုတိယ အခ်က္ကေတာ႔ ဒီလို ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးကို ေသခ်ာ ေစာင္႔ေရွာက္လား ၊ မေစာင္႔ေရွာက္ဘူးလား ဆိုတာကို နတ္သမီး ခုနစ္ပါးက တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ခါ လာျပီးေတာ႔ ၾကည့္ရႈ႕ၾကမယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ပန္းဥယ်ာဥ္မွဴးက နတ္သမီး ခွနစ္ပါး အတြက္ ပန္းဥယ်ာဥ္ထဲက အလွဆံုးေသာ ပန္းခုနစ္ပြင္႔ကို တစ္ေယာက္ တစ္ပြင္႔စီ လက္ေဆာင္ ေပးရတယ္။ ဒါပါပဲ။

ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ၾကာခဲ႔တာေပါ႔။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ဒီလို နတ္သမီး ခုနစ္ပါးက ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးကို လာေရာက္ စစ္ေဆးဖို႔ ရက္ပိုင္း အလိုမွာ အဲဒီပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီး ရွိတဲ႔ ေနရာကို ေလျပင္း မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ပါေလေရာ။ ဒီေတာ႔ ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးလည္း ေလျပင္းမုန္တိုင္း ဒဏ္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံစားလိုက္ရတယ္။ ရက္အတန္ၾကာေတာ႔ ေလမုန္တိုင္းလည္း စဲသြားေရာ ဥယ်ာဥ္မွဴးၾကီးဟာ သူ႔ရဲ႕ ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးထဲကို လိုက္ၾကည့္ေတာ႔ ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ပန္းပင္ေတြ ၊ ပန္းပြင္ေတာ႔ အေတာ္မ်ားမ်ား ပ်က္ဆီး ဆံုးရံႈးသြားတာ ေတြ႕ရတယ္။

ဒီထက္ ပိုျပီး ေၾကကြဲဖြယ္ ေကာင္းျပီး ထိတ္လန္႔ဖို႔ ေကာင္းတာက မနက္ျဖန္ ဆိုရင္ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ လာျပီး ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးကို စစ္ေဆးေရး လာၾကည့္မဲ႔ နတ္သမီး ခုနစ္ပါး အတြက္ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ ပန္းေတြကို လိုက္ျပီးေတာ႔ ခူးလိုက္ေတာ႔ အားလံုးေပါင္းမွ အျပစ္ အနာ အဆာ မရွိတဲ႔ ပန္းက ေျခာက္ပြင္႔ထဲ ခူးလို႔ ရခဲ႔တယ္။ တျခား က်န္ေနတဲ႔ ပန္းေတြကေတာ႔ ပြင္႔ဖတ္ေတြ ေၾက ၊ အနားေတြ ေၾကြ ေနတဲ႔ ပန္းေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ႔ ဥယ်ာဥ္မွဴးၾကီးလည္း ဘယ္လိုပဲ ရွာရွာ အျပစ္ အနာ ကင္းတဲ႔ ပန္းပြင္႔ ခုနစ္ပြင္႔ကို ရွာလို႔ မရႏိုင္ခဲ႔ဘူး။

ေနာက္ဆံုးေတာ႔ နတ္သမီး ခုနစ္ပါး ေရာက္လာတဲ႔ အခ်ိန္ကို ေရာက္လာခဲ႔တယ္။ ပန္းပြင္႔ ေျခာက္ပြင္႔ကို ကိုင္ျပီးေတာ႔ နတ္သမီး ခုနစ္ပါး ေရွ႕မွာ ဥယ်ာဥ္မွဴးၾကီးဟာ အခက္ေတြ႕ေနတာေပါ႔။ တစ္ပါးကို တစ္ပြင္႔ ႏွစ္တိုင္းေပးေနၾကေပမဲ႔ ဒီႏွစ္ေတာ႔ ေျခာက္ပြင္႔ထဲ ဆိုေတာ႔ နတ္သမီး အပါးေစ႔ေအာင္ ဘယ္လို ေပးရမယ္ ဆိုတာ သူ မစဥ္းစားတတ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ႔ နတ္သမီး ခုနစ္ပါးကို တစ္ပါး ပန္းတစ္ပြင္႔နဲ႔ အဆင္ေျပသြားေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ရွာျပီး ေပးရင္ ေကာင္းမလဲ။

ဥာဏ္စမ္းေလးကေတာ႔ ဒါပါပဲကြယ္။ ကဲ . . . အခု ဥာဏ္စမ္းေလးကို ႏြယ္ ေျဖၾကည့္ပါဦး ”

“ နတ္သမီးက အခြံ ႏွစ္ေယာက္လား ”

“ အာ . . ႏြယ္ကလည္း မဟုတ္တာ။ နတ္သမီးက အခြံ ျဖစ္လို႔ ရမလား။ သူတို႔က ၾကက္ဥမွ မဟုတ္ပဲ ”

“ အဟီး . . ဟုတ္တာပဲ ၊ ဒါဆို ပန္းကေရာ ပန္းေျခာက္ေတြလား ”

“ ႏိုး . . . လံုးဝ မဟုတ္ဘူး ၊ ပန္းအစစ္ေတြ။ တကယ္ကို ဥယ်ာဥ္ၾကီး တစ္ခုလံုးမွာမွ ပန္းေျခာက္ပြင္႔ပဲ ခူးလို႔ ရခဲ႔တာ။ ဒါကို ကိုင္ျပီး နတ္သမီး ခုနစ္ပါး ေရွ႕မွာ ဥယ်ာဥ္မွဴးၾကီး ဒုကၡ ေရာက္ေနတာ ၊ ျမန္ျမန္ ကူညီလိုက္ပါ ႏြယ္ ၊ ဥယ်ာဥ္မွဴးၾကီး သနားပါတယ္ ”

“ အို . . ႏြယ္လည္း ကူညီခ်င္တာပဲ ၊ ေစ်းထဲက သြားဝယ္ေပးရင္ေရာ ”

“ ဘယ္ရမလဲ ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပန္းဥယ်ာဥ္က ပန္းေတြကို ေနရာ အႏွံ႔ကို ေရာင္းေနတာေလ။ အခု ပန္းဥယ်ာဥ္ ထဲမွာေတာင္မွ ပန္းေတြက စုစုေပါင္းမွ ေျခာက္ပြင္႔ထဲ က်န္ေတာ႔တာပါဆို ၊ ေစ်းထဲမွာ ဘယ္လိုလုပ္ ရွိမလဲ ”

“ အာ . . ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ၊ ေနာက္ႏွစ္မွ ေပါင္းယူပါေနာ္ လို႔ ေျပာလို႔ ရမလား ”

“ ဟားဟားဟား . . . ဘယ္ရမလဲ။ ရမသြားတဲ႔ နတ္သမီးက စိတ္ဆိုးမွာေပါ႔ ”

“ ေနာက္ႏွစ္မွ တစ္ပြင္႔ပိုေပးပါ႔မယ္ လို႔ ေျပာရင္ ရမလား ”

“ ဘယ္ရမလဲ ၊ သူက တစ္ပါးကို ႏွစ္တိုင္း တစ္ပြင္႔စီ ရေနက်ကို ၊ ဒီႏွစ္ တစ္ပြင္႔ မရရင္ ၊ မရတဲ႔ နတ္သမီးက စိတ္ဆိုးမွာေပါ႔ ”

“ အာ  . . ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ၊ မစဥ္းစားတတ္ေတာ႔ဘူး ”

“ တကယ္ မစဥ္းစား တတ္ေတာ႔ဘူးလား ”

“ အင္း . . . ”

“ ဒါဆို ပန္းေပးျပီလား ”

“ မရေတာ႔ပါဘူးရွင္ ၊ ပန္းေပးပါျပီ။ အေျဖ ေျပာျပပါေတာ႔ . . . ”

“ အိုေက ၊ ဒီလို ႏြယ္ရဲ႕။ အဲဒီတုန္းက ကိုယ္႔ဦးေလးက ေမးေတာ႔ ကိုယ္တို႔လည္း အခု ႏြယ္ ေျပာသလိုမ်ိဳး တစ္ေယာက္ တစ္မ်ိဳး စိတ္ထင္ရာ ေျပာၾကတာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ အခုလိုမ်ိဳးပဲ တစ္ေယာက္မွ မမွန္ဘူး။ ဒီေတာ႔ ဦးေလးက အခု ကိုယ္ ရယ္သလိုပဲ ရယ္တယ္။ ေနာက္ေတာ႔ မင္းတို႔ အားလံုး ဥာဏ္စမ္း အေျဖကို မရၾကဘူး ဆိုရင္ ပန္းေပးျပီလား လို႔ ေမးတယ္။ ”

“ ဒီေတာ႔ အားလံုး ပန္းေပးလိုက္ၾကလား ”

“ အင္း  . . ၊ အေတာ္ မ်ားမ်ား ပန္းေပးလိုက္ၾကတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ အဲဒီဥာဏ္စမ္း ပုစာၦရဲ႕ အေျဖက ဘာလဲ ဆိုတာကို သိခ်င္ေနၾကတာကိုး။ ဒါေပမဲ႔ ဂ်စ္ကန္ကန္ တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ပန္းမေပးေသးဘူး ၊ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ဦးေလးက တဟဲဟဲ နဲ႔ ရယ္ေနေတာ႔ ေလွာင္ရယ္ေနတာပဲ ဆိုျပီး ဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔ တစ္ေယာက္က အေျဖ မေပးေသးဘူးကြာ လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သူ အေျဖကို စဥ္းစားဦးမယ္လို႔ ဆိုသတဲ႔ ”

“ ဟင္. . . ဘယ္သူလဲ ”

“ ဘယ္သူကမလဲ ႏြယ္ ၊ ကိုယ္ပဲေပါ႔ ဟဲဟဲ. . . ”

“ ဟင္း . . ဂ်စ္ကန္ကန္ၾကီးေပါ႔ေလ ”

“ အဲဒီတုန္းက အရင္ ေမးတဲ႔ ဥာဏ္စမ္းေတြလည္း မေျဖလိုက္ႏိုင္ဘဲ လြယ္လြယ္နဲ႔ ပန္းေပးလိုက္ၾကတာကို သိပ္ျပီးေတာ႔ ေက်နပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ အခု ဥာဏ္စမ္းကို ရေအာင္ စဥ္းစားမယ္ကြာ ဆိုျပီး သက္သက္မဲ႔ ပန္းမေပး လိုက္တာပါ။ ဒီေတာ႔ ဦးေလးကလည္း “ ေအးေလ မင္းစဥ္းစားမယ္ ဆိုလည္း စဥ္းစားေပါ႔ကြာ။ ဒါေပမဲ႔ သိပ္ေတာ႔ မၾကာေစနဲ႔ေပါ႔။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ မင္းဆီက အေျဖ မရမခ်င္း ေလးေလးကလည္း အားလံုးကို အေျဖ ေျပာျပလို႔ မျဖစ္ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင္႔ မင္း စဥ္းစားလို႔ ရရင္လည္း ျမန္ျမန္ေျပာ ၊ မရရင္လည္း ျမန္ျမန္ ပန္းေပးကြာ လို႔ ဆိုတယ္။ ”

“ အင္း . . ဟုတ္တာေပ႔ါ ”

“ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္က ခပ္ရြတ္ရြတ္ ဆိုေတာ႔ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ကိုယ္႔ဖာသာ ကိုယ္ပဲ ဥာဏ္စမ္း အေျဖ ရေအာင္ စဥ္းစားမယ္ ဆိုျပီး ေျပာလိုက္တယ္။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ဒါကိုပဲ စဥ္းစားတယ္။ နတ္သမီး ခုနစ္ေယာက္နဲ႔ ပန္းေျခာက္ပြင္႔ နဲ႔ လည္ေနတယ္။ ဘယ္လို ပန္းတစ္ပြင္႔ရမလဲ ဆိုတာကို ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားလို႔ မရဘူး။ ဒါနဲ႔ ရက္ေတြက တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္ ကုန္ျပီး ေနာက္ထပ္ စေန ၊ တနဂၤေႏြကို ေရာက္လာခဲ႔တယ္။ ဒါေပမဲ႔ အေျဖက မရေသးဘူး။

အဖြားအိမ္ကို ေရာက္ေတာ႔ ဦးေလးက ေမးတယ္  . . “ ကိုေဇာ္ . . မင္း အေျဖရျပီလား ” တဲ႔။ ကိုယ္ကလည္း တကယ္ကို မရေသးဘူး။ “ မရေသးဘူး ” လို႔ ေျဖလိုက္ေတာ႔ . . ၊ “ ဒါဆို မင္း ပန္းေပးျပီလား ” တဲ႔။ ကိုယ္ကလည္း လြယ္လြယ္နဲ႔ အရံႈး မေပးခ်င္သူ ဆိုေတာ႔ “ ပန္း မေပးေသးဘူး ၊ စဥ္းစားဦးမယ္ ” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

ဒီေတာ႔ ဦးေလးက “ ေအးေလ . . မင္း စဥ္းစားတာကေတာ႔ စဥ္းစားေပ႔ါ။ အားလံုးက ပန္းေပးျပီး မင္းက ပန္းမေပးေသးေတာ႔ ေလးေလးက အေျဖကို ေျပာလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး။ မင္း အေျဖရရင္ ရ ၊ မရလို႔ ပန္းေပးေတာ႔မွပဲ အေျဖလည္း ေျပာမယ္။ ျပီးမွ ေနာက္ထပ္ ဥာဏ္စမ္း တစ္ခုကိုလည္း ထပ္ေျပာျပမယ္ ” ဆိုျပီးေတာ႔ ေျပာတယ္။ ကိုယ္လည္း ဥာဏ္စမ္းေလးကို စာရြက္ေပၚေတာင္မွ ခ်ေရးျပီးေတာ႔ တစ္ေၾကာင္းခ်င္းစီကို ေသခ်ာ စဥ္းစားတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဘယ္လိုမွ အေျဖက ရမလာဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္ကုန္လို႔ ေနာက္ထပ္ စေန ၊ တနဂၤေႏြကို ထပ္ေရာက္လာျပန္တယ္။ ဒီအထိလည္း ကိုယ္႔မွာ အေျဖက မရေသးဘူး။ ဦးေလးကလည္း ေမးျပန္တယ္ “ ကိုေဇာ္ . .  မင္း အေျဖရျပီလား ” ကိုယ္ကလည္း မရေသးေတာ႔ မရေသးဘူး လို႔ ေျပာတာေပါ႔။ “ ဒါဆို ပန္းေပးျပီလား ” ဆိုေတာ႔လည္း ကိုယ္က ပန္း မေပးႏိုင္ေသးဘူး ၊ ထပ္စဥ္းစားဦးမယ္ေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ ေဘးက တျခား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကေတာ႔ ကိုယ္႔ကို သိပ္ျပီး မၾကည္ေတာ႔ဘူး။ ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ သူတို႔ ေနာက္ထပ္ ဥာဏ္စမ္း အသစ္ေတြ မၾကားရဘူး ဆိုျပီးေတာ႔ ဝိုင္းပြားၾကတယ္။ ”

“ ေၾသာ္ . . ဟုတ္ေတာ႔လည္း ဟုတ္တာပဲ ”

“ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္ကလည္း ပန္း မေပးေသးဘူး။ စဥ္းစားဦးမယ္ ဆိုျပီး ထပ္ျပီးေတာ႔ ေခါင္းမာခဲ႔တယ္။ အဲဒါ ၃ ပတ္ေျမာက္ပဲ။ ေနာက္ထပ္ စေန ၊ တနဂၤေႏြလည္း ေရာက္ေရာ ကိုယ္႔ကို က်န္တဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက အေတာ္ကို ျငိဳျငင္လာၾကျပီ။ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္ကလည္း အေျဖ မရေသးဘူး။ ဘယ္လိုမွလည္း စဥ္းစားလို႔ မရဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ သူတို႔ကို အားနာတဲ႔ အေနနဲ႔ ကိုယ္ ဆက္ျပီး မစဥ္းစားေတာ႔ဘဲ ပန္းေပးလိုက္ေတာ႔မယ္ လို႔ စဥ္းစားမိတယ္။ ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ သူတို႔ ေစာင္႔ေနရတာကိုး ”

“ အင္းေလ. . ”

“ ညေနေစာင္းေတာ႔ ဦးေလး ေရာက္ျပီး ထံုးစံအတိုင္း အရင္ အပတ္ေတြကလို ကိုယ္႔ကို မခံခ်င္ေအာင္ မထိ တထိ ေလသံနဲ႔ “ ဘယ္လိုလဲကြ ၊ အေျဖရျပီလား ၊ ဒါမွမဟုတ္ ပန္းေပးေတာ႔မလား ” လို႔ ေမးျပန္တယ္။ ထံုးစံ အတိုင္းဆိုရင္ ကိုယ္ကလည္း ဘယ္ေလွ်ာ႔လိမ္႔မလဲ။ ဒါေပမဲ႔ အခုေတာ႔ တျခား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ ေနာက္ထပ္ ဥာဏ္စမ္းေတြ မၾကားရဘူး ဆိုေတာ႔ သူတို႔ကို အားနာျပီး “ သား မစဥ္းစားေတာ႔ဘူး ေလးေလး  ” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

ဒီေတာ႔ သူက “ ဘာလဲ ဒါဆို မင္း ပန္းေပးျပီလား ” လို႔ ေမးတယ္။ ဒီမွာ ကိုယ္ကလည္း “ ဟုတ္ကဲ႔ ပန္းေပးပါျပီ ” လို႔ ေျဖရေတာ႔တာေပါ႔။ ဒီလို ကိုယ္ ပန္းေပးပါတယ္ ဆိုတဲ႔ အသံလည္း ၾကားေရာ ဦးေလးက ဟက္ဟက္ပက္ပက္ကို ရယ္ပါေလေရာ ၊ သူေရာေတာ႔ ကိုယ္လည္း ေၾကာင္သြားတယ္။ သူကေတာ႔ အေတာ္ၾကာေအာင္ ရယ္ျပီးမွ သူ႕ဆီက အေျဖကို ဝိုင္းျပီးေတာ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ေနတဲ႔ ကိုယ္တို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမဆီကို လွည့္ျပီး ေျပာတယ္။ ”

“ ဘာေျပာတာလဲ ဟင္ ”

“ စကားၾကီး ( ၁၀ ) မ်ိဳးဆိုတဲ႔ အေၾကာင္း ေျပာဖူးတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီအထဲက အခု ေျပာတဲ႔ အေၾကာင္းက “ ေရကူး ညာတင္ ” အမ်ိဳးအစားပဲ။ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာ ေရာက္ေအာင္လို႔ အရင္ၾကိဳတင္ ေျပာထားရတာ ၊ ျပီးမွ ကိုယ္လိုရာကို ေရာက္ေအာင္ ေျပာလိုက္ယံုပဲ။ အခု ကိုေဇာ္က ပန္းေပးျပီတဲ႔။ အရင္ကတည္းက ဥာဏ္စမ္းေတြမွာ မရရင္ ပန္းေပးတတ္ေအာင္ အရင္ ေလ႔က်င္႔ ေျပာထားတယ္ေလ။

အခုေတာ႔ နတ္သမီးက ခုနစ္ေယာက္ ပန္းက ေျခာက္ပြင္႔နဲ႔ မျပည့္စံုဘဲ ပန္းတစ္ပြင့္ လိုေနတယ္။ အခုေတာ႔ ကိုေဇာ္ ေပးတဲ႔ ပန္းတစ္ပြင္႔ကို လိုေနတဲ႔ ပန္းတစ္ပြင္႔ ေနရာမွာ အစားထိုးျပီး နတ္သမီး ခုနစ္ေယာက္ကို ေပးလိုက္ပါျပီ  ဒီေတာ႔မွ နတ္သမီး ခုနစ္ပါး လံုး ၊ တစ္ပါးကို ပန္း တစ္ပြင္႔စီနဲ႔ အဆင္ေျပသြားၾကပါျပီ

“ ဟယ္. . . လူလည္က်တာ . . အဲဒါ ”

“ ဟုတ္တယ္။ အဲဒီတုန္းက ကိုယ္တို႔ အားလံုးလည္း “ ဟာ ” ခနဲ ျဖစ္သြားတာေပါ႔။ ေနာက္ေတာ႔ ကိုယ္႔ဦးေလးက ဆက္ေျပာတယ္။ တကယ္လို႔ ကိုယ္တို႔ အားလံုးက အဲဒီအခ်ိန္မွာ မသိၾကပါဘူး ဆိုျပီးေတာ႔ အားလံုးက ျပိဳင္တူ ပန္းေပးလိုက္ရင္ ပန္းေတြ အမ်ားၾကီးမို႔ ဘယ္ပန္းကို ေပးရမယ္ ဆိုတာကို ထပ္ေရြး ရဦးမယ္တဲ႔။ အခုလို ဂ်စ္ကန္ကန္ တစ္ေယာက္က ပါလာေတာ႔ သူက ပန္းမေပးေသးဘူး ဆိုေတာ႔ သူ႕ပန္းကို ေစာင္႔ျပီးေတာ႔ ေပးလိုက္ေတာ႔  အခုလို အဆင္ေျပ သြားတာေပါ႔တဲ႔။ ”

“ ဟြန္း . . ဥာဏ္စမ္းကိုက ညစ္ထားတာၾကီး ”

“ ဟုတ္ေတာ႔ ဟုတ္ေပမဲ႔ ၊ ဒါကလည္း ဥာဏ္စမ္းလို႔ ေျပာထားသားပဲ မဟုတ္လား။ ဥာဏ္စမ္းဆိုတာ ဥာဏ္ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းသလဲ ၊ ဘယ္ေလာက္ သတိထားမိသလဲ ဆိုတာကို ေမးတာေလ ၊ အခုေတာ႔ နတ္သမီး ခုနစ္ပါး နဲ႔ ပန္းခုနစ္ပြင္႔ အဆင္ေျပျပီး နတ္သမီးေလးေတြလည္း နတ္ျပည္ကို ျပန္ျပီး အဆင္ေျပသြားပါျပီ ၊ ပံုျပင္ေလးကေတာ႔ ဒါပါပဲ . . . တဲ႔။”

“ အင္း . . ဒီေတာ႔ . . . ”

“ ဒီေတာ႔ ခုနက ႏြယ္က ေမးထားတယ္ေလ။ ဘာလို႔ ႏြယ္႔ေနရာမွာ ပန္းေတြ လာေပးေနတာလဲ ဆိုျပီးေတာ႔ေလ။ ”

“ ဟာ . . ဟုတ္သားပဲ ၊ ဥာဏ္စမ္း နားေထာင္ရင္း ေမ႔ေတာင္မွ ေနျပီ ၊ ဘာလို႔လာေပးတာလဲ ေျပာျပေလ ”

“ဘာလို႔ ကိုယ္က ႏြယ္႔ေနရာမွာ ပန္းေတြ လာေပးထားတာလဲ ဆိုေတာ႔ ႏြယ္႔ကို ကိုယ္႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းက အႏိုင္မယူႏိုင္ပါဘူး ၊ အရံႈးေပးပါတယ္ ဆိုတာကို ျပခ်င္လို႔။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ႔ ကိုယ္က ပန္းေပးထားျပီေလ ၊ ဒီေတာ႔ ႏြယ္႔ဆီက ကိုယ္႔အတြက္ ခ်စ္တဲ႔ အေျဖေပးဖို႔ က်န္ေနေသးတယ္ ဆိုတာကို ႏြယ္႔ မေမ႕ေအာင္လို႔ သတိေပးတဲ႔ သေဘာနဲ႔ ပန္းေတြ လာေပးတာပါ ”

“ ပန္းေလးေတြ လာပို႔ေပးတဲ႔ အဓိပၸါယ္က ဒါေၾကာင္႔ကိုး ”

ဟုတ္တယ္ ႏြယ္ ၊ ႏြယ္ ကိုယ္႔ကို ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ႔ အေျဖေပးရဦးမယ္ ဆိုတာကို ႏြယ္႔ သတိရေအာင္လို႔ပါ။

“  - - - - - ”

“ ႏြယ္ ”

“ - - - - - ”

“ ႏြယ္ . . . .  ”

“ ရွင္ . . . . ”

“ ကိုယ္႔ကို အေျဖေပးပါဦး ႏြယ္ ၊ အဲ . . ဒါေပမဲ႔ ေျပာဖို႔ လိုေသးလို႔လား ကိုေဇာ္ရယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေတာ႔ မလုပ္နဲ႔ေပါ႔ ႏြယ္ရယ္ ၊ ကိုယ္႔ ေအာင္စာရင္းကိုေတာ႔ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ ၾကည့္ခ်င္ ၊ ျမင္ခ်င္ ၊ ၾကားခ်င္ ခဲ႔တဲ႔ လူတစ္ေယာက္မို႔ပါ ”

“ ေၾသာ္. . . ကိုေဇာ္ရယ္ ၊ ႏြယ္က ကိုေဇာ္႔ထက္ေတာင္မွ ကိုေဇာ္႔ကို ခ်စ္ပါတယ္ ကိုေဇာ္ရယ္ ”

လိမ္မေျပာပါဘူး။ မထင္မွတ္ထားတဲ႔ အေျဖလည္း မဟုတ္ပါဘူး။  ရုတ္တရက္ နား အနားမွာ လင္းကြင္း အစံုေပါင္းမ်ားစြာ လာတီးေနသလို အၾကားေတြ ထံုသြားသည္။

ဘာသာစံု ဂုဏ္ထူး မွန္းထားတဲ႔ လူတစ္ေယာက္လည္း အရင္ဆံုးေတာ႔ ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚမွာ ကပ္ထားတဲ႔ စာေမးပြဲ ေအာင္စာရင္းကို ၾကည့္တယ္ ဆိုရင္ သူ႔ရဲ႕ နာမည္ ၊ ခံုနံပါတ္ေလးကို အရင္ရွာရမွာ မဟုတ္လား။ ျပီးမွ သူ႕ရဲ႕ ေနာက္မွ တြဲပါေနတဲ႔ ဘယ္ႏွစ္ဘာသာ ဆိုတဲ႔ ဂုဏ္ထူးေတြကို ၾကည့္ရမွာပါ။

ကိုယ္လည္း အခုေတာ႔ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အခ်စ္စာေမးပြဲမွာ တကၠသိုလ္က ဝင္ခြင္႔ပဲ အိမ္ကို ေရာက္ေနေနေပါ႔။ “ ခ်စ္တယ္  ” ဆိုတဲ႔ အေျဖ စကားသံကို ကိုယ္႔ရဲ႕ နားနဲ႔ ဆတ္ဆတ္ၾကားရျပီး ႏွလံုးသားထဲထိ စိမ္႔ဝင္ ေပ်ာ္ဝင္ သြားခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ေလာကနိတိ မွာ ဒီလို ဆိုထားတယ္။

“ ခ်စ္သူကို ျမင္ရျခင္း၌ မ်က္စိသည္ ေရာင္႔ရဲျခင္း မရွိ ” .............. တဲ႔။

ဒါဆို. . . . .

“ ခ်စ္သူရဲ႕ အသံကို ၾကားရျခင္း၌လည္း နားသည္ ေရာင္႔ရဲျခင္း ရွိပါ႔မလား။ ”

ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို ဆိုဆို ခ်စ္သူရဲ႕ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ႔ အသံနဲ႔တင္ ကိုယ္႔ရဲ႕ အနာဂတ္ ေန႔ရက္ေတြမွာ အင္အားေတြ  ရွိလာျပီး ျမင္သမွ်ဟာ  ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မ်ားနဲ႔ သာယာလာခဲ႔တယ္။ ကို္ယ္႔မွာ ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ ရွိသည္။ သူမသည္ ကမၻာေျမရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ ရွိသည္။ သူမသည္ ကိုယ္႔ရဲ႕ ကမၻာေျမရဲ႕ တစ္ေနရာမွ ခ်စ္သူ ျဖစ္သည္။



“ တီတီ . . . . တီတီတီ . . . . တီတီ . . . တီတီတီ . . . .  ”

အင္ . . . ဘာလဲ ၊ ဘယ္သူ ဆက္တာလဲ။ လူက ႏိုးတဝက္ အိပ္မက္နဲ႔ ကေယာင္ကတမ္း ျဖစ္ေန၏။ စိတ္ေတြကလည္း မရွင္းလင္းေသး။ မ်က္လံုးကလည္း မပြင္႔။ ႏြယ္မ်ား ဆက္တာလား။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ကိုယ္ အိပ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ႏြယ္က သိေနတာပဲ။ ကိုယ္အိပ္ေနတယ္ ဆိုရင္ ႏြယ္က ဘယ္ေတာ႔မွ မေခၚ ၊ ညေန အိပ္ယာထ သင္႔ျပီ ၊ ႏိုးလား မႏိုးဘူးလား ဆိုတာကို သိခ်င္ယံုသာ ညေနေစာင္းမွ Miss Call လွမ္းေပးေလ႔ ရွိ၏။ ကိုယ္ မႏိုးေသးဘူး ဆိုရင္ ႏိုးထလာရျပီး Miss Call ႏြယ္႔ဆီကို ျပန္ေပးရေလ႔ ရွိသည္။

“ တီတီ . . . တီတီတီ. . . တီတီ . . .တီတီတီ . . .  ”

ကိုယ္႔ေဘး စားပြဲေပၚမွာ တင္ထားတဲ႔ ဖုန္းေလးကေတာ႔ တာဝန္ေက်စြာ ခုန္ေပါက္ ေအာ္ဟစ္ ျမည္တမ္းေနဆဲ။ မ်က္လံုး မဖြင္႔ေသးဘဲ ကိုယ္ ဖုန္းထားရာ ေနရာကို လက္လွမ္းကာ ယူလိုက္၏။

“ ဟ . . . လို . . .”

အိပ္ခ်င္တာရယ္ ေခါင္းမူးေနာက္ေနာက္ အသံရယ္ေၾကာင္႔ ကိုယ္႔ အသံဟာ “ အိပ္ခ်င္မူးတူး  ” ျဖစ္ေနႏိုင္ပါသည္။

“ ေဟ႔ေကာင္ . .  ေဆာရီးပဲ။ ငါကြ ”

“ ဘယ္က ငါလဲ ၊ ဘယ္က ေကာင္လဲ ၊ ျမင္မွ မျမင္ရတာ ၊ မင္းရဲ႕ ငါ ဆိုတာကို ငါက ဘယ္လိုလုပ္ သိမလဲ  ”

“ ဟားဟားဟား . . . ငါ႔ကို အိပ္ခ်င္မူးတူး နဲ႔ ေကာေနျပီ။ ငါပါကြ သန္းထိုက္  ”

“ ၾသ . . . ကမ္းကုန္ေအာင္ မိုက္တဲ႔ ေကာင္ကိုး . . .  ”

“ ဘာကြ . . ေခြးေကာင္ ၊ ေဟ႔ေကာင္ ထဦး။ မင္းကို ႏႈတ္ဆက္မလို႕ . . . ”

ကိုယ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ သန္းထိုက္ကို အဲဒီလို “ ကမ္းကုန္ေအာင္ မိုက္တဲ႔ ေကာင္ ” လို႔ သူ မခံႏိုင္ေအာင္ စခ်င္တဲ႔ အခါမွာ ေခၚေလ႔ ရွိ၏။ ဟုတ္ေတာ႔လည္း ဟုတ္တာပဲေလ။ ကမ္းကုန္သြားမွ ေရထဲကို ေရာက္မွာ မဟုတ္လား။ သူက သေဘၤာသားေလ ၊ ေရထဲမွာ ရွိေနတဲ႔ သေဘၤာေပၚမွာ သူက လုပ္ေနရသူ။

“ ဘာလဲကြာ မင္းကလဲ ၊ ငါ ခုနကမွ အိပ္တာကြ ”

“ ဟ . . . မင္းဆီမွာ ၃ နာရီေက်ာ္ ေနပါျပီကြာ ငါ သိပါတယ္။ ဒါကို ခုနကမွ အိပ္တယ္ ဆိုေတာ႔ မင္းက ခုနက ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ ၊ ေျပာစမ္းပါဦး ”

“ ငါ႔ ခ်စ္သူနဲ႔ ေျပာေနလို႔ကြ ၊ ဒါေတြ မင္း မသိပါဘူး ၊ မင္းက ခံစားတတ္တဲ႔ ေကာင္မွ မဟုတ္တာ ”

“ ဟားဟား . . ထားပါေတာ႔ေလ။ မင္းက ခ်စ္သူ အတြက္က်ေတာ႔ အခ်ိန္ေတြ ေပးျပီး သူငယ္ခ်င္း အတြက္က်ေတာ႔ အခ်ိန္ မေပးႏိုင္ေတာ႔ဘူးလား ”

“ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ငါက ခုနကမွ အိပ္တာ ဆိုေတာ႔ အိပ္ခ်င္မူးတူး ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ကဲ ေျပာ  . . . ဘာကို ႏႈတ္ဆက္မွာလဲ ”

“ ငါ မနက္ျဖန္ ျပန္မယ္ကြ ”

“ ဟာ . . . ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ။ မင္း အခု ဘယ္မွာလဲ ”

“ ငါ အခု ဘယ္လ္ဂ်ီယံ ေရာက္ေနတယ္ သူငယ္ခ်င္း ”

“ ဘာလို႔ ျပန္မွာလဲ ၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ”

“ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ အလုပ္အေရးေပၚ ကိစၥေၾကာင္႔ တျခား သေဘၤာကို ရာထူးတိုးျပီး ေျပာင္းရမွာ။ ဒါေပမဲ႔ အခ်ိန္က ကိုးလို႔ ကန္႔လန္႕ ျဖစ္ေနလို႔ အခု ၾကိဳျပန္ရမွာ ”

“ ေၾသာ္. . . ”

“ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၾကာၾကာေတာ႔ မေနရဘူးကြ။ ဟိုမွာ လိုအပ္တာေတြ ျပင္ဆင္ျပီး အလြန္ဆံုး ၆ လေလာက္ပဲ ေနရျပီး ေနာက္ထပ္ သေဘၤာ တစ္ခုကို ေျပာင္းတတ္ရမွာ  .. .  ”

“ ေၾသာ္. . . အင္းအင္း . . ”

“ မင္း အခု အိပ္ခ်င္မူးတူး ျဖစ္ေနေသးလား ”

“ မျဖစ္ေတာ႔ပါဘူးကြ ၊ ခုနက ႏိုးကာစမို႔ပါ ”

“ ဒါဆို လိုင္းေပၚ ခဏတတ္ခဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ၊ ငါ အခု လိုင္းေပၚမွာ ရွိတယ္။ လိုင္းေပၚမွာ ပြားမယ္ ၊ ဒီက ဖုန္းလိုင္းက မေကာင္းရတဲ႔ အထဲ ေစ်းကလည္း ၾကီးေသး ”

“ အိုေက . . အိုေက . . ငါ တတ္လာခဲ႔မယ္ ”

“ - - - - - - - ”

ေဘးနားက ေရဘူးကို ဆြဲျပီး တစ္ငံု ေသာက္လိုက္ကာ ကြန္ပ်ဴတာ ကို ဖြင္႔၍ လိုင္းေပၚ တတ္လိုက္ေတာ႔ သန္းထိုက္ကို လိုင္းေပၚမွာ အခန္႔သား စိမ္းလ်က္ ေတြ႕ရသည္။ တင္ထားတဲ႔ Picture ကေတာ႔ သေဘၤာသီးလို႔ မေျပာရဘူး။ ပင္လယ္ျပာျပာၾကီးကို ေနာက္ခံ ေနဝင္ခ်ိန္ကို ခ်ိန္ရိုက္ထားေသာ သူ႕လက္ရာေတြထဲက တစ္ပံုကို အခန္႔သား တင္ထား၏။

“ ငါ ေခၚလိုက္မယ္ ေဟ႔ေကာင္ ”

“ OK . . . ”

“ တီြ . . တီြ . . . တြီၤ . . ”

“ အိုေက . . ရျပီ  ”

“ ေအး . . . ေျပာ . . . ဘာျဖစ္လဲ ”

“ မင္း အသံၾကီးကလဲကြာ ၊ စိတ္ မရွည္သလိုနဲ႔ မင္းေကာင္မေလးနဲ႔ ေျပာတာ ဆိုရင္ ဒီလို အသံနဲ႔ ေျပာမွာ မဟုတ္ဘူး ”

“ ဟားဟားဟား. . .  မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ငါက ရိုးရိုး ေျပာေနၾက အတိုင္းပဲ ေျပာတာပါ ”

“ ငါ ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ေခြးၾကီးတို႔ မဂၤလာေဆာင္နဲ႔ ကြက္တိပဲကြ ”

“ ဟုတ္လား . . . ငါေတာင္မွ မသိလိုက္ပါလား ”

တကယ္ေတာ႔ အဲဒီသူငယ္ခ်င္း နာမည္က ေထြးေဇာ္ ကို ကိုယ္တို႔က ေထြးၾကီး လို႔ ေခၚ၏။ ဒီလိုပဲ စိတ္အခန္႔ မသင္႔ရင္ ေထြးၾကီး ခဗ်ာ အလိုလိုေနရင္း “ အူ ” ရေတာ႔တာပါပဲ။

“ ဒီေကာင္ေတြ ခိုးေျပးတာေလကြာ။ ငါေတာင္မွ ျပီးခဲ႔တဲ႔ အပတ္က အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ေတာ႔မွ သိလိုက္ရတာ ၊ ဝတ္ရည္တို႔ ထက္ထက္တို႔ကေတာ႔ ဒီအတိုင္းပဲ အပ်ိဳၾကီးေတြပဲကြ ”

“ သူတို႔က ဘယ္ေတာ႔ လာစြံမွာလဲကြာ ဟားဟား ၊ သူမ်ားကို ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ မင္းေရာ . . . . ”

“ ေအးေပ႔ါေလ . . မင္းကေတာ႔ ေျပာအား ရွိျပီေပါ႔ ၊ ဒါနဲ႔ မင္း ေကာင္မေလးနဲ႔ေရာ အဆင္ေျပရဲ႕လား ”

“ ေျပပါ႔ ၊ ဘာျပႆနာမွ မရွိပါဘူး။ ”

“ ေအးေလ ၊ မင္းကို ဒီေလာက္ ခ်စ္တဲ႔ ေကာင္မေလးကို ရထားတာပဲ။ ဒါေတာင္မွ မင္းက ျပႆနာ ရွာျပီး ေကာင္မေလးကို ထားခဲ႔မယ္ ၊ မဟုတ္တာ လုပ္တယ္ ဆိုလို႔ကေတာ႔ မင္း ေသဖို႔သာ ျပင္ေပေတာ႔ ”

“ ေအာင္မာ . . လာျပန္ျပီ။ မင္းကို ငါက ေၾကာက္ေနရမွာလား ေဟ႕ေကာင္ ”

“ ေတာ္ . . . ေတာ္. . ေဟ႔ေကာင္ ၊ မင္းကို ငါက အေကာင္း ေျပာတာကြ ”

“ - - - - -  ”

“ ေလာကမွာ ကိုယ္႔ကို ဒီလို ခ်စ္တဲ႔ လူ ၊ ဒီေလာက္ ခ်စ္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို ေနာက္ထပ္ ရွာေတြ႕ဖို႔ ဆိုတာ မလြယ္ေတာ႔ဘူးေလ။ ထပ္ျပီးလည္း ေတြ႕ဖို႔လည္း မလိုအပ္ဘူးေလကြာ။ ေလာကမွာ ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္နဲ႔တင္ ေလာက က  သာယာပါတယ္ ၊ ဟုတ္တယ္ မလား ”

“ မင္းက ငါ႔ကို ဒါေတြ လာေျပာျပီး မင္းက်ေတာ႔ ဘာလို႔ ရည္းစား တစ္ေယာက္ေတာင္မွ မရေသးတာလဲ ”

“ ငါနဲ႔ တန္တဲ႔ လူ မေတြ႕ေသးလို႔ ျဖစ္မွာေပါ႔ကြာ။ ေနဦး  . . . ငါ အဲဒီလို ေျပာလို႔ မင္း အထင္ မလြဲနဲ႔ ၊ ငါ နဲ႔ တန္တဲ႔ လူ ဆိုလို႔ ငါက ဖင္ေခါင္းက်ယ္ေနတယ္ ၊ ဘဝင္ကိုင္ေနတယ္ ဆိုျပီး မင္းက ထင္ေနဦးမယ္ ”

“ ေအး . . ငါလည္း အခု ေျပာမလို႔ဘဲ  ”

“ သိတယ္ ၊ ငယ္ေပါင္းေတြပဲ ဒီလိုေတြ သိေနတယ္ ဟဲဟဲ။ ငါ ဆိုလိုတာက ငါနဲ႔ မတန္ဘူး ဆိုတာမွာ ငါက ျမင္႔ေနတယ္ ဆိုတာ ျဖစ္ေနႏိုင္သလို ၊ သူက ျမင္႔ေနတယ္ လို႔လည္း ျဖစ္ေနႏိုင္တာပဲေလ။ အဲဒီလို သူနဲ႔ ငါ႔ရဲ႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တူညီတဲ႔ အေျခအေန ၊ တူညီတဲ႔ အခ်စ္ ဆိုတာေတြနဲ႔ မေတြ႕ေသးလို႔ ဆိုလိုခ်င္တာ . . အဲဒီလိုပါကြ ”

“ ၾသ . . ၾသ . . ေတာ္ေသးတယ္မွတ္. . ”

“ ဒါနဲ႔ မင္း ေကာင္မေလး ဓါတ္ပံု ငါ႔ကို ျပထားပါဦး ”

“ ဘာလို႔ ျပရမွာလဲကြ ၊ ျပီးေတာ႔ ငါ႔ ေကာင္မေလးကလည္း အဲဒီလိုေတြ သူမ်ားေတြကို ေလွ်ာက္ျပတာ မၾကိဳက္ဘူး ”

“ ဟ . .  ငါေလကြာ ၊ ငါ႔ကို မင္းက မယံုဘူးလား။ တကယ္လို႔ အျပင္မွာ ေတြ႕ရင္ေတာင္မွ ေခၚေျပာ ႏႈတ္ဆက္လို႔ ရတာေပါ႔။ ဘာလဲ မင္းက မင္းေကာင္မေလးနဲ႔ ငါ႔ကို မယံုဘူးလား ”

“ မယံုတာေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ မင္း စိတ္ဓါတ္လည္း ငါသိေနတာပဲေလ။ သူကလည္း ဒီလို ငါ႔ဓါတ္ပံုေတြ ဘေလာ႔မွာ တင္တာကို မၾကိဳက္သလို ၊ သူ႔ဓါတ္ပံုကလည္း ငါကလည္း လြဲျပီး တျခားသူ ၾကည့္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး လို႔ ေသခ်ာကို ေျပာထားဖူးတယ္။ ဟိုတစ္ခါက ငါ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ရိုက္ထားတဲ႔ ဓါတ္ပံု တင္လိုက္မိလို႔ သူ႕အျပင္ တျခား ေကာင္မေလးေတြကို ျပစရာ ရွိေနလို႔လား ဆိုျပီးေတာ႔ အၾကီးအက်ယ္ ကိြဳင္တတ္ေသးတယ္ကြ ”

“ ေၾသာ္. . . ေအးေလ။ တအား ခက္ခဲ ေနတယ္ ဆိုရင္လည္း ထားလိုက္ပါ။ ငါကေတာ႔ ငါ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ခ်စ္သူကို ျမင္ဖူးခ်င္ယံု ၊ အျပင္မွာ ေတြ႕ရင္ ေခၚေျပာႏႈတ္ဆက္ ခ်င္ယံုေလးပါပဲ။ တျခားေတာ႔ ဘာကိစၥမွ မရွိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ”

“ ေအးပါကြာ . . ငါလည္း သိပါတယ္။ မင္းကိုလည္း ယံုပါတယ္ ၊ ဒါေပမဲ႔ . . . ”

“ အင္းပါ . . ထားလိုက္ပါေတာ႔  ငါ မေျပာခဲ႔ဘူးလို႔ပဲ ထားလိုက္ပါေတာ႔ . . . ”

ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္ နဲ႔ စိုစိုေျပေျပ ျဖစ္ေနတဲ႔ စကားဝိုင္းေလးက ရုတ္တရက္ ေအးခဲ တိတ္ဆိတ္ သြားသည္။ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ ေပါင္းလာခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကိုလည္း ကိုယ္ ယံုၾကည္စြာ သိေနခဲ႔တာေတာ႔ ေသခ်ာပါသည္။

“ ငါက. . . မယံုလို႔ မဟုတ္ပါဘူးကြာ ”

“ အင္း . .  ပါ . .  ။ . . ငါ  . .  ဘာ မွ မ ေျပာ ေတာ႔ ပါ ဘူး ကြ ၊ တ ျခား အ ေၾကာင္း ပဲ ေျပာ ၾက ရ ေအာင္ . . . ”

သူက တျခားေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို စကား အာရံုေျပာင္း ေျပာေနေပမဲ႔ အသံထဲမွာ အသက္ မပါေတာ႔တာ ေသခ်ာ သိေနခဲ႔သည္။ သူက ယံုၾကည္ရသူလား ဆိုေသာ ေမးခြန္းကို ေမးဖုိ႔ေတာင္မွ ဘယ္လိုမွ မသင္႔ေသာ သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။

“ ငါ . . . ငါ ခ်စ္သူ ပံု တစ္ပံု ပို႔လိုက္မယ္ သူငယ္ခ်င္း ”

“ ဟာ . . . ေန . .ေန .  . ေဟ႔ေကာင္။ ငါ႔ေၾကာင္႔ေတာ႔ မင္းတို႔ ျပႆနာ အတက္ မခံနဲ႔။ ငါက မင္းခ်စ္သူ ပံုကို ျမင္ရ ၊ ေတြ႕ရ ယံုနဲ႔ ဘာမွ မျဖစ္သလို ၊ မေတြ႕ဖူးလို႔လည္း ဘာမွ မျဖစ္ဘူးေလကြာ။ မင္းတို႔သာ ျပႆနာ မတက္ေစနဲ႔။ မင္းကို ဒီလို ခ်စ္တတ္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို ေလာကမွာ အဆံုးရံႈး မခံနဲ႔ ”

“ ေအးေလ . . မင္းေတြ႕ထားေတာ႔ ပိုေကာင္းတာေပါ႔ သူငယ္ခ်င္း။ လမ္းမွာ ေတြ႕ရင္ ႏႈတ္ဆက္လို႔ ရသလို ၊ ဝင္တိုက္မိရင္ေတာင္မွ ရန္မျဖစ္ရဘူးေပါ႔ကြာ ”

“ ဟား ဟား ဟား . . . မင္းက  မင္းေကာင္မေလးကို ပြားခဲ႔တဲ႔ ေတာ္ကီေတြနဲ႔ ငါ႔ကိုပါ လာပြားေနတာလား ”

“ ဟီးဟီး . . ဘယ္လိုပဲ ထင္ထင္ ေဟ႔ေကာင္ ၊ ငါ အခု ပို႔လိုက္ျပီ ”

“ ဟာ. . . ေဟ႔ေကာင္ ၊ မပို႔နဲ႔ဆို. . . ”

“ ပို႔လိုက္ျပီ. . အခု ၾကည့္လိုက္. . ေရာက္ေနျပီလား ”

“ ဟာကြာ . . ဒီေကာင္ ”

“ ေရာက္ျပီလား ”

“ ေနဦး. . . မဝင္ေသးဘူး . . . အင္း. . . ဝင္လာျပီ ”

“ အိုေက . . ”

ေခတၱ ခဏ အရာရာဟာ တိတ္ဆိတ္သြား၏။ ခဏေနမွ. . .

“ ငါ ၾကည့္ျပီးသြားျပီ သူငယ္ခ်င္း ၊ ျပီးေတာ႔ Inbox ထဲကေရာ ၊ Trash ထဲကိုပါ ဝင္ျပီးေတာ႔ ဖ်က္လိုက္ျပီ ”

“ အာ . . ဒီေလာက္ထိ မလိုပါဘူး သူငယ္ခ်င္း ”

အားတံု႔ အားနာ ဆိုေသာ ခံစားမႈကို ခံစားရသည္။

“ ငါက ျမင္ဖူးခ်င္ယံုေလးနဲ႔ မင္းတို႔ ခ်စ္သူခ်င္း စိတ္ဝမ္းကြဲမွာေတာ႔ ငါ မလိုလားဘူး သူငယ္ခ်င္း။ အခု ငါ႔ ေမးလ္ထဲမွာ လံုးဝ မရွိေတာ႔တာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္။ မင္း ဝင္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ငါ Password ေပးမယ္။ ”

“ ေဟ႔ေကာင္ ၊ ငါက မင္းကို မယံုလို႔ ေျပာေနတာမွ မဟုတ္တာ ၊ ေတာ္ေတာ႔ကြာ ဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ႔ . .  ငါ တင္းလာျပီ ”

“ မင္းယံုတယ္ ဆိုရင္ ျပီးေရာေလ ၊ ဟိုကိစၥ ဆက္ေျပာမယ္။ ငါ ျမန္မာမွာ ၆ လေလာက္ေတာ႔ ၾကာမယ္။ ဒီေတာ႔ မင္းလိုတာ ရွိရင္ ငါ႔ကိုလွမ္းေျပာေလ  ငါ ပို႔ေပးမယ္ ”

“ ေက်းဇူးပဲ သန္းထိုက္ ၊ ငါ႔မွာ မလိုပါဘူး။ ေနာက္ျပီးေတာ႔ ဒီမွာက ျမန္မာႏိုင္ငံလိုပါပဲကြာ။ လိုခ်င္တာ ၊ စားခ်င္တာ အကုန္ရပါတယ္။ ျပီးေတာ႔ ငါကလည္း သိပ္ျပီးေတာ႔ အစားအေသာက္ကို ေခ်း မမ်ားတတ္ေတာ႔ လိုတယ္ ဆိုတာ မရွိပါဘူး ”

“ ေအးပါ . . တျခား အသံုးအေဆာင္ေတြ လိုခ်င္ရင္လည္း မွာေလကြာ ”

“ အင္းပါ . . လုိရင္ လွမ္းေျပာလိုက္မယ္ သူငယ္ခ်င္း ”

“ အင္း . . . ”

ခဏေတာ႔ ကိုယ္တို႔ စကားဝိုင္းေလး တိတ္ဆိတ္သြားသည္။

“ တစ္ခုေတာ႔ ရွိတယ္ကြ ”

ကိုယ္က စကားစ လိုက္ေတာ႔ သူက ခ်က္ခ်င္း တံု႔ျပန္သည္။

“ ေျပာေလကြာ ”

“ ဒီလိုကြ ၊ ေနာက္ထပ္ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ဆိုရင္ ႏြယ္ UAE ကေန Vacation နဲ႔ ျပန္ရလိမ္႔မယ္။ သူတို႔ ထံုးစံကေတာ႔ ၄၅ ရက္ေလာက္ ၾကာမယ္ သူငယ္ခ်င္း ”

“ ဟုတ္လား . . ဒါဆို မင္း အတြက္ အလြမ္းရက္ေတြပဲေပါ႔ ”

“ အင္း . . အခုလို တစ္လေက်ာ္ေလာက္ လိုေသးတာကိုေတာင္မွ . . . ၊ ေျပာရင္လည္း လြန္တယ္ ထင္ၾကမယ္ကြာ ၊ ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္က ၾကိဳျပီးေတာ႔ လြမ္းေနၾကတာ သူငယ္ခ်င္း ”

“ ေၾသာ္. . . ဒါကေတာ႔ကြာ။ တကယ္ခ်စ္သူေတြ ဆိုရင္ ၾကားေလေသြးတာကိုေတာင္မွ မခံႏိုင္ ျဖစ္ၾကတယ္ ဆိုလားပဲေလ။ မင္းတို႔ မလြန္ပါဘူး ”

“ ေအးကြာ ၊ သူကေတာ႔ သူ႕မိဘေတြဆီပဲ ျပန္မွာပါ ၊ အဲ . . တျခားလည္း ျပန္စရာ မရွိပါဘူး။ ဟိုမွာ သူ အခက္အခဲေတြ ရွိရင္ ၊ အကူအညီ လိုရင္ ကူညီဖို႔ ငါကလည္း ဒီမွာ ျဖစ္ေနတယ္။ တကယ္လို႔ မင္းနဲ႔ ေတြ႕ရင္ ကူညီလိုက္ပါကြာ ”

“ သူ အကူအညီ လိုတယ္ ၊ လိုအပ္လာတယ္ ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္ ငါ နဲ႔ ေတြ႕ရင္ ကူညီမွာေပါ႔ သူငယ္ခ်င္း။ ဒါကို စကားထဲ ထည့္ေျပာစရာလားကြာ။ ဒါေပမဲ႔ တစ္ခုေတာ႔ ရွိတယ္ ”

“ အင္း .. . . ”

“ မင္းလည္း ဒီေလာက္ၾကီး စိတ္ပူ မေနနဲ႔ေလကြာ။ မင္း သူ႕ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ ဆိုတာ ငါ သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သူျပန္မွာက သူ႕မိဘဆီေလကြာ။ ေနာက္ျပီးေတာ႔ သူကလည္း ကေလးမွ မဟုတ္တာ ၊ အရြယ္ေရာက္ျပီးသူ တစ္ေယာက္ပဲေလ။ သူ အရာရာ အဆင္ေျပမွာပါ။ စိတ္မပူစမ္းပါနဲ႔ကြ ”

“ အင္း . . . ဟုတ္ေတာ႔ ဟုတ္ပါတယ္ ”

“ သူ ဟိုေရာက္ရင္ ဘယ္လို မင္းတို႔ ေတြ႕ဖို႔ စီစဥ္ထားလဲ ၊ မင္းတို႔ အေၾကာင္းေတြေရာ သူ႕ မိဘေတြ သိလား ”

“ ဘယ္သိဦးမလဲကြာ ၊ ငါတို႔လည္း ခ်စ္တာ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာေသးတာ ၊ အခုမွ စီစဥ္တုန္းေလ ”

“ ေအးေလ . . ဟုတ္တာပါပဲ။ ဘာမွ မပူပါနဲ႔ကြာ။ မင္း ေကာင္မေလး ဓါတ္ပံု ငါ႔ ေမးလ္ထဲမွာ မရွိေတာ႔ေပမဲ႔ ငါ ျမင္ရင္ မွတ္မိပါတယ္။ ေတြ႕ရင္ မိတ္ဆက္ျပီး သူ႕ကို ကူညီလိုက္ပါ႔မယ္ ”

“ ေအးေအး . . . သူငယ္ခ်င္း ၊ ေက်းဇူးပဲ ”

“ အိုေက . . ဒါဆို ငါလည္း လစ္လိုက္ဦးမယ္။ ငါ ဒီ ဘယ္လ္ဂ်ီယံကေန ေလယာဥ္စီးျပီး ျပန္ရမွာကြ။ မနက္ျဖန္ ထြက္ရမွာ ဆိုေတာ႔ ဒီေန႔ လံုးဝ နားလိုက္တာ ၊ ျပန္တာကလည္း ျဗဳန္းစားၾကီးပဲေဟ႔ ။ ကဲ ေအာက္ေတာ႔မယ္ ၊  ငါ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္လို႔ မင္း အကူအညီလိုရင္ ဖုန္းလွမ္း ဆက္လိုက္ေလကြာ ”

“ အိုေက သူငယ္ခ်င္း ၊ လိုရင္ ေျပာမယ္ကြာ ”

“ အိုေက . . ဒါဆို လစ္ျပီကြာ ”

“ OK , Good Luck , Take Care ကြာ ”

“ You Too သယ္ခ်င္း . . ဘိုင္ ”

“ ဘိုင္ ”

သန္းထိုက္ သေဘၤာေျပာင္းဖို႔ ရန္ကုန္ကို ျပန္ဦးမည္။ ေနာက္ထပ္ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ ဆိုရင္ ႏြယ္လည္း ရန္ကုန္ကို အလည္ ျပန္မယ္ ဆိုေသာ ေမ႔ထားေသာ အရာ တစ္ခုက တည္ျငိမ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားေသာ စိတ္ နဲ႔ ရင္အစံုကို ျပန္လည္ ရိုက္ခတ္လာခဲ႔သည္။

ဟိုျပန္ေရာက္သြားရင္ အခုလိုေတာ႔ ေတြ႕ဆံုဖို႔ ဆိုတာေတာ႔ ဘယ္လိုမွ ျဖစ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာ၏။ ေႏွးေကြး ေလးလံေသာ အင္တာနက္ လိုင္းမ်ားၾကားမွာ စာရိုက္ျခင္းျဖင္႔သာ အဓိက အားျဖင္႔ ေတြ႕ဆံုခြင္႔ ရၾကမည္။  မေတာ္တဆ လိုင္းေကာင္းေသာ ေန႔မ်ားမွာေတာ႔ Gtalk ျဖင္႔ ခ်စ္သူ႔ အသံေလးကို ခဏတာေတာ႔ ၾကားခြင္႔ ရမည္ ထင္သည္။ ဒီထက္ ကံေကာင္းေသာ ေန႔မွာ ဆိုရင္ေတာ႔ VZO ျဖင္႔ ခ်စ္သူ႔ မ်က္ႏွာေလးကို မႈန္တိမႈန္ဝါး ျမင္ခြင္႔ ရမည္။

ဟိုေရာက္ရင္ ခ်စ္သူ အရာရာ အဆင္ေျပပါ႔မလား ဆိုေသာ အေတြးျဖင္႔ ျပန္လည္ အိပ္ခ်င္စိတ္မ်ား ေသဆံုးကုန္သည္။ ကိုယ္က ခ်စ္သူကို ေတြ႕ခ်င္သလို ၊ ခ်စ္သူကလည္း ကိုယ္႔ကို ေတြ႕ခ်င္စိတ္ျဖင္႔ ကိုယ္တို႔ကို ၾကားက ဆက္သြယ္ေပးမဲ႔ အရာက အင္တာနက္ ကဖီးဆိုင္မ်ားပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒီမွာေရာ ခ်စ္သူ ေျပာဖို႔ အဆင္ေျပပါ႔မလား။ တစ္ဆိုင္ မေကာင္း တစ္ဆိုင္ေျပာင္းရင္း ခ်စ္သူေတာ႔ ပင္ပန္းေနေတာ႔မွာပဲ ဆိုေသာ အသိက ရင္ကို မီးျမွိဳက္သလို ပို၍ ပူျပင္းေစသည္။

သန္းထိုက္ . . . ဟုတ္တယ္ . . . ကိုယ္႔ သူငယ္ခ်င္း သန္းထိုက္ ရွိေနေသးတာပဲ။ အကူအညီ လိုရင္ သူ႕ကို ဖုန္းလွမ္းဆက္ျပီး အကူအညီေတာင္းလို႔ ရ၏။ သူက ၆ လေလာက္ ေနမွာ ဆိုေတာ႔ ခ်စ္သူ Vacation က ျပန္လာရင္ေတာင္မွ သူက ျပန္ထြက္ျဖစ္ဦးမွာ မဟုတ္။ သူ႕ကို အကူအညီေတာင္းရမည္။ ပူေလာင္ေနေသာ စိတ္နဲ႔ ရင္ဘတ္ထဲမွာ အနည္းငယ္ေတာ႔ သက္သာသြားသည္။ ခံစားရမည္ ဆိုေသာ အလြမ္းရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြကိုေတာ႔ ဘယ္လိုမွ ေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္လိမ္႔မည္ မဟုတ္။

“ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ငါ ခုနက သန္းထုိက္ကို ႏြယ္႔ ဓါတ္ပံုေလး ျပလိုက္တာ ကံေကာင္းတာပဲ ၊ မျပမိရင္ ႏြယ္႔ကို သန္းထိုက္ အကူအညီေပးမယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ ႏွစ္ေယာက္လံုး မျမင္ဖူးေတာ႔ အေတာ္ကို ရွာေနရဦးမယ္။ အခု သန္းထိုက္က ျမင္ဖူးလိုက္ေတာ႔ လြယ္သြားတာေပါ႔ ”

ပူေငြ႔ေငြ႔ က်န္ေနေသးေသာ ရင္ထဲမွာ ပို၍ အနည္းငယ္ ေျပေလ်ာ႔သြားသည္။ ျပန္ေတာ႔ အိပ္ခ်င္စိတ္ မရွိေတာ႔။ ႏြယ္ကေတာ႔ အလုပ္ထဲမွာ ျဖစ္လိမ္႔မည္။ ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားမိေတာ႔ ဘေလာ႔ေရးဖို႔ စဥ္းစားထားေသာ စာတခ်ိဳ႕ကို သတိရသည္။ ဒါကိုပဲ ထိုင္ေရးေနလိုက္ေတာ႔မည္။ အခုေန ကိုယ္ ႏိုးျပီး ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္း ႏြယ္႔ကို Miss Call ေပးလိုက္ရင္ ႏြယ္ ဘာလို႔ အိပ္မေပ်ာ္တာလဲ ဆိုျပီး စိတ္ပူေနဦးမည္။ ခဏေနရင္ “ ကို ဘာျဖစ္တာလဲ  ၊ ေနမေကာင္းဘူးလား ” ဆိုျပီး အစခ်ီကာ ေမးခြန္းေတြ ဖုန္းဆက္ကာ ေမးေတာ႔မည္။

ႏြယ္႔ကို စိတ္ မပူေစခ်င္ ၊ ကိုယ္႔ဖာသာပဲ စာထိုင္ေရး ေနမိသည္။ ညေနေစာင္းမွ ကိုယ္ႏိုးလာသလိုမ်ိဳး ႏြယ္႔ဆီကို Miss Call ေပးမည္။ ႏြယ္႔ ဓါတ္ပံုေလး သန္းထိုက္ကို ျပလိုက္တယ္ ဆိုတာေတာ႔ သြားျပီး စကားစ လို႔ မျဖစ္။ ကိုယ္႔ ခ်စ္သူ အေၾကာင္း ကိုယ္ အသိဆံုး ျဖစ္သည္။ ႏြယ္က ကိုယ္႔ဓါတ္ပံုေတာင္မွ ဘေလာ႔ေပၚမွာ တင္တာကို လံုးဝ ၾကိဳက္တာ မဟုတ္။ ႏြယ္က ကိုယ္႔ကို သူ႕တစ္ေယာက္ အတြက္သာ ျဖစ္ေစခ်င္သူ။ ကိုယ္ကလည္း ႏြယ္႔အတြက္သာ ရွင္သန္ခ်င္သူ မဟုတ္ပါလား။

သို႔ေသာ္ . . . .

သန္းထိုက္ကို ျပလိုက္တဲ႔ ဓါတ္ပံုက ေနာင္အခ်ိန္မွာ ကိုယ္႔ရင္ကို စိုက္လာမဲ႔ သပ္တစ္ေခ်ာင္း ၊ ကိုယ္႔ ႏွလံုးသားကို စူးဝင္လာမဲ႔ ျမားတစ္စင္း ၊ ကိုယ္႔ ဘဝကို ေျပာင္းလဲ သြားေစမဲ႔ မုန္တိုင္း တစ္ခု ျဖစ္လာလိမ္႔မည္ ဆိုတာ ကိုယ္လံုးဝ သတိမထားမိခဲ႔ပါ။

ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါမည္။

ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္

.

Share/Bookmark

13 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:

Anonymous said...

ဇာတ္လမ္းကလည္း အဆက္ၾကီးနဲ႔ ထပ္ေမွ်ာ္ရဦးမယ္ ဦးဖြတ္ကလည္း....လြမ္းခမ္းေတာ့ ေရာက္ေတာ့မယ္နဲ႔တူတယ္....

ျမေလး

Anonymous said...

ဟင္း..လြမ္းခန္းေရာက္ေတာ့မယ္
ကုိယ္ေတြ႕လား..စိတ္ကူးယဥ္လား..
ဖတ္လုိ့ေတာ့ အေကာင္းသား..
ေနာက္တစ္ပုိင္းကုိ ဖတ္ဖုိ့ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတယ္ေနာ္..
အျမန္တင္ပါ.....

Anonymous said...

ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ ဖတ္ဖူး ကူးသြားတယ္ ....
လြမ္းဇတ္ဆုိလဲ လြမ္းလုိက္မွာပဲ တုိေဇာ္ေရ း) း)


ေမာင္ဘႀကိဳင္

SOSEGADO said...

ဘာေတြဆက္ျဖစ္ၾကဦးမလဲဆုိတာ
စိတ္ဝင္စားစြာျဖင့္….
ႏြယ္….?

ေမပယ္လ္ said...

ဒုိင္ယာေလာ့ေတြ အကြက္ခ်ျပီး တင္ျပပုံ
လႊတ္လွ..။
အဲ..ဥႏွစ္လုံးထြက္က်တ့ဲေနရာကေတာ့
နြယ့္ဆီက မျဖစ္နုိင္ဘူး..ဒါဆုိ..?
ဟီး

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

ရင္ထဲက ႏြယ္...
မလြမ္းခ်င္ဘူးေနာ္...လူပ်ိဳႀကီး..
ေရွ႕ပိုင္းမွာ ဟုတ္လာၿပီး ရုတ္ရုတ္ ရုတ္ရုတ္ မလုပ္နဲ႕..
း)
အလည္လြန္ေနလို႕ အခုမွေရာက္၏။

ဝက္ဝံေလး said...

အယ္ .... ေစာင္႕ရအူးမွာလား
သစ္ကုလား အုပ္ လည္ပင္းျဖစ္ေတာ႕မယ္
ဟြင္႕

ahphyulay said...

အင္း ..
ၾကက္ဥပုစၦာကို ႏြယ္နဲ ့အတူ အေၿဖရွာေနရင္းနဲ ့
နားအံုႏွစ္ဖက္ကို လင္ပန္း အဲ လင္ကြင္းနဲ ့ရိုက္ အဲ
နားႏွစ္ဖက္နားကို လင္ကြင္းနဲ ့လာတီး လိုက္လို ့
အူ သြားတာပဲဗ်ာ “ နား ” ေလ..။
တင္စားဖြဲ ့စည္းမႈေလးေတြကို ခိုက္တယ္ဗ်ိဳး ....။
(ေရးခဲ ့ဘူးတဲ ့ ႏြယ္ နာမည္ တူကတဲက .. )

Anonymous said...

ဟူး ..........
ရင္ေမာလိုက္တာဗ်ာ

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
အုပ္ႀကီး

Anonymous said...

လာေရာက္ခံစား သြားတယ္ ဦးဇြတ္။ဆက္လက္ေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနမယ္။

သိဂၤါေက်ာ္ said...

စိတ္ဝင္စားစရာေတာ့ ခုမွ စလာျပီ..
ႏြယ္က ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ မိန္းကေလး မဟုတ္ေလာက္ဘူးလို႕ေတာ့ ထင္ပါတယ္..

သဒၶါလိႈင္း said...

၀မ္းသာစရာေလးပဲေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္ကိုေဇာ္ေရ..။
အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..
ခင္မင္စြာ
သဒၶါ

Anonymous said...

အင္းးးးးးဇာတ္လမ္းက ခုမွ တကယ္စတာ လို ့ပဲ
ေျပာပါရေစေတာ့...:)
ေသခ်ာတယ္..လြမ္းရင္လြမ္း..မလြမ္းရင္ အသဲကြဲ
ၿပီပဲ...:)
ေမ်ွာ္ဆိုေတာ့လည္း....ေမွ်ာ္ရတာေပါ့ေလ...
..ခင္မင္လွ်က္..ခင္မာလာေအာင္..:)