“ ငါတို႕ကေတာ႔ ေတြးမေနဘူးေဟ႔။ လက္ေတြ႔ပဲ ခ်လုပ္လိုက္တယ္။ လံုးဝ မေတြးတတ္ဘူး။ ”
တဲ႔ ေျပာၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လက္မခံပါ။ လက္မခံ ဆိုတာထက္ ကၽြန္ေတာ္ ျငင္းမ်ား ျငင္းမိ မလား မသိ။ တကယ္ကို စိတ္ကူးမပါေသာ လုပ္ရပ္ေတြ မွန္သမွ် “ အရူးပ်ိဳးက်ဲ ” သလို ျဖစ္ေနပါလိမ္႔မည္။
ဒါေပမဲ႔ အရူးမွာေတာင္မွ အေတြးစေလးေတြ ပါပါတယ္။ သို႔ေသာ္ သူ႕ရဲ႕ အေတြးစမ်ားကို သူ႕ဖာသာ မထိန္းသိမ္းႏိုင္ပဲ တစစီ ျပန္႔က်ဲေနတာပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သူ႕ကို ရုူးေနတယ္လို႔ ေျပာတာ။ သူ႕မွာ စိတ္ကူးေတြ ရွိတယ္ ၊ အေတြးေတြ ရွိတယ္။ အေတြးေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရင္ ဒါဟာ “ အရူး ” တစ္ေယာက္ မဟုတ္ႏိုင္ေတာ႔။ “ အေတြးမရွိဘူး ” ဆိုေသာ သူကို ကၽြန္ေတာ္က “ အရူးထက္ေတာင္မွ သနားဖို႔ ေကာင္းတဲ႔ လူ ” လို႔ ပဲ တင္စားခ်င္ေတာ႔တယ္။
ဒါေပမဲ႔ အရူးမွာေတာင္မွ အေတြးစေလးေတြ ပါပါတယ္။ သို႔ေသာ္ သူ႕ရဲ႕ အေတြးစမ်ားကို သူ႕ဖာသာ မထိန္းသိမ္းႏိုင္ပဲ တစစီ ျပန္႔က်ဲေနတာပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သူ႕ကို ရုူးေနတယ္လို႔ ေျပာတာ။ သူ႕မွာ စိတ္ကူးေတြ ရွိတယ္ ၊ အေတြးေတြ ရွိတယ္။ အေတြးေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရင္ ဒါဟာ “ အရူး ” တစ္ေယာက္ မဟုတ္ႏိုင္ေတာ႔။ “ အေတြးမရွိဘူး ” ဆိုေသာ သူကို ကၽြန္ေတာ္က “ အရူးထက္ေတာင္မွ သနားဖို႔ ေကာင္းတဲ႔ လူ ” လို႔ ပဲ တင္စားခ်င္ေတာ႔တယ္။
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
ကၽြန္ေတာ္ ၁၀ တန္းေအာင္ျပီးေတာ႔ လပ္ယားယား နဲ႔ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေသးခင္ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္႕ဆရာေတြက သူတို႔ ေနာက္ လိုက္ဖို႔ ေခၚၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ သူတို႕ေနာက္ကို လိုက္သြားတယ္။ အဲ. . ဆရာ႔အကူေပါ႔။ ဂိုက္ ေခၚမလား ၊ ေပတံ ေခၚမလား ၊ လက္ေထာက္ ေခၚမလား ၊ ေတာင္ေဝွး ေခၚမလားပဲ။
ဒီေတာ႔ ဆရာေတြက အေပၚမွာ ရွင္းေနရင္ ကၽြန္ေတာ္က ေအာက္မွာ လိုက္ျပီး သူတို႕ကို လိုတာေတြ ေျပာျပရတယ္။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ထက္ သံုးေလးႏွစ္သာ ငယ္တဲ႔ သင္တန္းသူ ၊ သင္တန္းသားေတြ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရင္းႏွီးတယ္။
ဆရာေတြက ကၽြန္ေတာ္႕ကို “ ေမာင္ေဇာ္ ” လို႔ ေခၚၾကတယ္။ ဒီေတာ႔ ဒီကေလးေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ္႕ကို “ ေမာင္ေဇာ္ ” လို႔ လိုက္မေခၚၾကပါဘူး။ ဒီေတာ႔ သူတို႔ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေခၚၾကတာက “ ကုိေမာင္ေဇာ္ ” တဲ႔။ ကဲ.................။
ဟိုေန႕က ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒိုမိန္း နာမည္ေလး .com မရေတာ႔ ညီမေလး ေနာေနာ က တျခားနာမည္ေတြ စဥ္းစားခိုင္းေနေတာ႔ . . . “ ဟိဟိ ” ဆိုျပီး သတိရလို႔ သြားရွာလို္က္ေတာ႔ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ဗ်ာ www.komgzaw.com က်ေတာ႔ ရေနတယ္။
“ တယ္ေလ. . ငါ.. . .“ ကိ္ုေမာင္ေဇာ္ ေဒါ႔ကြန္း ” လိုက္ရ မေကာင္းပဲ ျဖစ္ေတာ႔မယ္ ။ ”
ဆိုျပီး ကိုယ္႕ဖာသာ ရယ္မိတဲ႔ အေတြးေလးပါ။
ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္႔အေတြးေတြက နည္းနည္းေတာ႔လည္း ေၾကာင္ ခ်င္ ေၾကာင္ေနလိမ္႔မယ္ . . အဲ. . မ်ားမ်ားၾကီးလည္း ေၾကာင္ ခ်င္ ေၾကာင္ ေနႏိုင္တယ္။ ဒီလိုပါပဲ. . .ကိုယ္႔ဖာသာ ဝိုးတဝါးျပံဳးမိတယ္။
အဲဒီအထဲမွာမွ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ . . . ဟိုးငယ္ငယ္ကတည္းက အခုအထိ ေတြးေနမိတဲ႔ စိတ္ကူးအေတြးေလး တစ္ခု ရွိတယ္။ အိပ္မက္လို႔လည္း ေျပာလို႔ရတယ္။ အရင္းႏွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္သာ သိတယ္။ အဲဒီ အေတြးစေလးကို ကၽြန္ေတာ္ အခု ေျပာမယ္။
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
ဟိုးတေလာက ျမေလးသွ်င္ ရဲ႕ ဘေလာ႔မွာ သူတင္ထားတဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက လမ္းေဘးမွာ ထိုင္ျပီး ဓါးျခစ္ပန္းခ်ီေလးကို သူက အမွတ္တရ ဝယ္လာျပီး တင္တယ္။ လမ္းေဘး ဆိုေပမဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ အႏုပညာကေတာ႔ ရင္သပ္မႈေမာဖြယ္ရာပါပဲ။ ၾကည္ႏူးရစ္မူးေစတယ္။
ဒီပံုေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကည္႔ျပီး ၊ ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ အတိတ္ေတြကို ျပန္လြမ္းသြားမိတယ္။ ေၾသာ္. . . ငါ႔အျဖစ္ကလည္းေနာ္ ပန္းခ်ီပံုထဲမွာပဲ ရွိေနေသး ပါလားလို႔။
ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အမွတ္တရေလးေတြ ရွိၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ေမြးေန႔ေတြမွာဆို ေမြးေန႔ရွင္က အမွတ္တရ ပစၥည္းေတြ ျပန္ေပးရေလ႔ရွိတယ္။ ဒါကိုလည္း အမွတ္တရ ေသေသခ်ာခ်ာ သိမ္းထားၾကတယ္။ ဒီလို ကၽြန္ေတာ္ ရပ္ဝန္းမွာ ထြန္းကားတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ ဘာသာေဗဒနဲ႔ေပါ႔။
ကၽြန္ေတာ္႔ေမြးေန႔ ေရာက္ေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ တတ္ဖူးေတာ႔ လမ္းေဘးမွာ ဓါးျခစ္ပန္းခ်ီဆရာကို ေတြ႕တယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕ သူငယ္ခ်င္း ၅ ေယာက္ကို အမွတ္တရ ဘာမွ မေပးရေသး။ ဒီမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္ထဲမွာ အျမစ္တည္လာတဲ႔ “ အေတြးစေလး ” ဟုန္းခနဲ႔ ထေတာက္တယ္။
ဟုတ္တယ္. . .ကၽြန္ေတာ္ ဒါကို ပန္းခ်ီဆရာကို ေျပာျပီး ဆြဲခိုင္းမယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕ စိတ္ကူး ၊ ကၽြန္ေတာ္႕အေတြး ၊ ကၽြန္ေတာ္႔ အိပ္မက္ေလးကို အျပင္မွာ မျဖစ္ေသးတာေတာင္မွ ပန္းခ်ီအျဖစ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ခံစားျပီး သူ႕ကို ပံုေဖာ္ေစခ်င္တယ္။
ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ပန္းခ်ီဆရာကို ကၽြန္ေတာ္႔အေတြးကို ေျပာျပတယ္။ ေနာက္ခံျပာလဲ႕လဲ႕ မွာ ေတာင္တန္းေတြ မိႈင္းမိႈင္းေလး ဒီမွာမွ ျမင္ေနရတဲ႔ အေဆာက္အဦး ျပီးေတာ႔ ေကာင္းကင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အပါအဝင္ သူငယ္ခ်င္း ၆ ေယာက္ကို ငွက္ကေလး ၆ ေကာင္ အျဖစ္ပံုေဖာ္ထားတယ္။ ဒါကို သူ႕ကို ေျပာထားခဲ႔ျပီး က်သင္႔ေတြ တစ္ခါတည္း အျပီးေခ်ထားခဲ႔ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘုရားေပၚတတ္လာခဲ႔တယ္။ အျပန္ဝင္ယူမယ္ေပါ႔။
ဘုရားေပၚေရာက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ ဘုရားရွိခိုး ၊ ပုတီးစိပ္ျပီးေတာ႔ မိုးသားေတြက မ်က္ႏွာညိဳတယ္။ ျပီးေတာ႔ တိတ္တဆိတ္ အသံမေပးပဲ ျဗံဳးဆို ထငိုတယ္။ ရုတ္တရက္ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲမွာ စိတ္ထဲမွာ သတိရလိုက္တာက အေရွ႕မုခ္က ပန္းခ်ီဆရာပဲ။ ဟာ . . ငါပံုေလးေတြေတာ႔ ေရစိုကုန္ေတာ႔မွာပဲ ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္ အေျပးသြားခ်င္တယ္။
ဒါေပမဲ႔ လူ ၆ ေယာက္ေပါင္းမွ ထီးက ၃ လက္။ အာ . . ဆိုျပီး မိန္းကေလးေတြ ထားခဲ႔ျပီး ေယာက်္ားေလး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၃ ေယာက္ အေျပးတစ္ပိုင္းေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ ထြက္ခဲ႔တယ္။ မိုးေရေတြ ေျခေထာက္စိုေနေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို မဟန္႕တားႏိုင္ဘူး။ ဒီအခ်ိန္က ေန႕လည္ ၁ နာရီခြဲျပီ။ ေလေတြ ျပိဳလာျပီး ထီးရဲ႕ ခါးကို ကၽြတ္ကၽြတ္ညႊတ္ေစလည္း လက္ေထာက္ကန္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ လွမ္းသြားတယ္။
အလာတုန္းက ေနရာမွာ ဗလာ။ ဟာ. . . ဗ်ာ. . . ။ အင္းေလ. . မိုးကာ မပါ ၊ ဘာမပါနဲ႔။ လမ္းေဘးမွာ ဒီအတိုင္းထိုင္ဆြဲေနရတဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာအဖို႔ “ ပီကာဆို ” လိုလည္း ကုတ္အက်ႌ ဝတ္ျပီး မာတီနီ တစ္ခြက္ ၊ ေဆးလိပ္တစ္ဖက္နဲ႔ ဆြဲေနႏိုင္တာမွ မဟုတ္တာေလ။ စရံမဟုတ္ဘူး တစ္ခါတည္း အျပတ္ေပးထားမိတဲ႔ အႏုပညာေၾကးအတြက္ ႏွေျမာတာလည္း မဟုတ္။ ရင္မွာ တစ္ခုခုကို တုပ္ထားသလိုပဲ။ ေထြးလို႔. . . ။
ေဘးဘယ္ညာၾကည္႔လို္က္ေတာ႔ မိုးေတြ သည္းေနတဲ႔ လမ္းေပၚမွာ လူသံုးေယာက္မွ်သာ။ ဒါက ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလ။ အုပ္အုပ္မိႈင္းမိႈင္း ျမင္မိသမွ်မွာ သတၱဝါဆိုလို႔ က်န္တာ မရွိ။ ေခြးေတာင္မွ ေရေတြေဖြးေနလို႔ ေခ်ာင္မွာ ေကြးေနရတာေလ။ ဟိုဟိုဒီဒီ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ အံ့ၾသမ်က္လံုးေတြနဲ႔ ၾကည္႔ေနတဲ႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းဝန္းထဲက ထမင္းဆိုင္ ေရာင္းသူေတြ။
ကမူးရွဴးထိုးထက္ နည္းနည္းပိုႏိုင္တဲ႔ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ထို ထမင္းဆိုင္ထဲ ဝင္သြားျပီး . . .
“ အစ္ကို ၊ အခုနက မိုးမရြာခင္က ဟိုေနရာမွာ ပန္းခ်ီထိုင္ဆြဲေနတဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာ ဘယ္ေရာက္သြားျပီလဲ. . ဟင္။ ”
“ ဟင္. . ” ဆိုေသာ ကၽြန္ေတာ္႔အသံေတြက မိုးေရေအးလို႔ မဟုတ္ပဲ တုန္ခါေနလိမ္႔မယ္။ အံ့ၾသတာမွာ စိတ္ရႈပ္မႈေတြေရာ သြားတဲ႔ မ်က္ႏွာကို တပ္ျပီး ထမင္းဆိုင္က အစ္ကိုၾကီးက . . .
“ မိုးရြာေနေတာ႔ သိမ္းသြားျပီေပါ႔။ ”
“ ဟုတ္. . .၊ သိမ္းတာက ဟုတ္တယ္ေလ။ သူတို႕ ဘယ္မွာ ေနလဲ ၊ ဘယ္မွာ တည္းခိုတတ္လဲ အစ္ကို။ ”
“ ေၾသာ္. . ဘယ္မွာ ေနလဲေတာ႔ ေသခ်ာ မသိဘူး။ ဒါေပမဲ႔ . . အခုလို မိုးရြာရင္ေတာ႔ သူတို႔ ဟိုက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ခဏခိုေနတတ္တယ္။ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔..ဒါဆို ေက်းဇူးပဲေနာ္ အစ္ကို။ ”
ဒီစကားက ေနာက္မွ က်န္ခ႔ဲျပီး ကၽြန္ေတာ္က သူ ညႊန္ျပတဲ႔ တစ္ဖက္လမ္းကို ေရာက္ေနခဲ႔ျပီ။ ေျခလွမ္းျမန္ျမန္ေတြနဲ႔။ အေနာက္မွာ ဒေရာေသာပါး လိုက္ပါလာတဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္နဲ႔။ သူတို႔လည္း ထီးေဆာင္းရင္းနဲ႔ မိုးေရခ်ိဳးထားၾကတယ္။ သြက္သြက္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေပၚ လွမ္းတတ္လိုက္ေတာ႔ . . .မိုးေရပက္လို႔ တံခါးက ေစ႔ထားတယ္။
“ ဘုန္းဘုန္း ဘုရား . . .ဘုန္းဘုန္းဘုရား။ ”
မိုးသံေတြနဲ႔ ေလသံေတြကို ဒီအသံက ထိုးခြဲတယ္။
“ ကၽြီ. . ” ဆိုေသာ ဆီျပတ္ေနေသာ ပတၱာက ခပ္ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္သံနဲ႔ ပြင္႔လာျပီး ဦးဇင္းတစ္ပါးကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ မ်က္ႏွာေတာ္ေပၚမွာ အံ့ၾသရိပ္ေတြနဲ႔. . .
“ မိုးခိုမလို႔လား. . လာေလ ဒကာ ၊ အထဲကို ဝင္။ ”
“ မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္ ေလွ်ာက္တင္စရာ ရွိလို႔ပါ။ ”
“ ဟင္. . .၊ ”
အံ့ၾသရိပ္ ႏွစ္ထပ္ကြမ္းနဲ႔ မ်က္ခံုးက တြန္႔ခ်ိဳး ေကြးသြားတယ္။
“ ဘာမ်ားလဲ။ ”
“ ဒီလိုပါ ဘုရား။ ဟိုနားမွာ ဓါးျခစ္ ပန္းခ်ီဆြဲသူေတြ ဒီမွာတည္းခိုေနၾက ဆိုလို႔ လာေမးတာပါ ဘုရား။ အခု သူတို႔ ဒီမွာမ်ားတည္းေနလားလို႔ပါ။ ”
“ ေၾသာ္. . ဟုတ္တယ္။ အရင္ကေတာ႔ တစ္ခါတစ္ေလ ဒီလိုပဲ ရာသီဥတု ေျပာင္းရင္ လာတည္းတတ္တယ္။ အခုေတာ႔ မတည္းဘူးကြဲ႔။ သူတို႔ ျပန္သြားၾကျပီ ထင္တယ္။ ”
“ ဗ်ာ...။ ”
တကယ္လည္း ေက်ာင္းဝန္းထဲမွာေရာ ၊ ေက်ာင္းေဆာင္ထဲမွာပါ ဘယ္သူမွ ရွိမေန။
“ ဒါဆို ခြင္႔ျပဳပါဦး ဘုရား။ ”
“ ခဏမိုးခိုသြားပါလား ဒကာရဲ႕ ၊ အျပင္မွာ မိုးေတြ ေစြေနတာကို။ ”
“ မတည္းေတာ႔ပါဘူး ဦးဇင္း ၊ တပည္႔ေတာ္ ကိစၥ အေရးၾကီးလို႔ပါ။ ”
ဦးဇင္းကလည္း မိုးေအးေအးမွာ ေလပူတစ္ခ်က္ မႈတ္ထုတ္ျပီး ေခါင္းျငိမ္႔ျပတယ္။ အေရွ႕ၾကည္႔လည္း မိုးသည္းသည္းေတြ ၊ အေနာက္ၾကည္႔လည္း မိုးေတြ ေစြ။ ကၽြန္ေတာ္႔မွာသာ ေသာက ေတြနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္႔ ဓါးျခစ္ ပန္းခ်ီပံုေလး. . . .ေဝး . . . ။
“ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ကိုေဇာ္။ ”
“ ေအးေလ. . ဘယ္လို လုပ္ရမွန္းေတာင္မွ မသိဘူး။ မင္းတို႔ သိတဲ႔ အတိုင္းပဲေလ။ ငါကလည္း ဒါကို လိုခ်င္ပါျပီ ဆို မရရင္ မျဖစ္ဘူး အသည္းအသန္ကြ။ ”
“ ဒါဆို. . . ဒီလိုလုပ္ကြာ။ ”
ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းဆတ္ျပျပီး သူ႕ကို ေသခ်ာ ၾကည္႔လို္က္ေတာ႔. . .
“ ျမိဳ႕ထဲကို ေျပးမယ္။ အဲဒီမွာ ငါ႔ အသိတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူကေတာ႔ ဓါးျခစ္ မဟုတ္ဘူး။ သူကေတာ႔ ပန္းခ်ီဆရာ ၊ စုတ္တံနဲ႔ ဆြဲတယ္။ သူ႕ကို သြားဆြဲခိုင္းမယ္ကြာ။ ဒါကေတာ႔ ေနာက္ဆံုးနည္းပဲ။ ”
“ ေကာင္းတယ္ကြာ။ ဘုရားေပၚမွာ က်န္ေနတဲ႔ သူတို႕ကို သြားေခၚျပီး . . . ဒိုးမယ္။ ”
စိုရြဲေနတဲ႔ အဝတ္ေတြနဲ႔ ခပ္သုတ္သုတ္တတ္ျပီး က်န္ခဲ႔သူေတြကို ခပ္သုတ္သုတ္ေခၚကာ ခပ္သုတ္သုတ္ပဲ ျပန္ဆင္းလာခဲ႔တယ္။ မိုးေတြ ေစြေနတဲ႔ လမ္းမမွာ လူ ၆ ေယာက္ ခပ္သုတ္သုတ္နဲ႔ ကားမွတ္တိုင္ကို ၊. . . မွ . . ဘတ္စ္ေပၚ၊ . . . မွ ျမိဳ႕ထဲ ၊ . . .မွ ေရႊဘံုသာလမ္း။
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
ခပ္ကုတ္ကုတ္ အခန္းထဲမွာ သူရယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ၊ သူနဲ႔ သိတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္း ရယ္သာ ဝင္လို႔ရတယ္။ က်ဥ္းေပမဲ႔ အခန္းက အႏုပညာေတြနဲ႔ ခပ္ခ်ိဳခ်ိဳ လင္းေနတယ္။ က်န္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ႔ ဆိုင္တစ္ခုမွာ ေရေႏြးမႈတ္ ၊ ေခၽြးထုတ္ေနၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာသမွ်ကို သူက မ်က္လံုးေလး ေမွးစင္းျပီး စ်န္ဝင္ခံစားတယ္။ ေမွာ္သြင္းတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ၁၂ လက္မ x ၈ လက္မ စကၠဴျပားေလးေပၚမွာ စုတ္ခ်က္ေတြ ၊ စုတ္ခ်က္ေတြ ခပ္သြက္သြက္က်တယ္။
အျဖဴေျဗာင္ေပၚမွာ ေဆးသားေတြ အလႊာလိုက္တင္တယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ေဖာင္းၾကြလာတဲ႔ ပံုရိပ္ေတြကို ဝိုးတဝါးေတြ႕ရတယ္။
ဟုတ္တယ္...။ ဒါပဲ.. ကၽြန္ေတာ္ လိုခ်င္ေနတာ ဒါ. . ဒါ. . ။ ဒီလိုမ်ိဳးပံု။ ေနာက္ဆံုးသတ္ ငွက္ေလး ၆ ေကာင္။ လွလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္ လိုခ်င္ေနတဲ႔ ပံုေလး ရျပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေတြးထားတဲ႔ “ စိတ္ကူး ၊ အေတြး ၊ အိပ္မက္ေလး ” အခုေတာ႔ ရုပ္ပံု အေနနဲ႔ ပံုေပၚလာျပီ။
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
ကၽြန္ေတာ္ အေတြးစေလး ၊ ကၽြန္ေတာ္႔အေတြးစေလးထဲက ပံုေလး ၊ ဒီပံုထဲက ရုပ္ပံုကားခ်ပ္ကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ “ ျပတိုက္ၾကီး ” တစ္ခုပါ။ ဒါေပမဲ႔ ေသးေသးေလးေတာ႔ မဟုတ္ဘူး။ ခန္႔ညားစြာ ၾကီးၾကီးမားမားပါပဲ။
source
ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ ၊ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ခ်စ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ အမွတ္တရ ပစၥည္းႏွစ္ခုစီ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာမွာ ထားခ်င္တယ္။ ဒီပစၥည္း ႏွစ္ခုက . . .
၁) ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အႏွစ္သက္ဆံုး စာအုပ္တစ္အုပ္။
၂) သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အမွတ္တရ ပစၥည္းတစ္ခု။
ဒီပစၥည္း ႏွစ္ခုက သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈကို ထာဝရ ေဖာ္ေဆာင္သြားမွာပါ။
၁)
ဒီစာအုပ္ဟာ သူကိုယ္တိုင္ ေရးထားတာ ျဖစ္ႏိုင္သလို ၊ တျခားစာေရးဆရာရဲ႕ သူ႕အၾကိဳက္ စာအုပ္တစ္အုပ္လည္း ျဖစ္ခြင္႔ရွိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္႕သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္သက္ေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို စုျပီး ၊ ဒီလိုမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ ခင္ေသာ ၊ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ခင္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ စာအုပ္မ်ားကို ျပတိုက္ၾကီး ရဲ႕ ေအာက္ေျခမွာ စာအုပ္စင္ေတြကို မွန္တပ္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ စီထားမယ္။
ဒီစာအုပ္ေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသည္႔တုိင္ေအာင္ ၊ ေခတ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာင္းလဲ သြားသည္႔တိုင္ေအာင္ ဒီစာအုပ္ေတြက သမိုင္းကိုလည္း ကိုယ္စားျပဳေနမယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ခင္မင္မႈကိုလည္း ကိုယ္စားျပဳေနမယ္။ ဘာလို႔ စာအုပ္တစ္အုပ္စီ ေတာင္းလဲ ဆိုေတာ႔ “ ကၽြန္ေတာ္ စာေပကို ခ်စ္တယ္။ ”
၂)
ေနာက္တစ္ခုက ပိုအေရးၾကီးပါတယ္။ ဒါကေတာ႔ သူေရာ ၊ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ႏွစ္ေယာက္လံုး ႏွစ္သက္ သေဘာက်ေသာ အမွတ္တရ ပစၥည္းတစ္ခု။ ဘာၾကီး ျဖစ္ရမယ္ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာလိုပါ။ ဒါဟာ ေဘာပင္ေလး တစ္ေခ်ာင္း ျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္မယ္။ ေက်ာက္ခဲေလး တစ္လံုး ျဖစ္ရင္လည္း ျဖစ္မယ္။ စာေလးေရးထားတဲ႔ စာရြက္ေလး တစ္ေၾကာင္း ျဖစ္ရင္လည္း ျဖစ္ေနမယ္။
ဒါေပမဲ႔ . . .ဒီအရာေလးေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူရဲ႕ အမွတ္တရကို ျပန္ျမင္တိုင္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူ အပါအဝင္ ျပတိုက္ကို လာၾကည္႔သူမ်ားအား ၾကည္ႏူး ျမတ္ႏိုးမိေစမယ္။ ဒီအရာေလးနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အမွတ္တရ ျဖစ္ေစတဲ႔ အခ်က္ေလးကိုလည္း ပစၥည္းေလး ေအာက္မွာ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျဖျပထားမယ္။
ဥပမာ - ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ဆိုပါေတာ႔။ ဘယ္ေန႔ဘယ္အခ်ိိန္တုန္းက သူက ကၽြန္ေတာ္႔ေမြးေန႕မွာ ေရးေပးခဲ႔တာပါ။ ( သို႕ ) ဘယ္ေန႕ ဘယ္အခ်ိန္တုန္းက သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္္႕က အသည္းကြဲေနလို႔ စိတ္ေျပေအာင္ ေရးေပးခဲ႔တာပါ။ အဲဒီလိုမ်ိဳးေလးေပါ႔။ (သို႔) ေနာက္တစ္ခု ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ အမွတ္တရ စကားေလး ။ ဒါကို ဆိုရင္ ကၽြန္္ေတာ္ သူရဲ႕ နာမည္ ပံုတူေလးနဲ႔ေတာင္မွ ထားလိုက္ခ်င္တယ္။
သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ဆိုရင္ ဒီလို ေျပာဖူးတယ္။ သူက ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ႔ . .
“ အခ်စ္နဲ႔ ေတြ႕ရင္ အရာအားလံုးက အရည္ေပ်ာ္က်သြားတယ္။ ”
တဲ႔။ ဒါကေတာ႔ သူငယ္ခ်င္း “ တင္ႏွင္းရီ ” ေျပာခဲ႔တဲ႔ စကားေလးပါ။ အခု သူ႕ရဲ႕ ေယာက်္ားနဲ႔ ေတြ႔ေတာ႔ သူက ဖြင္႔ဟတဲ႔ စကားပါ။ ဘာေတြ ေပ်ာ္က်သြားလည္း မသိေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ ဘာလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီက အမွတ္တရ ပစၥည္းတစ္ခုစီ စုထားလည္း ဆိုရင္ “ ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္း ၊ မိတ္ေဆြေတြကို ခင္တယ္။ ”
ဒီလို. . . . ဒီလိုေလးေတြ. . ။
ကၽြန္ေတာ္ ျပတိုက္ၾကီးကို လာေရာက္ၾကည္႔ရႈသူေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ခင္မင္ရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ အမွတ္တရမ်ားျဖင္႔ စိမ္႔စိမ္႔ေႏြးေႏြး ခံစားမိေစခ်င္တယ္။ ဒီလိုပဲ သူတို႔လည္း သူတို႔နဲ႔ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ခင္မင္ ေႏြးေထြးေစခ်င္တယ္။
သို႔ေသာ္. . . .
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
သို႕ေသာ္. . . ယေန႕ မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မလုပ္ႏိုင္ေသးပါ။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ စိတ္ကူး ၊ ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ အေတြးစ ၊ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ အိပ္မက္ တစ္ခုမွ်သာ. . . ။
ဒါေပမဲ႔ . . .ခင္မင္ရေသာ မိတ္ေဆြ ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ အမွတ္တရမ်ား နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရဲ႕ အမွတ္တရမ်ား ရွိေနမဲ႔ ျပတိုက္ၾကီး ကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ အေတြးထဲမွာေတာ႔ဗ်ာ ခန္႔ညားဝင္႔ထည္ဝါစြာ နဲ႔ပါပဲ။
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
*** မေခ်ာ ( အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္ ) Tag ထားတာေလးပါ။ ***
ထံုးစံအတိုင္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ မေခ်ာ မတတ္ရေသးေသာ ကၽြန္ေတာ္ ခင္မင္သူမ်ားကို ထပ္ Tag ပါ႔မယ္။ “ ေခါင္းစဥ္ေလးက “ အေတြးစမ်ား ” ပါ။ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္ႏွစ္သလို စိတ္ၾကိဳက္ ပံုေဖာ္ ခံစားေရးႏိုင္ပါတယ္။ အမွတ္တရေလးေပါ႔။
* ကိုရီး {ကိုၾကီး}
* အလင္းေစတမာန္
* ကိုေဇာင္း
* စိုးမိုးဃ္
* ကိုၾကည္ႏိုင္ ( က်ံဳတိုင္းရြာ )
* ျမတ္မြန္
* ျမေလးသွ်င္
* ေရႊျပည္သူ
* စီစီေဇာ္ထိပ္
* အမည္မဲ႔
* ေသာ္တာ
* မေဗဒါ
ကိုေဇာ္ ခံစားတင္ျပသည္။
(16.3.2010 5.05 AM )
.
14 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
အေျပးအလႊား လာၾကည့္မိခဲ့ပါတယ္
Tag ထားတဲ့ ေမာင္နွမေတြ အမ်ားၾကီးဆိုေတာ့ ေပ်ာ္စရာၾကီးဗ်ာ
ေရးေပးပါ့မယ္ ကိုေဇာ္ေရ...... ခဏေတာ့ ေစာင့္ေပးဗ်ာ
က်ေနာ့္ အေၾကြးေလးေတြ ျပတ္ သြား ေအာင္ အရင္ ျဖတ္လိုက္အံုးမယ္ဗ်ာ။
ခင္မင္စြာျဖင့္
ကိုရီး{ကိုၾကီး}
အေတြးေလးေတြက ျဖစ္မလာရင္ေတာင္ ေတြးေနရရင္ပဲ ေက်နပ္ဖို႔ ေကာင္းေနပါတယ္ အစ္ကုိရာ ...
ေကာင္းလိုက္တဲ႕ စိတ္ကူး
အဲဒီစိတ္ကူးေလး အျမန္ဆံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ပါေစလို႕
ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္..
Tag ထားတာေလးကို ေရးေပးတဲ႕အတြက္လည္း
ေက်းဇူးကုေဋပါ..
ဆက္ျပီးတဂ္တဲ႕အတြက္လည္း ေက်းဇူးကုဋာ
း)
ကုိေဇာ္စိတ္ကူးေတြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေလးသေဘာက် တာေတြရွိတယ္ ဖတ္မွတ္သြားပါတယ္ဗ်ာ
စိတ္ကူးေတြပုံေပၚလာပါေစဗ်ာ
အေတြးေတြကို လာေရာက္ ဖတ္႐ွဳသြားပါတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
Acube
ကိုေဇာ္ေ၇...ေ၇းလိုက္မယ္ဗ်ာ...အေတြးေတြ ျဖစ္ခ်င္တာေတြကလည္း အသက္ အ၇ြယ္အလိုက္ ေန၇ာအလိုက္ တခါတေလေျပာင္းလည္း မိေနေတာ့လည္း...အင္းးး....
ေ၇းမယ္ေနာ္..ကိုေဇာ္ေ၇...
ေရးလုိက္ၿပီေနာ္ ကိုေဇာ္
ဒီမွာ ;)
ZaunG
အကိုေဇာ္ မဂၤလာညပါ။တက္လုပ္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးပါ။
စိတ္ကူးေလးေကာင္းပါတယ္။
အျပင္မွာလက္ေတြ႔ျဖစ္လာပါေစလို႔ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။
၇ တန္းတုန္းက ေက်ာင္းသံုး ဗလာစာအုပ္ ပို႔လိုက္မယ္ေလ။ စတာပါမိေဇာ္ရာ
စိတ္ကူးက ဆန္းက်ယ္ေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကို ခ်စ္တဲ့ ခင္တဲ့ စိတ္ကို ျမင္ရတယ္။
စာအုပ္အတြက္ေတာ့ မပူနဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္လုပ္ ျပီးပို႔လိုက္မယ္ ။
တိုက္သာ အရင္ေဆာက္ထားႏွင့္
ဟုတ္ ေရးေပးပါ႔မယ္ရွင္..မာမီေဇာ္..(စိတ္ရွည္ သီးခံ ေစာင္႔ပါရန္:P)
ေရးျပီးသြားျပီ ဦးေဇာ္ေရ။
http://k0gyi.multiply.com/journal/item/81/81
အစ္ကို ကိုေဇာ္ေရ... Tag ေလးကို ခုမွပဲ ေရးႏိုင္တာကို ေျပာမျပတတ္ေအာင္ အားနာမိပါတယ္။ ဒီမွာ ေရးလိုက္ပါၿပီေနာ္... း)
Post a Comment