လူတစ္ေယာက္မွာ အေျခခံ ဗဟုသုတေလးေတြေတာ႔ ရွိသင္႔ပါတယ္.။ ဗဟုသုတ ရွိလာေစဖို႔ အေျခခံ ပညာေရး ေလးလည္း ရွိသင္႔ပါတယ္.။ ပညာတစ္ခု တတ္ေျမာက္ဖုိ႔ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ ခံယူႏိုင္မႈ ဆိုတဲ႔ စိတ္ဓါတ္အခံေလး ေကာင္းထားရပါ႔မယ္.။ ခံယူႏိုင္မႈ စိတ္ဓါတ္အေျခခံ ဆိုရာမွာ ဆရာတစ္ေယာက္တည္းက သင္လိုက္တာပဲ သူကေတာ႔ ဂုဏ္ထူးေတြ ထြက္ျပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က်ေတာ႔ ဘာမွ မပါဘူး.။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ႔ ေအာင္ေတာင္မွ မေအာင္ဘူးဆိုတာ ခံယူမႈေတြ ကြာလို႔ပါ.။ ဒီလို ခံယူႏိုင္မႈေလးေကာင္းလာေအာင္ ကိုယ္႕မွာ ရွိတဲ႔ အေျခခံ စိတ္ဓါတ္ေလး ေကာင္းထားရပါမယ္.။
အေျခခံ စိတ္ဓါတ္ေလးေတြကို ဘယ္လို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ရမလဲ.ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ တိုတိုနဲ႔ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ႔ အရာရာကို အျမင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ ကိုယ္စိတ္ကို ကန္႕သတ္မထားပဲ ၾကည္႔ေပး ၊ ေတြးေပးပါ.။
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~
ဟိုတစ္ေန႔က ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ရုပ္ရွင္ၾကည္႔ေနတုန္း အဲဒီကားမွာ ဆရာဝန္ေတြက လူနာကို ခြဲစိတ္တဲ႔ အခန္းပါလာတယ္.။ ဆရာဝန္ေတြက ထံုးစံအတိုင္း ခြဲခန္းမဝင္ခင္ လက္ကို ေသခ်ာ ေျပာင္ေအာင္ ေဆးတယ္.။ ေနာက္..ခြဲခန္းသံုးလက္အိတ္ကို ဝတ္တယ္.။ ေနာက္...ခြဲခန္းသံုးဝတ္ရံုရွည္ကို ဝတ္တယ္.။ ဒါေတြ အားလံုးက ပိုးသတ္ျပီးသားေတြပါ.။ ေနာက္ေတာ႔ ခြဲခန္းမွာ သံုးဖို႔ မ်က္ႏွာဖံုး ( Mask ) ကို တပ္တယ္.။ ဒါကို ဒီလိုေတြ ျပင္ဆင္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး ရုပ္ရွင္ထဲကို အျပင္ကေန ထိုင္ၾကည္႔ေနၾကတာပါ.။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာဝန္ေတြ ခြဲခန္းထဲ ဝင္ခါနီး အခ်ိန္ မ်က္ႏွာဖံုးဝတ္တာကို ၾကည္႔ျပီး ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က...
“ ဆရာဝန္ေတြကကြာ..တကယ္ပဲ အရမ္းကို ကိန္းၾကီးခမ္းၾကီး ႏိုင္တယ္.။ သူတို႕ကို လူနာဆီက ေရာဂါကုူးမွာ စိုးလို႔ မ်က္ႏွာဖံုးတပ္ၾကတယ္.။ လူနာကို ဂရုစိုက္တယ္ ဆိုတာထက္ သူတို႕ကို ေရာဂါမကူးေအာင္ ကာကြယ္ေနတာနဲ႔ လူနာက ေသေတာ႔မယ္.။ ”
သူက ဒီလို ေျပာေတာ႔ သူေဘးက တစ္ေယာက္ကလည္း....
“ ေအးေလကြာ..၊ ခြဲစရာ ရွိတာ ျမန္ျမန္ခြဲလိုက္ပါလား.။ အခုေတာ႔ သူတို႔ လုပ္ေနတာနဲ႔..လူနာက ေသေတာ႔မယ္.။ ”
ကၽြန္ေတာ္ သူတို႕ကို ၾကည္႔ေနမိတယ္.။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ဒီလိုစကားမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ ၾကားရတာ ဒါက ဒုတိယအၾကိမ္ ပါ.။ ပထမအၾကိမ္ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားတာက ရပ္ကြက္ထဲက အေဒၚၾကီး တစ္ေယာက္ေျပာတာ..၊ သူ႕ကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ မရွင္းျပမိပါ.။ ဘာလို႔လည္း ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းျပရင္ သူနားလည္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္မိတယ္.။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းျပတာ ညံ့လို႔ ျဖစ္ရင္လည္း ျဖစ္မယ္ဗ်ာ.။ အခုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္း ၊ ကၽြန္ေတာ္ထက္ အသက္နည္းနည္းေတာ႔ ၾကီးတယ္.။ သူ႕ကိုေတာ႔ ရွင္းျပလို႔ သူနားလည္ေလာက္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္မိတယ္.။ ဒါေၾကာင္႔...
“ မဟုတ္ေသးဘူး..ကိုxxx ၊ တကယ္ေတာ႔ ဆရာဝန္ေတြ မ်က္ႏွာဖံုးတပ္တယ္ ဆိုတာ သူ႕တို႕အတြက္ မဟုတ္ဘူးဗ်..။ လူနာ႔အတြက္ပါ.။ ”
ကၽြန္ေတာ္ ဒီလိုပဲ ေျပာလိုက္ပါတယ္.။ သူကလည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ တံုျပန္ပါတယ္.။
“ ဟ..လူနာ႔အတြက္လို႔ ေျပာရေအာင္ လူနာက ေနမေကာင္းျဖစ္ေနျပီေလ.။ သူ႕ကို ဘာက ထပ္ကူးရဦးမွာလဲ.။ သူ႕ဆီက ေရာဂါ ဆရာဝန္ဆီကို ကုူးမွာ စိုးလို႔ ဆရာဝန္က ဝတ္ထားတာေပါ႔ကြ..ဟား..ဟား...ဟား...။”
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပီးမွေတာ႔ ဆက္ေျပာရေတာ႔မွာေပါ႔..။
“ ဟုတ္ပါတယ္.။ လူနာက ဒီအခ်ိန္မွာ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာပါ.။ ဒါေၾကာင္႔လည္း ဆရာဝန္ေတြက မ်က္ႏွာဖံုးဝတ္ၾကတာ..။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ဆရာဝန္ေတြက ေနေကာင္းေနသူေတြေလ.။ ေနေကာင္းေနတဲ႔ သူေတြက သာမာန္ေရာဂါပိုးေလာက္ကို ဘာမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ.။ သူတို႕မွာ ခံႏိုင္ရည္ ရွိေနပါတယ္.။
ဒါေၾကာင္႔ သာမာန္ေရာဂါပိုး ေနေကာင္းေနတဲ႔ ဆရာဝန္ေတြမွာ ရွိေနေပမဲ႔ သူတို႔ ဘာမွ မျဖစ္ၾကဘူး.။ ဒါေပမဲ႔ လူနာဆိုတာ ေနမေကာင္းေနတဲ႔ သူေလ..။ သူက အားနည္းေနတာ..ဒီလို အခ်ိန္မွာ ဘာမဟုတ္တဲ႔ ေရာဂါပိုးကိုလည္း သူ႕ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က တံုျပန္ျပီး ျပန္လည္ မတြန္းလွန္ႏိုင္ဘူး.။
ဒီလို လူနာ အားနည္းေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ သာမာန္ေရာဂါပိုးေလးေတာင္မွ ဘယ္ကေနမွ မကူးစက္ႏိုင္ေအာင္လို႔ ဆရာဝန္မွာ ရွိေနတဲ႔ သာမာန္ေရာဂါပိုးေတြကို လက္ေတြ ေသခ်ာေဆး ၊ ပိုးသတ္ထားတဲ႔ လက္အိတ္ ၊ ပိုးသတ္ထားတဲ႔ ခြဲခန္းသံုးဝတ္ရံု ၊ ပိုးသတ္ထားတဲ႔ မ်က္ႏွာဖံုးတို႕ကို သံုးတာ..။ မေတာ္လို႔ ဆရာဝန္အခ်င္းခ်င္း စကားေျပာလိုက္တဲ႔ ေလကေန ေရာဂါပိုးပါသြားရင္ လူနာပိုျပီး ခံစားရမွာ စိုးလို႔ပါဗ်ာ..။ ဒါဟာ ဆရာဝန္ေတြရဲ႕ ေစတနာပါ.။ ဆရာဝန္ေတြ မ်က္ႏွာဖံုးတပ္တယ္ ဆိုတာ သူတို႕ အတြက္ဆိုတာထက္ လူနာ အတြက္ တပ္ၾကတာပါ.။
ဒါေပမဲ႔...ရွိပါတယ္.။ အေရးေပၚခြဲစိတ္ရတဲ႔ လူနာေတြဆိုရင္ေတာ႔ ဘာမွကို ျပင္ဆင္ခ်ိန္ မရလိုက္ဘူူးေပါ႔ဗ်ာ..။ ဒီလို အခ်ိန္ဆိုရင္ ဆရာဝန္ေတြ လူနာကို မလိုအပ္တပ္ တျခားေရာဂါပိုးေတြ ဝင္လာမွာ စိုးလို႔ သူတို႕ ပိုျပီး ကာကြယ္ေဆးေတြနဲ႔ သတိထားၾကပါတယ္.။
ဆရာဝန္ေတြမွာလည္း လူနာကို စာနာစိတ္ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ပါ.။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ကူးစက္ေရာဂါ ေတာင္မွ သူတို႕ အျဖစ္ခံျပီး လူနာကို ကုေပးၾကတယ္.။ ဘာပဲ ေျပာေျပာ အဓိက ေျပာခ်င္တာကေတာ႔ ဆရာဝန္ေတြ မ်က္ႏွာဖံုးတပ္တယ္ ဆိုတာက သူတို႕ အတြက္ မဟုတ္ပါဘူး. ။ သူတို႕ဆီက ေရာဂါ လူနာဆီ ကုူးမွာ စိုးလို႔ပါ.။ လူနာဆီက သူတို႕ကို ကုူးမွာ စိုးလို႔ ဆိုတာ ဒုတိယ အခ်က္ပါ..။ ”
ကၽြန္ေတာ္ ဒီလို ေျပာျပီး ရွင္းျပလိုက္ေတာ႔ အခု စာဖတ္ေနသူ နားလည္ပါရဲ႕လား.။ တကယ္ကို ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းစြာပါပဲ..ကၽြန္ေတာ္႕သူငယ္ခ်င္း နားမလည္ပါဘုူး.။ ကၽြန္ေတာ္႕ကို အတင္းျငင္းျပီး ထိုင္ရာက ထသြားတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ႔ပါဘူး.။
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~
ဒါေၾကာင္႔ ...ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတာပါ.။ ေလာကမွာ အရာရာေလး သိဖို႔ ဆိုတာ အမ်ားၾကီးေတာ႔ မလိုပါဘူး.။ ဗဟုသုတ ေလး ရွိဖို႔ပါ.။ ဗဟုသုတ ရွိဖို႔ ဆိုတာ အေျခခံ ေက်ာင္းပညာေလးေတာ႔ ရွိသင္႔တယ္.။ ေက်ာင္းပညာတတ္ဖို႔ ဆိုတာ အေျခခံ ခံယူႏိုင္မႈ ဆိုတဲ႔ စိတ္ေလး လိုတယ္.။ ခံယူႏိုင္မႈ ဆိုတာ စိတ္ဓါတ္အေျခခံေလးေတာ႔ ေကာင္းထားသင္႔ပါတယ္.။
ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုကို သြားသတိရတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္ ဆရာ တစ္ေယာက္ေျပာဖူးတဲ႔ “ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းအိုး နဲ႔ ေရေႏြးခြက္ေလး အေၾကာင္း ” ကိုပါ.။ ဟုတ္တယ္ဗ်ာ..။ ကၽြန္ေတာ္ ဆင္ျခင္ရမွာေပါ႔။ ဒီအေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေရးပါ႔မယ္။
အင္း..........လူေတြက ခက္တယ္။
ကိုေဇာ္ ခံစားပံုေဖာ္သည္။
http://zaw357.multiply.com/journal/item/724
.
2 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ကြ်န္မတို႔ တစ္ေတြရဲ႔ဘ၀ ကိုနားလည္ေပးတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုေဇာ္။
That's right. Everybody need to have general knowledge to specify what is right and wrong.Thanks for sharing your knowledge to all the readers.
Post a Comment