အလုပ္ပိတ္ရက္ စေန ၊ တနဂၤေႏြမွာ အလုပ္ဖြင္႔ရက္လို ေစာေစာထျပီး ျပာယာခတ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ဖို႔ မလို။ ေအးေအးေဆးေဆး အိပ္ယာမွ ထကာ လုပ္ေနၾက အလုပ္မ်ားကို ဇိမ္ရွိရွိ အခ်ိန္ဆြဲကာ ျပင္ဆင္ၾကတယ္။ သားသမီးေတြကလည္း သူတို႕ ဘိုးဘြားမ်ားထံ အလည္သြားၾကသျဖင္႔ အိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဇနီးသာ ရွိတယ္။
ေအးေအးေဆးေဆး လုပ္စရာရွိတာေတြ လုပ္ျပီးေတာ႔ ေန႕လည္စာ စားခ်ိန္ကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ညေနေတာင္မွ ေရာက္လုျပီ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဇနီး အနီးနားရွိ ထရြန္တို ဟိုတယ္ဆီကို စားေသာက္ဖို႔ ထြက္လာခဲ႔တယ္။ ထရြန္တို ဟုိတယ္က ၾကယ္ေလးပြင္႔ အဆင္႔ရွိ ဟိုတယ္ တစ္ခု ျဖစ္တယ္။ စားေသာက္ခန္းေတြကလည္း သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္လွတယ္။ ဝန္ထမ္းေတြကလည္း ယဥ္ေက်းေဖာ္ေရြၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မွာစားစရာ ရွိတာေတြကို မွာထားျပီး စားစရာေတြ ေရာက္လာေတာ႔ ျပႆနာပါ အတူပါလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕ဇနီး မွာထားေသာ ကုန္းေဘာင္ၾကီးေၾကာ္ ထဲတြင္ အေသအခ်ာပါလာတာက စားဖိုခန္းသံုး လက္အိတ္၏ ထိပ္ပိုင္း ရာဘာ အပိုင္းအစေလး။
ကၽြန္ေတာ္ စားပြဲထိုး မိန္းကေလးကို လွမ္းေခၚလိုက္ျပီး . . . .
“ ဒါ ဘာလဲ ဟင္. .။ ”
ဆိုျပီး ေမးေငါ႔ျပလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕ဇနီးကလည္း ရြံရွာေသာ မ်က္ႏွာျဖင္႔ . .
“ ဒါ ဘယ္လို ပါလာတာလဲ။ ”
လို႔ စိတ္ပ်က္ေသာ ေလသံျဖင္႔ ေမးတယ္။ စားပြဲထိုး မိန္းကေလး မ်က္ႏွာပ်က္သြားျပီး. . .
“ ဟင္. . .ကၽြန္မလည္း မသိဘူး။ ”
ဟု ဆိုကာ ကုန္းေဘာင္ၾကီးေၾကာ္ကို အျမန္သယ္မကာ စားဖိုခန္းထဲသို႔ ယူသြားတယ္။ ျပီးေတာ႔ သူနဲ႔ အတူ ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလိုပဲ စားေသာက္ခန္း တာဝန္ခံျဖင္႔ ျပန္ေရာက္တယ္။
“ ဒီလို မထင္မွတ္ပဲ ျဖစ္သြားတဲ႔ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားနာစြာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ ဒါက တကယ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ စားဖုိေဆာင္ရဲ႕ ဆိုးရြားေသာ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ လူၾကီးမင္းတို႔ကို အားလံုးရဲ႕ကိုယ္စား ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ”
ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း သူတို႔ စားစရာေတြကို စားရေသးတာ မဟုတ္ေသာေၾကာင္႔ ဘာမွ မျဖစ္ေပမဲ႔ အခုလို ေတာင္းပန္ေသာေၾကာင္႔ အေတာ္အသင္႔ စိတ္ေက်နပ္သြားတယ္။ ဒါကလည္း ျဖစ္သင္႔ပါတယ္။ ဒီလိုပဲ သူတို႔ ေတာင္းပန္ရမယ္ေလ။ ဒါ သူတို႕ရဲ႕ အမွား။ ဒါေပမဲ႔ စားေသာက္ခန္း တာဝန္ခံက ဒီေလာက္နဲ႔ မျပီးသြား ။ သူ႕ ေနာက္မွ သူ႕လူေတြဘက္သို႔ လွည္႔ကာ. . .
“ ကဲ. . .စားပြဲေပၚက အားလံုးကို ရွင္းစမ္းကြာ။ ”
လို႔ ေျပာျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘက္ လွည္႔ကာ . . .
“ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ခဲ႔တာေတြကို ေမ႔ပစ္ျပီး တစ္က ျပန္စၾကရေအာင္...။ ”
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပံဳးမိသြားတယ္။ သူ႕လူေတြကေတာ႔ စားပြဲေပၚမွာ ေသာက္လက္စ ဝုိင္ပုလင္း ၊ ဇြန္း ၊ ခရင္း ၊ ထမင္းဇလံု အပါအဝင္ အားလံုးကို သိမ္းသြားတယ္။ စားပြဲခင္းကိုလည္း သိမ္းသြားျပီး စားပြဲခင္း အသစ္ လာခင္းတယ္။
ေနာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို အခုမွ ေရာက္လာတဲ႔ စားသံုးသူေတြ အလား မီႏူးကဒ္ အသစ္ ခ်ေပးတယ္။ ေဘးမွာ စားပြဲထိုးေလးကလည္း အခုမွ စတင္ျပီး မွာၾကားမည္႕သူကို ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနေသာ မ်က္ႏွာျဖင္႔. . .
“ အခုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ခဲ႔တာေတြ ေမ႔လိုက္ခဲ႔ျပီး အသစ္က ျပန္စပါျပီ။ လူၾကီးမင္းတို႔ သံုးေဆာင္ခ်င္တာ အခုက စျပီး တစ္ကေန စတင္မွာလို႔ ရပါျပီ။ ”
ထိုေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စားစရာမ်ားကို ယခုမွ ေရာက္သူမ်ားကဲ႔သို႔ မွာၾကတယ္။ ဝိုင္ပုလင္း အသစ္လာခ်ကာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရွ႕မွာ ေဖာက္တယ္။ ဇြန္း ၊ ခရင္း အသစ္မ်ား လာခ်တယ္။ ျပီးေတာ႔ ပူေႏြးျပီး ရနံံ႔ေကာင္း ၊ အရသာ ရွိေသာ ဟင္းလ်ာမ်ား တစ္ခုျပီး တစ္ခု လာခ်တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး တစ္က ျပန္စၾကတယ္။
စားေသာက္ခန္း တာဝန္ခံက ခုနက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ခဲ႔ေသာ “ အရမ္းဆိုးလွခ်ည္လား ” ဆိုေသာ အျဖစ္အပ်က္ကို အခု “ အရမ္းေကာင္းတာပဲ ” ဆိုေသာ မွတ္ခ်က္ျဖင္႔ ျပန္လည္ အစားထိုးေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အခုက သူတို႔ ျဖစ္ခဲ႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္ အတြက္လည္း အလံုးစံု သူတို႔မွာ တာဝန္ ရွိေၾကာင္း ဝန္ခံကာ တာဝန္ယူသည္။ ဘာေၾကာင္႔ပါ ၊ ဘယ္လိုေၾကာင္႔ ျဖစ္တာပါ ဆိုေသာ ဆင္ေျခမ်ား ေပးမေန။
ထိ္ုဆင္ေျခအစား ပိုျပီး အဆင္႔အတန္းျမင္႔ေသာ အရာ သူတို႔ ျပန္ျပီး ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးတယ္။ ဒါကေတာ႔ သူဝန္ေဆာင္မႈ အျပည္႔ျဖင္႔ အရင္ ျဖစ္ခဲ႔သမွ် အားလံုးကို ေမ႔ပစ္လိုက္ျပီး ပိုျပီး အဆင္႔ျမင္႔ေသာ ဝန္ေဆာင္မႈကို အစားထိုး လဲလွယ္ ေပးခဲ႔ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဟင္းလ်ာေတြက အရသာ ရွိလွသလို ၊ အျပင္အဆင္နဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈကလည္း ထိပ္တန္းက်လွသည္။ တကယ္ကို ေျပာင္ေျမာက္ပီျပင္ေသာ ဝန္ေဆာင္မႈ တစ္ခုကို သူတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ ဖန္တီးေပးခဲ႔ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေနာက္ထပ္ ပိုျပီး ဝန္ေဆာင္မႈ လက္ေဆာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူတို႔ဆီက ရခဲ႔တာ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါကေတာ႔ . . . .အဲဒီေန႕လယ္စာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ ဟိုတယ္ရဲ႕ အထူးဧည္႕သည္ေတာ္ ဆိုေသာ “ လက္ေဆာင္ ” ျဖစ္သြားခဲ႔တာပဲ ျဖစ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘဝေတြမွာေရာ အမွား တစ္ခု အတြက္ အျမဲတမ္း ယူက်ံဳးမရ ျဖစ္ကာ တသသ စြဲလန္း ညစ္ႏြမ္းေနမိပါသလား။ ဒါမွမဟုတ္. . တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ အမွားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခြင္႔မလႊတ္ႏိုင္ျဖစ္ျပီး အျမဲတမ္း အျပစ္တင္ ေျပာဆို မိေနပါသလား။ ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ကိုယ္လည္း စိတ္ရႈပ္ရသလို ၊ သူလည္း စိတ္အေႏွာင္႔အယွက္ ျဖစ္ရမွာပါပဲ။
ဒါေၾကာင္႔ အခု အခ်ိိန္က စျပီး ျဖစ္ခဲ႔သမွ်ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမ႔ပစ္ လိုက္ျပီး အရာအားလံုးကို တစ္က ျပန္စၾကရေအာင္. . . . .။
source; Richard Porter ၏ Let's Start Over
ကိုေဇာ္ ခံစားပံုေဖာ္သည္။
ေအးေအးေဆးေဆး လုပ္စရာရွိတာေတြ လုပ္ျပီးေတာ႔ ေန႕လည္စာ စားခ်ိန္ကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ညေနေတာင္မွ ေရာက္လုျပီ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဇနီး အနီးနားရွိ ထရြန္တို ဟိုတယ္ဆီကို စားေသာက္ဖို႔ ထြက္လာခဲ႔တယ္။ ထရြန္တို ဟုိတယ္က ၾကယ္ေလးပြင္႔ အဆင္႔ရွိ ဟိုတယ္ တစ္ခု ျဖစ္တယ္။ စားေသာက္ခန္းေတြကလည္း သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္လွတယ္။ ဝန္ထမ္းေတြကလည္း ယဥ္ေက်းေဖာ္ေရြၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မွာစားစရာ ရွိတာေတြကို မွာထားျပီး စားစရာေတြ ေရာက္လာေတာ႔ ျပႆနာပါ အတူပါလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕ဇနီး မွာထားေသာ ကုန္းေဘာင္ၾကီးေၾကာ္ ထဲတြင္ အေသအခ်ာပါလာတာက စားဖိုခန္းသံုး လက္အိတ္၏ ထိပ္ပိုင္း ရာဘာ အပိုင္းအစေလး။
ကၽြန္ေတာ္ စားပြဲထိုး မိန္းကေလးကို လွမ္းေခၚလိုက္ျပီး . . . .
“ ဒါ ဘာလဲ ဟင္. .။ ”
ဆိုျပီး ေမးေငါ႔ျပလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕ဇနီးကလည္း ရြံရွာေသာ မ်က္ႏွာျဖင္႔ . .
“ ဒါ ဘယ္လို ပါလာတာလဲ။ ”
လို႔ စိတ္ပ်က္ေသာ ေလသံျဖင္႔ ေမးတယ္။ စားပြဲထိုး မိန္းကေလး မ်က္ႏွာပ်က္သြားျပီး. . .
“ ဟင္. . .ကၽြန္မလည္း မသိဘူး။ ”
ဟု ဆိုကာ ကုန္းေဘာင္ၾကီးေၾကာ္ကို အျမန္သယ္မကာ စားဖိုခန္းထဲသို႔ ယူသြားတယ္။ ျပီးေတာ႔ သူနဲ႔ အတူ ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလိုပဲ စားေသာက္ခန္း တာဝန္ခံျဖင္႔ ျပန္ေရာက္တယ္။
“ ဒီလို မထင္မွတ္ပဲ ျဖစ္သြားတဲ႔ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားနာစြာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ ဒါက တကယ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ စားဖုိေဆာင္ရဲ႕ ဆိုးရြားေသာ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ လူၾကီးမင္းတို႔ကို အားလံုးရဲ႕ကိုယ္စား ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ”
ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း သူတို႔ စားစရာေတြကို စားရေသးတာ မဟုတ္ေသာေၾကာင္႔ ဘာမွ မျဖစ္ေပမဲ႔ အခုလို ေတာင္းပန္ေသာေၾကာင္႔ အေတာ္အသင္႔ စိတ္ေက်နပ္သြားတယ္။ ဒါကလည္း ျဖစ္သင္႔ပါတယ္။ ဒီလိုပဲ သူတို႔ ေတာင္းပန္ရမယ္ေလ။ ဒါ သူတို႕ရဲ႕ အမွား။ ဒါေပမဲ႔ စားေသာက္ခန္း တာဝန္ခံက ဒီေလာက္နဲ႔ မျပီးသြား ။ သူ႕ ေနာက္မွ သူ႕လူေတြဘက္သို႔ လွည္႔ကာ. . .
“ ကဲ. . .စားပြဲေပၚက အားလံုးကို ရွင္းစမ္းကြာ။ ”
လို႔ ေျပာျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘက္ လွည္႔ကာ . . .
“ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ခဲ႔တာေတြကို ေမ႔ပစ္ျပီး တစ္က ျပန္စၾကရေအာင္...။ ”
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပံဳးမိသြားတယ္။ သူ႕လူေတြကေတာ႔ စားပြဲေပၚမွာ ေသာက္လက္စ ဝုိင္ပုလင္း ၊ ဇြန္း ၊ ခရင္း ၊ ထမင္းဇလံု အပါအဝင္ အားလံုးကို သိမ္းသြားတယ္။ စားပြဲခင္းကိုလည္း သိမ္းသြားျပီး စားပြဲခင္း အသစ္ လာခင္းတယ္။
ေနာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို အခုမွ ေရာက္လာတဲ႔ စားသံုးသူေတြ အလား မီႏူးကဒ္ အသစ္ ခ်ေပးတယ္။ ေဘးမွာ စားပြဲထိုးေလးကလည္း အခုမွ စတင္ျပီး မွာၾကားမည္႕သူကို ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနေသာ မ်က္ႏွာျဖင္႔. . .
“ အခုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ခဲ႔တာေတြ ေမ႔လိုက္ခဲ႔ျပီး အသစ္က ျပန္စပါျပီ။ လူၾကီးမင္းတို႔ သံုးေဆာင္ခ်င္တာ အခုက စျပီး တစ္ကေန စတင္မွာလို႔ ရပါျပီ။ ”
ထိုေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စားစရာမ်ားကို ယခုမွ ေရာက္သူမ်ားကဲ႔သို႔ မွာၾကတယ္။ ဝိုင္ပုလင္း အသစ္လာခ်ကာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရွ႕မွာ ေဖာက္တယ္။ ဇြန္း ၊ ခရင္း အသစ္မ်ား လာခ်တယ္။ ျပီးေတာ႔ ပူေႏြးျပီး ရနံံ႔ေကာင္း ၊ အရသာ ရွိေသာ ဟင္းလ်ာမ်ား တစ္ခုျပီး တစ္ခု လာခ်တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး တစ္က ျပန္စၾကတယ္။
စားေသာက္ခန္း တာဝန္ခံက ခုနက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ခဲ႔ေသာ “ အရမ္းဆိုးလွခ်ည္လား ” ဆိုေသာ အျဖစ္အပ်က္ကို အခု “ အရမ္းေကာင္းတာပဲ ” ဆိုေသာ မွတ္ခ်က္ျဖင္႔ ျပန္လည္ အစားထိုးေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အခုက သူတို႔ ျဖစ္ခဲ႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္ အတြက္လည္း အလံုးစံု သူတို႔မွာ တာဝန္ ရွိေၾကာင္း ဝန္ခံကာ တာဝန္ယူသည္။ ဘာေၾကာင္႔ပါ ၊ ဘယ္လိုေၾကာင္႔ ျဖစ္တာပါ ဆိုေသာ ဆင္ေျခမ်ား ေပးမေန။
ထိ္ုဆင္ေျခအစား ပိုျပီး အဆင္႔အတန္းျမင္႔ေသာ အရာ သူတို႔ ျပန္ျပီး ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးတယ္။ ဒါကေတာ႔ သူဝန္ေဆာင္မႈ အျပည္႔ျဖင္႔ အရင္ ျဖစ္ခဲ႔သမွ် အားလံုးကို ေမ႔ပစ္လိုက္ျပီး ပိုျပီး အဆင္႔ျမင္႔ေသာ ဝန္ေဆာင္မႈကို အစားထိုး လဲလွယ္ ေပးခဲ႔ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဟင္းလ်ာေတြက အရသာ ရွိလွသလို ၊ အျပင္အဆင္နဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈကလည္း ထိပ္တန္းက်လွသည္။ တကယ္ကို ေျပာင္ေျမာက္ပီျပင္ေသာ ဝန္ေဆာင္မႈ တစ္ခုကို သူတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ ဖန္တီးေပးခဲ႔ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေနာက္ထပ္ ပိုျပီး ဝန္ေဆာင္မႈ လက္ေဆာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူတို႔ဆီက ရခဲ႔တာ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါကေတာ႔ . . . .အဲဒီေန႕လယ္စာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ ဟိုတယ္ရဲ႕ အထူးဧည္႕သည္ေတာ္ ဆိုေသာ “ လက္ေဆာင္ ” ျဖစ္သြားခဲ႔တာပဲ ျဖစ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘဝေတြမွာေရာ အမွား တစ္ခု အတြက္ အျမဲတမ္း ယူက်ံဳးမရ ျဖစ္ကာ တသသ စြဲလန္း ညစ္ႏြမ္းေနမိပါသလား။ ဒါမွမဟုတ္. . တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ အမွားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခြင္႔မလႊတ္ႏိုင္ျဖစ္ျပီး အျမဲတမ္း အျပစ္တင္ ေျပာဆို မိေနပါသလား။ ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ကိုယ္လည္း စိတ္ရႈပ္ရသလို ၊ သူလည္း စိတ္အေႏွာင္႔အယွက္ ျဖစ္ရမွာပါပဲ။
ဒါေၾကာင္႔ အခု အခ်ိိန္က စျပီး ျဖစ္ခဲ႔သမွ်ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမ႔ပစ္ လိုက္ျပီး အရာအားလံုးကို တစ္က ျပန္စၾကရေအာင္. . . . .။
source; Richard Porter ၏ Let's Start Over
ကိုေဇာ္ ခံစားပံုေဖာ္သည္။
.
6 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
သင္ခန္းစာယူစရာေလးေပါ႔ ........
အရမ္းေကာင္းတဲ့ စာေလးပါ...အမွားဆိုတာ ဒို႕ဘ၀ေတြကို ပိုေကာင္းလာဖို႕ မီးေမာင္းထိုးျပေပးတဲ႕ အလင္းေရာင္ ဆိုတာ သိပ္မွန္တယ္...
အမွားကို၀န္္ခံၿပီး တာ၀န္ယူေပးလိုက္ျခင္းဟာ
ကိုယ့္ရဲ႕အမွားကို တစ္ဘက္လူကို နားလည္ေပးႏိုင္ဖို႕
ထြက္ေပါက္ေလးဖြင့္ေပးလိုက္သလိုပါဘဲေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေတာ့ ထပ္မမွားဖို႕လိုတာေပါ့ေနာ္။ ဒီပို႕စ္ေလး မိတယ္။
ေကာင္းလိုက္တဲ့ နမူနာေလးေနာ္။ မမွားဖို႕။ မွားျပီးရင္လဲ ေနာင္တေတြရမေနဖို႕။ ျပီးေတာ့ ထပ္မမွားဖို႕။
တကယ္ေတာ္တဲ ့ဟိုတယ္မန္ေနဂ်ာဘဲေနာ္
ခ်ီးက်ဴးတယ္ဗ်ာ......စကားမစပ္..ဘယ္ဟုိတယ္လည္းဟင္....တ၀က္ေလာက္စားျပီးမွ
ဒါမ်ဳိးအသစ္ျပန္ခ်ေပး၇င္ တန္လိုက္တာ
ဟီးး
လုပ္ႏုိင္ရင္ ေကာင္းပါသည္
ဒါေပမဲ့ လူဆုိတာ ..............
Post a Comment