ကၽြန္ေတာ္ အရင္ကေတာ႔ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး.။ ဒီ Blog ေလးကို လုပ္ျပီး အေထြေထြတင္လာခဲ႔တယ္.။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ႔ တစ္ေန႕.. စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးေတာ႔ ျဖစ္သြားတယ္။ ငါကသာ ေရးေန ၊ တင္ေနတာ ငါ႔စာေတြကို လာဖတ္တဲ႔သူ ရွိပါရဲ႕လားလို႔ စိတ္ကူးက ေပၚလာတယ္။ ဒီလို စိတ္ကူးေပၚလာရတဲ႔ အေၾကာင္းေလးကလည္း ရွိေနေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ Visitor Counter ေလးေတြကို လုပ္ျဖစ္ခဲ႔တယ္။
ဒါေလးကို ၾကည္႔ုျပီးမွ ေၾသာ္ ငါ႔ Blog ေလးကို လူေတြ ဖတ္ၾကသားပဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ အားျပန္တတ္ခဲ႔ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဟိုေန႕က စိတ္ကူးေလး ရလို႔ မဲေပးတဲ႔ မဲရံုေလး တစ္ခု ထပ္လုပ္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေလးကို ငါ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ မဲေပးၾကပါမလားလို႔ ေတြးမိျပန္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔လည္း ခင္မင္ရပါေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကၽြန္ေတာ္႕ကို မျမင္ဖူူးေပမဲ႔ ခင္မင္စြာနဲ႔ မဲေပးၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔လည္းေပါ႔ေလ..ေနာက္ျပီး ေပးတာလား ၊ ဘာလားေတာ႔ မသိဘူး.။ “ အလြန္ညံ့ေပါ႔ ” ဆိုတဲ႔ Bad မွာ တစ္ဦးက မဲေပးသြားေသးတယ္။ ေၾသာ္..ငါ႕ကို မၾကိဳက္တဲ႔သူက တစ္ေယာက္ေတာ႔ ရွိေနေသးတာေပါ႔လို႔ ခံယူမိလိုက္ပါတယ္။
ဒီအတြက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ တတ္နိုင္တာကေတာ႔ ဒီထက္ ပိုေကာင္းေအာင္ၾကိဳးစားၾကဖို႔ပါပဲ။ ဒီလိုေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ေရးထားမိသမွ် စာေလးေတြကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ျပီး ဘယ္လို စာေလးေတြကို လူေတြပိုအားေပးလည္းလို႔ ျပန္လွည္႔ၾကည္႔ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဘဝမွာလည္း ဒီလို ေနာက္ျပန္လွည္႔ၾကည္႔မိဖို႔ ဆိုတာ တကယ္ကို လိုအပ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္႕အေဖ လက္ေတြ႕သင္ေပးခဲ႔တဲ႔ သင္ခန္းစာေလးနဲ႔ ေျပာျပပါ႔မယ္။
အဲဒီေန႕က ေဖေဖနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္လာေတာ႔ လမ္းမွာ ကားပ်က္သြားတယ္။ ဒီအခ်ိန္က ည ၉ နာရီေလာက္ၾကီး။ ဒီလိုကားပ်က္ရင္ ေတာ္ေတာ္ ရွက္တယ္ဗ်ာ။ အဲဒီတုန္း ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ငယ္ေသးတာလည္းပါတယ။ ေဖေဖကေတာ႔ အေတြ႔အၾကံဳ မ်ားသူတို႕ ထံုးစံအတိုင္း ခပ္တည္တည္ပါပဲ။ ေဖေဖကလည္း ေျပာဖူးတယ္ အိမ္မွာ ကားေရေဆးခိုင္းရင္ ကၽြန္ေတာ္က သိပ္ျပီး စိတ္က မပါခ်င္ ၊ ဒီမွာ ေဖေဖက ေျပာတယ္.။ “ မဟုတ္ေသးဘူး.သား.။ ကားရွိမွ ကားေဆးရတာကြ။ ”
ဒါေပမဲ႔လည္း ငယ္သူတို႔ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ရွက္ေနတာပါပဲ။ အခုလည္း ကားက ပ်က္ျပီ။ ဘာျဖစ္တာလဲေတာ႔ မသိ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆင္းျပင္ရေတာ႔မွာပါပဲ။ ညဘက္ ျဖစ္ေနေတာ႕ သိပ္ေတာ႔ မရွက္မိဘူးေပါ႔။ ေဖေဖက ကားေခါင္းအဖံုးကို ဖြင္႔ျပီး ကားထဲငံု႔ႏႈိက္ေနတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ “ ကာဗရိုက္တာက ဆီယိုေနတာကြ.” လို႔ ဆိုရင္း ကားေနာက္ခန္းထဲက ျပင္ဖို႔ ပစၥည္းေတြကို ထုတ္တယ္။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဖေဖနဲ႔ ဝိုင္းလုပ္ေနတာေပါ႔ေလ။
ကာဗရိုက္တာ ဆီယိုတာ ဘာမွ မခက္ပါ။ ဒါေပမဲ႔ ညဘက္ ျဖစ္ေနေတာ႔ ျပင္ရတာ ခက္ျပီး လက္ဝင္တာေပါ႔ေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးေလးနဲ႔ ျပင္ရင္း ကားျပန္ေကာင္းသြားတယ္။ ကားစက္ႏႈိးလို္က္ေတာ႔ “ ေဒါက္..ဝူး ။ ” ေပါ႔။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပင္တဲ႔ ပစၥည္းေတြကို သိမ္းျပီးေတာ႔ အဝတ္စုတ္ေလးနဲ႔ လက္ကို သုတ္ျပီး ကားထဲ ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ႔ ေဖေဖက...
“ သားေရ..၊ ေအာက္ခဏ ဆင္းဦးကြ..။ ဘာပစၥည္းေတြ က်န္ေနခဲ႔လဲ.။ သြားၾကည္႔ပါဦး.။ ”
“ မက်န္ဘူး..ေဖေဖ.။ သားအကုန္ယူခဲ႔ ျပီးျပီ..။ ”
ေဖေဖက ျပံဳးရင္း...
“ အင္းေလ။ မက်န္လည္း ဘာျဖစ္လဲကြ။ ခဏေလး ေအာက္ဆင္းၾကည္႔ရတာပဲေလ။ ညက ေမွာင္ေနေတာ႔ ရိုးရိုး ဒီမ်က္လံုးနဲ႔ ဆိုရင္ မေတြ႕မွာ စိုးလို႔ ေဖေဖ အခု ကားစက္ႏႈိးျပီး ကားမီးနဲ႔ ေနာက္ဆုတ္ျပီး ထိုးေပးမယ္။ ဒါဆို သားက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရတာေပါ႔ေလ။ ဒါေလး ေဖေဖတို႕ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ျပီး ျပန္ၾကည္႔လိုက္တာ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာပါဘူးကြ။ ”
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာပဲ ကားအျပင္ထြက္လာခဲ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာ သိမ္းျပီးျပီေပါ႔ေလ စိတ္ထဲမွာလည္း။ ဒါေပမဲဲ႔..ေဖေဖ ကားစက္ႏႈိးျပီး ေနာက္ဆုတ္လိုက္ေတာ႔ ကားမီးေအာက္မွာ ကားဘီးေအာက္ကို ေရာက္ေနတဲ႔ ဝက္အူလွည္႔ တစ္ေခ်ာင္းကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အံ့ၾသသြားသလို ဘာမွ မေျပာေတာ႔ပဲ ေကာက္ျပီး ကားေနာက္ခန္းထဲမွာ သြားသိမ္းလိုက္တယ္။ ကားထဲ ဝင္ျပီး ေမာင္းလာတဲ႔ အထိလည္း ေဖေဖ ဘာမွ မေျပာပါ။
ဒါနဲ႔... လမ္းတစ္ေနရာမွာ လက္ဖက္ရည္ေသာက္မယ္ကြာ ဆိုျပီး ေဖေဖ ေျပာျပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ တစ္ခုတည္း ဝင္လာခဲ႔တယ္.။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေနာက္က ပါလာတာေပါ႔ေလ..။
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ခဏထိုင္ျပီး စားေသာက္ျပီး ျပန္ဖို႔ ထေတာ႔မွ ေဖေဖက ...
“ သားေရ..။ ခဏေလာက္ေတာ႔ ေနာက္ျပန္လွည္႔ၾကည္လိုက္ပါဦးကြာ။ ”
“ ဗ်ာ...။ ”
ေဖေဖေျပာတာ ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္ပါ..။ ဒါေပမဲ႔ ဘာရယ္ မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ျပန္လွည္႔ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ခုနက ထိုင္ခဲ႔တဲ႔ ေနရာ ေနာက္မွ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ရွဴးထုပ္ေလး က်ေနတယ္.။ ရင္ထဲကပါ အသံေတြ ကၽြန္ေတာ္ ထြက္သြားတယ္.။
“ အာ...။ ”
ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ္ ပုခံုးကို ဖက္လိုက္ရင္းေျပာတယ္.။
“ ဒါေတြက ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး..သားရာ.။ ေလာကၾကီးမွာ လူေတြ ျဖစ္တတ္ေနတဲ႔ သေဘာသဘာဝေလး တစ္ခုပါပဲ.။ ဘာပဲ လုပ္လုပ္ ၊ လုပ္စရာျပီးသြားရင္ သူတို႕ သြားစရာက ပိုျပီး အေရးၾကီးတယ္ ဆိုျပီး ကိုယ္ေနခဲ႔တဲ႔ ေနရာေလးက ေနာက္ေၾကာင္းေလးကို ခဏေလးေတာင္မွ သူတို႔ ေနာက္ျပန္ လွည္႔မၾကည္႔ႏိုင္ေတာ႔ဘူးေလ.။ ဒီေတာ႔ သူတို႔ တစ္ခုခု က်န္ေနတဲ႔တယ္ ဆိုတာကိုလည္း သူတို႕ သတိမထားမိေတာ႔ဘူး.။
အဲ...ေနာက္မွ သူတို႔ လိုခ်င္တဲ႔ ပစၥည္းကို သတိထားမိေတာ႔မွ ဟာ..ငါ ဘယ္မွာ က်န္ခဲ႔ျပီ ဆိုျပီး သတိရၾကတယ္.။ ဒီေတာ႔ ဒီပစၥည္းေလးကို ျပန္ရဖို႔ အရင္ ခဏေနခဲ႔တဲ႔ ေနရာကို ျပန္လာရတယ္ေလ.။ ဒီမွာ ရွိေနရင္ေတာ႔ ေကာင္းသား..။ မရွိေတာ႔ရင္ ေတာ္ေတာ္ ခက္သြားျပီ..။ ဒါေတြ မျဖစ္ဖို႔ တစ္ခုပဲ လိုတယ္ သားေရ...ဘာပဲလုပ္လုပ္ လုပ္ျပီးရင္ ေနာက္ေလးကို ခဏေလာက္ေတာ႔ ျပန္ျပီး လွည္႔ၾကည္႔ေပးဖို႔ပါပဲ။
ဒါဆိုရင္ ကိုယ္ေမ႕က်န္ေနခဲ႔တဲ႔ အရာေတြ ၊ ကိုယ္သတိမထားမိပဲ က်က်န္ခဲ႔တဲ႔ အရာေတြကို ျပန္ျပီး ေတြ႕မိလာမွာေပါ႔.။ မဟုတ္ဘူးလား.။ ဒါဘာမွ ခက္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္..။ ဘာမွလည္း ပင္ပန္း ဝန္ၾကီးတာ မဟုတ္ဘူး.။ ခဏေလးပဲ ေနာက္ေလး ျပန္လွည္႔ၾကည္႔ရမွာေလ.။ ဒါဆိုရင္ ေမ႕က်န္ ၊ က်က်န္ခဲ႔တယ္ ဆိုတာေတြ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး..။ သား..ဒီနည္းေလးကို စမ္းသံုးၾကည္႔ပါလား..။ ”
ဟုတ္ပါတယ္.။ ေဖေဖေျပာတဲ႔ နည္းေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ဒီခဏေလး မဟုတ္ပါ..။ ကၽြန္ေတာ္ အခု အခ်ိန္အထိ လက္ေတြ႕ သံုးစြဲေနတုန္းပါပဲ.။ တကယ္လည္း ကိုယ္သတိမထားမိပဲ ဘတ္စ္ေပၚမွာ ေဘာင္းဘီထဲက ေသာ႔ထြက္က်က်န္ခဲ႔တာမ်ိဳး ၊ ထီးေမ႕က်န္ခဲ႔တာမ်ိဳး ၊ ထမငိးခ်ိဳင္႔က်န္ခဲ႔တာမ်ိဳးေတာ႔ မျဖစ္ေတာ႔ပါ..။ ဒါဟာ ဘာမွ မဟုတ္ပါ..“ ခဏေလး ေနာက္ျပန္လွည္႔ၾကည္႔လိုက္တာပါပဲ..။ ”
အခု စာဖတ္သူေတြလည္း ဒီနည္းေလးကို သံုးၾကည္႔ပါလားဗ်ာ.။ ကားေပၚက ထိုင္ေနရာကေန မဆင္းခင္ ထျပီးရင္ ခဏေလာက္ ေနာက္ျပန္လွည္႔ၾကည္႔လိုက္ပါ.။ စားေသာက္ဆိုင္မွာ စားျပီးလို႔ ထိုင္ရာက ထျပီးရင္ ခဏေလာက္ ေနာက္ျပန္လွည္႔လိုက္ပါ.။ ဘာပဲ လုပ္လုပ္ျပီးျပီး ေနာက္လွည္႔ၾကည္႔လိုက္ပါ.။ ေသခ်ာပါတယ္.ကၽြန္ေတာ္ ေျပာရဲတယ္.။ စာဖတ္သူ ပစၥည္းေမ႕က်န္ခဲ႔တယ္ ၊ က်က်န္ခဲ႔တယ္ ဆိုတာ ၉၀ % မျဖစ္ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး.။
ကိုေဇာ္ ခံစားပံုေဖာ္သည္။
http://zaw357.multiply.com/journal/item/754 မွာ 15.11.2009 က ေရးထားတာပါ၊ဒါေလးကို ၾကည္႔ုျပီးမွ ေၾသာ္ ငါ႔ Blog ေလးကို လူေတြ ဖတ္ၾကသားပဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ အားျပန္တတ္ခဲ႔ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဟိုေန႕က စိတ္ကူးေလး ရလို႔ မဲေပးတဲ႔ မဲရံုေလး တစ္ခု ထပ္လုပ္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေလးကို ငါ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ မဲေပးၾကပါမလားလို႔ ေတြးမိျပန္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔လည္း ခင္မင္ရပါေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကၽြန္ေတာ္႕ကို မျမင္ဖူူးေပမဲ႔ ခင္မင္စြာနဲ႔ မဲေပးၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔လည္းေပါ႔ေလ..ေနာက္ျပီး ေပးတာလား ၊ ဘာလားေတာ႔ မသိဘူး.။ “ အလြန္ညံ့ေပါ႔ ” ဆိုတဲ႔ Bad မွာ တစ္ဦးက မဲေပးသြားေသးတယ္။ ေၾသာ္..ငါ႕ကို မၾကိဳက္တဲ႔သူက တစ္ေယာက္ေတာ႔ ရွိေနေသးတာေပါ႔လို႔ ခံယူမိလိုက္ပါတယ္။
ဒီအတြက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ တတ္နိုင္တာကေတာ႔ ဒီထက္ ပိုေကာင္းေအာင္ၾကိဳးစားၾကဖို႔ပါပဲ။ ဒီလိုေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ေရးထားမိသမွ် စာေလးေတြကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ျပီး ဘယ္လို စာေလးေတြကို လူေတြပိုအားေပးလည္းလို႔ ျပန္လွည္႔ၾကည္႔ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဘဝမွာလည္း ဒီလို ေနာက္ျပန္လွည္႔ၾကည္႔မိဖို႔ ဆိုတာ တကယ္ကို လိုအပ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္႕အေဖ လက္ေတြ႕သင္ေပးခဲ႔တဲ႔ သင္ခန္းစာေလးနဲ႔ ေျပာျပပါ႔မယ္။
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
အဲဒီေန႕က ေဖေဖနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္လာေတာ႔ လမ္းမွာ ကားပ်က္သြားတယ္။ ဒီအခ်ိန္က ည ၉ နာရီေလာက္ၾကီး။ ဒီလိုကားပ်က္ရင္ ေတာ္ေတာ္ ရွက္တယ္ဗ်ာ။ အဲဒီတုန္း ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ငယ္ေသးတာလည္းပါတယ။ ေဖေဖကေတာ႔ အေတြ႔အၾကံဳ မ်ားသူတို႕ ထံုးစံအတိုင္း ခပ္တည္တည္ပါပဲ။ ေဖေဖကလည္း ေျပာဖူးတယ္ အိမ္မွာ ကားေရေဆးခိုင္းရင္ ကၽြန္ေတာ္က သိပ္ျပီး စိတ္က မပါခ်င္ ၊ ဒီမွာ ေဖေဖက ေျပာတယ္.။ “ မဟုတ္ေသးဘူး.သား.။ ကားရွိမွ ကားေဆးရတာကြ။ ”
ဒါေပမဲ႔လည္း ငယ္သူတို႔ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ရွက္ေနတာပါပဲ။ အခုလည္း ကားက ပ်က္ျပီ။ ဘာျဖစ္တာလဲေတာ႔ မသိ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆင္းျပင္ရေတာ႔မွာပါပဲ။ ညဘက္ ျဖစ္ေနေတာ႕ သိပ္ေတာ႔ မရွက္မိဘူးေပါ႔။ ေဖေဖက ကားေခါင္းအဖံုးကို ဖြင္႔ျပီး ကားထဲငံု႔ႏႈိက္ေနတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ “ ကာဗရိုက္တာက ဆီယိုေနတာကြ.” လို႔ ဆိုရင္း ကားေနာက္ခန္းထဲက ျပင္ဖို႔ ပစၥည္းေတြကို ထုတ္တယ္။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဖေဖနဲ႔ ဝိုင္းလုပ္ေနတာေပါ႔ေလ။
ကာဗရိုက္တာ ဆီယိုတာ ဘာမွ မခက္ပါ။ ဒါေပမဲ႔ ညဘက္ ျဖစ္ေနေတာ႔ ျပင္ရတာ ခက္ျပီး လက္ဝင္တာေပါ႔ေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးေလးနဲ႔ ျပင္ရင္း ကားျပန္ေကာင္းသြားတယ္။ ကားစက္ႏႈိးလို္က္ေတာ႔ “ ေဒါက္..ဝူး ။ ” ေပါ႔။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပင္တဲ႔ ပစၥည္းေတြကို သိမ္းျပီးေတာ႔ အဝတ္စုတ္ေလးနဲ႔ လက္ကို သုတ္ျပီး ကားထဲ ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ႔ ေဖေဖက...
“ သားေရ..၊ ေအာက္ခဏ ဆင္းဦးကြ..။ ဘာပစၥည္းေတြ က်န္ေနခဲ႔လဲ.။ သြားၾကည္႔ပါဦး.။ ”
“ မက်န္ဘူး..ေဖေဖ.။ သားအကုန္ယူခဲ႔ ျပီးျပီ..။ ”
ေဖေဖက ျပံဳးရင္း...
“ အင္းေလ။ မက်န္လည္း ဘာျဖစ္လဲကြ။ ခဏေလး ေအာက္ဆင္းၾကည္႔ရတာပဲေလ။ ညက ေမွာင္ေနေတာ႔ ရိုးရိုး ဒီမ်က္လံုးနဲ႔ ဆိုရင္ မေတြ႕မွာ စိုးလို႔ ေဖေဖ အခု ကားစက္ႏႈိးျပီး ကားမီးနဲ႔ ေနာက္ဆုတ္ျပီး ထိုးေပးမယ္။ ဒါဆို သားက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရတာေပါ႔ေလ။ ဒါေလး ေဖေဖတို႕ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ျပီး ျပန္ၾကည္႔လိုက္တာ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာပါဘူးကြ။ ”
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာပဲ ကားအျပင္ထြက္လာခဲ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာ သိမ္းျပီးျပီေပါ႔ေလ စိတ္ထဲမွာလည္း။ ဒါေပမဲဲ႔..ေဖေဖ ကားစက္ႏႈိးျပီး ေနာက္ဆုတ္လိုက္ေတာ႔ ကားမီးေအာက္မွာ ကားဘီးေအာက္ကို ေရာက္ေနတဲ႔ ဝက္အူလွည္႔ တစ္ေခ်ာင္းကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အံ့ၾသသြားသလို ဘာမွ မေျပာေတာ႔ပဲ ေကာက္ျပီး ကားေနာက္ခန္းထဲမွာ သြားသိမ္းလိုက္တယ္။ ကားထဲ ဝင္ျပီး ေမာင္းလာတဲ႔ အထိလည္း ေဖေဖ ဘာမွ မေျပာပါ။
ဒါနဲ႔... လမ္းတစ္ေနရာမွာ လက္ဖက္ရည္ေသာက္မယ္ကြာ ဆိုျပီး ေဖေဖ ေျပာျပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ တစ္ခုတည္း ဝင္လာခဲ႔တယ္.။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေနာက္က ပါလာတာေပါ႔ေလ..။
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ခဏထိုင္ျပီး စားေသာက္ျပီး ျပန္ဖို႔ ထေတာ႔မွ ေဖေဖက ...
“ သားေရ..။ ခဏေလာက္ေတာ႔ ေနာက္ျပန္လွည္႔ၾကည္လိုက္ပါဦးကြာ။ ”
“ ဗ်ာ...။ ”
ေဖေဖေျပာတာ ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္ပါ..။ ဒါေပမဲ႔ ဘာရယ္ မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ျပန္လွည္႔ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ခုနက ထိုင္ခဲ႔တဲ႔ ေနရာ ေနာက္မွ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ရွဴးထုပ္ေလး က်ေနတယ္.။ ရင္ထဲကပါ အသံေတြ ကၽြန္ေတာ္ ထြက္သြားတယ္.။
“ အာ...။ ”
ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ္ ပုခံုးကို ဖက္လိုက္ရင္းေျပာတယ္.။
“ ဒါေတြက ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး..သားရာ.။ ေလာကၾကီးမွာ လူေတြ ျဖစ္တတ္ေနတဲ႔ သေဘာသဘာဝေလး တစ္ခုပါပဲ.။ ဘာပဲ လုပ္လုပ္ ၊ လုပ္စရာျပီးသြားရင္ သူတို႕ သြားစရာက ပိုျပီး အေရးၾကီးတယ္ ဆိုျပီး ကိုယ္ေနခဲ႔တဲ႔ ေနရာေလးက ေနာက္ေၾကာင္းေလးကို ခဏေလးေတာင္မွ သူတို႔ ေနာက္ျပန္ လွည္႔မၾကည္႔ႏိုင္ေတာ႔ဘူးေလ.။ ဒီေတာ႔ သူတို႔ တစ္ခုခု က်န္ေနတဲ႔တယ္ ဆိုတာကိုလည္း သူတို႕ သတိမထားမိေတာ႔ဘူး.။
အဲ...ေနာက္မွ သူတို႔ လိုခ်င္တဲ႔ ပစၥည္းကို သတိထားမိေတာ႔မွ ဟာ..ငါ ဘယ္မွာ က်န္ခဲ႔ျပီ ဆိုျပီး သတိရၾကတယ္.။ ဒီေတာ႔ ဒီပစၥည္းေလးကို ျပန္ရဖို႔ အရင္ ခဏေနခဲ႔တဲ႔ ေနရာကို ျပန္လာရတယ္ေလ.။ ဒီမွာ ရွိေနရင္ေတာ႔ ေကာင္းသား..။ မရွိေတာ႔ရင္ ေတာ္ေတာ္ ခက္သြားျပီ..။ ဒါေတြ မျဖစ္ဖို႔ တစ္ခုပဲ လိုတယ္ သားေရ...ဘာပဲလုပ္လုပ္ လုပ္ျပီးရင္ ေနာက္ေလးကို ခဏေလာက္ေတာ႔ ျပန္ျပီး လွည္႔ၾကည္႔ေပးဖို႔ပါပဲ။
ဒါဆိုရင္ ကိုယ္ေမ႕က်န္ေနခဲ႔တဲ႔ အရာေတြ ၊ ကိုယ္သတိမထားမိပဲ က်က်န္ခဲ႔တဲ႔ အရာေတြကို ျပန္ျပီး ေတြ႕မိလာမွာေပါ႔.။ မဟုတ္ဘူးလား.။ ဒါဘာမွ ခက္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္..။ ဘာမွလည္း ပင္ပန္း ဝန္ၾကီးတာ မဟုတ္ဘူး.။ ခဏေလးပဲ ေနာက္ေလး ျပန္လွည္႔ၾကည္႔ရမွာေလ.။ ဒါဆိုရင္ ေမ႕က်န္ ၊ က်က်န္ခဲ႔တယ္ ဆိုတာေတြ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး..။ သား..ဒီနည္းေလးကို စမ္းသံုးၾကည္႔ပါလား..။ ”
ဟုတ္ပါတယ္.။ ေဖေဖေျပာတဲ႔ နည္းေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ဒီခဏေလး မဟုတ္ပါ..။ ကၽြန္ေတာ္ အခု အခ်ိန္အထိ လက္ေတြ႕ သံုးစြဲေနတုန္းပါပဲ.။ တကယ္လည္း ကိုယ္သတိမထားမိပဲ ဘတ္စ္ေပၚမွာ ေဘာင္းဘီထဲက ေသာ႔ထြက္က်က်န္ခဲ႔တာမ်ိဳး ၊ ထီးေမ႕က်န္ခဲ႔တာမ်ိဳး ၊ ထမငိးခ်ိဳင္႔က်န္ခဲ႔တာမ်ိဳးေတာ႔ မျဖစ္ေတာ႔ပါ..။ ဒါဟာ ဘာမွ မဟုတ္ပါ..“ ခဏေလး ေနာက္ျပန္လွည္႔ၾကည္႔လိုက္တာပါပဲ..။ ”
အခု စာဖတ္သူေတြလည္း ဒီနည္းေလးကို သံုးၾကည္႔ပါလားဗ်ာ.။ ကားေပၚက ထိုင္ေနရာကေန မဆင္းခင္ ထျပီးရင္ ခဏေလာက္ ေနာက္ျပန္လွည္႔ၾကည္႔လိုက္ပါ.။ စားေသာက္ဆိုင္မွာ စားျပီးလို႔ ထိုင္ရာက ထျပီးရင္ ခဏေလာက္ ေနာက္ျပန္လွည္႔လိုက္ပါ.။ ဘာပဲ လုပ္လုပ္ျပီးျပီး ေနာက္လွည္႔ၾကည္႔လိုက္ပါ.။ ေသခ်ာပါတယ္.ကၽြန္ေတာ္ ေျပာရဲတယ္.။ စာဖတ္သူ ပစၥည္းေမ႕က်န္ခဲ႔တယ္ ၊ က်က်န္ခဲ႔တယ္ ဆိုတာ ၉၀ % မျဖစ္ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး.။
ကိုေဇာ္ ခံစားပံုေဖာ္သည္။
.
4 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ေကာင္းလိုက္တာ..
ဘ၀မွာ ေနာက္ျပန္လည္႕မၾကည္႕လို႕ ဆံုးရွံဳးခဲ႕တာေတြအမ်ားၾကီးဘဲထင္ပါရဲ႕..
ခရီးထြက္ရင္၊ အလုပ္တစ္ခုခုလုပ္ျပီးရင္
ေနာက္ျပန္လွည္႕ၾကည္႕တတ္တဲ႕အက်င္႕က သိပ္ေကာင္းပါတယ္...
အတုယူစရာပါ.. အလွ်င္စလိုနဲ႕အေရွ႔တိုးသြားလို႕ ဆံုးရွံဳးသြားတတ္တာေတြအမ်ားၾကီးဘဲမဟုတ္လား..
ဟုတ္တယ္ အစ္ကုိ ...
ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေနာက္ျပန္လွည္႔ၾကည္႔သင္႔တယ္ ...
အဲဒါက ေကာင္းမြန္တဲ႔ အက်င္႔ေလးတခုပါပဲ ...
တကယ္အက်ိဳးရိွတဲ႔ ပုိ႔စ္ေလးပါ ...
အလြန္ အက်ိဳးရွိေသာ စာတစ္ပုဒ္ကို ဒီေန့ ဖတ္ရပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Post a Comment