365.78 ကို 41.20 နဲ႔ စားေသာ အခါမွာ 8.87815533980582527184466019417 ဆိုတာ ရလာပါတယ္။ ဒါကို အရာေရာက္ ဂဏာန္းသံုးလံုးျဖင္႔ ျပပါလို႔ ေျပာလာတဲ႔ အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီလို ေရးပိုင္ခြင္႔ မရွိေတာ႔ပါဘူး။
ဒါေၾကာင္႔ အရာေရာက္ ဂဏာန္း သံုးလံုးပံုစံျဖင္႔သာ ေဖာ္ျပရပါေတာ႔မယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ဒသမ ေနာက္မွာ ဂဏာန္းေတြ အမ်ားၾကီးျဖင္႔ ေဖာ္ျပခြင္႔ မရွိေတာ႔ပဲ။ အရာေရာက္ ဂဏာန္း သံုးလံုးဆိုေသာ ပံုစံျဖင္႔သာ ဒသမ ေနာက္မွာ ေဖာ္ျပပိုင္ခြင္႔ ရွိပါေတာ႔တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခု က်င္လည္ေနေသာ ေလာကၾကီးမွာေရာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ျပဳမူက်င္႔သံုးေနထိုင္တဲ႔ ေနရာမွာ အရာေရာက္ေသာ စကားလံုးမ်ားျဖင္႔ ေျပာဆိုမိၾကရဲ႕လား။ အေပၚယံ လူမႈေရးအရ လူျမင္ေကာင္းေအာင္ ယဥ္ေက်းမႈ အေရျခံဳျပီးပဲ ေျပာေနပါသလား။
ဟိုတစ္ေန႕က ဘာရယ္ မဟုတ္ပဲ ကေလးေတြ ေလ႔က်င္႔ေပးတဲ႔ ေနရာက ေက်ာင္းကပြဲေလး တစ္ခုကို မထင္မွတ္ပဲ ေရာက္သြားေတာ႔ အဲဒီမွာ ကေလးေတြကို ဟာသအျဖစ္ ေဖ်ာ္ေျဖရင္း ပညာေပးေနတာေလး ၾကည္႔လိုက္ရတယ္။ အျဖစ္အပ်က္ေလးကေတာ႔ တိုလြန္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ကို အေတြးေတြ အမ်ားၾကီး ေပးေတာ႔တာပါပဲ။
အဲဒီမွာ အရာေရာက္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ၊ စကားအေၾကာင္းကို “ မင္းနာမည္ ဘယ္သူလဲ။ ” ဆိုေသာ သူနာမည္ကို ကိုယ္က သိေအာင္ လုပ္ရတဲ႔ သရုပ္ေဆာင္ကြက္ေလး နဲ႔ ခပ္ရႊင္ရႊင္ သရုပ္ေဆာင္ထားတယ္။
လူတစ္ေယာက္က လူတစ္ေယာက္ကို လွမ္းေမးတယ္။ ခပ္ရိုးရိုးေလးပါပဲ။ နာမည္ သိခ်င္လို႔ ေမးတာ။
“ May I Know your name, Please ? ”
မင္းနာမည္ ဘယ္သူလဲကို အယဥ္ေက်းဆံုးနဲ႔ ေမးလိုက္တာပါ။ ေနာက္. . .
“ Can I know your name? ”
“ Can you say, your name ? ”
“ What is your name ? ”
“ Name, please ? ”
“ your name ? ”
“ Name ? ”
ဒီလုိ ျပလာရာကေန ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ေရွ႕က လူ သံုးေယာက္ေလာက္ကို ဒီလိုပဲ နာမည္ေတြ ေမးသြားတယ္။ ေနာက္က လူအလွည္႔လည္း ေရာက္ေရာ နာမည္ေမးျပီး ေရးမွတ္ေနတဲ႔ သူက သူ႕ပါးစပ္ကေန ဘာမွ မေျပာေတာ႔ပဲ။ ေနာက္က လူကို မ်က္စေလးပဲ ပစ္ျပလိုက္တယ္။
ေရွ႕ကလူေတြ အားလံုးကို နာမည္ေမးျပီး မွတ္ေနတယ္ ဆိုေတာ႔ ဒီလူကလည္း ငါ ကို ေမးေနတာပါလား ၊ ငါကလည္း နာမည္ကို ျပန္ေျဖရမွာပါလား ဆိုျပီး အလိုလို သိသြားခဲ႔တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သူက ဘာမွ ေမးသံ မေပၚလာေပမဲ႔ သူက အလိုလိုပဲ သူ႕နာမည္ကို ေျဖျပီး လ်က္သား ျဖစ္သြားတယ္။
ဒီလူလည္း ေျဖျပီးေရာ ေဘးက လူေတြ အားလံုး လက္ခုပ္ဝိုင္းတီးၾကတယ္။ အရမ္းကို ေကာင္းတဲ႔ Performance Art ေလး တစ္ခုပါပဲ။ Seance လည္း မလိုခဲ႔ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႕ကို အေတာ္အေတြးေတြ ေပးေတာ႔တာပဲ။
လူေတြလည္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေျပာဆိုဆက္ဆံေနတဲ႔ ေနရာမွာ ဘာလို႔ အရာေရာက္ေသာ စကားမ်ားနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သက္သာေအာင္ မေျပာႏိုင္ရမွာလဲ ၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ျပဳမူေျပာဆိုေသာ အခ်ိန္မွာ ဘာလို႔ အရာေရာက္ေသာ အမူအရာမ်ားနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သက္သာေအာင္ မေျပာႏိုင္ရမွာလဲ။
ဒါေၾကာင္႔ စကားကို လိုရင္ လိုသလို ရွည္ရွည္ အစေတြ ထုတ္ျပီး ေျပာေပမဲ႔ မလိုရင္ တိုတို ထိထိ မိမိ ပဲ ေျပာျဖစ္ေတာ႔တယ္။ စာေတြမွာလည္း ညွစ္ျပီးသာ တိုတိုပဲ ေရးမိေတာ႔တယ္။ အမူအရာေတြကို တိုတိုနဲ႔ ျပီးျပတ္ဖို႔ ထိထိမိမိ ျဖစ္ေအာင္ ေလ႔က်င္ယူမိတယ္။ ဒီအထဲမွာမွ စကားလံုးေတြထဲမွာ ထည္႔ေရးျပီး ပံုေဖာ္ရတာ သိပ္ေတာ႔ မလြယ္။
ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေအာက္ပါ အတိုင္း စဥ္းစားမိလိုက္ေသးတယ္။
ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီး ခ်ိန္းေတြ႕ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို . . . အင္း . . အဲ . . ဟို. . အင္း . . ေမႊးေမႊးေပးခ်င္တယ္ ( အာဘြား ) ဆိုပါစို႔။ ဒါကို
“ ေကာင္ေလးသည္ ေကာင္မေလးကို ခြင္႔ေတာင္းကာ ေမႊးေမႊးေပးသည္။ ”
လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မေရးခ်င္ဘူး။
ဒီေတာ႔ အထက္က ကေလးေတြ ရဲ႕ သရုပ္ျပပြဲမွာ က်င္႔သြားတဲ႔ အသံမဲ႔ အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ စာမဲ႔ေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို နမ္းတာကို ဒီလို ေဖာ္ျပခ်င္တယ္ဗ်ာ။
ေကာင္ေလးသည္ ေကာင္မေလးနားသို႔ တေျဖးေျဖးတိုးလာကာ ေကာင္မေလး အနားသို႔ အေရာက္. . .
“ ဟိုေလ. . ပါးေလးကိုေလ နည္းနည္းေလးေတာ႔ နမ္းခ်င္တယ္ ၊ ခြင္႔ျပဳမလား . ဟင္။ ”
ဒါဆို ရွက္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလးက ခြင္႔ျပဳျပဳ ၊ မျပဳျပဳ သူက အာဘြားတယ္ေပါ႔ . . . ဟဲဟဲ ထားေတာ႔။ ေနာက္တစ္မ်ိဳး . . .
“ ပါးေလးကို နည္းနည္း နမ္းခ်င္တယ္ေနာ္။ ”
“ ပါးေလးကို နမ္းခြင္႔ျပဳေနာ္။ ”
“ ပါးကို နမ္းမယ္ေနာ္။ ”
“ နမ္းခ်င္တယ္။ ”
“ နမ္းမယ္။ ”
“ ရႊတ္. . . ”
ဒါကေတာ႔ စကားေျပာသံကို မပါေတာ႔ဘူး။ ျမည္သံစြဲ နဲ႔တင္ ကိစၥ ျပီးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က အသံကို မပါခ်င္ပဲ သရုပ္ေဖာ္ခ်င္ေတာ႔. . .ဒီလိုပဲ ေရးခ်လိုက္တယ္ဗ်ာ။
“ * ”
ဒါေၾကာင္႔ အစအဆံုး ျပန္ေကာက္ျပီး ေရးရရင္ . . . .
ေကာင္ေလးသည္ ေကာင္မေလးနားကို တျဖည္းျဖည္း တိုးလာကာ ေကာင္မေလး အနားသို႔ အေရာက္. . .
“ * ”
ဘာရယ္ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္ဆိုတာ တန္ဖိုးရွိေတာ႔ေလ အရာေရာက္ေသာ စကားလံုးမ်ားကို သံုးစြဲႏိုင္ဖို႔ အတြက္ပါ။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
ကိုေဇာ္ ခံစားတင္ျပသည္။
.
ဒါေၾကာင္႔ အရာေရာက္ ဂဏာန္း သံုးလံုးပံုစံျဖင္႔သာ ေဖာ္ျပရပါေတာ႔မယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ဒသမ ေနာက္မွာ ဂဏာန္းေတြ အမ်ားၾကီးျဖင္႔ ေဖာ္ျပခြင္႔ မရွိေတာ႔ပဲ။ အရာေရာက္ ဂဏာန္း သံုးလံုးဆိုေသာ ပံုစံျဖင္႔သာ ဒသမ ေနာက္မွာ ေဖာ္ျပပိုင္ခြင္႔ ရွိပါေတာ႔တယ္။
~~~~~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခု က်င္လည္ေနေသာ ေလာကၾကီးမွာေရာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ျပဳမူက်င္႔သံုးေနထိုင္တဲ႔ ေနရာမွာ အရာေရာက္ေသာ စကားလံုးမ်ားျဖင္႔ ေျပာဆိုမိၾကရဲ႕လား။ အေပၚယံ လူမႈေရးအရ လူျမင္ေကာင္းေအာင္ ယဥ္ေက်းမႈ အေရျခံဳျပီးပဲ ေျပာေနပါသလား။
ဟိုတစ္ေန႕က ဘာရယ္ မဟုတ္ပဲ ကေလးေတြ ေလ႔က်င္႔ေပးတဲ႔ ေနရာက ေက်ာင္းကပြဲေလး တစ္ခုကို မထင္မွတ္ပဲ ေရာက္သြားေတာ႔ အဲဒီမွာ ကေလးေတြကို ဟာသအျဖစ္ ေဖ်ာ္ေျဖရင္း ပညာေပးေနတာေလး ၾကည္႔လိုက္ရတယ္။ အျဖစ္အပ်က္ေလးကေတာ႔ တိုလြန္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ကို အေတြးေတြ အမ်ားၾကီး ေပးေတာ႔တာပါပဲ။
အဲဒီမွာ အရာေရာက္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ၊ စကားအေၾကာင္းကို “ မင္းနာမည္ ဘယ္သူလဲ။ ” ဆိုေသာ သူနာမည္ကို ကိုယ္က သိေအာင္ လုပ္ရတဲ႔ သရုပ္ေဆာင္ကြက္ေလး နဲ႔ ခပ္ရႊင္ရႊင္ သရုပ္ေဆာင္ထားတယ္။
လူတစ္ေယာက္က လူတစ္ေယာက္ကို လွမ္းေမးတယ္။ ခပ္ရိုးရိုးေလးပါပဲ။ နာမည္ သိခ်င္လို႔ ေမးတာ။
“ May I Know your name, Please ? ”
မင္းနာမည္ ဘယ္သူလဲကို အယဥ္ေက်းဆံုးနဲ႔ ေမးလိုက္တာပါ။ ေနာက္. . .
“ Can I know your name? ”
“ Can you say, your name ? ”
“ What is your name ? ”
“ Name, please ? ”
“ your name ? ”
“ Name ? ”
ဒီလုိ ျပလာရာကေန ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ေရွ႕က လူ သံုးေယာက္ေလာက္ကို ဒီလိုပဲ နာမည္ေတြ ေမးသြားတယ္။ ေနာက္က လူအလွည္႔လည္း ေရာက္ေရာ နာမည္ေမးျပီး ေရးမွတ္ေနတဲ႔ သူက သူ႕ပါးစပ္ကေန ဘာမွ မေျပာေတာ႔ပဲ။ ေနာက္က လူကို မ်က္စေလးပဲ ပစ္ျပလိုက္တယ္။
ေရွ႕ကလူေတြ အားလံုးကို နာမည္ေမးျပီး မွတ္ေနတယ္ ဆိုေတာ႔ ဒီလူကလည္း ငါ ကို ေမးေနတာပါလား ၊ ငါကလည္း နာမည္ကို ျပန္ေျဖရမွာပါလား ဆိုျပီး အလိုလို သိသြားခဲ႔တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သူက ဘာမွ ေမးသံ မေပၚလာေပမဲ႔ သူက အလိုလိုပဲ သူ႕နာမည္ကို ေျဖျပီး လ်က္သား ျဖစ္သြားတယ္။
ဒီလူလည္း ေျဖျပီးေရာ ေဘးက လူေတြ အားလံုး လက္ခုပ္ဝိုင္းတီးၾကတယ္။ အရမ္းကို ေကာင္းတဲ႔ Performance Art ေလး တစ္ခုပါပဲ။ Seance လည္း မလိုခဲ႔ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႕ကို အေတာ္အေတြးေတြ ေပးေတာ႔တာပဲ။
လူေတြလည္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေျပာဆိုဆက္ဆံေနတဲ႔ ေနရာမွာ ဘာလို႔ အရာေရာက္ေသာ စကားမ်ားနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သက္သာေအာင္ မေျပာႏိုင္ရမွာလဲ ၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ျပဳမူေျပာဆိုေသာ အခ်ိန္မွာ ဘာလို႔ အရာေရာက္ေသာ အမူအရာမ်ားနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သက္သာေအာင္ မေျပာႏိုင္ရမွာလဲ။
ဒါေၾကာင္႔ စကားကို လိုရင္ လိုသလို ရွည္ရွည္ အစေတြ ထုတ္ျပီး ေျပာေပမဲ႔ မလိုရင္ တိုတို ထိထိ မိမိ ပဲ ေျပာျဖစ္ေတာ႔တယ္။ စာေတြမွာလည္း ညွစ္ျပီးသာ တိုတိုပဲ ေရးမိေတာ႔တယ္။ အမူအရာေတြကို တိုတိုနဲ႔ ျပီးျပတ္ဖို႔ ထိထိမိမိ ျဖစ္ေအာင္ ေလ႔က်င္ယူမိတယ္။ ဒီအထဲမွာမွ စကားလံုးေတြထဲမွာ ထည္႔ေရးျပီး ပံုေဖာ္ရတာ သိပ္ေတာ႔ မလြယ္။
ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေအာက္ပါ အတိုင္း စဥ္းစားမိလိုက္ေသးတယ္။
ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီး ခ်ိန္းေတြ႕ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို . . . အင္း . . အဲ . . ဟို. . အင္း . . ေမႊးေမႊးေပးခ်င္တယ္ ( အာဘြား ) ဆိုပါစို႔။ ဒါကို
“ ေကာင္ေလးသည္ ေကာင္မေလးကို ခြင္႔ေတာင္းကာ ေမႊးေမႊးေပးသည္။ ”
လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မေရးခ်င္ဘူး။
ဒီေတာ႔ အထက္က ကေလးေတြ ရဲ႕ သရုပ္ျပပြဲမွာ က်င္႔သြားတဲ႔ အသံမဲ႔ အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ စာမဲ႔ေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို နမ္းတာကို ဒီလို ေဖာ္ျပခ်င္တယ္ဗ်ာ။
ေကာင္ေလးသည္ ေကာင္မေလးနားသို႔ တေျဖးေျဖးတိုးလာကာ ေကာင္မေလး အနားသို႔ အေရာက္. . .
“ ဟိုေလ. . ပါးေလးကိုေလ နည္းနည္းေလးေတာ႔ နမ္းခ်င္တယ္ ၊ ခြင္႔ျပဳမလား . ဟင္။ ”
ဒါဆို ရွက္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလးက ခြင္႔ျပဳျပဳ ၊ မျပဳျပဳ သူက အာဘြားတယ္ေပါ႔ . . . ဟဲဟဲ ထားေတာ႔။ ေနာက္တစ္မ်ိဳး . . .
“ ပါးေလးကို နည္းနည္း နမ္းခ်င္တယ္ေနာ္။ ”
“ ပါးေလးကို နမ္းခြင္႔ျပဳေနာ္။ ”
“ ပါးကို နမ္းမယ္ေနာ္။ ”
“ နမ္းခ်င္တယ္။ ”
“ နမ္းမယ္။ ”
“ ရႊတ္. . . ”
ဒါကေတာ႔ စကားေျပာသံကို မပါေတာ႔ဘူး။ ျမည္သံစြဲ နဲ႔တင္ ကိစၥ ျပီးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က အသံကို မပါခ်င္ပဲ သရုပ္ေဖာ္ခ်င္ေတာ႔. . .ဒီလိုပဲ ေရးခ်လိုက္တယ္ဗ်ာ။
“ * ”
ဒါေၾကာင္႔ အစအဆံုး ျပန္ေကာက္ျပီး ေရးရရင္ . . . .
ေကာင္ေလးသည္ ေကာင္မေလးနားကို တျဖည္းျဖည္း တိုးလာကာ ေကာင္မေလး အနားသို႔ အေရာက္. . .
“ * ”
ဘာရယ္ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္ဆိုတာ တန္ဖိုးရွိေတာ႔ေလ အရာေရာက္ေသာ စကားလံုးမ်ားကို သံုးစြဲႏိုင္ဖို႔ အတြက္ပါ။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
ကိုေဇာ္ ခံစားတင္ျပသည္။
1 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ကိုေဇာ္......
အတြဲမ႐ွိတဲ့ အေနာ္တို႔က်ေတာ့ ဘီသူ႔ကို ဘီလို ေမႊးေမႊးေပးရမီလဲဟင္င္င္င္င္.......း)))
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
Post a Comment