မည္သူ မဆို အမွန္ ရွိသလို ၊ အမွားလည္း ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အျမင္ ၊ အေတြးမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ တာဝန္ယူရမွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ထပ္ဆင္႔ကူးယူျပီး တျခားေနရာမွာ ေဖာ္ျပခ်င္တယ္ ဆိုေသာ စာခ်စ္သူ သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို စာရဲ႕ ေအာက္တစ္ေနရာမွာ “ ကိုေဇာ္ ” ႏွင္႔ “ zaw357.blogspot.com ” ဆိုတာေလးကိုေတာ႔ ထည္႔ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။

{ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ႔ “ ေရးတဲ႔စာ ” နဲ႔ “ စာေရးသူ ” ကို မေရာေထြးေစဖို႔ပါ။ }

ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

အဇၨတေဂၢ ပါဏုေပတံ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစာၦမိ။


02 September 2011

29 အလြမ္းမပါေသာ ကဗ်ာ



ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္က စိတ္ကူးေတြ ၾကြယ္ၾကြယ္ ၊ အေတြးေတြက မိုးေလာက္က်ယ္ျပီးေတာ့ အိပ္မက္ေတြ တနင့္တပိုးနဲ႔ ရွင္သန္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။ အဲဒီတုန္းက စကားလံုးေလး တစ္လံုးကို ရျပီ ဆိုရင္ သူ႔ရဲ႕ Roots က ဘာလဲ ဆိုျပီးေတာ့ လိုက္ျပီး စပ္စပ္စုစု လုပ္ေလ့ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ စာဖတ္အား အလြန္ေကာင္းတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ႔ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ စာဖတ္တယ္ ဆိုတာ သူတို႔ ဂ်ာနယ္ ၾကည့္သေလာက္ပဲ ရွိတာပါ။

အဲဒီလို စကားလံုးေလးေတြရဲ႕ ဇစ္ျမစ္ကို လိုက္ရွာျပီး ခြဲျခားစိတ္ျဖာတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ  “ ကဗ်ာ ” ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလး တစ္လံုးနဲ႔ ဝင္တိုးမိပါေလေရာ။ ဒီ ကဗ်ာ ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးေၾကာင့္ အေတာ္ကို ဒုကၡေရာက္ၾကရဖူးတယ္။ ကဗ်ာ ဆိုတဲ့ စကားလံုးရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို ( အခုထိ ) ဘယ္သူမွ တိတိက်က် မသိၾကပါဘူး။ ကဗ်ာ ဆိုတာ “ ကာဗ် ” ဆိုတဲ့ ပါဠိဘာသာ ကပဲ ဆင္းသက္လာသလိုလို ၊ “ ကဝိဗ် ” ဆိုတဲ့ စကားလံုးကပဲ လာသလိုလို ဘယ္သူမွ ေသေသခ်ာခ်ာ သူ႕ရဲ႕ ဇစ္ျမစ္ကို မရွာခဲ့ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကဗ်ာေတြေတာ့ ဆက္ျပီးေတာ့ ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ 

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ကဗ်ာ ဆိုရင္ ေလးလံုးစပ္တို႔ ၊ ေလးသံုးကာရံတို႔ ၊ ဒါေတြ အရမ္းကို ေခတ္စားခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒါဒါဒါဒါ ဒီဒီဒီ ဆိုေသာ ကဗ်ာေလးေတြ ေရးျပီး ေပ်ာ္ေနခဲ့ၾကတာပါပဲ။ ကိုယ့္ကဗ်ာ ဘယ္သူ ၾကိဳက္ၾကိဳက္ မၾကိဳက္ၾကိဳက္ေပါ႔ေလ။ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း ကဗ်ာေလးေတြ လဲဖတ္ၾကရင္း ေျပာၾက ၊ ဆိုၾက ၊ ေဆြးေႏြးၾကနဲ႔ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ပဲ လူတတ္ေတြ လုပ္ေနၾကတာပါ။

ေနာက္ေတာ့ ေခတ္ေတြ ေျပာင္းလဲလာျပီးေတာ့ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာက ကဗ်ာ ေရစီးေၾကာင္းထဲကို အရွိန္ ခပ္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ဝင္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြ ျဖစ္လာျပန္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ . .  . ေနာက္ေတာ့ . . .  ေပါင္းမ်ားစြာပါပဲ။ ကဗ်ာနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သိပ္မသိပါဘူး။ ကဗ်ာနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ သိတာ တစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္။ 

“ ကဗ်ာ ဆိုတာ ရြတ္ဆိုမႈကေန ျဖစ္တည္လာျခင္း ” 

လို႔ပဲ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ဆိုၾကပါစို႔။ ဒါေၾကာင့္ ရိုးရိုး စကားလံုးေတြကို စကားေျပ လို မေရးဘဲ က်စ္လ်စ္ေသာ စကားလံုး ပံုစံေတြနဲ႔ ကဗ်ာ ဆိုျပီး ရြတ္ဆိုခဲ့ၾကတာပါ။ ( ဒါေၾကာင့္လည္း ကဗ်ာ ဆိုတာ ရြတ္ဆိုတယ္ ဆိုျပီး ျဖစ္ေနတာေပါ႔။ ) ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒီလိုပဲ ခံယူခဲ့ၾကပါတယ္။ အခု ေနာက္ပိုင္း ေခတ္ကို ေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ေလးလံုးစပ္ ဆိုေသာ ေဘာင္ေတြကို တြန္းထုတ္ ေဖာက္ထြက္ရင္း ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ လို႔ လူေျပာမ်ားတဲ့ ကဗ်ာေတြ ပိုေရးျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေလးေတြကေတာ့ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာလို႔ အတပ္မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ ဒါကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ 

ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေတြကို ႏွလံုးသားနဲ႔ ေရးတယ္ လို႔ ဆိုရင္ ညာရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာေတြကို စိတ္ကူးနဲ႔ ၊ အေတြးနဲ႔ စကားလံုးေတြကိုသာ ဖြဲ႕တည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာေတြဟာ ခံစားမႈထက္ အေတြးေတြ ပိုေနတာ မ်ားပါလိမ့္မယ္။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ့္ ဖာသာလည္း သိတဲ့ အတြက္ အခု ေနာက္ပိုင္း ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့မွာ မတင္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့တာပါ။ 

ဒီၾကားထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အခက္အခဲ တစ္ခုနဲ႔လည္း ရင္ဆိုင္ရပါေသးတယ္။ “ စကားေျပ ကဗ်ာ ” တဲ့။ အခု ေနာက္ပိုင္း အေျပာမ်ားလာတဲ့ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစား တစ္ခုပါ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္က ေရွးရိုးစြဲ သမား မဟုတ္ေသာ္လည္း လက္မခံခ်င္ပါ။ ကဗ်ာ ဆိုေသာ ရြတ္ဆိုမႈ ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘဲ ၊ ကဗ်ာကို စကားေျပ ေရးသလို ေတာင္ေတာင္အီအီ ေလွ်ာက္ေရးထားေသာ ကဗ်ာမ်ိဳးကို “ စကားေျပကဗ်ာ ” ဟု ဆိုကာ ကင္ပြန္းတပ္လိုက္ျခင္းလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ခံယူမိပါတယ္။ ဒါဆို ေနာက္ထပ္ ေခတ္တစ္ေခတ္ ထပ္ေရာက္လာရင္ “ စာစီစာကံုးကဗ်ာ ” ၊ “ အက္ေဆးကဗ်ာ ” ၊ “ အင္တာဗ်ဴးကဗ်ာ ” ၊ “ ေဆာင္းပါးကဗ်ာ ” ရယ္လို႔မ်ား ထပ္ေပၚလာဦးမလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိပါေသးေတာ့တယ္။ 

ထားပါေတာ့ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း နည္းနည္းေတာ့ ခက္တဲ့ေကာင္ တစ္ေယာက္ပဲ မဟုတ္လား။ တစ္ခါတေလဆို ပိုျပီးေတာ့ ခက္တတ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေတြ ေရးျဖစ္ေပမဲ့ ဒီဘေလာ့မွာ မတင္ျဖစ္ေတာ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ အခုတေလာ ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ကို အံ့ၾသသင့္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ့ရဲ႕ စီေဘာက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြကို သေဘာက်တယ္ ၊ ၾကိဳက္တယ္ လို႔ လာလာေရးတာ ဖတ္ရလို႔ပါ။ တကယ္ကို ကၽြန္ေတာ္ မထင္မိတာ အမွန္ပါပဲ။ ကဗ်ာကို မ်ားေသာ အားျဖင့္ ႏွလံုးသားနဲ႔ ေရးခဲျပီး အေတြးေတြျဖင့္သာ မာဆတ္ဆတ္ ေရးေနမိေသာ ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာေတြကို ခံစားတတ္သူေတြ ရွိေနတယ္ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ကို အံ့ၾသမိေစတာပါ။ ( ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာေတြ မေကာင္းဘူး ဆိုတာ ကိုယ့္ဖာသာလည္း ခံစားလို႔ ရေနတာပဲေလ။ ) 

ဘာပဲေျပာေျပာ လူဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ေျပာဖူးပါတယ္။ “ ကိုယ့္ကို ေျမွာက္ေနမွန္း မသိရင္ ၁၀၀ % ေျမာက္တတ္သတဲ့။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ကို လာေျမွာက္ေနတယ္ ဆိုတာ သိေနရင္ေတာင္မွ ၅၀ % ေတာ့ ေျမာက္တတ္ၾကေသးတာပဲ ” မဟုတ္လား။ အခုလို စီေဘာက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာေတြ အတြက္ အားေပးသူေတြ ရွိေနေသးတယ္ဆိုတာ သိရလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးထားတာ ၾကာေနျပီးေတာ့ အၾကမ္းခ်ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ အထက္က ကၽြန္ေတာ္ ေျပာသလိုပဲ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကဗ်ာေတြက ႏွလံုးသားနဲ႔ ဖတ္ရင္ ရြတ္ဆိုမႈ ေကာင္းခ်င္မွ ေကာင္းမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ အေတြးေလး တစ္ခု ရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ သံစဥ္ကို ၾကားႏိုင္မွာပါ။ 

ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ ကဗ်ာ အေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ ခံယူခ်က္ ကေတာ့ တစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ . . . 

“ ကဗ်ာ ဆိုတာ ရင္ထဲက လာတဲ့ အသံ ” 

တဲ့။ နည္းနည္းေတာ့ နားစြင့္ၾကည့္ပါဗ်ာ။ ထံုးစံအတိုင္းပါပဲ “ ကမၻာေျမရဲ႕ တစ္ေနရာက တစ္စံုတစ္ေယာက္ အတြက္  ” ရည္ရြယ္ပါတယ္။





အလြမ္းမပါေသာ ကဗ်ာ

ကၽြန္ေတာ့္မွာ ည ႏွစ္ည ရွိတယ္။
ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
အိပ္မရတဲ့ ည နဲ႔ အိပ္ရတဲ့ ည . . .
အဲဒီညေတြနဲ႔ ဘဝကို မီးစာထိုးျဖစ္ခဲ့တယ္။

ေငြ႕ရည္ဖြဲ႔ခ်ိန္ကို မရလိုက္ပါဘူး ၊
မုတ္သံုရာသီလို႔ မသိတသိ အခ်ိန္မွာတင္
မ်က္ဝန္းေတြက
အလိုမတူလည္းပဲ စိုလာၾကတယ္။

မုန္းတယ္ . . .
မုန္းတယ္ . . . လို႔
အေျပာရ လြယ္သေလာက္ . . .
မုန္းတယ္ . . .
မုန္းတယ္ . . . လို႔
အေျပာခံရတာ သိပ္မလြယ္ဘူး။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်စ္ကိုက
နည္းနည္းေတာ့ မုတ္သံုရာသီ ဆန္တယ္။

အဲဒီ႔ေန႔က . . .
မိုးေလဝသ ေၾကညာတိုင္း. . .
ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္မိတတ္တဲ႔ ကိုယ္က
စြင့္စြင့္ျငားျငား ေခါင္းငံု႔ထားမိတယ္။
တိမ္ေတြေတာင္မွ ငါ့အေပၚ ျပိဳက်ခဲ႔ျပီးျပီပဲေလ။

အခ်စ္ဆိုတာ . . .
မီးသတ္ကား ဥၾသသံၾကားတိုင္း
ရင္ဘတ္ထဲကို ငံု႔ငံု႔ၾကည့္ေနရတဲ႔ အရာတဲ႔။

အီဂ်စ္ ဘာသာေဗဒမွာ အသည္းပံု
ပါတယ္ ၊ မပါဘူး လို႔
သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ နံေဘးမွာ ျငင္းေနတုန္း
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အသည္းကြဲမႈ ျဖစ္စဥ္ကို စဥ္းစားေနမိတယ္။
အၾကည့္တစ္ခ်က္ . . .
စကားတစ္ခြန္း . . .
လက္တစ္ကမ္း . . .
ေျခတစ္လွမ္း . . .
ေသြးထိုးစကား . . .
ဒီလိုနဲ႔ . . .
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္မွ ဝိုးတဝါး ပါပဲ။

ဆရာ တာရာမင္းေဝ ေျပာခဲ႔ဖူးသလိုပဲ ၊
“ ကေလးအေသ ေမြးတဲ႔ မိခင္တစ္ေယာက္ကို ဝင္ခံစားၾကည့္ေပးပါလား ၊
ငါဟာ အိပ္မက္ အေသေတြ ေမြးေနခဲ႔ရတဲ႔ ေကာင္ပါ။ ” တဲ႔။
ဒါဆို . . .
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ နည္းနည္းျခားနားတယ္။
“ ကိုယ့္ဖာသာ အခ်စ္အေသေတြပဲ တသက္လံုး ဆက္ေမြးထားခ်င္ေနမိသူပါ။ ”

သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။
“ ခ်စ္သူကို အိပ္မက္ မက္တိုင္း ကဗ်ာေရးတယ္ ” တဲ႔။
ဒါနဲ႔ပဲ . . .
ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို . . .
ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာစာအုပ္ေလး ေပးမဖတ္ျဖစ္ေတာ့ပါ။
ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာစာအုပ္ေလး ေပးမဖတ္ျဖစ္ေတာ့ပါ။
ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာစာအုပ္ေလး ေပးမဖတ္ျဖစ္ေတာ့ပါ။
ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာ စာမ်က္ႏွာေတြ . . .
လူျမင္ခံလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။

ဖုန္ဆိုးေျမယာေတြ လက္ထက္မွာ
ေျမရွင္ပေဒသရာဇ္ ျဖစ္ရတာ သိပ္ေတာ့ မထူးပါဘူးေလ။
ဒါေပမဲ႔ . . . မိုးေတြ ရြာျပန္ေတာ့ ဗြက္ေပါက္ျပန္ေရာ။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်စ္ျဖတ္သန္းရာ ေဒသကလည္း
နည္းနည္းေတာ့ ကႏၱာရ ဆန္တယ္။
အလြမ္းေတြ တေပြ႔တပိုက္နဲ႔ ထိန္ထိန္ကိုေဝ လို႔ . . . ။

ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ခင္းခဲ႔တဲ႔ လမ္းက
နင္းမဲ႔သူ မရွိေတာ့ . . .
အညတရ ညမွာ . . .
ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ မထင္မရွား ဘုရင္ျဖစ္ခဲ႔ရျပန္ေရာ။
မိဖုရားကေတာ့ ရွားတာေပါ႔။

၁ ၊ ၂ ၊ ၃ ၊ ၄ . . . .
၁၅၀၀ ျပည့္မွ ခ်စ္ၾကေၾကး ဆိုရင္ . . .
ခရီးေဝးပါတယ္ ခ်စ္သူရယ္။
အခ်စ္မွာ ကိန္းဂဏာန္း မရွိဘူး။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ ေရွးေဟာင္း စကားပံု တစ္ခုနဲ႔ တူသတဲ႔။
“ တစ္ေန႔ တစ္လံ ပုဂံ ဘယ္မေရြ႕ဘူး ” လို႔ သတ္မွတ္တယ္ တဲ႔။
သူငယ္ခ်င္းက ရင္ဘတ္ကို ဟင္းလင္းဖြင့္ျပီး အဓိပၸါယ္ျပဳတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ဆက္စဥ္းစားမိတာက . . .
“ ကိုယ္လွမ္းတဲ႔ ေျခလွမ္းက ပုဂံရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ ” ဆိုရင္ေရာ . . .
သူ႕ေလာက္ေတာ့ မျပတ္သားတဲ႔ အတြက္ . . .
ကၽြန္ေတာ္ ရင္ဘတ္ ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ ျငိမ္ေနမိတယ္။

သိပ္ေတာ့ မထူးဆန္းပါဘူး ၊
ကၽြန္ေတာ္က အတၱ ရပ္ဝန္းမွာ . . .
အနတၱ ခပ္သန္႔သန္႔ပဲ ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တာကိုး။

ေၾကးသြန္းအကၡရာေတြ လက္ထက္မွာ
ေက်ာက္ထက္ အကၡရာေတာ့လည္း တင္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္။
အလြမ္းမဲ႔ လူတန္းစားေတြ ၾကားမွာ
ကၽြန္ေတာ္က အတီးအတနဲ႔
( တကယ္ကို ) ဂြတီးဂြက်တဲ့ ေကာင္ပါ။

ပညာရွိၾကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕
ပံုပမာ ျပဳသလိုေပါ႔. . . ၊
အခ်စ္ဆိုတာ . . .
လက္ဖဝါးထဲ ထည့္ထားတဲ့ သဲတစ္ဆုပ္နဲ႔ တူတယ္။
ခပ္ဖြဖြေလး ဆုပ္ထားရင္ မ်ားမ်ား ရသေလာက္
ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ထားမိရင္ လက္ၾကားက ယိုသတဲ့။
တကယ္ပါ . . .
ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူ႕အေပၚ ဘယ္တုန္းကမွ ဆုပ္ကိုင္ဖို႔ မၾကိဳးစားခဲ့ပါဘူး. . .
ဒါေပမဲ့ . . . ေဝးျမဲ ေဝးလ်က္နဲ႔ ေဝးဆဲပါပဲ။

ဒီလိုနဲ႔ . . .
ေန႔ရက္ေတြ ဆက္ကာ ဆက္ကာ . . .
နာရီေတြက လွည့္ကာ ပတ္ကာ . . . 
အေတြးေတြက ေမ်ာကာ ေမ်ာကာ . . .
သူ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ေဝးကာ ေဝးကာ . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

အလြမ္းဆိုတာ . . .
ႏွလံုးသားရဲ႕ တိုင္ထိပ္မွာ တလြင့္လြင့္
ပ်ံ႕လြင့္ေနတတ္တဲ့ အရာ ဆိုရင္ . . .
ဒီတစ္ခါေတာ့  . . .
ငါတို႔ . . .
မုန္တိုင္း မက်ခင္ ျငိမ္သက္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႔
တိတ္ဆိတ္ေနၾကပါစို႔။     ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုေဇာ္
2.9.2011
Share/Bookmark

29 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

အားပါးပါး...မိုက္လွခ်ည္လားအကို ....
ရင္ထဲက အစစ္ေတြမို႕ ထင္ပါရဲ႕ ဖတ္ရတာ ေက်နပ္မွဳ အၿပည့္ပဲ။ တစ္ေယာက္ေသာသူေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲမသိ .ေဘးကလူေတာင္ ကဗ်ာနဲ႕ လဲက်ခ်င္ေနၿပီ။ တစ္ကယ္ေတာ့ အစထဲက ခိုင္ခိုင္မရပ္နိဳင္တဲ႕ သူမို႕ပါ အကို. :)
ခံစားအားေပးလွ်က္ ေကာင္းေသာေန႕ေလး ၿဖစ္ပါေစအကို။

ၿဖိဳးေမာင္ေမာင္(CTM) said...

၁၅၀၀ ၿပည့္မွခ်စ္ၾကေၾကးဆိုရင္ ခရီးကေဝးလြန္းပါတယ္
ခ်စ္သူ အခ်စ္မွာကိန္းဂဏန္းမရွိဘူး အဲဒီစာေၾကာင္းေလး
ၾကိဳက္ဧ။္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လံုး ရင္ဘက္ၾကီးထဲကပါပဲဟုတ္။
ၾကိဳက္ဧ။္ အရမ္းမိုက္ဧ။္ အားေပးလွ်က္ပါ အကို....
ခင္မင္စြာၿဖင့္

ဂ်စ္တူး ( မံုရြာ ) said...

က်န္းမာပါေစမဂၤလာပါ ကိုေဇာ္
မုန္တိုင္းမက်ခင္ ျငိမ္သက္ျခင္းမ်ိဳးနဲ ့ တိတ္ဆိတ္ေနၾကပါစို ့ဆုိတာက----မုန္တိုင္းလာေတာ့
မယ္ဆိုတဲ ့သေဘာလား---ကိုေဇာ္ မုန္တိုင္းတိုက္ရင္
ၾကည့္လည္းတိုက္အံုးေနာ္-ေတာ္ေနၾကာဟိုက FB မွာလာ
ငိုေနမွအခက္-

Anonymous said...

သိပ္ေကာင္းလြန္းတယ္ဗ်ာ ရိုးရိုးသားသားေျပာရရင္ အခုေခတ္မွာက ဘေလာ့ေရးသူတိုင္းလိုလို ကဗ်ာေတြေရးတတ္ၾကတယ္ ေရးတိုင္းလည္းစကားလံုးေတြက အစစ္လို႕သိပ္မထင္ဖူး အတုေတြမ်ားတယ္ ကိုေဇာ္ရဲ႕စကားလံုးေတြကေတာ့ ဖ်ားနာေနတဲ့ အေတြးမွာ နာသာခံခက္ ဖြင့္ဟလာတဲ့စကားစုေတြဘဲဗ်ာ...ဒီကဗ်ာကိုဖတ္ျပီးေတာ့ ဘယ္လိုခံစားရသလဲဆိုရင္ သဲတစ္ဆုပ္ကို ကိုင္ဖို႕ ေတာ္ေတာ္ ၾကိဳးစားရဦးမွာကို နားလည္လိုက္မိတယ္ အားေပးေနလွ်က္ပါ ....။ ။

ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔) said...

ဟုတ္ပါ့ အလြမ္းမပါဘူး။ အၾကမ္းေတြ ခ်ည္းဘဲ။ ဒါေပမဲ့ အရမ္းမုိက္ပါတယ္။
ဘယ္လုိကဗ်ာအမ်ိဳးအစားျဖစ္ျဖစ္ ဘီစီေခတ္ ကဗ်ာက စၿပီး မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ကဗ်ာေတြထိ အားလုံးကုိ ခံစားတတ္ေၾကာင္းပါ။ ေရးၿပီးရင္ေတာ့ တင္သာတင္လုိက္ ျမင္ရင္ လာဖတ္ဖုိ႔ အဆင္သင့္ပါဘဲ။ း))

ခင္မင္လွ်က္

မဒမ္ကိုး said...

ကဗ်ာကတကယ္ေကာင္းတာ
အဲလိုေရးတတ္ခ်င္တယ္
ဒါေပမယ္႕ထြက္မလာဘူး
အဲလိုအိုင္ဒီယာေတြ
စခ်င္ေနာက္ခ်င္တဲ႕စိတ္ရယ္ ေပ်ာ္ေစခ်င္တဲ႕စိတ္ရယ္ပဲရွိေနတယ္
ဘယ္ေလာက္စိတ္ဆင္းရဲရဲ သူမ်ားေတြကိုရီေစခ်င္ေတာ႕
အဲလိုရသေျမာက္တဲ႕ကဗ်ာေတြကထြက္မလာဘူး
(အမွန္ေတာ႕မေရးတတ္တာပါအကိုေရ း)

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

မဒိုးကန္

kiki said...

အံမယ္... ကိုေဇာ္ၾကီးက ဒါမ်ိဳးေတြလည္း ျဖစ္တယ္။
အလြမ္းမပါဘူး ဆိုေပမဲ့ လြမ္းရိပ္ေတြ ျမင္ေနရတယ္..
(ဒါေပမဲ့ ပံုထဲက ဆံစေတြ နဲ့ စကပ္ေလး လြင့္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးကို .. ေသခ်ာ မျမင္ရဘူး ကြယ္...။ ေနာက္တပုဒ္မွာ ထင္ရွားစြာ ျပ ပါ .. း)

ညီရဲ said...

အခ်စ္မွာ ကိန္းဂဏန္း ရွိဘူး ဆိုတဲ့ စကားကုိ ၾကိဳက္တယ္ အစ္ကို...
အစ္ကိုေျပာတာ မွန္တယ္
ကဗ်ာဆိုတာ ရင္ထဲက လာတဲ့အသံ

ကၽြန္ေတာ္လဲ ကဗ်ာေလးေတြ ေရးျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ စိတ္တိုင္းမက်လို ့ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ပဲ သိမ္းထားလိုက္ေတာ့တယ္။

Anonymous said...

Bravo !!!
ခံစားအားေပးသြားပါေႀကာင္း...

သဒၶါလိႈင္း said...

ကိုေဇာ္
ကမၻာေျမရဲ႕တေနရာက တစံုတေယာက္ ခံစားနားလည္ေပးႏိုင္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳမိတယ္။
ခံစားမႈနဲ႔ေတြးတဲ့အေတြးတိုင္းကလည္း သက္ဝင္ေနမွာပါေလ။
ခင္မင္လ်က္
သဒၶါ

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ကုိေဇာ္ေရ
အရမ္းေကာင္းတဲ႔ကဗ်ာကုိရင္ဘတ္နဲ႔ဖတ္ခဲ႔ပါတယ္
အခ်စ္မွာ ကိန္းဂဏန္း ရွိဘူး ဆိုတဲ့ စကားကလဲ
မွန္လြန္းေနတယ္
ခင္မင္တဲ႔ jasmine

ေနေရာင္ said...

ကဗ်ာဆုိတာကုိ က်ေနာ္ မသိပါဘူး
တစ္ခါတစ္ေလ ကုိယ္ စိတ္ထဲမွာ ရွိတာေတြ ခ်ခ်ေရးမိတယ္
ဘယ္သူ႔တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ ေျပာျပလုိ႕မရတာေတြ မေျပာျဖစ္တာေလးေတြကုိေပါ႔
အဲဒီလုိေလးေတြ ေရးေရးထားထားကုိ - တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတြ႕သြားျပီး-
ဟာ မင္းကဗ်ာက ဘယ္ဆုိးလုိ႕လဲ နဲ႕ မင္းကဗ်ာက ဘာေတြေရးထားသလဲကြာ ေျပာခံရတာေတြလည္း ရွိတယ္
အဲဒီေတာ႔မွ ေၾသာ္ ငါေရးေရးထားမိတာ ကဗ်ာလားလုိ႕ေတာင္ ဒြိဟျဖစ္မိတယ္-
က်ေနာ္ ေရးဖုိ႕စိတ္ကူးထားတာ အမွန္ကေတာ႕ သီခ်င္းစာသား အတြက္ေတြလည္း ရည္ရြယ္ျပီးေရးထားတာလည္း ရွိတယ္ ေနာက္ျပီး
ေျပာျပလုိ႕ မရတဲ႕ ေဒါသေတြ ၀မ္းနည္းမွုေတြ စုိးရိမ္စိတ္ေတြ အားလုံးကုိ ထြက္ေပါက္တစ္ခုနဲ႕ ခ်ခ်ေရးထားမိတာေတြပါပဲ -
ကုိေဇာ္ ေျပာတဲ႕အတုိင္း ရင္ထဲက လာတဲ႕အသံ ဆုိတာေတာ႕ အမွန္ပဲဗ်ာ

ေတာက္ပၾကယ္စင္ said...

ကုိေဇာ္ေရ မဂၤလာပါ ဘာတဲ့လဲ ကိုယ့္ကိုေျမွာက္မွန္းမသိရင္ ၁၀၀% ၊ ေျမွာက္မွန္းသိေနရင္ ၅၀% တဲ့။ ဟုတ္လား။ အဲဒါေလးကို ေတာ္ေတာ္သေဘာက်မိတယ္။ ကဗ်ာဆုိတာေလ ဘုန္းဘုန္းသိသေလာက္ ေျပာျပရရင္ေတာ့ က၀ိ ဗႏၶတီတိ ကဗ်ာ ဆုိၿပီး ၀ိၿဂဳိလ္ျပဳႀကတယ္။ ၀ိၿဂဳိလ္ျပဳတယ္ဆုိတာ ဘုန္းႀကီးစာေတြမွာ သုံးတဲ့အသုံးအႏႈန္းပါ။ ၀ါက်ဖြဲ႕လုိက္တာပါပဲ။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ က၀ိ-ပညာရွိတုိ႔သည္၊ ဗႏၶတိ-ဖြဲ႕ႏြဲ႕သီကုံးတတ္ႀကေလ၏၊ ဣတိ-ထုိ႔ေႀကာင့္၊ ကဗ်ာ-ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ကိုေဇာ္...

အလြမ္းျမိဳ႕ said...

ကိုေဇာ္...

လာတယ္ေနာ္။ အလြမ္းမပါေသာ ကဗ်ာကို လာအားေပးသြားတယ္။ အလြမ္းက ဘယ္္ပါလာေတာ့မွာလဲ။ အလြမ္းနဲ႔ သူက က်န္ခဲ့ျပီကိုး..
စကားလံုးေတြက ေျမွာက္တယ္။
ကမၻာေျမရဲ႕ တစ္ေနရာက..ဆိုေတာ့...အဟီး..ရန္ကုန္ျပန္ တုန္းက အင္ မိသြားလို႔ေနမယ္ ကိုေဇာ္က။။။ အားေပးေနတယ္ ကိုေဇာ္ေရ။ ညီမ ရဲ႕ သင္ဆရာ တစ္ဦးပါဘဲ။

မဒိုးကန္ ကလည္း ဘယ္ကေန ေရာက္လာပါလိမ့္။။


ကိုေဇာ့္ကိုခင္တဲ့
အလြမ္းျမိဳ႕

Anonymous said...

အကိုၾကီးကိုေဇာ္.......
ကဗ်ာ ေကာင္း မေကာင္း
မသံုးသပ္ တတ္ေသးေပမယ့္
အကို႔ ကဗ်ာ တစ္ေၾကာင္းျခင္းရဲ႕ အထက္မွာ
ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ အက္ သြားတာကို သိတယ္
ခံသားခ်က္ေတြ ထပ္တူက် ခဲ့တာလား
ကၽြန္ေတာ္ အေတြး ေတြႏွင့္ ေမ်ားေနစဲပါ။

ဟန္ၾကည္ said...

ဟား......ေကာင္းသဗ်ာ...ဒီတစ္ခါေတာ့ တကယ့္ကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ခံစားျဖစ္သြားတယ္...ဖတ္ရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကို ျပန္ငံု႕ၾကည့္မိတယ္...ဒါေပမယ့္ မီးသတ္ကားကေတာ့ ဥၾသမဆြဲေတာ့ဘူး ကိုေဇာ္ေရ...ျပာက်သြားၿပီးသားမွန္း သိေနလို႔ျဖစ္မယ္...

ကဗ်ာေတြကို ႀကဳိက္ျခင္းမၾကဳိက္ျခင္းဟာ ဖန္တီးသူနဲ႔ ဆိုင္တာမွမဟုတ္ဘဲေလ...ခံစားသူနဲ႔ပဲဆိုင္တာပါ...အႏုပညာသမားတစ္ေယာက္ဖန္တီးထားတဲ့ အႏုပညာပစၥည္းဟာ ပုဂၢလိကပိုင္ဘ၀ကေန ကင္းလြတ္သြားၿပီး ခံစားသူပိုင္ျဖစ္သြားၿပီမို႔ ေရးသမွ် တင္စမ္းပါဗ်ာ...ရပိုင္ခြင့္ေလးေတာ့ ခံစားသူဘက္က ေတာင္းပါရေစ...

လင္းေခတ္ဒီႏို said...

၁၅၀၀ ျပည့္မွ ခ်စ္ႀကေႀကးဆိုရင္
ခရီးေ၀းပါတယ္ခ်စ္သူရယ္
အခ်စ္မွာ ကိန္းဂဏာန္းမရွိဘူး ။

း)

ေမသိမ့္သိမ့္ေက်ာ္ said...

ကိုေဇာ့္ကဗ်ာကို ေသခ်ာခံစားၾကည့္ပါတယ္။ ေၾကကြဲလြမ္းဆြတ္မႈေတြလည္း အမ်ားၾကီး ကူးစက္သြားပါတယ္။


ခင္တဲ့
ေမသိမ့္

ေႏြမင္းလြင္ said...

ကမၻာေၿမရဲ့ တစ္ေနရာက တစ္စံုတစ္ေယာက္
အတြက္ ဆိုေတာ့ ေတြ႕ဆံုခြင့္ ရပါေစ ကိုေဇာ္......
ကိုေဇာ့္ ကဗ်ာေတြ ကိုဖတ္ရတဲ့ လူတိုင္းကေတာ့ ကိုေဇာ့္
ကို ေၿမွာက္တာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး...အေတြးေတြ ဆိုေပမဲ့လည္း ခံစားခ်က္ေတြပါလို႕ ကဗ်ာ ေကာင္းၿဖစ္
လာတာေပါ့..ခံစားသြားပါတယ္ ကိုေဇာ္
ခင္မင္ေလးစားစြာၿဖင့္

မိုးယံ said...

အဲသလို မညားေလ ဖတ္ေကာင္းေလ.ပဲ။

“ မုန္တိုင္းမက်ခင္ ၿငိမ္သက္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႕
တိတ္ဆိတ္ေနၾကပါစို႕။ ”

အဲဒီ အပိတ္ေလး သေဘာက်တယ္ ဦးေလးေဇာ္။

mstint said...

ပါရမီရွင္ေတြက်ေတာ့လည္း ကေလာင္တစ္ခ်က္ ျခစ္လိုက္တာနဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ရင္ထဲကက်လာပါလား။
အရင္တုန္းက ကဗ်ာေလးေတြက ကာရံေပရံေလးေတြနဲ႔ စပ္တာေလးေတြ။ ဒီေခတ္ကဗ်ာေတြက်ေတာ့ စကားေျပကဗ်ာဆိုေတာ့ သိတ္ေတြးေနစရာမလိုဘူးထင္တယ္ေနာ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

Anonymous said...

ကဗ်ာက ဖတ္ရင္းဖတ္ရင္း
စကားလံုးေတြက
တန္ရွင္ ေတြ တတ္လာတယ္ ..
ခံစားခ်က္ အပီအၿပင္ကို ေရးထားတယ္နဲ႕တူတယ္ .. း))

ခင္မင္လွ်က္
ေဆာင္းႏွင္းရြက္

WWKM said...

အလြမ္းေတြေ၀ေနတဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဆိုေတာ႔ ဖတ္လို႔ေကာင္း၏။
အျမဲတမ္းပဲ အလြမ္းေတြကိုေပြ႔ပိုက္ရင္း ကဗ်ာေကာင္းေတြေရးနိုင္ပါေစ ကိုေဇာ္ေရ. :)

မအိမ္သူ said...

အေတြးဆိုတာလဲ ခံစားခ်က္တခုခုကေန ေပါက္ဖြားလာတာပဲမဟုတ္လား ကိုေဇာ္ေရ။ ခံစားၿပီးမွ ေတြးလို႔ရတာပါ။ ကိုေဇာ့္ကဗ်ာက အေတြးနဲ႔ေရးတဲ့ ကဗ်ာေပမယ့္ အဖြဲ႔အႏြဲ႔ မွာခံစားခ်က္ေလးေတြပါေနတယ္။ ကဗ်ာကို ခံစားတတ္ဖို႔ကေတာ့ ဖတ္သူနဲ႔ပဲ ဆိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ေရးသူနဲ႔ဖတ္သူ ခံစားခ်က္ခ်င္း ထပ္တူက်သြားခဲ့ရင္ ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္လို႔ ဆိုႏိုင္ေနၿပီပဲ။

yinminkhine said...

မွန္တယ္ကိုေဇာ္
“ ကဗ်ာ ဆိုတာ ရင္ထဲက လာတဲ့ အသံ ” ပါ
ေလးစားပါတယ္ကိုေဇာ္

ကဗ်ာေကာင္းေလးကိုဖတ္ခြင့္ရတာ

က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

ေျပာင္ေလး said...

အကိုေရကြ်န္ေတာ္ကေတာပုဂံဘယ္မွာလဲမေရာက္ဖူးေတာ့မသိေပမယ့္ေက်ာခိုင္းၿပီးသြားေနမိတယ္ထင္တယ္ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာခံစားခ်က္ေတြေလ အၿမဲအားေပးလ်က္ပါ

MMO GROUP said...

အကိုရဲ့ကဗ်ာေလးကိုအရမ္းၾကိုက္သြားတယ္။ copy ကူးသြားတယ္ေနာ္။ အကိုရင္ထဲကလာတဲ့အသံေလးေတြကိုမ်ားမ်ားခ်ေရးေပးပါ

MMO GROUP said...

ရင္ထဲကလာတဲ့ကဗ်ာေလးပါ။ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ

Anonymous said...

If you want your therapeutic Male sizegenetics as performed by a handsome and sexy Gay sizegenetics therapist, you will need to go onto the website sexy masseur. They list a very wide range of professionals which are well versed while in the different styles, types and techniques. China and India is possibly known for their great methods to improve the length and girth of the male vital organ, but how over the other parts of one's world? Surely, other countries also have their own individual distinct methods to enlarge one's penis sizegenetics naturally. One country that has a unique way to start is Indonesia.
http://sizegenetics-reviewx.tumblr.com/