ေဖေဖ နဲ႔ ေျပေျပျပစ္ျပစ္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တဲ႔ တစ္ေန႕ကေပါ႔။ လမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သိျပီး ေဖေဖ နဲ႔ ခင္တဲ႔ ေဖေဖ႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကို လမ္းမွာ အလ်ားလိုက္ တစ္ခုခုကို ကိုင္တြဲရင္း ေလွ်ာက္လာတာကို ျမင္ရတယ္။ ထိုသူ ကိုင္တြဲလာတာက သူ႕အေမ။
“ ဘယ္က ျပန္လာတာလဲ။ ”
ဆိုျပီး ခပ္ညံ့ညံ့ လူေတြလို ေဖေဖက သိသိၾကီးကို မသိသလိုနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္မေနဘူး။ သူတို႔လာတာကို ေတြ႕ေနကတည္းက သူတို႔ ေဆးခန္းက ျပန္လာမွန္း သိသာတယ္။ ထိုသူရဲ႕ အေမ အသက္ၾကီးလို႔ လူၾကီးေရာဂါနဲ႔ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာကို ရပ္ကြက္ထဲက လူေတြ သိေနၾကတာပဲေလ။
“ ေဆးခန္းက ျပန္လာျပီလား။ ဘယ္လိုေနလဲ အန္တီ။ ”
ေဖေဖက ဒီလို ဒဲ႔တိုးေမးတယ္။
“ သက္သာပါတယ္ကြယ္။ ”
ဆိုျပီး လူၾကီးေတြရဲ႕ လက္သံုးစကားကို ဒိုင္းအျဖစ္ ထုတ္ကာတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ထိုသူ႕အေမက လက္ထဲက လက္ကိုင္ပုဝါေလးကို သူ႕ရဲ႕ မ်က္ဝန္းေထာင္႔ခ်ိဳးေတြကို အသာအယာတို႔ျပီး သုတ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ မ်က္ရည္ မဟုတ္ဘူး။ သူ႕မ်က္ဝန္းေထာင္႔မွာ ကပ္ေနတဲ႔ “ မ်က္ေခ်း ” ေလးကို ၊ “ မ်က္ဝတ္ ” ေလးကို။
တစ္ခြန္း ႏွစ္ခြန္း ကၽြန္ေတာ္နားလည္တဲ႔ ဘာသာစကားနဲ႔ပဲ ေဖေဖ နဲ႔ သူတို႔ စကားေျပာ ႏႈတ္ဆက္ျပီး ကိုယ္႕ခရီး ကိုယ္ထြက္လာတယ္။ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္လာေတာ႔ ေဖေဖက ျငိမ္ျပီး အတိတ္ေတြကို ေတြးေနပံု ရတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ အေဝးကို ေငးရင္း ကိုင္ထားတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔လက္ကို ညွစ္လိုက္တယ္။ ေဖေဖက ေျပာစရာ တစ္ခုခု ရွိရင္ ဒီလိုပဲ သတိေပးသလို တစ္ခုခုနဲ႔ သတိရွိေအာင္ လုပ္ျပီးမွ ေျပာတတ္တယ္။ မၾကားရ မရွိေတာ႔ဘူးေပါ႔။
“ ေဖေဖ႔ ေဖေဖ ၊ သားဖိုးဖိုး ဆံုးခါနီးတုန္းကလည္း မ်က္ဝတ္ ( မ်က္ေခ်း ) ေတြ အရမ္းထြက္တယ္။ ေဖေဖတို႕ကလည္း အေတြ႕အၾကံဳ မရွိေတာ႔ မသိဘူးေပါ႔ေလ။ သူ႔ ရင္ထဲမွာ ေနမေကာင္းတာကို မ်က္လံုးမွာ မ်က္ဝတ္ေတြ အေနနဲ႔ လာျပီး ထြက္တာ။ လူကသာ ဟန္ေဆာင္ေနလို႔ ရတာ မ်က္ဝတ္ကိုေတာ႔ ဟန္ေဆာင္လို႔ မရဘူး။ သားသမီးေတြ ၊ မိန္းမ စိတ္ညစ္မွာ စိုးလို႔ ဟန္ေဆာင္ျပီး ေနေနတာ ထင္တယ္။ လက္ကိုင္ပုဝါေလး တကိုင္ကိုင္နဲ႔ မ်က္ဝတ္ေတြကို သုတ္ေနတာ။ ”
“ ေၾသာ္. . ဖိုးဖိုးက ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ. . ဟင္။ ”
“ သား ဖိုးဖိုးက အသည္းေရာင္ေနတာေလ။ ကိုယ္တိုင္ ဆရာဝန္ ဆိုေတာ႔ သူ႕ဖာသာ ေဆးေတြ ေသာက္ျပီး ၾကိတ္ကုေနတာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ သူ႕ရင္ထဲမွာ ခံစားေနရတာ သူပဲ သိမယ္ ထင္တယ္။ ေနာက္ေတာ႔ လံုးဝ မဟန္ႏိုင္မွ ေဖေဖတို႔ သိၾကရတာ။ ”
“ ဒါဆို မ်က္ဝတ္ ၊ မ်က္ေခ်း ဆိုတာ လူေတြ ေနမေကာင္းလို႔ ထြက္တာေပါ႔။ ”
“ ဟုတ္တယ္ သားရဲ႕။ လူတစ္ေယာက္က သာမာန္အခ်ိန္ အိပ္ယာႏိုးလို႔ မ်က္ဝတ္ ထြက္တယ္ ဆိုတာ မအိပ္ခင္က ဝင္ထားမိတဲ႔ ဖုန္ေတြကို မ်က္ဝတ္ အေနနဲ႔ ထုတ္ေပးတာ။ ဒါကို သာမာန္ အခ်ိန္ေတာင္မွ မ်က္ဝတ္ေတြ ခဏခဏ ထြက္ေနရင္ ဒါ သာမာန္ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး။ ”
“ ေၾသာ္ . . ဒီလိုလား။ ”
ဒီလိုနဲ႔ ေန႕ရက္ေတြကို ျဖတ္သန္းျပီး ကၽြန္ေတာ္ အသက္အရြယ္ ရလာေတာ႔ လူေတြ ေျပာေျပာေနတဲ႔ စကားေလး တစ္ခြန္းက နားကေန တဆင္႔ ရင္ထဲကို ေဆာင္႔ၾကီး ေအာင္႔ၾကီး ဝင္လာေတာ႔တယ္။
“ သူမ်ား မ်က္ေခ်းပဲ ျမင္ျပီး ကိုယ္႔မ်က္ေခ်း ကိုယ္မျမင္ဘူး။ ”
တဲ႔။ ဘယ္သူကမ်ား ကိုယ္မ်က္လံုး အစစ္နဲ႔ ကိုယ္႕မ်က္ေခ်း ကိုယ္ ျပန္ျမင္ရလို႔လဲ။ မ်က္လံုးကို သံုးျပီး ေၾကးမံု အကူအညီ နဲ႔သာ ကိုယ္႔မ်က္ေခ်း ကိုယ္ျမင္ၾကရတာ။ သူမ်ား မ်က္ေခ်းက်ေတာ႔ ကိုယ္က ကိုယ္႕မ်က္လံုးနဲ႔ ကိုယ္ ျမင္ရတာ ဘာမ်ား ဆန္းလို႔လဲ။
တကယ္ ဆန္းတာက သူမ်ားမွာ မ်က္ေခ်း ဘာလို႔ ထြက္ေနတယ္ ဆိုတာကို မခံစားတတ္တာက ဆန္းေနတာ။ ကိုယ္ကေတာ႔ ေနေကာင္းေနသူ ဆိုေတာ႔ မ်က္ဝန္းမွာ ဘယ္လိုလုပ္ မ်က္ေခ်းက ရွိေနမလဲ။ သူမ်ား မ်က္ဝန္းမွ မ်က္ေခ်းေတြ ေတြ႕ေနရျပီ ဆိုရင္ သူ မ်က္လံုး တစ္ခုခု ျဖစ္ေနလား ဒါမွမဟုတ္ သူေနမေကာင္းဘူး လား လို႔ ဘယ္ႏွစ္ခါမ်ား လူေတြ ခံစား စဥ္းစားမိပါသလဲ။
“ သူငယ္ခ်င္းေရ မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ဝတ္ေတြ ၊ မ်က္ေခ်းေတြနဲ႔ ေနမွ ေကာင္းရဲ႕လား။ ”
လို႕ ဘယ္ႏွစ္ခါ ေမးဖူးပါသလဲ။
“ သူငယ္ခ်င္းေရ မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ဝတ္ေတြ ၊ မ်က္ေခ်းေတြနဲ႔ ေနမွ ေကာင္းရဲ႕လား။ ”
လို႕ ဘယ္ႏွစ္ခါ ေမးဖူးပါသလဲ။
ဒါေၾကာင္႔ သူမ်ား မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ေခ်းကို ျမင္တယ္ ဆိုတာ မထူးဆန္းပါ။ ဘာေၾကာင္႔ သူ႕ မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ေခ်းေတြ ရွိေနရတာလဲ ဆိုတာကို ျမင္ေအာင္ မၾကည္႔တတ္တာကေတာ႔ ထူးဆန္းပါတယ္။ သူမ်ား မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ေခ်းကို ျမင္ေအာင္ မၾကည္႕တတ္သူေတြ ဆိုမွေတာ႔ သူ႕မ်ား ရင္ထဲကို ဘယ္လိုလုပ္မ်ား ျမင္ေအာင္ ၾကည္႔တတ္ပါေတာ႔မလဲ။ သူ႕ရင္ထဲမွာ ဘာျဖစ္ေနမလဲ ၊ သူဘယ္လို ခံစားေနရမလဲ ဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ား ခံစားတတ္ပါေတာ႔မလဲ။
“ သူမ်ား မ်က္ေခ်းပဲ ျမင္တယ္ ဆိုတာ မဆန္းလွပါ။ ဘာေၾကာင္႔ သူ႕မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ေခ်းေတြ ရွိေနရတာလဲ ဆိုတာကို မျမင္တတ္တာကေတာ႔ တကယ္ကို ဆန္းတယ္။ အင္းေလ . . . သူမ်ား အေပၚမွာ ခံစား နားမလည္တတ္သူေတြ အဖို႕ကေတာ႔ ကိုယ္႕မ်က္ေခ်း ကိုယ္ မျမင္ပဲ သူမ်ား မ်က္ေခ်းပဲ ျမင္တယ္ ဆိုျပီး အျပစ္ေျပာၾကမွာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ မ်က္ဝန္းထဲက မ်က္ေခ်းေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ဂရုစိုက္ မေနမိပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေတြပဲ ျဖစ္ေနပါေစ။ ဒါေပမဲ႔ သူမ်ား မ်က္ဝန္းေတြထဲက မ်က္ေခ်းေတြကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဂရုစိုက္မိတတ္ပါတယ္။ သူတို႕ဘာေတြမ်ား ျဖစ္ေနၾကလဲ ၊ သူတို႕ ဘာေတြမ်ား ခံစားေနရလဲ ၊ ေနေကာင္းရဲ႕လားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သတိထား ေမးမိတယ္။ ”
17.6.2005 ( စာအုပ္ထဲက ေန႕စြဲပါ။ )
*** ကၽြန္ေတာ္႔ အေတြးမွတ္စုမ်ား စာအုပ္ထဲကပါပဲ။ အခုလို မ်က္စိမေကာင္းလို႔ မ်က္ဝတ္ေတြ ထြက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ဆို ပိုျပီး ခံစားမိပါတယ္။ ***
ကိုေဇာ္ ခံစားပံုေဖာ္သည္။
27.4.2010 - 11.41 AM
.
8 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ေရာက္လာခဲ့ပါေၾကာင္းးးး
ေနာက္တစ္ခါ သူမ်ားမ်က္စိေရာ ကိုယ့္မ်က္စိပါ ဂရုစိုက္မိဖို႔ သိလိုက္တယ္။
ေက်းဇူးးးပါ။
ၾသ ဒီလိုလား အခုမွ သိပါတယ္
ေရႊစင္
အေတာ္မိုက္တဲ့ အျမင္ပဲဗ်။ က်ေနာ္ တခါမွ အဲ့လို မေတြးမိဖူးဘူး ။ ေက်းဇူးဗ်ာ ။ သူမ်ားမ်က္ေခ်းေတြ႕တဲ့အခါ လက္ညိႈးမထိုးေတာ့ဘူး ကူသုတ္ေပးဖို႕ သတိထား ႀကိဳးစားပါဦးမယ္ ။ ေနာက္လည္း လာဖတ္ပါဦးမယ္ ။
ကိုေဇာ္......
ေအာက္ဆံုးက စကားစုေလးႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ......။
မ်က္စိဘာျဖစ္သလဲကိုေဇာ္.....။
ကၽြန္ေတာ္က..... မ်က္စိသိပ္မေကာင္းလို႔ မ်က္မွန္တပ္ရတာ ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာခဲ့ၿပီမို႔ စိုးရိမ္တယ္...........။
အေၾကာင္းျပန္ေနာ္ဗ်........။
ခင္မင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
ေနာက္ဆို..
ကိုယ္မ်က္ေခ်း ကိုယ္အရင္ၾကည့္ရမယ္။ေနာက္ၿပီး သူမ်ားမ်က္္ေခ်းကိုလည္း ၾကည့္တတ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ မ်က္ေခ်းကေန ပို႕စ္ထြက္ေအာင္ ဗ၇းတာ အ့ံေရာ..။
ရင္ထဲက ေၿပာခ်င္တာေတြကို ၿမင္တယ္ကိုေဇာ္ေရ..
စာဖတ္ရင္း ၿပံဳးမိတယ္..
ကိုေဇာ္ေရးထားတဲ႔အေပၚက စာေႀကာင္းေလးကို သြားသတိရလိုက္တယ္..“ေသၿခာတာ တခုက ေရးတဲ႔စာနဲ႔ ေရးတဲ႔သူကို မေရာေထြးေစဖို႕ပါ”..ဆိုတာေလးပါ..း)
ပညာသားပါပါ ေရးထားတဲ႔ အကိုေတြရဲ႕စာေတြကိုဖတ္ၿပီး..ပညာယူသြားပါတယ္..
“ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခ်ိဳးၿဖဴငွက္ေလး” တေကာင္ ထားခဲ႔ပါတယ္...
ကိုေဇာ္ေျပာမွ..မ်က္ေခ်းထြက္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကိုေသခ်ာသိေတာ့တယ္....ေက်းဇူးပါကိုေဇာ္ေ၇
ဘယ္မ်က္ေခ်းပဲျမင္ျမင္ အျမင္က အေရးႀကီးတာေပါ့
ဒုိင္ေလးေကာင္းပါတယ္၊
Post a Comment