ႏိုင္ငံ
ဟိုးအေဝးကို ေငးလိုက္ေတာ႔
ဒီထက္ ပိုေဝးတဲ႔
မျမင္ရတဲ႔ ေနရာကို ျမင္တယ္။
ေျခေထာက္က ရပ္ေနေပမဲ႔
တစ္ခါတစ္ေလ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္သြားတတ္တဲ႔
ကိုယ္႔စိတ္ကို ကိုယ္ မႏိုင္။
ေရညွိေပေနတဲ႔ လမ္းေပၚမွာ
ရင္ေကာ႔ေလွ်ာက္ခဲ႔ျပီးမွ
ကတၱရာလမ္းေပၚမွာ
ေခ်ာ္လဲသူေတြကိုလည္း နားမလည္။
အိပ္မက္ေတြကို ထုတ္ျပီး
အေသအခ်ာ မီးပူတိုက္ခဲ႔ျပီးမွ
ၾကည္႔မိတယ္. . .
အိပ္မက္က အေၾကသားနဲ႔ ခ်ဳပ္လို႔။
သမိုင္းတစ္ခုကို ေရးဖို႔
ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုမွာ
တခ်ိဳ႕က သူရဲေကာင္းျဖစ္ျပီး
တစ္ခ်ိဳ႕က ကၽြန္ေတြ ျဖစ္သြားတယ္။
ေလပူေတြကို မရွဴခ်င္လို႔
ကိုယ္႔ဖာသာ ပုလင္းထဲ ဝင္ေနပါတယ္
ေအာက္က လာလာျပီး
မီးျမိွဳက္သြားၾကေလရဲ႕။
ဒါဆို . . .
အသက္ရွဴၾကပ္တယ္ ဆိုတာ
တစ္ခုခု မ်ားလား
ဒါေပမဲ႔ . . . အဲဒီ တစ္ခုခုက
ဘာလဲ ဆိုတာ မသိဘူး။
တစ္ခါတစ္ေလ . . .
တစ္ခုခုကို ေျပာခ်င္ေပမဲ႔
ဒီပါးစပ္ကို ဒီစကားက ျပန္ဆို႔ျပီး
မေျပာျဖစ္ေတာ႔. . .
ဒါ . . အ တာ မဟုတ္ဘူး
ဆို႔ ေနတာပါ. .။
တခ်ိဳ႕ေတာ႔ လူအ အိပ္မက္ လို႔ ေျပာၾကတယ္။
သူတို႕လည္း ေျပာခြင္႔ရရင္ ေျပာခ်င္မွာပဲ. .
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း . . .
နားေထာင္ခြင္႔ရရင္ နားေထာင္ခ်င္မိေသးတယ္. .
တရွည္တလ်ားေပါ႔. . ။
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ. . .ေျပာျပရဦးမယ္
ဟိုတေလာက ျပခန္းတစ္ခုမွာ
သြားမရွိပဲ ျပံဳးေနတဲ႔
အဘိုးအိုရဲ႕ ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ၾကည္႔လိုက္ရတယ္
သြားမရွိေပမဲ႔ သူ႔အျပံဳးမွာ အသက္ဝင္တယ္။
သြားရွိရဲ႕သားနဲ႔ လူေတြ
ဘာလို႔ မျပံဳးႏိုင္ၾကတာလဲ။
ငိုခ်င္ရင္လည္း ငိုေပါ႔
ကိုယ္႕မ်က္ရည္နဲ႔ ကိုယ္ပဲ
ဒါေပမဲ႔. . .ကမာၻကိုေတာ႔
မ်က္ရည္နဲ႔ မေဆးနဲ႔
သမိုင္းရိုင္းတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ. . .
ငါ႔အိပ္မက္ေတြ
ခုတ္ထိုးေျမလွန္
ၾကပ္ခိုးခံခဲ႔ရပါေပါ႔လား
အင္း . . .
အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ တစ္ရက္ရက္
ေနေရာင္ျခည္နဲ႔ ေလေအးဝဝ
ငါ . . .ရဦးမွာပါ။
အခု
ငါ . . ငိုမယ္ၾကံေတာ႔
ရည္ရြယ္ခ်က္ မသိေတာ႔ဘူး။
အခု
ငါ . . ငိုမယ္ၾကံေတာ႔
ရည္ရြယ္ခ်က္ မသိေတာ႔ဘူး။
ကိုေဇာ္
21.4.2010
.
1 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ကဗ်ာေတြ ေ၇းလွ ခ်ည့္လား...
ကိုေဇာ္ တစ္ခုခုခံစားေနပံု၇တယ္ဗ်ာ
Post a Comment