အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရရင္ ဒီရက္ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေနလို႔မေကာင္းပါ။ လူက အေကာင္းၾကီး ျဖစ္ေသာ္လည္း မ်က္လံုးက မေကာင္း။ မ်က္ရိုးေတြ ကိုက္ျပီး မ်က္လံုးေတြ ေအာင္႔ေနတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ႔ အဆံုး ေဆးခန္းသြားျပေတာ႔ ဆရာဝန္က ကြန္ပ်ဴတာ ၾကည္႔လားတဲ႔။ အဟင္း . . . အဟဲ.. . နည္းနည္းေတာ႔ ၾကည္႔ရတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ မင္း အလုပ္ကေရာ ကြန္ပ်ဴတာ နဲ႔ လုပ္ရတာလားတဲ႔။ အင္း . . ဒါလည္း ပါတယ္ လို႔။ ဒါဆိုရင္ ကြန္ပ်ဴတာ မၾကည္႔ပဲ တစ္လ နားရမယ္ တဲ႔။
ဘာ. . . . တစ္လ ဟုတ္လား။
တကယ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း လြန္တာေတာ႔ လြန္တယ္။ တစ္ေန႕မွာ အိပ္ခ်ိန္ကလြဲလို႔ သူ႕ကုိပဲ မ်က္ႏွာမူထားတာ. . ။ အခု ေနာက္ပိုင္း တရုတ္က ထုတ္တဲ႔ ေဆာ႔ဝဲလ္ ေလးတစ္ခုနဲ႔ ေဘာပြဲေတြကိုလည္း တိုက္ရိုက္ ၾကည္႔လို႔ရေနေတာ႔ ပိုဆိုး။ ေနာက္ျပီး ေနာက္ထပ္ ေဆာ႔ဝဲလ္ေလး တစ္ခုကလည္း ထြက္သမွ် ရုပ္ရွင္ေတြကို တိုက္ရိုက္တင္ေပးထားတယ္။ တရုတ္လိုေတြ ေအာက္က စာတန္းထိုး ျဖစ္ေနတာ တစ္ခုပဲ။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ အရင္လိုလည္း ေခြေတြ ဝယ္မၾကည္႔ရေတာ႔ဘူး။ ဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ကို အဆင္ေျပေနတာ။ ( အဲဒီေဆာ႔ဝဲလ္ေတြ အားလံုး ကၽြန္ေတာ္ Side Bar က “ ကိုေဇာ္ မွ်ေဝသည္။ ” ေနရာမွာ တင္ေပးထားပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ဆိုက္က သြားဆြဲရင္ ေနာက္ဆံုးဗားရွင္း ရႏိုင္လို႔ ဆိုက္ကိုပဲ တိုက္ရိုက္ ခ်ိတ္ေပးထားတယ္။ လိုခ်င္ရင္ အဲဒီက တဆင္႔ သြားဆြဲပါ။ )
ဒီေတာ႔ တစ္ေန႕ကို ၁၈ နာရီေလာက္က သူနဲ႔ပဲ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ေနမိတယ္။ ဒီေတာ႔ ၾကာေတာ႔. . . ျဖစ္ျပီေပါ႔။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၄ လေလာက္ကလည္း တစ္ခါ Warning ေပးေသးရဲ႕ ၊ ဟိ. . ၁၀ ရက္ေလာက္ နားလိုက္ပါတယ္။ အခုေတာ႔ သိသိသာသာကို မ်က္လံုးေတြက ဝါးတားတား ျဖစ္လာတယ္။ ငါေတာ႔ “ ေမ်ာက္မွန္ ” ေတာ႔ တပ္ရေတာ႔မယ္ ထင္တယ္။ ဆရာဝန္ကလည္း ေျပာလိုက္တယ္ေလ. . မနားရင္ေတာ႔ ေမ်ာက္မွန္ ဆိုပဲ။
ဒါေၾကာင္႔ ခုတေလာ အရင္က ေရးထားတာေလးေတြပဲ ကၽြန္ေတာ္ တင္ေနတာ. . ။ ကၽြန္ေတာ္႕ညီမ ေမြးေန႕ ပို႔စ္ေလးေတာင္မွ အရင္က ေရးထားတာနဲ႔ အေပၚက စာေလးေတြ ျဖည္႔ျပီး တင္လိုက္တာ။ အရင္က ေရးထားတာေလးေတြကို ဖတ္ျပီး Publish လုပ္ေပးလိုက္တာေတြပဲ မ်ားေနတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ညွစ္ျပီး သိပ္မေရးျဖစ္ပဲ ဖာသိဖာသာပဲ “ ဆား ” ခ်က္ေနမိတာဗ်။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြန္ပ်ဴတာ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မၾကည္႔ပဲ။ ဘာေတြ လုပ္ျဖစ္လဲ ဆိုေတာ႔ စာအုပ္ပံုၾကီးထဲ ဒိုင္ဗင္ ပစ္ထိုးမိတယ္။
ဖူး . . . ဖံုေတြ။
ဘာ. . . . တစ္လ ဟုတ္လား။
တကယ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း လြန္တာေတာ႔ လြန္တယ္။ တစ္ေန႕မွာ အိပ္ခ်ိန္ကလြဲလို႔ သူ႕ကုိပဲ မ်က္ႏွာမူထားတာ. . ။ အခု ေနာက္ပိုင္း တရုတ္က ထုတ္တဲ႔ ေဆာ႔ဝဲလ္ ေလးတစ္ခုနဲ႔ ေဘာပြဲေတြကိုလည္း တိုက္ရိုက္ ၾကည္႔လို႔ရေနေတာ႔ ပိုဆိုး။ ေနာက္ျပီး ေနာက္ထပ္ ေဆာ႔ဝဲလ္ေလး တစ္ခုကလည္း ထြက္သမွ် ရုပ္ရွင္ေတြကို တိုက္ရိုက္တင္ေပးထားတယ္။ တရုတ္လိုေတြ ေအာက္က စာတန္းထိုး ျဖစ္ေနတာ တစ္ခုပဲ။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ အရင္လိုလည္း ေခြေတြ ဝယ္မၾကည္႔ရေတာ႔ဘူး။ ဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ကို အဆင္ေျပေနတာ။ ( အဲဒီေဆာ႔ဝဲလ္ေတြ အားလံုး ကၽြန္ေတာ္ Side Bar က “ ကိုေဇာ္ မွ်ေဝသည္။ ” ေနရာမွာ တင္ေပးထားပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ဆိုက္က သြားဆြဲရင္ ေနာက္ဆံုးဗားရွင္း ရႏိုင္လို႔ ဆိုက္ကိုပဲ တိုက္ရိုက္ ခ်ိတ္ေပးထားတယ္။ လိုခ်င္ရင္ အဲဒီက တဆင္႔ သြားဆြဲပါ။ )
ဒီေတာ႔ တစ္ေန႕ကို ၁၈ နာရီေလာက္က သူနဲ႔ပဲ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ေနမိတယ္။ ဒီေတာ႔ ၾကာေတာ႔. . . ျဖစ္ျပီေပါ႔။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၄ လေလာက္ကလည္း တစ္ခါ Warning ေပးေသးရဲ႕ ၊ ဟိ. . ၁၀ ရက္ေလာက္ နားလိုက္ပါတယ္။ အခုေတာ႔ သိသိသာသာကို မ်က္လံုးေတြက ဝါးတားတား ျဖစ္လာတယ္။ ငါေတာ႔ “ ေမ်ာက္မွန္ ” ေတာ႔ တပ္ရေတာ႔မယ္ ထင္တယ္။ ဆရာဝန္ကလည္း ေျပာလိုက္တယ္ေလ. . မနားရင္ေတာ႔ ေမ်ာက္မွန္ ဆိုပဲ။
ဒါေၾကာင္႔ ခုတေလာ အရင္က ေရးထားတာေလးေတြပဲ ကၽြန္ေတာ္ တင္ေနတာ. . ။ ကၽြန္ေတာ္႕ညီမ ေမြးေန႕ ပို႔စ္ေလးေတာင္မွ အရင္က ေရးထားတာနဲ႔ အေပၚက စာေလးေတြ ျဖည္႔ျပီး တင္လိုက္တာ။ အရင္က ေရးထားတာေလးေတြကို ဖတ္ျပီး Publish လုပ္ေပးလိုက္တာေတြပဲ မ်ားေနတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ညွစ္ျပီး သိပ္မေရးျဖစ္ပဲ ဖာသိဖာသာပဲ “ ဆား ” ခ်က္ေနမိတာဗ်။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြန္ပ်ဴတာ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မၾကည္႔ပဲ။ ဘာေတြ လုပ္ျဖစ္လဲ ဆိုေတာ႔ စာအုပ္ပံုၾကီးထဲ ဒိုင္ဗင္ ပစ္ထိုးမိတယ္။
ဖူး . . . ဖံုေတြ။
ဖံုေတြေတာင္မွ ေတာ္ေတာ္ တတ္ေနပါေရာလား။ ဟုတ္ပါ႔ဗ်ာ။ အရင္က အျမဲလိုလို ဖတ္ျဖစ္တဲ႔ စာအုပ္ေလးေတြေတာင္မွ အခုေနာက္ပိုင္း သိပ္မကိုင္ျဖစ္ဘူး။ ဒီလို ေမႊရင္း ၊ ေနာက္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔စာအုပ္ အေဟာင္းေလး တစ္အုပ္ကို သြားေတြ႕တယ္။ စာအုပ္နာမည္က . .
“ ကၽြန္ေတာ္႔ အေတြးမွတ္စုမ်ား ”
ဆိုျပီး ေခါင္းစဥ္တပ္ထားတယ္။ ဒီေတာ႔မွ ဒီစာအုပ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္သတိရတယ္။ ေနာက္ ဒီစာအုပ္ေလး ေရးျဖစ္ေစတဲ႔ စာေလး တစ္ခုကိုလည္း သတိရတယ္။ ဒီစာေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ဒီစာအုပ္ေလး ျဖစ္လာေစလို႔ အမွတ္တရ ပထမဦးဆံုး စာမ်က္ႏွာမွာ တင္ထားတယ္။
အဲဒီစာေလးဟာ ဂ်ာနယ္ တစ္ေစာင္မွာ ဆရာ တာရာမင္းေဝ ေရးထားတဲ႔ အေတြးေလး တစ္ခုပါ။ လူသိနည္းလွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ သူငယ္ခ်င္း အိမ္က ဂ်ာနယ္မွာ သြားေတြ႕လို႔ ေတာင္း ျဖတ္ ျပီး စာအုပ္ ပထမဆံုး မ်က္ႏွာမွာ စာရြက္ကို ဓါးနဲ႔ ေလးဘက္ အကြက္ေလးေတြ လွီးျပီး အဲဒီ စာရြက္ေလးကို ညွပ္ထားခဲ႔တာ။
သတိရလို႔ ဖြင္႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ “ ဟာ . . ” ခနဲပဲ။ မရွိေတာ႔ဘူး။ အဲဒီ စာရြက္ေလး မရွိေတာ႔ဘူး။ ေလးဘက္ ေလးတန္စလံုး ညွပ္ထားတာ ဆိုေတာ႔ ထြက္ေတာ႔ မက်ႏိုင္ပါ။ တစ္ေယာက္ေယာက္ စာအုပ္ကို ယူဖတ္ျပီး ႏႈတ္မ်ား ယူသြားတာလား။ အဲဒီစာေလးက ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္ကို တန္ဖိုးရွိပါတယ္။ အဲဒီစာေလးေၾကာင္႔ တျခားေသာ အေတြးေလးေတြကို ေလွ်ာက္ေတြးျဖစ္ခဲ႔တာ. . .။ အခုေတာ႔ မရွိေတာ႔ဘူး။
ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္. . . “ ကၽြန္ေတာ္႔ အေတြးမွတ္စုမ်ား ” စာအုပ္ကိုလည္း မေတာ္လို႔ ေပ်ာက္ရွသြားရင္ ဆိုျပီး မျဖစ္ေသးပဲ ႏွေျမာလာမိတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ဘေလာ႔ေပၚ တင္ထားရင္ ေကာင္းမလားလို႔ ေတြးမိျပန္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒါေတြက ကိုယ္႕အတြက္ပဲ မွန္ႏိုင္ပါတယ္။ သူမ်ား အတြက္က်ေတာ႔ “ ရယ္စရာ မဟုတ္ဘူး ရူးစရာ ” ျဖစ္မ်ားေနမလားရယ္လို႔လည္း ေတြးမိျပန္ပါေလေရာ။ ဒါေၾကာင္႔ တင္ရႏိုးႏိုး မတင္ရႏိုးႏိုး ျဖစ္ေနတယ္။
တင္. . . . .
မတင္. . . . .
ခ်ီတုံခ်တံု ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီလိုလုပ္မယ္ကြာ ဆရာတာရာမင္းေဝ ရဲ႕ စာေလးကို အရင္တင္ၾကည္႔မယ္။ ဒါကို စာဖတ္သူေတြ အေနနဲ႔ ဖတ္လို႔ အဆင္ေျပတယ္ ဆိုမွ တျခားေသာ အေၾကာင္းအရာေတြကို ဆက္တင္မယ္ လို႔ စဥ္းစားျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီမွာလည္း ေျပာစရာ ရွိလာတာက ဆရာတာရာမင္းေဝ စာကို လူသိနည္းတယ္ ဆိုျပီး ကိုယ္႕စာလိုလိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။
ဒါေပမဲ႔ မူရင္းအတိုင္းေဖာ္ျပဖို႔ကလည္း ကၽြန္ေတာ္႕မွာ မူရင္းစာရြက္ေလးက ဘယ္ကို ခရီးထြက္သြားမွန္း မသိဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အလြတ္ေတာ႔ မွတ္မိေနပါတယ္။ အဲ. . မမွတ္မိတာက အဲဒီ စာေလးထဲက သီအုိရီ ႏွစ္ခု နဲ႔ ထို သီအိုရီ ကို ေဖာ္ထုတ္သူ ရဲ႕ နာမည္။ ဒါေတြကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ မမွတ္မိေတာ႔လို႔ မေဖာ္ျပႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ဘာလိုလဲ ဆိုေတာ႔ အဲဒီစာေလးက ၁၉၉၈ ခုႏွစ္က ဆိုေတာ႔ ၁၂ ႏွစ္ ၾကာေနခဲ႔ျပီဗ်။
ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္သလိုနဲ႔ ဆရာတာရာမင္းေဝ ရဲ႕ မူရင္းအတိုင္း အတတ္ႏိုင္ဆံုး ရေအာင္ ေဖာ္ျပပါ႔မယ္။ စာဖတ္သူမ်ား ဖတ္လို႔ အဆင္ေျပတယ္ ဆိုမွ ေနာက္ဆက္တြဲေတြ. . . . .။
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
အင္ဖစ္နတီ ( Infinity )
တစ္ခါက မ်ဥ္းျပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းက တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အခ်င္းမ်ားၾကတယ္။
“ ငါကေတာ႔ မ်ဥ္းျပိဳင္ ဆိုတာ အင္ဖစ္နတီ မွာ ဆံုတယ္ လို႔ ဆိုတဲ႔ သီအိုရီ ကို လက္ခံတယ္ကြာ။ ”
ဒီေတာ႔ ေနာက္ထပ္ မ်ဥ္းျပိဳင္ေလးကလဲ . . ေခါင္းေလး တရမ္းရမ္းနဲ႔။
“ ငါကေတာ႔ လက္မခံဘူး။ မ်ဥ္းျပိဳင္မွန္ရင္ အင္ဖစ္နတီ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဘယ္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ေတာ႔မွ မဆံုဘူး ဆိုတဲ႔ သီအိုရီ ကိုပဲ လက္ခံတယ္။ ”
ဒီေတာ႔ အရင္ ေျပာတဲ႔ မ်ဥ္းျပိဳင္ေလးက. . .
“ မ်ဥ္းျပိဳင္ဆိုတာ အင္ဖစ္နတီ မွာ ဆံုပါတယ္ ဆိုမွ . . .။ ”
“ မဟုတ္ဘူး. . ၊ မ်ဥ္းျပိဳင္မွန္ရင္ ဘယ္ေတာ႔မွ မဆံုဘူး။ ”
ဒီလို သူတို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အျပင္းအထန္ ျငင္းခုန္ၾကျပီး ၾကာလာေတာ႔ ေမာလာၾကတယ္။
“ ဒါဆို ဒီလို လုပ္မလား။ ငါတို႔ မ်ဥ္းျပိဳင္ ဆိုတာ အင္ဖစ္နတီ မွာ ဆံုတယ္ ၊ မဆံုတယ္ ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ သိရေအာင္ မင္းနဲ႔ ငါ အင္ဖစ္နတီ ကို ေရာက္ေအာင္ သြားၾကမယ္။ အဲဒီကို ေရာက္မွ ငါတို႔ ဆံုတယ္ ၊ မဆံုဘူး ဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ၾကမယ္။ ”
“ ေအး ေကာင္းတယ္။ အဲဒီလို ေကာင္းတယ္။ မင္းနဲ႔ ငါနဲ႔ အင္ဖစ္နတီကို ေရာက္ေအာင္ သြားၾကမယ္။ ”
ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ဟာ အင္ဖစ္နတီကို ေရာက္ေအာင္ ေျပးလာခဲ႔ၾကတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာလာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သူတို႔လည္း အသက္ေတြ ၾကီးလာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ သူတို႔ အင္ဖစ္နတီ လို႔ ေခၚတဲ႔ ေနရာၾကီးထဲကို ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ သူတို႔လိုပဲ မ်ဥ္းျပိဳင္ေတြ ၊ မ်ဥ္းေကြးေတြ ၊ မ်ဥ္းျပတ္ေတြ ၊ စက္ဝိုင္းေတြ အစရွိသျဖင္႔ အမ်ားၾကီးကို ေတြ႕လိုက္ၾကရတယ္။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းလာၾကရျပီး သူတို႔ကလည္း အသက္ေတြ ၾကီးရင္႕လာေတာ႔ သူတို႕ရဲ႕ ရုပ္သြင္ကလည္း ေျပာင္းလဲလာခဲ႔ျပီ။ သူတို႔ အင္ဖစ္နတီထဲ ေရာက္ေတာ႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေတြ႕ေအာင္ လိုက္ရွာၾကေပမဲ႔ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ျမင္ရင္ေတာင္မွ သူတို႕ ရုပ္သြင္ေတြက ေျပာင္းလဲသြားၾကေတာ႔ မမွတ္မိၾကေတာ႔ဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ဆံုလား ၊ မဆံုလား ဆိုတာလည္း သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း မသိေတာ႔ဘူး . .တဲ႔။
ဒါေၾကာင္႔ မ်ဥ္းျပိဳင္ တစ္ခုဟာ အင္ဖစ္နတီမွာ ဆံုတယ္ ၊ မဆံုတယ္ ဆိုတာလဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မမွတ္မိၾကေတာ႔ အခုထိ သက္ေသ မျပႏိုင္ေသးဘူး။
(တာရာမင္းေဝ)
(တာရာမင္းေဝ)
ကိုေဇာ္ ထပ္ဆင္႔ ခံစားတင္ျပသည္။
26.4.2010 - 6.01 AM
.
16 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ကိုေဇာ္ေရ..ဓါတ္ရွင္ၾကည့္လို႔ရတယ္လား...
ဒီလိုဆိုရင္..တိုင္းက်ဴး..
ျမင္းခြါရြက္ မ်ားမ်ားစားပါ။
က်ေနာ္ျဖစ္တုန္းက တေန ့ကို စားႏိုင္သေလာက္ စားတယ္။
ထမင္းစားတိုင္း ျမင္းခြါရြက္ ၂ စည္းေလာက္ ေရေဆးထည့္ထားတယ္။ တေန ့ကို မစားဘူးဆို ၅ စည္းကေန ၆ စည္းေလာက္ စားျဖစ္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက သုပ္စားဖို ့အႀကံေပးေပမယ့္ အလုပ္ရႈပ္လို ့ ဒီအတိုင္းပဲ စားျဖစ္တယ္။ တလျပည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ တပ္ထားတဲ့ မ်က္မွန္ ျဖဳတ္လို ့ရသြားတယ္။ အရင္က စာဖတ္ခ်ိန္ပဲ တပ္တဲ့မ်က္မွန္ကို ဆရာဝန္က မခြ်တ္တမ္းတပ္မွ ရမယ္ေျပာလို ့ ျမင္းခြါရြက္ေတြ တအားစားတာ။ စားေစခ်င္ပါတယ္။ အိပ္ခ်ိန္ ပံုမွန္ရေအာင္ ထားေပးဖို ့အႀကံေပးခ်င္ပါတယ္။
ငယ္တုန္းက အမ သိတ္ႀကိဳက္တဲ့ ဖီးစစ္ က်ဴ႐ွင္ဆရာ ဦးယံုေဝး ေျပာတာ သြားသတိရတယ္...
အခ်စ္ရယ္ မင္းနဲ႔တို႔ဘဝဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မဆံုႏိူင္ေတာ့ပါဘူးကြာလို႔ တေယာက္ေသာသူက ေျပာလာရင္ အားမေလွ်ာ့ပါနဲ႔ ဆံုႏိူင္ပါေသးတယ္လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့ အင္ဖနတီမွာ ဆံုၾကတာေပါ့တဲ့ အင္ဖနတီက ဘယ္မွာလဲဆိုေတာ့ သခႋ်ဳင္းကုန္းမွာ တဲ့ေလ....ဟားဟား ဆရာက ရယ္စရာသိတ္ေျပာတာ....အဲဒါ သတိရသြားတယ္....မ်က္မွန္ကေတာ့ မတပ္ရရင္ ပိုေကာင္းတယ္ေဟ့....:)
ေမ်ာက္မွန္ မတပ္ရေအာင္ ဂရုစိုက္ ကိုေဇာ္ေရ တပ္ရရင္ ပါ၀ါက ထပ္တိုးလာအံုးမွာ
ေမ်ာက္မွန္ကေတာ္ပါေသးတယ္။ ပုလင္းဖင္ကမွ အေတာ္ဆိုးတာ း))) (ေနာက္သြားတယ္)
တာရာမင္းေ၀ေရးထားတာေလး မွ်ေ၀တာေက်းဇဴးပါ။ မ်ဥ္းၿပိဳင္၂ေၾကာင္းက ၁ေၾကာင္းနဲ႔၁ေၾကာင္းမမွတ္မိေတာ့ ဘူးကိုး။ ဖတ္ၿပီးသေဘာက်မိတယ္။ း))
ေအာ္
မန္႕လို႕ရသြားျပီ။
မိေဇာ္ေရ က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ဟ.
က်န္းမာေရးေကာင္းမွ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ႏိုင္မွာ
စာေရးတာနဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာၾကည္႕တာ နည္းနည္းေလွ်ာ႕
က်ဳပ္ေတာင္ ၃ရက္မွ တစ္ပုဒ္ျဖစ္ေနျပီ..
စံခ်ိန္ေတြ ေလွ်ာ႕လိုက္ျပီဟ...
တစ္ခါတစ္ေလလဲ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေလးေတြလဲ
ေလွ်ာက္လုပ္ဦးမယ္ စာခ်ည္း ဖိေရးေနရတာ ပ်င္းလာျပီ..
ေမ်ာက္မွန္ေတာ႕ လိုအပ္ရင္တတ္
မတတ္ရရင္ေတာ႕ အေကာင္းဆံုးေပါ႕..
ေတာ္ၾကာ သရဲ မေၾကာက္ေတာ႕ဘဲ ျဖစ္ေနမယ္.. း) း)
က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေ၀႕.....
ဟုတ္တယ္။ တစ္ခါ တစ္ခါမွာ မွန္ကန္ေၾကာင္း သက္ေသျပၾကရင္းနဲ႕ ဆံုမွတ္ေတြ လြဲကုန္ၾကတယ္။
အတူူတူပါဘဲ..ကိုေဇာ္ေ၇..
ေက်ာင္းစာလုပ္ေတာ့လည္း...ဒီကြ်န္ပ်ဴတာ
ခ်က္ေတာ့လည္း ...ဒီကြ်န္ပ်ဴတာ
ၾကည့္ စ၇ာ ရွိေတာ့လည္း...ဒီကြန္ပ်ဴတာ
ပ်င္းလို ့ထိုင္မိေတာ့လည္း..ဒီကြန္ပ်ဴတာ
တစ္ေန ့တစ္ေန ့ဒင္းေ၇ွ ့မွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေန
တဲ ့အခ်ိန္ကိုက နည္းတာမွမဟုတ္တာ...
ခံနိုင္ရိုးလား ...ဒီမ်က္လံုးေတြ..
အခုေတာင္ခပ္တည္တည္လုပ္ေနတာ
၀ါးတားတားျဖစ္ခ်င္တယ္
မ်က္လံုးကေတာ့ တကယ္အေရးၾကီးတယ္..
ကၽြန္မလည္း အခု မ်က္လံုးအတြက္ နားေနရတယ္။
တာရာမင္းေ၀ရဲ့စာေတြ ကၽြန္မ အရမ္းၾကိဳက္တယ္။ အခုလို မွ်၀ေပးတာ ေက်းဇူးပါ
ေမ်ာက္မွန္မတပ္ခ်င္ရင္ေတာ႔ လုံး၀နားေပးလိုက္ပါဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္႔မွာလဲ ေမ်ာက္မွန္နဲ႔ဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔ဒုကၡကိုယ္သာသိပါတယ္။
အတိအက်မမွတ္မိရင္ စာတပုဒ္လံုး မတင္တာေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ လိုခ်င္တာေလး ျဖတ္ျပီး ကိုးကားတာဆိုရင္ေတာ႔ တမ်ိဳးေပါ႔။ ခုေနေတာ႔ ကိုယ္က အက်ိဳးအေၾကာင္းျပျပီး ေရးထားေတာ႔ ျပသနာမရွိဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ကာလေရြ႕ေလ်ာလာတ႔ဲအခါ နဲနဲရႈပ္ေထြးလာႏုိင္တယ္။ ထင္မိတာေျပာတာပါ။
အတိအက် မမွတ္မိဘူးလို႔ က်ေနာ္ မေျပာမိပါဘူး။
ရူပေဗဒဆိုင္ရာ သီအိုရီကို ရွာေဖြ ေဖာ္ထုတ္သူ ႏွစ္ေယာက္ နာမည္နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ သီအိုရီ နာမည္ပဲ က်ေနာ္ အတိအက် မေျပာႏိုင္လို႔ က်ေနာ္ ထည္႔မေရးတာပါ။ ဒါနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး က်ေနာ္ ညႊန္းဆိုလိုတာကိုမ်ား ထိခိုက္သြားသလား မသိဘူး။
တကယ္လို႔ က်ေနာ္က ရိုးသားစြာ ဝန္မခံပဲ ကိုယ္ေရးသလိုလိုနဲ႔ ေရးထားရင္လည္း ေတာ္ရံုတန္ရံု သိၾကမယ္ မထင္ပါဘူး။ အေတြးတစ္ခုကို ခ်ျပတာ ျဖစ္လို႔ ကာလအေလွ်ာက္ ေရြ႕ေလ်ာေျပာင္းလဲ သြားႏိုင္တယ္ ဆိုတာကေတာ႔ ေျပာဖို႔ မလိုေအာင္ မွန္လြန္းလွပါတယ္။
ဘာပဲ ေျပာေျပာ ေက်းဇူး..ကိုကလူသစ္
ကိုေဇာ္.......
ခင္ဗ်ား..... မ်က္စိကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ဗ်ာ......။
ကၽြန္ေတာ္...... မ်က္စိအားလံုး၀မေကာင္းခဲ့ရလို႔ စိုးရိမ္မိတာ........။
(ခ်စ္လို႔၊ ခင္လို႔.... ေျပာတာမွတ္ပါဗ်ာ........)
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
ကိုေဇာ္ေရ
ေရးထားတာေတြအားလုံးႀကိဳက္ပါတယ္
ေကာင္းတယ္
ကိုေဇာ္ကို လဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္
အခုလုိဖတ္စရာေလးေတြတင္ေပးထားတဲ့အတြက္
သမီးအ အခုမွ အြန္လိုင္းစသုံးတာဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္း မရွိတဲ့သမီးအတြက္ ကိုေဇာက္ ၀က္ဆိုက္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လို အေဖာ္ရပါတယ္ရွင္
ဘ၀ေပါင္း မ်ားစြာ ေရတြက္ရင္ ဆုံဘူးတာေပါ့ ကိုေဇာ္ရယ္ ခုခဏ ႀကည့္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္
တရားေတာ္ အတိုင္းေၿပာတာပါ ။ေကာင္းတယ္ မွတ္မိသလိုတင္တာ တူတာ မတူတာက အေရးမႀကီးဘူး စာေကာင္းေလးေတြ ဖတ္ရတာေပါ့ေနာ
မ်က္ေစ့ ကကြမ္းရြက္ မ်က္ေစ့နဲ ့မ်က္ခုံးေမြးနားက
နွာေခါင္း့ထိပ္မ်က္ရိုးနားကိုကြမ္းရြက္ကပ္ေပးပါ ေသးေသးေလးကပ္ထားပါ။
အိပ္ခ်ိန္ကိုေတာ့ အုပ္ထားလိုက္ကြမ္းရြက္ကို တအားေကာင္းပါတယ္ ေသခ်ာလုပ္ပါေနာ္။
ေမ်ာက္မွန္ မတက္ခ်င္ ရင္
အေကာင္းဆံုးက ကသိုင္းရႈ႕ အကိုရာ
.အေကာင္းဆံုးက ေတာ့ မီးကသိုင္း လို႕ ေျပာတယ္
ဟီးးး
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
(ဒုတိယ)
Post a Comment