မည္သူ မဆို အမွန္ ရွိသလို ၊ အမွားလည္း ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အျမင္ ၊ အေတြးမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ တာဝန္ယူရမွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ထပ္ဆင္႔ကူးယူျပီး တျခားေနရာမွာ ေဖာ္ျပခ်င္တယ္ ဆိုေသာ စာခ်စ္သူ သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို စာရဲ႕ ေအာက္တစ္ေနရာမွာ “ ကိုေဇာ္ ” ႏွင္႔ “ zaw357.blogspot.com ” ဆိုတာေလးကိုေတာ႔ ထည္႔ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။

{ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ႔ “ ေရးတဲ႔စာ ” နဲ႔ “ စာေရးသူ ” ကို မေရာေထြးေစဖို႔ပါ။ }

ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

အဇၨတေဂၢ ပါဏုေပတံ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစာၦမိ။


13 April 2010

3 ကၽြန္ေတာ္႔ရပ္ဝန္းမွာ . . .





အခု တေလာ ကၽြန္ေတာ္ ရပ္ဝန္းမွာ ျပႆနာေတြနဲ႔ ကိစၥေတြ ေတာ္ေတာ္ပြား သြားတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း အလုပ္ေတြမ်ားျပီး ေတာ္ေတာ္ခါးသြားတယ္။ 

ပထမဦးဆံုး စျဖစ္တာ စက္ရံုရံုးခန္းကို ေခါင္မိုးကေန တတ္ေဖာက္သြားတာပဲ။ ေဘးေအာက္က စတိုထဲမွာ အားလံုး အလုပ္လုပ္ေနၾကတယ္ ဆိုေပမဲ႔ ခိုးတဲ႔ သူက ရံုးခန္းေနာက္ဖက္က အုတ္တံတိုင္းကေန တြယ္တတ္ျပီး ရံုးခန္းေခါင္းမိုးကေန ေဖာက္ဝင္ ၊ မ်က္ႏွာက်က္ကိုထပ္ ေဖာက္ျပီး ဝင္သြားတာပဲ။ အလြန္ကၽြမ္းက်င္တဲ႔ သူခိုးဆိုေတာ႔ တပ္ထားတဲ႔ Alarm ေတြကို ပိတ္ျပီး ဝင္သြားတယ္။ သူ မပိတ္လိုက္ႏို္င္တာက CCTV ေတြ။ ဒါေၾကာင္႔ ရုပ္ပံုေတြကို ျမင္ရပါတယ္။ ထပ္ခက္ေနတာ ေမွာင္နဲ႔ မည္းမည္း ကုလား မီးေသြးနဲ႔ သြားတိုက္ထားသလို ျဖစ္ေနတယ္။ ဘာမွ မျမင္ရ။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ မနက္ မိုးလင္းခါနီး ၆ နာရီေလာက္မွာမွ Alarm ေတြက ရုတ္တရက္ ထျမည္တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ျပန္ေတာ႔ ဒီအခ်ိန္က အျပင္မွာ မိုးေတြက တဝုန္းဝုန္း အသံေပးျပီး ေစြလို႔။ အလုပ္ထဲက စူပါေတြေရာ ၊ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ၊ က်န္တဲ႔ သူေတြေရာ စက္ရံုကို ပတ္ၾကည္႔တာပဲ ၊ ဘာမွ မေတြ႕။ မိုးရြာလို႔ မိုးၾကိဳးေတြ ပစ္ရင္ ဒီ Alarm ကလည္း ေဖာက္ျပီး ထျမည္တတ္ေတာ႔ သိပ္လည္း ဂရုမစိုက္ဘူးဘူးေပါ႔။  ဂရုမစိုက္မိေပမဲ႔ Alarm ကေတာ႔ သူ႕တာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာ မရပ္မနား ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ပါေလေရာ။

မနက္မိုးလင္းလို႔ ေန႕ဆိုင္းသမားေတြ လာတဲ႔ အထိ Alarm ေလးက သီခ်င္းဆိုလို႔ ေကာင္းတုန္း . .အဲ. . ငယ္သံေတာ႔ ပါေနျပီ ျပာလို႔။ သူေဌး ေရာက္လာျပီး ရံုးခန္းကို ဖြင္႔ေတာ႔မွ အံဆြဲမွန္သမွ် ဖြင္႔ျပီး ရွာထားတာ ေတြ႕တယ္။ ညက ရွာထားတာကို သူတို႔ေတြ႕တာ မဆန္းပါ။ ဆန္းတာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညဆိုင္းသမားေတြကိုပါ သူေဌးက ေခၚေတြ႕တာပါပဲ။ 

* ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ။
* ဘာေၾကာင္႔ မၾကားၾကတာလဲ။
* ဘာေတြ လုပ္ေနၾကလဲ။
* ဘာ. . . .

ဒီလို ဘာေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အားလံုးကလည္း ကိုယ္႕အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ဆိုေတာ႔ မၾကားလိုက္ၾကတာလည္း ပါသလို ေခါင္းမိုးကို တြယ္တတ္ျပီးမွ ေဖာက္သြားတာ ဆိုေတာ႔ မသိလိုက္ၾကသလို ၊ မထင္လိုက္ၾကဘူးေပါ႔။ 

* ဘယ္သူမွာ တာဝန္ ရွိလဲ။ 

လို႔ ေမးလည္း ေမးလိုက္ေရာ နဂိုကတည္းကမွ တိတ္ေနတဲ႔ လူေတြဆီက အသံ မထြက္ေတာ႔ဘူး။ ဘယ္သူမွာ တာဝန္ ရွိရမွာလဲ။ အားလံုးမွာလည္း တာဝန္ ရွိတာပါပဲ။ အသံက မထြက္ေလ သူေဌး ညီအစ္ကိုေတြကလည္း စိတ္ေတြ တိုလာတယ္ ထင္ပါတယ္။ အသံေတြ ပိုက်ယ္လာတယ္။ တရုတ္စူပါေတြလည္း ျငိမ္လို႔။

တကယ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က ရံုးခန္းနဲ႔ အနီးဆံုးမွာ လုပ္ေနရတာ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕မွာ တာဝန္ အရွိဆံုးလို ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုပဲလည္း ကၽြန္ေတာ္ ခံစားရတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ . . .

“ ငါ႔မွာ တာဝန္ အရွိဆံုးပဲ ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ငါက ဒီရံုးခန္းနဲ႔ အနီးဆံုး မွာ အလုပ္လုပ္ေနတာေလ။ ဒါေပမဲ႔ ေသခ်ာတာက ဘာမွ မၾကားလို႔ ဘယ္သူ႕မွ မသိလိုက္တာ။ ဒါေပမဲ႔ ထားေတာ႔။ တာဝန္ အရွိဆံုးက ငါပဲ။  ”

ကၽြန္ေတာ္လည္း တင္းတင္း ရြတ္ရြတ္ နဲ႔ ေျပာလိုက္ေတာ႔ ေဒါသေတြ ၊ ေၾကာက္ရြံမႈ ေတြနဲ႔ လူေတြ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ကို ျငိမ္သြားတယ္။ သူေဌးညီအစ္ကိုေတြကလည္း ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ႔ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ၾကည္႔ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပႆနာတတ္လည္း ျပန္ကြာ ဘာျဖစ္လဲ ဆိုျပီး ေဆာ္ထည္႔လိုက္တာ။ အခုေတာ႔ ဘာမွန္း မသိပဲ ျငိမ္သြားတယ္။

ဒါနဲ႔ပဲ ခုနက ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ေအာ္ဟစ္ ေျပာဆိုေနတာေတြ ျငိမ္သြားျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ျပန္လႊတ္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အခန္း ျပန္ေရာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း အခု လုပ္ေနတဲ႔ ေနရာမွာ အစားထိုး လုပ္ဖို႔ တရုတ္မ အသစ္ ေရာက္ေနေတာ႔  အလုပ္ေျပာင္းဖို႔ နဲ႔ တစ္ခုခု ထူးျခားမယ္ ေအာက္႔ေမ႔လို႔ ပို႔စ္ေတာင္မွ တင္လိုက္ေသးတယ္။ 

ေနာက္ေန႕က်ေတာ႔ သူေဌးက လွမ္းေခၚတယ္။ စက္ရံုနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ လံုျခံဳေရးအတြက္ လိုတာေတြ စူပါတစ္ေယာက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေမးတာ . . .။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူခိုးဝင္ႏိုင္တဲ႔ အေပါက္ေတြ မွန္သမွ် အလုပ္သမားေတြ ေခၚျပီး လိုက္ပိတ္ လုပ္ေနရတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ CCTV ၁၅ လံုး ထပ္တပ္လိုက္တယ္။ Alarm ကိုလည္း ေလဆာေတြေရာ ၊ ထိတိုက္ ခလုတ္ေတြေရာ စံုေအာင္ တပ္လိုက္တယ္။ ဒါေတြျပီးမွာ ကၽြန္ေတာ္ သူေဌးကို တစ္ခုေတာ႔ ေမးလိုက္တယ္။

“ အခု သူခိုးဝင္ေဖာက္သြားတာ ဘာေတြ ပါသြားလဲ။ ”

သူေဌး မ်က္ဝန္းထဲက အရိပ္အေယာင္ တခ်ိဳ႕ကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္မွ ျပံဳးလာျပီး ေျပာတယ္။

“ ကြန္တိန္နာ လာရင္ မွတ္တမ္းတင္တဲ႔ ကင္မရာ နဲ႔ စားပြဲတင္ နာရီ တစ္လံုး။ ”

“ ဘယ္လို. . .တျခားေရာ ။ ”

ဒီေတာ႔မွ သူေဌးက ေသခ်ာ ျပံဳးျပီး . . 

“ ဟုတ္တယ္။ ဒါပဲ တျခားဟာေတြ မယူဘူး။ ဒါပဲ ယူသြားတယ္။ ”

သူခိုးစျပီး ဝင္တဲ႔ အခန္းက Meeting Room ၊ အဲဒီအထဲမွာ တင္ DELL လက္ေတာ႔ေတြ ၄ လံုးေလာက္ ရွိတယ္။ တျခားဟာေတြေရာ ဒါေတြကို မယူပဲ ကင္မရာ အစုတ္ေလးနဲ႔ စားပြဲတင္ နာရီေလး ဆိုေတာ႔ ဒီသူခိုးက ပိုက္ဆံကိုပဲ အဓိက လာရွာပံု ရတယ္။ 

ေတာ္ေတာ္တံုးတဲ႔ သူခိုး။ ဒီလို ကုမၸဏီမွာ ပိုက္ဆံ ရွိမလား ။ အားလံုးက Credit Card နဲ႔ Bank To Bank ပဲ အလုပ္လုပ္ေနတာကို။ ခက္ပါ႔ ဒီေကာင္ႏွယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အံ့ဆြဲေတြ အကုန္ဖြင္႔ျပီး ရွာသြားတာကိုး။ ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခု သတိရျပီး ေမးလိုက္တယ္။

“ Insurance ( အာမခံ ) က . . .ဘယ္လိုလဲ။ ”

“ အင္း . . သူတို႔ဆီက ေသာင္းႏွစ္ေထာင္ ရလိုက္တယ္။ အခု ဒီပိုက္ဆံေတြနဲ႔ ကင္မရာေတြ ၊ Alarm ေတြ ထပ္တပ္လိုက္တာေလ။ ”

ၾသ. . .ဒါေၾကာင္႔မို႔ လုပ္လွခ်ည္႕လား ေအာင္႔ေမ႕ေနပါတယ္။ သူက အာမခံေငြနဲ႔ ကစ္ေနတာကိုး။ လူဇိုး. . .။ ဒီလိုနဲ႔ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ကိစၥတစ္ခုက ဘာမွ မဟုတ္ပဲနဲ႔ ျပီးသြားခဲ႔တယ္။

ဒါေၾကာင္႔ အခု တေလာ စာေတြ ေကာင္းေကာင္း ကန္းကန္း မေရးျဖစ္တာပါ။

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ 

ကိစၥေတြ အားလံုး ျငိမ္းခ်မ္းလို႔ ေသာၾကာေန႕လည္း ေရာက္ေရာ ညဘက္ ေအာ္ပရာဇီ ဆိုတာ ဝင္ပါေလေရာ။ ေအာ္ပရာဇီ ဆိုတာ အထူးစစ္ဆင္ ဖမ္းဆီးေရး ဆိုပါေတာ႔ ။ သူက တိုက္ခန္းေတြ ဆီကို ည ၁ နာရီထိုးၾကီး ရုတ္တရတ္ ဝင္ဖမ္းတယ္။ သူေဌးက တိုက္ခန္းေတြ ေနရာမွာ ျမန္မာေတြ ၊ ဘဂၤလားေတြ ၊ နီေပါေတြ ဆိုျပီး ထားထားတာ ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕က ဒီဘက္ တိုက္မွာ။ 

“ ရဲေဟ႔. . .တံခါးဖြင္႔ ။ ”

ဆိုေတာ႔ ကိုယ္႕ျမန္မာေတြက ေအးေဆးပါပဲ ဖြင္႔ေပးလိုက္တယ္။ ရဲ ဆိုမွကိုး။ သူတို႕ကလည္း ကိုယ္႕တစ္ခန္းတည္း ဖမ္းတာ မဟုတ္ဘူး။ တစ္ထပ္မွာ ၁၅ ခန္းနဲ႔ ၁၈ ထပ္ ရွိတယ္။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ႔ အခန္းေတြမွာ ဘယ္အခန္းက ႏိုင္ငံျခားသားလည္း ဆိုတာကို စံုစမ္းျပီးမွာ ဝင္ျပီး စစ္တာ။ အားလံုးကို တံခါးဖြင္႔ခိုင္းျပီး စစ္ေတာ႔ အလုပ္ကပဲ ဘဂၤလား နဲ႔ နီေပါ ေတြ ေနတဲ႔ အခန္းက တံခါးမဖြင္႔ေပးဘူး။ 

“ ငါ သူေဌးကို ဖုန္းဆက္ လိုက္ဦးမယ္။ သူေဌးဖြင္႔ဆိုမွ ဖြင္႔မယ္။ ”

လို႔ သြားေျပာတယ္။ ငါ က ရဲကြ။ ရဲ ဖြင္႔ခို္င္းတာေတာင္မွ မဖြင္႔ဘူး ဆိုေတာ႔ မင္းက ဘာေကာင္လဲ ဆိုျပီး တံခါးေတြကို ရိုက္ဖြင္႔တယ္။ သူတို႕ကို ျပန္ျပီ ပမာမခန္႕တဲ႔ အမႈနဲ႔ ဆြဲသြားလိုက္တာ အခုဆို ၁၀ ရက္ေက်ာ္ျပီ ျပန္မလႊတ္ေသးဘူး။ ျမန္မာေတြက်ေတာ႔ စစ္ျပီးေတာ႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္လႊတ္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေန႕ဆိုင္ တြဲလုပ္ေနတဲ႔ ဘဂၤလားက ပါေတာ္မူသြားေလေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕မွာ အလုပ္ကို ျပတ္ေအာင္ သူ႕အလုပ္ေတြကိုပါ လုပ္ေပးေနရျပန္တယ္။

အလုပ္မွာလည္း ပါသြားတာ ၈ ေယာက္ဆိုေတာ႔ ရုတ္တရက္ သူတို႔ ေနရာေတြကိုပါ အစားထိုးျပီး လုပ္ေပးေနရေတာ႔ အားလံုးလည္း မသက္သာၾကပါဘူး။ ရဲစခန္းကို သြားေမးေတာ႔ ဟိုေန႕ ဒီေန႕ ဆိုျပီး ညွစ္ေနတယ္။ လူကို ညွစ္တာ မဟုတ္ပါ ၊ ပိုက္ဆံကို ညွစ္ေနတာ။ အခုေတာ႔ တစ္ေယာက္ကို ၄၀၀ နဲ႔ တည္႔သြားတာေတာင္မွ Passport ကို ေသခ်ာေအာင္ စစ္ဦးမယ္ ဆိုျပီး မလႊတ္ေပးေသးဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ အခု တေလာ အတြင္းေရာ အျပင္ေရာ လိုက္ျပီး ကူေပးေနရေတာ႔  ကၽြန္ေတာ္ အပါအဝင္ ဘယ္သူ႕မွ မသက္သာလွ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အိပ္ေရးပ်က္တာ မ်ားတာပါ။

ဒါေၾကာင္႔ အခု တေလာ စာေတြ ေကာင္းေကာင္း ကန္းကန္း မေရးျဖစ္တာပါ။

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
  
ေနရာ မတူရင္ ကြဲသလိုပဲ ( ဟုတ္ပ သူေျပာမွလား ) အလုပ္ မတူေတာ႔လည္း ကြဲျပန္တာပါပဲ ( လုပ္ျပန္ျပီ . . အဟီး  ) ။ သူမ်ားေတြ အလုပ္က လခ ဘယ္ႏွစ္ရက္ေန႕က်ရင္ ရတာလဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္႕သိတာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလုပ္က ၇ ရက္ေန႕ ဆိုရင္ လခေပးတယ္။ 

အခု ၇ ရက္ေန႕ မတိုင္ခင္ ေသာၾကာေန႕ ၇ ရက္ေန႕က အလုပ္က ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႕အစ္ကို အသည္းအသန္ ျဖစ္လို႔ ဆိုျပီး ပိုက္ဆံေခ်းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အဲဒီလိုပဲ သူမ်ား ျဖစ္ေနရင္ မေနတတ္ေတာ႔ ေခ်းလိုက္မိတယ္။ လခထုတ္ရင္ ျပန္ေပးမယ္ေပါ႔။

၇ ရက္ေန႕က ဗုဒၶဟူးေန႕ ၊ အဂၤါေန႕ကတည္းက ဒီေကာင္ေလးကို မေတြ႕ေတာ႔ဘူး။ ဗုဒၶဟူးေန႕ အလုပ္က ျပန္လာေတာ႔ အိမ္မွာ ရွိေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေမးလိုက္ေတာ႔ ထြက္ေျပးျပီတဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ “ ဟာ ” ခနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ ပိုက္ဆံေတြ ပါသြားလို႔ ဆိုတာထက္ အခု မေလးရွားမွာ အထူးစစ္ဆင္ေရးနဲ႔ ဖမ္းေနပါတယ္ ဆိုမွ ေျပးရတယ္ လို႔ ဆိုျပီး သူ႕ကို စိတ္ပူသြားမိတာ။ 

ပါမစ္ေတြ Passport ေတြ ရွိေနတဲ႔ ေကာင္ေတြေတာင္မွ တံခါးမဖြင္႔လို႔ ပမာမခန္႕တဲ႔ အမႈေလးနဲ႔ ၁၅ ရက္ အခ်ဳပ္ခံ ေနရာတာ။ ျပီးေတာ႔ ဒီေကာင္ေလးကလည္း စကားကလည္း ဘာမွ တတ္တာ မဟုတ္ဘူး။ အမွန္က အျပင္မွာ ဘယ္ေလာက္ ရတယ္ ၊ ဘယ္လို ပိုရတယ္ ဆိုတဲ႔ ပြဲစားေတြ စကားကို နားေယာင္ျပီး ေျပးၾကတာ။ ေျပးလို႔ “ အို ” ျဖစ္သြားျပီ ဆိုရင္ အလုပ္ရဖို႔က ပြဲစားကိုပဲ အားကိုးရတာ ျဖစ္သြားျပီ။ ကိုယ္က တစ္ခုခု ကၽြမ္းက်င္တယ္။ စကားလည္း ေကာင္းေကာင္းတတ္တယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ ကိုယ္႕ဖာသာ အလုပ္ရွာလို႔ ရတယ္။

ဒီေတာ႔ သူေဌးက ေခၚျပီး ေျပာရွာပါတယ္။ 

“ မင္း ေကာင္ေလးကို စံုစမ္းျပီး ေျပာလိုက္။ ငါ ခ်က္ခ်င္း လ-ဝ-က နဲ႔ ရဲစခန္း မအပ္ေသးဘူး။ တစ္ပတ္ေစာင္႔ေပးမယ္။ တစ္ပတ္ေက်ာ္ရင္ေတာ႔ အပ္ေတာ႔မယ္။ ”

တဲ႔။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕မွာ ကိုယ္႕ပိုက္ဆံေတြ ပါသြားတာကလည္း တစ္ေၾကာင္းေပါ႔။ သူ႕ကို လိုက္ျပီး စံုစမ္း ဖုန္းဆက္ေနရတာနဲ႔တင္ တစ္ေန႕ေန႕ ပိုျပီး အလုပ္က ရႈပ္ရျပန္ေရာ။ အလုပ္မွာ လူနည္းေနတဲ႔ အခါမို႔ အလုပ္ပိုမ်ားပါတယ္ ဆိုမွ လူမႈေရးေတြကပါ ရႈပ္ေနေတာ႔ စာကို ေကာင္းေကာင္း ေရးလို႔ မရဘူး ျဖစ္ေနတာ။ ေမြးေန႕နားနီးမွ ေမႊလိုက္တဲ႔ ျဂိဳလ္ေတြ ၊ ျဂိဳလ္ေကာင္ေလးေတြဗ်ာ . .။ (သူလုပ္တာနဲ႔ ေမြးေန႕အမွတ္တရ ဝယ္မယ္ ဆိုတဲ႔ နာရီ ဝယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံေလးပါ ပါသြားတယ္။) ဒီလို လူမႈေရးေတြကလည္း ရႈပ္ေနလို႔ဗ်ာ။

ဒါေၾကာင္႔ အခု တေလာ စာေတြ ေကာင္းေကာင္း ကန္းကန္း မေရးျဖစ္တာပါ။

အခုေတာ႔ဗ်ာ . . . . ကၽြန္ေတာ္႕မွာ လာ Tag ထားတာေတြကိုေတာင္မွ မသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ မေန႕ကဆိုလည္း ေရးလိုက္ ၊ ထလိုက္ ၊ အိပ္လိုက္နဲ႔ ဘာမွ ေကာင္းေကာင္း မျဖစ္လာဘူး။ ၁၁ ရက္ေန႕က “ သၾကၤန္အေၾကာင္းေလး ေရးေပးပါ ” ဆိုျပီး Tag ထားတာလည္း Last Date ၁၁ ရက္ေန႕မွ လာေျပာထားမွန္း သိေတာ႔တယ္။ ကမန္းကတန္းေတြခ်ည္းပဲ ေရးေနရတယ္။

အခုေတာ႔ . . ျပန္လည္ ေအးေဆး လာျပီ မဟုတ္ေပမဲ႔ လူနည္းနည္းနဲ႔လည္း အသားက်လာျပီ ဆိုေတာ႔ အခ်ိန္အားအားေလး ရရင္ စာေတြ ျပန္ေရးပါဦးမယ္။ စာလံုးေပါင္းေတြ မွားရင္လည္း ျပင္သာ ဖတ္လိုက္ၾကပါေတာ႔. . :P

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
.            

Share/Bookmark

3 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:

ကိုရီး{ကိုၾကီး} said...

ေဩာ္.... အပူ... အပူ
အပူ ကိုယ္စီနဲ႔ပါလား ကိုေဇာ္ေရ။

အမည္မဲ့ said...

အဆင္ေျပပါေစရွင္။
စိတ္ၾကည္လင္လန္းဆန္းျပီး စာေကာင္းေလးေတြေရးႏိုင္ပါေစ။

Anonymous said...

ေက်းဇူးပါ။ အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါေစ။ က်ေနာ္႕ mail က asiadragon117@gmail.com ပါ။ အဆင္ေျပရင္ပို႕ေပးပါဦး။