23 ကၽြန္ေတာ္႔ ေမြးေန႔ ဆုပန္

---

“ မည္မွ်ပင္ ၾကီးေစေသာ သေဘၤာၾကီးမ်ားပင္ ျဖစ္ပါေစ ကမ္းႏွင္႔ကင္းလြတ္၍ မခြာစေကာင္း ”  ဟူေသာ စကားပံု အရ မည္သူ မဆို ကိုယ္ေရွ႕က စာဖတ္ခဲ႔ရေသာ စာေပ ပညာရွင္တို႔ရဲ႕ အရိပ္မ်ား ဖံုးလႊမ္းခံေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒီစာေရးေလးကို ေရးသူက ႏိုင္ငံေက်ာ္ စာေရးဆရာ မင္းသိခၤ ပါ။ သူရဲ႕ စာအုပ္ အထိမ္းအမွတ္မ်ားတြင္ ေရးသားထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ႏိုင္ငံေက်ာ္ စာေရးဆရာၾကီးကေတာင္မွ သူစာေရးဆရာ ျဖစ္လာတာ ဆရာ ေရႊဥေဒါင္း ၊ ဆရာ ဒဂံုေရႊမွ်ား တို႔၏ စာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ခဲ႔ရေသာေၾကာင္႔ သူတို႕၏ အရိပ္ ၊ အေငြ႕အသက္မ်ား လႊမ္းမိုးခံေနရႏိုင္ပါတယ္ လို႔ ေျပာၾကားခဲ႔တယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာမွ မဟုတ္ေသာ ဘေလာ႔ေရးသူ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ဒါကေတာ႔ ငါရဲ႕ ပံုစံ စစ္စစ္လို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္႕ေရးေသာ စာမ်ားတြင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ခဲ႔ရေသာ စာမ်ားမွ ႏွစ္သက္မိေသာ စာေပဟန္မ်ား ပါေနႏိုင္ပါတယ္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ ရိုးစင္းစြာ ေျပာၾကားလိုသည္မွာ သူတို႕ကို တုျပီး ေရးတာေတာ႔ မဟုတ္ပါ။ (ထပ္၍) သို႕ေသာ္ မိမိဖတ္ခဲ႔ရေသာ စာမ်ားရဲ႕ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွ မေက်ာ္ႏိုင္ေသးေသာ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ စာေရးသားသူတို႔ရဲ႕ စာေပေတြမွာ ကိုယ္ပိုင္ဟန္မ်ား ျဖစ္ထြန္းလာဖို႔ ေႏွာင္႔ေႏွးျပီး သြယ္ယွက္ပါဝင္ေနတတ္ပါတယ္။ 

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ပါေစ. . .

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ စာကို ကၽြန္ေတာ္႔ေရးဟန္ အတိုင္းပဲ ေရးျပခ်င္ပါတယ္။  တစ္ခုပါပဲ . . . အဲဒီလို ကၽြန္ေတာ္ စာတစ္ပုဒ္ ဖန္တီးေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လို စိတ္ခံစားမႈ ျဖစ္ေနလဲ ဆိုတဲ႔ အခ်က္က စာထဲမွာ ျဖစ္ေပၚလာပါလိမ္႔မယ္။ ရင္ဖြဲ႔ ခံစားမႈ ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မယ္ ၊ ရသ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ ၊ ျမန္မာမႈ ျပဳထားေသာ စာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ ၊ စိတ္ကူးတည္ရာ ေရးထားတာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုပဲ ေရးေရး ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခု ေသခ်ာတာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္မဲ႔ စာ မေရးပါဘူး။

“ ဆရာဝန္ တစ္ေယာက္ အမွားလုပ္ရင္ လူတစ္ေယာက္ပဲ ေသမယ္ ၊ အဂ်ၤင္နီယာ တစ္ေယာက္ အမွားလုပ္ရင္ လူရာေက်ာ္ေသမယ္ ၊ သို႕ေသာ္ စာေရးသူ တစ္ေယာက္ အမွားလုပ္ေရးရင္ လူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးလံုး အတြက္ နစ္နာေသေၾက သြားရႏိုင္ပါတယ္။ ”

ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ အဆိပ္အေတာက္ အမွားအယြင္း ျဖစ္ေစႏိုင္ေသာ စာမ်ားကို (အတတ္ႏိုင္ဆံုး) ေရွာင္ရွားေရးခဲ႔႔ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္ေစခ်င္တာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က အေတြးေလးေတြကို မီးစေလး အျဖစ္ စတင္ပြားေပးသူ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္လိုပါတယ္။ ဒီအေတြး မီးစေလးကို စာဖတ္သူ ကိုယ္တိုင္ ဘုရားမီးမွာ ပူေဇာ္မလား ၊ ဧည္႔ခန္းထဲက မီးလင္းဖိုမွာ ထြန္းထားမလား ၊ စားေသာက္ပြဲက ဖေယာင္းတိုင္မွာ ထိန္ညွိေစမလား ၊ ေဆာင္းတြင္း ခ်မ္းလို႔ မီးလံုဖို႔ မီးဖိုေလမလား ၊ သူမ်ားေတြကိုပါ အလင္းေရာင္ ရေစဖို႔ မီးအိမ္တစ္လံုး ထြန္းညွိျပထားမလား ၊ ဒါမွ မဟုတ္ အေလာင္းေကာင္မ်ားကို ေလာင္တိုက္သြင္းဖို႔ မီးအျဖစ္ ပြားယူေလ မလား ၊ သူမ်ား အိမ္ေတြကို မီးကြင္းသြား ပစ္မလား ၊ သူမ်ားေတြကို မီးေလာင္တိုက္ သြင္းမလား။

ဒါကေတာ႔ စာဖတ္သူရဲ႕ ကိုယ္တြင္း အဇၥ်တ ၊ အတၱ ၊ အစြဲ မ်ားျဖင္႔သာ ခံစားၾကားေယာင္ သြားတတ္မိပါတယ္။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ပါေစ ကၽြန္ေတာ္က လက္ဝါးလို႔ ျပလိုက္တာကို “ ေနပါဦး . . ရပ္  ” ဆိုျပီး ကိုယ္႔ဖာသာ မျမင္စဖူး ျမင္မိသြားတယ္ ဆိုရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ အားတတ္သေရာ ဝမ္းသာမိပါတယ္။ 

ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ပါေစ “ လူဆိုတာ ေတြးေတာ ၾကံဆ ရတယ္ ” ဆိုတာေၾကာင္႔ မေတြးမိတာထက္ စာရင္ နည္းနည္းေလး ေတြးမိတာက ေကာင္းပါတယ္။ လမ္းေၾကာင္းမွားေနတာေတြကေတာ႔ ထိုသူကို သူ႕ဘဝက ရိုက္ႏွက္ ဆံုးမပါလိမ္႔မယ္။ နည္းနည္းေတာ႔ ခါးသီးေပမဲ႔ တခ်ိဳ႕အတြက္က်ေတာ႔ ဒါက “ ေဆးခါး ” ပါပဲ။  နည္းနည္းေတာ႔လည္း ရွည္ၾကာ ခါးသီးႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ေရးေသာ စာမ်ားမွာ “  ဒါကို ဒါျဖစ္ပါသည္။ ” လို႔  ကၽြန္ေတာ္ ထပ္ဆင္႔ ဖြင္႔ဆို ရွင္းမျပခဲ႔ပါ။ စာဖတ္သူ ဖာသာ စိတ္ၾကိဳက္ ျမင္သြားႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္ၾကိဳက္ ခံစားသြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအတြက္လည္း ကိုယ္႕ဖာသာမွာပဲ တာဝန္ ရွိပါတယ္။

ဒီလိုေလးေတြ အျမင္ ၊ အေတြးေလးေတြ ရလာျပီ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ကို ဝမ္းသာမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ေမြးေန႕မွာ မွတ္မွတ္ရရ “ ဆုတစ္ခုသာ ပန္ လိုပါတယ္။ ”

“ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳလိုရာ နိဗၺန္ ကို မေရာက္မီွ စပ္ၾကား ၊ ျဖစ္ခြင္႔ ၊ ဆုပန္ခြင္႔ရခဲ႔မယ္ ဆိုရင္ . . .  ျဖစ္လိုရာ ဘဝ၌ ကၽြန္ေတာ္ နတ္လည္း မျဖစ္လိုပါ ၊ ျဗဟၼာလည္း မျဖစ္လိုပါ။ နိဗၺန္ မေရာက္ခင္ စပ္ၾကား လူ႕ဘဝကိုသာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ရလိုျပီး ထိုလူဘဝမွာလည္း လူေတြကို အသိေလးေတြ ဖြင္႔လွစ္ေပးႏိုင္ေသာ လူတစ္ေယာက္သာ ရိုးရွင္းစြာ ျဖစ္ရပါေစသား။ ”

မွတ္ခ်က္။   ။ ဆရာ မင္းသိခၤ ၏ စကားလံုးတခ်ိဳ႕ယူ၍ သံုးစြဲ ထားပါတယ္။ ( တကယ္ေတာ႔ ေမြးေန႕မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေရးခ်င္တဲ႔ စာက တစ္ခုပါ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ဒီရက္ပိုင္းမွာ အေထြေထြ အလုပ္ ၊ လူမႈေရးေတြ ရႈပ္သြားလို႔ မေရးႏိုင္ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ဒါေလးပဲ တင္လို္က္ပါတယ္။ )

ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။

ေလးစားစြာျဖင္႔

ကိုေဇာ္

10.4.2010 - 4.21AM

.            

ကၽြန္ေတာ္႔ ေမြးေန႔ ဆုပန္