21 ကၽြန္ေတာ္႔ ဘူတာရံုေလး

---

လူႏွစ္ေယာက္ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး ခြဲခြာကာ ကြဲကြာသြားဖို႔ အေကာင္းဆံုး ေနရာေလးက ဘယ္ေနရာေလးမ်ား ျဖစ္မလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ျပင္းျပင္းရွရွ စဥ္းစားခဲ႔မိဖူးတယ္။

ေလယာဥ္ကြင္းမ်ား ျဖစ္ေလမလား ၊ အေဝးေျပးကား ဂိတ္မ်ား ျဖစ္ေလမလား ၊ သေဘၤာဆိပ္မ်ား ျဖစ္ေလမလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေနရာေပါင္းစံုကို အေၾကာင္းအရာ ေပါင္းစံုနဲ႔ စဥ္းစားမိဖူးတယ္။ ဒါနဲ႔ . . . ေနာက္ဆံုးေတာ႔ “ ဘူတာရံုေလး ” ကို ကၽြန္ေတာ္ သြားသတိထားမိတယ္။ 

လူႏွစ္ေယာက္ သူတို႔ အတူတူ ဘူတာရံုေလးကို ေရာက္လာတယ္။ တစ္ေယာက္က ရထားၾကီးကို စီးျပီး လိုက္သြားရမယ္ ၊ တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ရထားၾကီး စီးသြားမဲ႔ သူကို လိုက္ပို႔ရံုမွ်သာ ၊ ျပီးရင္ သူက ျပန္ရမယ္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ လက္တြဲျပီး ဘူတာရံုေလးထဲကို ဝင္လာမယ္ ၊ ေနာက္ေတာ႔ ဘူတာရံုေလးမွာ ရွိေနတဲ႔ စၾကၤန္လမ္းမေပၚမွာ သူတို႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ၾကည္႔ျပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စကားေျပာၾကမယ္။ 

ေနာက္ေတာ႔ “ ရထားထြက္ရန္ ငါးမိနစ္သာ လိုေတာ႔သည္။ ” ဆိုတဲ႔ စာတန္းၾကီးက ဘူတာရံုေလးမွာ ေပၚလာတဲ႔ အခါမွာ ရထားၾကီးနဲ႔ လိုက္ပါသြားမဲ႔ သူက ဘူတာရံုေလးမွာ က်န္ေနခဲ႔မဲ႔ သူကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး ရထားေပၚ တတ္သြားမယ္ ၊ ဒါေပမဲ႔ ရထားက မထြက္ေသးေတာ႔ ရထားေပၚက လူနဲ႔ ရထားေအာက္က လူတို႔ ရထား ျပတင္းေပါက္ကေနျပီး ေခါင္းထြက္ကာ စကားေျပာၾကမယ္။ မပါမျဖစ္ စကား ျဖစ္တဲ႔ “ ေနေကာင္းေအာင္ ေနေနာ္ ” ဆိုတဲ႔ စကား ပါကိုပါလိမ္႔မယ္။ အခ်ိန္မွာပဲ.. . . . .

“ ေပၚ . . . ပူ. . . . ပီး. . . . ေပၚ. . . . ”

ဆိုျပီး ရထားၾကီးက ထြက္ခြာဖို႔ ဥၾသ ဆြဲလိုက္တဲ႔ အခါမွာ ရထားေပၚက လူကလည္း ရထားေအာက္က လူကို “ ဘာမွ မပူဖို႔ ” မွာဦးမယ္။ ၊ ရထားေအာက္က လူကလည္း ရထားေပၚက လူကို “ အရာရာ ဂရုစိုက္ဖို႔ ” မွာဦးမယ္။ ရထားက ထြက္ဖို႔ ဘီးစလွိမ္႔ေနေတာ႔ ရထားေပၚက လူကလည္း ေခါင္းကို အထဲ သြင္းလိုက္ရမယ္ ၊ ဒီလိုပဲ ရထားေအာက္က လူကလည္း ရထားရဲ႕ ေလရွိန္လြတ္ေအာင္ ေနာက္ကို နည္းနည္း ဆုတ္လိုက္ရမယ္၊။

ဒီလို လူႏွစ္ေယာက္ အနည္းငယ္လွမ္း သြားေတာ႔ သူတို႔ လွမ္းျပီး စကားမေျပာ ျဖစ္ၾကေတာ႔ဘုူး။ စကားမေျပာ ျဖစ္တာလား ၊ ေျပာဖုိ႔ ႏႈတ္ေတြ ဆြံအသြားတာလား ဆိုတာလည္း သူတို႔ဖာသာ ေသခ်ာ မသိၾကဘူး။ ေနာက္ေတာ႔ သူတို႔ လက္ကို ေဝွ႔ယမ္းျပီး ႏႈတ္ဆက္မယ္ ၊ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကေန ေဝွ႔ယမ္း ႏႈတ္ဆက္ေနတဲ႔ လက္ေတြက ရထားၾကီး စတင္ ဘီးေရြ႕ေနျပီ ျဖစ္လို႔ တစ္ခုခုက ဆြဲလွည္႔လိုက္သလို သူတို႔ ခႏၶာကိုယ္ေတြကလည္း ရထားေပၚက လူနဲ႔ တန္းေနေအာင္ မ်က္ႏွာလိုက္မူ ေနၾကမယ္ ၊ ေနာက္ေတာ႔ ျမင္ႏိုင္သမွ် ျမင္ႏိုင္တဲ႔ အခ်ိန္အထိ သူတို႔ လက္ေတြ ေဝွ႔ယမ္း ျပေနၾကမယ္။ 

အို . . မဟုတ္ဘူး။

သူတို႔ မျမင္ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး ဆိုတာကို သိေနတဲ႔ အခ်ိန္ထိေအာင္ကို လက္ေတြ ေဝွ႔ယမ္း ျပေနၾကမယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႔ ရထားၾကီးက ရထားေပၚက လူကို သယ္ေဆာင္သြားျပီး တေျဖးေျဖးနဲ႔ ေဝးသြားမယ္ ၊ ရထားေအာက္က က်န္ေနတဲ႔ လူကလည္း ဘူတာရံုေလးမွာ လက္ေဝွ႔ယမ္းျပရင္း ေဝးကာ ေဝးကာ က်န္ေနခဲ႔မယ္။ ဒါေပမဲ႔ ရထားေပၚက လူရဲ႕ စိတ္အနားမွာ ရထားေအာက္က လူက ပါသြားျပီး ၊ ရထားေအာက္က လူရဲ႕ စိတ္အနားမွာ ရထားေပၚက လူက က်န္ခဲ႔မယ္။ သူတို႔ စိတ္ထဲမွာေတာ႔ သူတို႔ တစ္ေယာက္ ေဘးနားမွာ တစ္ေယာက္  ရွိေနၾကတယ္။ 

ေဝးကာ ေဝးကာ သြားတဲ႔ ရထားၾကီးနဲ႔ အတူ ဘူတာရံုက လူကလည္း ေငးကာ ေငးကာ က်န္ေနခဲ႔မယ္။ ရထားေပၚမွာ ပါသြားသူကလည္း ေဆြးကာ ေဆြးကာ ပါသြားႏိုင္တယ္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ ဘူတာရံုေလးကို လာတယ္။ တစ္ေယာက္က ရထားၾကီးေပၚ တတ္ျပီး ၊ တစ္ေယာက္က ဘူတာရံုေလးမွာ က်န္ေနခဲ႔တယ္။ သူတို႔ အတူတူ လာခဲ႔တဲ႔ ဘူတာရံုေလးကို သူတို႔ ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွ အတူတူ ျပန္လည္ ဆံုစည္း ေတြ႕ဆံုႏိုင္မလဲ။ 

ရထားေအာက္ ဘူတာရံုေလးမွာ က်န္ေနခဲ႔သူကလည္း တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အေၾကာင္း ကိစၥ ရွိလို႔ ဒီဘူတာရံုေလးကိုပဲ ေရာက္လာႏိုင္တယ္ ၊ ဒါေပမဲ႔ ရထားေပၚကို ပါသြားသူနဲ႔ ျပန္ဆံုႏိုင္ခ်င္မွ ျပန္ဆံုရလိမ္႔မယ္။ ရထားေပၚမွာ ပါသြားသူကလည္း တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ကိစၥရွိလို႔ ဒီဘူတာရံုေလးကို ေရာက္လာႏိုင္တယ္ ၊ ဒါေပမဲ႔ ရထားေအာက္ ဘူတာရံုမွာ က်န္ေနခဲ႔သူနဲ႔ ျပန္ဆံုႏိုင္ခ်င္မွာ ဆံုႏိုင္ေတာ႔မယ္။ ဒီလိုပဲ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုးလည္း ဒီဘဝမွာ ျပန္ဆံုျဖစ္ခ်င္မွ ဆံုျဖစ္ေတာ႔မယ္။ ဆံုခ်ိန္တန္ေတာ႔လည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘူတာရံုေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဆံုစည္းႏိုင္ၾကမယ္။

ဒီလို စဥ္းစားျပီးတဲ႔ ေနာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္အားေနျပီး တစ္ခုခုကို တသသ လြမ္းသလို ျဖစ္ေနခဲ႔ရင္ ရထားဘူတာရံု တစ္ခုရဲ႕ တိတ္တဆိတ္ ေထာင္႔ထိုင္ခံုေလး တစ္ခုမွာ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ သြားထိုင္ေနေလ႔ ရွိပါတယ္။ မ်ားျပားလွတဲ႔ ရထားစီးလူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း ျငိမ္ျပီး ေတြေငးေငး ၾကည္႔ေနမိတယ္။

လူႏွစ္ေယာက္ လာျပီး တစ္ေယာက္က ရထားေပၚမွာ ပါသြားျပီး တစ္ေယာက္က ဘူတာရံုေလးမွာ က်န္ေနခဲ႔တာမ်ိဳး ျမင္ေတြ႔ခဲ႔ရဖူးသလို ၊ ဘယ္က ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္လာမယ္မွန္း မသိတာကို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ တစ္ေနေနရာကို ေမွ်ာ္ေငးေစာင္႔စား ေနတတ္သူေတြကိုလည္း ေတြ႔ခဲ႔ရဖူးသလို ၊ ရထားေပၚကေန ဘူတာရံုေလးကို ဆင္းေတာ႔ ဘယ္သူမ်ား လာၾကိဳေနလိမ္႔မလဲ ဆိုျပီး ေယာင္ေတာင္ေတာင္ မ်က္ဝန္းမ်ားနဲ႔ လူရွာေနတတ္တဲ႔ လူမ်ိဳးေတြကိုလည္း ေတြ႔ခဲ႔ရဖူးသလို ၊ ရထားေပၚက ဆင္းေတာ႔ ဘူတာရံုေလးမွာ ေမွ်ာ္လင္႔ ေစာင္႔ဆိုင္းေနတဲ႔ သူကို ေတြ႔လို႔ သူတို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျပန္သြားတာကိုလည္း ျမင္ေတြ႔ခဲ႔ရဖူးပါတယ္။

အခ်ိန္အားတုိင္း စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္  ဘူတာရံုေလးမွာ တိတ္တဆိတ္ သြားေငးေနရင္း ၾကာလာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးေလး တစ္ခု ထပ္ရခဲ႔ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းေတြရဲ႕ ေကာ္ရစ္တာ ေထာင္႔ခ်ိဳးေတြမွာ Notice Board လိုမ်ိဳး ရထား ဘူတာရံုေတြမွာ ထားဖို႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွာသာ အခြင္႔အာဏာ ရွိေနခဲ႔ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ထားေပးမိမွာ အမွန္ပါပဲ။

ဒါမွ ကြဲကြာသြားၾကတဲ႔ လူႏွစ္ေယာက္ တစ္ေန႔ေသာ အခါမွာ တစ္ေယာက္က ဒီဘူတာရံုေလးကို ျပန္လည္ ေရာက္ခဲ႔တယ္ ဆိုရင္ သူေရာက္ခဲ႔တယ္ ဆိုတာကို Notice Board မွာ စာရြက္ေလးနဲ႔ ေရးျပီး ကပ္ထားခဲ႔လိုက္။ သူနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ႔သူက ဘူတာရံုေလးကို ေရာက္တယ္ ဆိုရင္ သက္ဆိုင္သူရဲ႕ စာေလးကို ဖတ္ျပီး သူကလည္း ေရာက္ခဲ႔တယ္ ဆိုတာကို စာေလးေရးထားခဲ႔လိုက္ရင္ သူတို႔ တိုက္ရိုက္ ဆံုစည္းခြင္႔ မရတာေတာင္မွ တဆင္႔ခံအေနနဲ႔ ဆံုစည္းခြင္႔ ရၾကလိမ္႔မယ္ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးရခဲ႔မိပါတယ္။

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ 

“ ေပၚ . . .  ပူ . . . . .ပီ. . . . .ေပၚ. . .  . ”

ေဟာ . . .  ရထား ဥၾသသံပါလား။

ဟင္ . . . 

ကၽြန္ေတာ္က ရထားၾကီး တစ္စီးေပၚမွာ ေရာက္ေနတာပါလား။

ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အခု ရထား တစ္စီးေပၚကို ေရာက္ေနခဲ႔ပါတယ္။ အလုပ္ႏွင္႔ သက္ဆိုင္ေသာ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ အရင္လို စာဆက္ျပီး မေရးျဖစ္ေတာ႔ပါဘူး။ ဒီခရီးကလည္း ဘယ္ေလာက္ၾကာမယ္ ဆိုတာ  ၊ ျပီးေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ ေဝးမယ္ ဆိုတာ မသိတဲ႔ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အရင္လို စာဆက္ျပီး မေရးႏိုင္ေတာ႔မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

သို႔ေသာ္. . .

တကယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာေလးကို ေရာက္ခဲ႔တယ္ ဆိုရင္. . . . . ၊ ျပီးေတာ႔. .  www.zaw357.net ဆိုတာ ဘူတာရံုေလး ျဖစ္တယ္ ဆိုပါစို႔။ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ခဲ႔တယ္ ဆိုတာကို သိရဖို႔ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ Notice Board လို႔ ဆိုရမဲ႔ ပို႔စ္ေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ ပို႔စ္တင္သြားပါ႔မယ္။ ဒီတင္ျဖစ္မဲ႔ ပို႔စ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွ တင္ျဖစ္မယ္ ဆိုတာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ တင္ျဖစ္တဲ႔ အခါက်ရင္ေတာ႔ အခ်ိန္ရသေလာက္ တင္ေပးသြားပါ႔မယ္။ ဒီထက္ အခ်ိန္ရခဲ႔ရင္ ကၽြန္ေတာ္ Cbox မွာ အားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္ စကားေျပာပါ႔မယ္။

အခုေတာ႔ တစ္ႏွစ္ခြဲတာ ကာလမွ် ကၽြန္ေတာ္ ေရးသမွ် ၊ တင္သမွ် ေကာင္း၏ ၊ ဆိုး၏ မွန္သမွ်ကို မျငီးမျငဴ အားေပးတဲ႔ စာဖတ္သူမ်ား အားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္ ခဲ႔ပါတယ္။ 

ထပ္ကာ. . . . ကၽြန္ေတာ္ ႏႈတ္ဆက္ေနၾက အတိုင္းေလး ႏႈတ္ဆက္ပါ႔မယ္။

• ကၽြန္ေတာ္႔ကို ခ်စ္ေသာ . . . .

•  ကၽြန္ေတာ္႔ကို မုန္းေသာ . . . .

• ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဘယ္လိုမွ မေနေသာ . . . .

စာဖတ္သူမ်ား အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစသား။

ေလးစားစြာျဖင္႔

ကိုေဇာ္

.

ကၽြန္ေတာ္႔ ဘူတာရံုေလး