“ အဲဒီလို အျပာေရာင္ ေနာက္ခံမွာ သစ္ပင္ေတြက စိမ္းညိဳ႔ညိဳ႕ေလး ၊ ဒါကို ျမဴခိုးေတြနဲ႔ ေဝဆိုင္းေနေစျပီးမွ အုတ္နံရံေတြကို နဂိုအုတ္ေရာင္ ျဖစ္တဲ႔ နီက်င္က်င္ေရာင္ေလးနဲ႔ ထားမယ္။ အုတ္ကြက္ေတြကို တြဲတဲ႔ အဂၤေတကိုေတာ႔ အျဖဴေရာင္ေလး နဲ႔ ပံုေဖာ္ေစခ်င္တယ္။ ရဲတိုက္ရဲ႕ ေရွ႕မွာ ေရပန္းေလး တစ္ခုထားျပီး ၊ သူ႔ေဘးမွာ ပန္းပင္ေတြက သူ႕ေနရာနဲ႔ သူ ေရာင္စံုဖူးပြင္႔ေန ခ်င္တယ္ ၊ ေနာက္. . . .x x x x x x x x x x x x x ”
သူမရဲ႕ မ်က္လံုးေလး ေပကလပ္ ေပကလပ္ နဲ႔ ရင္တထိတ္ထိတ္ ေျပာဆိုေနသံ အျပီးမွာေတာ႔ သူက . . .
“ စိတ္ခ်ပါ။ ခင္ဗ်ားေျပာတာကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရေအာင္ ဆြဲေပးထားပါ႔မယ္။ ”
ဒီလို ပန္းခ်ီဆရာ ၊ သူက ေျပာလိုက္မွ သူမက စိတ္ေအးသြားသလို သက္ေပ်ာ႔တစ္ခ်က္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း ခ်လိုက္ျပီး . . . .
“ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္. . ၊ ဒါနဲ႔ ဘယ္ေတာ႔မ်ား ကၽြန္မရဲ႕ ပန္းခ်ီကားေလး ျပီးႏိုင္မလဲ မသိဘူး။ ”
“ ဒါကေတာ႔ ေျပာရခက္ပါတယ္။ တစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ ကတိေပးႏိုင္တာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အျမန္ဆံုး ဆြဲေပးပါ႔မယ္။ ျပီးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ တပည္႕ေလးကို လႊတ္ျပီး အေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါ႔မယ္။ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔ . . ဒါဆို ေက်းဇူးပါပဲ။ ဒီမွာ စရံေငြကို လက္ခံပါ။ ”
ေဒၚလာ ၃၀၀၀ လို႕ ေရးထားေသာ ခ်က္လက္မွတ္ေလးကို သူ႔ဆီ လွမ္းေပးျပီး သူမ လွမ္းထြက္သြားတယ္။ သူမ ထြက္သြားတာနဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာက သူ႕ရဲ႕ ပန္းခ်ီဆြဲခန္းထဲကို ဝင္လာျပီး အေဝးကို လွမ္းေငးတယ္။ သူေငးေနရာမွာ မိုးေတြ ညိဳေနေပမဲ႔ သူ႕အာရံုထဲမွာ ေကာင္းကင္ျပာၾကီးကို ေနာက္ခံထားတဲ႔ ရဲတိုက္ၾကီး တစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရတယ္။
သူ႕လက္မ်ားက ေဒါက္တိုင္မွာ တင္ထားတဲ႔ ကင္းပတ္စ အျဖဴေရာင္ေပၚသို႔ စုတ္တံမ်ားရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ေရာက္သြားတယ္။
တစ္ခ်က္ျပီး တစ္ခ်က္. . . . . ၊
တစ္ကြက္ျပီး တစ္ကြက္ . . . . .၊
တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္ . . . . . ။
တစ္ခ်က္ျပီး တစ္ခ်က္. . . . . ၊
တစ္ကြက္ျပီး တစ္ကြက္ . . . . .၊
တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္ . . . . . ။
ရက္ေပါင္း ၁၁ ရက္ အျပီးမွာ ပန္းခ်ီဆရာက သူဆြဲထားေသာ ပန္းခ်ီကားကို ေသခ်ာစြာ ျပန္ၾကည္႔လိုက္တယ္။ “ စိမ္႔ ” ခနဲ သူ႕ဖာသာ ျပန္လည္ ခံစားရမႈက ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပါ ျငိမ္သြားေစတယ္။ ေတာင္ထြတ္တစ္ခုမွာ ေဆာက္ထားတဲ႔ ရဲတိုက္ၾကီး တစ္ခုရဲ႕ ခန္ျငားမႈ ၊ တင္႔တယ္မႈ ၊ တည္ျငိမ္မႈ ဒါေတြကို ထင္ဟပ္ေစတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွ ျမင္ကြင္းမ်ားကလည္း ထင္ထင္ရွားရွား။ ပန္းခ်ီဆရာ သူ႕ရဲ႕ ပန္းခ်ီကားကို သူ႕ဖာသာ သေဘာက်သြားတယ္။
“ ရစ္ခ်က္. . .၊ ေဟ႕ ရစ္ခ်က္။ ”
သူ႔ရဲ႕ အေစအပါး တစ္ေယာက္ကို လွမ္းေခၚလိုက္တယ္။
“ ဗ်ာ . . ဆရာ ၊ လာပါျပီ။ ”
သူ႔တပည္႔ကို သူ တစ္ခ်က္ ၾကည္႔ျပီးမွ ဆက္ေျပာတယ္။
“ ဒီပန္းခ်ီကားကို လာအပ္သြားတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးကို သိတယ္ မဟုတ္လား။ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔ သိပါတယ္ ဆရာ ၊ ဒါဆို သူ႔အိမ္ကို သြားေျပာေတာ႔ သူ႔ပန္းခ်ီကားျပီးျပီလို႔။ ”
ျပီးေတာ႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ျပန္လည္ တိတ္ဆိတ္သြားခဲ႔ေတာ႔တယ္ ၊ လွည္႔ထြက္ခြာသြားတဲ႔ သူ႕တပည္႔ရဲ႕ ေျခသံေတြက လြဲလို႔ေပါ႔။ ခဏၾကာေတာ႔ ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕ အိမ္ေရွ႕ကို ရထားလံုး တစ္စီးက ဆိုက္ေရာက္လာျပီး ပန္းခ်ီလာအပ္တဲ႔ အမ်ိဳးသမီး သုတ္သုတ္ျပာျပာနဲ႔ ဆင္းလာတယ္။ ပန္းခ်ီဆရာကို ေတြ႕ေတာ႔ အားရဝမ္းသာစြာ နဲ႔ပဲ ေမးတယ္။
“ ကၽြန္မ ပန္းခ်ီကား ဆြဲျပီး သြားျပီဆို. . . ”
“ ဟုတ္ပါတယ္။ ဟိုမွာ အုပ္ထားတဲ႔ အဝတ္စကို ဖယ္ျပီး ၾကည္႔ႏိုင္ပါတယ္။ ”
အမ်ိဳးသမီးက အိပ္မက္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတဲ႔ လူတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး ပန္းခ်ီကားဆီကို လက္ႏွစ္ဖက္ ဆန္႕တန္းျပီး တေရြ႕ေရြ႕သြားတယ္။ ပန္းခ်ီကားဆီေရာက္ေတာ႔ တံေတြးကို မ်ိဳခ်ရင္း အသက္ျပင္းျပင္း တစ္ခ်က္ ရွဴျပီးမွ ပန္းခ်ီကားကို အုပ္ထားတဲ႔ အဝတ္စကို ဖယ္လိုက္တယ္။
“ အို. . . ”
သူမ လက္ထဲက အဝတ္စက ရုတ္တရက္ လြတ္က်သြားတယ္။ သူမ ပန္းခ်ီကားကိုပဲ အာသာ ငမ္းငမ္း ၾကည္႔ေနမိေတာ႔တယ္။ ခဏၾကာမွ . . .
“ တကယ္ကို အသက္ဝင္တဲ႔ ပန္းခ်ီကားပါပဲရွင္။ ကၽြန္မ အေတြးထဲကအတိုင္း ရေအာင္ လိုက္ဆြဲႏိုင္ပါေပတယ္။ ”
“ - - - -- - ”
ပန္းခ်ီဆရာကေတာ႔ ဘာမွ မေျပာပဲ မိန္႔မိန္႔ၾကီး ျပံဳးတယ္။
“ ဒီပန္းခ်ီကားကို ကၽြန္မ ယူသြားလို႔ ရျပီလားရွင္။ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔။ က်သင္႔ေငြ ရွင္းျပီးရင္ေတာ႔ ယူသြားလို႔ ရပါျပီ။ ”
“ ပန္းခ်ီဖန္တီး ပံုေဖာ္ခ အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္မ်ား သတ္မွတ္ထားပါလဲရွင္။ ”
“ ဒီပန္းခ်ီကားကို ဆြဲခက ေဒၚလာ ' ၅ ေသာင္း ' ပါ။ ”
“ ရွင္ . . ၊ မမ်ားလြန္းဘူးလားရွင္။ ဒီပန္းခ်ီကားေလးကို ရွင္ဆြဲတာ ၁၁ ရက္တည္း မဟုတ္လား။ ဒါကို ေဒၚလာ ၅ ေသာင္း ေတာင္မွ ေတာင္းတယ္ ဆိုတာ မ်ားလြန္းတယ္ ထင္တယ္။ ”
ဒီေတာ႔ ပန္းခ်ီဆရာက ခပ္ေကြးေကြးေလး ျပံဳးျပီး. . . .
“ ဒါကေတာ႔ ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ္ ဆြဲတဲ႔ ၁၁ ရက္ ဆိုတာပဲ ျမင္တာကို။ ဒီလို ပန္းခ်ီဆြဲတတ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ ၁၅ ႏွစ္တိုင္တိုင္ ေလ႔က်င္႔ခဲ႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒါက ကိုယ္႕ဖာသာ အာရံုမွာ ျဖစ္ေပၚေနတာကို ကိုယ္႔ဖာသာ ဆြဲတာပဲ။ ေနာက္ထပ္ အႏွစ္ ၃၀ ကေတာ႔ သူမ်ား အာရံုမွာ ျဖစ္ေပၚေနတာကို ကိုယ္႔ဆီကို ေရာက္ေအာင္ ဆက္သြယ္ ခံစားျပီးေတာ႔ ဆြဲတတ္ေအာင္ ေလ႔က်င္႔ခဲ႔ရတယ္။
ႏွစ္ေပါင္း ၄၅ ႏွစ္ ေလ႔က်င္႔ျပီး ဆြဲမွ အခုလို ခင္ဗ်ား အာရံုမွာ ျဖစ္ေပၚေနတာကို ကၽြန္ေတာ္႔အာရံုမွာ လာ ထင္ဟပ္လာျပီး အခ်ိဳးက် လွပတဲ႔ ပန္းခ်ီကားကို ကၽြန္ေတာ္ ဆြဲႏိုင္ခဲ႔တာပါ။ အခု ဆြဲလို႔ ၾကာခ်ိန္ ဆိုတဲ႔ ၁၁ ရက္ထဲကို ခင္ဗ်ား ျမင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ ခင္ဗ်ား မွားသြားလိမ္႔မယ္။ ဒီေတာ႔ ခင္ဗ်ားမွာ လုပ္စရာ ႏွစ္နည္း ရွိတယ္။ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔ ေျပာပါ။ ”
“ ပထမနည္းကေတာ႔. . . . ဒီပန္းခ်ီကို ခင္ဗ်ား မယူဘူး ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္က အခုပဲ ဓါးနဲ႔ စုတ္ျဖဲပစ္ျပီး ခင္ဗ်ား စရံေငြ ဆံုးပါလိမ္႔မယ္။ ဒါဆို ခင္ဗ်ား ဖာသာ ခင္ဗ်ား ၾကိဳက္တဲ႔ တန္ဖိုး နဲ႔ တျခားသူ တစ္ေယာက္ကို သြားဆြဲခိုင္းပါ။ ဒါေပမဲ႔ သူ႕ဆီက လက္ရာကို မႏွစ္သက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဆီမွာ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္လာျပီး ဆြဲခိိုင္းမယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ပန္းခ်ီဆြဲ သက္တမ္းက ေနာက္ထပ္ ၁၁ ရက္ပိုျပီး ၄၅ ႏွစ္နဲ႔ ၁၁ ရက္ အေတြ႕အၾကံဳ ရွိလာခဲ႔ျပီ ဆိုေတာ႔ ခင္ဗ်ား ေနာက္ထပ္ ဒီလို ပန္းခ်ီကားအတြက္ တန္ဖိုးက အခု ေဒၚလာ ၅ ေသာင္း ထက္ ႏွစ္ဆ ျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္မယ္ ၊ သံုးဆ ျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္မယ္။ ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ား ထပ္ဆြဲရလိမ္႔မယ္။
ဒုတိယနည္းကေတာ႔. . . ဒီခင္ဗ်ား ဒီပန္းခ်ီကားကို ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၄၅ ႏွစ္အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ဆြဲထားတဲ႔ အေကာင္းဆံုး လက္ရာ ဆိုတာကို တန္ဖိုး သိျပီး အဖိုးထိုက္တန္စြာနဲ႔ ေပးေခ် ဝယ္ယူသြားျပီး ခင္ဗ်ား အိမ္နံရံမွာ အျမတ္တႏိုး တပ္ထားလိုက္ေစခ်င္တာပါပဲ။ ”
ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕ စကားလည္း ဆံုးေရာ အမ်ိဳးသမီးက သူ႔ရဲ႕ အိတ္ထဲမွ ခ်က္လက္မွတ္ကို ထုတ္ျပီး ခ်ေရးကာ ပန္းခ်ီဆရာ လက္ထဲကို လွမ္းထည္႔ေပးေလေတာ႔သည္။ ခ်က္လက္မွတ္မွာ ေရးထားတာက. . . .
“ ေဒၚလာ ၄၇၀၀၀ ”
မွတ္ခ်က္။ ။ အထက္ပါ ပန္းခ်ီကားေလးကို ၾကည္႔မိျပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ စိတ္ကုူးမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။( ဒီပို႔စ္မတင္ခင္ စိတ္ကူးေလး ျဖစ္ေပၚလာေစတဲ႔ ပို႔စ္ကေတာ႔ ညီမေလး သွ်င္ ဆီကပါ။ http://troths.multiply.com/journal/item/473/473 သူ႕ဆီက လင္႔ခ်ိတ္ဖို႔ အြန္လိုင္းမွာ ေစာင္႔ေပမဲ႔ မေတြ႕လို႔ မခ်ိတ္လိုက္ရပါဘူး။ အခုေတာ႔ သြားေျပာျပီး ခြင္႔ျပဳစာ မျပန္ခင္ ခ်ိတ္လိုက္ပါတယ္။ )
မူရင္း စိတ္ကူးရေစတဲ႔ ပံုေလးပါ။ ညီမေလး သွ်င္ ပို႔ေပးထားတာပါ။
ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
.
5 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
စာေရးေကာင္း၏၊ အားေပးလ်က္။
အမွန္က ေစ်းေမးၿပီးမွ ဆဲြခိုင္းရမွာ
ပံု
ဖတ္ၿပီးသူ၏ခံစားခ်က္.
စိတ္ကူးဆိုေပမယ့္ ဒီလိုစာကို ဖတ္ဖူးျပီးသားပါ... ဘယ္သူေရးျပီး ဘယ္မွာ ဖတ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ မမွတ္မိေပမယ့္ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့စာကလည္း ပန္းခ်ီကားနဲ႔ပဲ ပတ္သက္ပါတယ္..... (ရဲတိုက္ပံုပန္းခ်ီကားနဲ႔ ေဒၚလာ ၅၀၀၀၀ ကလြဲရင္ေတာ့ စာရဲ႕အႏွစ္သာရဟာ ကြက္တိပါပဲ)
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
17 ရက္ေန႕က သြားဖတ္ျပီး စိတ္ကူးရေစတဲ႔ ပို႔စ္
http://troths.multiply.com/journal/item/473/473
တစ္ကယ္တမ္း ငါထင္တာေပါ့ေလ.. ဖန္တီးမႈ အႏုပညာဆိုတာ ကုန္ပစၥည္းတခုလို ေစ်းသတ္မွတ္ဖို႕ မသင့္ဘူးလို႕ေပါ့ေနာ္.. ေဒၚလာ 50000 က ခ်ီးေျမွာက္ ဂုဏ္ျပဳတာဆိုရင္ေကာင္းမွာေနာ္... ဟီးးး
Post a Comment