ဟုိတစ္ေန႔က ဆံပင္ေတြ ရွည္ေနျပီလို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ခံစားမိလို႔ ဆံပင္ညွပ္မယ္ ဆိုျပီး အျပင္ကို သြားမိပါ၏။ အဲဒီေန႕က ေသာၾကာေန႔ ျဖစ္သည္။ အလုပ္က ျပန္ျပန္ခ်င္း ေရေတာင္မွ မခ်ိဳးပဲ စားဖို႔ တစ္ခုခု ဝယ္စားျပီး ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေနရင္း အဝတ္ေလးလဲကာ ထြက္လာခဲ႔သည္။ လမ္းမွာ မိုးေတြက အုပ္ေနေတာ႔ ရာသီဥတုက ေဘာလံုးသမားေတြ အၾကိဳက္ေပါ႔ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၾကိဳက္ပါသည္။ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး ဆံပင္ညွပ္ေနက်လို႔ ေျပာလို႔ရေသာ ညွပ္ဖူးေသာ ဆိုင္ကို ေရာက္သြားေတာ႔ ဆိုင္က မဖြင္႔။ တံခါးပိတ္ထား၏။
ဘာလို႔မ်ားလဲလို႔ ဆိုင္ဖြင္႔ခ်ိန္ကို ဖတ္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ သူက သာမာန္ဆိုရင္ ၁၀ နာရီဖြင္႔ျပီး ေသာၾကာေန႕ဆို ၁၁ နာရီမွ ဖြင္႔သတဲ႔။ ဒီဆိုင္မွာပဲ ညွပ္ေနက်ျဖစ္ျပီး အဆင္ေျပေတာ႔ ဆံပင္ညွပ္မယ္ ဆိုရင္ ဒီဆိုင္မွာပဲ ညွပ္ျဖစ္ပါသည္။ အခုေတာ႔ သူက ၁၁ နာရီမွ ဖြင္႔မယ္ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း သာယာလွတဲ႔ ရာသီဥတုမွာ ေလေျပေအးေအးနဲ႔ အတူ အခန္းကို ျပန္လာခဲ႔ပါသည္။ အခန္းေရာက္ေတာ႔ ၁၁ နာရီထိုးတဲ႔ အထိဆိုေတာ႔ အြန္လိုင္းမွာ ခ်က္ထိုးရင္း ေစာင္႔ေနမိသည္။ မနက္စာကလည္း စားထားျပီးသား ရာသီဥတုကလည္း ေအးေနေတာ႔ လူက ေမွးခနဲ ဘယ္အခ်ိန္က အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ မသိဘူး အိပ္ေပ်ာ္သြား၏။ ျဖတ္ခနဲ တေရးႏိုးေတာ႔ ၁၁ နာရီေက်ာ္ေနျပီ။ ဘယ္အခ်ိန္က အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ မသိဘူး ထိုးလက္စ ခ်က္ပြဲေလးလည္း ကိုယ္႕ဘက္က မေရြ႕လို႔ အခ်ိန္ျပည္႔ကာ ရံႈးသြားခဲ႔ေလျပီ။
ကမန္းကတမ္းထျပီး မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ သစ္ကာ ထြက္လာခဲ႔သည္။ လမ္းမွာ ရာသီဥတုက ခုနကအတိုင္းပဲ မိုးေတြအုပ္ကာ သာသာယာယာ ရွိေနသည္။ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ေရာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ညွပ္ေနက်ဆိုင္က ပိတ္ထား၏။ ဘာလို႔ ဆိုင္မဖြင္႔လဲ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး။ သူ႕ဆိုင္မွာ ဆံပင္ညွပ္ဖို႔ ၁၁ နာရီေက်ာ္ထိ ေစာင္႔ျပီးမွ သူက မဖြင္႔။ ဒါနဲ႔ပဲ အနည္းငယ္ ျမည္တြန္ေတာက္တီးျပီး တျခားဆံပင္ညွပ္တဲ႔ ဆိုင္ကို ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားလိုက္ေတာ႔ အေနာက္ဘက္မွာလည္း တစ္ဆိုင္ရွိတယ္ ဆိုတာ သတိရသည္။
မထူးဇာတ္ကို ခင္းျပီး ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါမွ မညွပ္ဖူးေသာ ထိုဆိုင္ကို ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္သြားမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အေရွ႕မွာ ဆံပင္ညွပ္ဖို႔ ေစာင္႔ေနသူ ႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနခ႔ဲေလျပီ။ ေရာက္လက္စနဲ႔ ထပ္ျပီး မထူးေတာ႔ပါဘူး ေစာင္႔ရေတာ႔မွာေပါ႔ေလ။ တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ ျပီးလို႔ ကၽြန္ေတာ္႔ အလွည္႔ေရာက္ေတာ႔ ဆံပင္ညွပ္ ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ။ ဆံပင္ညွပ္တဲ႔ ကုလားၾကီးက ဘယ္လိုညွပ္မွာလဲ လို႔ ေမး၏။ ကုိယ္႔ကို ညွပ္ေနက်လူ မဟုတ္ေတာ႔လည္း ဘယ္လိုေျပာရမွန္း မသိ။ ဒါနဲ႔ “ ခပ္တိုတို ” လို႔ ေျပာရင္း ဆိုင္ထဲမွာ အလွျပထားတဲ႔ ေမာ္ဒယ္ပံုေတြထဲက တစ္ခုကို လက္ညိႈး ထိုးျပလိုက္သည္။
ေနာက္ေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း သူက စက္ကတ္ေၾကးေလး တဝွီဝွီ ၊ လက္ကတ္ေၾကးေလး တခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔ ညွပ္ေနပါေလေရာ။ သူညွပ္တာ အေတာ္ကို ၾကာလြန္းေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အလြန္ကို အိပ္ငိုက္လာမိသည္။ သူက ၾကာ ၊ ကၽြန္ေတာ္က ငိုက္နဲ႔ အိပ္ငိုက္တာကေန သတိထားမိျပီး မွန္ထဲကို ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဆံပင္ကို သူညွပ္ထားတာ ကၽြန္ေတာ္ျပတဲ႔ ပံုနဲ႔ တျခားဆီ။ အေနာက္ဘက္က လံုးလံုးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ မၾကိဳက္ေသာပံု။ ဒါေၾကာင္႔. . .
“ ဟာ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒီလို အေနာက္ကို အလံုးလိုက္ၾကီး ငါ မၾကိဳက္ဘူး။ အေနာက္ကို ေျပေျပေလး ျဖစ္ေအာင္ ျပန္လုပ္ေပး..”
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာလိုက္ေတာ႔ သူက ကၽြန္ေတာ္႕ကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည္႔သည္။ ေနာက္ေတာ႔ စက္ကတ္ေၾကးေလး တဝွီဝီွ ၊ လက္ကတ္ေၾကးေလး တခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔ ဆက္ညွပ္ပါေလေရာ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ရာသီဥတုက ခပ္ေအးေအး ၊ အခန္းထဲမွာလည္း ခပ္ေအးေအး ဆိုေတာ႔ ျပန္လည္ အိပ္ငိုက္သြားမိသည္။ ခဏၾကာေတာ႔ ဆတ္ခနဲ ျပန္ႏိုးလာျပန္၏။ ဒီေတာ႔ သူညွပ္ေနတဲ႔ ဆံပင္ကို မွန္ထဲမွာ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ပါးစပ္ပါ အေဟာင္းသား ပြင္႔သြားသည္။ သူက ကၽြန္ေတာ္႔ အေနာက္ကို စက္ကတ္ေၾကးနဲ႔ အကုန္ထိုးသြင္းလိုက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္႔ ေဘးေတြကိုပါ အေျပာင္ထိုးခ် ပစ္လုိက္သည္။ အခုေတာ႔ အေရွ႕ေလးတြင္သာ ဆံပင္ေတြ စုပံုက်န္ေနေတာ႔သည္။
ဟာ ဆိုျပီး အံ့ၾသရာကေန သူ႕ကိုေျပာေတာ႔ သုူကလည္း အတို အေျပာင္ ဆိုလို႔ ညွပ္လိုက္တာေလ လို႔ ခပ္ေပါ႔ေပါ႔ ျပန္ေျဖ၏။ ကဲပါေလ မထူးေတာ႔ပါဘူး ဆိုျပီး အေနာက္နဲ႔ ဆံပင္ညီေအာင္ အေရွ႕ကိုပါ အညီလိုက္ ညွပ္လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ဆံပင္က ဂတံုးဆံပင္ေပါက္ ျဖစ္သြားပါေတာ႔သည္။ က်သင္႔တယ္ ဆိုေသာ ဆံပင္ညွပ္ခကို ေပးျပီး ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လာေတာ႔ ကိုယ္႔ေခါင္းကို ကိုယ္ကိုင္ျပီး ေတာ္ေတာ္ ရယ္ခ်င္ေနမိသည္။ ျပီးေတာ႔ ကိုယ္ေခါင္းေလးကို ကိုယ္ပြတ္ရင္း ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက တစ္ေယာက္ရဲ႕ အျဖစ္ေလးကို သြားသတိရလိုက္မိသည္။
ကၽြန္ေတာ္႕မွာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ရွိသည္။ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ “ ျခင္း ” ေတြ ၊ “ ေဘာ ”ေတြ ခတ္ၾကျပီ ဆိုရင္ ေပါင္မေရာက္ ၊ ေျခခြင္ မက်ေသာ ျခင္းေတြကို ေပးလိုက္ေလ႔ရွိသည္။ ထိုအခါ သူက ေပါင္လိုလို ၊ ေျခခြင္လိုလို ၊ ဒူးလိုလို ျဖစ္ျပီး ေခ်ာ္သြားတတ္သည္။ တကယ္ေတာ႔ သူက ေသခ်ာ မခတ္တတ္ ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။ ဘယ္သူမွလည္း ေသခ်ာ မခတ္တတ္ပါ။ သူငယ္ခ်င္း အေပ်ာ္ခတ္ၾကတာပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီလို သူျဖစ္ျပီ ဆုိရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးက သူ႕ကို ဝိုင္းေနာက္ၾကသည္။
“ မင္းက ဒူးေရြး ေနတာကိုးကြ ”
ဟူ၍။ ဘာလို႔ ဒီလို ေျပာရတာလဲ ဆိုရင္ သူက “ ဒူးေရြးတယ္ ” အေျပာခံရေအာင္ကို မင္းသား ေဒြးကို ၾကိဳက္ျပီး ေဒြးပံုစံ အတိုင္းလိုက္လုပ္ကာ ေနတတ္သူ တစ္ေယာက္ပါ။ ဒီေတာ႔ “ ဒူးေရြး ” ေတာ႔ “ ေဒြးရူး ” ေပါ႔ဗ်ာ။ ေရခ်ိဳးျပီးေတာ႔ သဘတ္နဲ႔ ေရသုတ္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ ေရသုတ္တာက ေဒြးစတိုင္လ္န႔ဲ။ လမ္းေလွ်ာက္တယ္ ဆိုရင္လည္း ေဒြးစတိုင္လ္နဲ႔ ၊ ဆံပင္ကို သပ္တင္တယ္ ဆိုရင္လည္း ေဒြးစတိုင္လ္နဲ႔။ ေဒြးေတာင္မွ သူစတိုင္လ္ကို သူ႕ဖာသာ ျပန္လုပ္ရင္ ေဒြးနဲ႔ တူခ်င္မွ တုူမယ္။ သူကေတာ႔ အၾကိမ္တစ္ရာ လုပ္လည္း ေဒြးစတိုင္လ္နဲ႔ပါပဲ။ အဲဒီလို ဟဲဟဲ . . .
ဒါေပမဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္ အထိ ေဒြးညႇပ္ေသာ ဆံပင္ ဆိုျပီး “ ေဒြးေက ” ဆိုကာ သိပ္ျပီး ေခတ္မစားေသးပါဘူး။ ေဒြးကလည္း သူ႔ရဲ႕ မူပိုင္ ဆံပင္ပံုစံရယ္လို သိပ္ျပီးေတာ႔ အသားမက်ေသးတဲ႔ အခ်ိန္ကာလပါ။ ေနာက္ေတာ႔ သိပ္မၾကာပါဘူး “ ေဒြးေက ” ဆိုျပီး ေခတ္စားလာကာ လူေတြၾကားမွာ လူေျပာမ်ားလာခဲ႔သည္။ ဒါကို ဆံပင္ညွပ္ေသာ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ေတြက လုပ္စားၾကသည္။ အတူတူခ်င္းေတာင္မွ အဲဒီတုန္းက ရိုးရိုးဆံပင္ညွပ္တာကို ၂၅ က်ပ္ ဆိုရင္ ေဒြးေကက ၄၅ က်ပ္ ဆိုျပီး ယူၾက၏။ ဘာမွလည္း ေထြေထြထူးထူးလို႔ မျမင္မိပါဘူး။ ကိုယ္ကလည္း ေဒြးကို မၾကိဳက္လွေတာ႔ ညွပ္ဖို႔ စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းကေတာ႔ ေဒြးရူး ရူးေနတာ ဆိုေတာ႔ ေဒြးေက ကို ညွပ္ဖို႔ ရူးကာ စိုင္းျပင္းေနခဲ႔ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိုင္ေနက် လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ရဲ႕ ေဘးမွာ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ ေသးေသးေလး ရွိပါသည္။ ဘာလို႔ ေသးေသးေလး လို႔ ေျပာရတာလဲ ဆိုရင္ သူက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို အဖီဆြဲကာ ကပ္ျပီး ဖြင္႔ထားတာမို႔ပါ။ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ထဲမွာ ညွပ္သူနဲ႔ အညွပ္ခံသူအပါအဝင္ ေနာက္ထပ္ တစ္ေယာက္ စုစုေပါင္း ၃ ေယာက္သာ ဝင္လို႔ ရေလာက္ေအာင္ကို ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ေလးကလည္း ေသးေကြးလွပါသည္။ ျပီးေတာ႔ သူ႔ရဲ႕ လက္ရာကလည္း အေတာ္ကို ညံ့လွပါသည္။ ဘယ္ဘက္ႏွင္႔ ညာလက္ ေဒါက္မ်ား ဘယ္ေတာ႔မွ မညီ ၊ လက္ကတ္ေၾကး ညွပ္ျပီ ဆိုရင္လည္း ဆံပင္ကို ေဆာင္႔အဆြဲခံရသလိုပဲ ျဖစ္တတ္ေသးသည္။
ဒါေပမဲ႔ သူ႔ဆိုင္မွာ ဆံပင္ညွပ္သူေတြ မရွားလွပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ သူက ေစ်း အလြန္ သက္သာေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။ သူမ်ားေတြ ၂၅ က်ပ္ ယူေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ သူက ၁၅ က်ပ္ နဲ႔ ညွပ္သည္။ ၁၀ ေပးသြားရင္လည္း ယူလိုက္တာပဲ ျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင္႔ လက္လုပ္ လက္စားမ်ား ၊ ဆိုက္ကားသမားမ်ားျဖင္႔ သူ႕ဆိုင္ကလည္း သူ႕ေဖာက္သည္ေတြနဲ႔ သူ စည္ေနတတ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သူ႕ေဘးက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ အျမဲ ထုိင္ေနက်ဆိုေတာ႔ ၾကာလာေတာ႔ သူနဲ႔ ရင္းႏွီးလာပါသည္။ သူကလည္း သူ႕ဆိုင္မွာ ဆံပင္ညွပ္သူ ပါးေနရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိုင္ရာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို ဝင္ကာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဝိုင္းမွာ ဝင္ထိုင္၍ ပြားေနတတ္သည္။
တစ္ေန႔ေတာ႔ ေဒြးေက ရူးေနေသာ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ဆံပင္ညွပ္ဆရာၾကီးတို႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ တစ္ဝိုင္းတည္း ထိုင္ေနရင္း ေဒြးေက ညွပ္ခ်င္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းက . . . .
“ ကိုေက်ာ္ျမိဳင္ . . . အစ္ကို ေဒြးေက ညွပ္တတ္လားဗ်။ ”
ဒီေတာ႔ သူက ခပ္တည္တည္ပဲ ေခါင္းျငိမ္႔၏။ ဆံပင္ညွပ္ဆရာ ဆံပင္ပံုစံ ညွပ္တတ္တယ္ ဆိုတာ ဘာမ်ား ထူးမွာ မို႔လို႔လဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ကိုယ္႕ဖာသာ ဖာသိဖာသာပဲ ေနလိုက္ၾကသည္။ ဒီေတာ႔ ေဒြးေက ညွပ္ခ်င္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းက ဆက္ေျပာသည္။
“ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္႕ကို ညွပ္ေပးဗ်ာ။ ထ . . . . အခု ညွပ္မယ္။ ”
ဟု ဆိုကာ ႏွစ္ေယာက္သား ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ထဲသို႔ ဝင္သြားၾကပါသည္။ လွမ္းၾကည္႔ရင္ ျမင္ေနႏိုင္တာမို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲကပဲ လွမ္းၾကည္႔ေနမိသည္။ ခဏၾကာေတာ႔ ေဒြးေက ညွပ္ခ်င္ေသာ သူငယ္ခ်င္းဆီမွ အသံထြက္လာသည္။
“ ဟာ ကိုေက်ာ္ျမိဳင္ ၊ အစ္ကို ညွပ္ေနတာက ေဒြးေက မဟုတ္ဘူး။ ဂတံုး ဆံေတာက္ပံံု ျဖစ္ျပီ ”
“ အာ ေနစမ္းပါဦးကြာ။ ဆံုးတဲ႔ အထိ ေစာင္႔စမ္းပါ ”
ကိုေက်ာ္ျမိဳင္က ဒီလို ေျပာလိုက္ေတာ႔ ေဒြးေက အညွပ္ခံေနသူကလည္း မျပီးေသးေတာ႔ ျပန္လည္ ျငိမ္သက္ သြားပါသည္။ သူတို႔ ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ပဲ ဆံပင္ ျပန္လည္ ညွပ္သူ နဲ႔ အညွပ္ခံသူ ျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ကိုေက်ာ္ျမိဳင္က ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ ဆံပင္ကို ေဒါက္တိဖို႔ သင္တုန္းဓါး အတုမွာ ဘလိပ္ဓါးကိုေတာင္မွ တပ္ေနပါျပီ။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကည္႔တာလည္း ေဒြးေက နဲ႔ မတူပါ။ ဘယ္လိုပဲ ၾကည္႔ၾကည္႔ ဂတံုးဆံေတာက္က ဂတံုးဆံေတာက္ပါပဲ။ ကိုေက်ာ္ျမိဳင္ကေတာ႔ ဆက္ကာ ဆက္ကာျဖင္႔ ဓါးျဖင္႔ ေဒါက္တိကာ ပံုေဖာ္သြားပါသည္။ သူလည္း ေဒါက္တိလို႔လည္း ျပီးေရာ . . .
“ ရျပီ ထေတာ႔ ”
လို႔ ေျပာေတာ႔ ေဒြးေက ညွပ္ခ်င္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ခဗ်ာမွာ အီလည္လည္နဲ႔ ထရင္း ဆံပင္ညွပ္ခကို ေပးလိုက္ကာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ဘက္ ထြက္လာ၏။ သူ႕ေနာက္မွာလည္း ကိုေက်ာ္ျမိဳင္က ကပ္ပါလာသည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ဝင္ထိုင္ေတာ႔ အားလံုးကလည္း ေဒြးေက နဲ႔ လံုးဝ မတူတာကို ဝိုင္း၍ ေျပာၾကပါသည္။ ဒီေတာ႔ ကိုေက်ာ္ျမိဳင္က ျပံဳးရင္း ေဒြးေက ညွပ္ေသာ သူငယ္ခ်င္း ပခံုးကို ပုတ္ကာ ေျပာလိုက္ပါေတာ႔သည္။
“ မွတ္ထားကြ ၊ သူမ်ား ေဒြးေက ညွပ္တိုင္း လိုက္ညွပ္မယ္ မၾကံနဲ႔။ ေဒြးေက ဆိုတာ ေဒြး ညွပ္မွ လွတာ။ မင္း ညွပ္ရင္ လွမလားကြ။ မင္းက ေဒြးမွ မဟုတ္တာ ”
ဟူသတည္း။ ပထမေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး ေၾကာင္ေနေသးသည္။ ေနာက္က်ေတာ႔ ရယ္လိုက္ၾကတာ အုန္းအုန္းကၽြက္ကၽြက္ပါပဲ။ ေဒြးေက ညွပ္ကာမွ အေျပာခံလိုက္ရတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကလည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္ မ်က္ႏွာနဲ႔ လိုက္ရယ္လို႔ေပါ႔။
အခု ကၽြန္ေတာ္ ဆံပင္ညွပ္ျပန္လာရင္း ေခါင္းကို ပြတ္ကာ ျပံဳး၍ ျပန္လည္ စဥ္းစားမိေနတာပါ။ တိုတိုညွပ္ ဆိုျပီး ေျပာလိုက္မိလို႔ ကိုယ္႔ေခါင္းမွာ ဂတံုးဆံပင္ ေပါက္ေလာက္ပဲ က်န္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေဆာ္ပေလာ္ တီးျပီး ပညာေပး လႊတ္လိုက္တဲ႔ ကုလား ဆံပင္ညွပ္သမားကိုလည္း သူ႔ေနရာက ဝင္ျပီး ကိုေက်ာ္ျမိဳင္လိုမ်ား စိတ္ထဲက ေျပာေနမလားလို႔ ေတြးေနမိပါသည္။ ဒါေၾကာင္႔ ျပံဳးေနမိတာပါ။
ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္က တိုတိုလို႔ ေျပာရင္း သူ႕ဆိုင္နံရံမွာ ကပ္ထားတဲ႔ ေမာ္ဒယ္ ေယာက်္ား ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ၊ ခပ္ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆံပင္ ပံုစံကို သြား လက္ညိႈး ထိုးျပလိုက္မိလို႔ပါပဲ။ အဲဒီ ေမာ္ဒယ္က ဘယ္သူလဲ ဆိုတာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ တကယ္လို႔ အဲဒီ ေမာ္ဒယ္သာ “ ဘရပ္ပစ္ ” ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုပါစို႔။ ဒီဆံပင္ညွပ္ ကုလားကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ကို သူ႕ရင္ထဲမွာ ကိုေက်ာ္ျမိဳင္ ေျပာသလို . . . “ မွတ္ထားကြ ၊ သူမ်ား ေဒြးေက ညွပ္တိုင္း လိုက္ညွပ္မယ္ မၾကံနဲ႔။ ေဒြးေက ဆိုတာ ေဒြး ညွပ္မွ လွတာ။ မင္း ညွပ္ရင္ လွမလားကြ။ မင္းက ေဒြးမွ မဟုတ္တာ ” ေျပာေနမွာပဲေပါ႔ဗ်ာ။ ဒီလို ဒီလို. . . .
“ မွတ္ထားကြ ၊ သူမ်ား ဘရပ္ပစ္ေက ညွပ္တိုင္း လိုက္ညွပ္မယ္ မၾကံနဲ႔။ ဘရပ္ပစ္ေက ဆိုတာ ဘရပ္ပစ္ညွပ္မွ လွတာ။ မင္း ညွပ္ရင္ လွမလား။ မင္းက ဘရပ္ပစ္မွ မဟုတ္တာ ”
ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
.
15 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ေဒြးပံုေလးကို အလြမ္းေျပ ႀကည့္သြားတယ္...ပူးေတ ငယ္ငယ္ကလဲ ဒီလိုပဲ..အိမ္ကလူႀကီးေတြကပူးေတကို သရဲကားထဲက သရဲမ မင္းသမီး ဒင္မီမိုး(ထင္တယ္) အဲဒီေကပဲ ညွပ္ေပးေနတာ မွတ္မိေသးတယ္... :)
ကၽြန္ေတာ္တို႔သိတက္စကတည္းက အဲဒီ ေဒြးေက က နာမည္ႀကီးေနတာခင္ဗ်။ ဆိုေတာ့ကာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္ကတည္းက ေဒြးေကဆိုတာကို ညွက္ဖူးပါသေကာ။ တစ္အိမ္လံုးကလည္း ေဒြးႀကိဳက္သကိုး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ေဒြးမဟုတ္ေတာ့ ေဒြးလို သူ႔ေကနဲ႔ မလိုက္ဖက္ပါေၾကာင္း။ :)
ေခါင္းေပါ့ပါးျပီး ေနာက္၃ ၄ လစာ ဆံပင္ညွက္ခမကုန္ေတာ့ဖူးေပါ့
ေျပာရင္ေျပာသလိုမျဖစ္တာေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ဖူးပါတယ္။ မ်က္နွာကိုေျပာင္းလဲသြားနိုင္တာ ဆံပင္ကေရးၾကီးဆံုးမို့ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ခံရခက္ပါတယ္။ ဆံပင္ဆိုတာျပန္ရွည္လာတယ္ဆိုေပမဲ့ ေျပာတဲ့အတိုင္းအေလးနက္ထားျပီးလုပ္တတ္ရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကိုေက်းဇူးတင္မိမွာပါ။
သာယာခ်မး္ေျမ့ပါေစရွင္း
မိုး
အခုလည္းဘာေကမ်ားျဖစ္သြားလည္းမသိ...
ေမာ္ဒယ္ေကေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့..
ေဒြးေက က ေဒြးနဲ႔ လိုက္သလို .. ေဒြးနဲ႔ တူတဲ့ လူဆိုရင္လည္းလိုက္မွာပါ .. အဲသလိုေပါ့ ဦးေဇာ္လည္း ဘရက္ပစ္နဲ့တူတယ္ထင္လွ်င္ ညွပ္သာညွပ္ပစ္ပါ ။
မွတ္ထားကြ သူမ်ားက ကိုေဇာ္ေက ညွပ္တိုင္း လိုက္ညွပ္မယ္မႀကံနဲ႔ ကိုေဇာ္ေက ကိုေဇာ္ညွပ္မွ လွတာကြ ဟီးဟီးဟီးးးးး
ေအာ္ေဟာ္ .. ျဖစ္မွ ျဖစ္ရပေလတယ္ေနာ္.. ဟားးးး
ေဒြးညွပ္လို႕ “ေဒြးေက”ၿဖစ္တာ..
ကိုေဇာ္ညွပ္ရင္ “ကိုေဇာ္ေက”ၿဖစ္မွာ...
စမ္းႀကည္႕ပါလား...ကိုေဇာ္ရဲ႕..
ဒီဇိုင္းတခုခုေပါ႔...
ေတာ္ႀကာ...ဘေလာ႔ဂ္ထဲက ကိုကို..ညီညီေတြအားလံုး
“ကိုေဇာ္ေက”ေတြၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္လာမွာ...ဟိ
ဝင္ေနာက္သြားပါတယ္..
ကိုယ့္စတိုင္နဲ႔ကိုယ္ပဲေကာင္းပါတယ္...
သိပ္ .... မွန္တယ္ ၊
ကိုယ္ မွ သူ မဟုတ္ တဲ ့ ဟာ ကို ။
အေကာင္း ဆံုးက ကိုယ္ပိုင္ ဟန္ ရွိ ဘို ့ ။
ကိုယ္႕နဲ႕အဆင္ေၿပတာဆိုပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ ဂြ်န္ေစာနဲ႕ထယ္ေစာက္စေပၚတုန္းကေတာ႕ က်ေနာ္တို႕လူပ်ိဳေပါက္ေဘာ္ဒါေတြအကုန္ ထိပ္မွာေကာ႕ၿပီး ဘဲၿမီးေတြၿဖစ္ကုန္တာပဲ :P
စာလာဖတ္တယ္ ကုိေဇာ္ေရ၊ ေနေကာင္းလား။
ေဒြးေကက ေႏြရာသီနဲ႔ေရလည္လုိက္တယ္ ပူတာကုိး။ေဆာင္းရာသီကေတာ့ rocker တစ္ေယာက္လုိ ေနပစ္လုိက္တယ္။:P ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
ေဒြကုိ အလြမ္းေျပၾကည္႔သြားပါဒယ္။
မနမ္းေျပာသလုိပဲ ကုိေဇာ္လည္း အသစ္အဆန္း
ဆံပင္ပုံစံတစ္မ်ိဳး ညွပ္ၾကည္႔ရင္ “ကုိေဇာ္ေက”ဆုိျပီး
ျဖစ္လာမွာေသခ်ာတယ္။ ညွပ္ျပီးရင္ဘေလာပ္႔ေပၚတင္လုိက္:)
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ခုိင္နုငယ္
ေဇေကာ္ ေဇာ္ေက ေလးနဲ့ ဒါ့ပံုေလးတင္ေပးပါ ဗ်ိွူး
Post a Comment