အမွာ . . .
အကယ္၍ ဤပို႔စ္ႏွင္႔ ပတ္သတ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္ သံုးႏႈန္းထားသည္႔ စကားလံုး အသံုးအႏႈန္းမ်ားသည္ ရင္႔သီး ရိုင္းစိုင္းမႈမ်ား ရွိေနပါက ခ်စ္ခင္လွစြာေသာ ေမာင္တစ္ေယာက္က အစ္မတစ္ေယာက္ကို ဂရုဏာေဒါေသာနဲ႔ အျပစ္တင္ သကဲ႔သို႔ လည္းေကာင္း ၊ ခ်စ္လွစြာေသာ အစ္ကို တစ္ေယာက္က ႏွမတစ္ေယာက္ကို ဂရုဏာစိတ္ျဖင္႔ သင္ၾကားသည္ဟု လည္းေကာင္း ၊ ခ်စ္ခင္လွစြာေသာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ဂရုဏာေဒါေသာျဖင္႔ ေျပာသည္ဟု လည္းေကာင္း ထင္ျမင္ယူဆ ေပးေစလိုပါသည္။
ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေရးခင္ “ ေကာင္းကင္ရဲ႕ အေတာင္ပံ ” ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ ရြတ္ျပခ်င္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ ကဗ်ာေတာ႔ မဟုတ္ပါ။ ဆရာ ေမာင္လွမ်ိဳး ( ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ ) ေရးထားေသာ ကဗ်ာေလးသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီကဗ်ာေလးကို ျပန္ကိုးကားဖို႔ သူငယ္ခ်င္း အာရုဏ္ကို အထူးကို ေက်းဇူးတင္မိပါသည္။ ကဗ်ာေဟာင္း တစ္ပုဒ္ကို စာအုပ္ အေဟာင္းေတြထဲက ေမႊေႏွာက္ရွာေဖြဖို႔ ဆိုတာ တကယ္ေတာ႔ မလြယ္လွပါ။ ဒါေပမဲ႔ သူငယ္ခ်င္း အာရုဏ္က အာရံု အေနာက္ခံကာ ရွာေပးပါသည္။ ထိုကဗ်ာေလးက ဒီလို ဆိုပါသည္။
“ ေကာင္းကင္ရဲ႕ အေတာင္ပံ ”
ရပ္ကြက္ထဲက ပါးကြက္ၾကားနဲ႕
ဆင္းရဲသားေကာင္မေလးေတြ
အပါအ၀င္
Honey တို႕လို
ေခတ္ကိုခံုမင္ ဂုဏ္အင္ျမင့္မား
ေခတ္ေရွ႕ကို တြားသြားၾကမယ့္
ေကာင္မေလးေတြ အဆုံး
အားလုံးကို ခလုပ္တိုက္ဖို႕
ဘီယာဆိုင္ေတြက
ေမွာင္မိုက္ေနတယ္ Honey..!
မက္ေဒါနားကို ၾကိဳက္တယ္
ဖိုဖီကိတ္ကို ၾကိဳက္တယ္
ဘရြတ္ရွီးကို ၾကိဳက္တယ္ (ဒါေပမယ့္)
ျမန္မာျပည္က ျမန္မာမေလး Honey ကိုပဲ
ကိုယ္ခ်စ္တယ္။
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ
ေကာင္မေလးေတြ ထိုင္လို႕
ယဥ္ေက်းမႈၾကီး မယိမ္းယိုင္ေသးပါဘူး။
ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္၀တ္ျပီး
ေခတ္ကို ၾကိဳဆိုၾကရုံနဲ႕
ေကာင္မေလးေတြ မရိုင္းျပေသးပါဘူး။
ေခတ္ကို ၾကိဳဆိုၾကရုံနဲ႕
ေကာင္မေလးေတြ မရိုင္းျပေသးပါဘူး။
တိုႏွံ႕ႏွံ႕အ၀တ္အစားေတြနဲ႕
မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အလင္းေရာက္ေအာက္က
ေခတ္သစ္ ထန္းေတာၾကီးထဲမွာ
ျမန္မာမေလးေတြ မေရာက္မခ်င္း
ကိုယ္...မင္းကို
မစိုးရိမ္လိုပါဘူး ဟန္နီ..။
ၾကံရည္နဲ႕ဘီယာ
မွားမေသာက္မိပါေစနဲ႕ ဟန္နီ။
အန္ကယ္နဲ႕ အႏၲရာယ္
မ်က္စိမလည္မိပါေစနဲ႕ ဟန္နီ။
ကုိယ္တို႕ရပ္ကြက္ထဲမွာ
ဆံပင္နီေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕
ေကာင္မေလးေတြရွိတယ္
သူတို႕ကို မုန္းတယ္..။
ကိုယ္တို႕ရပ္ကြက္အနီးက
ပန္းရံလုပ္ငန္းထဲက
မဆလာသယ္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြရဲ႕ ဆံပင္
နီၾကင္ၾကင္ပါပဲ။
သူတို႕ကို . . ကုိယ္ . . ေလးစားတယ္။
ဆံပင္ ေဆးဆိုးတယ္ ဆိုတာ
ဘိလပ္ေျမသယ္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြရဲ႕
ဖက္ရွင္ပါကြယ္။
Honey...! ဆံပင္ေဆးမဆိုးနဲ႕။
မ်က္လုံးေပါင္း မ်ားစြာ
ပ်ားအစြဲကို ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့
မုတ္ဆိတ္ေပါင္း မ်ားစြာ
ဟသၤာကို အိုးမဲသုတ္ျပီး
ေရဘဲလုပ္ေရာင္းတဲ့
စားေတာ္ကဲၾကီးေပါင္း မ်ားစြာ
သနပ္ခါးကို အရည္ေဖ်ာ္ေနတဲ့
မိတ္ကပ္ ခ်စ္သူၾကီးမ်ားစြာ
မ်ားစြာ . . . မ်ားစြာ တို႕ရဲ႕
ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေဘးမွ
ခ်စ္သူေလး ကင္းေ၀းပါေစ။
အားလုံးနဲ႕ေ၀းရာ
ဟိုး . . ေကာင္းကင္ျပာျပာေပၚကို
ခ်စ္သူေလးကို ေခၚယူပ်ံသန္းဖို႕
ကၽြႏ္ုပ္အား
အေတာင္ပံတစ္စုံေပးပါ
ဘုရားသခင္.....။
ေမာင္လွမ်ိဳး ( ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)
အထက္ပါ ကဗ်ာေလး အတိုင္းပါပဲ။ ေခတ္မွီတာကို ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေခတ္ေရွ႕ ေျပးမႈကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အားမေပးခ်င္ပါ။ အရင္က နာမည္ၾကီး မဂၢဇင္း တစ္ေစာင္ရဲ႕ အေမးအေျဖ တစ္ခုမွာ ၾကံဳဖူးပါသည္။ ေမးသူက သူ႕ခ်စ္သူ မိန္းကေလး ေဘာင္းဘီဝတ္တာကို အိမ္က သူ႕မိဘေတြက သေဘာမက်။ ထိုသေဘာ မက်မႈကေန အစျပဳျပီး သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း သေဘာမတူ ဟု ဆိုထားပါသည္။ ဒါကို အၾကံေတာင္းသူက အၾကံေတာင္းေတာ႔ အၾကံေပးသူက . . . .
“ ဟုတ္ပါတယ္။ ေဘာင္းဘီဝတ္တယ္ ဆိုတာက အမ်ိဳးသမီးေတြ အတြက္ က်န္းမာေရးနဲ႔လည္း မညီညြတ္ဘူး။ x x x x x x x x x x x x x x x ”
ဟု အစခ်ီကာ ဆိုထားပါသည္။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္မိေတာ႔ မဟုတ္ေသးဘူး ဟု ခံစားမိသည္။ ထိုျပန္ေျဖသူကလည္း အမ်ိဳးသမီး စာေရးဆရာမ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူက အေဟာင္းအေဆြးမ်ားကို တယုတယ ၾကင္နာေနတတ္သူ တစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္က . . . . . . .
“ မိန္းမေတြ ေဘာင္းဘီဝတ္လို႔ က်န္းမာေရး နဲ႔ မညီညြတ္ ျဖစ္ျပီး ေနမေကာင္း ျဖစ္ၾကေၾကး ဆိုရင္ အေနာက္ႏိုင္ငံက မိန္းမေတြ ေဆးရံုကကို ဆင္းရမွာ မဟုတ္ဘူး။ x x x x x x x x x x x x ”
ဟု အစခ်ီကာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဘာမွလည္း မဆိုင္ေသာ ေဘာင္းဘီဝတ္ အမ်ိဳးသမီးေတြဘက္က ေခ်ပမိပါသည္။ အုတ္ေအာ္ ေသာင္းနင္း ျဖစ္ခဲ႔ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ထပ္ ဘာသံမွ မၾကားရေတာ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ထိုကဲ႔သို႔ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကိုလည္း ေခတ္မွီေစခ်င္သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတူ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေခတ္မွီခ်င္ပါသည္။ ထိုနဲ႔ ထပ္တူ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေနာင္ ျဖစ္လာလတၱံေသာ ခ်စ္သူကိုလည္း ေခတ္မီွေစခ်င္ပါသည္။ ထံုထံုထိုင္းထိုင္း မိႈင္းခပ္ဝဝ ေျမမၾကြ ဆိုေသာ ခပ္ေလးေလးၾကီး မျဖစ္ေစခ်င္ပါ။
ျပီးခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ ၂၀၀၉ ဒီဇင္ဘာလက စင္ကာပူ နဲ႔ မေလးရွားကို IC ေတးဂီတအဖြဲ႔ လာေရာက္ ေဖ်ာ္ေျဖတာကို မွတ္မိၾကပါဦးမည္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အရင္က ရန္ကုန္မွာ က်င္းပေသာ ကိုေလးျဖဴ ပြဲတိုင္း ၊ IC ပြဲတိုင္း မလြတ္တမ္း ၾကည္႔ခဲ႔သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဒီေရာက္ေတာ႔ လူက ဘယ္လို ျဖစ္တယ္ မသိ ကၽြန္ေတာ္ တကူးတက လာေရာက္ ေဖ်ာ္ေျဖသူမ်ားကို အားနာမိေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေဖ်ာ္ေျဖေရးပြဲ ကိုမွ မသြားျဖစ္ခဲ႔ပါ။
သူငယ္ခ်င္းေတြက ပိုက္ဆံကုန္မွာ စိုးလို႔လား ၊ ငါတို႔ ေပးမယ္ မင္းလာသာ လာခဲ႔ ဟု ဆိုကာ စကားနာထိုးျပီး ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေခၚၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ ေပကပ္ကပ္ႏိုင္စြာ မသြားခဲ႔ပါ။ ပထမအခ်က္က ရႈိးမွာ မူးရစ္ ရမ္းကားေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ မခံစားႏိုင္ေတာ့၍ ျဖစ္ျပီး ဒုတိ္ယ အခ်က္မွာ အျမင္မေတာ္္၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေၾကာင္႔ စာေပ ေဟာေျပာပြဲေတြေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ သြားျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ တျခားေသာ အလွဴပြဲ အစရွိသျဖင္႔ေတာ႔ သြားျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။
ထို ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ IC Show မွာ ကၽြန္ေတာ္ မသြားျဖစ္ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္႕ အခန္းမွ သူငယ္ခ်င္း တစ္စုက သြားမယ္ လို႔ သတင္းၾကားရပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဘေလာ႔ေလး ေရးလို႔ အရွိန္ရေနျပီ ျဖစ္တဲ႔ အတြက္ မေလးရွားသို႔ လာေရာက္ ေဖ်ာ္ေျဖေသာ IC မွ ေလးျဖဴ ၊ မ်ိဳးၾကီး ၊ ဝိုင္ဝိုင္း ၊ R ဇာနည္ ၊ ေနာေနာ္ တို႔ရဲ႕ စင္ေပၚမွာ ေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ႔ ဓါတ္ပံုေလးေတြေတာ႔ လိုခ်င္မိပါသည္။ ဒါေၾကာင္႔ IC Show ကို သြားၾကည္႔မဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းကို ေလးျဖဴ တို႔ ဓါတ္ပံုေလးေတြ ရိုက္လာေပးရန္ အကူအညီ ေတာင္းမိပါသည္။ သူကလည္း ကင္မရာၾကီး တလြယ္လြယ္ ျဖစ္ေနျပီး IC Show သြားမွာ ဆိုေတာ႔ ထိုဓါတ္ပံုမ်ားကို ေတာင္းရတာ ဒီေလာက္ ခက္လိမ္႔မယ္လည္း မထင္မိပါဘူး။
ဒါနဲ႔။ ညမိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္လာတဲ႔ သူနဲ႔ ညဘက္ အလုပ္သြားတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မေတြ႕လိုက္ပါဘူး။ ေနာက္ေန႕ မနက္က်ေတာ႔လည္း သူက အလုပ္ကို ဝင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က အလုပ္က ထြက္ေတာ႔မွာ ဆိုေတာ႔ ဓါတ္ပံု မေတာင္းျဖစ္ေသးပါ။ IC Show အေျခအေနေမးေတာ႔ အားရစရာေကာင္းစြာ သူ ေျဖပါသည္။ လူေတြ လာေရာက္ အားေပးတာ မ်ားလြန္းလို႔ ေနာက္ဆံုး ရံုေတာင္မွ ဖြင္႔ေပးလိုက္ရသည္ ဟု ဆိုသည္။ ျပီးေတာ႔ ဆက္ေျပာပါေသးသည္။ ဆလြန္းကားကို ဖင္ထိုးျပီး ေရခဲပံုးၾကီးေတြႏွင္႔ ဘီယာေတြ လာေရာင္းသည္ ဟု ဆိုသည္။ ဘီယာ တစ္ဘူး အျပင္မွာ သာမာန္ဆို ၆ က်ပ္ ကေန အဲဒီအခ်ိန္မွာ တစ္ဘူးကို ၁၀ ေတာင္မွ ေရာင္း မေလာက္ဟု ဆိုသည္။ ဒါ အားက်စရာလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိသည္။
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္႔ သူုငယ္ခ်င္းကေတာ႔ အားက်စြာ ေျပာေနတာ ျဖစ္ပါသည္။ ျပီးေတာ႔ သူက ဘယ္ႏွစ္ဘူး ဝယ္ေသာက္လိုက္တယ္ ဟုလည္း ေျပာပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ဒါေတြကို ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္တာ မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္တာက IC Show မွာ ေဖ်ာ္ေျဖေနေသာ အဆိုေတာ္မ်ားရဲ႕ ဓါတ္ပံု သူရိုက္လာလား ဆိုတာကိုပါ။ ဒါေပမဲ႔ ေသခ်ာ မေျပာျဖစ္လိုက္ပါ။ သူလည္း အလုပ္ဝင္သြားသလို ကၽြန္ေတာ္လည္း အလုပ္က ထြက္လာခဲ႔သည္။ ေနာက္ထပ္ တစ္ပတ္ေလာက္ ဘာလိုလိုနဲ႔ ကုန္သြားပါသည္။ တစ္ေန႔ေတာ႔ သူလည္း ကြန္ပ်ဴတာ သံုးေနတုန္း ေတ႔ေတ႔ဆိုင္ဆိုင္ IC Show က ဓါတ္ပံုေတြကို သူရိုက္လာလား ဆိုျပီးေတာ႔ ေတာင္းလုိက္မိပါသည္။
ဒီေတာ႔ သူက ဓါတ္ပံုေတြ မစစ္ရေသးလို႔ လိုလို ၊ မန္မိုရီကဒ္ပဲ သူမ်ားကို ကူးဖို႔ ခဏငွားလိုက္သလိုလို ေျပာပါသည္။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမွ မထင္မိေတာ႔ ဘာမွကို ဆက္မေမးျဖစ္ပါ။ ေနာက္ထပ္ ၁၀ ရက္ေလာက္ၾကာ အျပီး တနဂၤေႏြေန႕ မွာ အိပ္ေနရာကေန စကားေျပာသံေတြေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ႏိုးသြားပါေတာ႔သည္။ အိပ္မႈန္စုတ္ဖြားနဲ႔ ထျပီး စကားေျပာေနတဲ႔ ဆီကို ေလွ်ာက္သြားေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္း ကြန္ပ်ဴတာနားမွာ လူေတြ ဝိုင္းအံုေနတာ ေတြ႕ရပါသည္။ ဘာလဲဟ ဆိုျပီး သူတို႔ အာရံု စိုက္ေနတဲ႔ ေမာ္နီတာကို ၾကည္႔လိုက္ပါသည္။ ၾကည္႔ေတာ႔ ျမင္သည္ ၊ ျမင္ေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ရပါေတာ႔သည္။
“ ေတြ႕လား ၊ ဒီတစ္ေယာက္က အဲဒီလိုေတြ ခုန္ေနတာ ၊ အားလံုးကို တုန္ေနတာပဲ ”
“ အဲဒီတစ္ေယာက္က မူးျပီး ျပဲေနတာ ၊ ျပီးေတာ႔ သူဘဲနဲ႔ ေထာင္႔မွာ သြားျပီး Kiss ဆြဲေနေတာ႔တာပဲ ”
“ ဒီႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ကဲတယ္ကြ ၊ ပြဲစကတည္းက နမ္းလိုက္ ဖက္လိုက္ လွ်က္လိုက္ပဲ ”
ေၾသာ္. . ဒီေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္မိပါေတာ႔သည္။ တကယ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းက ဓါတ္ပံုေတြ မရိုက္လာတာ မဟုတ္ပါ။ သူ ရိုက္လာပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူရိုက္လာတဲ႔ ပံုေတြမွာ IC Show မွ ပံုေတြက အနည္းငယ္သာ ျဖစ္ျပီး က်န္တဲ႔ တျခားပံုေတြက မ်ားစြာ. . . မ်ားစြာ ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ အဲဒီပံုေတြထဲမွာ ဝတ္စားထားေသာ ျမန္မာဟု နာမည္တပ္ခံထားရတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးေတြ တစ္ေယာက္မွ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ဝတ္ထားတာ မပါပါ။ ကၽြန္ေတာ္ မေခၚတတ္ေသာ အသားကပ္ ေဘာင္းဘီအနက္ေရာင္ကို ေအာက္ခံဝတ္ထားျပီး သူ႕အေပၚက အက်ႌခပ္ရွည္ရွည္ေလးကို တင္ပါးဖံုး ဝတ္ထားယံုမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။ ျပီးေတာ႔ အားလံုးလိုလိုက မူးရစ္ေနၾကသည္ ဟု ကၽြန္ေတာ္ ထင္မိပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေပမဲ႔ ျမန္မာစားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ မထိုင္ျဖစ္ပါ။ ပထမဦးဆံုး အခ်က္က သူုတို႔ရဲ႕ ဘီယာ ဝန္ေဆာင္မႈကို ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္ မႏွစ္သက္ပါ။ ဘီယာေသာက္ေသာ ေယာက်္ားမ်ားနဲ႔ မည္သို႔ ပတ္သတ္သည္ မသိဘဲ ပါလာေသာ မိန္းကေလး တခ်ိဳ႕ကလည္း သူတို႔ ၾကည္႔ထားေသာ အေနာက္တိုင္းမွ အတုခိုးထားေသာ ပံုစံေတြနဲ႔ ဘီယာယူေသာက္ ၊ စီးကရက္ေလး ဖြာေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ခ်င္ပါ။ တရုတ္မေတြ စီးကရက္ ဖြာ ၊ ဘီယာေသာက္ ေနၾကပါသည္။ ဒါ သူတို႔ဖာသာ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာမေတြ ဒီလို ျပဲေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ မ်က္လံုးမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ခ်င္ပါ။
အခုလည္း ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္း ရိုက္လာေသာ ဓါတ္ပံုမ်ားမွာ ဘီယာ ေသာက္ရင္း မူးလဲ ျပဴးျပဲေနေသာ ပံုမ်ား ၊ ရစ္မူးေနေသာေၾကာင္႔ ကိုယ္႕ကို ဖက္မွန္း မသိ ၊ လွ်က္မွန္း မသိ ျဖစ္ေနေသာ ပံုမ်ား ၊ ႏွစ္ဦး သေဘာတူ နမ္းၾက ၊ ရံႈၾက ျဖစ္ေနေသာ ပံုမ်ား ၊ ဦးပုညေရးထားသလို ပြတ္သဘင္ပြဲ ဆင္ႏြဲေနေသာ ပံုမ်ား . . . . ေနာက္ေတာ႔ မ်ားစြာ မ်ားစြာ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာျပခ်င္ေသာ ပံုမ်ား။ ေလးျဖဴ ၊ အငဲ ၊ မ်ိဳးၾကီး ၊ ဝိုင္ဝိုင္း အစရွိသူတို႔ရဲ႕ ပံုေတြထက္ ထိုကဲသို႔ ပံုေတြက ပိုျပီး မ်ားေနခဲ႔ပါသည္။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းကလည္း ကၽြန္ေတာ္႕ကို ဓါတ္ပံုေတြ ေပးဖို႔ တြန္႕ဆုတ္ေနခဲ႔တာပါလား လို႔လည္း ေတြးမိပါေတာ႔သည္။
အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ေရးဖို႔ ၾကိဳးစားပါေသးသည္။ ဒါေပမဲ႔ ဘယ္လို စကားလံုးမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္သံုးစြဲ ရမယ္ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္႔ဖာသာလည္း ကၽြန္ေတာ္ မသိခဲ႔။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ မေရးျဖစ္ခဲ႔ပါ။ ေနာက္ေတာ႔ တခ်ိဳ႕က ကၽြန္ေတာ္႕ကို စီေဘာက္မွာ ၊ ေမးလ္နဲ႔ လာျပီးေတာ႔ ထိုကဲ႔သို႔ေသာ အေၾကာင္း ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးဖို႔ ေျပာလာျပန္ေသာေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ေရးဖို႔ ျပန္ျပီး စိတ္ပါလာျပန္ပါသည္။ ေနာက္ေတာ႔ စကားလံုး ရွာမရတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မေရးျဖစ္ခဲ႔ျပန္ပါဘူး။
ေျပေျပျပစ္ျပစ္ ကၽြန္ေတာ္က သိပ္ျပီးေတာ႔ ေျပာတတ္တယ္ေတာ႔ မဟုတ္ပါ။ တရုတ္မေတြ ေဘာင္းဘီအတို ဝတ္တာ အခုမွ မဟုတ္ပါ။ တရုတ္မ ေဘာင္းဘီတို ဆိုျပီး နာမည္ရေအာင္ကို ကမာၻေပၚမွာ တရုတ္ေတြက ဘယ္ေနရာကိုပဲ ေရာက္ေရာက္ ေဘာင္းဘီတို ဝတ္ၾကတာပါ။ ဒါကို အခုမွ သူတို႔ ေနထိုင္ရာကို ေရာက္သြားတဲ႔ ျမန္မာမေတြက ေဘာင္းဘီတိုေတြကို လိုက္ဝတ္ၾကပါေတာ႔သည္။ ဒီေတာ႔ ဘာမ်ား ျဖစ္ပါသလဲ။ တရုတ္မေတြက ငယ္ငယ္ကတည္းက ဝတ္လာတာ အေလ႔အက်င္႔ရွိတယ္ ဒါေၾကာင္႔ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လို ထိုင္ရမယ္ ဆိုတာ သိတယ္ ၊ သူတို႔က်ေတာ႔ မေနတတ္ မထိုင္တတ္နဲ႔ ဟိုက လြတ္ ဒီကေပၚ ၊ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ မ်က္စိ ရွက္စရာ ေကာင္းပါသည္။
ေနာက္တစ္ခုက တရုတ္မေတြက သူတို႔ ေရွာ႔ပင္ လာတယ္ ဆိုရင္လည္း တိုတိုျပတ္ျပတ္ ဟိုက္ဟိုက္ေပၚေပၚေတြ ဝတ္လာတယ္ ထားပါဦး ၊ သူတို႔ ေစ်းဝယ္ျပီးရင္ သူတို႔က ကိုယ္ပိုင္ ကားေပၚမွာ ေက်ာ႔ေက်ာ႔ေလး ထိုင္စီးသြားတာပါ။ ကိုယ္ေတြက ကိုယ္ပိုင္ကားကလည္း မရွိဘဲ ဒီလိုေတြ လိုက္ဝတ္ျပီး ျပန္ေတာ႔ ဘတ္စ္ ၊ တကၠစီ ၊ ရထား စီးျပန္ရတာပါ။ အေျခအေန မတူတာကို သူမဟုတ္ဘဲ သူတို႔လို လိုက္ဝတ္ေတာ႔ သူတို႔က ကိုယ္ပိုင္ကားေလးေတြေပၚမွာ ေက်ာ႔ေက်ာ႔ေလး ထိုင္ျပန္သြားတဲ႔ အခ်ိန္ ကိုယ္က ဘတ္စ္နဲ႔ ျပန္ေနရမွာ ၊ ဘယ္လိုမွ မသင္႔ေတာ္ပါ။ တကယ္လို႔ ကိုယ္လည္း ကိုယ္ပိုင္ကား စီးႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ဝတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ဝတ္ပါ။ ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ သင္႔ေတာ္ပါေသးတယ္။
သို႔ေသာ္. . . . .
ဟိုတေလာက ရွာကီယာရဲ႕ waka waka သီခ်င္းကို ေနာက္ခံဖြင္႔ျပီး တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ခါျပေနတဲ႔ ေမာ္ဒယ္လား ဘာလား တစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာမွာ တင္ဖူးပါသည္။ ရွာကီယာ ကတယ္ ဆိုတာကို ေသခ်ာ ၾကည္႔ပါ ၊ ကေလးက ကတာပါ။ ကေလးေလးေတြလည္း လိုက္ကလို႔ ရပါသည္။ ဒီလို အကမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္ကလည္း ခုန္ေပါက္ကာ ကဖူးပါသည္။ ဒါေၾကာင္႔ ရွာကီယာ နဲ႔ အတူတူ ကေလးေလးေတြပါ လိုက္က ၾကတာ ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ နာမည္ေတာင္မွ မေခၚခ်င္ေသာ ထိုေမာ္ဒယ္ကေတာ႔ သူ႕မွာ ရွိေသာ ပစၥည္းေတြ အားလံုးကို ထုတ္ကာ ၊ လႈပ္ကာ ကသြားတာ ျဖစ္ပါသည္။ သူ က သြားသလိုမ်ိဳး က သလိုေတြ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး လိုက္လႈပ္ကကာ ကႏိုင္ပါမည္နည္း။ ပစၥည္းရွိ လူတန္းစားနဲ႔ ပစၥည္းမဲ႔ လူတန္းစား ဒီေနရာမွာ ခြဲျခားလိုက္သလို ကၽြန္ေတာ္ ခံစားရသည္။ ဒါေပမဲ႔ သူ႕ကို အားက်ကာ ပစၥည္း မရွိေသးေသာ ကေလးေတြကပါ ထိုကဲ႔သို႔ လိုက္လံ လႈပ္ခါကာ ကေနမည္ ဆိုရင္ ပိုျပီးေတာ႔ ရင္ေလးဖို႔ ေကာင္းပါသည္။ သူတို႔သာ ပစၥည္းရွင္ေတြ ျဖစ္လာခဲ႔ရင္ တရုတ္ကားေတြထဲကလို “ သူ႕ထက္သူ လူစြမ္းေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနပါေရာလား ” ဆိုသလို ျဖစ္ေနေတာ႔မွာေပါ႔ဗ်ာ။ မေတြးဝံ့စရာပါပဲ။
မိန္းကေလးေတြကို တန္ဖိုး ျဖတ္ေသာနည္း ႏွစ္နည္း ရွိတယ္ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားဖူးခဲ႔ပါသည္။
၁။ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို အသက္အရြယ္ျဖင္႔ တြက္ခ်က္တယ္ ဆိုတာ ေဆးပညာ သေဘာတရားအရ မိန္းမတစ္ေယာက္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သင္႔တဲ႔ အရြယ္ဟာ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ကေန ၂၄ ႏွစ္ အေတာအတြင္းမွာ ခႏၶာကိုယ္အရ အေကာင္းဆံုးမို႔လို႔ ဒီလိုပဲ သတ္မွတ္တာပါ။ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္က်င္႔သိကၡာ ျပည္႔စံုေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ အတြက္ အခုေခတ္မွာ ေဆးပညာေတြလည္း ဖြံ႕ျဖိဳးလာေတာ႔ အသက္ၾကီးလာေသာ္လည္း ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ရတာ အႏၱရာယ္ မရွိႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။
၂။ ကိုယ္က်င္႔တရားနဲ႔ ပတ္သတ္ေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးဆိုတာမွာ ကၽြန္ေတာ္႔ အေဖ ေျပာဖူးတဲ႔ စကားေလး တစ္ခြန္းကို အမွတ္ရမိပါသည္။ ျပည္႔တန္ဆာ တစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုးကို ေဖေဖက ဒီလို ေျပာျပဖူးပါသည္။ ပထမဦးဆံုးကေတာ႔ လာေခၚတာ မာစီဒီးကားေပါ႔။ ေနာက္ေတာ႔ စလြန္းကား ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ တကၠစီ ၊ ေနာက္ေတာ႔ ဆိုက္ကား ၊ ေနာက္ေတာ႔ လိုင္းကား ၊ ေနာက္ေတာ႔ ကုန္းေၾကာင္း ၊ ေနာက္ေတာ႔ အတန္း ၊ ေနာက္ေတာ႔ ထမင္းဖိုး ၊ ေနာက္ေတာ႔ ေဆးလိပ္ တစ္လိပ္ ၊ ေနာက္ေတာ႔ . . . . . . . . . . . . . . . . . . ဆိုျပီး ျဖစ္လာပါသည္ ဟု ေျပာခဲ႔ဖူးပါသည္။
ဒီလိုပါပဲ။ သာမာန္ မိန္းမတစ္ေယာက္မွာလည္း တန္ဖိုးေတြ ရွိပါသည္။ ကိုယ္႔တန္ဖိုးကို ကိုယ္ မခ်မိဖို႔ဘဲ လိုပါသည္။ Tiger Woods ရဲ႕ မိန္းမ ျဖစ္လာမဲ႔ Elin Nordegren ဟာ တိုက္ဂါးဝုဒ္ နဲ႔ လက္ထပ္မယ္ ဆိုေတာ႔ တိုက္ဂါးဝုဒ္ အေမက သူ႕ကို သေဘာမတူမွာ အရမ္းကို စိုးရိမ္မိတယ္ ဆိုပဲ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ သူက အရင္ ေမာ္ဒယ္ ဘဝတုံးက ေဖာ္ခၽြတ္ဓါတ္ပံုေတြကို ရိုက္ထားမိေတာ႔ ဗုဒၶဘာသာ ၊ ထိုင္းလူမ်ိဳး ျဖစ္ေသာ တိုက္ဂါးဝုဒ္ အေမက သူ႕ကို သေဘာမတူမွာကို သူ အရမ္းကို စိုးရိမ္မိတယ္ လို႔ ဆိုသည္။ သူတို႔လို နာမည္ေက်ာ္ေတြေတာင္မွ ဘဝအတြက္ အဆံုး အျဖတ္ အခ်ိန္မွာ ဒီလို ျဖစ္လာတယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လို သာမာန္လူေတြဆိုရင္ ဘယ္လိုမ်ား ၊ ဘယ္ေလာက္မ်ား ထိန္းသိမ္းေနသင္႔ပါသလဲ။
ဥပမာဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုပါစို႔။ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ မိန္းမဟာ အရင္က အဲဒီလို ေဖာ္ခၽြတ္ဝတ္စားျပီး ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ကာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနတယ္ ဆိုပါစို႔။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္က မသိလို႔ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ သိသိၾကီးနဲ႔ လက္ထပ္ လိုက္တယ္ ဆိုပါစို႔။ အရင္က ျဖစ္ခဲ႔တာ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးလို႔ ဆိုခ်င္ ဆိုၾကပါလိမ္႔မည္။ ဒါေပမဲ႔ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ကိုေဇာ္႔မိန္းမက အရင္ကေလ ဒီလိုက ဒီလို အေၾကာင္းပဲဆိုျပီး လူေတြ အေျပာကို ေရရွည္ ခံႏိုင္ပါ႔မလား။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မထင္ပါ။ တကယ္ေတာ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္အပ္ေသာ ပစၥည္းဆိုတာ ထိုသူ ၊ ထိုသူနဲ႔ ပတ္သတ္ေသာ သူသာ ေတြ႕ျမင္သင္႔တယ္ လို႔ ထင္ပါသည္။
အဖိုးတန္ ပစၥည္းဆိုတာကို လူေတြ ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ၾကလဲ ကၽြန္ေတာ္ မသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ႔ စိန္ နဲ႔ လမ္းခင္းေက်ာက္ျဖင္႔ ဥပမာေပးခ်င္ပါသည္။ စိန္ ဆိုတာ အဖိုးတန္လား ဆိုရင္ ဘယ္သူမဆို ေခါင္းျငိမ္႔ၾကပါလိမ္႔မည္။ လမ္းခင္းေက်ာက္ေရာ အဖိုးတန္လား ဆိုရင္လည္း သူ႕ဟာနဲ႔ သူေတာ႔ အဖိုးတန္ပါတယ္ လို႔ ဆိုၾကမည္။ ဒါဆို စိန္နဲ႔ လမ္းခင္းေက်ာက္မွာ ဘယ္ဟာက ပိုျပီး အဖိုးတန္ပါသလဲ လို႔ ဆိုရင္ “ စိန္ ” လို႔ စိတ္မွန္ေနေသာ လူတိုင္းက ေျဖၾကလိမ္႔မည္ဟု ထင္ပါသည္။ ဘာလို႔ စိန္ ကို ေရြးၾကတာပါလဲ။ အေျဖက ရိုးရွင္းလြန္းပါသည္။ စိန္ဆိုတာ ရွားပါးလို႔ပါ။
တကယ္လို႔ စိန္ကို လမ္းခင္းေက်ာက္လိုမ်ိဳး ေနရာတကာမွာ ေတြ႕ေနရတယ္ ဆိုပါစုိ႔။ လမ္းခင္းေက်ာက္ကလည္း အရမ္းကို ရွားပါးသြားျပီး စိန္ကဲသို႔ ရွာရေဖြက ခက္သြားသည္ ဆိုပါစို႔။ ထိုအခါမွာ လမ္းေဘး ခလုပ္တိုက္ရင္ေတာင္မွ စိန္ေတြ ထြက္လာေနတယ္ ဆိုရင္ စိန္ဆိုတ႔ဲ ေက်ာက္ဟာ ဘာမ်ား အဖိုးတန္ပါေတာ႔မလဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရွားပါးေနတဲ႔ လမ္းခင္းေက်ာက္က တန္ဖိုးရွိျပီး အဖိုးတန္ေနမွာ မလြဲေပါ႔ဗ်ာ။ ဒီလိုပါပဲ ေဖာ္ခၽြတ္လႈပ္ရမ္းေနမယ္ ဆိုရင္ျဖင္႔ ဟိုလူကလည္း ဒီပစၥည္းကို ျမင္ ၊ ဒီလူကလည္း ဒီပစၥည္းကို ျမင္ေနမွေတာ႔ ဘယ္လိုလုပ္ တန္ဖိုး ရွိပါေတာ႔မလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေယာက်္ားေလးေတြ ဆိုတာကေတာ႔ မ်က္စိ ေအာက္မွာ လာျမင္ေနရင္ေတာ႔ ၾကည္႔လိုက္မွာပါပဲ။ မ်က္စိေအာက္မွာ မျမင္ရဘူး ဆိုရင္ ပိုျပီးေတာ႔ ၾကည္႔ခ်င္မိပါသည္။ ဒါေၾကာင္႔ မျမင္ကြယ္ရာ ေရာက္ေန ၾကည္႔ခ်င္ေလ ျဖစ္တတ္ၾကတာပါပဲ။ ဗံုးေပါလေအာ ျမင္ေနေတြ႕ေနရတဲ႔ ပစၥည္းတစ္ခုကို ရံုသြင္းျပတယ္ ဆိုပါစို႕ ဘယ္သူကမ်ား ထပ္ျပီး ၾကည္႔ခ်င္ေတာ႔မလဲ။ ဒါၾကီးမ်ားကြာ လို႔ အေျပာမခံရရင္ ကံေကာင္းပါ။ လူဆိုတာ ေတြ႔ေန ျမင္ေနၾက ဆိုရင္ တန္ဖိုး မထားတတ္ခ်င္ဘူး မဟုတ္လား။
တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ဆင္ေျခတက္ခ်င္စရာ ရွိပါသည္။ ဒါဆိုရင္ အေနာက္တိုင္း ရုပ္ရွင္ေတြမွာ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္မွ ေဖာ္ခၽြတ္ေနတာလဲ ဆိုျပီး။
တကယ္ေတာ႔ . . . . . သူတို႕ ႏိုင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈက သူတို႔ႏိုင္ငံ အတြက္ အဆင္ေျပပါလိမ္႔မယ္။ ဒီေနရာမွာလည္း ေျပာစရာ ရွိလာျပန္ပါေသးသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံက လူေတြတိုင္း ဒီလို ဝတ္စားဆင္ယင္ ေနတယ္ လို႔ ထင္ပါသလား။ မဟုတ္ပါ။ တကယ္ကို အေနာက္ႏိုင္ငံမွ ရုပ္ရွင္မ်ားကို သတိထားၾကည္႔ပါ။ ရုပ္ရွင္ထဲမွာ ပါဝင္ သရုပ္ေဆာင္ေနေသာ မင္းသား မင္းသမီးထက္ သူတို႔ လမ္းမွာ သြားေနတဲ႔ လူေတြကို ၾကည္႔ပါ။ သူတို႔ ဘယ္လို ဝတ္စားဆင္ယင္ ထားပါသလဲ။ ထိုကဲ႔သို႔ လူမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ ရုပ္ရွင္ေလး တစ္ခု ၾကည္႔ေစခ်င္ပါသည္။ Freaky Friday လို႔ ဆိုေသာ ဇာတ္ကားေလးကို ၾကည္႔ေစခ်င္သည္။
ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ႔ တရုတ္စားေသာက္ဆိုင္မွ အဘြားၾကီးရဲ႕ က်ိန္စာ ဆန္ဆန္ စာေၾကာင္႔ အေမနဲ႔ သမီး ခႏၶာကိုယ္ မေျပာင္းဘဲ စိတ္ခ်င္း ေျပာင္းသြားတဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးကို ေမတၱာဘြဲ႔နဲ႔ ရိုက္ထားတာပါ။ အေဖ မရွိေတာ႔တဲ႔ သူတို႔ အတြက္ အေမက ေနာက္ထပ္ အိမ္ေထာင္ ထူေထာင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနပါသည္။ သူတို႔ မကန္႕ကြက္ေပမဲ႔ သေဘာမက်။ သို႔ေသာ္ တားလည္း မတားျမစ္ပါ။ အေမနဲ႔ ထိုပေထြးျဖစ္လာမည္႔သူတို႔ နမ္းေသာ အခန္းေတာင္မွ သားလုပ္သူက “ အခန္းထဲသြားပါလား ” ဆိုေသာ အခန္း ၊ အေမ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲ သမီးစိတ္က ေရာက္ေနျပီး အိပ္ယာထေတာ႔ ေဘာင္းဘီကၽြတ္တာကို ဆြဲတင္တဲ႔ အခန္းမွာ သားလုပ္သူက ရံႈ႕မဲ႔ျပေသာ အခန္း ၊ သမီးစိတ္ဆိုေတာ႔ နားကြင္းေတြေဖာက္ ၊ အက်ႌလည္ဟိုက္ေတြ ဝတ္တာကို သူနဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ စီစဥ္ထားသူက အေမပဲ မွတ္ျပီး “ So Sexy !!! ” ဆိုျပီး ေျပာတဲ႔ အခန္းေတြဟာ သူတို႔ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာလည္း လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုတာကို ထင္ဟပ္ေစပါသည္။
အခုေတာ႔ ကိုယ္႔ ေရြႊျမန္မာေတြမ်ား။ ဗီဒီယိုေတြ ၾကည္႔လိုက္ လက္ကိုင္ဖုန္းထဲမွာ သူတို႔။ ရထားဘူတာေတြမွာ ဖက္နမ္းေနတာလည္း ၾကည္႔လိုက္ ေရႊျမန္မာတဲ႔ ၊ တိုတတ္ျပတ္ကပ္ေနတယ္ ဆိုလည္း ၾကည္႔လိုက္ ေရႊျမန္မာ ၊ ေဖာ္ဟိုက္ကြဲျပဲေနတယ္ ဆိုလည္း ေရႊျမန္မာ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္လို ေနလာလဲေတာ႔ မသိပါ။ တရုတ္မေတြ ဒီလို ေနလို႔ ကိုယ္က ဒီလို လိုက္ေနတယ္ ဆိုတာ ေခတ္မွီတယ္ ဆိုတာနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ အတုဆိုတာ အစစ္မွ မဟုတ္တာ။
ဒီလို ေျပာေနလို႔လဲ ဆုိကေရးတီး ျပိဳင္ပြဲဝင္မွာလို ဝတ္စားစရာ မလိုပါဘူး။ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္းမယ္ ဆိုျပီး လွည္းၾကီးလည္း စီးစရာ မလိုပါဘူး။ ကာလံေဒသံ အလိုက္ ဝတ္တယ္ ဆိုေပမဲ႔ တရုတ္မေလးေတြက ေပါင္သားျဖဴျဖဴေလးေတြနဲ႔ အခုေတာ႔ သူတို႔က တရုတ္မေတြလိုသာ လိုက္ဝတ္တာ ေပါင္မွာက အမာရြတ္ေတြ ၊ တံေခါက္ခြက္မွာက ေခ်းေၾကာင္းေတြ ၊ ေျခသလံုးမွာက ဝဲေတြ အနာေတြ အမာရြတ္ေတြနဲ႔။ ဒီလို လိုက္မဝတ္လို႔လဲ ဘယ္သူကမွ ဘာမွ မေျပာပါဘူး။ မေဖာ္ မခၽြတ္လို႔ ေခတ္မမွီဘူးလို႔ ဘယ္သူမွ မေျပာၾကပါဘူး။ ဝတ္ျပရင္ေတာ႔ ျပတဲ႔ လူက ျပမွေတာ႔ ၾကည္႔တဲ႔ လူက ၾကည္႔ေတာ႔မွာေပ႔ါေလ။ ဒီေတာ႔ ကိုယ္႕မွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ အပ္စရာ ဆိုေသာ အရာ မရွိသေလာက္ကို ျဖစ္လာေတာ႔မွာ မဟုတ္ပါလား။
ဟိုတေလာက ကုိတိုးရဲ႕ ဘေလာ႔မွာ သူက ဝမ္းနည္းသံၾကီးနဲ႔ ေရးထားပါသည္။ ျမန္မာေမာ္ဒယ္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ အရင္က သူ႕ပံုေလးေတြကို သူက ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို ျပျပီး ၾကြားထား ဖူးပါသည္။ ထိုစဥ္ အခါက ထိုေမာ္ဒယ္မွာ ျမန္မာဆန္ဆန္ အဝတ္အစားနဲ႔ ဆိုေတာ႔ သူလည္း ျပလို႔ မ်က္ႏွာပန္း လွေနပါသည္။ တစ္ေန႕က်ေတာ႔ ထိုႏိုင္ငံျခားသားကပဲ သူ႕ကို မင္းတို႔ ျမန္မာေမာ္ဒယ္ တစ္ေယာက္ အရမ္းကို sexy ျဖစ္ပါလား ဆိုျပီး ထိုေမာ္ဒယ္ အုန္းမႈတ္ခြက္ေလး ကိုင္ျပီး ထိုင္ကာ ဘာေဆးေနလဲ မသိတဲ႔ ပံုကို ျပလာပါေတာ႔သည္။ ထိုေမာ္ဒယ္ပံုကိုပဲ ျမန္မာဝတ္စံုျဖင္႔ ျပကာ ငါတို႔ ျမန္မာက ဒါမ်ိဳးကြ ဆိုျပီး ၾကြားထားမိေသာ ကိုတိုး ဘယ္လို ခံစားရမလဲ ဆိုတာ ေတြးၾကည္႔ပါေတာ႔. . . . ဒါေလဗ်ာ ကိုယ္႕မ်က္ႏွာကိုယ္ အိုးမည္းသုတ္ေသာ ေရႊျမန္မာ။
တစ္ခါကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ အေဖက ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေနာက္ျပီး ေျပာဖူးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေဖေဖက သူငယ္ခ်င္း ေပါင္းလည္း ေပါင္းပါသည္။ ေဖေဖက ေျပာပါသည္။
လို႔ ေဖေဖက ေနာက္ကာ ေျပာင္ကာ ေျပာဖူးပါသည္။ တကယ္ေတာ႔လည္း ဒါ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေပမဲ႔ ဒီေလာက္ၾကီးေတာ႔ ခ်ဳပ္ျခယ္ တားဆီးစရာ မလိုပါ။ ေဖာ္ခၽြတ္ ဟိုက္လန္ ျပတ္ထြက္ ေနတာ မဟုတ္ဘဲ သင္႔တင္႔ေသာ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ တစ္ခုနဲ႔ ေခတ္မွီစြာ ရပ္တည္ေနေသာ ျမန္မာမိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ခ်စ္သူ ျဖစ္ခြင္႔ရရင္ ေလာကဟာ ေက်နပ္စရာပဲ။ ကိုယ္ေဘးမွာ ရွိေနရဲ႕သားနဲ႔ တျခားတစ္ေယာက္ကို ေဖာ္ခၽြတ္ျပေနမဲ႔ မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို ရထားတဲ႕ သူတစ္ေယာက္ ထက္ေတာ႔ ညဘက္ ေကာင္းေကာင္း အိပ္ေပ်ာ္မွာ ေသခ်ာပါသည္။
တကယ္လို႔ ယခု စာဖတ္သူသာ ဆိုရင္ ဘယ္လိုမ်ိဳးကို ႏွစ္သက္ လက္ခံႏိုင္မွာလဲ။ ဆရာ ေမာင္လွမ်ိဳး ( ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ ) ရဲ႕ “ ေကာင္းကင္ရဲ႕ အေတာင္ပံ ” ဆိုေသာ ကဗ်ာေလးက ဒီလို ဆိုသည္။
ရပ္ကြက္ထဲက ပါးကြက္ၾကားနဲ႕
ဆင္းရဲသားေကာင္မေလးေတြ
အပါအ၀င္
Honey တို႕လို
ေခတ္ကိုခံုမင္ ဂုဏ္အင္ျမင့္မား
ေခတ္ေရွ႕ကို တြားသြားၾကမယ့္
ေကာင္မေလးေတြ အဆုံး
အားလုံးကို ခလုပ္တိုက္ဖို႕
ဘီယာဆိုင္ေတြက
ေမွာင္မိုက္ေနတယ္ Honey..!
မက္ေဒါနားကို ၾကိဳက္တယ္
ဖိုဖီကိတ္ကို ၾကိဳက္တယ္
ဘရြတ္ရွီးကို ၾကိဳက္တယ္ (ဒါေပမယ့္)
ျမန္မာျပည္က ျမန္မာမေလး Honey ကိုပဲ
ကိုယ္ခ်စ္တယ္။
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ
ေကာင္မေလးေတြ ထိုင္လို႕
ယဥ္ေက်းမႈၾကီး မယိမ္းယိုင္ေသးပါဘူး။
တိုႏွံ႕ႏွံ႕အ၀တ္အစားေတြနဲ႕
မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အလင္းေရာက္ေအာက္က
ေခတ္သစ္ ထန္းေတာၾကီးထဲမွာ
ျမန္မာမေလးေတြ မေရာက္မခ်င္း
ကိုယ္...မင္းကို
မစိုးရိမ္လိုပါဘူး ဟန္နီ..။
ၾကံရည္နဲ႕ဘီယာ
မွားမေသာက္မိပါေစနဲ႕ ဟန္နီ။
အန္ကယ္နဲ႕ အႏၲရာယ္
မ်က္စိမလည္မိပါေစနဲ႕ ဟန္နီ။
ကုိယ္တို႕ရပ္ကြက္ထဲမွာ
ဆံပင္နီေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕
ေကာင္မေလးေတြရွိတယ္
သူတို႕ကို မုန္းတယ္..။
ကိုယ္တို႕ရပ္ကြက္အနီးက
ပန္းရံလုပ္ငန္းထဲက
မဆလာသယ္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြရဲ႕ ဆံပင္
နီၾကင္ၾကင္ပါပဲ။
သူတို႕ကို . . ကုိယ္ . . ေလးစားတယ္။
ဆံပင္ ေဆးဆိုးတယ္ ဆိုတာ
ဘိလပ္ေျမသယ္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြရဲ႕
ဖက္ရွင္ပါကြယ္။
Honey...! ဆံပင္ေဆးမဆိုးနဲ႕။
မ်က္လုံးေပါင္း မ်ားစြာ
ပ်ားအစြဲကို ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့
မုတ္ဆိတ္ေပါင္း မ်ားစြာ
ဟသၤာကို အိုးမဲသုတ္ျပီး
ေရဘဲလုပ္ေရာင္းတဲ့
စားေတာ္ကဲၾကီးေပါင္း မ်ားစြာ
သနပ္ခါးကို အရည္ေဖ်ာ္ေနတဲ့
မိတ္ကပ္ ခ်စ္သူၾကီးမ်ားစြာ
မ်ားစြာ . . . မ်ားစြာ တို႕ရဲ႕
ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေဘးမွ
ခ်စ္သူေလး ကင္းေ၀းပါေစ။
အားလုံးနဲ႕ေ၀းရာ
ဟိုး . . ေကာင္းကင္ျပာျပာေပၚကို
ခ်စ္သူေလးကို ေခၚယူပ်ံသန္းဖို႕
ကၽြႏ္ုပ္အား
အေတာင္ပံတစ္စုံေပးပါ
ဘုရားသခင္.....။
ေမာင္လွမ်ိဳး ( ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)
ယခုပို႔စ္ကို pdf ျဖင္႔ လိုခ်င္ပါက
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္႔ သူုငယ္ခ်င္းကေတာ႔ အားက်စြာ ေျပာေနတာ ျဖစ္ပါသည္။ ျပီးေတာ႔ သူက ဘယ္ႏွစ္ဘူး ဝယ္ေသာက္လိုက္တယ္ ဟုလည္း ေျပာပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ဒါေတြကို ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္တာ မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္တာက IC Show မွာ ေဖ်ာ္ေျဖေနေသာ အဆိုေတာ္မ်ားရဲ႕ ဓါတ္ပံု သူရိုက္လာလား ဆိုတာကိုပါ။ ဒါေပမဲ႔ ေသခ်ာ မေျပာျဖစ္လိုက္ပါ။ သူလည္း အလုပ္ဝင္သြားသလို ကၽြန္ေတာ္လည္း အလုပ္က ထြက္လာခဲ႔သည္။ ေနာက္ထပ္ တစ္ပတ္ေလာက္ ဘာလိုလိုနဲ႔ ကုန္သြားပါသည္။ တစ္ေန႔ေတာ႔ သူလည္း ကြန္ပ်ဴတာ သံုးေနတုန္း ေတ႔ေတ႔ဆိုင္ဆိုင္ IC Show က ဓါတ္ပံုေတြကို သူရိုက္လာလား ဆိုျပီးေတာ႔ ေတာင္းလုိက္မိပါသည္။
ဒီေတာ႔ သူက ဓါတ္ပံုေတြ မစစ္ရေသးလို႔ လိုလို ၊ မန္မိုရီကဒ္ပဲ သူမ်ားကို ကူးဖို႔ ခဏငွားလိုက္သလိုလို ေျပာပါသည္။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမွ မထင္မိေတာ႔ ဘာမွကို ဆက္မေမးျဖစ္ပါ။ ေနာက္ထပ္ ၁၀ ရက္ေလာက္ၾကာ အျပီး တနဂၤေႏြေန႕ မွာ အိပ္ေနရာကေန စကားေျပာသံေတြေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ႏိုးသြားပါေတာ႔သည္။ အိပ္မႈန္စုတ္ဖြားနဲ႔ ထျပီး စကားေျပာေနတဲ႔ ဆီကို ေလွ်ာက္သြားေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္း ကြန္ပ်ဴတာနားမွာ လူေတြ ဝိုင္းအံုေနတာ ေတြ႕ရပါသည္။ ဘာလဲဟ ဆိုျပီး သူတို႔ အာရံု စိုက္ေနတဲ႔ ေမာ္နီတာကို ၾကည္႔လိုက္ပါသည္။ ၾကည္႔ေတာ႔ ျမင္သည္ ၊ ျမင္ေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ရပါေတာ႔သည္။
“ ေတြ႕လား ၊ ဒီတစ္ေယာက္က အဲဒီလိုေတြ ခုန္ေနတာ ၊ အားလံုးကို တုန္ေနတာပဲ ”
“ အဲဒီတစ္ေယာက္က မူးျပီး ျပဲေနတာ ၊ ျပီးေတာ႔ သူဘဲနဲ႔ ေထာင္႔မွာ သြားျပီး Kiss ဆြဲေနေတာ႔တာပဲ ”
“ ဒီႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ကဲတယ္ကြ ၊ ပြဲစကတည္းက နမ္းလိုက္ ဖက္လိုက္ လွ်က္လိုက္ပဲ ”
ေၾသာ္. . ဒီေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္မိပါေတာ႔သည္။ တကယ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းက ဓါတ္ပံုေတြ မရိုက္လာတာ မဟုတ္ပါ။ သူ ရိုက္လာပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူရိုက္လာတဲ႔ ပံုေတြမွာ IC Show မွ ပံုေတြက အနည္းငယ္သာ ျဖစ္ျပီး က်န္တဲ႔ တျခားပံုေတြက မ်ားစြာ. . . မ်ားစြာ ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ အဲဒီပံုေတြထဲမွာ ဝတ္စားထားေသာ ျမန္မာဟု နာမည္တပ္ခံထားရတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးေတြ တစ္ေယာက္မွ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ဝတ္ထားတာ မပါပါ။ ကၽြန္ေတာ္ မေခၚတတ္ေသာ အသားကပ္ ေဘာင္းဘီအနက္ေရာင္ကို ေအာက္ခံဝတ္ထားျပီး သူ႕အေပၚက အက်ႌခပ္ရွည္ရွည္ေလးကို တင္ပါးဖံုး ဝတ္ထားယံုမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။ ျပီးေတာ႔ အားလံုးလိုလိုက မူးရစ္ေနၾကသည္ ဟု ကၽြန္ေတာ္ ထင္မိပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေပမဲ႔ ျမန္မာစားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ မထိုင္ျဖစ္ပါ။ ပထမဦးဆံုး အခ်က္က သူုတို႔ရဲ႕ ဘီယာ ဝန္ေဆာင္မႈကို ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္ မႏွစ္သက္ပါ။ ဘီယာေသာက္ေသာ ေယာက်္ားမ်ားနဲ႔ မည္သို႔ ပတ္သတ္သည္ မသိဘဲ ပါလာေသာ မိန္းကေလး တခ်ိဳ႕ကလည္း သူတို႔ ၾကည္႔ထားေသာ အေနာက္တိုင္းမွ အတုခိုးထားေသာ ပံုစံေတြနဲ႔ ဘီယာယူေသာက္ ၊ စီးကရက္ေလး ဖြာေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ခ်င္ပါ။ တရုတ္မေတြ စီးကရက္ ဖြာ ၊ ဘီယာေသာက္ ေနၾကပါသည္။ ဒါ သူတို႔ဖာသာ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာမေတြ ဒီလို ျပဲေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ မ်က္လံုးမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ခ်င္ပါ။
အခုလည္း ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္း ရိုက္လာေသာ ဓါတ္ပံုမ်ားမွာ ဘီယာ ေသာက္ရင္း မူးလဲ ျပဴးျပဲေနေသာ ပံုမ်ား ၊ ရစ္မူးေနေသာေၾကာင္႔ ကိုယ္႕ကို ဖက္မွန္း မသိ ၊ လွ်က္မွန္း မသိ ျဖစ္ေနေသာ ပံုမ်ား ၊ ႏွစ္ဦး သေဘာတူ နမ္းၾက ၊ ရံႈၾက ျဖစ္ေနေသာ ပံုမ်ား ၊ ဦးပုညေရးထားသလို ပြတ္သဘင္ပြဲ ဆင္ႏြဲေနေသာ ပံုမ်ား . . . . ေနာက္ေတာ႔ မ်ားစြာ မ်ားစြာ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာျပခ်င္ေသာ ပံုမ်ား။ ေလးျဖဴ ၊ အငဲ ၊ မ်ိဳးၾကီး ၊ ဝိုင္ဝိုင္း အစရွိသူတို႔ရဲ႕ ပံုေတြထက္ ထိုကဲသို႔ ပံုေတြက ပိုျပီး မ်ားေနခဲ႔ပါသည္။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းကလည္း ကၽြန္ေတာ္႕ကို ဓါတ္ပံုေတြ ေပးဖို႔ တြန္႕ဆုတ္ေနခဲ႔တာပါလား လို႔လည္း ေတြးမိပါေတာ႔သည္။
အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ေရးဖို႔ ၾကိဳးစားပါေသးသည္။ ဒါေပမဲ႔ ဘယ္လို စကားလံုးမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္သံုးစြဲ ရမယ္ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္႔ဖာသာလည္း ကၽြန္ေတာ္ မသိခဲ႔။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ မေရးျဖစ္ခဲ႔ပါ။ ေနာက္ေတာ႔ တခ်ိဳ႕က ကၽြန္ေတာ္႕ကို စီေဘာက္မွာ ၊ ေမးလ္နဲ႔ လာျပီးေတာ႔ ထိုကဲ႔သို႔ေသာ အေၾကာင္း ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးဖို႔ ေျပာလာျပန္ေသာေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ေရးဖို႔ ျပန္ျပီး စိတ္ပါလာျပန္ပါသည္။ ေနာက္ေတာ႔ စကားလံုး ရွာမရတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မေရးျဖစ္ခဲ႔ျပန္ပါဘူး။
ေျပေျပျပစ္ျပစ္ ကၽြန္ေတာ္က သိပ္ျပီးေတာ႔ ေျပာတတ္တယ္ေတာ႔ မဟုတ္ပါ။ တရုတ္မေတြ ေဘာင္းဘီအတို ဝတ္တာ အခုမွ မဟုတ္ပါ။ တရုတ္မ ေဘာင္းဘီတို ဆိုျပီး နာမည္ရေအာင္ကို ကမာၻေပၚမွာ တရုတ္ေတြက ဘယ္ေနရာကိုပဲ ေရာက္ေရာက္ ေဘာင္းဘီတို ဝတ္ၾကတာပါ။ ဒါကို အခုမွ သူတို႔ ေနထိုင္ရာကို ေရာက္သြားတဲ႔ ျမန္မာမေတြက ေဘာင္းဘီတိုေတြကို လိုက္ဝတ္ၾကပါေတာ႔သည္။ ဒီေတာ႔ ဘာမ်ား ျဖစ္ပါသလဲ။ တရုတ္မေတြက ငယ္ငယ္ကတည္းက ဝတ္လာတာ အေလ႔အက်င္႔ရွိတယ္ ဒါေၾကာင္႔ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လို ထိုင္ရမယ္ ဆိုတာ သိတယ္ ၊ သူတို႔က်ေတာ႔ မေနတတ္ မထိုင္တတ္နဲ႔ ဟိုက လြတ္ ဒီကေပၚ ၊ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ မ်က္စိ ရွက္စရာ ေကာင္းပါသည္။
ေနာက္တစ္ခုက တရုတ္မေတြက သူတို႔ ေရွာ႔ပင္ လာတယ္ ဆိုရင္လည္း တိုတိုျပတ္ျပတ္ ဟိုက္ဟိုက္ေပၚေပၚေတြ ဝတ္လာတယ္ ထားပါဦး ၊ သူတို႔ ေစ်းဝယ္ျပီးရင္ သူတို႔က ကိုယ္ပိုင္ ကားေပၚမွာ ေက်ာ႔ေက်ာ႔ေလး ထိုင္စီးသြားတာပါ။ ကိုယ္ေတြက ကိုယ္ပိုင္ကားကလည္း မရွိဘဲ ဒီလိုေတြ လိုက္ဝတ္ျပီး ျပန္ေတာ႔ ဘတ္စ္ ၊ တကၠစီ ၊ ရထား စီးျပန္ရတာပါ။ အေျခအေန မတူတာကို သူမဟုတ္ဘဲ သူတို႔လို လိုက္ဝတ္ေတာ႔ သူတို႔က ကိုယ္ပိုင္ကားေလးေတြေပၚမွာ ေက်ာ႔ေက်ာ႔ေလး ထိုင္ျပန္သြားတဲ႔ အခ်ိန္ ကိုယ္က ဘတ္စ္နဲ႔ ျပန္ေနရမွာ ၊ ဘယ္လိုမွ မသင္႔ေတာ္ပါ။ တကယ္လို႔ ကိုယ္လည္း ကိုယ္ပိုင္ကား စီးႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ဝတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ဝတ္ပါ။ ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ သင္႔ေတာ္ပါေသးတယ္။
သို႔ေသာ္. . . . .
ဟိုတေလာက ရွာကီယာရဲ႕ waka waka သီခ်င္းကို ေနာက္ခံဖြင္႔ျပီး တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ခါျပေနတဲ႔ ေမာ္ဒယ္လား ဘာလား တစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာမွာ တင္ဖူးပါသည္။ ရွာကီယာ ကတယ္ ဆိုတာကို ေသခ်ာ ၾကည္႔ပါ ၊ ကေလးက ကတာပါ။ ကေလးေလးေတြလည္း လိုက္ကလို႔ ရပါသည္။ ဒီလို အကမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္ကလည္း ခုန္ေပါက္ကာ ကဖူးပါသည္။ ဒါေၾကာင္႔ ရွာကီယာ နဲ႔ အတူတူ ကေလးေလးေတြပါ လိုက္က ၾကတာ ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ နာမည္ေတာင္မွ မေခၚခ်င္ေသာ ထိုေမာ္ဒယ္ကေတာ႔ သူ႕မွာ ရွိေသာ ပစၥည္းေတြ အားလံုးကို ထုတ္ကာ ၊ လႈပ္ကာ ကသြားတာ ျဖစ္ပါသည္။ သူ က သြားသလိုမ်ိဳး က သလိုေတြ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး လိုက္လႈပ္ကကာ ကႏိုင္ပါမည္နည္း။ ပစၥည္းရွိ လူတန္းစားနဲ႔ ပစၥည္းမဲ႔ လူတန္းစား ဒီေနရာမွာ ခြဲျခားလိုက္သလို ကၽြန္ေတာ္ ခံစားရသည္။ ဒါေပမဲ႔ သူ႕ကို အားက်ကာ ပစၥည္း မရွိေသးေသာ ကေလးေတြကပါ ထိုကဲ႔သို႔ လိုက္လံ လႈပ္ခါကာ ကေနမည္ ဆိုရင္ ပိုျပီးေတာ႔ ရင္ေလးဖို႔ ေကာင္းပါသည္။ သူတို႔သာ ပစၥည္းရွင္ေတြ ျဖစ္လာခဲ႔ရင္ တရုတ္ကားေတြထဲကလို “ သူ႕ထက္သူ လူစြမ္းေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနပါေရာလား ” ဆိုသလို ျဖစ္ေနေတာ႔မွာေပါ႔ဗ်ာ။ မေတြးဝံ့စရာပါပဲ။
မိန္းကေလးေတြကို တန္ဖိုး ျဖတ္ေသာနည္း ႏွစ္နည္း ရွိတယ္ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားဖူးခဲ႔ပါသည္။
၁။ အသက္အရြယ္ျဖင္႔ တန္ဖိုးျဖတ္ျခင္း
၂။ ကိုယ္က်င္႔တရားျဖင္႔ တန္ဖိုးျဖတ္ျခင္း လို႔ အၾကမ္းဖ်ဥ္းပဲ မွတ္ထားေပးပါ။
၁။ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို အသက္အရြယ္ျဖင္႔ တြက္ခ်က္တယ္ ဆိုတာ ေဆးပညာ သေဘာတရားအရ မိန္းမတစ္ေယာက္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သင္႔တဲ႔ အရြယ္ဟာ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ကေန ၂၄ ႏွစ္ အေတာအတြင္းမွာ ခႏၶာကိုယ္အရ အေကာင္းဆံုးမို႔လို႔ ဒီလိုပဲ သတ္မွတ္တာပါ။ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္က်င္႔သိကၡာ ျပည္႔စံုေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ အတြက္ အခုေခတ္မွာ ေဆးပညာေတြလည္း ဖြံ႕ျဖိဳးလာေတာ႔ အသက္ၾကီးလာေသာ္လည္း ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ရတာ အႏၱရာယ္ မရွိႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။
၂။ ကိုယ္က်င္႔တရားနဲ႔ ပတ္သတ္ေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးဆိုတာမွာ ကၽြန္ေတာ္႔ အေဖ ေျပာဖူးတဲ႔ စကားေလး တစ္ခြန္းကို အမွတ္ရမိပါသည္။ ျပည္႔တန္ဆာ တစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုးကို ေဖေဖက ဒီလို ေျပာျပဖူးပါသည္။ ပထမဦးဆံုးကေတာ႔ လာေခၚတာ မာစီဒီးကားေပါ႔။ ေနာက္ေတာ႔ စလြန္းကား ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ တကၠစီ ၊ ေနာက္ေတာ႔ ဆိုက္ကား ၊ ေနာက္ေတာ႔ လိုင္းကား ၊ ေနာက္ေတာ႔ ကုန္းေၾကာင္း ၊ ေနာက္ေတာ႔ အတန္း ၊ ေနာက္ေတာ႔ ထမင္းဖိုး ၊ ေနာက္ေတာ႔ ေဆးလိပ္ တစ္လိပ္ ၊ ေနာက္ေတာ႔ . . . . . . . . . . . . . . . . . . ဆိုျပီး ျဖစ္လာပါသည္ ဟု ေျပာခဲ႔ဖူးပါသည္။
ဒီလိုပါပဲ။ သာမာန္ မိန္းမတစ္ေယာက္မွာလည္း တန္ဖိုးေတြ ရွိပါသည္။ ကိုယ္႔တန္ဖိုးကို ကိုယ္ မခ်မိဖို႔ဘဲ လိုပါသည္။ Tiger Woods ရဲ႕ မိန္းမ ျဖစ္လာမဲ႔ Elin Nordegren ဟာ တိုက္ဂါးဝုဒ္ နဲ႔ လက္ထပ္မယ္ ဆိုေတာ႔ တိုက္ဂါးဝုဒ္ အေမက သူ႕ကို သေဘာမတူမွာ အရမ္းကို စိုးရိမ္မိတယ္ ဆိုပဲ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ သူက အရင္ ေမာ္ဒယ္ ဘဝတုံးက ေဖာ္ခၽြတ္ဓါတ္ပံုေတြကို ရိုက္ထားမိေတာ႔ ဗုဒၶဘာသာ ၊ ထိုင္းလူမ်ိဳး ျဖစ္ေသာ တိုက္ဂါးဝုဒ္ အေမက သူ႕ကို သေဘာမတူမွာကို သူ အရမ္းကို စိုးရိမ္မိတယ္ လို႔ ဆိုသည္။ သူတို႔လို နာမည္ေက်ာ္ေတြေတာင္မွ ဘဝအတြက္ အဆံုး အျဖတ္ အခ်ိန္မွာ ဒီလို ျဖစ္လာတယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လို သာမာန္လူေတြဆိုရင္ ဘယ္လိုမ်ား ၊ ဘယ္ေလာက္မ်ား ထိန္းသိမ္းေနသင္႔ပါသလဲ။
ဥပမာဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုပါစို႔။ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ မိန္းမဟာ အရင္က အဲဒီလို ေဖာ္ခၽြတ္ဝတ္စားျပီး ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ကာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနတယ္ ဆိုပါစို႔။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္က မသိလို႔ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ သိသိၾကီးနဲ႔ လက္ထပ္ လိုက္တယ္ ဆိုပါစို႔။ အရင္က ျဖစ္ခဲ႔တာ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးလို႔ ဆိုခ်င္ ဆိုၾကပါလိမ္႔မည္။ ဒါေပမဲ႔ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ကိုေဇာ္႔မိန္းမက အရင္ကေလ ဒီလိုက ဒီလို အေၾကာင္းပဲဆိုျပီး လူေတြ အေျပာကို ေရရွည္ ခံႏိုင္ပါ႔မလား။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မထင္ပါ။ တကယ္ေတာ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္အပ္ေသာ ပစၥည္းဆိုတာ ထိုသူ ၊ ထိုသူနဲ႔ ပတ္သတ္ေသာ သူသာ ေတြ႕ျမင္သင္႔တယ္ လို႔ ထင္ပါသည္။
အဖိုးတန္ ပစၥည္းဆိုတာကို လူေတြ ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ၾကလဲ ကၽြန္ေတာ္ မသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ႔ စိန္ နဲ႔ လမ္းခင္းေက်ာက္ျဖင္႔ ဥပမာေပးခ်င္ပါသည္။ စိန္ ဆိုတာ အဖိုးတန္လား ဆိုရင္ ဘယ္သူမဆို ေခါင္းျငိမ္႔ၾကပါလိမ္႔မည္။ လမ္းခင္းေက်ာက္ေရာ အဖိုးတန္လား ဆိုရင္လည္း သူ႕ဟာနဲ႔ သူေတာ႔ အဖိုးတန္ပါတယ္ လို႔ ဆိုၾကမည္။ ဒါဆို စိန္နဲ႔ လမ္းခင္းေက်ာက္မွာ ဘယ္ဟာက ပိုျပီး အဖိုးတန္ပါသလဲ လို႔ ဆိုရင္ “ စိန္ ” လို႔ စိတ္မွန္ေနေသာ လူတိုင္းက ေျဖၾကလိမ္႔မည္ဟု ထင္ပါသည္။ ဘာလို႔ စိန္ ကို ေရြးၾကတာပါလဲ။ အေျဖက ရိုးရွင္းလြန္းပါသည္။ စိန္ဆိုတာ ရွားပါးလို႔ပါ။
တကယ္လို႔ စိန္ကို လမ္းခင္းေက်ာက္လိုမ်ိဳး ေနရာတကာမွာ ေတြ႕ေနရတယ္ ဆိုပါစုိ႔။ လမ္းခင္းေက်ာက္ကလည္း အရမ္းကို ရွားပါးသြားျပီး စိန္ကဲသို႔ ရွာရေဖြက ခက္သြားသည္ ဆိုပါစို႔။ ထိုအခါမွာ လမ္းေဘး ခလုပ္တိုက္ရင္ေတာင္မွ စိန္ေတြ ထြက္လာေနတယ္ ဆိုရင္ စိန္ဆိုတ႔ဲ ေက်ာက္ဟာ ဘာမ်ား အဖိုးတန္ပါေတာ႔မလဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရွားပါးေနတဲ႔ လမ္းခင္းေက်ာက္က တန္ဖိုးရွိျပီး အဖိုးတန္ေနမွာ မလြဲေပါ႔ဗ်ာ။ ဒီလိုပါပဲ ေဖာ္ခၽြတ္လႈပ္ရမ္းေနမယ္ ဆိုရင္ျဖင္႔ ဟိုလူကလည္း ဒီပစၥည္းကို ျမင္ ၊ ဒီလူကလည္း ဒီပစၥည္းကို ျမင္ေနမွေတာ႔ ဘယ္လိုလုပ္ တန္ဖိုး ရွိပါေတာ႔မလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေယာက်္ားေလးေတြ ဆိုတာကေတာ႔ မ်က္စိ ေအာက္မွာ လာျမင္ေနရင္ေတာ႔ ၾကည္႔လိုက္မွာပါပဲ။ မ်က္စိေအာက္မွာ မျမင္ရဘူး ဆိုရင္ ပိုျပီးေတာ႔ ၾကည္႔ခ်င္မိပါသည္။ ဒါေၾကာင္႔ မျမင္ကြယ္ရာ ေရာက္ေန ၾကည္႔ခ်င္ေလ ျဖစ္တတ္ၾကတာပါပဲ။ ဗံုးေပါလေအာ ျမင္ေနေတြ႕ေနရတဲ႔ ပစၥည္းတစ္ခုကို ရံုသြင္းျပတယ္ ဆိုပါစို႕ ဘယ္သူကမ်ား ထပ္ျပီး ၾကည္႔ခ်င္ေတာ႔မလဲ။ ဒါၾကီးမ်ားကြာ လို႔ အေျပာမခံရရင္ ကံေကာင္းပါ။ လူဆိုတာ ေတြ႔ေန ျမင္ေနၾက ဆိုရင္ တန္ဖိုး မထားတတ္ခ်င္ဘူး မဟုတ္လား။
တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ဆင္ေျခတက္ခ်င္စရာ ရွိပါသည္။ ဒါဆိုရင္ အေနာက္တိုင္း ရုပ္ရွင္ေတြမွာ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္မွ ေဖာ္ခၽြတ္ေနတာလဲ ဆိုျပီး။
တကယ္ေတာ႔ . . . . . သူတို႕ ႏိုင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈက သူတို႔ႏိုင္ငံ အတြက္ အဆင္ေျပပါလိမ္႔မယ္။ ဒီေနရာမွာလည္း ေျပာစရာ ရွိလာျပန္ပါေသးသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံက လူေတြတိုင္း ဒီလို ဝတ္စားဆင္ယင္ ေနတယ္ လို႔ ထင္ပါသလား။ မဟုတ္ပါ။ တကယ္ကို အေနာက္ႏိုင္ငံမွ ရုပ္ရွင္မ်ားကို သတိထားၾကည္႔ပါ။ ရုပ္ရွင္ထဲမွာ ပါဝင္ သရုပ္ေဆာင္ေနေသာ မင္းသား မင္းသမီးထက္ သူတို႔ လမ္းမွာ သြားေနတဲ႔ လူေတြကို ၾကည္႔ပါ။ သူတို႔ ဘယ္လို ဝတ္စားဆင္ယင္ ထားပါသလဲ။ ထိုကဲ႔သို႔ လူမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ ရုပ္ရွင္ေလး တစ္ခု ၾကည္႔ေစခ်င္ပါသည္။ Freaky Friday လို႔ ဆိုေသာ ဇာတ္ကားေလးကို ၾကည္႔ေစခ်င္သည္။
ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ႔ တရုတ္စားေသာက္ဆိုင္မွ အဘြားၾကီးရဲ႕ က်ိန္စာ ဆန္ဆန္ စာေၾကာင္႔ အေမနဲ႔ သမီး ခႏၶာကိုယ္ မေျပာင္းဘဲ စိတ္ခ်င္း ေျပာင္းသြားတဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးကို ေမတၱာဘြဲ႔နဲ႔ ရိုက္ထားတာပါ။ အေဖ မရွိေတာ႔တဲ႔ သူတို႔ အတြက္ အေမက ေနာက္ထပ္ အိမ္ေထာင္ ထူေထာင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနပါသည္။ သူတို႔ မကန္႕ကြက္ေပမဲ႔ သေဘာမက်။ သို႔ေသာ္ တားလည္း မတားျမစ္ပါ။ အေမနဲ႔ ထိုပေထြးျဖစ္လာမည္႔သူတို႔ နမ္းေသာ အခန္းေတာင္မွ သားလုပ္သူက “ အခန္းထဲသြားပါလား ” ဆိုေသာ အခန္း ၊ အေမ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲ သမီးစိတ္က ေရာက္ေနျပီး အိပ္ယာထေတာ႔ ေဘာင္းဘီကၽြတ္တာကို ဆြဲတင္တဲ႔ အခန္းမွာ သားလုပ္သူက ရံႈ႕မဲ႔ျပေသာ အခန္း ၊ သမီးစိတ္ဆိုေတာ႔ နားကြင္းေတြေဖာက္ ၊ အက်ႌလည္ဟိုက္ေတြ ဝတ္တာကို သူနဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ စီစဥ္ထားသူက အေမပဲ မွတ္ျပီး “ So Sexy !!! ” ဆိုျပီး ေျပာတဲ႔ အခန္းေတြဟာ သူတို႔ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာလည္း လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုတာကို ထင္ဟပ္ေစပါသည္။
အခုေတာ႔ ကိုယ္႔ ေရြႊျမန္မာေတြမ်ား။ ဗီဒီယိုေတြ ၾကည္႔လိုက္ လက္ကိုင္ဖုန္းထဲမွာ သူတို႔။ ရထားဘူတာေတြမွာ ဖက္နမ္းေနတာလည္း ၾကည္႔လိုက္ ေရႊျမန္မာတဲ႔ ၊ တိုတတ္ျပတ္ကပ္ေနတယ္ ဆိုလည္း ၾကည္႔လိုက္ ေရႊျမန္မာ ၊ ေဖာ္ဟိုက္ကြဲျပဲေနတယ္ ဆိုလည္း ေရႊျမန္မာ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္လို ေနလာလဲေတာ႔ မသိပါ။ တရုတ္မေတြ ဒီလို ေနလို႔ ကိုယ္က ဒီလို လိုက္ေနတယ္ ဆိုတာ ေခတ္မွီတယ္ ဆိုတာနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ အတုဆိုတာ အစစ္မွ မဟုတ္တာ။
ဒီလို ေျပာေနလို႔လဲ ဆုိကေရးတီး ျပိဳင္ပြဲဝင္မွာလို ဝတ္စားစရာ မလိုပါဘူး။ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္းမယ္ ဆိုျပီး လွည္းၾကီးလည္း စီးစရာ မလိုပါဘူး။ ကာလံေဒသံ အလိုက္ ဝတ္တယ္ ဆိုေပမဲ႔ တရုတ္မေလးေတြက ေပါင္သားျဖဴျဖဴေလးေတြနဲ႔ အခုေတာ႔ သူတို႔က တရုတ္မေတြလိုသာ လိုက္ဝတ္တာ ေပါင္မွာက အမာရြတ္ေတြ ၊ တံေခါက္ခြက္မွာက ေခ်းေၾကာင္းေတြ ၊ ေျခသလံုးမွာက ဝဲေတြ အနာေတြ အမာရြတ္ေတြနဲ႔။ ဒီလို လိုက္မဝတ္လို႔လဲ ဘယ္သူကမွ ဘာမွ မေျပာပါဘူး။ မေဖာ္ မခၽြတ္လို႔ ေခတ္မမွီဘူးလို႔ ဘယ္သူမွ မေျပာၾကပါဘူး။ ဝတ္ျပရင္ေတာ႔ ျပတဲ႔ လူက ျပမွေတာ႔ ၾကည္႔တဲ႔ လူက ၾကည္႔ေတာ႔မွာေပ႔ါေလ။ ဒီေတာ႔ ကိုယ္႕မွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ အပ္စရာ ဆိုေသာ အရာ မရွိသေလာက္ကို ျဖစ္လာေတာ႔မွာ မဟုတ္ပါလား။
ဟိုတေလာက ကုိတိုးရဲ႕ ဘေလာ႔မွာ သူက ဝမ္းနည္းသံၾကီးနဲ႔ ေရးထားပါသည္။ ျမန္မာေမာ္ဒယ္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ အရင္က သူ႕ပံုေလးေတြကို သူက ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို ျပျပီး ၾကြားထား ဖူးပါသည္။ ထိုစဥ္ အခါက ထိုေမာ္ဒယ္မွာ ျမန္မာဆန္ဆန္ အဝတ္အစားနဲ႔ ဆိုေတာ႔ သူလည္း ျပလို႔ မ်က္ႏွာပန္း လွေနပါသည္။ တစ္ေန႕က်ေတာ႔ ထိုႏိုင္ငံျခားသားကပဲ သူ႕ကို မင္းတို႔ ျမန္မာေမာ္ဒယ္ တစ္ေယာက္ အရမ္းကို sexy ျဖစ္ပါလား ဆိုျပီး ထိုေမာ္ဒယ္ အုန္းမႈတ္ခြက္ေလး ကိုင္ျပီး ထိုင္ကာ ဘာေဆးေနလဲ မသိတဲ႔ ပံုကို ျပလာပါေတာ႔သည္။ ထိုေမာ္ဒယ္ပံုကိုပဲ ျမန္မာဝတ္စံုျဖင္႔ ျပကာ ငါတို႔ ျမန္မာက ဒါမ်ိဳးကြ ဆိုျပီး ၾကြားထားမိေသာ ကိုတိုး ဘယ္လို ခံစားရမလဲ ဆိုတာ ေတြးၾကည္႔ပါေတာ႔. . . . ဒါေလဗ်ာ ကိုယ္႕မ်က္ႏွာကိုယ္ အိုးမည္းသုတ္ေသာ ေရႊျမန္မာ။
တစ္ခါကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ အေဖက ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေနာက္ျပီး ေျပာဖူးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေဖေဖက သူငယ္ခ်င္း ေပါင္းလည္း ေပါင္းပါသည္။ ေဖေဖက ေျပာပါသည္။
“ တကယ္ေတာ႔ကြာ။ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွက သူ႕နဲ႔ သက္ဆိုင္သူ အတြက္ပဲ မဟုတ္လား။ အျပင္သြားတဲ႔ အခါ မဖီးမလိမ္း မျပင္မဆင္ဘူးပဲ ထား။ ဘာျဖစ္လဲ။ သူ တကယ္လွဖို႔က အိပ္ခါနီး လွရင္ ေတာ္ျပီကြာ။ ႏို႕မို႕ရင္ သူက အျပင္သြားေတာ႔ လွပေအာင္ ျပင္ဆင္သြားမယ္ ဆိုရင္ ကိုယ္႕မိန္းမကို သူမ်ားက ၾကည္႔ျပီး ျပစ္မွားဖို႔ အခြင္႔အေရးေတြ ေပးေနသလို ျဖစ္ေနေတာ႔မွာပဲ။ သူ႕ဖာသာ Sexy အဝတ္အစားေတြ ဝတ္ခ်င္တယ္ ဆိုလည္း အျပင္မွာ ဝတ္ရေအာင္ သူက ဘယ္သူ႕ကို ထပ္ျပခ်င္ ေနေသးလို႔လဲ။ အိပ္ခါနီး ဝတ္ရင္ ေတာ္ျပီေပါ႔။ တျခား ဘာမ်ား လိုေသးလို႔လဲ။ ”
လို႔ ေဖေဖက ေနာက္ကာ ေျပာင္ကာ ေျပာဖူးပါသည္။ တကယ္ေတာ႔လည္း ဒါ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေပမဲ႔ ဒီေလာက္ၾကီးေတာ႔ ခ်ဳပ္ျခယ္ တားဆီးစရာ မလိုပါ။ ေဖာ္ခၽြတ္ ဟိုက္လန္ ျပတ္ထြက္ ေနတာ မဟုတ္ဘဲ သင္႔တင္႔ေသာ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ တစ္ခုနဲ႔ ေခတ္မွီစြာ ရပ္တည္ေနေသာ ျမန္မာမိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ခ်စ္သူ ျဖစ္ခြင္႔ရရင္ ေလာကဟာ ေက်နပ္စရာပဲ။ ကိုယ္ေဘးမွာ ရွိေနရဲ႕သားနဲ႔ တျခားတစ္ေယာက္ကို ေဖာ္ခၽြတ္ျပေနမဲ႔ မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို ရထားတဲ႕ သူတစ္ေယာက္ ထက္ေတာ႔ ညဘက္ ေကာင္းေကာင္း အိပ္ေပ်ာ္မွာ ေသခ်ာပါသည္။
တကယ္လို႔ ယခု စာဖတ္သူသာ ဆိုရင္ ဘယ္လိုမ်ိဳးကို ႏွစ္သက္ လက္ခံႏိုင္မွာလဲ။ ဆရာ ေမာင္လွမ်ိဳး ( ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ ) ရဲ႕ “ ေကာင္းကင္ရဲ႕ အေတာင္ပံ ” ဆိုေသာ ကဗ်ာေလးက ဒီလို ဆိုသည္။
“ ေကာင္းကင္ရဲ႕ အေတာင္ပံ ”
ရပ္ကြက္ထဲက ပါးကြက္ၾကားနဲ႕
ဆင္းရဲသားေကာင္မေလးေတြ
အပါအ၀င္
Honey တို႕လို
ေခတ္ကိုခံုမင္ ဂုဏ္အင္ျမင့္မား
ေခတ္ေရွ႕ကို တြားသြားၾကမယ့္
ေကာင္မေလးေတြ အဆုံး
အားလုံးကို ခလုပ္တိုက္ဖို႕
ဘီယာဆိုင္ေတြက
ေမွာင္မိုက္ေနတယ္ Honey..!
မက္ေဒါနားကို ၾကိဳက္တယ္
ဖိုဖီကိတ္ကို ၾကိဳက္တယ္
ဘရြတ္ရွီးကို ၾကိဳက္တယ္ (ဒါေပမယ့္)
ျမန္မာျပည္က ျမန္မာမေလး Honey ကိုပဲ
ကိုယ္ခ်စ္တယ္။
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ
ေကာင္မေလးေတြ ထိုင္လို႕
ယဥ္ေက်းမႈၾကီး မယိမ္းယိုင္ေသးပါဘူး။
ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္၀တ္ျပီး
ေခတ္ကို ၾကိဳဆိုၾကရုံနဲ႕
ေကာင္မေလးေတြ မရိုင္းျပေသးပါဘူး။
ေခတ္ကို ၾကိဳဆိုၾကရုံနဲ႕
ေကာင္မေလးေတြ မရိုင္းျပေသးပါဘူး။
တိုႏွံ႕ႏွံ႕အ၀တ္အစားေတြနဲ႕
မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အလင္းေရာက္ေအာက္က
ေခတ္သစ္ ထန္းေတာၾကီးထဲမွာ
ျမန္မာမေလးေတြ မေရာက္မခ်င္း
ကိုယ္...မင္းကို
မစိုးရိမ္လိုပါဘူး ဟန္နီ..။
ၾကံရည္နဲ႕ဘီယာ
မွားမေသာက္မိပါေစနဲ႕ ဟန္နီ။
အန္ကယ္နဲ႕ အႏၲရာယ္
မ်က္စိမလည္မိပါေစနဲ႕ ဟန္နီ။
ကုိယ္တို႕ရပ္ကြက္ထဲမွာ
ဆံပင္နီေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕
ေကာင္မေလးေတြရွိတယ္
သူတို႕ကို မုန္းတယ္..။
ကိုယ္တို႕ရပ္ကြက္အနီးက
ပန္းရံလုပ္ငန္းထဲက
မဆလာသယ္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြရဲ႕ ဆံပင္
နီၾကင္ၾကင္ပါပဲ။
သူတို႕ကို . . ကုိယ္ . . ေလးစားတယ္။
ဆံပင္ ေဆးဆိုးတယ္ ဆိုတာ
ဘိလပ္ေျမသယ္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြရဲ႕
ဖက္ရွင္ပါကြယ္။
Honey...! ဆံပင္ေဆးမဆိုးနဲ႕။
မ်က္လုံးေပါင္း မ်ားစြာ
ပ်ားအစြဲကို ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့
မုတ္ဆိတ္ေပါင္း မ်ားစြာ
ဟသၤာကို အိုးမဲသုတ္ျပီး
ေရဘဲလုပ္ေရာင္းတဲ့
စားေတာ္ကဲၾကီးေပါင္း မ်ားစြာ
သနပ္ခါးကို အရည္ေဖ်ာ္ေနတဲ့
မိတ္ကပ္ ခ်စ္သူၾကီးမ်ားစြာ
မ်ားစြာ . . . မ်ားစြာ တို႕ရဲ႕
ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေဘးမွ
ခ်စ္သူေလး ကင္းေ၀းပါေစ။
အားလုံးနဲ႕ေ၀းရာ
ဟိုး . . ေကာင္းကင္ျပာျပာေပၚကို
ခ်စ္သူေလးကို ေခၚယူပ်ံသန္းဖို႕
ကၽြႏ္ုပ္အား
အေတာင္ပံတစ္စုံေပးပါ
ဘုရားသခင္.....။
ေမာင္လွမ်ိဳး ( ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)
ယခုပို႔စ္ကို pdf ျဖင္႔ လိုခ်င္ပါက
ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
29 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ႈဂြတ္ထ...ဖတ္လို.ေကာင္းပါအိ........
ဆက္ေရးနိုင္ပါေစ...
မိန္းကေလးေတြဖတ္သင့္တယ္ထင္၏ ဦးေဇာ္ ..
ကြ်န္ေတာ္လည္း ဒီလိုပဲ ... အရမ္းၾကီး hot တာလည္းမၾကိဳက္ ပံုတံုးၾကီးလည္းမၾကိဳက္ ..
ဦးေဇာ္လည္းဒီလိုဒီလိုေရြးရင္းနဲ႔ ....
အရမ္းေကာင္းတဲ႕ post ပါ။တကယ္႕ကုိက်ေနာ္တုိ႕ျမန္မာမိန္းကေလးေတြျဖစ္ေနတာ ကုိေဇာ္ေရးမွ ပုိထိေရာက္တယ္ဗ်ာ။မိန္းကေလးအားလုံးကုိေတာ႕မဆုိလုိပါဘူး။ဒါေပမဲ႕ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ႕က်ေနာ္တုိ႕ကုိယ္တုိင္လဲျမင္ေနရတာဘဲေလ ......ဟူး.....မလြယ္ပါဘူးဗ်ာ...
ကိုေဇာ္ပိုစ္ေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါဘဲခင္ဗ်ာ။
ေနာင္လည္းဒီထက္မကပညာေပးေလးမ်ားကို
ေရးသားႏိုင္ပါေစ။
ခင္မင္လွ်က္
ေတာသားေလး
ဒါမ်ိဳးေလးေတြ နာနာေရးစမ္းပါ ဦးေဇာ္ေရ
ကိုေဇာ္ ေျပာသလိုဆို မေလး IC ရိႈးထက္ စ လံုး IC ရိႈးက ပိုသာသြားျပီ
ေဟးးးးးး ဒါမွ ငါတို႔ စ လံုးကြ :)
ကိုေဇာ္က အဲေလာက္ပဲေရးတာ..... လာမယ္ က်ေနာ္ အားရင္
စေန တနဂၤလို ပိတ္ရက္ေတြမ်ိဳး ေယာက်ာ္းေလးေတြပဲ ေနတဲ့အိမ္မွာ
အခ်စ္ေလွ်ာ္ေၾကး ပရိုမိုးရွင္း လာေပးေနၾကတာေလးေတြေပါ့။
ခင္မင္စြာျဖင့္
ကိုရီး{ကိုၾကီး}
တကယ့္ကို ပို႔စ္ေကာင္းတစ္ပုဒ္ပဲ ေသေသခ်ာခ်ာကိုဖတ္သြားပါတယ္ ဆရာေမာင္လွမ်ိဳး ရဲ့ကဗ်ာေလးလည္း ယူသြားတယ္ ေက်းဇူး ။
ကိုေဇာ္
ကိုယ္႔သမိုင္း ကိုယ္ ေရးၾကမွာပါ ပူမေနနဲ႔ သူတို႕ေဖာ္ေတာ႔လည္း ကိုယ္ၾကည္႕ရတာေပါ႔ အမာရြတ္ေတြ ဂ်ီးေၾကာင္း ေတြ
ခင္တဲ႔
ေရႊစင္ဦး
အရမ္းေကာင္းပါတယ္ခင္ဗ်...
က်ေနာ္လဲ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ အဲလုိပဲ ေျပာေျပာေနပါတယ္.. သို႕ေသာ္ ဒီလုိ အစီအစဥ္ တက်ေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး... ေနာက္ထပ္ ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ရွိေသးတယ္ဗ်.. ဆရာမ ဂ်ဴးေရးတာပါ.. “မေတာ္တေရာ္” ဆုိတာ... အဲဒါေလးကုိ ပါ reference လုပ္ၾကည့္ပါလား အကုိ.. အၾကံ ျပဳတာပါ... အခုလဲ ေဒါင္းလုပ္ လုပ္သြားပါတယ္... က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိလဲ ေမးလ္နဲ႕ ျဖန္႕ေ၀ေပးလုိက္ပါ့မယ္...
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ... က်ေနာ္တုိ႕ စဥ္းစားေနတာကုိ အကုိက ဒီလုိိ ခ်ေရးေပးတာ...
ကုိေဇာ္ေရ ဖတ္လုိ႕ ေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ။
ဟုတ္ ေရးထားတာ ေကာင္းပါတယ္ ...
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔
စည္း၀ိုင္းအျပင္ထြက္ေနလိုက္တယ္ ... အဟီး
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ညလင္းအိမ္
Bravo !!!
မိန္းကေလးေတြဖတ္သင္ ့တဲ ့စာေကာင္းတစ္ပုဒ္ပါပဲ...
ကိုေဇာ္ ေရ သိပ္ေကာင္းတဲ့ပိုစ့္ေလးပါ ...
ေခတ္မွီတာကိုလက္ခံပါတယ္..ေခတ္လည္းနည္းနည္းလြန္ ဦးဗ်ာ ..ရပါတယ္ သိပ္ပံုပ်က္ပန္းပ်က္၀တ္စားဆင္ယင္တာမ်ဳိးကေတာ့ ျမင္ရင္ေတာ့ ေယာက္်ားေလးပါ ၾကည့္မွာခင္မ်၊၊
ဟိုေန ့က ဗ်ာ ျမန္မာမွာလုပ္သြားတဲ ့ ရွဴိးပြဲတစ္ပြဲ အင္တာနက္က ေနၾကည့္လုိက္ရတယ္.. ေစ်းေပါေပါနဲ ့ျမန္မာမွ sexy dance ေတြ ၾကည့္လို ့၇ေနျပီဘဲဗ်၊၊ ဒီမွာေတာင္ သြားၾကည့္ရင္ေစ်းၾကီးေသးတယ္၊၊၊ ေအာ္ ေကာင္းေလစြ ေကာင္းေလစြ ဗ်ဳိ ့..စိတ္ကုန္တာေျပာပါတယ္ဗ်ာ
လာဖတ္တယ္ခင္ဗ်၊ ပို႔စ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ရွည္တာပဲ။
သတိထားမိတာက မွတ္ခ်က္ေပးတာ ခုထိမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပဲ ရွိေသးတာကိုပါ။
သေဘာကေတာ့ အားလံုးတူလိို႔မရေပမယ့္ အခ်ိဳ႕အခ်က္ေတြကေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ဥပမာ မီနီစကတ္ဝတ္ၿပီးအထိုင္မတတ္တာတို႔၊ အမာရြတ္ေတြဘာေတြနဲ႔ ျဖစ္ေနတာကို ျပခ်င္ေသးတာတို႔မ်ိဳးေပါ့။ ေနာက္ၿပီးမူးယစ္ေနတတ္ၾကတဲ့ကိစၥပါ၊ ျမန္မာျပည္ကသူေတြ ေပ်ာ္ခ်င္တာမွန္ေပမယ့္ ဘယ္လိုေပ်ာ္ၿပီး အတိုင္းအတာဘယ္ေလာက္ထားသင့္တယ္၊ ထားရမယ္ဆိုတဲ့အပိုင္းေတြက အားနည္းေနေသးတယ္ထင္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ေခတ္ျပႆနာတစ္ခုက globalisation အရ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အတုခိုးစရာေတြက အခ်ိန္တိုအတြင္း ခုန္ပ်ံေရာက္သြားတတ္ၾကတဲ့သဘာဝပါ။ ေတးဂီတဗီဒီယိုေတြကို ၾကည့္လိုက္ရင္ အျပာကားအေပ်ာ့စားေတြလို ျဖစ္ေနၾကတာက ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္ေနၿပီလို႔ ပညာရွင္ေတြက ေျပာေနၾကပါၿပီ။ ကေလးငယ္ေတြမွာ ဒါကိုျမင္ဖန္မ်ားေတာ့ ရိုးသြားၿပီး ဒါဟာသာမန္အေနအထားလို႔ ထင္သြားတဲ့အတြက္ ႀကီးလာတဲ့အခါ အခုက်ေနာ္တို႔မသင့္ေတာ္ဖူးလို႔ ထင္ေနၾကတာေတြဟာ သူတို႔အတြက္ထမင္းစားေရေသာက္လို႔ စြဲထင္လုပ္ကိုင္ၾကတတ္ပါတယ္။
အခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ဖက္ရွင္ဆိုၿပီးအေၾကာင္းျပ၊ ဟုတ္၏ဟုတ္ရဲ့နဲ႔ထင္ၿပီး အူေၾကာင္က်ားနဲ႔လိုက္လုပ္တဲ့ လူငယ္ေတြကလည္းမ်ားေပတာကိုး။ လွတာနဲ႔ ျပတာကို ကြဲေအာင္သိဖို႔ လူႀကီးေတြမွာေတာ့ တာဝန္ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ တစ္ဖက္မွာလည္း ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာ ေရစီးေၾကာင္းလို ေျပာင္းလဲေနတတ္တာေၾကာင့္ တံုးတိႀကီးလည္း ပိတ္ထားလို႔မရပါေၾကာင္း။
း).. ဂြတ္...
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
ေကာင္းပါ့...ေကာင္းပါ့.. ၾကည့္လို႔ေကာင္းတာေျပာတာ
"သူတကယ္လွဖို႔က အိပ္ခါနီးလွရင္ေတာ္ၿပီကြာ"
Boo to the above quote. one word that i can think of after reading the whole post is "SEXIST!"
Great !
Speechless!
မွတ္သားစရာေကာင္းေသာ post ေလးတခုပါပဲ..
ကိုေဇာ္ေရ...
ၿမန္မာမိန္းခေလးေတြ ေခတ္ရဲ႕ေရစီးေႀကာင္းနဲ႕အညီ လိုက္ေနတာ ေတြ႕ရေပမယ္႔..
အတိုင္းအတာတခုေတာ႔ရွိတာေပါ႔ေနာ္...
အရမ္းကို ေခတ္လြန္သြားတာမ်ိဳးေတာ႔ မၿဖစ္သင္႔ဘူးေပါ႔..
သိပ္ၿပီးေခတ္ေနာက္က်ေနတာမ်ိဳးက်ၿပန္ေတာ႔လည္း
အဆင္မေၿပၿပန္ဘူး..
ဘယ္အရာမဆို မွ်တေနေစခ်င္တာပါပဲ...
အစဥ္ေလးစားလွ်က္...
ေကာင္းပါတယ္ ဆိုတာထက္ ပိုတဲ ့စကားရွိရင္ ေၿပာခ်င္ပါတယ္
အဟဲ ကိုေဇာ္ရ
အဲလို၀တ္တဲ႕ေကာင္မေလးေတြမ်ား ၿမန္မာလို႕ေၿပာရမွာ
ရွက္တတ္ၾကတယ္ဗ် သုူတို႕ဇာတိေတြကို သိမွာစိုးလို႕ ေဖ႕ဘြတ္ခ္လိုေနရာမ်ိဳးမွာေတာင္ အဂၤလိပ္နာမည္ပဲ တင္ထားတယ္ခင္ဗ်။ ခရစ္ယာန္မို႕လို႕ အဂၤလိပ္နာမည္ရွိတာ လက္ခံႏိုင္ေပမဲ႕ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြမ်ားက်ေတာ႕ ....... ဗမာရုပ္မွန္းသိသိၾကီးနဲ႕ အဂၤလိပ္လိုနာမည္ၾကီးတပ္ထားတာမ်ိဳးေတြအပံုၾကီး... ေရွ႕က ေခတ္ရဲ႕ဦးေဆာင္သူ မင္းသားမင္းသမီးမ်ားက ကိုယ္႕ဒီဇိုင္းကိုယ္မထြင္ခဲ႕ႏိုင္ေလေတာ႕ (အမွန္မွာက မရွက္တတ္တာမ်ားလား)သူမ်ား ဒီဇိုင္းကို ခိုး၀တ္ေတာ႕ သူမ်ား ယဥ္ေက်းမွဳနဲ႕ သူမ်ားလိုတိုနန္႕နန္႕ပဲ ၀တ္ၿပေလေတာ႕လဲ က်န္တဲ႕သူေတြတိုၾကတာမဆန္းပါဘူးလို႕ လက္ေပါက္ေအာင္ေၿပာလဲ ေဒ၀ဒတ္ကို တရားၿပရတာထက္ဆိုးတယ္ခင္ဗ်ာ။ အေရးအသားကိုေတာ႕ ၾကိဳက္မိတယ္။
ကုိေဇာ္ေရ ....အနွစ္ရွိတဲ႔ပုိစ္႔ေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ။
ခုလုိခ်ျပေပးတာေက်းဇူး အထူးလည္းတင္ရပါ၏။
ခုိင္နုငယ္ေတာင္ “အမ်ိဳးဂုဏ္ တင္႔ေစခ်င္”ဆုိတဲ႔
ပုိ႔စ္တစ္ခုေရးေနပါတယ္။
ေရးဖုိ႔မေရးဖုိ႕ တြန္႔ဆုတ္ေနရင္းက ေရးမွျဖစ္ေတာ႔မွာမုိ႔
ေရးေနတုန္းပါပဲ။
ခုတေလာ အလုပ္ကလည္းမ်ား ညဘက္ေရးဖုိ႔က်ေတာ႔လည္း အလုပ္အရွိန္ေၾကာင္႔
မေရးနုိင္ျဖစ္ရတယ္။
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ခုိင္နုငယ္
ၿမန္မာမိန္းကေလးမ်ား..............
ဖတ္ရႈၿပီး..ဆင္ခ်င္ႏိုင္ႀကပါေစ......
ကိုေဇာ္အေရးအသားမ်ားေကာင္းပါဘိ...။
ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီျပီး ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ကိုယ္ေနလာၾကတာဆိုေတာ့ ေခတ္ပ်က္သြားမွာ ကိုတကယ္ ႏွေမ်ာမိတယ္။
ဆရာမ ခင္ခင္ထူး ဝတၳဳေလးေတြ ဖတ္တိုင္း ပီတိျဖစ္ရတာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ႏွေမ်ာတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္နဲ႔တူတယ္။
ကိုေဇာ္ဒါမ်ဳိးေရးတာ ေကာင္းတယ္။
အရမ္းေကာင္းတဲ့ ပို႕စ္ တစ္ပုဒ္ပါပဲ ... :)
ခင္မင္လွ်က္
ေဆာင္းႏွင္းရြက္
ေခတ္မီတာေတာ႕ ေကာင္းပါတယ္ ေခတ္ေရွ႕ေျပးလြန္းရင္ေတာ႕ မေကာင္းဘူးေပါ႕ ကုိေဇာ္ရယ္ ျမန္မာေတြက ေရွ႕ေျပးလြန္းတယ္ ဟုတ္တယ္ ကိုေဇာ္ ေျပာတာေတြ အမွန္ေတြခ်ည္းပဲ
အေနာက္ႏိုင္ငံက ေဖာ္တယ္ဆုိတာ ဘယ္လုိေျပာမလဲေနာ္ သူ႕ဟာနဲ႕သူ ၾကည္႕ေကာင္းတယ္ေလ သူတုိ႕က ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒီလုိပဲ ဝတ္စားလာေတာ႕ေလ
ခု ျမန္မာေတြ ေဖာ္တာက်ေတာ႕ ကန္ေတာ႕ပါရဲ႕ ကုိယ္လဲ မိန္းကေလးပါပဲ ဒါေပမယ္႕ ရြံဖုိ႕ေတာင္ေကာင္းတယ္ တကယ္ပါ
ေတာ္ပါျပီ ေျပာလဲ မေျပာခ်င္ေတာ႕ဘူး အေရးၾကီးတာ အဲဒီအထဲမွာ ကိုယ္မပါဖုိ႕ပဲ
ကိုယ္ကေတာ႕ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ျမန္မာဟာ ျမန္မာပါပဲ ကုိယ္႕ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းမယ္လုိ႕ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကိုယ္႕တန္ဖုိးကုိယ္သိတယ္ အဲဒါပဲေပါ႕
ဟိ ေဆာ္ရီးေနာ္ ကိုေဇာ္ ဝက္ ေလၾကီးေလက်ယ္ေတြ မန္႕သြားတယ္ သူမ်ားေတြျမင္ရင္ ရယ္ဦးမယ္ ခစ္ခစ္
ကိုေဇာ္
ကဗ်ာေလးလဲေကာင္းတယ္
ကိုေဇာ္ေျပာထားတာေလးလဲ ေကာင္းတယ္...
မိန္းကေလးေတြ တန္ဘိုးေတြ ယဥ္ေက်းမႈေေတြကို တစ္ေယာက္တည္းထိန္းေနတာထက္စာရင္
ေဘးကပတ္ဝန္းက်င္ကပါ ကူျပီးထိန္းေပးႏိုင္ရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္...
ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကိုေတာ့ ႏွေျမာတယ္...
ေတာ္ေတာ္ပ်က္စီးေနျပီ ျပည္တြင္းမွာေရာ ျပည္ပမွာေရာ....
ႏွင္း
ဒီ post ေလးဖတ္ရတာ တန္ဖိုးရွိလိုက္တာ
ျမန္မာမေလးေတြမ်ားမ်ားဖတ္မိပါေစလို ့့ဆုေတာင္းမိပါတယ္
ကိုႀကီးေဇာ္ ေရ မ်ားမ်ားေရးေပးပါ။ အဲဒါမ်ိဳးေတြကို ႏိုင္ငံျခားေနရာက္ေနတဲ့ ေရႊ ျမန္မာ မေလးေတြကို ဖတ္ေစခ်င္လိုက္တာ။ (ဒါလဲ နားလည္ခ်င္မွ နားလည္မွာပါ)ကၽြန္ေတာ္လဲ အဲဒါမ်ိဳးေတြ ျမင္ရင္ ရင္ထဲမွာ ခံစားရလြန္းလို႕ ေရးခ်င္ေနတာ မေရးတတ္လို႕ အစ္ကိုရ ။ ဘာတဲ့ ေပါင္မွာ အစက္အေျပာက္၊ဒူးေခါက္ခြက္မွာ ဂၽြတ္၊ ေျခသလံုးမွာ ၀ဲေတြနဲ႕ မ်ား လည္ဟိုက္ႀကီး၀တ္ၿပီး ၿမိဳ႕ထဲ ထြက္လာတဲ့ ျမန္မာမေတြကို ျမင္ရင္။ Bangunan Cahaya Suria ရဲ႕ 16 ထပ္ေပၚကေန ခုန္ခ်ၿပီးေသပစ္လိုက္ခ်င္တာ။ ဒီၾကားထဲ ပိန္ေညွာင္ ေဖာင္းအစ္ (ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပေသာ) ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို အမဲေရာင္အသားကပ္ (ကိုရီးယားေဘာင္းဘီလို႕ေျပာတာပဲ)ကို၀တ္ၿပီး စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းေအာင္ ႏွဲ႕ေလွ်ာက္ေနတာ ေတြဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေလသံေလးနဲ႕ ေျပာရရင္ (ညစ္စ္ -- သြား-မယ္ယ္ယ္)
မွတ္သားစရာပါ။ လွလွေလးေတာ့ ေနခ်င္ပါသျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္လိုက္မည္ထင္ေသာ ျပင္ဆင္မႈမ်ိဳးကိုေတာ့ လုပ္ပါရေစ။ စာထဲတြင္ေဖာ္ျပထားသလိုမ်ိဳးေတာ့ မဆိုးရြားခ်င္ပါ။ post အား copy ကူးျပီး
facebook note တြင္ shareျပီး သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားဖတ္ေစခ်င္ပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ့သူငယ္ခ်င္းေတြ အရမ္းဆိုးလြန္းလို့ပါ။ ကူညီပါ။ pdfဖိုင္ဆိုလွ်င္ သူတို့ ဖြင့္ရမွာပ်င္းျပီး မဖတ္ၾကလို့ပါ။
Post a Comment