“ ဘုတ္ ”
“ အင့္ ”
“ အြန္႔ ”
အိုးခ်င္းထား အိုးခ်င္းထိ ၊ ျကိုးခ်င္းထား ျကိုးခ်င္ျငိ ဆိုေသာ စကားပံုကို ျကားဖူးေပမဲ့ သူတို့ဟာ အတူတူ ထားေသာ ျကိုးမ်ား မဟုတ္သလို အိုးမ်ားလည္း မဟုတ္ျကပါ။ သူတို့ အေရွ႕ကို ျကည့္ရင္း အေနာက္ကို ဆုတ္ကာ ဆုတ္ကာျဖင့္ အိုးခ်င္းခ်င္း တိုက္မိျကေလ၏။ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္မွ အိုးဆိုေသာ စကားအရ အသံ “ သာ ” ေသာ အိုးသံလည္း မျမည္သလို ၊ ဂြပ္ ဆိုကာ အသံ “ အ ” ေနေသာ အိုးသံလည္း မထြက္ပါ။ ထိုအသံေတြ အစား “ ဘပ္ ” ခနဲသာ ျမည္ပါ၏။ သို့ေသာ္ အသံရဲ့ ေနာက္မွာ အင္အား လိုက္လာေသာ အခါ ထိုအိုးခ်င္း ခတ္သံသည္ “ ဘုတ္ ” ခနဲ ျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။
“ ဟင္ . . . ရွင္. . . ရွင္ . . ဒါ ဘာသေဘာလဲ ၊ လူကို ဘာလို႔ ဖင္ နဲ့ ေပါက္ရတာလဲ ”
“ ခင္ဗ်ား . . ခင္ဗ်ား . . ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ ၊ လူကို ဘာလို႔ ဖင္ နဲ့ ေဆာင့္ရတာလဲ ”
စၾကၤာဝဠာ ကမၻာျကီးထဲမွာ တည္ရွိေနေသာ အီလက္ထရို မဂၢနက္တစ္ ေရဒီေရးရွင္းေတြရဲ့ စြမ္းအားေျကာင့္ပဲ ကမၻာျကီးမွာ ရွိသမွ် အရာမ်ား တြန္းထိုးကာ လႈပ္ရွား ေရြ႕လ်ားျကသည္လား မေျပာတတ္။ သံလိုက္ရဲ့ မူလ ဂုဏ္ရည္ကေတာ့ အဖို အဖိုခ်င္း ၊ အမ အမခ်င္း မ်ိဳးတူပါက တြန္းျပီး အဖို နဲ့ အမ မ်ိဳးမတူပါက ဆြဲျကသည္ ဟူေသာ ဂုဏ္သတၱိေျကာင့္ပင္ ျဖစ္ေပမည္။ အခုေတာ့ မ်ိဳးမတူေသာ အိုးနွစ္လံုး ဆြဲအားေျကာင့္ ထိတိုက္မိကာ အသံထြက္လာျခင္း ျဖစ္၏။
“ ကြ်န္မက ဘာလို႔ ရွင့္ကို ဖင္နဲ့ ေဆာင့္ရမွာလဲ ”
“ က်ဳပ္ကေရာ ဘာလို႔ ခင္ဗ်ားကို ဖင္နဲ့ ေပါက္ရမွာလဲ ”
အိုးရဲ့ အသံက သိပ္မျမည္ေပမဲ့ အိုးပိုင္ရွင္ေတြရဲ့ အသံကေတာ့ ေအာင္လွေပသည္။ အေတာ္လည္း စြာလွ၏။ ကတ္ကတ္လန္ ဆိုေသာ အမ်ိုးအစားထဲက ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ သူတို့ နွစ္ေယာက္ရဲ့ ျဖစ္ပံုက တစ္ခ်ိန္တည္း တျပိဳင္နက္တည္း ျဖစ္ကာ အျပန္အလွန္ ေျပာေနျခင္း ျဖစ္၏။ သံျပိဳင္ရြတ္ဆိုေနသည္နွင့္ တူလွေပသည္။ အရွက္ေျကာင့္ မိုက္ရူးရဲျခင္းကို ကိုးစားကာ အရွက္ျဖင့္ မိုက္ကန္းေနျကျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ဒါေၾကာင့္ “ ရွက္ကိုး ရွက္ကန္း ” ျဖစ္ေနသည္ဟု ဆိုရေပမည္။
“ ရွင္ အရွက္ မရွိဘူးလား ၊ အမ်ိုးသမီး တစ္ေယာက္ကို ဖင္နဲ့ ေပါက္ျပီး အရွက္မရွိ ျပန္ေျပာေနရလား ”
“ ဟ . . က်ုပ္က ခင္ဗ်ားကို ဖင္နဲ့ ေပါက္တာမွ မဟုတ္တာ ၊ ခင္ဗ်ား ေျပာသလို ဆိုရင္ က်ဳပ္ဖင္ကပဲ ေျမြေဟာက္ေတြလို ပါးျပင္းေထာင္လို့ ရသလိုလို နဲ့။ ခင္ဗ်ားသာ က်ဳပ္ကို ဖင္နဲ႔ ေဆာင့္တာ ”
“ ရွင္ေနာ္ ၊ ရွင့္ကို ကြ်န္မက ဘာလို့ ဖင္နဲ႔ ေဆာင့္ရမွာလဲ။ မသိရင္ ကြ်န္မကပဲ ေဘာလံုးသမား လိုလိုနဲ႔ ၊ ရွင္ အရွက္ မရွိဘူးလား ”
“ အရွက္ရွိလို႔ ခင္ဗ်ားကို ေျဖရွင္းျပ ေနတာေပါ့။ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္က ဖင္နဲ႔ ေပါက္တာ မဟုတ္ေျကာင္း ရွင္းျပေနတာေလ။ ခင္ဗ်ားသာ က်ဳပ္ကို ဖင္နဲ႔ ေဆာင့္တာ ”
“ ကြ်န္မက ဘာလို့ ရွင့္ကို ဖင္နဲ့ ေဆာင့္ရမွာလဲ။ မျမင္လို႔ ျဖစ္တာေပါ့။ ျမင္ရင္ ရွင့္ကို ကြ်န္မ အသားေတာင္မွ ထိခြင့္ မေပးဘူး။ ”
“ မျမင္ရေအာင္ ခင္ဗ်ား မ်က္လံုးေတြက ဘာျဖစ္ေနလို့လဲ ”
“ ကြ်န္မ မ်က္လံုးေတြက ေရွ႕မွာပဲ ရွိတာရွင့္ ၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ ကြ်န္မမွာ မ်က္လံုးက နွစ္လံုးတည္း ပါတယ္။ ”
“ ဩ . . မ်က္လံုးကေတာ့ က်ဳပ္လည္း နွစ္လံုးပဲ ပါတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ား မ်က္လံုးေတြက ျကည့္မွ မျကည့္တာ ၊ ဒါေျကာင့္ က်ဳပ္ကို ဖင္နဲ့ ေဆာင့္တာ ”
“ ရွင္ ေျပာေလ ဆိုးေလပါလား ၊ ကြ်န္မက ဘာလို့ ရွင္ကို ဖင္နဲ့ ေဆာင့္ရမွာလဲ။ ကြ်န္မ အေရွ႕ကို ျကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မို႔ မျမင္လိုက္တာ ၊ အေနာက္မွာသာ မ်က္လံုးပါလို႔ကေတာ့ . . . .ဟင္း . . . ”
“ မပါတာပဲ ေကာင္းပါတယ္။ ပါရင္လည္း ခင္ဗ်ားက . . . . . ဟြန္း ”
“ ဘာလဲ ရွင္ ဘာစကားေျပာတာလဲ ၊ အရွက္မရွိ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ဖင္နဲ့လည္း ေပါက္ေသးတယ္။ သူကလည္း ျပန္ရန္လုပ္ ေနေသးတယ္။ သူ့မ်က္လံုးကျဖင့္ အေနာက္ကို မျကည့္ဘဲနဲ့ ”
“ အေနာက္ကို ျကည့္လို့ ျမင္မွေတာ့ ခင္ဗ်ားက ဖင္နဲ့ ေဆာင့္လာတာကို ဒီအတိုင္း ျငိမ္ခံေနမလားဗ်။ ”
“ ဟင္ . . . ရွင္ ရွင္ . . . မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား ”
“ ဘာလဲ ၊ က်ဳပ္ေျပာတာက ျမင္မွေတာ့ ေရွာင္မွာေပါ့လို့ ေျပာတာ။ သူမ်ား ဖင္နဲ႔ ေဆာင့္ခံရတယ္ ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ ဂုဏ္နိမ့္သြားတယ္ ထင္လဲ။ ”
“ ေအာင္မာ . . ရာရာစစ ၊ ကြ်န္မကလည္း ရွင့္ကို သနတယ္ ၊ သေဘာေပါက္လိုက္ ၊ အရွက္ မရွိ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ဖင္နဲ့ ေပါက္ျပီး ရန္ေတြ႕ေနတဲ့ လူ ”
“ ဟာ . . ခင္ဗ်ား ေျပာလာျပန္ျပီလား ၊ ခင္ဗ်ားသာ က်ဳပ္ကို ဖင္နဲ့ ေဆာင့္တာ ”
“ ကြ်န္မ မဟုတ္ဘူး ၊ ရွင္က ဖင္နဲ့ ေပါက္တာ ”
“ က်ဳပ္ မဟုတ္ဘူး ၊ ခင္ဗ်ား . . ”
“ ကြ်န္မ မဟုတ္ဘူး ၊ ရွင္. . .ရွင္. . ”
“ ခင္ဗ်ားဗ်ာ . . . ဟြန္း ”
“ ရွင္ေနာ္ . . . ဟင္း ”
အိုးခ်င္းခတ္ရာမွ ထြက္တဲ့ အသံတိုးတိုးမွ အစျပဳကာ အိုးပိုင္ရွင္ဆီက အသံက်ယ္က်ယ္ေတြကို ေလထုမွ ေအာက္ဆီဂ်င္ေတြကို ျဖဳန္းတီးျပီး ခနၶာကိုယ္မွ အင္နာဂ်ီေတြကိုပါ သံုးစြဲျပီးကာ ေမာပန္းသြားျကေတာ့မွ ေဒါသမ်ားလည္း အတန္ငယ္ ေျပေလ်ာ့သြား ေလေတာ့သည္။ သူတို့နွစ္ေယာက္ရဲ့ အိုးတို္က္ပြဲ ျပႆနာကိုလည္း ေဘးပတ္ဝန္းက်င္မွ ျပံဳးစစျဖင့္ လူမ်ားက တေျဖးေျဖး မ်ားလာကာ ဝိုင္းျကည့္ေနျကျပီ မဟုတ္ပါလား။
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ဂလိုင္သံမ်ားျဖင့္ သံလိုက္ဓါတ္ကုန္ေနေသာ သံတံုးနွစ္တံုး ပမာ အိုးတိုက္ပြဲမွ ခြဲခြာလာခဲ့ေလသည္။
“ ဟူး . . . ”
သက္ျပင္းပူပူျကီးကို သူ မႈတ္ထုတ္လိုက္ျပီး သူ့စားပြဲအတြက္ ေပးထားေသာ ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ခ်လိုက္၏။
ထိုအရာက သူ ရံုးကို ေရာက္ျပီ ဆိုတာကို ျပေသာ အေျခအေန တစ္ရပ္လည္း ျဖစ္သည္။ မေန႔ညေနက ျဖစ္ခဲ႔ေသာ သူ့ရဲ့ အျဖစ္အပ်က္ မွန္သမွ်ကို သူျပန္ျပီး ေတြးျကည့္ေနမိသည္။
ထိုအရာက သူ ရံုးကို ေရာက္ျပီ ဆိုတာကို ျပေသာ အေျခအေန တစ္ရပ္လည္း ျဖစ္သည္။ မေန႔ညေနက ျဖစ္ခဲ႔ေသာ သူ့ရဲ့ အျဖစ္အပ်က္ မွန္သမွ်ကို သူျပန္ျပီး ေတြးျကည့္ေနမိသည္။
ဒီအလုပ္ကို သူ ဝင္ျပီး သိပ္မျကာခင္မွာပဲ အင္တာနက္ ဆိုတာကို စ၍ သံုးစြဲ ျဖစ္ခဲ့၏။ လိုအပ္ေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ား မွာယူျခင္း ၊ အဝယ္ေတာ္မ်ားမွ မွာယူေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ရနိုင္ မရနိုင္ ျပန္လည္၍ အေျကာင္း ျပန္ေပးရျခင္း ၊ ေဈးနႈန္း အတတ္အက်မ်ားကို အင္တာနက္ေတြ ရွာေဖြကာ အျမဲတမ္း ဆန္းသစ္ေနရျခင္း စေသာ သူ့ရဲ့ အလုပ္ အေျခအေနေျကာင့္ သူ အင္တာနက္ထဲမွာ စြဲစြျမဲျမဲ ရံုးမဆင္းခင္ အခ်ိန္ထိ ရွိေနတတ္သည္။
အလုပ္ရဲ့ အေျခအေနအရ အျမဲတမ္း သူ႕အတြက္ မွာရန္ ၊ အေျကာင္းျပန္ရန္ ေမးလ္ကိုလည္း သံုးဖို႔ မလိုလွပါ။ သံုးစရာလည္း မလို။ အလုပ္နဲ့ သက္ဆိုင္ရာ ေမးလ္မ်ား အတြက္သာ သူ့မွာ အသံုးခ်ရ၏။ ဒါေျကာင့္ သူ့မွာ အင္တာနက္ တပ္ထားေသာ ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လံုး ေရွ့မွာသာ ရွိေနတယ္ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ လုပ္ရန္ မရွိေပ။ သို႔ေပမဲ႔ ဂ်ီေမးလ္ အေကာင့္တစ္ခု ရွိသူတို႔ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ဂ်ီေတာ့ကိုလည္း လိုင္းေပၚတတ္ကာ အျမဲပင္ စိမ္းေနတတ္၏။ ထို႔အတူ လိုင္းေပၚ ဘယ္သူမ်ား တတ္လာမလဲ ဆိုျပီး ခ်က္ရန္ အသင့္ ေစာင့္ေနတတ္၏။ သို႔ေသာ္ အြန္လိုင္းေပၚမွာ အသိမိတ္ေဆြ နည္းလွေသာေၾကာင့္ သူ႕အေကာင့္မွာ လူက နည္းလြန္းလွသည္။ လိုင္းေပၚမွာ တစ္ေယာက္မွ မရွိ။
တစ္ခါတေလ အသိ တစ္ေယာက္ေယာက္ တတ္လာရင္ေတာ့ စကားေလးဘာေလး လွမ္းေျပာကာ ခ်က္ရ၏။
“ ဟိုင္း . . . ”
“ ဟိုင္းယံုတင္ မကဘူး ၊ အုိေတာင္မွ အုိေနျပီ ”
“ ဟမ္ . . . တိန္ . . ေသျပီ။ Hi လို႔ ႏႈတ္ဆက္တာပါဗ်ာ။ အဟဲ . . . . ဘာေတြ လုပ္ေနလဲ ”
“ အဟဲ . . . . က်ေနာ္ကလည္း ေနာက္တာပါ။ ဖိုရမ္ေတြ ဝင္ၾကည့္ေနတယ္ဗ်ာ။ ”
“ ဘာလဲဗ် ၊ ဖိုရမ္ဆိုတာ . . .”
“ ဖိုရမ္ ဆိုတာ ဖိုရမ္ေပါ႔ဗ်ာ။ သိခ်င္တာေတြ လိုက္ဖတ္လို႔ ရတယ္။ ေဆြးေႏြးလို႔ ရတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခင္မင္ရင္းႏွီးဖို႔ မိတ္ဆက္လို႔ ရတယ္။ ”
“ ဟုတ္လား . . ေကာင္းလွခ်ည္လား ”
“ ဟုတ္တယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဖိုရမ္ ဝင္ျပီးရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားမွာ ဂ်ီေတာ့ မိတ္ေဆြေတြ မ်ားလာမွာပဲ ”
“ ဟာ . . . ဒါဆို . . . လုပ္စမ္းပါဦးဗ်ာ။ က်ေနာ့္မွာ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ဒီအတိုင္း ထိုင္ေနရတာနဲ႔ ပ်င္းလြန္းလို႔ပါဗ်ာ။”
“ ပ်င္းရင္လည္း ဘေလာ့ေလး ဘာေလး လိုက္ဖတ္ေပါ႔ဗ် ”
“ ဘေလာ့ဆိုတာကေရာ ဘာတုန္း ”
“ ဟာ . .. ခင္ဗ်ားလည္း ခက္ေတာ့ ေနပါျပီ။ ဘေလာ့ဆိုတာကေတာ့ ဖိုရမ္လိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူက ဘေလာ့ပိုင္ရွင္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ခံစားခ်က္ေတြ ၊ မွ်ေဝမႈေတြကို ဖတ္လို႔ရတဲ႔ ေနရာ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ဖိုရမ္လိုေတာ့ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးတဲ႔ ေနရာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔လည္း သူ႕အျမင္ကို ကိုယ့္ရဲ႕ ခံစားမႈအရ ေအာက္မွာ ခ်ေရးဖို႔ ေနရာေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါကို Comment လို႔ ေခၚတယ္ဗ်ာ။ ”
“ အဲဒါ ဆိုရင္ေတာ့ ဘေလာ့ကို သိပ္ျပီးေတာ့ စိတ္မဝင္စားဘူးဗ်။ မိတ္ေဆြ မ်ားမ်ား ရလာႏိုင္မဲ႔ ေနရာဆိုတဲ႔ ဖိုရမ္ကိုပဲ ေပးစမ္းပါဗ်ာ။ ”
ဒါနဲ႔ ဖိုရမ္ေတြမွာ သူ ေမႊေႏွာက္ေနခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ လူသံုးမ်ားေသာ Ning ဆိုက္ေတြမွာ သူ ေပ်ာ္ေနေလေတာ့၏။ သူမ်ားေနရာေတြ သြားၾကည့္ကာ “ လာလည္ပါတယ္ေနာ္ ” ဆိုျပီး ေရးထားတတ္ခဲ႔ျပီ။ ဖိုရမ္ရဲ႕ စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ အိမ္လည္ထြက္တယ္ေပါ႔ေလ။ သူ သြားလည္တဲ႔ ေနရာကလည္း ၂ ထိပ္စီး ၅ ေနာက္ပိတ္ထက္ မေက်ာ္ေသာ မိန္းကေလး ေခ်ာေခ်ာတို႔ရဲ႕ ေနရာမ်ားကိုသာ။ ပရိုဖိုင္းက ပံုမွာ သာမာန္ထက္ ေခ်ာတဲ႔ ေကာင္မေလးဆိုရင္ေတာ့ လာလည္ပါတယ္ လို႔ ေရးယံုတင္ မကေတာ့ ပံုလွလွေလးေတြ ၊ ပန္းလွလွေလးေတြပါ ခ်န္ထားတတ္ခဲ့ျပီ။
PM လို႔ ေခၚတဲ႔ ပါဆယ္နယ္ မက္ေဆ့မွာလည္း ေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ဆိုရင္ မက္ေဆ့ လွမ္းပို႔က သူ႕ရဲ႕ ေမးလ္ကိုပါ ထည့္ေရးလိုက္ရင္း “ ဂ်ီေတာ့က ခင္ခြင့္ ရမလား မသိဘူး ” လို႔ ေျပာတတ္ေနျပီ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕ အေကာင့္ထဲမွာလည္း ေကာင္ေလးေတြ အေကာင့္ထက္ ေကာင္မေလးေတြရဲ႕ အေကာင့္က တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ ပိုပိုမ်ားလာခဲ႔ျပီ။ အရင္ကလို ရံုးေရာက္တာနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာ ဖြင့္ျပီး သူ ငုတ္တုတ္ ေငါင္ေတာင္ေတာင္ ထိုင္ေနစရာ မလိုေတာ့ပါ။ ဂ်ီေတာ့ကို တတ္လိုက္တာနဲ႔ အနည္းဆံုး ၅ ေယာက္ေလာက္ေတာ့ လိုင္းေပၚမွာ စိမ္းေနတတ္ျပီ။
“ ဟိတ္ . . . ေစာလွခ်ည့္လား ”
“ အင္း . . . ဟုတ္တယ္။ သင္တန္းက မနက္ ေစာေစာပိုင္း အခ်ိန္ကို ေျပာင္းလိုက္လို႔ေလ ”
ဂ်ီေတာ့မွ ပံုမွာ ဓါတ္ပံုလွလွေလး တင္ထားေသာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို လွမ္း ႏႈတ္ဆက္လိုိက္၏။ ပံုကို ၾကည့္ရသည္မွာ အသက္ ၂၂ ပင္ ေက်ာ္ဦးမည္ မထင္။ လွတပတေလးလည္း ရွိသည္။ ထမီနဲ႔ ျမန္မာဆန္ဆန္ ဝတ္စားထားေသာေၾကာင့္ ျငိမ္သက္ေနတဲ႔ ရင္ေတာင္မွ ခုန္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားေသးသည္။ စာေရးကာ ေျပာဆိုၾကည့္ေတာ့လည္း အေျပာအဆို မဆိုးလွ။
“ ယူက ဘာသင္တန္း တတ္ေနတာလဲ ”
“ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းေလ ၊ ဒါနဲ႔ ယူကလည္း ေစာလွခ်ည့္လား ၊ ဘယ္က ေျပာေနတာလဲ ”
ဟိုက္ . . . ဒါမွ ဒုကၡ။ အင္တာနက္တို႔ ထံုးစံအတိုင္း အမွန္ေတာ့ ေျပာလို႔ မျဖစ္ဘူး။ နည္းနည္းေတာ့ လိမ္မွ ျဖစ္မယ္။
“ ကိုယ္ကလည္း ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းတတ္ေနတာပဲ ၊ ယူက ဘယ္မွာ တတ္တာလဲ ”
“ လွည္းတန္းမွာ တတ္ေနတာေလ။ ယူကေရာ . . . ”
“ ကိုယ္က ျမိဳ႕ထဲမွာ တတ္ေနတာ ၊ ယူ႕အသက္ ဘယ္ေလာက္ ရွိျပီလဲ ”
“ ၂၂ ႏွစ္ ျပည့္ေတာ့မယ္။ ယူကေရာ . . . . ”
“ ကိုယ္အသက္ကို တင္ထားတဲ႔ ဓါတ္ပံုကို ၾကည့္ျပီး ခန္႔မွန္း ၾကည့္ပါလား ”
“ တင္ထားတဲ႔ ဓါတ္ပံုက ေသးေသးေလးေလ ၊ ဂ်ီေမးလ္ထဲ ပို႔ေပးပါလား။ ဒါဆို ေသခ်ာ ခန္႔မွန္း ႏိုင္မွာေပါ႔။ ”
“ ကိုယ္က ပို႔ေပးရင္ ယူကေရာ ျပန္ပို႔ေပးမွာလား ”
“ တကယ့္ ပို႔ေပးရင္ေတာ့ ျပန္ပို႔ေပးမွာေပါ႔။ ”
“ တကယ္လား . . . ”
“ အင္း . . ေပါ႔ ”
“ အိုေကေလ . . . ဒါဆို ေမးလ္ကေန ပို႔ေပးလိုက္မယ္။ ”
“ အင္း . . ေစာင့္ေနမယ္ ”
“ - - - - - - - ”
သူ႕ဘက္ကေတာ့ ဘယ္လို ေနတယ္ မသိ။ ကိုယ့္ဘက္ကေတာ့ ဓါတ္ပံုကို ေမးလ္မွာ တြဲေနရင္း ရင္ခုန္သံေတြေတာင္မွ ျမန္လာမိ၏။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဓါတ္ပံုကို ေမးလ္ကေန ေတာင္းၾကည့္မိတာ ဒီတစ္ခါ ပထမဦးဆံုး ျဖစ္သလို ကိုယ္က ပို႔ေပးတာလည္း ပထမဦးဆံုးပဲ ျဖစ္၏။
“ ေရာက္ျပီလား ပို႔လိုက္ျပီ ”
“ ဟင့္အင္း . . . ေရာက္ေသးဘူး။ ခဏေစာင့္ဦး ၊ မီးပြိဳင့္မိေနတယ္ ထင္တယ္။ ”
“ ဒါနဲ႔ ယူ နာမည္က ဘယ္လို ေခၚလဲ ”
“ ဒီအေကာင့္က နာမည္ပဲေလ။ ”
“ ဒါဆို “ စိမ္းလဲ့လဲ့ ” ေပါ႔ . . . ဟုတ္လား ”
“ အင္း . . . ယူက က်ေတာ့ေရာ ”
“ ကိုယ္လည္း ဒီအေကာင့္က နာမည္က ကိုယ့္နာမည္ပဲေလ ”
“ ဒါဆို “ မိုးလြင္ ” ဆိုတာလား ”
“ အစစ္ေပါ့။ ယူကေရာ ဘယ္မွာ ေနတာလဲ ”
“ ေဟာ . . . ေမးလ္ ဝင္လာျပီ ”
“ ၾသ . . . ေရာက္ျပီလား ၊ မွန္းၾကည့္ပါဦး ကိုယ့္အသက္ ဘယ္ေလာက္လဲ ဆိုတာ ”
“ ေနဦးေလ ဖြင့္ေတာင္မွ မဖြင့္ရေသးဘူး။ ”
“ အင္းပါ . . . ဖြင့္ျပီးရင္ မွန္းၾကည့္ . . . ”
သူ႕ဘက္က ခဏ ျငိမ္သြား၏။ ျပီးေတာ့မွ လက္ကြက္ေလး ေပၚလာကာ စာရိုက္ေနဟန္ တူသည္။
“ ထင္တာ မမွားဘူး ဆိုရင္ ၂၄ ဝန္းက်င္လို႔ ထင္တယ္။ ျပီးေတာ့ . . . . ”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ၊ ၂၄ မျပည့္ေသးပါဘူး။ ျပီးေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ”
“ ေၾသာ္. . . ျပီးေတာ့ ယူက လူေခ်ာပဲ ”
“ ဟီး ဟီး ဟီး . . . . အျပင္မွာ ေတြ႕ရင္ မုန္႔ဝယ္ေကၽြးပါ႔မယ္ဗ်ာ။ ”
“ မုန္႔စားခ်င္လို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး ၊ တကယ္ေျပာတာပါ ”
“ ဟုတ္ပါျပီ . . . ထားပါေတာ့ ၊ ယူ႕ပံုေလး ပို႔ေပးဦးေလ ”
“ - - - - - - ”
“ ဟလို . . . .”
“ - - - - -- - ”
“ ဟလို . . . . ”
“ ဟုတ္ . . . ပို႔ေပးခ်င္ပါတယ္။ အခုေတာ့ စာသင္ဖို႔ ဆရာက ဝင္လာလို႔ ေနာက္ေန႔မွပဲ ပို႔ေပးေတာ့မယ္ေနာ္။ ”
“ ဟာကြာ . . . ယူက မျပခ်င္လို႔ေပါ႔ ဟုတ္လား ”
“ ဟုတ္ပါဘူး တကယ္ေျပာတာပါ။ အခု ဆရာက စာသင္ေတာ့မယ္ လို႔ ေျပာေနလို႔ပါ။ မနက္ျဖန္ တကယ္ကို ဆက္ဆက္ ပို႔ေပးပါ႔မယ္။ ”
“ တကယ္ေနာ္. . . ကတိ . . . ကတိ ”
“ တကယ္ပါ တကိေပးပါတယ္။ အခုေတာ့ ေအာက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ”
“ - - - - - - - ”
ေျပာလည္း ေျပာ ၊ ေအာက္လည္း ေအာက္ကာ သူ႕အေကာင့္ေလး စိမ္းေနရာမွ ေပ်ာက္သြားေတာ့၏။ ရင္ထဲမွာ တခ်ိတင္ကဲစြာ ခံစားလိုက္ရေသာ္လည္း ရံုးထဲမွာ လူေတြစံုေအာင္ ေရာက္ေနျပီမို႔ သူ႕ကို ခဏေတာ့ ေမ့ေပ်ာက္ကာ ထားလိုက္ေတာ့သည္။ မထားလို႔လည္း မရပါ။
“ မုိးလြင္ေရ . . . မင္းကို ဆရာ ေခၚေနတယ္ ”
ဆိုေသာ လာေျပာသူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံေၾကာင့္ မန္ေနဂ်ာ ရံုးခန္းသို႔ သြားရန္ ကြန္ပ်ဴတာ ထိုင္ခံုမွ ထျပီး ေျခလွမ္းကို ျပင္ကာ လွမ္းထြက္ခဲ႔ရေလေတာ့သည္။
“ ကဲ . . . ဘယ္လိုလဲ ၊ မလိမ္ဘူး ဆိုတာ ယံုျပီ မဟုတ္လား ၊ အခု ယူ႔ကို မေတြ႕ခင္ကတည္းက ဓါတ္ပံု ၾကိဳပို႔ထားတယ္ေနာ္ ”
“ အင္း . . . ေတြ႔ျပီ ဟီး . . .ဟီး. . .ဟီး . . ”
“ ဟီး . . . ဟီး . . . ဆိုတာ ဘာျဖစ္တာလဲ ”
“ ေၾသာ္. . . ယူက ဓါတ္ပုံထဲမွာေတာင္မွ ဒီေလာက္ လွေနရင္ အျပင္မွာဆို ပိုလွမယ္ လို႔ ေတြးမိလို႔ပါ။ ”
“ ဒါက ဘာသေဘာလဲ ”
“ ဟင္ . . . ဘာသေဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး ၊ စိတ္အထင္ကို ေျပာျပတာပါ။ ဘယ္လိုမွ သေဘာ မရွိပါဘူးဗ်ာ တကယ္ပါ ။ စိတ္ထဲက အရိုးခံ အတိုင္းေျပာမိတာပါ။ ”
“ ခစ္ခစ္ခစ္ . . . ဒါကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ ဟိုေန႔က ယူက မုန္႔ဝယ္ေကၽြးမယ္ ဆိုျပီးေတာ့ အခုေတာ့ စိမ္းလဲ့ကို ျပန္ဝယ္ေကၽြးေအာင္ လို႔ ေျမွာက္ေျပာေနတာလား လို႔ ေမးတာပါ ”
“ ေၾသာ္. . . မသိပါဘူးဗ်ာ။ ကိုယ္က ဘယ္လိုမ်ား ထင္သြားတာလဲ လို႔ လန္႔သြားတာ ”
“ အဟိ . . . ”
“ ဘာရယ္တာလဲ မသိဘူး။ ”
“ ေၾသာ္. . . ယူက တမ်ိဳးပဲလို႔ ေတြးမိလို႔ပါ ”
“ ဘာကို တမ်ိဳးလဲ ဟင္ . . . ”
“ ေၾသာ္ . . . ယူက အေတာ္ ရိုးတယ္ လို႔ ေတြးမိလို႔ပါ ”
ဒီတစ္ခါ စိတ္ထဲမွာ က်ိတ္ရယ္မိတာကေတာ့ သူပါပဲ။ သူ႔ လိမ္ေနတာကို မသိရွာေသာ ေကာင္မေလးက သူ႕ကို ရိုးတယ္ လို႔ေတာင္မွ ဆိုေနပါေရာလား။ ဒီထက္မ်ား အသံထြက္ျပီး ရယ္ရရင္ ရံုးထဲမွ လူေတြ အားလံုး လန္႔သြားႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါလား။
“ ဓါတ္ပံု ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ပံု ထပ္ပို႔ထားတယ္ေနာ္ ၊ ေရာက္ရဲ႕လား ”
“ အင္း . . ေရာက္တယ္ ၊ အခုပဲ ဒီဓါတ္ပံုေလးကို ဖြင့္ၾကည့္ျပီး ကြန္ပ်ဴတာမွာ ေနာက္ခံအျဖစ္ တင္ထားတာ .. . . . ”
“ တကယ္လား . . . . မယံုပါဘူး ကိုပို ”
“ ကိုပို မဟုတ္ပါဘူး မိုးလြင္ပါ ”
“ အင္းေလ . . . ျမင္မွ မျမင္ရေတာ့လည္း ယံုရမွာေပါ႔ ”
“ မျမင္ရလို႔ ယံုရတယ္ လို႔ မဟုတ္ပါဘူးကြာ ၊ တကယ္ေျပာတာပါ။ မယံုရင္ ကိုယ္တို႔ အျပင္မွာ ေတြ႕ၾကမလား။ ”
“ - - - - - - - - ”
“ အျပင္မွာ ေတြ႕တယ္ ဆိုေပမဲ႔ မိတ္ျဖစ္ ေဆြျဖစ္ အေအးဆိုင္ေလး ထိုင္ျပီး စကားေျပာယံုပါပဲ။ ခဏေလး ေျပာျပီး ျပန္ၾကမယ္ေလ . . . . . ေနာ္ . . . ေတြ႔မလား ”
“ - - - - - - - -- ”
“ ဟလို . . . ဘာမွလည္း ျပန္မေျပာေတာ့ပါလား ”
“ မဟုတ္ပါဘူး။ မေတြ႕ခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ သင္တန္းက အျပန္မွာ အိမ္က လာၾကိဳတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုမွ ေတြ႕လို႔ မရတာ . . . ”
“ ခဏေလးပဲေလကြာ ၊ ဒါမွမဟုတ္ သင္တန္းက အခ်ိန္ပို ရွိတယ္ ဆိုျပီး ေနာက္က်မယ္ ေျပာခဲ႔ေလ။ ဒါဆိုရင္ ခဏေလာက္ေတာ့ ေတြ႕ရတာေပါ႔။ ဘယ္လိုလဲ ”
“ အင္းေလ. . . ၾကိဳးစားၾကည့္ဦးမယ္။ ”
အဲဒါနဲ႔ပဲ ထိုေန႔က ေကာင္မေလး က်ဴရွင္ အျပန္ ၈ မိုင္ လမ္းဆံုမွာ ခ်ိန္းထားတာကို ေစာင့္ေနရင္း မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို ဖင္နဲ႔ မိတ္ဆက္မိခဲ႔တာ ျဖစ္၏။ တကယ္ေတာ့ သူကလည္း ေကာင္မေလး အလာကို ေပၚေပၚထင္ထင္ ေစာင့္ေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ အျပင္မွာ ဓါတ္ပံုထဲက ေကာင္မေလး ဘယ္ေလက္ ေခ်ာလဲ ဆိုတာ သိခ်င္ယံု ၊ ျမင္ခ်င္ယံု ဆိုေသာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးကို ခ်ိန္းထားေသာ ေနရာကို ျမင္ရယံု ပန္းျခံဳတစ္ျခံဳကို ကြယ္ကာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိျခင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္။
၈ မိုင္လမ္းဆံုမွ မ်ားျပားလွေသာ အေရာင္အေသြးစံု ေကာင္မေလးမ်ားကို ၾကည့္ကာ ဟိုဟာႏိုးႏိုး ၊ ဒီဟာႏိုးႏိုးျဖင့္ က်ီးၾကည့္ေၾကာင္ၾကည့္ကာ ဂဏွာမျငိမ္ ျဖစ္ေနမိ၏။ ပန္းျခံဳေလးကို ကြယ္၍ ဟိုဘက္ကို ေခ်ာင္း ဒီဘက္ကို ေခ်ာင္းရင္း ေနာက္ကို ဆုတ္မိရင္း ဆုတ္မိရင္း ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္ကေန ဘယ္လို သူ ကြယ္ေနေသာ ပန္းျခံဳရဲ႕ တစ္ဘက္ရွိ ထိုအႏွီ မိန္းမကို သြား၍ ဖင္ျဖင့္ ေပါက္မိ ( တဖံု ) ေဆာင့္မိ ( တဖန္ ) တိုက္မိ ( တမ်ိဳး ) တိုးမိျခင္းပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
“ ဘယ္လိုလဲကြ ၊ မေန႔က အဆင္ေျပခဲ႔လား ၊ ေကာင္မေလးကို ေတြ႕ခဲ႔ရဲ႕လား ”
ညက တိုးျမင့္လြင္ ရင္ထၾကပ္ေနေသာေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္း မအိပ္ရခဲ႔။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမနက္ သူ ရံုး ေနာက္က်ေန၏။ အရင္က ရံုးကို ေစာေစာ ေရာက္လာတတ္ေသာ သူ ၊ အခုေတာ့ ရံုးမွာ အားလံုး လူစံုတတ္စံု ျဖစ္ေနေတာ့မွ ျပာယီးျပာယာ ေရာက္လာရ၏။ သူ႕ကို ေတြ႕ေတာ့ သူနဲ႔ ေကာင္မေလး ဇာတ္လမ္းကို သိထားေသာ ရံုးမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက လွမ္းေမးၾကသည္။
“ ေျပခဲ႔လား မေျပခဲ႔လား ဆိုတာကေတာ့ကြာ ေျပာရတာ ရယ္စရာ ေကာင္းသလို ၊ စိတ္ညစ္ဖို႔လည္း ေကာင္းတယ္ကြ ”
“ လုပ္စမ္းပါဦး ၊ ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ႔တာလဲ ”
“ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေတြ႕ေတာင္မွ မေတြ႕ခဲ႔ရပါဘူးကြာ။ သူ႕ကို ေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ မိန္းမ တစ္ေယာက္နဲ႔ ဖင္ခ်င္း သြားေပါက္မိျပီး ျပႆနာေတြ တတ္ခဲ့တာ။ ”
“ ဒါဆို ေကာင္မေလးကို မေတြ႕ခဲ့ရဘူးေပါ႔။ ”
“ ေအးေပ႔ါကြာ ၊ ျပီးေတာ့ ညကလည္း တိုးျမင့္လြင္က ရင္ၾကပ္ေနလို႔ ေကာင္းေကာင္းကို မအိပ္ရလို႔ အခု အလုပ္ပါ ေနာက္က်ေနတာ။ ”
ေျပာလည္းေျပာ လြယ္လာတဲ႔ လြယ္အိတ္ကို ခ်ျပီးေတာ့ စားပြဲေပၚက ကြန္ပ်ဴတာကို ဖြင့္ျပီး လိုင္းေပၚတတ္မယ္ လုပ္ေတာ့ . . . .
“ မိုးလြင္ေရ . . . မင္းကို ဆရာ ေခၚေနတယ္။ ”
ဂ်ီေတာ့ေလးနဲ႔ အင္တာနက္ေပၚေတာင္မွ မတတ္လိုက္ရ ၊ မန္ေနဂ်ာ ရွိရာ ရံုးခန္းထဲကို ခပ္သြက္သြက္ သြားလိုက္ရ၏။ ျပီးေတာ့ အလုပ္ အတြက္ ေစ်းႏႈန္းမ်ား ၊ ပို႔စာ ၊ ျပန္စာ ၊ အေၾကာင္းၾကားရန္ စာမ်ား အားလံုးကို လက္ခံကာ သူ႕စားပြဲဆီသို႔ ျပန္ေရာက္လာခဲ႔၏။
“ ဒီေန႔ေတာ့ အလုပ္က မ်ားျပီေဟ့ ”
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေဘးက သူငယ္ခ်င္းကို လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက သူေျပာတာကို စိတ္မဝင္စားပါ။ သူစိတ္ဝင္စားရာကို ဆက္ေမး၏။
“ ဒါနဲ႔ . . . မင္း မေန႔က ဖင္ခ်င္းေပါက္ျပီး ဝင္တိုက္ခဲ႔မိတယ္ ဆိုတဲ႔ မိန္းမက ေခ်ာလား ၊ ဘယ္အရြယ္ေလာက္ ရွိလဲ ”
“ အာကြာ . . . အသက္ ၃၅ ေလာက္ ရွိေနတဲ႔ ဝဝတုတ္တုတ္ မိန္းမၾကီးပါကြာ။ ဆုိးလိုက္တဲ႔ ရုပ္ကလည္း ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ ငါလည္း ေကာင္မေလးကို ေစာင့္ေနရင္း သူက လာဝင္တိုက္ေတာ့ တင္းတင္းနဲ႔ ျပန္ေကာ ပစ္လိုက္တာ။ ေနာက္မွ ဟိုလူက ၾကည့္ ၊ ဒီလူက ၾကည့္နဲ႔ ဆိုျပီး လူေတြ မ်ားလာလို႔ လစ္ထြက္ခဲ႔ရတယ္။ ေကာင္မေလးကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ဆိုတာေတာင္မွ ေမ႔ေရာ ဆိုပါေတာ့ေလ။ ”
“ ဟားဟားဟား . . . မင္းကေတာ့ ျဖစ္ရမယ္ကြာ။ ဒီေတာ့ ေကာင္မေလးကို မင္း ဘယ္လို လုပ္မလဲ။ ”
“ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲကြာ။ အခုလည္း အလုပ္က ရႈပ္ေနေတာ့ ညေနက်မွပဲ ေမးလ္ပို႔ျပီး ေတာင္းပန္ရေတာ့မွာပဲ။ ေနာက္ထပ္ တစ္ရက္ ထပ္ခ်ိန္းမယ္ကြာ။ အဲဒီေန႔က်ရင္ေတာ့ အဆင္ေျပမွာပါ။ ”
“ အင္း . . . ဒီတစ္ခါေတာ့ ေသခ်ာ လုပ္ေဟ့ ၊ ျပီးေတာ့ ေကာင္မေလးကိုလည္း ေသခ်ာ ရွင္းျပလိုက္ဦး။ မင္း နဲ႔ ဖင္ခ်င္းေပါက္ ခဲ႔ရတဲ႔ မိန္းမၾကီး အေၾကာင္းကိုပါ ေသခ်ာ ရွင္းျပလိုက္ေပါ႔ ”
“ ေအး . . ဟုတ္တယ္။ ငါ ေရာက္ေတာ့ ေရာက္လာတယ္ ဆိုတာ သူသိေအာင္ေတာ့ ေျပာျပရဦးမယ္။ ကဲ . . အခုေတာ့ အလုပ္ေတြ လုပ္လိုက္ဦးမယ္။ ”
“ အိုေက . . လုပ္လုပ္ ”
ေပးရမဲ႔ စာရင္းေတြ ၊ လက္ခံရေသာ ေမးလ္ေတြ ၊ အေၾကာင္းျပန္ရေသာ ေမးလ္ေတြ အားလံုးကို သက္ဆိုင္ရာသို႔ အသီးသီး ေမးလ္ပို႔ျပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ လက္ေကာက္ဝတ္မွ နာရီက ၃ နာရီခြဲကို ညႊန္ျပေန၏။ ေကာင္မေလးကုိ သတိရမိေသာ္လည္း အလုပ္မ်ားေနေသာေၾကာင့္ ဘာဆို ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္။ လိုင္းေပၚလည္း မတတ္ႏိုင္ခဲ႔။ ဒီအခ်ိန္က်မွ လိုင္းေပၚတတ္ရင္လည္း ေကာင္မေလးက ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္။ မေန႔က အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ ဒီေန႔ မအားလို႔ လိုင္းေပၚ မတတ္ျဖစ္တဲ႔ အေၾကာင္းေတာ့ ေကာင္မေလးဆီကို ေမးလ္ပို႔ရဦးမည္။ မဟုတ္ရင္ ခ်ိန္းထားလ်က္နဲ႔ သူဘက္က မလာဘဲ ပ်က္ကြက္တာဟု ထင္သြားနိုင္သည္။
“ ယူေရ . . .
မေန႔က ခ်ိန္းထားတဲ႔ ေနရာကို ကိုယ္ ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ယူ႕ကို မျမင္ဖူးေတာ့ ေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ ရုပ္ဆိုးဆိုး ၊ ခပ္ဝဝ ၊ ခပ္ပုပု ၊ အသက္ၾကီးၾကီးနဲ႔ မိန္းမၾကီး တစ္ေယာက္နဲ႔ ေနာက္ျပန္ဝင္တိုက္ မိၾကတယ္။ အဲဒီမွာ သူနဲ႔ စကားမ်ားေနတာနဲ႔ ၾကာေတာ့ လူေတြက ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကတာနဲ႔ ရွက္ရွက္နဲ႔ ျပန္လာမိတယ္။ ယူနဲ႔ ခ်ိန္းထားတာလည္း လြဲသြားတယ္။
ယူ ေစာင့္ေနမွာပဲ ဆိုတဲ႔ အသိေၾကာင့္ အခုလို ေတာင္းပန္စာ ေရးလိုက္တာပါ။ ကိုယ္တို႔ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ျပီး ခ်ိန္းၾကတာေပါ႔ေနာ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အရင္ တစ္ခါလို မလြဲေအာင္ ေသခ်ာ ခ်ိန္းတာေပါ႔။ ဒီတစ္ခါေတာ့ မလြဲေစရေတာ့ပါဘူး ကိုယ္ကတိေပးပါတယ္။ အရင္ တစ္ခါ လြဲတာကိုလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္။
x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
ကိုယ္
ေရးျပီးသား ေမးလ္ေလးကို စစ္ေနတုန္း ရွိေသး ၊ ေမးလ္ Inbox ထဲကို ေမးလ္ တစ္ေစာင္ ဝင္လာတာ ေတြ႕ရသည္။ လက္ရွိ ေရးေနေသာ ေမးလ္ကို မပို႔ရေသးေသာေၾကာင့္ ဖတ္လို႔ေတာ့ မရေသး။ ေရးထားေသာ ေမးလ္ကို အလံုးစံု စစ္ျပီးေတာ့ Send ကို ႏွိပ္ကာ ပို႔လိုက္ေလေတာ့သည္။ ေမးလ္က ေအာင္ျမင္စြာ ပို႔ျပီးေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္စာေလး တတ္လာခ်ိန္မွာပဲ . . . .
“ ေဟ့ေကာင္ မိုးလြင္ ၊ ဖုန္းလာေနတယ္ . . . မေဝ ဆီက . . . . ”
ဟိုက္ . . . ဘာျဖစ္တာလဲ ဆိုျပီး ကမန္းကတည္း ဖုန္းဆီကို အေျပးအလႊား သြားကိုင္လိုက္ေတာ့ အျမဲတမ္း ရင္းႏွီးေနရေသာ အသံကို ၾကားလိုက္ရ၏။
“ ေယာက်္ားေရ . . . အခု အိမ္က ထြက္လာေတာ့မယ္။ ရံုးကပဲ ေစာင့္ေနေနာ္။ သားကို ေဆးခန္း သြားပို႔ဖို႔ အခု ညေန ရံုးက ျပန္ရင္ အတူတူ သြားမယ္ေနာ္။ ”
“ ေၾသာ္ . . . အင္း . . . အင္း . . .”
“ အင္း . . အင္း . . လုပ္ျပီး ေမ႔ျပီးလည္း ျပန္မသြားနဲ႔ဦးေနာ္။ ”
“ ေအးပါကြာ ေစာင့္ေနပါ႔မယ္။ ”
“ ဒါဆို ဒါပဲေနာ္ ”
“ ေအး . . ေအး ”
ဖုန္းခြက္ကို ခ်ျပီး ျပန္လွည့္လာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက လွမ္းေမး၏။
“ မေဝက ဘာျဖစ္တယ္ တဲ႔လဲ ”
“ သူက ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးကြာ။ ငါ့သားေလး တိုးျမင့္လြင္ ရင္ၾကပ္ေနလို႔ ေဆးခန္း သြားျပရေအာင္ လွမ္းေျပာတာပါ။ ”
“ ဒါဆို မင္းက ဟိုေကာင္မေလးဆီကို ခ်ိန္းထားတာ မသြားျဖစ္ျပန္ဘူးေပါ႔ ”
“ ေအးေလကြာ ၊ ဘယ္တတ္ႏိုင္ေတာ့မလဲ ၊ သူ႕ကိုကလည္း လူခ်င္းေတြ႕ခ်င္လို႔ သြားတာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ငါနဲ႔ ခ်က္တင္ ေျပာတဲ႔ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို သူ႕ မျမင္ကြယ္ရာကေန ျမင္ဖူးခ်င္ယံု သက္သက္ပါပဲ။ တျခား ဘာညာစိတ္လည္း မရွိပါဘူး။ အေပ်ာ္သက္သက္ပါ။ တကယ္လို႔ သူ႕ကို ေတြ႕ရင္ေတာင္မွ ကိုယ့္ဖာသာ သူမသိေအာင္ ေခ်ာင္းၾကည့္ျပီး ျပန္လာယံုပါပဲ။ သူ႕ကိုလည္း ဘာမွ နစ္နာလိုစိတ္ မရွိပါဘူး။ အခုေတာ့ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ႔။ ”
“ ဒါနဲ႔. . . မင္းကို အသက္ ၂၄ ဆိုတာ သူက ယံုပါ႔မလား။ ”
“ ယံုတယ္ကြ ၊ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ အျပင္မွာမွ မျမင္ဖူးတာေလကြာ။ သူက ငါ့ကို ဓါတ္ပံုပဲ ျမင္ဖူးတာကိုး။ ”
“ ေအးေလ . . . အခု မင္း အသက္ ၃၈ ႏွစ္ ဓါတ္ပံုၾကီးကို ေကာင္မေလးက ၾကည့္ျပီး ၂၄ ႏွစ္လို႔ ဘယ္လိုလုပ္ ယံုလဲ လို႔ ေမးတာေလ ”
“ မင္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ ခက္တာပါပဲလား။ ဖိုရမ္ေတြ ဒီေလာက္ ေပါေနတာကြာ။ အသက္ ၂၄ ႏွစ္ ေကာင္ေလး ခပ္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြရဲ႕ ပံုေတြကို ကူးျပီးေတာ့ ငါ့ပံုပါ ဆိုျပီး ေပးလိုက္တာေပါ႔။ ”
“ ၾသ . . ဒီလိုလား ”
“ ေအးေလ . . . ဒါေၾကာင့္လည္း အသက္ ၂၂ ေလာက္ ရွိတဲ႔ ေကာင္မေလးက အသက္ ၃၈ ရွိေနတဲ႔ ငါ့ကို အသက္ ၂၄ ပဲ ထင္ေနတာေပါ႔ကြာ။ ”
“ ဒါဆို မင္းက ေကာင္မေလးကို လွည့္စားေနတာေပါ႔။ ဟုတ္လား . . . ”
“ လွည့္စားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ဒါေပမဲ႔ အင္တာနက္ထဲက ဆိုေတာ့ အေပ်ာ္ သေဘာနဲ႔ စမိ ၊ ေနာက္မိတာပါ။ သူ႕ကိုလည္း ထိခိုက္လိုစိတ္ မရွိပါဘူး။ အခု အျပင္မွာ ေတြ႕ခ်င္တယ္ ဆိုတာကလည္း ႏွစ္ဦးစလံုး ျမင္ရ ေတြ႕ရဖို႔ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ဒီေကာင္မေလးပါလား ဆိုျပီး ငါကပဲ ေတြ႕ရရင္ ျပီးပါျပီ။ တျခား ဘာမွ စိတ္ကူး မရွိပါဘူး။ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္မွာလည္း အိမ္ေထာင္နဲ႔ေလကြာ ”
“ ေအးေလကြာ . . . ဘာမွ မဟုတ္ရင္လည္း ဘာမွ မျဖစ္တာ ေကာင္းပါတယ္ကြာ။ ”
“ မျဖစ္ပါဘူး ၊ စိတ္ခ်။ အဓိက က ကိုယ့္ အိမ္ေထာင္ကပဲ အေရးၾကီးပါတယ္။ ”
“ ဒါဆိုလည္း မင္း ရံုးက ျပန္ရင္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားေတာ့ ရံုးက ဆင္းေတာ့မယ္။ ”
“ အင္း . . . ခုနက ေမးလ္ တစ္ေစာင္ ဝင္ေနတာေတာ့ ေတြ႕တယ္ ၊ အလုပ္ကလား အျပင္ကလည္းေတာ့ မသိဘူး။ ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္။ ”
အလုပ္ စားပြဲမွာ ဝင္ထိုင္ျပီးေတာ့ ခုနက ဝင္လာတဲ႔ ေမးလ္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုေကာင္မေလးဆီက ပို႔ထားတဲ႔ ေမးလ္ တစ္ေစာင္ ျဖစ္ေနေလ၏။ ေမးလ္ကို ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာက္ပါ အတိုင္း ေတြ႕ရေလသည္။
“ ဟလို . . . ကိုမိုးလြင္္ . . . .
မေန႔က ယူ ခ်ိန္းတဲ႔ ေနရာကို စိမ္းလဲ့ ေရာက္ပါတယ္။ ယူ႔ကို မျမင္ဖူးေတာ့ ေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ ရုပ္ဆိုးဆိုး ၊ အသားမည္းမည္း ၊ ထိပ္ေျပာင္ေျပာင္ ၊ ဗိုက္ရႊဲရႊဲနဲ႔ လူၾကီး တစ္ေယာက္နဲ႔ တိုက္မိျပီး မထင္မွတ္ဘဲ စကားေတြ မ်ားၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ တေျဖးေျဖး လူေတြက ဝိုင္းၾကည့္ေနတာနဲ႔ ရွက္ျပီး ျပန္လာမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယူနဲ႔ မေတြ႕လိုက္ရဘူး။ စိမ္းလဲ့ မလာဘူး ထင္ေနမွာ စိုးလို႔ အခု လွမ္းျပီး ေမးလ္ပို႔လိုက္တာပါ။
မနက္ကလည္း သင္တန္းမွာ မအားလို႔ အင္တာနက္ေပၚ မတတ္ရေတာ့ ယူ႔ စိတ္ထဲမွာ စိမ္းလဲ့က တမင္ ေရွာင္ေနတယ္လို႔ ထင္မွာ စိုးလို႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေမးလ္ပို႔ျပီး ရွင္းျပတာပါ။ ေနာက္ေန႔မွ အျပင္မွာ မလြဲေအာင္ ထပ္ခ်ိန္းၾကတာေပါ႔။ အခု တစ္ေခါက္ကေတာ့ အဲဒီ ရုပ္ဆိုးဆိုး ၊ အသားမည္းမည္း ၊ ထိပ္ေျပာင္ေျပာင္ ၊ ဗိုက္ရႊဲရႊဲ လူၾကီးေၾကာင့္ မေတြ႕လိုက္ရတာကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ရွင္။
ေနာက္တစ္ခါ ေသခ်ာ ဆံုၾကတာေပါ႔။ ေနာက္တစ္ခါဆိုရင္ေလ x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x
ခင္တဲ႔
စိမ္းလဲ့လဲ့
ေမးလ္ကို ဖတ္ျပီးေတာ့ သူ ရယ္ေနမိသည္။ သူ႕အထင္ ေကာင္မေလးက သူ႕ဆီကို ေမးလ္ပို႔ကာ ခ်ိန္းလိုက္ေသာ ေနရာမွာ သူကလည္း ေကာင္မေလးကို ေမးလ္ပို႔ကာ ခ်ိန္းလိုက္ေသာ ေနရာပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုေနရာမွာပဲ မေန႔က သူနဲ႔ သူ ေကာင္မေလးလို႔ ထင္ေနေသာ မိန္းမၾကီးတို႔ ေနာက္ျပန္ ဝင္တိုးကာ တိုက္မိခဲ႔သည္ မဟုတ္ပါလား။ ထိုေန႔က သူ ဝင္တိုက္မိခဲ႔ေသာ ေကာင္မေလးက သူ ထင္ေနေသာ အသက္ ၂၂ ႏွစ္ အရြယ္ ေကာင္မေလးေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းမၾကီး တစ္ေယာက္မွ်သာ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
အခုေတာ့ သူ ဝင္တိုက္မိခဲ႔ေသာ မိန္းမၾကီးဟာ အင္တာနက္ထဲမွ သူ႕ရဲ႕ ေကာင္းမေလး ဆိုတာလား ဆိုတာ သူ ကိုယ္တိုင္ ေနာက္တစ္ေခါက္ ထိုေနရာကို သြားကာ ေသခ်ာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္း ၊ စံုစမ္း စစ္ေဆးဖို႔ပဲ လိုေတာ့တယ္ မဟုတ္ပါလား။
သို႔ေသာ္ . . . . . .
အင္တာနက္ ဝန္ေဆာင္မႈတြင္ အီးေမလ္ ဆိုေသာ ဝန္ေဆာင္မႈ ပါရွိပါသည္။ ထို အီးေမးလ္ထဲမွ ခ်ိန္းဆိုမႈမ်ားထဲမွာ ၈ မိုင္လမ္းဆံု တစ္ေနရာတြင္ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ ႏွင့္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္တို႔ ခ်ိန္းဆိုမႈသည္လည္း တစ္ခု အပါအဝင္ ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ သူတို႔၏ ခ်ိန္းဆိုေသာ ေန႔ ၊ ခ်ိန္းဆိုေသာ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီတစ္ခါ ၊ ဒီေနရာကို သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ စလံုး မလာၾကေတာ့ပါ။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မေတြ႕ခ်င္ မျမင္ခ်င္ၾကေတာ့လို႔လား ၊ ေတြ႕စရာ ျမင္စရာ မလိုေတာ့လို႔လား ဆိုတာကိုေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွ လြဲျပီး ဘယ္သူမွ သိႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။
သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ခ်ိန္းထားေသာ ေနရာမွာေတာ့ ေစ်းေရာင္းေသာ ေစ်းသည္တစ္ေယာက္ဟာ သူ႕ရဲ႕ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို ျဖန္႔ခင္းကာ ေအာက္ပါ အတိုင္း ေရာင္းခ်ေနေလေတာ့သည္။
“ ေဒါင္ . . ေဒါင္ ျမည္မွ အိုးတဲ႔ ၊ စိတ္ၾကိဳက္ ေခါက္ၾကည့္လို႔ရတယ္။ အသံ မသာရင္ လံုးဝ မဝယ္သြားနဲ႔။ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ျပီးမွ ေရာင္းတဲ႔ အိုးေတြ ၊ အိုးေကာင္းေတြ ၊ အိုးေကာင္းေတြ . . . ”
“ ေဒါင္ . . . . ေဒါင္ . . . . ေဒါင္ . . . . ”
*** ကၽြန္ေတာ္ ဒီပို႔စ္ေလးကို အခ်ိန္ေလး ရတုန္း နီးရာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ဆီက “ ယူနီကုတ္ ” နဲ႔ ေရးလိုက္မိပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ ျပန္ေျပာင္းမယ္ ဆိုျပီးေတာ့ေပါ႔။ တကယ္လည္း ေျပာင္းေရာ စာလံုးေတြက အကုန္ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေပၚပိုင္းမွာ စာေတြ ပံုမက် ပန္းမက် ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕ေသာ စာေတြမွာ ျပင္ရတာ မ်ားကုန္တာရယ္ ၊ ေရးခ်င္ေနတဲ႔ စိတ္ရယ္ေၾကာင့္ အစီအစဥ္က်မႈ အနည္းဆံုး ပို႔စ္လို႔ ဆိုရမွာပါပဲ။ ထပ္ျပီးေတာ့လည္း ျပင္ဖို႔ အခ်ိန္ မရေတာ့လုိ႔ တင္လိုက္ပါတယ္။ အားနည္းခ်က္ အေတာ္မ်ားမ်ား အတြက္ ေဆာရီးပါ။ ပို႔စ္ထဲက နာမည္မ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ကူးထဲက နာမည္မ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ နာမည္တူမ်ား ရွိေနခဲ႔ရင္ေတာ့ တိုင္ဆိုင္မႈသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ***
တစ္ခါတေလ အသိ တစ္ေယာက္ေယာက္ တတ္လာရင္ေတာ့ စကားေလးဘာေလး လွမ္းေျပာကာ ခ်က္ရ၏။
“ ဟိုင္း . . . ”
“ ဟိုင္းယံုတင္ မကဘူး ၊ အုိေတာင္မွ အုိေနျပီ ”
“ ဟမ္ . . . တိန္ . . ေသျပီ။ Hi လို႔ ႏႈတ္ဆက္တာပါဗ်ာ။ အဟဲ . . . . ဘာေတြ လုပ္ေနလဲ ”
“ အဟဲ . . . . က်ေနာ္ကလည္း ေနာက္တာပါ။ ဖိုရမ္ေတြ ဝင္ၾကည့္ေနတယ္ဗ်ာ။ ”
“ ဘာလဲဗ် ၊ ဖိုရမ္ဆိုတာ . . .”
“ ဖိုရမ္ ဆိုတာ ဖိုရမ္ေပါ႔ဗ်ာ။ သိခ်င္တာေတြ လိုက္ဖတ္လို႔ ရတယ္။ ေဆြးေႏြးလို႔ ရတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခင္မင္ရင္းႏွီးဖို႔ မိတ္ဆက္လို႔ ရတယ္။ ”
“ ဟုတ္လား . . ေကာင္းလွခ်ည္လား ”
“ ဟုတ္တယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဖိုရမ္ ဝင္ျပီးရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားမွာ ဂ်ီေတာ့ မိတ္ေဆြေတြ မ်ားလာမွာပဲ ”
“ ဟာ . . . ဒါဆို . . . လုပ္စမ္းပါဦးဗ်ာ။ က်ေနာ့္မွာ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ဒီအတိုင္း ထိုင္ေနရတာနဲ႔ ပ်င္းလြန္းလို႔ပါဗ်ာ။”
“ ပ်င္းရင္လည္း ဘေလာ့ေလး ဘာေလး လိုက္ဖတ္ေပါ႔ဗ် ”
“ ဘေလာ့ဆိုတာကေရာ ဘာတုန္း ”
“ ဟာ . .. ခင္ဗ်ားလည္း ခက္ေတာ့ ေနပါျပီ။ ဘေလာ့ဆိုတာကေတာ့ ဖိုရမ္လိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူက ဘေလာ့ပိုင္ရွင္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ခံစားခ်က္ေတြ ၊ မွ်ေဝမႈေတြကို ဖတ္လို႔ရတဲ႔ ေနရာ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ဖိုရမ္လိုေတာ့ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးတဲ႔ ေနရာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔လည္း သူ႕အျမင္ကို ကိုယ့္ရဲ႕ ခံစားမႈအရ ေအာက္မွာ ခ်ေရးဖို႔ ေနရာေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါကို Comment လို႔ ေခၚတယ္ဗ်ာ။ ”
“ အဲဒါ ဆိုရင္ေတာ့ ဘေလာ့ကို သိပ္ျပီးေတာ့ စိတ္မဝင္စားဘူးဗ်။ မိတ္ေဆြ မ်ားမ်ား ရလာႏိုင္မဲ႔ ေနရာဆိုတဲ႔ ဖိုရမ္ကိုပဲ ေပးစမ္းပါဗ်ာ။ ”
ဒါနဲ႔ ဖိုရမ္ေတြမွာ သူ ေမႊေႏွာက္ေနခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ လူသံုးမ်ားေသာ Ning ဆိုက္ေတြမွာ သူ ေပ်ာ္ေနေလေတာ့၏။ သူမ်ားေနရာေတြ သြားၾကည့္ကာ “ လာလည္ပါတယ္ေနာ္ ” ဆိုျပီး ေရးထားတတ္ခဲ႔ျပီ။ ဖိုရမ္ရဲ႕ စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ အိမ္လည္ထြက္တယ္ေပါ႔ေလ။ သူ သြားလည္တဲ႔ ေနရာကလည္း ၂ ထိပ္စီး ၅ ေနာက္ပိတ္ထက္ မေက်ာ္ေသာ မိန္းကေလး ေခ်ာေခ်ာတို႔ရဲ႕ ေနရာမ်ားကိုသာ။ ပရိုဖိုင္းက ပံုမွာ သာမာန္ထက္ ေခ်ာတဲ႔ ေကာင္မေလးဆိုရင္ေတာ့ လာလည္ပါတယ္ လို႔ ေရးယံုတင္ မကေတာ့ ပံုလွလွေလးေတြ ၊ ပန္းလွလွေလးေတြပါ ခ်န္ထားတတ္ခဲ့ျပီ။
PM လို႔ ေခၚတဲ႔ ပါဆယ္နယ္ မက္ေဆ့မွာလည္း ေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ဆိုရင္ မက္ေဆ့ လွမ္းပို႔က သူ႕ရဲ႕ ေမးလ္ကိုပါ ထည့္ေရးလိုက္ရင္း “ ဂ်ီေတာ့က ခင္ခြင့္ ရမလား မသိဘူး ” လို႔ ေျပာတတ္ေနျပီ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕ အေကာင့္ထဲမွာလည္း ေကာင္ေလးေတြ အေကာင့္ထက္ ေကာင္မေလးေတြရဲ႕ အေကာင့္က တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ ပိုပိုမ်ားလာခဲ႔ျပီ။ အရင္ကလို ရံုးေရာက္တာနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာ ဖြင့္ျပီး သူ ငုတ္တုတ္ ေငါင္ေတာင္ေတာင္ ထိုင္ေနစရာ မလိုေတာ့ပါ။ ဂ်ီေတာ့ကို တတ္လိုက္တာနဲ႔ အနည္းဆံုး ၅ ေယာက္ေလာက္ေတာ့ လိုင္းေပၚမွာ စိမ္းေနတတ္ျပီ။
“ ဟိတ္ . . . ေစာလွခ်ည့္လား ”
“ အင္း . . . ဟုတ္တယ္။ သင္တန္းက မနက္ ေစာေစာပိုင္း အခ်ိန္ကို ေျပာင္းလိုက္လို႔ေလ ”
ဂ်ီေတာ့မွ ပံုမွာ ဓါတ္ပံုလွလွေလး တင္ထားေသာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို လွမ္း ႏႈတ္ဆက္လိုိက္၏။ ပံုကို ၾကည့္ရသည္မွာ အသက္ ၂၂ ပင္ ေက်ာ္ဦးမည္ မထင္။ လွတပတေလးလည္း ရွိသည္။ ထမီနဲ႔ ျမန္မာဆန္ဆန္ ဝတ္စားထားေသာေၾကာင့္ ျငိမ္သက္ေနတဲ႔ ရင္ေတာင္မွ ခုန္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားေသးသည္။ စာေရးကာ ေျပာဆိုၾကည့္ေတာ့လည္း အေျပာအဆို မဆိုးလွ။
“ ယူက ဘာသင္တန္း တတ္ေနတာလဲ ”
“ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းေလ ၊ ဒါနဲ႔ ယူကလည္း ေစာလွခ်ည့္လား ၊ ဘယ္က ေျပာေနတာလဲ ”
ဟိုက္ . . . ဒါမွ ဒုကၡ။ အင္တာနက္တို႔ ထံုးစံအတိုင္း အမွန္ေတာ့ ေျပာလို႔ မျဖစ္ဘူး။ နည္းနည္းေတာ့ လိမ္မွ ျဖစ္မယ္။
“ ကိုယ္ကလည္း ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းတတ္ေနတာပဲ ၊ ယူက ဘယ္မွာ တတ္တာလဲ ”
“ လွည္းတန္းမွာ တတ္ေနတာေလ။ ယူကေရာ . . . ”
“ ကိုယ္က ျမိဳ႕ထဲမွာ တတ္ေနတာ ၊ ယူ႕အသက္ ဘယ္ေလာက္ ရွိျပီလဲ ”
“ ၂၂ ႏွစ္ ျပည့္ေတာ့မယ္။ ယူကေရာ . . . . ”
“ ကိုယ္အသက္ကို တင္ထားတဲ႔ ဓါတ္ပံုကို ၾကည့္ျပီး ခန္႔မွန္း ၾကည့္ပါလား ”
“ တင္ထားတဲ႔ ဓါတ္ပံုက ေသးေသးေလးေလ ၊ ဂ်ီေမးလ္ထဲ ပို႔ေပးပါလား။ ဒါဆို ေသခ်ာ ခန္႔မွန္း ႏိုင္မွာေပါ႔။ ”
“ ကိုယ္က ပို႔ေပးရင္ ယူကေရာ ျပန္ပို႔ေပးမွာလား ”
“ တကယ့္ ပို႔ေပးရင္ေတာ့ ျပန္ပို႔ေပးမွာေပါ႔။ ”
“ တကယ္လား . . . ”
“ အင္း . . ေပါ႔ ”
“ အိုေကေလ . . . ဒါဆို ေမးလ္ကေန ပို႔ေပးလိုက္မယ္။ ”
“ အင္း . . ေစာင့္ေနမယ္ ”
“ - - - - - - - ”
သူ႕ဘက္ကေတာ့ ဘယ္လို ေနတယ္ မသိ။ ကိုယ့္ဘက္ကေတာ့ ဓါတ္ပံုကို ေမးလ္မွာ တြဲေနရင္း ရင္ခုန္သံေတြေတာင္မွ ျမန္လာမိ၏။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဓါတ္ပံုကို ေမးလ္ကေန ေတာင္းၾကည့္မိတာ ဒီတစ္ခါ ပထမဦးဆံုး ျဖစ္သလို ကိုယ္က ပို႔ေပးတာလည္း ပထမဦးဆံုးပဲ ျဖစ္၏။
“ ေရာက္ျပီလား ပို႔လိုက္ျပီ ”
“ ဟင့္အင္း . . . ေရာက္ေသးဘူး။ ခဏေစာင့္ဦး ၊ မီးပြိဳင့္မိေနတယ္ ထင္တယ္။ ”
“ ဒါနဲ႔ ယူ နာမည္က ဘယ္လို ေခၚလဲ ”
“ ဒီအေကာင့္က နာမည္ပဲေလ။ ”
“ ဒါဆို “ စိမ္းလဲ့လဲ့ ” ေပါ႔ . . . ဟုတ္လား ”
“ အင္း . . . ယူက က်ေတာ့ေရာ ”
“ ကိုယ္လည္း ဒီအေကာင့္က နာမည္က ကိုယ့္နာမည္ပဲေလ ”
“ ဒါဆို “ မိုးလြင္ ” ဆိုတာလား ”
“ အစစ္ေပါ့။ ယူကေရာ ဘယ္မွာ ေနတာလဲ ”
“ ေဟာ . . . ေမးလ္ ဝင္လာျပီ ”
“ ၾသ . . . ေရာက္ျပီလား ၊ မွန္းၾကည့္ပါဦး ကိုယ့္အသက္ ဘယ္ေလာက္လဲ ဆိုတာ ”
“ ေနဦးေလ ဖြင့္ေတာင္မွ မဖြင့္ရေသးဘူး။ ”
“ အင္းပါ . . . ဖြင့္ျပီးရင္ မွန္းၾကည့္ . . . ”
သူ႕ဘက္က ခဏ ျငိမ္သြား၏။ ျပီးေတာ့မွ လက္ကြက္ေလး ေပၚလာကာ စာရိုက္ေနဟန္ တူသည္။
“ ထင္တာ မမွားဘူး ဆိုရင္ ၂၄ ဝန္းက်င္လို႔ ထင္တယ္။ ျပီးေတာ့ . . . . ”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ၊ ၂၄ မျပည့္ေသးပါဘူး။ ျပီးေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ”
“ ေၾသာ္. . . ျပီးေတာ့ ယူက လူေခ်ာပဲ ”
“ ဟီး ဟီး ဟီး . . . . အျပင္မွာ ေတြ႕ရင္ မုန္႔ဝယ္ေကၽြးပါ႔မယ္ဗ်ာ။ ”
“ မုန္႔စားခ်င္လို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး ၊ တကယ္ေျပာတာပါ ”
“ ဟုတ္ပါျပီ . . . ထားပါေတာ့ ၊ ယူ႕ပံုေလး ပို႔ေပးဦးေလ ”
“ - - - - - - ”
“ ဟလို . . . .”
“ - - - - -- - ”
“ ဟလို . . . . ”
“ ဟုတ္ . . . ပို႔ေပးခ်င္ပါတယ္။ အခုေတာ့ စာသင္ဖို႔ ဆရာက ဝင္လာလို႔ ေနာက္ေန႔မွပဲ ပို႔ေပးေတာ့မယ္ေနာ္။ ”
“ ဟာကြာ . . . ယူက မျပခ်င္လို႔ေပါ႔ ဟုတ္လား ”
“ ဟုတ္ပါဘူး တကယ္ေျပာတာပါ။ အခု ဆရာက စာသင္ေတာ့မယ္ လို႔ ေျပာေနလို႔ပါ။ မနက္ျဖန္ တကယ္ကို ဆက္ဆက္ ပို႔ေပးပါ႔မယ္။ ”
“ တကယ္ေနာ္. . . ကတိ . . . ကတိ ”
“ တကယ္ပါ တကိေပးပါတယ္။ အခုေတာ့ ေအာက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ”
“ - - - - - - - ”
ေျပာလည္း ေျပာ ၊ ေအာက္လည္း ေအာက္ကာ သူ႕အေကာင့္ေလး စိမ္းေနရာမွ ေပ်ာက္သြားေတာ့၏။ ရင္ထဲမွာ တခ်ိတင္ကဲစြာ ခံစားလိုက္ရေသာ္လည္း ရံုးထဲမွာ လူေတြစံုေအာင္ ေရာက္ေနျပီမို႔ သူ႕ကို ခဏေတာ့ ေမ့ေပ်ာက္ကာ ထားလိုက္ေတာ့သည္။ မထားလို႔လည္း မရပါ။
“ မုိးလြင္ေရ . . . မင္းကို ဆရာ ေခၚေနတယ္ ”
ဆိုေသာ လာေျပာသူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံေၾကာင့္ မန္ေနဂ်ာ ရံုးခန္းသို႔ သြားရန္ ကြန္ပ်ဴတာ ထိုင္ခံုမွ ထျပီး ေျခလွမ္းကို ျပင္ကာ လွမ္းထြက္ခဲ႔ရေလေတာ့သည္။
“ ကဲ . . . ဘယ္လိုလဲ ၊ မလိမ္ဘူး ဆိုတာ ယံုျပီ မဟုတ္လား ၊ အခု ယူ႔ကို မေတြ႕ခင္ကတည္းက ဓါတ္ပံု ၾကိဳပို႔ထားတယ္ေနာ္ ”
“ အင္း . . . ေတြ႔ျပီ ဟီး . . .ဟီး. . .ဟီး . . ”
“ ဟီး . . . ဟီး . . . ဆိုတာ ဘာျဖစ္တာလဲ ”
“ ေၾသာ္. . . ယူက ဓါတ္ပုံထဲမွာေတာင္မွ ဒီေလာက္ လွေနရင္ အျပင္မွာဆို ပိုလွမယ္ လို႔ ေတြးမိလို႔ပါ။ ”
“ ဒါက ဘာသေဘာလဲ ”
“ ဟင္ . . . ဘာသေဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး ၊ စိတ္အထင္ကို ေျပာျပတာပါ။ ဘယ္လိုမွ သေဘာ မရွိပါဘူးဗ်ာ တကယ္ပါ ။ စိတ္ထဲက အရိုးခံ အတိုင္းေျပာမိတာပါ။ ”
“ ခစ္ခစ္ခစ္ . . . ဒါကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ ဟိုေန႔က ယူက မုန္႔ဝယ္ေကၽြးမယ္ ဆိုျပီးေတာ့ အခုေတာ့ စိမ္းလဲ့ကို ျပန္ဝယ္ေကၽြးေအာင္ လို႔ ေျမွာက္ေျပာေနတာလား လို႔ ေမးတာပါ ”
“ ေၾသာ္. . . မသိပါဘူးဗ်ာ။ ကိုယ္က ဘယ္လိုမ်ား ထင္သြားတာလဲ လို႔ လန္႔သြားတာ ”
“ အဟိ . . . ”
“ ဘာရယ္တာလဲ မသိဘူး။ ”
“ ေၾသာ္. . . ယူက တမ်ိဳးပဲလို႔ ေတြးမိလို႔ပါ ”
“ ဘာကို တမ်ိဳးလဲ ဟင္ . . . ”
“ ေၾသာ္ . . . ယူက အေတာ္ ရိုးတယ္ လို႔ ေတြးမိလို႔ပါ ”
ဒီတစ္ခါ စိတ္ထဲမွာ က်ိတ္ရယ္မိတာကေတာ့ သူပါပဲ။ သူ႔ လိမ္ေနတာကို မသိရွာေသာ ေကာင္မေလးက သူ႕ကို ရိုးတယ္ လို႔ေတာင္မွ ဆိုေနပါေရာလား။ ဒီထက္မ်ား အသံထြက္ျပီး ရယ္ရရင္ ရံုးထဲမွ လူေတြ အားလံုး လန္႔သြားႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါလား။
“ ဓါတ္ပံု ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ပံု ထပ္ပို႔ထားတယ္ေနာ္ ၊ ေရာက္ရဲ႕လား ”
“ အင္း . . ေရာက္တယ္ ၊ အခုပဲ ဒီဓါတ္ပံုေလးကို ဖြင့္ၾကည့္ျပီး ကြန္ပ်ဴတာမွာ ေနာက္ခံအျဖစ္ တင္ထားတာ .. . . . ”
“ တကယ္လား . . . . မယံုပါဘူး ကိုပို ”
“ ကိုပို မဟုတ္ပါဘူး မိုးလြင္ပါ ”
“ အင္းေလ . . . ျမင္မွ မျမင္ရေတာ့လည္း ယံုရမွာေပါ႔ ”
“ မျမင္ရလို႔ ယံုရတယ္ လို႔ မဟုတ္ပါဘူးကြာ ၊ တကယ္ေျပာတာပါ။ မယံုရင္ ကိုယ္တို႔ အျပင္မွာ ေတြ႕ၾကမလား။ ”
“ - - - - - - - - ”
“ အျပင္မွာ ေတြ႕တယ္ ဆိုေပမဲ႔ မိတ္ျဖစ္ ေဆြျဖစ္ အေအးဆိုင္ေလး ထိုင္ျပီး စကားေျပာယံုပါပဲ။ ခဏေလး ေျပာျပီး ျပန္ၾကမယ္ေလ . . . . . ေနာ္ . . . ေတြ႔မလား ”
“ - - - - - - - -- ”
“ ဟလို . . . ဘာမွလည္း ျပန္မေျပာေတာ့ပါလား ”
“ မဟုတ္ပါဘူး။ မေတြ႕ခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ သင္တန္းက အျပန္မွာ အိမ္က လာၾကိဳတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုမွ ေတြ႕လို႔ မရတာ . . . ”
“ ခဏေလးပဲေလကြာ ၊ ဒါမွမဟုတ္ သင္တန္းက အခ်ိန္ပို ရွိတယ္ ဆိုျပီး ေနာက္က်မယ္ ေျပာခဲ႔ေလ။ ဒါဆိုရင္ ခဏေလာက္ေတာ့ ေတြ႕ရတာေပါ႔။ ဘယ္လိုလဲ ”
“ အင္းေလ. . . ၾကိဳးစားၾကည့္ဦးမယ္။ ”
အဲဒါနဲ႔ပဲ ထိုေန႔က ေကာင္မေလး က်ဴရွင္ အျပန္ ၈ မိုင္ လမ္းဆံုမွာ ခ်ိန္းထားတာကို ေစာင့္ေနရင္း မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို ဖင္နဲ႔ မိတ္ဆက္မိခဲ႔တာ ျဖစ္၏။ တကယ္ေတာ့ သူကလည္း ေကာင္မေလး အလာကို ေပၚေပၚထင္ထင္ ေစာင့္ေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ အျပင္မွာ ဓါတ္ပံုထဲက ေကာင္မေလး ဘယ္ေလက္ ေခ်ာလဲ ဆိုတာ သိခ်င္ယံု ၊ ျမင္ခ်င္ယံု ဆိုေသာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးကို ခ်ိန္းထားေသာ ေနရာကို ျမင္ရယံု ပန္းျခံဳတစ္ျခံဳကို ကြယ္ကာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိျခင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္။
၈ မိုင္လမ္းဆံုမွ မ်ားျပားလွေသာ အေရာင္အေသြးစံု ေကာင္မေလးမ်ားကို ၾကည့္ကာ ဟိုဟာႏိုးႏိုး ၊ ဒီဟာႏိုးႏိုးျဖင့္ က်ီးၾကည့္ေၾကာင္ၾကည့္ကာ ဂဏွာမျငိမ္ ျဖစ္ေနမိ၏။ ပန္းျခံဳေလးကို ကြယ္၍ ဟိုဘက္ကို ေခ်ာင္း ဒီဘက္ကို ေခ်ာင္းရင္း ေနာက္ကို ဆုတ္မိရင္း ဆုတ္မိရင္း ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္ကေန ဘယ္လို သူ ကြယ္ေနေသာ ပန္းျခံဳရဲ႕ တစ္ဘက္ရွိ ထိုအႏွီ မိန္းမကို သြား၍ ဖင္ျဖင့္ ေပါက္မိ ( တဖံု ) ေဆာင့္မိ ( တဖန္ ) တိုက္မိ ( တမ်ိဳး ) တိုးမိျခင္းပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
“ ဘယ္လိုလဲကြ ၊ မေန႔က အဆင္ေျပခဲ႔လား ၊ ေကာင္မေလးကို ေတြ႕ခဲ႔ရဲ႕လား ”
ညက တိုးျမင့္လြင္ ရင္ထၾကပ္ေနေသာေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္း မအိပ္ရခဲ႔။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမနက္ သူ ရံုး ေနာက္က်ေန၏။ အရင္က ရံုးကို ေစာေစာ ေရာက္လာတတ္ေသာ သူ ၊ အခုေတာ့ ရံုးမွာ အားလံုး လူစံုတတ္စံု ျဖစ္ေနေတာ့မွ ျပာယီးျပာယာ ေရာက္လာရ၏။ သူ႕ကို ေတြ႕ေတာ့ သူနဲ႔ ေကာင္မေလး ဇာတ္လမ္းကို သိထားေသာ ရံုးမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက လွမ္းေမးၾကသည္။
“ ေျပခဲ႔လား မေျပခဲ႔လား ဆိုတာကေတာ့ကြာ ေျပာရတာ ရယ္စရာ ေကာင္းသလို ၊ စိတ္ညစ္ဖို႔လည္း ေကာင္းတယ္ကြ ”
“ လုပ္စမ္းပါဦး ၊ ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ႔တာလဲ ”
“ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေတြ႕ေတာင္မွ မေတြ႕ခဲ႔ရပါဘူးကြာ။ သူ႕ကို ေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ မိန္းမ တစ္ေယာက္နဲ႔ ဖင္ခ်င္း သြားေပါက္မိျပီး ျပႆနာေတြ တတ္ခဲ့တာ။ ”
“ ဒါဆို ေကာင္မေလးကို မေတြ႕ခဲ့ရဘူးေပါ႔။ ”
“ ေအးေပ႔ါကြာ ၊ ျပီးေတာ့ ညကလည္း တိုးျမင့္လြင္က ရင္ၾကပ္ေနလို႔ ေကာင္းေကာင္းကို မအိပ္ရလို႔ အခု အလုပ္ပါ ေနာက္က်ေနတာ။ ”
ေျပာလည္းေျပာ လြယ္လာတဲ႔ လြယ္အိတ္ကို ခ်ျပီးေတာ့ စားပြဲေပၚက ကြန္ပ်ဴတာကို ဖြင့္ျပီး လိုင္းေပၚတတ္မယ္ လုပ္ေတာ့ . . . .
“ မိုးလြင္ေရ . . . မင္းကို ဆရာ ေခၚေနတယ္။ ”
ဂ်ီေတာ့ေလးနဲ႔ အင္တာနက္ေပၚေတာင္မွ မတတ္လိုက္ရ ၊ မန္ေနဂ်ာ ရွိရာ ရံုးခန္းထဲကို ခပ္သြက္သြက္ သြားလိုက္ရ၏။ ျပီးေတာ့ အလုပ္ အတြက္ ေစ်းႏႈန္းမ်ား ၊ ပို႔စာ ၊ ျပန္စာ ၊ အေၾကာင္းၾကားရန္ စာမ်ား အားလံုးကို လက္ခံကာ သူ႕စားပြဲဆီသို႔ ျပန္ေရာက္လာခဲ႔၏။
“ ဒီေန႔ေတာ့ အလုပ္က မ်ားျပီေဟ့ ”
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေဘးက သူငယ္ခ်င္းကို လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက သူေျပာတာကို စိတ္မဝင္စားပါ။ သူစိတ္ဝင္စားရာကို ဆက္ေမး၏။
“ ဒါနဲ႔ . . . မင္း မေန႔က ဖင္ခ်င္းေပါက္ျပီး ဝင္တိုက္ခဲ႔မိတယ္ ဆိုတဲ႔ မိန္းမက ေခ်ာလား ၊ ဘယ္အရြယ္ေလာက္ ရွိလဲ ”
“ အာကြာ . . . အသက္ ၃၅ ေလာက္ ရွိေနတဲ႔ ဝဝတုတ္တုတ္ မိန္းမၾကီးပါကြာ။ ဆုိးလိုက္တဲ႔ ရုပ္ကလည္း ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ ငါလည္း ေကာင္မေလးကို ေစာင့္ေနရင္း သူက လာဝင္တိုက္ေတာ့ တင္းတင္းနဲ႔ ျပန္ေကာ ပစ္လိုက္တာ။ ေနာက္မွ ဟိုလူက ၾကည့္ ၊ ဒီလူက ၾကည့္နဲ႔ ဆိုျပီး လူေတြ မ်ားလာလို႔ လစ္ထြက္ခဲ႔ရတယ္။ ေကာင္မေလးကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ဆိုတာေတာင္မွ ေမ႔ေရာ ဆိုပါေတာ့ေလ။ ”
“ ဟားဟားဟား . . . မင္းကေတာ့ ျဖစ္ရမယ္ကြာ။ ဒီေတာ့ ေကာင္မေလးကို မင္း ဘယ္လို လုပ္မလဲ။ ”
“ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲကြာ။ အခုလည္း အလုပ္က ရႈပ္ေနေတာ့ ညေနက်မွပဲ ေမးလ္ပို႔ျပီး ေတာင္းပန္ရေတာ့မွာပဲ။ ေနာက္ထပ္ တစ္ရက္ ထပ္ခ်ိန္းမယ္ကြာ။ အဲဒီေန႔က်ရင္ေတာ့ အဆင္ေျပမွာပါ။ ”
“ အင္း . . . ဒီတစ္ခါေတာ့ ေသခ်ာ လုပ္ေဟ့ ၊ ျပီးေတာ့ ေကာင္မေလးကိုလည္း ေသခ်ာ ရွင္းျပလိုက္ဦး။ မင္း နဲ႔ ဖင္ခ်င္းေပါက္ ခဲ႔ရတဲ႔ မိန္းမၾကီး အေၾကာင္းကိုပါ ေသခ်ာ ရွင္းျပလိုက္ေပါ႔ ”
“ ေအး . . ဟုတ္တယ္။ ငါ ေရာက္ေတာ့ ေရာက္လာတယ္ ဆိုတာ သူသိေအာင္ေတာ့ ေျပာျပရဦးမယ္။ ကဲ . . အခုေတာ့ အလုပ္ေတြ လုပ္လိုက္ဦးမယ္။ ”
“ အိုေက . . လုပ္လုပ္ ”
ေပးရမဲ႔ စာရင္းေတြ ၊ လက္ခံရေသာ ေမးလ္ေတြ ၊ အေၾကာင္းျပန္ရေသာ ေမးလ္ေတြ အားလံုးကို သက္ဆိုင္ရာသို႔ အသီးသီး ေမးလ္ပို႔ျပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ လက္ေကာက္ဝတ္မွ နာရီက ၃ နာရီခြဲကို ညႊန္ျပေန၏။ ေကာင္မေလးကုိ သတိရမိေသာ္လည္း အလုပ္မ်ားေနေသာေၾကာင့္ ဘာဆို ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္။ လိုင္းေပၚလည္း မတတ္ႏိုင္ခဲ႔။ ဒီအခ်ိန္က်မွ လိုင္းေပၚတတ္ရင္လည္း ေကာင္မေလးက ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္။ မေန႔က အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ ဒီေန႔ မအားလို႔ လိုင္းေပၚ မတတ္ျဖစ္တဲ႔ အေၾကာင္းေတာ့ ေကာင္မေလးဆီကို ေမးလ္ပို႔ရဦးမည္။ မဟုတ္ရင္ ခ်ိန္းထားလ်က္နဲ႔ သူဘက္က မလာဘဲ ပ်က္ကြက္တာဟု ထင္သြားနိုင္သည္။
“ ယူေရ . . .
မေန႔က ခ်ိန္းထားတဲ႔ ေနရာကို ကိုယ္ ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ယူ႕ကို မျမင္ဖူးေတာ့ ေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ ရုပ္ဆိုးဆိုး ၊ ခပ္ဝဝ ၊ ခပ္ပုပု ၊ အသက္ၾကီးၾကီးနဲ႔ မိန္းမၾကီး တစ္ေယာက္နဲ႔ ေနာက္ျပန္ဝင္တိုက္ မိၾကတယ္။ အဲဒီမွာ သူနဲ႔ စကားမ်ားေနတာနဲ႔ ၾကာေတာ့ လူေတြက ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကတာနဲ႔ ရွက္ရွက္နဲ႔ ျပန္လာမိတယ္။ ယူနဲ႔ ခ်ိန္းထားတာလည္း လြဲသြားတယ္။
ယူ ေစာင့္ေနမွာပဲ ဆိုတဲ႔ အသိေၾကာင့္ အခုလို ေတာင္းပန္စာ ေရးလိုက္တာပါ။ ကိုယ္တို႔ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ျပီး ခ်ိန္းၾကတာေပါ႔ေနာ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အရင္ တစ္ခါလို မလြဲေအာင္ ေသခ်ာ ခ်ိန္းတာေပါ႔။ ဒီတစ္ခါေတာ့ မလြဲေစရေတာ့ပါဘူး ကိုယ္ကတိေပးပါတယ္။ အရင္ တစ္ခါ လြဲတာကိုလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္။
x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
ကိုယ္
ေရးျပီးသား ေမးလ္ေလးကို စစ္ေနတုန္း ရွိေသး ၊ ေမးလ္ Inbox ထဲကို ေမးလ္ တစ္ေစာင္ ဝင္လာတာ ေတြ႕ရသည္။ လက္ရွိ ေရးေနေသာ ေမးလ္ကို မပို႔ရေသးေသာေၾကာင့္ ဖတ္လို႔ေတာ့ မရေသး။ ေရးထားေသာ ေမးလ္ကို အလံုးစံု စစ္ျပီးေတာ့ Send ကို ႏွိပ္ကာ ပို႔လိုက္ေလေတာ့သည္။ ေမးလ္က ေအာင္ျမင္စြာ ပို႔ျပီးေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္စာေလး တတ္လာခ်ိန္မွာပဲ . . . .
“ ေဟ့ေကာင္ မိုးလြင္ ၊ ဖုန္းလာေနတယ္ . . . မေဝ ဆီက . . . . ”
ဟိုက္ . . . ဘာျဖစ္တာလဲ ဆိုျပီး ကမန္းကတည္း ဖုန္းဆီကို အေျပးအလႊား သြားကိုင္လိုက္ေတာ့ အျမဲတမ္း ရင္းႏွီးေနရေသာ အသံကို ၾကားလိုက္ရ၏။
“ ေယာက်္ားေရ . . . အခု အိမ္က ထြက္လာေတာ့မယ္။ ရံုးကပဲ ေစာင့္ေနေနာ္။ သားကို ေဆးခန္း သြားပို႔ဖို႔ အခု ညေန ရံုးက ျပန္ရင္ အတူတူ သြားမယ္ေနာ္။ ”
“ ေၾသာ္ . . . အင္း . . . အင္း . . .”
“ အင္း . . အင္း . . လုပ္ျပီး ေမ႔ျပီးလည္း ျပန္မသြားနဲ႔ဦးေနာ္။ ”
“ ေအးပါကြာ ေစာင့္ေနပါ႔မယ္။ ”
“ ဒါဆို ဒါပဲေနာ္ ”
“ ေအး . . ေအး ”
ဖုန္းခြက္ကို ခ်ျပီး ျပန္လွည့္လာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက လွမ္းေမး၏။
“ မေဝက ဘာျဖစ္တယ္ တဲ႔လဲ ”
“ သူက ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးကြာ။ ငါ့သားေလး တိုးျမင့္လြင္ ရင္ၾကပ္ေနလို႔ ေဆးခန္း သြားျပရေအာင္ လွမ္းေျပာတာပါ။ ”
“ ဒါဆို မင္းက ဟိုေကာင္မေလးဆီကို ခ်ိန္းထားတာ မသြားျဖစ္ျပန္ဘူးေပါ႔ ”
“ ေအးေလကြာ ၊ ဘယ္တတ္ႏိုင္ေတာ့မလဲ ၊ သူ႕ကိုကလည္း လူခ်င္းေတြ႕ခ်င္လို႔ သြားတာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ငါနဲ႔ ခ်က္တင္ ေျပာတဲ႔ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို သူ႕ မျမင္ကြယ္ရာကေန ျမင္ဖူးခ်င္ယံု သက္သက္ပါပဲ။ တျခား ဘာညာစိတ္လည္း မရွိပါဘူး။ အေပ်ာ္သက္သက္ပါ။ တကယ္လို႔ သူ႕ကို ေတြ႕ရင္ေတာင္မွ ကိုယ့္ဖာသာ သူမသိေအာင္ ေခ်ာင္းၾကည့္ျပီး ျပန္လာယံုပါပဲ။ သူ႕ကိုလည္း ဘာမွ နစ္နာလိုစိတ္ မရွိပါဘူး။ အခုေတာ့ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ႔။ ”
“ ဒါနဲ႔. . . မင္းကို အသက္ ၂၄ ဆိုတာ သူက ယံုပါ႔မလား။ ”
“ ယံုတယ္ကြ ၊ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ အျပင္မွာမွ မျမင္ဖူးတာေလကြာ။ သူက ငါ့ကို ဓါတ္ပံုပဲ ျမင္ဖူးတာကိုး။ ”
“ ေအးေလ . . . အခု မင္း အသက္ ၃၈ ႏွစ္ ဓါတ္ပံုၾကီးကို ေကာင္မေလးက ၾကည့္ျပီး ၂၄ ႏွစ္လို႔ ဘယ္လိုလုပ္ ယံုလဲ လို႔ ေမးတာေလ ”
“ မင္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ ခက္တာပါပဲလား။ ဖိုရမ္ေတြ ဒီေလာက္ ေပါေနတာကြာ။ အသက္ ၂၄ ႏွစ္ ေကာင္ေလး ခပ္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြရဲ႕ ပံုေတြကို ကူးျပီးေတာ့ ငါ့ပံုပါ ဆိုျပီး ေပးလိုက္တာေပါ႔။ ”
“ ၾသ . . ဒီလိုလား ”
“ ေအးေလ . . . ဒါေၾကာင့္လည္း အသက္ ၂၂ ေလာက္ ရွိတဲ႔ ေကာင္မေလးက အသက္ ၃၈ ရွိေနတဲ႔ ငါ့ကို အသက္ ၂၄ ပဲ ထင္ေနတာေပါ႔ကြာ။ ”
“ ဒါဆို မင္းက ေကာင္မေလးကို လွည့္စားေနတာေပါ႔။ ဟုတ္လား . . . ”
“ လွည့္စားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ဒါေပမဲ႔ အင္တာနက္ထဲက ဆိုေတာ့ အေပ်ာ္ သေဘာနဲ႔ စမိ ၊ ေနာက္မိတာပါ။ သူ႕ကိုလည္း ထိခိုက္လိုစိတ္ မရွိပါဘူး။ အခု အျပင္မွာ ေတြ႕ခ်င္တယ္ ဆိုတာကလည္း ႏွစ္ဦးစလံုး ျမင္ရ ေတြ႕ရဖို႔ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ဒီေကာင္မေလးပါလား ဆိုျပီး ငါကပဲ ေတြ႕ရရင္ ျပီးပါျပီ။ တျခား ဘာမွ စိတ္ကူး မရွိပါဘူး။ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္မွာလည္း အိမ္ေထာင္နဲ႔ေလကြာ ”
“ ေအးေလကြာ . . . ဘာမွ မဟုတ္ရင္လည္း ဘာမွ မျဖစ္တာ ေကာင္းပါတယ္ကြာ။ ”
“ မျဖစ္ပါဘူး ၊ စိတ္ခ်။ အဓိက က ကိုယ့္ အိမ္ေထာင္ကပဲ အေရးၾကီးပါတယ္။ ”
“ ဒါဆိုလည္း မင္း ရံုးက ျပန္ရင္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားေတာ့ ရံုးက ဆင္းေတာ့မယ္။ ”
“ အင္း . . . ခုနက ေမးလ္ တစ္ေစာင္ ဝင္ေနတာေတာ့ ေတြ႕တယ္ ၊ အလုပ္ကလား အျပင္ကလည္းေတာ့ မသိဘူး။ ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္။ ”
အလုပ္ စားပြဲမွာ ဝင္ထိုင္ျပီးေတာ့ ခုနက ဝင္လာတဲ႔ ေမးလ္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုေကာင္မေလးဆီက ပို႔ထားတဲ႔ ေမးလ္ တစ္ေစာင္ ျဖစ္ေနေလ၏။ ေမးလ္ကို ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာက္ပါ အတိုင္း ေတြ႕ရေလသည္။
“ ဟလို . . . ကိုမိုးလြင္္ . . . .
မေန႔က ယူ ခ်ိန္းတဲ႔ ေနရာကို စိမ္းလဲ့ ေရာက္ပါတယ္။ ယူ႔ကို မျမင္ဖူးေတာ့ ေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ ရုပ္ဆိုးဆိုး ၊ အသားမည္းမည္း ၊ ထိပ္ေျပာင္ေျပာင္ ၊ ဗိုက္ရႊဲရႊဲနဲ႔ လူၾကီး တစ္ေယာက္နဲ႔ တိုက္မိျပီး မထင္မွတ္ဘဲ စကားေတြ မ်ားၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ တေျဖးေျဖး လူေတြက ဝိုင္းၾကည့္ေနတာနဲ႔ ရွက္ျပီး ျပန္လာမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယူနဲ႔ မေတြ႕လိုက္ရဘူး။ စိမ္းလဲ့ မလာဘူး ထင္ေနမွာ စိုးလို႔ အခု လွမ္းျပီး ေမးလ္ပို႔လိုက္တာပါ။
မနက္ကလည္း သင္တန္းမွာ မအားလို႔ အင္တာနက္ေပၚ မတတ္ရေတာ့ ယူ႔ စိတ္ထဲမွာ စိမ္းလဲ့က တမင္ ေရွာင္ေနတယ္လို႔ ထင္မွာ စိုးလို႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေမးလ္ပို႔ျပီး ရွင္းျပတာပါ။ ေနာက္ေန႔မွ အျပင္မွာ မလြဲေအာင္ ထပ္ခ်ိန္းၾကတာေပါ႔။ အခု တစ္ေခါက္ကေတာ့ အဲဒီ ရုပ္ဆိုးဆိုး ၊ အသားမည္းမည္း ၊ ထိပ္ေျပာင္ေျပာင္ ၊ ဗိုက္ရႊဲရႊဲ လူၾကီးေၾကာင့္ မေတြ႕လိုက္ရတာကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ရွင္။
ေနာက္တစ္ခါ ေသခ်ာ ဆံုၾကတာေပါ႔။ ေနာက္တစ္ခါဆိုရင္ေလ x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x
ခင္တဲ႔
စိမ္းလဲ့လဲ့
ေမးလ္ကို ဖတ္ျပီးေတာ့ သူ ရယ္ေနမိသည္။ သူ႕အထင္ ေကာင္မေလးက သူ႕ဆီကို ေမးလ္ပို႔ကာ ခ်ိန္းလိုက္ေသာ ေနရာမွာ သူကလည္း ေကာင္မေလးကို ေမးလ္ပို႔ကာ ခ်ိန္းလိုက္ေသာ ေနရာပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုေနရာမွာပဲ မေန႔က သူနဲ႔ သူ ေကာင္မေလးလို႔ ထင္ေနေသာ မိန္းမၾကီးတို႔ ေနာက္ျပန္ ဝင္တိုးကာ တိုက္မိခဲ႔သည္ မဟုတ္ပါလား။ ထိုေန႔က သူ ဝင္တိုက္မိခဲ႔ေသာ ေကာင္မေလးက သူ ထင္ေနေသာ အသက္ ၂၂ ႏွစ္ အရြယ္ ေကာင္မေလးေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းမၾကီး တစ္ေယာက္မွ်သာ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
အခုေတာ့ သူ ဝင္တိုက္မိခဲ႔ေသာ မိန္းမၾကီးဟာ အင္တာနက္ထဲမွ သူ႕ရဲ႕ ေကာင္းမေလး ဆိုတာလား ဆိုတာ သူ ကိုယ္တိုင္ ေနာက္တစ္ေခါက္ ထိုေနရာကို သြားကာ ေသခ်ာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္း ၊ စံုစမ္း စစ္ေဆးဖို႔ပဲ လိုေတာ့တယ္ မဟုတ္ပါလား။
သို႔ေသာ္ . . . . . .
အင္တာနက္ ဝန္ေဆာင္မႈတြင္ အီးေမလ္ ဆိုေသာ ဝန္ေဆာင္မႈ ပါရွိပါသည္။ ထို အီးေမးလ္ထဲမွ ခ်ိန္းဆိုမႈမ်ားထဲမွာ ၈ မိုင္လမ္းဆံု တစ္ေနရာတြင္ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ ႏွင့္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္တို႔ ခ်ိန္းဆိုမႈသည္လည္း တစ္ခု အပါအဝင္ ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ သူတို႔၏ ခ်ိန္းဆိုေသာ ေန႔ ၊ ခ်ိန္းဆိုေသာ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီတစ္ခါ ၊ ဒီေနရာကို သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ စလံုး မလာၾကေတာ့ပါ။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မေတြ႕ခ်င္ မျမင္ခ်င္ၾကေတာ့လို႔လား ၊ ေတြ႕စရာ ျမင္စရာ မလိုေတာ့လို႔လား ဆိုတာကိုေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွ လြဲျပီး ဘယ္သူမွ သိႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။
သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ခ်ိန္းထားေသာ ေနရာမွာေတာ့ ေစ်းေရာင္းေသာ ေစ်းသည္တစ္ေယာက္ဟာ သူ႕ရဲ႕ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို ျဖန္႔ခင္းကာ ေအာက္ပါ အတိုင္း ေရာင္းခ်ေနေလေတာ့သည္။
“ ေဒါင္ . . ေဒါင္ ျမည္မွ အိုးတဲ႔ ၊ စိတ္ၾကိဳက္ ေခါက္ၾကည့္လို႔ရတယ္။ အသံ မသာရင္ လံုးဝ မဝယ္သြားနဲ႔။ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ျပီးမွ ေရာင္းတဲ႔ အိုးေတြ ၊ အိုးေကာင္းေတြ ၊ အိုးေကာင္းေတြ . . . ”
“ ေဒါင္ . . . . ေဒါင္ . . . . ေဒါင္ . . . . ”
*** ကၽြန္ေတာ္ ဒီပို႔စ္ေလးကို အခ်ိန္ေလး ရတုန္း နီးရာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ဆီက “ ယူနီကုတ္ ” နဲ႔ ေရးလိုက္မိပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ ျပန္ေျပာင္းမယ္ ဆိုျပီးေတာ့ေပါ႔။ တကယ္လည္း ေျပာင္းေရာ စာလံုးေတြက အကုန္ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေပၚပိုင္းမွာ စာေတြ ပံုမက် ပန္းမက် ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕ေသာ စာေတြမွာ ျပင္ရတာ မ်ားကုန္တာရယ္ ၊ ေရးခ်င္ေနတဲ႔ စိတ္ရယ္ေၾကာင့္ အစီအစဥ္က်မႈ အနည္းဆံုး ပို႔စ္လို႔ ဆိုရမွာပါပဲ။ ထပ္ျပီးေတာ့လည္း ျပင္ဖို႔ အခ်ိန္ မရေတာ့လုိ႔ တင္လိုက္ပါတယ္။ အားနည္းခ်က္ အေတာ္မ်ားမ်ား အတြက္ ေဆာရီးပါ။ ပို႔စ္ထဲက နာမည္မ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ကူးထဲက နာမည္မ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ နာမည္တူမ်ား ရွိေနခဲ႔ရင္ေတာ့ တိုင္ဆိုင္မႈသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ***
ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုေဇာ္
11.3.2011
11 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ကိုေဇာ္ရဲ႕ ၀တၳဳတိုေလး ေသခ်ာ လာဖတ္ ပါတယ္။ အေရးအသားေလး ညက္တယ္။ ဖတ္လို႕ ေကာင္းတယ္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ပာန္ေဆာင္ေန ႀကတယ္ ဆိုတာကို ဇာတ္သိမ္း ကေတာ့ ခန္႕မွန္းလို႕ ရတယ္။ ကိုေဇာ့္ အျဖစ္အပ်က္ကိုမ်ား ေရးထားတာလားလို႕ ခစ္ ခစ္ (ေနာက္တာာာာ) :D
http://redroseofburma.blogspot.com/
ဘုိးဘုိးေဇာ္ လဲ ဒဒိထားေနာ္ ခစ္ခစ္
ကိုယ္ေတြ႔လုိ႔ပဲထင္မိပါသည္၊ မဟုတ္လည္း တျခားသူတစ္ေယာက္ရဲ႔ ကိုယ္ေတြ႔လုိ႔ပဲထင္မိပါသည္၊
ဒီေလာက္ အေသးစိတ္ၿပီး ပီျပင္ေနပုံေထာက္ ရင္.. ဧကန္န.. :P
သုံးဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ဆုိတဲ့မုိးလြင္က ဧကႏၱေတာ့ ဧကႏၱေတာ့ ........ပဲလား မသိေပါင္။ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစခင္ဗ်ား...
ေတာက္ပၾကယ္စင္
online ေပၚမွာ ဒါမ်ိဳးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမွာပဲေနာ္..
တကယ္ေတာ့ ဒီပိုစ္ဟာ ကိုေဇာ့္ကိုယ္ေတြ႕ပါ။ မေလးမေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ေပါ့။ဟိဟိ. ဟုတ္တယ္ဟုတ္. ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္။ ကိုယ္ေတြ႕ေလး ေတြထပ္ေရးဦး
အလြမ္းျမိဳ႕ေလး
စာလာဖတ္သြားတယ္ေနာ္...
စိတ္ကူးပဲျဖစ္ျဖစ္
ကုိယ္ေတြ႔ကုိပဲအေျခခံခံ
ဖတ္လို႔ေကာင္းပါတယ္
အေရးညက္ပါတယ္
မဂၤလာနံနက္ခင္းေလးပါ။ ေစတနာပန္းခင္း လာလည္သြားသြားပါတယ္။ အေရးအသားကေတာ့ တကယ့္ professional ပါပဲ ။ ဒီထက္မက ေအာင္ျမင္ပါေစ။
ေတာ္ေသးတယ္ ျမန္မာျပည္မွာမို႔လို႔..... ရွင္ၾကာပုမွာဆိုရင္ ရႊမ္းရႊမ္း.... နဲ႔ ပြဲသိမ္းသြားမယ္။
ဇာတ္လမ္းေလးက ရိုးရိုးေလးကို စိတ္ဝင္စားေအာင္ေရးသြားတာ။ အကိုကသာ အစီအစဥ္မက်ဘူး ဇြတ္ေျပာေနတာ ကၽြန္မကေတာ့ သေဘာေတြက်ျပီး ျပံဳးစိျပံဳးစိျဖစ္ေနျပီ။ မ်က္လံုးထဲ ျမင္ေယာင္ျပီးေတာ့..... :D
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
မိုက္တယ္ဗ် . . . ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္နဲ႕ခပ္ဆင္ဆင္ပဲ . . .
ေစာင္းေရးတာေတာ့မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ . . .
ကၽြန္ေတာ္လဲပိုစ့္ေတြေရးခ်င္တယ္ဗ်ာ . .ကိုယ္ပိုင္ဆိုဒ္ေလးနဲ႕
ဘယ္လိုေရးရမလဲဗ်
Post a Comment