“ ဗ်ာ . . . ”
“ မဗ်ာ နဲ႔ေလ . . ၊ ေမးတာကို ေသခ်ာေျဖ ”
“ ဟင္ . . . ”
“ မဟင္နဲ႔ . . ေျဖ ”
“ ေျဖတာက လြယ္ပါတယ္။ ဘယ္လို ေျဖရမွာလဲ ၊ အမွန္အတိုင္း ေျဖရမလား ၊ လိမ္ျပီး ေျဖရမွာလား ”
“ မဟင္နဲ႔ . . ေျဖ ”
“ ေျဖတာက လြယ္ပါတယ္။ ဘယ္လို ေျဖရမွာလဲ ၊ အမွန္အတိုင္း ေျဖရမလား ၊ လိမ္ျပီး ေျဖရမွာလား ”
“ အမယ္ . . အမွန္အတိုင္း ေျဖရမွာေပါ႔ ၊ လိမ္ျပီး ေျဖလို႔ ဘယ္ရမလဲ ”
ႏွင္းႏြယ္ . . ကိုယ္႔ဆီကို ဖုန္းဆက္ျပီး သံုးရက္ေလာက္ အၾကာမွာ သူနဲ႔ ကိုယ္ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေတြ႕ျဖစ္ျပီး စကားေျပာေနတာ ျဖစ္သည္။ ဒီၾကားထဲမွာေတာ႔ အြန္လိုင္းေပၚမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မေတြ႕ျဖစ္ၾကဘဲ Offline Messages ေတြ ျဖင္႔သာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဆက္သြယ္ စကားေျပာ ျဖစ္ခဲ႔ၾကသည္။
“ ဒါဆို အမွန္အတိုင္း ေျဖရမွာေပါ႔ ”
“ ဟုတ္တယ္ အမွန္အတိုင္းေျဖ ၊ လိမ္ေျဖလို႔ မရဘူးေနာ္ ”
“ အင္း . . . . . . ပါ . . . . . . ”
ကိုယ္ အေျဖကို သံရွည္ ဆြဲျပီး ေျဖလိုက္သည္။
“ ဒါဆို စေျဖေလ ၊ အခ်စ္ကို ကိုေဇာ္ ဘယ္လို ခံစားနားလည္လဲ ”
“ တကယ္ေတာ႔ ဘယ္လို ခံစားရလဲ ဆိုလည္း ေျဖရလြယ္ဦးမယ္ ၊ ဘယ္လို နားလည္လဲ ဆိုလဲ ေျဖရ မခက္ႏိုင္ဘူး။ အခုလို တြဲျပီးေတာ႔ ဘယ္လို ခံစားနားလည္လဲ ဆိုေတာ႔ ေျဖရတာ တကယ္ကို ၾကပ္တယ္။ ဒါေပမဲ႔. . ”
“ ဒါေပမဲ႔ ဘာျဖစ္လဲ။ အမွန္ အတိုင္းေျဖေနာ္ ”
“ အင္းပါ။ ဒါေပမဲ႔ . . ဆိုတာ ဒီလိုပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က . . ၊ ေျပာရရင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းေတြ စုဆံုမိရင္ အခ်စ္အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ငယ္ေသးတာလည္း ပါတာကိုး။ တျခား အေၾကာင္းအရာ ဆိုတာထက္ အဲဒီတုန္းကေတာ႔ အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ မၾကံဳဖူးလို႔ ဘာမွန္း မသိေပမဲ႔ ရင္ခုန္ခံစားဖြယ္ ေကာင္းတဲ႔ နာမ္တစ္ခု အျဖစ္ေတာ႔ လက္ခံထားတယ္ဗ် ”
“ အင္း . . . ”
“ ဒီေတာ႔ဗ်ာ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆံုတိုင္း ၾကံဳတိုင္း အခ်စ္အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီလို ေျပာတဲ႔ အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္က မပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က နားေထာင္ယံု ၊ ေထာက္ေပးယံု ဆိုတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ဒီလို ၾကာလာေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကၽြန္ေတာ္႔ကို သတိထားမိလာျပီး ေမးၾကတယ္ ၊ ေျပာၾကတယ္။ ”
“ ဘယ္လိုေမးတာလဲ ”
“ ေၾသာ္. . . ၊ မင္းက ငါတို႔ ေျပာတဲ႔ အခ်စ္အေၾကာင္းေတြပဲ ထိုင္နားေထာင္ေနတယ္။ မင္းရဲ႕ အခ်စ္အေပၚထားတဲ႔ သေဘာထား ၊ အျမင္ကို ေျပာပါဦးကြ ဆိုျပီး သူတို႔ ေျပာၾကတယ္။ ”
“ ဟုတ္တယ္ ႏွင္းႏြယ္လည္း အဲဒါကိုပဲ သိခ်င္ေနတာ ”
“ အင္းပါ. . . အခု သူတို႔တုန္းက ေျပာျပခဲ႔သလိုပဲ ေျပာျပမွာပါ။ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီတုန္းက ေျပာခဲ႔တာ ဆိုေတာ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာခဲ႔ျပီေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ အခုထိ အဲဒီအေျဖက မေျပာင္းလဲပဲ ႏွလံုးသားထဲမွာ ကိန္းဝပ္ ေနရာယူေနဆဲပါပဲ။ ”
“ ဟုတ္ . . . ”
“ အဲဒီတုန္းက သူတို႔ ေမးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲမွာ ရွိတဲ႔ အတိုင္း ခပ္တိုတိုပဲ ျပန္ေျဖခဲ႔တယ္။ အခ်စ္ကို ငါ ေၾကာက္လို႔ လို႔ ”
“ ဘယ္လို . . . . ၊ ဘယ္လို ေၾကာက္တာလဲ ”
“ ဟုတ္တယ္။ အဲဒီတုန္းကလည္း သူတို႔ အခု ႏွင္းႏြယ္ ျပန္ေမးသလိုပဲ ေမးခဲ႔ပါတယ္။ ”
“ အြန္ ၊ ဟြန္း . . . ေျပာပံုကိုက ”
သူ ကၽြဲျမီးတုိသြားဟန္ ရွိ၏။ မ်က္ႏွာကို မျမင္ရေပမဲ႔ ၾကားလိုက္ရတဲ႔ စကားထဲမွာကို ကိုယ္႔ဆီကို မ်က္ေစာင္းေတြ လွည့္ထုိးေနမယ္ လို႔ ခံစားမိသည္။
“ ဟုတ္တယ္ တကယ္ကို သူတို႔ အဲဒီလို ျပန္ေမးတာ။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က ထပ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ ငါ အခ်စ္ကိုု ေၾကာက္လို႔ လို႔ ”
“ ဒီေတာ႔ . . . . ”
“ ဒီေတာ႔ သူတို႔ အားလံုး ဝိုင္းျပီး ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေျပာၾကတယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ႔ မင္းက “ ခဲမွန္ဖူးတဲ႔ စာသူငယ္ ” လို ၊ ဒါမွမဟုတ္ . . . “ တစ္ခါေသဖူး ပ်ဥ္ဖိုး နားလည္ ” ဆိုတဲ႔ လူလို မင္း တစ္ခါ ခံထားရဖူးလို႔ အခ်စ္ဆိုတာကို ေၾကာက္တာ မဟုတ္လားလို႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေျပာၾကတယ္။ ”
“ အဟိ . . ဟုတ္တယ္ေလ။ အခုပဲ ႏွင္းႏြယ္လည္း အဲဒီလို စိတ္ထဲက ထင္ေနျပီး ေျပာေတာ႔မလို႔ပဲ ”
“ သူတို႔ အဲဒီလို ေျပာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က ျပံဳးျပီး သူတို႔ကို ျပန္ေျပာေလ႔ ရွိပါတယ္။ ငါနဲ႔ မင္းတို႔ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေပါင္းလာတာပဲေလ။ ငါ႔မွာ ခ်စ္သူ ရည္းစား ရွိတယ္ ဆိုရင္ အိမ္က မသိဘူး ဆိုရင္ေတာင္မွ မင္းတို႔ေတာ႔ အနည္းဆံုး သိမွာပဲေလ။ မင္းတို႔ ငါ႔မွာ ခ်စ္သူ ရည္းစား ရွိတယ္ လို႔ ၾကားဖူးလို႔လား လို႔ ျပန္ေမးလိုက္တယ္။ ”
“ တကယ္ေရာ မရွိဖူးဘူးလား ”
ဒါဟာ ဘယ္လို ေမးခြန္းမ်ိဳး ျဖစ္ေလလိမ္႔မလဲ ဆိုတာကို ကိုယ္ သရုပ္မခြဲခ်င္ပါ။ သရုပ္မခြဲလိုတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီအတိုင္းပဲ ဖာသိဖာသာ ဆက္ေျပာလိုက္သည္။
“ ဒီေတာ႔ သူတို႔ ေတြေဝသြားတာေပါ႔။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ခ်စ္သူ ရည္းစား တစ္ခါမွ မထားဖူးဘူး ဆိုတာကို သူတို႔ အသိဆံုးပဲ မဟုတ္လား။ ”
“ ဒါဆို ကိုေဇာ္က အခ်စ္ ဆိုတာကို ဘာလို႔ ေၾကာက္တယ္ လို႔ ေျပာရတာလဲ ”
“ ဟုတ္တယ္ ၊ အဲဒီအတိုင္းပဲ အဲဒီတုန္းက သူတို႔ ေမးတယ္ ”
“ ဟယ္ . . . . သူမ်ား ေမးတာကို . . . ”
“ တကယ္ေျပာတာ ၊ မေနာက္ဘူး။ အဲဒီအတိုင္းပဲ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ဝိုင္းေမးၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔ကို ျပန္ေျဖမယ္ လုပ္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ျပန္မေျဖေသးဘဲ ဟိုးအေဝးကို ေငးေနလိုက္တယ္။ ဒီေတာ႔ သူတို႔ကလည္း ကၽြန္ေတာ္႔လိုပဲ ဟိုးအေဝးကို လိုက္ေငးတယ္။ ျပီးေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္ တစ္လံုးခ်င္း ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ”
“ အင္း . . . ”
“ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို ေၾကာက္တယ္ ဆိုတာ “ လူက သရဲကို ေၾကာက္သလို ေၾကာက္တာပါ ” လို႔ ”
“ ရွင္. . . ၊ ဘယ္လို ”
“ ဟုတ္တယ္။ အဲဒီတုန္းကလည္း သူတို႔ အဲဒီလိုပဲ “ ရွင္ ” ဆိုတာသာ မပါတယ္ “ ဘယ္လို ” ဆိုျပီးေတာ႔ ဝမ္းေခါင္းသံၾကီးေတြနဲ႔ ဝိုင္းျပီး ေမးၾကတယ္။ ”
“ ကိုေဇာ္ေနာ္ ၊ သူမ်ားေျပာတာကို အတင္းၾကီး လိုက္ျပီး တူေအာင္ လုပ္ေျပာေနသလိုပဲ ”
“ မဟုတ္ဘူး ႏွင္းႏြယ္ရဲ႕။ ေလာကရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ေတြက တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပန္ျပီးေတာ႔ ထပ္တူညီျပီး ျပန္ျဖစ္လာတတ္တယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္က အခု အဲဒီ သေဘာတရားနဲ႔ ေျပာေနတာပါ။ ”
“ ဟုတ္ပါျပီ ဆက္ေျပာပါဦး ”
“ ဟုတ္တယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို ေၾကာက္တယ္ ဆိုတာ လူက သရဲကို ေၾကာက္သလို ေၾကာက္တာပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ လူဆိုတာ သရဲကို ေၾကာက္လား ဆိုေတာ႔ ေၾကာက္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သရဲကို ေတြ႕ဖူးလား ဆိုေတာ႔လည္း တကယ္ေတာ႔ မေတြ႕ဖူးဘူး။ မေတြ႕ဖူး ၊ မျမင္ဖူးဘဲနဲ႔ကို လူေတြက သရဲကို ေၾကာက္ၾကတာ။ အခု ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီလိုပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို မေတြ႕ဖူးဘူး ၊ မဆံုဖူးဘူး ၊ မၾကံဳဖူးပါဘူး ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္မိတယ္။ ဘာလို႔ ေၾကာက္တာလဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို ေၾကာက္တာက သူ႔ရဲ႕ မလိုခ်င္တဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲေၾကာင္႔ပါ ”
“ ဘာလဲ ဟင္ ”
“ အခ်စ္ရဲ႕ မလိုခ်င္တဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုတာက ခ်စ္သူနဲ႔ ေဝးကြာျခင္း ၊ အသည္းကြဲတာပါ။ အခ်စ္ရဲ႕ လက္ရွိ ဆိုတာက ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္မႈပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို ေၾကာက္တယ္ ဆိုတာက သရဲကို ေၾကာက္သလိုပဲ။ သရဲက ငါ႔ကို ဘယ္လို ဂုတ္ခ်ိဳး လိုက္ေလမလဲ ၊ ဘယ္ေတာ႔မ်ား သူ႔ရဲ႕ သြားၾကီးကို ျဖဲျပီး မ်က္လံုးၾကီးကို ျပဴးျပျပီး ေျခာက္လိုက္ေလမလဲ ဆိုတာကို ေတြးျပီးေတာ႔ ေၾကာက္မိသလို ပါပဲ။ အခ်စ္ဆိုတာကလည္း ဘယ္ေတာ႔မ်ား ငါ႔ကို ထားခဲ႔မလဲ ၊ ဘယ္ေတာ႔မ်ား ငါ႔ကို အသည္းခြဲသြားမလဲ ဆိုတာကို ေတြးမိျပီး အခ်စ္ကို ေၾကာက္မိတာပါ ႏွင္းႏြယ္ . . . ဒါပါပဲ ”
“ ေၾသာ္. . . ဒါေၾကာင္႔ ကိုေဇာ္က အခ်စ္ကို ေၾကာက္တယ္ လို႔ ဆိုတာေပါ႔ေလ ”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ”
“ ဒါဆို ကိုေဇာ္က အခ်စ္ဆိုတာနဲ႔ တစ္ခါမွ မၾကံဳခဲ႔ဖူးဘူးေပါ႔ ၊ တစ္ခါမွ ခ်စ္သူ ရည္းစား မထားျဖစ္ခဲ႔ဘူးေပါ႔ ”
“ ဘာကို ေမးတာလဲ ႏွင္းႏြယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာမေပါက္ဘူး ”
“ ဒီလိုေလ ၊ ကိုေဇာ္က ဒီအသက္အရြယ္ အထိကို လံုးဝ ခ်စ္သူ ရည္းစား မထားျဖစ္ခဲ႔ဘဲနဲ႔ ၊ ေက်ာက္ခဲကို ႏွလံုးသား လုပ္ျပီး ေနခဲ႔တာလား လို႔ ေမးတာပါ .. . . ဟိဟိ ”
“ ေၾသာ္. . ၊ ဒီလိုေတာ႔ ဘယ္ဟုတ္လိမ္႔မလဲ ႏွင္းႏြယ္ရယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း လူထဲက လူပဲေလ။ လူ႔ေလာကမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ႔ လမ္းမ တေလွ်ာက္မွာေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ အေျပးသန္သန္ ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ လမ္းေလွ်ာက္မွန္မွန္ ၊ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ႔ လူဆိုတာ အခန္႔မသင္႔ရင္ ခလုတ္ေတာ႔ တိုက္မိတတ္ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ လူၾကီးဆိုေတာ႔လည္း ကေလးေတြလို ခလုတ္တိုက္လို႔ ေမွာက္လ်က္မက်ေပမဲ႔ နည္းနည္းေတာ႔လည္း ယိုင္သြားတတ္ ၾကတာပဲေလ။ အဲဒီလိုသာ မွန္မယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခလုတ္တိုက္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ”
“ ဝါး . . . . . ဥပမာေပးကေတာ႔ စားတယ္ရွင္ ”
“ တကယ္ ေျပာတာပါ ႏွင္းႏြယ္ရဲ႕ ”
“ ဒါဆိုရင္ ကိုေဇာ္လည္း ခလုတ္ေတြ ခဏခဏ တို္က္ခဲ႔တာပဲလား ၊ ဥပမာ - ခလုတ္ေလးကြ ဆိုျပီးေတာ႔ေရာ လမ္းမွာ ေတြ႕ရင္ တိုက္ပစ္ လိုက္တာပဲလား ”
ကိုယ္ဘာမွ ျပန္မေျပာပါ။ ဒီဘက္ကေန ျငိမ္ျပီးေတာ႔ ျပံဳးေနမိသည္။ ေတာ္ေတာ္လည္း လည္တဲ႔ ေမႏွင္းႏြယ္ ပဲ လို႔ ေတြးေနမိသည္။
“ ေျဖေလ ”
“ ကၽြန္ေတာ္က အခ်စ္ကို သရဲ ေၾကာက္သလို ေၾကာက္တယ္ေလ ၊ ဒါေၾကာင္႔မို႔ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို ခလုတ္မတိုက္မိေအာင္ ၾကိဳးစား ေရွာင္ခဲ႔ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ဗ်ာ။ ငယ္ငယ္က အဖြားက ေျပာခဲ႔ဖူးတယ္ဗ်။ သရဲ ဆိုတာ လူက ခလုတ္တိုက္လို႔ လိပ္ျပာလန္႔သြားတဲ႔ အခ်ိန္ဆိုရင္ ဝင္ျပီးေတာ႔ စီးတတ္တယ္ ဆိုပဲ။ ဒီလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ခလုတ္တိုက္တဲ႔ အခ်ိန္ အခ်စ္ ဆိုတဲ႔ သရဲက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဝင္စီးျပီး အသည္းခြဲသြားမွာ ေၾကာက္လို႔ပါဗ်ာ။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ခလုတ္ မတိုက္မိေအာင္ ၾကိဳးစားျပီး ေနပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္မွာေတာ႔ ေက်ာင္းမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ရပ္ကြက္ထဲမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီမိန္းကေလးကေတာ႔ သင္႔ေတာ္သားပဲ ဆိုတဲ႔ စိတ္ကေန ေတြးေတာမိတဲ႔ ခလုတ္မ်ိဳးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း တိုက္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ အေပၚယံတင္ ရွပ္တိုက္မိလို႔ ထင္ပါတယ္။ လဲက်ဖို႔ ေနေနသာသာ ၊ ယိုင္ေတာင္မွ ယိုင္မသြားမိခဲ႔ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က အခ်စ္ကို သရဲလို ေၾကာက္ေနမိလို႔ပါ ”
“ ၾသ . . ၾသ . . ၾသ . . . ဒါေၾကာင္႔ ကိုေဇာ္က အခ်စ္ကို ေၾကာက္တယ္ လို႔ ဆိုတာေပါ႔ေလ ”
“ အဲဒီ အတိုင္းပါပဲဗ်ာ ”
“ အခု ကိုေဇာ္ ေျပာတဲ႔ ကိုေဇာ္က အခ်စ္ကို သရဲ ေၾကာက္သလို ေၾကာက္တယ္ ဆိုတဲ႔ အယူအဆကို မွန္ပါတယ္လို႔ သက္ေသျပႏိုင္မလား ”
“ အဲဒီလိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ သက္ေသျပႏိုင္မလဲဗ်ာ။ ဒါေပမဲ႔ တစ္ခုေတာ႔ ရွိတယ္ ”
“ ဟုတ္ . . . ေျပာပါဦး ”
“ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီလို ေျပာမိိတုန္းက အေတာ္ကို ငယ္ေသးပါတယ္။ ဘာမွလည္း ေသခ်ာ မသိေသးပါဘူး။ ကိုယ္႔စိတ္ထဲမွာ ရွိတာကိုပဲ ေျပာမိတာပါ။ ေနာက္ေတာ႔ စာေတြ ဘာေတြ လိုက္ဖတ္ရင္းနဲ႔ “ ေအာ္စကာဝိုင္းလ္ ” ရဲ႕ စာသားေလး တစ္ခုကို စာအုပ္တစ္အုပ္မွာ သြားဖတ္မိတယ္ဗ်ာ။ သူက ဒီလို ဆိုတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ Chat Box ကေန ေရးပို႔လိုက္မယ္။ ေျပာျပတာထက္ ကိုယ္တိုင္ ဖတ္တာက ပိုျပီး ေကာင္းမယ္ ထင္လို႔ပါ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔ ”
ကိုယ္ စကားဆက္မေျပာဘဲ ၊ သူ႕ရဲ႕ Chat Box ထဲကို စာသား အခ်ိဳ႕ေရးေပးျပီး Enter ကို ႏွိပ္လိုက္၏။
ကိုယ္႔စာေလး သူ႕ေဘာက္စ္ထဲကို တတ္သြားေတာ႔ သူက ျငိမ္ကာ ဖတ္ေန၏။ ျပီးေတာ႔ သက္ျပင္းခ်သံ တခ်ိဳ႕ကိုလည္း ၾကားရေလသည္။ ျပီးမွ. . . .
“ ဒါဆို ကိုေဇာ္က အခ်စ္ကို တစ္သက္လံုး သရဲကို ေၾကာက္သလို ေၾကာက္သြားေတာ႔မယ္ ဆိုတဲ႔ သေဘာေပါ႔ေလ ”
“ ဒီလိုလည္း မဟုတ္ေသးပါဘူး ႏွင္းႏြယ္ ”
“ ရွင္ . . . ၊ ဒါဆို ကိုေဇာ္က ဘယ္လိုၾကီးလဲ။ အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ ”
“ မဟုတ္ဘူးေလ ၊ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတာက အခ်စ္ကို သရဲ လို ေၾကာက္တယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ လူဆိုတာကလည္း ခက္သားလားဗ်ာ။ သရဲကို ေၾကာက္ပါတယ္ ဆိုတဲ႔ လူအေတာ္ မ်ားမ်ားက သရဲကားေတာ႔ အေတာ္ ၾကည့္မိတတ္ၾကတယ္။ သရဲကို ေၾကာက္တယ္ ဆိုရင္ သရဲကားကို မၾကည့္ပါနဲ႔လား ဆိုေတာ႔လည္း သူတို႔ဖာသာလည္း သူတို႔ မထိန္းႏိုင္ဘူး။ ပိုျပီးေတာင္မွ စိတ္ဝင္စားျပီး ၾကည့္မိတတ္တယ္။ ျပီးေတာ႔ အဲဒီလို လူေတြက သရဲအေၾကာင္းကို ပိုေျပာမိတတ္တယ္။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ပိုဆိုးေသးတယ္ဗ်။ သရဲကို ေၾကာက္တတ္တဲ႔ လူေတြမွာမွ တစ္ခါတေလ ကံၾကမၼာက သူတို႔ကို ေနာက္ေျပာင္ျပီး သရဲနဲ႔မွ ထိပ္တိုက္ တိုးမိတတ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔အတြက္ လုပ္စရာ ႏွစ္ခုပဲ ရွိေတာ႔တယ္။ တစ္ခုက ေၾကာက္လွပါတယ္ ဆိုတဲ႔ သရဲကို ေတြ႕ရ ျမင္ရျပီး အေၾကာက္လြန္ ေမ႔လဲသြားမယ္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေသသြားမယ္။ ေနာက္ထပ္ တစ္ခုကေတာ႔ သူတို႔ သရဲ ဆိုတာ ဒါပါလား ဆိုျ့ပီးေတာ႔ သရဲကို စူးစမ္းမိမယ္ ၊ စိတ္ဝင္စားသြားမယ္ ၊ သူတို႔ေၾကာက္ဖို႔ထက္ သရဲ ဆိုတာကို ပိုျပီးေတာ႔ အာရံု ဝင္စားသြားမယ္။ ဒီလို ျဖစ္သြားလိမ္႔မယ္ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တယ္။ ”
ႏွင္းႏြယ္ ဘက္မွ ဘာသံမွ မၾကားရေတာ႔ ၊ သို႔ေသာ္ ကုိယ္႔ Headset ရဲ႕ Earphone ထဲမွာေတာ႔ သူ႕ရဲ႕ အသက္ရွဴလို႔ ေလတိုးသံေလးေတြက ေႏြးေႏြးေလး ခံစား ၾကားေယာင္ေနရသည္။ သူမ ဟိုဘက္မွာ ျပံဳးျပီး တိုးတိုးေလး က်ိတ္ရယ္မ်ား ရယ္ေနမလား။ ခဏေနမွ သူမ ထံမွ အသံထြက္လာ၏။
“ ဒါဆို ကိုေဇာ္က အျပင္မွာ ကိုေဇာ္ ေၾကာက္လွပါျပီ ဆိုတဲ႔ သရဲနဲ႔ ထိပ္တို္က္ တိုးမိပါျပီတဲ႔။ ကိုေဇာ္က ႏွစ္မ်ိဳးထဲက ဘယ္လိုမ်ိဳး ျဖစ္မွာလဲ ”
“ တထစ္ခ် ကၽြန္ေတာ္ မေျပာႏိုင္ေပမဲ႔ ၊ ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒုတိယ အမ်ိဳးအစားပဲ ျဖစ္မိမွာပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ္က မျမင္ဖူးတာကို ျမင္ဖူးခ်င္တယ္ ၊ မၾကံဳဖူးတာကို ၾကံဳဖူးခ်င္တယ္ ၊ မသံုးဖူးတာကို သံုးဖူးခ်င္တယ္ ၊ မသြားဖူးတာကို သြားဖူးခ်င္တယ္ ဆိုတဲ႔ စူးစမ္းစိတ္ေလး ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ရွိတယ္ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ အျပည့္အဝ ယံုၾကည္ေနလို႔ပါ။ ”
“ ဒါဆို ကိုေဇာ္က အခ်စ္ဆိုတဲ႔ သရဲနဲ႔ ေတြ႔တဲ႔ အခါက်ရင္ လန္႔ျပီးေတာ႔ ေမ႔ျပီး ေသမသြား ႏိုင္ဘူးေပါ႔ေနာ္ ”
“ ေသခ်ာပါတယ္ ၊ တစ္ခုေတာ႔ ရွိတယ္။ တစ္ခါတေလ သရဲက ျမန္လြန္းရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာ မျမင္လိုက္ရလို႔ အံ့ၾသ ေတြေဝ ေနမိရင္ေတာ႔ ေတြေဝ ေနမိမယ္ ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒါဟာ အခ်စ္ဆိုတဲ႔ သရဲ ဆိုတာ ေသခ်ာသိသြားရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို အခ်ိန္ေပျပီး ဂရုတစိုက္ စူးစမ္းမိမွာပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အခ်စ္ကို စိတ္ဝင္စားပါတယ္ဗ်ာ။ မၾကံဳဖူးလို႔ ေၾကာက္တာေလး တစ္ခုပါပဲ ”
“ ေတာ္ေတာ္ကို လည္တယ္ေနာ္ ”
“ ဗ်ာ ၊ ကၽြန္ေတာ္ကလား ??????????? ”
“ ဟုတ္တယ္ေလ ၊ စကားကို လွည့္ပတ္ျပီးေတာ႔ ေျပာေနတယ္။ အခ်စ္ကို သရဲလို ေၾကာက္တယ္ တဲ႔။ ဒါေပမဲ႔လည္း မၾကံဴဖူးလို႔ တဲ႔။ ျပီးေတာ႔ ၾကံဳလာရင္လည္း အခ်ိန္ေပးျပီး စူးစမ္းေလ႔လာမယ္ တဲ႔ . . . . ဟြန္း . . မုန္းစရာၾကီး ”
“ ၾသ . . ဒါက တကယ္ေျပာတာေလ။ အစကတည္းက စိတ္ထဲ ရွိတဲ႔ အတိုင္း ေျပာရမလားလို႔ ေမးတယ္ေလ။ ေျပာ ဆိုေတာ႔မွ ေျပာတာေလ ”
“ အင္းပါ . . ဟုတ္ပါျပီ ”
“ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုသာ ေမးေနတာ ၊ ႏွင္းႏြယ္ က်ေတာ႔ေရာ အခ်စ္ကို ဘယ္လို ခံစားနားလည္လဲ ”
တိတ္ဆိတ္မႈက ရုတ္တရက္ ကိုယ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ သရဲ တစ္ေကာက္ ဂုတ္ကို ခြစီးလိုက္သလို ဖိဖိစီးစီး လႊမ္းျခံဳသြားကာ ျငိမ္သက္သြားေလသည္။ အေတာ္ၾကာသည္ အထိ ဘယ္သူ႔ဘက္ကမွ စကား မစျဖစ္ပါ။ ျပီးမွ. . .
“ ႏွင္းႏြယ္ . . . .၊ ႏွင္းႏြယ္ေလ . . . အခ်စ္ဆိုတာကို ခံစားရတဲ႔ အေၾကာင္းနဲ႔ နားလည္တဲ႔ အေၾကာင္း ေနာက္မွ ေျပာျပမယ္ ျဖစ္မလား ကိုေဇာ္ ”
ဘာရယ္ မဟုတ္ဘဲ ရင္ထဲမွာ မ်က္ခနဲ ျဖစ္သြားေပမဲ႔ အသာအယာပဲ ျပန္ေျပာလိုက္မိသည္။
“ ျဖစ္ပါတယ္ ႏွင္းႏြယ္ ၊ ႏွင္းႏြယ္ အဆင္သင္႔ျဖစ္တဲ႔ အခ်ိန္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ အဆင္ေျပတဲ႔ အခ်ိန္မွ ေျပာပါ ”
“ ေက်းဇူးပါပဲ ကိုေဇာ္ ၊ ဒါဆို အခုေတာ႔ ႏွင္းႏြယ္ ကိုေဇာ္႕ကို ဆက္ေမးဦးမယ္ေနာ္ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔ ”
ေျပာေျပာဆိုဆို ကြန္ပ်ဴတာ Task Bar မွ အခ်ိန္ေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ႔ 11.24 AM ဆိုျပီး ျပေနသည္။ အရင္ကဆိုရင္ ဒီအခ်ိန္ ကိုယ္ အိပ္မက္ထဲကို ေရာက္ေနေလာက္ျပီ။ အခုေတာ႔ ဒိန္းဒလိန္း နတ္လို႔ လူေတြက ဆိုေသာ အခ်စ္ဆိုတဲ႔ အရာက ကိုယ္႔ကို ဝင္ပူးေနတာလား။ ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ကိုယ္ ျပင္းျပင္းရွရွ ျငင္းရပါလိမ္႔မည္။ မဟုတ္ပါ။ အခုက ကိုယ္႔ကို နတ္ ဝင္ပူးေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ အခ်စ္တေစၦ တစ္ေကာင္ ဝင္ျပီး ကိုယ္႔ရဲ႕ ဖုန္းထဲက “ အသံေလး ၾကားရတာနဲ႔တင္ လံုေလာက္ပါတယ္ ” ဆိုတဲ႔ စကားသံေၾကာင္႔ ကိုယ္ “ ဗ်ာ ” ခနဲ လိပ္ျပာ လန္႔သြားျပီး တေစၦစီး ခံလိုက္ရျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။
သို႔ေသာ္ ကိုယ္႔အနားကို ဘယ္ ပေယာဂ ဆရာကိုမွ မလာေစခ်င္ပါ။ ကိုယ္ ဒီလိုပဲ တိမ္းတိမ္းမူးမူး ရူးခ်င္လည္း ရူးပါရေစ။
“ အင္း . . ေနာက္တစ္ခု ေမးၾကည့္ခ်င္တာကေလ . . . ”
“ အင္း . . ”
“ လူေတြက ေျပာတတ္ၾကတယ္ေလ။ “ အခ်စ္ၾကီးရင္ အမ်က္ၾကီးတယ္ ” ဆိုျပီးေတာ႔ အဲဒါ ကိုေဇာ္ အဲဒီစကား အေပၚမွာ ဘယ္လို ထင္လဲ ၊ ဘယ္လို ျမင္လဲ။ ျပီးေတာ႔ ကိုေဇာ္ကေရာ အဲဒီလို အေျခအေနဆိုရင္ ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္မလဲ ”
“ ေမးခြန္းက တိုေပမဲ႔ အေတာ္ကို ေျပာရမွာပဲဗ်။ ဒါေတြကုိ အားလံုး ျခံဳျပီး ကၽြန္ေတာ္ ေျပာၾကည့္မယ္ဗ်ာ။ ႏွင္းႏြယ္ ရဲ႕ စိတ္ အလိုက် အေျဖ ရပါလိမ္႔မယ္ လို႔ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အာမ မခံႏိုင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔ စိတ္ထဲမွာ ခံစား နားလည္ထားသလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမယ္။ အဆင္ေျပမလား ”
“ အိုေက ၊ ႏွင္းႏြယ္ကလည္း ဒါကိုပဲ ၾကားခ်င္တာပါ ”
“ ဟုတ္ျပီ။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ အရင္ဆံုး “ ဓမၼပဒ ” ထဲက စာေလးနည္းနည္း ေရးျပမယ္ဗ်ာ။ ဒီလို . . . .”
ကိုယ္ သူ႕ရဲ႕ ေဘာက္စ္ထဲမွာ ေရးျပီးေတာ႔ ပို႕ေပးလိုက္၏။
မခ်စ္ မမုန္း၊ အေကာင္းဆံုး။
ခ်စ္ေသာ သူတို႔နွင့္လည္း မေပါင္းလင့္ ၊ မုန္းေသာ သူတို႔ႏွင့္လည္း မေပါင္းလင့္။ ခ်စ္ေသာ သူတို႔ကို မျမင္ရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏။ မုန္းေသာ သူတို႔ကို ျမင္ရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ လူကိုျဖစ္ေစ ၊ ပစၥည္းဥစၥာကို ျဖစ္ေစ ခ်စ္ခင္ စြဲလန္းျခင္းကို မျပဳရာ။ ခ်စ္ခင္ စြဲလန္းဖြယ္တို ့နွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းသည္လည္း မေကာင္းသည္သာတည္း။ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း မရွိေသာသူတို ့အား အေႏွာင္အဖြဲ ့တို ့သည္ မရွိၾကကုန္။
“ ဟုတ္တယ္ ႏွင္းႏြယ္လည္း အဲဒါကိုပဲ သိခ်င္ေနတာ ”
“ အင္းပါ. . . အခု သူတို႔တုန္းက ေျပာျပခဲ႔သလိုပဲ ေျပာျပမွာပါ။ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီတုန္းက ေျပာခဲ႔တာ ဆိုေတာ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာခဲ႔ျပီေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ အခုထိ အဲဒီအေျဖက မေျပာင္းလဲပဲ ႏွလံုးသားထဲမွာ ကိန္းဝပ္ ေနရာယူေနဆဲပါပဲ။ ”
“ ဟုတ္ . . . ”
“ အဲဒီတုန္းက သူတို႔ ေမးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲမွာ ရွိတဲ႔ အတိုင္း ခပ္တိုတိုပဲ ျပန္ေျဖခဲ႔တယ္။ အခ်စ္ကို ငါ ေၾကာက္လို႔ လို႔ ”
“ ဘယ္လို . . . . ၊ ဘယ္လို ေၾကာက္တာလဲ ”
“ ဟုတ္တယ္။ အဲဒီတုန္းကလည္း သူတို႔ အခု ႏွင္းႏြယ္ ျပန္ေမးသလိုပဲ ေမးခဲ႔ပါတယ္။ ”
“ အြန္ ၊ ဟြန္း . . . ေျပာပံုကိုက ”
သူ ကၽြဲျမီးတုိသြားဟန္ ရွိ၏။ မ်က္ႏွာကို မျမင္ရေပမဲ႔ ၾကားလိုက္ရတဲ႔ စကားထဲမွာကို ကိုယ္႔ဆီကို မ်က္ေစာင္းေတြ လွည့္ထုိးေနမယ္ လို႔ ခံစားမိသည္။
“ ဟုတ္တယ္ တကယ္ကို သူတို႔ အဲဒီလို ျပန္ေမးတာ။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က ထပ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ ငါ အခ်စ္ကိုု ေၾကာက္လို႔ လို႔ ”
“ ဒီေတာ႔ . . . . ”
“ ဒီေတာ႔ သူတို႔ အားလံုး ဝိုင္းျပီး ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေျပာၾကတယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ႔ မင္းက “ ခဲမွန္ဖူးတဲ႔ စာသူငယ္ ” လို ၊ ဒါမွမဟုတ္ . . . “ တစ္ခါေသဖူး ပ်ဥ္ဖိုး နားလည္ ” ဆိုတဲ႔ လူလို မင္း တစ္ခါ ခံထားရဖူးလို႔ အခ်စ္ဆိုတာကို ေၾကာက္တာ မဟုတ္လားလို႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေျပာၾကတယ္။ ”
“ အဟိ . . ဟုတ္တယ္ေလ။ အခုပဲ ႏွင္းႏြယ္လည္း အဲဒီလို စိတ္ထဲက ထင္ေနျပီး ေျပာေတာ႔မလို႔ပဲ ”
“ သူတို႔ အဲဒီလို ေျပာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က ျပံဳးျပီး သူတို႔ကို ျပန္ေျပာေလ႔ ရွိပါတယ္။ ငါနဲ႔ မင္းတို႔ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေပါင္းလာတာပဲေလ။ ငါ႔မွာ ခ်စ္သူ ရည္းစား ရွိတယ္ ဆိုရင္ အိမ္က မသိဘူး ဆိုရင္ေတာင္မွ မင္းတို႔ေတာ႔ အနည္းဆံုး သိမွာပဲေလ။ မင္းတို႔ ငါ႔မွာ ခ်စ္သူ ရည္းစား ရွိတယ္ လို႔ ၾကားဖူးလို႔လား လို႔ ျပန္ေမးလိုက္တယ္။ ”
“ တကယ္ေရာ မရွိဖူးဘူးလား ”
ဒါဟာ ဘယ္လို ေမးခြန္းမ်ိဳး ျဖစ္ေလလိမ္႔မလဲ ဆိုတာကို ကိုယ္ သရုပ္မခြဲခ်င္ပါ။ သရုပ္မခြဲလိုတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီအတိုင္းပဲ ဖာသိဖာသာ ဆက္ေျပာလိုက္သည္။
“ ဒီေတာ႔ သူတို႔ ေတြေဝသြားတာေပါ႔။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ခ်စ္သူ ရည္းစား တစ္ခါမွ မထားဖူးဘူး ဆိုတာကို သူတို႔ အသိဆံုးပဲ မဟုတ္လား။ ”
“ ဒါဆို ကိုေဇာ္က အခ်စ္ ဆိုတာကို ဘာလို႔ ေၾကာက္တယ္ လို႔ ေျပာရတာလဲ ”
“ ဟုတ္တယ္ ၊ အဲဒီအတိုင္းပဲ အဲဒီတုန္းက သူတို႔ ေမးတယ္ ”
“ ဟယ္ . . . . သူမ်ား ေမးတာကို . . . ”
“ တကယ္ေျပာတာ ၊ မေနာက္ဘူး။ အဲဒီအတိုင္းပဲ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ဝိုင္းေမးၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔ကို ျပန္ေျဖမယ္ လုပ္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ျပန္မေျဖေသးဘဲ ဟိုးအေဝးကို ေငးေနလိုက္တယ္။ ဒီေတာ႔ သူတို႔ကလည္း ကၽြန္ေတာ္႔လိုပဲ ဟိုးအေဝးကို လိုက္ေငးတယ္။ ျပီးေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္ တစ္လံုးခ်င္း ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ”
“ အင္း . . . ”
“ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို ေၾကာက္တယ္ ဆိုတာ “ လူက သရဲကို ေၾကာက္သလို ေၾကာက္တာပါ ” လို႔ ”
“ ရွင္. . . ၊ ဘယ္လို ”
“ ဟုတ္တယ္။ အဲဒီတုန္းကလည္း သူတို႔ အဲဒီလိုပဲ “ ရွင္ ” ဆိုတာသာ မပါတယ္ “ ဘယ္လို ” ဆိုျပီးေတာ႔ ဝမ္းေခါင္းသံၾကီးေတြနဲ႔ ဝိုင္းျပီး ေမးၾကတယ္။ ”
“ ကိုေဇာ္ေနာ္ ၊ သူမ်ားေျပာတာကို အတင္းၾကီး လိုက္ျပီး တူေအာင္ လုပ္ေျပာေနသလိုပဲ ”
“ မဟုတ္ဘူး ႏွင္းႏြယ္ရဲ႕။ ေလာကရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ေတြက တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပန္ျပီးေတာ႔ ထပ္တူညီျပီး ျပန္ျဖစ္လာတတ္တယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္က အခု အဲဒီ သေဘာတရားနဲ႔ ေျပာေနတာပါ။ ”
“ ဟုတ္ပါျပီ ဆက္ေျပာပါဦး ”
“ ဟုတ္တယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို ေၾကာက္တယ္ ဆိုတာ လူက သရဲကို ေၾကာက္သလို ေၾကာက္တာပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ လူဆိုတာ သရဲကို ေၾကာက္လား ဆိုေတာ႔ ေၾကာက္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သရဲကို ေတြ႕ဖူးလား ဆိုေတာ႔လည္း တကယ္ေတာ႔ မေတြ႕ဖူးဘူး။ မေတြ႕ဖူး ၊ မျမင္ဖူးဘဲနဲ႔ကို လူေတြက သရဲကို ေၾကာက္ၾကတာ။ အခု ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီလိုပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို မေတြ႕ဖူးဘူး ၊ မဆံုဖူးဘူး ၊ မၾကံဳဖူးပါဘူး ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္မိတယ္။ ဘာလို႔ ေၾကာက္တာလဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို ေၾကာက္တာက သူ႔ရဲ႕ မလိုခ်င္တဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲေၾကာင္႔ပါ ”
“ ဘာလဲ ဟင္ ”
“ အခ်စ္ရဲ႕ မလိုခ်င္တဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုတာက ခ်စ္သူနဲ႔ ေဝးကြာျခင္း ၊ အသည္းကြဲတာပါ။ အခ်စ္ရဲ႕ လက္ရွိ ဆိုတာက ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္မႈပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို ေၾကာက္တယ္ ဆိုတာက သရဲကို ေၾကာက္သလိုပဲ။ သရဲက ငါ႔ကို ဘယ္လို ဂုတ္ခ်ိဳး လိုက္ေလမလဲ ၊ ဘယ္ေတာ႔မ်ား သူ႔ရဲ႕ သြားၾကီးကို ျဖဲျပီး မ်က္လံုးၾကီးကို ျပဴးျပျပီး ေျခာက္လိုက္ေလမလဲ ဆိုတာကို ေတြးျပီးေတာ႔ ေၾကာက္မိသလို ပါပဲ။ အခ်စ္ဆိုတာကလည္း ဘယ္ေတာ႔မ်ား ငါ႔ကို ထားခဲ႔မလဲ ၊ ဘယ္ေတာ႔မ်ား ငါ႔ကို အသည္းခြဲသြားမလဲ ဆိုတာကို ေတြးမိျပီး အခ်စ္ကို ေၾကာက္မိတာပါ ႏွင္းႏြယ္ . . . ဒါပါပဲ ”
“ ေၾသာ္. . . ဒါေၾကာင္႔ ကိုေဇာ္က အခ်စ္ကို ေၾကာက္တယ္ လို႔ ဆိုတာေပါ႔ေလ ”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ”
“ ဒါဆို ကိုေဇာ္က အခ်စ္ဆိုတာနဲ႔ တစ္ခါမွ မၾကံဳခဲ႔ဖူးဘူးေပါ႔ ၊ တစ္ခါမွ ခ်စ္သူ ရည္းစား မထားျဖစ္ခဲ႔ဘူးေပါ႔ ”
“ ဘာကို ေမးတာလဲ ႏွင္းႏြယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာမေပါက္ဘူး ”
“ ဒီလိုေလ ၊ ကိုေဇာ္က ဒီအသက္အရြယ္ အထိကို လံုးဝ ခ်စ္သူ ရည္းစား မထားျဖစ္ခဲ႔ဘဲနဲ႔ ၊ ေက်ာက္ခဲကို ႏွလံုးသား လုပ္ျပီး ေနခဲ႔တာလား လို႔ ေမးတာပါ .. . . ဟိဟိ ”
“ ေၾသာ္. . ၊ ဒီလိုေတာ႔ ဘယ္ဟုတ္လိမ္႔မလဲ ႏွင္းႏြယ္ရယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း လူထဲက လူပဲေလ။ လူ႔ေလာကမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ႔ လမ္းမ တေလွ်ာက္မွာေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ အေျပးသန္သန္ ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ လမ္းေလွ်ာက္မွန္မွန္ ၊ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ႔ လူဆိုတာ အခန္႔မသင္႔ရင္ ခလုတ္ေတာ႔ တိုက္မိတတ္ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ လူၾကီးဆိုေတာ႔လည္း ကေလးေတြလို ခလုတ္တိုက္လို႔ ေမွာက္လ်က္မက်ေပမဲ႔ နည္းနည္းေတာ႔လည္း ယိုင္သြားတတ္ ၾကတာပဲေလ။ အဲဒီလိုသာ မွန္မယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခလုတ္တိုက္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ”
“ ဝါး . . . . . ဥပမာေပးကေတာ႔ စားတယ္ရွင္ ”
“ တကယ္ ေျပာတာပါ ႏွင္းႏြယ္ရဲ႕ ”
“ ဒါဆိုရင္ ကိုေဇာ္လည္း ခလုတ္ေတြ ခဏခဏ တို္က္ခဲ႔တာပဲလား ၊ ဥပမာ - ခလုတ္ေလးကြ ဆိုျပီးေတာ႔ေရာ လမ္းမွာ ေတြ႕ရင္ တိုက္ပစ္ လိုက္တာပဲလား ”
ကိုယ္ဘာမွ ျပန္မေျပာပါ။ ဒီဘက္ကေန ျငိမ္ျပီးေတာ႔ ျပံဳးေနမိသည္။ ေတာ္ေတာ္လည္း လည္တဲ႔ ေမႏွင္းႏြယ္ ပဲ လို႔ ေတြးေနမိသည္။
“ ေျဖေလ ”
“ ကၽြန္ေတာ္က အခ်စ္ကို သရဲ ေၾကာက္သလို ေၾကာက္တယ္ေလ ၊ ဒါေၾကာင္႔မို႔ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကို ခလုတ္မတိုက္မိေအာင္ ၾကိဳးစား ေရွာင္ခဲ႔ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ဗ်ာ။ ငယ္ငယ္က အဖြားက ေျပာခဲ႔ဖူးတယ္ဗ်။ သရဲ ဆိုတာ လူက ခလုတ္တိုက္လို႔ လိပ္ျပာလန္႔သြားတဲ႔ အခ်ိန္ဆိုရင္ ဝင္ျပီးေတာ႔ စီးတတ္တယ္ ဆိုပဲ။ ဒီလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ခလုတ္တိုက္တဲ႔ အခ်ိန္ အခ်စ္ ဆိုတဲ႔ သရဲက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဝင္စီးျပီး အသည္းခြဲသြားမွာ ေၾကာက္လို႔ပါဗ်ာ။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ခလုတ္ မတိုက္မိေအာင္ ၾကိဳးစားျပီး ေနပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္မွာေတာ႔ ေက်ာင္းမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ရပ္ကြက္ထဲမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီမိန္းကေလးကေတာ႔ သင္႔ေတာ္သားပဲ ဆိုတဲ႔ စိတ္ကေန ေတြးေတာမိတဲ႔ ခလုတ္မ်ိဳးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း တိုက္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ အေပၚယံတင္ ရွပ္တိုက္မိလို႔ ထင္ပါတယ္။ လဲက်ဖို႔ ေနေနသာသာ ၊ ယိုင္ေတာင္မွ ယိုင္မသြားမိခဲ႔ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က အခ်စ္ကို သရဲလို ေၾကာက္ေနမိလို႔ပါ ”
“ ၾသ . . ၾသ . . ၾသ . . . ဒါေၾကာင္႔ ကိုေဇာ္က အခ်စ္ကို ေၾကာက္တယ္ လို႔ ဆိုတာေပါ႔ေလ ”
“ အဲဒီ အတိုင္းပါပဲဗ်ာ ”
“ အခု ကိုေဇာ္ ေျပာတဲ႔ ကိုေဇာ္က အခ်စ္ကို သရဲ ေၾကာက္သလို ေၾကာက္တယ္ ဆိုတဲ႔ အယူအဆကို မွန္ပါတယ္လို႔ သက္ေသျပႏိုင္မလား ”
“ အဲဒီလိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ သက္ေသျပႏိုင္မလဲဗ်ာ။ ဒါေပမဲ႔ တစ္ခုေတာ႔ ရွိတယ္ ”
“ ဟုတ္ . . . ေျပာပါဦး ”
“ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီလို ေျပာမိိတုန္းက အေတာ္ကို ငယ္ေသးပါတယ္။ ဘာမွလည္း ေသခ်ာ မသိေသးပါဘူး။ ကိုယ္႔စိတ္ထဲမွာ ရွိတာကိုပဲ ေျပာမိတာပါ။ ေနာက္ေတာ႔ စာေတြ ဘာေတြ လိုက္ဖတ္ရင္းနဲ႔ “ ေအာ္စကာဝိုင္းလ္ ” ရဲ႕ စာသားေလး တစ္ခုကို စာအုပ္တစ္အုပ္မွာ သြားဖတ္မိတယ္ဗ်ာ။ သူက ဒီလို ဆိုတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ Chat Box ကေန ေရးပို႔လိုက္မယ္။ ေျပာျပတာထက္ ကိုယ္တိုင္ ဖတ္တာက ပိုျပီး ေကာင္းမယ္ ထင္လို႔ပါ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔ ”
ကိုယ္ စကားဆက္မေျပာဘဲ ၊ သူ႕ရဲ႕ Chat Box ထဲကို စာသား အခ်ိဳ႕ေရးေပးျပီး Enter ကို ႏွိပ္လိုက္၏။
“ အခ်စ္ဆိုတာ တေစၦ နဲ႔ တူတယ္။
ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ သူ႕ကို လူေျပာသာ မ်ားတာ ၊ ၾကံဳဖူးသူ ရွားတယ္။ ”
ကိုယ္႔စာေလး သူ႕ေဘာက္စ္ထဲကို တတ္သြားေတာ႔ သူက ျငိမ္ကာ ဖတ္ေန၏။ ျပီးေတာ႔ သက္ျပင္းခ်သံ တခ်ိဳ႕ကိုလည္း ၾကားရေလသည္။ ျပီးမွ. . . .
“ ဒါဆို ကိုေဇာ္က အခ်စ္ကို တစ္သက္လံုး သရဲကို ေၾကာက္သလို ေၾကာက္သြားေတာ႔မယ္ ဆိုတဲ႔ သေဘာေပါ႔ေလ ”
“ ဒီလိုလည္း မဟုတ္ေသးပါဘူး ႏွင္းႏြယ္ ”
“ ရွင္ . . . ၊ ဒါဆို ကိုေဇာ္က ဘယ္လိုၾကီးလဲ။ အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ ”
“ မဟုတ္ဘူးေလ ၊ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတာက အခ်စ္ကို သရဲ လို ေၾကာက္တယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ လူဆိုတာကလည္း ခက္သားလားဗ်ာ။ သရဲကို ေၾကာက္ပါတယ္ ဆိုတဲ႔ လူအေတာ္ မ်ားမ်ားက သရဲကားေတာ႔ အေတာ္ ၾကည့္မိတတ္ၾကတယ္။ သရဲကို ေၾကာက္တယ္ ဆိုရင္ သရဲကားကို မၾကည့္ပါနဲ႔လား ဆိုေတာ႔လည္း သူတို႔ဖာသာလည္း သူတို႔ မထိန္းႏိုင္ဘူး။ ပိုျပီးေတာင္မွ စိတ္ဝင္စားျပီး ၾကည့္မိတတ္တယ္။ ျပီးေတာ႔ အဲဒီလို လူေတြက သရဲအေၾကာင္းကို ပိုေျပာမိတတ္တယ္။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ပိုဆိုးေသးတယ္ဗ်။ သရဲကို ေၾကာက္တတ္တဲ႔ လူေတြမွာမွ တစ္ခါတေလ ကံၾကမၼာက သူတို႔ကို ေနာက္ေျပာင္ျပီး သရဲနဲ႔မွ ထိပ္တိုက္ တိုးမိတတ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔အတြက္ လုပ္စရာ ႏွစ္ခုပဲ ရွိေတာ႔တယ္။ တစ္ခုက ေၾကာက္လွပါတယ္ ဆိုတဲ႔ သရဲကို ေတြ႕ရ ျမင္ရျပီး အေၾကာက္လြန္ ေမ႔လဲသြားမယ္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေသသြားမယ္။ ေနာက္ထပ္ တစ္ခုကေတာ႔ သူတို႔ သရဲ ဆိုတာ ဒါပါလား ဆိုျ့ပီးေတာ႔ သရဲကို စူးစမ္းမိမယ္ ၊ စိတ္ဝင္စားသြားမယ္ ၊ သူတို႔ေၾကာက္ဖို႔ထက္ သရဲ ဆိုတာကို ပိုျပီးေတာ႔ အာရံု ဝင္စားသြားမယ္။ ဒီလို ျဖစ္သြားလိမ္႔မယ္ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တယ္။ ”
ႏွင္းႏြယ္ ဘက္မွ ဘာသံမွ မၾကားရေတာ႔ ၊ သို႔ေသာ္ ကုိယ္႔ Headset ရဲ႕ Earphone ထဲမွာေတာ႔ သူ႕ရဲ႕ အသက္ရွဴလို႔ ေလတိုးသံေလးေတြက ေႏြးေႏြးေလး ခံစား ၾကားေယာင္ေနရသည္။ သူမ ဟိုဘက္မွာ ျပံဳးျပီး တိုးတိုးေလး က်ိတ္ရယ္မ်ား ရယ္ေနမလား။ ခဏေနမွ သူမ ထံမွ အသံထြက္လာ၏။
“ ဒါဆို ကိုေဇာ္က အျပင္မွာ ကိုေဇာ္ ေၾကာက္လွပါျပီ ဆိုတဲ႔ သရဲနဲ႔ ထိပ္တို္က္ တိုးမိပါျပီတဲ႔။ ကိုေဇာ္က ႏွစ္မ်ိဳးထဲက ဘယ္လိုမ်ိဳး ျဖစ္မွာလဲ ”
“ တထစ္ခ် ကၽြန္ေတာ္ မေျပာႏိုင္ေပမဲ႔ ၊ ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒုတိယ အမ်ိဳးအစားပဲ ျဖစ္မိမွာပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ္က မျမင္ဖူးတာကို ျမင္ဖူးခ်င္တယ္ ၊ မၾကံဳဖူးတာကို ၾကံဳဖူးခ်င္တယ္ ၊ မသံုးဖူးတာကို သံုးဖူးခ်င္တယ္ ၊ မသြားဖူးတာကို သြားဖူးခ်င္တယ္ ဆိုတဲ႔ စူးစမ္းစိတ္ေလး ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ရွိတယ္ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ အျပည့္အဝ ယံုၾကည္ေနလို႔ပါ။ ”
“ ဒါဆို ကိုေဇာ္က အခ်စ္ဆိုတဲ႔ သရဲနဲ႔ ေတြ႔တဲ႔ အခါက်ရင္ လန္႔ျပီးေတာ႔ ေမ႔ျပီး ေသမသြား ႏိုင္ဘူးေပါ႔ေနာ္ ”
“ ေသခ်ာပါတယ္ ၊ တစ္ခုေတာ႔ ရွိတယ္။ တစ္ခါတေလ သရဲက ျမန္လြန္းရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာ မျမင္လိုက္ရလို႔ အံ့ၾသ ေတြေဝ ေနမိရင္ေတာ႔ ေတြေဝ ေနမိမယ္ ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒါဟာ အခ်စ္ဆိုတဲ႔ သရဲ ဆိုတာ ေသခ်ာသိသြားရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို အခ်ိန္ေပျပီး ဂရုတစိုက္ စူးစမ္းမိမွာပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အခ်စ္ကို စိတ္ဝင္စားပါတယ္ဗ်ာ။ မၾကံဳဖူးလို႔ ေၾကာက္တာေလး တစ္ခုပါပဲ ”
“ ေတာ္ေတာ္ကို လည္တယ္ေနာ္ ”
“ ဗ်ာ ၊ ကၽြန္ေတာ္ကလား ??????????? ”
“ ဟုတ္တယ္ေလ ၊ စကားကို လွည့္ပတ္ျပီးေတာ႔ ေျပာေနတယ္။ အခ်စ္ကို သရဲလို ေၾကာက္တယ္ တဲ႔။ ဒါေပမဲ႔လည္း မၾကံဴဖူးလို႔ တဲ႔။ ျပီးေတာ႔ ၾကံဳလာရင္လည္း အခ်ိန္ေပးျပီး စူးစမ္းေလ႔လာမယ္ တဲ႔ . . . . ဟြန္း . . မုန္းစရာၾကီး ”
“ ၾသ . . ဒါက တကယ္ေျပာတာေလ။ အစကတည္းက စိတ္ထဲ ရွိတဲ႔ အတိုင္း ေျပာရမလားလို႔ ေမးတယ္ေလ။ ေျပာ ဆိုေတာ႔မွ ေျပာတာေလ ”
“ အင္းပါ . . ဟုတ္ပါျပီ ”
“ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုသာ ေမးေနတာ ၊ ႏွင္းႏြယ္ က်ေတာ႔ေရာ အခ်စ္ကို ဘယ္လို ခံစားနားလည္လဲ ”
တိတ္ဆိတ္မႈက ရုတ္တရက္ ကိုယ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ သရဲ တစ္ေကာက္ ဂုတ္ကို ခြစီးလိုက္သလို ဖိဖိစီးစီး လႊမ္းျခံဳသြားကာ ျငိမ္သက္သြားေလသည္။ အေတာ္ၾကာသည္ အထိ ဘယ္သူ႔ဘက္ကမွ စကား မစျဖစ္ပါ။ ျပီးမွ. . .
“ ႏွင္းႏြယ္ . . . .၊ ႏွင္းႏြယ္ေလ . . . အခ်စ္ဆိုတာကို ခံစားရတဲ႔ အေၾကာင္းနဲ႔ နားလည္တဲ႔ အေၾကာင္း ေနာက္မွ ေျပာျပမယ္ ျဖစ္မလား ကိုေဇာ္ ”
ဘာရယ္ မဟုတ္ဘဲ ရင္ထဲမွာ မ်က္ခနဲ ျဖစ္သြားေပမဲ႔ အသာအယာပဲ ျပန္ေျပာလိုက္မိသည္။
“ ျဖစ္ပါတယ္ ႏွင္းႏြယ္ ၊ ႏွင္းႏြယ္ အဆင္သင္႔ျဖစ္တဲ႔ အခ်ိန္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ အဆင္ေျပတဲ႔ အခ်ိန္မွ ေျပာပါ ”
“ ေက်းဇူးပါပဲ ကိုေဇာ္ ၊ ဒါဆို အခုေတာ႔ ႏွင္းႏြယ္ ကိုေဇာ္႕ကို ဆက္ေမးဦးမယ္ေနာ္ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔ ”
ေျပာေျပာဆိုဆို ကြန္ပ်ဴတာ Task Bar မွ အခ်ိန္ေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ႔ 11.24 AM ဆိုျပီး ျပေနသည္။ အရင္ကဆိုရင္ ဒီအခ်ိန္ ကိုယ္ အိပ္မက္ထဲကို ေရာက္ေနေလာက္ျပီ။ အခုေတာ႔ ဒိန္းဒလိန္း နတ္လို႔ လူေတြက ဆိုေသာ အခ်စ္ဆိုတဲ႔ အရာက ကိုယ္႔ကို ဝင္ပူးေနတာလား။ ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ကိုယ္ ျပင္းျပင္းရွရွ ျငင္းရပါလိမ္႔မည္။ မဟုတ္ပါ။ အခုက ကိုယ္႔ကို နတ္ ဝင္ပူးေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ အခ်စ္တေစၦ တစ္ေကာင္ ဝင္ျပီး ကိုယ္႔ရဲ႕ ဖုန္းထဲက “ အသံေလး ၾကားရတာနဲ႔တင္ လံုေလာက္ပါတယ္ ” ဆိုတဲ႔ စကားသံေၾကာင္႔ ကိုယ္ “ ဗ်ာ ” ခနဲ လိပ္ျပာ လန္႔သြားျပီး တေစၦစီး ခံလိုက္ရျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။
သို႔ေသာ္ ကိုယ္႔အနားကို ဘယ္ ပေယာဂ ဆရာကိုမွ မလာေစခ်င္ပါ။ ကိုယ္ ဒီလိုပဲ တိမ္းတိမ္းမူးမူး ရူးခ်င္လည္း ရူးပါရေစ။
“ အင္း . . ေနာက္တစ္ခု ေမးၾကည့္ခ်င္တာကေလ . . . ”
“ အင္း . . ”
“ လူေတြက ေျပာတတ္ၾကတယ္ေလ။ “ အခ်စ္ၾကီးရင္ အမ်က္ၾကီးတယ္ ” ဆိုျပီးေတာ႔ အဲဒါ ကိုေဇာ္ အဲဒီစကား အေပၚမွာ ဘယ္လို ထင္လဲ ၊ ဘယ္လို ျမင္လဲ။ ျပီးေတာ႔ ကိုေဇာ္ကေရာ အဲဒီလို အေျခအေနဆိုရင္ ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္မလဲ ”
“ ေမးခြန္းက တိုေပမဲ႔ အေတာ္ကို ေျပာရမွာပဲဗ်။ ဒါေတြကုိ အားလံုး ျခံဳျပီး ကၽြန္ေတာ္ ေျပာၾကည့္မယ္ဗ်ာ။ ႏွင္းႏြယ္ ရဲ႕ စိတ္ အလိုက် အေျဖ ရပါလိမ္႔မယ္ လို႔ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အာမ မခံႏိုင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔ စိတ္ထဲမွာ ခံစား နားလည္ထားသလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမယ္။ အဆင္ေျပမလား ”
“ အိုေက ၊ ႏွင္းႏြယ္ကလည္း ဒါကိုပဲ ၾကားခ်င္တာပါ ”
“ ဟုတ္ျပီ။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ အရင္ဆံုး “ ဓမၼပဒ ” ထဲက စာေလးနည္းနည္း ေရးျပမယ္ဗ်ာ။ ဒီလို . . . .”
ကိုယ္ သူ႕ရဲ႕ ေဘာက္စ္ထဲမွာ ေရးျပီးေတာ႔ ပို႕ေပးလိုက္၏။
မခ်စ္ မမုန္း၊ အေကာင္းဆံုး။
ခ်စ္ေသာ သူတို႔နွင့္လည္း မေပါင္းလင့္ ၊ မုန္းေသာ သူတို႔ႏွင့္လည္း မေပါင္းလင့္။ ခ်စ္ေသာ သူတို႔ကို မျမင္ရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏။ မုန္းေသာ သူတို႔ကို ျမင္ရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ လူကိုျဖစ္ေစ ၊ ပစၥည္းဥစၥာကို ျဖစ္ေစ ခ်စ္ခင္ စြဲလန္းျခင္းကို မျပဳရာ။ ခ်စ္ခင္ စြဲလန္းဖြယ္တို ့နွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းသည္လည္း မေကာင္းသည္သာတည္း။ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း မရွိေသာသူတို ့အား အေႏွာင္အဖြဲ ့တို ့သည္ မရွိၾကကုန္။
(ဓမၼပဒ ၊ ဝိယပဂ္ ၊ တေယာဇန ပဗၺဇိတ ဝတၳဳ )
“ အဲဒီလို ဆိုတယ္ဗ်။ ဒါက က်မ္း သေဘာ ၊ တရား သေဘာေပါ႔ဗ်ာ။ ”
“ ဟုတ္ . . . ”
“ အခုကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ စိတ္ထဲက အတိုင္း ေျပာမယ္ဗ်ာ။ တခ်ိဳ႕က ေျပာၾကပါတယ္။ အခ်စ္ဆံုးေလး ဆိုရင္ အမုန္းဆံုးေလးပဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အခ်စ္ဆံုးၾကီး ဆိုရင္ အမုန္းဆံုးၾကီး ျဖစ္တတ္တယ္ တဲ႔။ သူတို႔ ဆိုလိုခ်င္တာက အခ်စ္ေနတုန္းက နစ္နစ္နဲနဲ ခ်စ္ခဲ႔ျပီး ေတြ႔ဆံု ေပါင္းစည္းခြင္႔ မရွိေတာ႔ဘူး ဆိုျပီး လမ္းခြဲၾကရျပီ ဆိုရင္ အခ်စ္ေတြကေန အမုန္းေတြကို ေျပာင္းလဲသြားတတ္တယ္ ဆိုတဲ႔ သေဘာနဲ႔ ေျပာတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ အမုန္းၾကီး မုန္းသြားတတ္ၾကတယ္ လို႔ ဆိုခ်င္တာ။ အဲဒါေၾကာင္႔ အခ်စ္ဆံုးေလး ဆိုရင္ အမုန္းဆံုးေလးပဲ ရွိဦးမယ္။ အခ်စ္ဆံုးၾကီး ဆိုရင္ အမုန္းဆံုးၾကီး ဆိုျပီး ျဖစ္လာမွာေပါ႔ ဆိုျပီး ေျပာတတ္ၾကတာပါ။ ”
“ ဟုတ္တယ္ . . . ဟုတ္တယ္။ ႏွင္းႏြယ္ ေျပာခ်င္တာ အဲဒီ စကားပဲ။ ဒါကို သူငယ္ခ်င္းေတြ ၾကားမွာလည္း ခဏခဏ ၾကားေနရတယ္။ ဒါကို ကိုေဇာ္ကေရာ ဘယ္လို ခံစားရလဲ ”
“ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အဲဒီစကားကို ဘာမွ မခံစားရပါဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သေဘာထားခ်င္း မတိုက္ဆိုင္လို႔ပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ သူ႕ကို လ်စ္လွ်ဴရႈ႕ပစ္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ခံစား နားလည္မိေနတာက တမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။
ဒါကို ေျပာျပရမယ္ ဆိုရင္ ပထမဦးဆံုး အေျခအေနက ဓမၼပဒကို ဦးတည္ျပီး ေျပာရမွာပဲ။ ပထမဦးဆံုး လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဘယ္လို စိတ္မွ မရွိဘဲ ဆံုေတြ႕တယ္ ဆိုရင္ ဒါဟာ ဓမၼပဒ မွာ ေရးထားသလို “ ခ်စ္ျခင္း ၊ မုန္းျခင္း မရွိေသာ အေျခအေန ” လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ဆိုခ်င္တယ္ဗ်ာ ”
“ အင္း . . . . ”
“ ဒီလို အေျခအေနေလးကို ကၽြန္ေတာ္က မ်က္လံုးထဲ ျမင္သာေအာင္ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ “ ခ်ိန္ခြင္ ” တစ္ခုကို ဥပမာေပးရမွာပဲ။ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း မရွိေသာ အေျခအေနဟာ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာေလး ညီေနတဲ႔ မွ်ေျခ အေနအထားေပါ႔။ ဒါကို အခ်စ္ဘက္ကို ၅၀ ၊ အမုန္းဘက္ကို ၅၀ လို႔ ထားလိုက္မယ္ဗ်ာ။ ဒီမွာ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး မွ်ေျခကေန အမုန္းေတြ ေလ်ာ႔ျပီး အခ်စ္ေတြ တိုးလာတယ္ ဆိုပါစို႔။
ဒါေၾကာင္႔ မုန္းျခင္းဘက္ကေန ခ်စ္ျခင္းဆိုတဲ႔ အရာဘက္ကို ၁ သာျပီး ထည့္လိုက္တယ္ ဆိုပါစို႔။ ၁ ဆိုေပမဲ႔ ခ်စ္ျခင္းဘက္မွာ ၅၁ ျဖစ္သြားျပီး ၊ မုန္းျခင္းဘက္မွာ ၄၉ ပဲ က်န္ေတာ႔မယ္။ လြယ္လြယ္ သေဘာေျပာရရင္ ခ်စ္ျခင္းက တိုးလာျပီး မုန္းျခင္းက ေလ်ာ႔သြားတာေပါ႔ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ႔ မွ်ေျခ ဆိုျပီး ျဖစ္ေနတဲ႔ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာမွာ က်ေတာ႔ ခ်စ္ျခင္းဘက္က ပိုျပီးေတာ႔ ေစာင္းလာတာေပါ႔ဗ်ာ။
ဒါေၾကာင္႔ လူတစ္ေယာက္ကို ပိုပိုျပီး ခ်စ္လာေလေလ ၊ ခ်စ္ျခင္းဘက္မွာ ပိုလာတိုင္း မုန္းျခင္းဘက္မွာ ေလ်ာ႔သြားျပီး ခ်ိန္ခြင္လွ်ာေလးကလည္း ေစာက္ထုိး ျဖစ္သထက္ ျဖစ္လာမယ္။ ဒီလိုပဲ ခ်စ္ျခင္းမွာ ပိုလာတိုင္း အမုန္းဘက္မွာ ေလ်ာ႔သြားျပီး ေနာက္ဆံုးမွာ အခ်စ္ဘက္မွာ အေလးသာလြန္းျပီး အမုန္းဘက္မွာ နည္းလြန္းသြားမယ္။ ဒီအေျခအေနမွာ ဆိုရင္ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာေလးဟာ အခ်စ္ဘက္မွာ ေဇာက္ထိုးၾကီး ျဖစ္ေနမွာေပါ႔ဗ်ာ။ ”
“ အင္း . . ”
“ ဒီေတာ႔ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ ခ်စ္တဲံ႔ လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္တဲ႔ ရာခိုင္ႏႈန္း တိုးလာတာနဲ႔ အမွ် ၊ မုန္းတဲ႔ ရာခိုင္ႏႈန္းကလည္း ေလ်ာ႔က်သြားတာပဲဗ်ာ။ အခ်စ္ေတြ တိုးတိုးလာရင္း ၊ အမုန္းဆိုတာေတြက ေလ်ာ႔နည္းရင္း ေနာက္ဆံုးမွာ အမုန္းေတြက နည္းလြန္းျပီး အေငြ႔ပ်ံ ေပ်ာက္သြားသလို ျဖစ္သြားေတာ႔မွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ၾကီး ခ်စ္သမွ် ၊ သူ႕အေပၚမွာ ဘယ္ေတာ႔မွ အမုန္းဆိုတာ ရွိေတာ႔မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်စ္ၾကီးလို႔ အမုန္းၾကီးတယ္ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ သီအုိရီ နဲ႔ ဆိုရင္ လံုးဝကို လက္မခံႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္႕မွာေတာ႔ အခ်စ္က မ်ားလာေလေလ ၊ အမုန္းက နည္းသြားေလေလပဲ။ ေနာက္ဆံုးမွာ အခ်စ္ဆံုးၾကီး ျဖစ္သြားတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အမုန္းဆိုတာ မရွိေတာ႔ပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ အမုန္းဆံုးၾကီး ဆိုတာ ဘယ္ေတာ႔မွ ျဖစ္မလာႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။ ဒါ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ကၽြန္ေတာ္ မညွိဘူးေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈ တစ္ခုတည္းပါပဲ။ ဒါ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ သီအိုရီလို႔ ဆိုခ်င္လည္း ရပါတယ္။ ”
“ အင္း . . . ကိုေဇာ္ ေျပာျပေတာ႔လည္း သေဘာေပါက္မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ႏွင္းႏြယ္ကေတာ႔ ကိုေဇာ္႔လို သေဘာထားႏုိင္ပါ႕မလား ဆိုတာ တကယ္ကို မေသခ်ာပါဘူး။ ”
“ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း ျဖစ္သင္႔ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ သီအိုရီ ဆိုတာ ႏွင္းႏြယ္ သီအိုရီမွ မဟုတ္တာေလ။ ႏွင္းႏြယ္ လိုက္နာ က်င္႔သံုးရ ခက္မွာေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္။ ”
“ နားလည္မႈ ေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုေဇာ္။ ႏွင္းႏြယ္လည္း ကိုေဇာ္ေျပာျပတဲ႔ သီအိုရီ အတိုင္း ခ်စ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ႔မယ္။ အခုေတာ႔ . . . . ”
“ အခုေတာ႔ ဘာျဖစ္လဲ ႏွင္းႏြယ္ ”
“ အခုေတာ႔ ကိုေဇာ္ အိပ္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ကို ေနာက္က်ေနျပီ ႏွင္းႏြယ္ သိတယ္။ အလုပ္ကလည္း ညဆိုင္းဆိုေတာ႔ နားပါေတာ႔။ မနားခင္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ႏွင္းႏြယ္ကို သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ေလာက္ ဆိုျပပါလား ”
“ ဟာဗ်ာ . . . . ”
“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ . . ”
“ ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွ မဆိုဖူးတာ . . ”
“ ဟင္. . .သီခ်င္း တစ္ခါမွ မဆိုဖူးဘူးလား ”
“ အဲဒီလိုေတာ႔ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီလို တျခား လူတစ္ေယာက္ကို သီခ်င္း မဆိုျပဖူးတာကို ေျပာတာပါ ”
“ ဒါဆိုလည္း ကိုေဇာ္ရယ္။ ဒါ ဘဝမွာ ပထမဦးဆံုး ဆိုတဲ႔ အေနနဲ႔ ႏွင္းႏြယ္ကို ဆိုျပပါလား ”
“ အင္း . . . . ဘယ္လို ေျပာရမွန္းကို မသိဘူး”
“ ျမန္မာလိုပဲ ေျပာျပီး ၊ ျမန္မာလိုပဲ ဆိုျပလိုက္ပါ ကိုေဇာ္ရယ္ ”
“ ဟာဗ်ာ . . . . ”
“ ဆိုပါရွင္ ၊ ပရိသတ္က ေတာင္းဆိုေနတာကို ၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကိုေဇာ္ အစေလး စဆို ႏွင္းႏြယ္လည္း ရတယ္ ဆိုရင္ အဲဒီသီခ်င္းကို အတူတူ လိုက္ဆိုေပးမယ္။ ဟုတ္ျပီလား ”
“ အင္း . . ဒါေပမဲ႔ တစ္ခါမွ မဆိုဖူးေတာ႔ အေတာ္ကို ခက္တဲ႔ အလုပ္ပဲဗ်ာ ”
“ ကိုေဇာ္ကလည္း ကိုေဇာ္ ေရးထားတဲ႔ ေမာင္ရိုး ေရခ်ိဳးသလိုေပါ႔ ၊ ပထမ တစ္ခါပဲ ခက္မွာပါ ကိုေဇာ္ရယ္ ”
“ ဟားဟားဟား. . .. ထိျပီ။ ငါေတာ႔ ထိျပီ။ မွတ္ပလား ကိုယ္ေရးတဲ႔ စာနဲ႔ ကိုယ္႔ဖာသာ ထိတာပဲ ”
“ ကဲပါ ေစ်းကိုင္ေနတယ္ ဆိုပါ ”
“ အင္း . . . ဒါဆိုလည္း စဆိုမယ္ဗ်ာ။ အတူတူ လိုက္ဆိုေပး . . ”
“ အိုေက ဆိုမွာေပါ႔ ”
“ ဒီသီခ်င္းက ကၽြန္ေတာ္႔ အၾကိဳက္ဆံုး သီခ်င္း။ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ကမၻာေျမရဲ႕ တစ္ေနရာက မျမင္ဖူးေသးတဲ႔ ခ်စ္သူကို ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ”
“ ဟုတ္ပါျပီ ဆိုေတာ႔ေလ ”
“ အင္း . . . . ”
.
.
.
အဲဒီလိုနဲ႔ အိပ္ယာမဝင္ခင္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးတဲ႔ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ အတူတူ သီဆို ျဖစ္ခဲ႔သည္။ အဲဒီေန႔က ကမၻာေပၚမွာ အရာရာဟာ သာမာန္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္႔ ရင္ထဲမွာေတာ႔ သရဲတစ္ေကာင္ တိတိက်က် ဝင္အစီးခံရတဲ႔ ေန႔ေပါ႔။ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လံုးကို အစေလးပဲ ကုိယ္က စဆိုရျပီး သူက ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ အတူတူ လိုက္သီဆို၏။ သီခ်င္းဆိုလို႔ ဆံုးသြားေတာ႔. . . .
“ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုေဇာ္ ၊ ဒီေန႔ဟာ တကယ္ကို အမွတ္တရ ေန႕ေလးပါပဲ ၊ တကယ္ ေျပာတာပါ ”
“ ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္႔ အတြက္လည္း တကယ္ကို အမွတ္တရ ေန႔ေလးပါပဲ ”
“ ကိုေဇာ္ နားရင္ နားေတာ႔ေလ ”
“ ဟုတ္ကဲ႕ နားေတာ႔မွာပါ ၊ ႏွင္းႏြယ္လည္း ဒီေန႔ အလုပ္ပိတ္တယ္ ဆိုေပမဲ႔ လုပ္စရာ ရွိတာေတြ လုပ္ပါ ၊ နားေပါ႔ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔ ၊ နားမွာပါ။ ဒါေပမဲ႔ ကိုေဇာ္႔ကို တစ္ခုေတာ႔ ေျပာစရာ ရွိေသးတယ္ ”
“ ဟုတ္ ၊ ဘာမ်ားလဲ ”
“ ေၾသာ္. . . တျခားေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုေဇာ္က ႏွင္းႏြယ္ကို Love Creative ဆိုက္ေလးကို ဖိတ္ေခၚတယ္ေနာ္။ ”
“ ဟုတ္တယ္ေလ ”
“ ႏွင္းႏြယ္ ဝင္ထားတာကိုေရာ သိလား ”
“ ဟုတ္လား ၊ ကၽြန္ေတာ္ သတိမထားမိဘူး ”
“ ဟုတ္မွာပါ။ ကိုေဇာ္က ဆိုက္ထဲကို မဟုတ္တာေတြ တင္မွာ စုိးလို႔ လွည့္ပတ္ၾကည့္ရႈ႕ေနရတာကိုး ”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ”
“ ႏွင္းႏြယ္ကေတာ႔ ဝင္ထားယံုတင္ မကဘူး ၊ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ပါ ၊ ကဗ်ာေလး သံုးပုဒ္ပါ တင္ထားပါေသးတယ္ ”
“ ဗ်ာ ၊ ဟုတ္လား ”
ကိုယ္႔နား ကိုယ္ မယံုႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားမိသည္။ သူက ကဗ်ာေရးထားတယ္တဲ႔။
“ ဟုတ္တယ္ ကိုေဇာ္ ၊ ကိုေဇာ္႔အတြက္လည္း အမွတ္တရေပါ႔ေလ”
“ ဒါဆို ဘာနာမည္နဲ႔ ဝင္ထားတာလဲ ၊ ကေလာင္နာမည္က ဘာလဲ ”
“ ဒါကေတာ႔ မေျပာဘူး ကိုေဇာ္ ၊ ကိုေဇာ္႔ ဖာသာ သိခ်င္ရင္ ရွာေပါ႔ ”
“ ဟာဗ်ာ ”
“ ႏွင္းႏြယ္ကေတာ႔ အမွတ္တရ ကဗ်ာေလး ေရးထားတာ ၃ ပုဒ္ေတာင္မွ ရွိသြားျပီ ”
“ ေဟာဗ်ာ ၊ ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး။ ေတာ္ေတာ္ ညံ့တာပဲ ”
“ ညံ့တယ္ ရယ္ေတာ႔ မဟုတ္ဘူးေပါ႔ ကိုေဇာ္ရယ္။ ႏွင္းႏြယ္ကေတာ႔ နာမည္ရင္းနဲ႔ မေရးေတာ႔ ကိုေဇာ္ ဖတ္မိရင္ေတာင္မွ သတိမထားမိတာ ျဖစ္မွာပါ။ ”
“ ဟုတ္မွာပါ၊ ကေလာင္ နာမည္ေျပာျပပါလား ႏွင္းႏြယ္ ”
“ မေျပာဘူး ကိုေဇာ္ ၊ ကိုေဇာ္ သိခ်င္ရင္ ကိုေဇာ္ ဖာသာ အိပ္ယာႏိုးမွ ရွာေပါ႔။ အခုေတာ႔ ႏွင္းႏြယ္ ေလွ်ာက္ေမးတာနဲ႔ အေတာ္ကို ေမာျပီး ပင္ပန္းေနေလာက္ျပီး အိပ္လိုက္ပါေတာ႔ ”
“ ေၾသာ္. . . ဟုတ္ ”
“ အိပ္ယာႏိုးေတာ႔မွ ရွာေပါ႔ ကိုေဇာ္ရယ္ ၊ ကေလာင္နာမည္ကေတာ႔ ကိုေဇာ္႔ဖာသာ မသိဘူး ဆိုရင္ ႏွင္းႏြယ္ ဘယ္ေတာ႔မွ မေျပာပါဘူး။ ကိုယ္႔ဖာသာ ရွာေတြ႕ပါေစလို႔ပဲ ဆုေတာင္းေပးသြားပါတယ္။ Have a good sleep ပါရွင္ ”
“ ဟုတ္. . ၊ ေက်းဇူး . . ”
“ - - - - - ”
ႏွင္းႏြယ္ဘက္မွာ ဖုန္းလည္း ခ်ျပီး တစ္ခါတည္း လိုင္းမွ ဆင္းသြား၏။ ကၽြန္ေတာ္ LC မွ မန္ဘာ စာရင္းမ်ားဆီကို သြားကာ သူ႕ရဲ႕ေမးလ္နဲ႔ ရွာသည္။ မေတြ႕။ ေနာက္ျပီး သူ႔ရဲ႕ နာမည္နဲ႔ ရွာသည္။ မေတြ႕။ တစ္ေယာက္ခ်င္း လိုက္ရွာေတာ႔လည္း လက္ရွိ သူတင္ထားေသာ Gtalk Logo လိုမ်ိဳး မေတြ႕။ ရွာရင္း ေဖြရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္ အေတာ္ကုန္သြားကာ လက္ေလ်ာ႔ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားမိသည္။
“ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုေဇာ္ ၊ ဒီေန႔ဟာ တကယ္ကို အမွတ္တရ ေန႕ေလးပါပဲ ၊ တကယ္ ေျပာတာပါ ”
“ ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္႔ အတြက္လည္း တကယ္ကို အမွတ္တရ ေန႔ေလးပါပဲ ”
“ ကိုေဇာ္ နားရင္ နားေတာ႔ေလ ”
“ ဟုတ္ကဲ႕ နားေတာ႔မွာပါ ၊ ႏွင္းႏြယ္လည္း ဒီေန႔ အလုပ္ပိတ္တယ္ ဆိုေပမဲ႔ လုပ္စရာ ရွိတာေတြ လုပ္ပါ ၊ နားေပါ႔ ”
“ ဟုတ္ကဲ႔ ၊ နားမွာပါ။ ဒါေပမဲ႔ ကိုေဇာ္႔ကို တစ္ခုေတာ႔ ေျပာစရာ ရွိေသးတယ္ ”
“ ဟုတ္ ၊ ဘာမ်ားလဲ ”
“ ေၾသာ္. . . တျခားေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုေဇာ္က ႏွင္းႏြယ္ကို Love Creative ဆိုက္ေလးကို ဖိတ္ေခၚတယ္ေနာ္။ ”
“ ဟုတ္တယ္ေလ ”
“ ႏွင္းႏြယ္ ဝင္ထားတာကိုေရာ သိလား ”
“ ဟုတ္လား ၊ ကၽြန္ေတာ္ သတိမထားမိဘူး ”
“ ဟုတ္မွာပါ။ ကိုေဇာ္က ဆိုက္ထဲကို မဟုတ္တာေတြ တင္မွာ စုိးလို႔ လွည့္ပတ္ၾကည့္ရႈ႕ေနရတာကိုး ”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ”
“ ႏွင္းႏြယ္ကေတာ႔ ဝင္ထားယံုတင္ မကဘူး ၊ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ပါ ၊ ကဗ်ာေလး သံုးပုဒ္ပါ တင္ထားပါေသးတယ္ ”
“ ဗ်ာ ၊ ဟုတ္လား ”
ကိုယ္႔နား ကိုယ္ မယံုႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားမိသည္။ သူက ကဗ်ာေရးထားတယ္တဲ႔။
“ ဟုတ္တယ္ ကိုေဇာ္ ၊ ကိုေဇာ္႔အတြက္လည္း အမွတ္တရေပါ႔ေလ”
“ ဒါဆို ဘာနာမည္နဲ႔ ဝင္ထားတာလဲ ၊ ကေလာင္နာမည္က ဘာလဲ ”
“ ဒါကေတာ႔ မေျပာဘူး ကိုေဇာ္ ၊ ကိုေဇာ္႔ ဖာသာ သိခ်င္ရင္ ရွာေပါ႔ ”
“ ဟာဗ်ာ ”
“ ႏွင္းႏြယ္ကေတာ႔ အမွတ္တရ ကဗ်ာေလး ေရးထားတာ ၃ ပုဒ္ေတာင္မွ ရွိသြားျပီ ”
“ ေဟာဗ်ာ ၊ ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး။ ေတာ္ေတာ္ ညံ့တာပဲ ”
“ ညံ့တယ္ ရယ္ေတာ႔ မဟုတ္ဘူးေပါ႔ ကိုေဇာ္ရယ္။ ႏွင္းႏြယ္ကေတာ႔ နာမည္ရင္းနဲ႔ မေရးေတာ႔ ကိုေဇာ္ ဖတ္မိရင္ေတာင္မွ သတိမထားမိတာ ျဖစ္မွာပါ။ ”
“ ဟုတ္မွာပါ၊ ကေလာင္ နာမည္ေျပာျပပါလား ႏွင္းႏြယ္ ”
“ မေျပာဘူး ကိုေဇာ္ ၊ ကိုေဇာ္ သိခ်င္ရင္ ကိုေဇာ္ ဖာသာ အိပ္ယာႏိုးမွ ရွာေပါ႔။ အခုေတာ႔ ႏွင္းႏြယ္ ေလွ်ာက္ေမးတာနဲ႔ အေတာ္ကို ေမာျပီး ပင္ပန္းေနေလာက္ျပီး အိပ္လိုက္ပါေတာ႔ ”
“ ေၾသာ္. . . ဟုတ္ ”
“ အိပ္ယာႏိုးေတာ႔မွ ရွာေပါ႔ ကိုေဇာ္ရယ္ ၊ ကေလာင္နာမည္ကေတာ႔ ကိုေဇာ္႔ဖာသာ မသိဘူး ဆိုရင္ ႏွင္းႏြယ္ ဘယ္ေတာ႔မွ မေျပာပါဘူး။ ကိုယ္႔ဖာသာ ရွာေတြ႕ပါေစလို႔ပဲ ဆုေတာင္းေပးသြားပါတယ္။ Have a good sleep ပါရွင္ ”
“ ဟုတ္. . ၊ ေက်းဇူး . . ”
“ - - - - - ”
ႏွင္းႏြယ္ဘက္မွာ ဖုန္းလည္း ခ်ျပီး တစ္ခါတည္း လိုင္းမွ ဆင္းသြား၏။ ကၽြန္ေတာ္ LC မွ မန္ဘာ စာရင္းမ်ားဆီကို သြားကာ သူ႕ရဲ႕ေမးလ္နဲ႔ ရွာသည္။ မေတြ႕။ ေနာက္ျပီး သူ႔ရဲ႕ နာမည္နဲ႔ ရွာသည္။ မေတြ႕။ တစ္ေယာက္ခ်င္း လိုက္ရွာေတာ႔လည္း လက္ရွိ သူတင္ထားေသာ Gtalk Logo လိုမ်ိဳး မေတြ႕။ ရွာရင္း ေဖြရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္ အေတာ္ကုန္သြားကာ လက္ေလ်ာ႔ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားမိသည္။
ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါမည္။
ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္ 
11 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
၀ုိင္း၀ုိင္းရဲ႕ ေတြ႕ဆံုခြင့္ သီခ်င္းပဲ...သူကဆုိျပခုိင္းတာနဲ႕
မျမင္ဘူးပဲ ဆုိျပတယ္ဆုိေတာ့ အင္း...ကုိေဇာ္
အသံေလးၾကားတာနဲ႕တင္ ခုိက္သြားတယ္ထင္ရဲ႕
သီခ်င္းထဲကအတုိင္း ေတြ႕ဆံုခြင့္ရပါေစလုိ႕ ..
ၿပီးေတာ့ အပုိင္း(၄)ကုိေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္........
ဝိုင္ဝိုင္းသီခ်င္းဆိုျပလိုက္တာလား ....
ေႃကြသြားမယ္ထင္တယ္ေနာ္ ..
စာလံုး အလံုးတိုင္းကို မ်က္ေတာင္မခတ္ ဖတ္မိေနပါတယ္ဗ်ာ။ ရင္ထဲမွာလည္း တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ ခံစားသြားရပါတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္ပါ..
မခ်စ္ရင္မေနႏုိင္တဲ့သူေတြနဲ႔ မမုန္းရင္မေနႏုိင္တဲ့သူေတြနဲ႔ ၾကားမွာ၊
မခ်စ္မမုန္းဆုိေတာ့၊
ဝုိင္းဝုိင္း သီခ်င္းဆုိၿပီး၊ ေက်ာ္ဟိန္းသီခ်င္းဆုိဘုိ႔ပဲလုိေတာ့တယ္၊
ကုိယ္တကယ္ မခံစားႏုိင္ဘူးအခ်စ္ရယ္၊
စိတ္ဝင္စားစရာေလး ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနပါတယ္
ခင္တဲ႔
ေရႊစင္ဦး
တကယ့္ကိုအျပင္မွာလည္းဆံုဆည္းေစခ်င္ပါတယ္..။
သီခ်င္းထဲကအတိုင္းပါပဲ..ေနာ္။
ခင္မင္စြာ
သဒၶါ
အခ်စ္ဆုံးျဖစ္သြားလုိ႔ အမုန္းမရွိေတာ့တာ တကယ္လား
အပုိင္းေလးကုိေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္ပါ....
၃ ပိုင္းလုံးကို လာဖတ္ျဖစ္ပါတယ္ မအားလို့ ဒီအတုိင္း ျပန္သြားတာေလ ဒီလိုဆိုေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ သရဲနဲ့တူတယ္ေပါ့ အင္းေငြလမင္းတုိ့ေတာ့ သရဲဘယ္ခ်ိန္ေျခာက္ခံ၇မလဲ မသိဘူး ဒါနဲ့ ျကာပြင့္ေသးေသးလုပ္မဲ့လုိ့ေျပာထားဖူးတယ္ေနာ္ အခ်စ္နဲ့ေတြ႔ျပီ ဆိုေတာ့ စိတ္ကူးေျပာင္းသြားျပီလား :)
ေဟ ့လူ..
ေဝ ့မေနနဲ ့ အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္ခဲ ့ရင္ ေၾကညာရဲရမယ္၊
ရင္ဆိုင္ရဲရမယ္။ ေဝ ့မေနနဲ ့ ..၊
ဒါေပမဲ ့ ခ်စ္တာကို ရုတ္တရက္ ဘရိတ္ အုပ္လိုက္လို ့
ရေပမဲ ့ သံေယာဇဥ္ကိုေတာ ့ ဘရိတ္အုပ္လို ့မရတာ
ေသခ်ာတယ္၊
ကိုယ္ ့ရင္ဘတ္ကေလးကို ဖိစမ္းၿပီး ၿပန္ေမးၾကည္ ့စမ္း...၊
ကိုယ့္ကိုယ္ကို..။
ဝိတ္ ဝိတ္ ကိုေဇာ္ တခ်က္ေလာက္
ေကာင္မေလးက ကုိေဇာ္႕ကုိျမင္ဖူးလား ကုိေဇာ္ကေရာ ေကာင္မေလးကုိ ျမင္ဖူးလား တမ်ိဳးမထင္နဲ႕ေနာ္ ေမးၾကည္႕တာ ကိုယ္နဲ႕ မျမင္ဖူးမသိဖူးပဲနဲ႕ ဒီလိုပဲ ေျပာသလား သမီးေတာ႕ လုိက္မမီေတာ႕ဘူးလားလုိ႕ သမီး ရဲတင္းတယ္လုိ႕ ကုိယ္႕ကုိယ္ ထင္ထားတဲ႕ လူေတာင္ ေယာက္်ားေလး တေယာက္ကုိ အဲဒီေလာက္ အထာ မေပးပါဘူး (ဒါေၾကာင္႕လဲ တကုိယ္တည္း ဝက္ျဖစ္ေနတာေနမွာေပါ႕)
မသိဘူး မသိေတာ႕ဘူး တာ႕တာ
ဟိတ္... ဝက္ကေလး။
ဝတၳဳေနာ္. . . ဝတၳဳ. . .။
ဒါကို မေမ႕နဲ႔။ ျပီးေတာ႔ ဇာတ္လမ္းက မျပီးေသးဘူးေလ။
Post a Comment