အလြန္ကို ၾကာလွျပီ ျဖစ္ေသာ ပို႔စ္အေဟာင္းတစ္ခုပါ။ အဲဒီတုန္းက မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔ ေဆြးေႏြးျဖစ္ရင္း တင္မိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလည္း မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ကူညီမႈ ( အလွဴ ) နဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး စိတ္ထဲမွာ ခံစားေနရတာ ေတြ႕လို႔ ျပန္တင္ေပးလိုက္တာပါ။ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ရည္ရြယ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကို ခ်ျပထားတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဆိုတယ္. . . .
“ ကိုယ္က စိတ္သန္႔သန္႔နဲ႔ ကူညီလိုက္တာပဲ ျပီးျပီေပါ႔။ ”
တဲ႔။ ဒီလို တကယ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါ႔မလား။ ကိုယ္က စိတ္သန္႔သန္႕နဲ႔ ကူညီေသာ္လည္း ကူညီရာ မေရာက္ေသာ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ ရွိေနပါတယ္။
၁) တခ်ိဳ႕ကူညီမႈက ကိုယ္႕အေပၚ ဝန္ထုပ္ ၊ ဝန္ပိုး အျဖစ္ သက္ေရာက္လာႏိုင္ပါတယ္။
၂) တခ်ိဳ႕ ကူညီမႈက သူ႕ကို ကူညီရာ မေရာက္ပဲ ပိုျပီး ႏွစ္ရာ ေရာက္သြားတတ္တယ္။
၃) တခ်ိဳ႕ ကူညီမႈက သူ႕ကို ႏွစ္ရံုတင္မကဘူး သူ႕ကို ဘဝပါ ပ်က္သြားေစႏိုင္တယ္။
၁။ ပံုျပင္ေလး တစ္ပုဒ္က ဒီလို ေဖာ္ညႊန္းတယ္။
တစ္ခါက . . .
ႏြားနဲ႔ ျမင္း ဟာ စားက်က္တဲ တစ္ခုထဲမွာ အတူတူေနၾကရတယ္။ တစ္ေန႕ေတာ႔ ႏြားက လယ္ယာ လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ျပီး ျပန္လာေတာ႔ ေညာင္းညာ ကိုက္ခဲလာတာေပါ႔။ ဒီေတာ႔ သူနဲ႔ အတူတူေနတဲ႔ ျမင္းကို ေျပာတယ္။
“ မင္းမွာေတာ႔ တစ္ေန႕တစ္ေန႕ ဘာမွ မလုပ္ရဘူးေနာ္။ သခင္က သြားစရာ ရွိမွ ျခံဳလႊာလွလွေလးတင္ျပီး စီးသြားရံုပဲ။ ျပီးရင္ေတာ႔ တစ္ေန႕ကုန္ ျမက္ႏုေလးေတြ စားခ်င္တိုင္း စားေပေတာ႔ပဲ။
ငါ႔မွာေတာ႔ တစ္ေနကုန္ ထြန္ယက္ စိုက္ပ်ိဳးလိုက္ရတာ စားရေတာ႔လည္း ေကာက္ရိုးနဲ႔ ျမက္ၾကမ္းပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလမွ ပဲဖတ္ေလး စားရတာ။ နည္းနည္းေလာက္ သက္သာေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ ကူညီပါဦး သူငယ္ခ်င္း ။ ”
ဒီေတာ႔ ျမင္းကလည္း ေဒါသထြက္တဲ႔ အခ်ိန္သာ ခြာနဲ႔ ေပါက္တတ္ေပမဲ႔ သာမာန္အခ်ိန္ကေတာ႔ သေဘာေကာင္းေလေတာ႔ သူကလည္း ဝိုင္းျပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေပးတယ္။
“ ေအးကြာ. . မင္း အျဖစ္က ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ။ က်ဳပ္ ဝိုင္းစဥ္းစား ကူညီေပးပါ႔မယ္။ ”
လို႔ သူကဆိုတယ္။ ဒါနဲ႔ တစ္ေန႕ သူအၾကံရေတာ႔. . .
“ ဒီလို လုပ္ဗ်. . . ေနာက္ေန႕ မနက္မိုးလင္းလို႔ လယ္စာရင္းငွားက လယ္ထြန္ဖို႔ ခင္ဗ်ားကို လာေခၚတဲ႔ အခါမွာေျမေပၚမွာ လွဲအိပ္ျပီး ေအာ္ေနဗ်ာ။ ဒါဆို ခင္ဗ်ား ေနမေကာင္းဘူး ထင္ျပီး ခင္ဗ်ားကို သူတို႔ ခိုင္းေတာ႔မွာ မဟုတ္ဘူး။ ”
ဒါနဲ႔ ျမင္းရဲ႕ အၾကံေပးခ်က္ အတိုင္းပဲ ေနာက္ေန႕ သူရင္းငွားလာေတာ႔ ႏြားက ေျမေပၚမွာ အိပ္ျပီး လူးလွိမ္႔ျပီး ေအာ္ေနတယ္။ ဒီေတာ႔ သူရင္းငွားကလည္း ႏြားေနမေကာင္းဘူး ထင္ျပီး လယ္ပိုင္ရွင္ကို သြားေျပာတယ္။ လယ္ပိုင္ရွင္က . . .
“ ႏြားေနမေကာင္းတာေတာ႔ အေၾကာင္း မဟုတ္ဘူး။ လယ္က ရပ္ထားလို႔ မရဘူးကြ။ ႏြားေနမေကာင္းရင္ ျမင္းကို တပ္ျပီး ထြန္ကြာ။ ”
လို႔ ဆံုးျဖတ္ေပးလိုက္တယ္။ ဒီေတာ႔ ျမင္းခမ်ာ သူမ်ားကို ကူညီခ်င္တဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔ ႏြားလုပ္ရမဲ႔ အလုပ္ သူ ဝင္လုပ္ရသလို ျဖစ္သြားေတာ႔တာပါပဲ။ ဒါနဲ႔ ညေနေစာင္းလို႔ အလုပ္လည္း သိမ္းေရာ ျမင္းခမ်ာမွာ တစ္ေနကုန္ လယ္ထြန္ ထားရလို႔ တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ေညာင္းညာ ကိုက္ခဲေနတယ္။ ကုတ္ပိုးကလည္း ထြန္တံ ထမ္းထားရလို႔ ျပဲေနျပီ။ ေဒါသကလည္း အေတာ္ထြက္ေနျပီေပါ႔။
ဒါနဲ႔ သူလည္း တဲထဲ ေရာက္လာေရာ ျမင္းကို ႏြားက ေျပာတယ္. . .
“ မိတ္ေဆြ ျမင္းရယ္ ၊ ခင္ဗ်ား အၾကံေပးတဲ႔ အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ လုပ္လိုက္တာ ဒီေန႕တစ္ေန႕လံုး အလုပ္မလုပ္ရပဲ ေအးေဆး သက္သာစြာ ေနရပါတယ္။ ဒီအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ”
လို႔ ေျပာေတာ႔ ျမင္းက . . .
“ ေအး မင္းသက္သာေပမဲ႔ ငါ မသက္သာဘူးကြ။ မင္းကို သနားလို႔ ကူညီလိုက္ေပမဲ႔ မင္းဝန္ထုပ္ကို ငါက ဝင္ထမ္းေနသလို ျဖစ္ေတာ႔တာပဲ။ ေနာက္ေန႕ကစျပီး မင္း အလုပ္မင္းလုပ္ေတာ႔. .။ ေအး. . မလုပ္လို႔လည္း မရေတာ႔ဘူး။ သခင္ ေျပာေနတာ ဒီေန႕ ၾကားလိုက္ရတယ္။
ဒီႏြားက ခဏခဏ ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနတာပဲတဲ႔။ ေနာက္ေန႕ ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနေသးတယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ တစ္ခါတည္း သားသတ္ရံုသာ ပို႔လိုက္ေတာ႔။ ေအးေလ . . မင္းကလည္း အလုပ္လုပ္ခ်င္တဲ႔ ေကာင္မွ မဟုတ္တာ။ ”
တဲ႔။ ဒီလို ခပ္ျပတ္ျပတ္ ေျပာျပီး ျမင္းက အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ႏြားကို စကား မေျပာေတာ႔ဘူးတဲ႔။ ဒါေၾကာင္႔ ကူညီတာကေတာ႔ ဟုတ္ပါတယ္ ကိုယ္က မကူညီတတ္ရင္ သူဝန္ထုပ္ ဝန္ပိုး ကိုယ္က ယူထမ္းသလို ျဖစ္ေနလိမ္႔မယ္ လို႔ ဒီပံုျပင္ေလးက ေျပာပါတယ္။
၂။ ကူညီမႈ အတြက္ အျဖစ္အပ်က္ေလး တစ္ခုက ဒီလို သင္ၾကားတယ္။
တစ္ခါက . . .
လူတစ္ေယာက္ဟာ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ကေန ေက်ာက္ပုစြန္ေတြကို ဝယ္ယူျပီး ျမိဳ႔မွာ ျပန္လည္ ေရာင္းခ်တယ္။ သူ႕မွာ ပိုက္ဆံက မ်ားမ်ား စားစား မရွိေတာ႔ သူ႕မွာ ရွိတဲ႔ ပိုက္ဆံေလးနဲ႔ တတ္ႏိုင္သေလာက္သာ ဝယ္ယူျပီး ျပန္လည္ ေရာင္းခ်ႏိုင္တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ သူက လည္ပတ္ေနတယ္။
တစ္ေန႕ေတာ႔ သူက ဒီလို စဥ္းစားမိတယ္။
“ ငါ႔မွာ ပိုက္ဆံ အရင္းက မ်ားမ်ား မရွိလို႔ ၊ မ်ားမ်ားသာ ရွိခဲ႔ရင္ ငါ ေက်ာက္ပုစြန္ေတြ မ်ားမ်ား ဝယ္ျပီး မ်ားမ်ား ေရာင္းခ်ရင္ အျမတ္မ်ားမ်ား ရမွာပဲ။ ”
လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါနဲ႔ သူ႕အိမ္နားမွာ ရွိေနတဲ႔ ေငြေၾကးေတာင္႔တင္းသူ ထံမွာ အကူအညီေတာင္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ပိုက္ဆံ မ်ားမ်ား နဲ႔ အရင္းမ်ားမ်ား ရင္းခ်င္လို႔ မ်ားမ်ားရင္းရင္ မ်ားမ်ား ျမတ္လာမယ္ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္လည္း အဆင္ေျပသလို အန္တီ ကိုလည္း အျမတ္အေနနဲ႔ အတိုးေပးပါ႔မယ္ေပါ႔။
ဒီစကားၾကားေတာ႔ အရင္းထုတ္ေပးမဲ႔ အန္တီၾကီးက ဝမ္းသာ အားရ သေဘာတူတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေဘးမွာ ရွိေနတဲ႔ သူ႔သားကေတာ႔ သေဘာမတူပဲ. . .
“ မဟုတ္ေသးဘူး ေမေမ။ မ်ားမ်ား ရင္းတိုင္း မ်ားမ်ား ျမတ္မယ္ ဆိုျပီး ေနရာ တကာမွာ မေတြးသင္႔ဘူး။ သူလုပ္မဲ႔ အလုပ္ရဲ႕ ဝယ္လိုအားကို ၾကည္႔ရေသးတယ္။ ဝယ္လိုအားကို မၾကည္႔ပဲ သူ႕က မ်ားမ်ား ရင္းရင္ ကုန္ပစၥည္းေတြ ဆံုးရံႈးတာပဲ ရွိေတာ႔မွာေပါ႔။ ”
သူက ဒီလို ေျပာေပမဲ႔ ေငြရွင္အန္တီ နဲ႔ ေက်ာက္ပုစြန္ ေရာင္းသူေလးဟာ သေဘာမတူၾကဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ ေငြရွင္ အန္တီၾကီး ဆီက ေငြေၾကးေတြ ေခ်းငွားျပီး ေက်ာက္ပုစြန္ေတြ အေျမာက္အမ်ား ဝယ္ယူျပီး ျမိဳ႕မွာ ေရာင္းခ်ပါေလေရာ။ ဒီမွာ အရင္က သူ႔ဆီက ပံုမွန္ ဝယ္ယူသူေတြေလာက္သာ ဝယ္ယူႏိုင္ျပီး က်န္တဲ႔ သူေတြက ေက်ာက္ပုစြန္ရဲ႕ ေစ်းျမင္႔မႈေၾကာင္႔ ဝယ္ယူ မစားသံုးႏိုင္ဘူး။
တစ္ေန႕စာ အားလံုးစုျပီး ေရာင္းခ်ရေငြကို စာရင္းခ်ဳပ္ၾကည္႔ေတာ႔ သာမာန္ထက္ အနည္းငယ္သာ ပိုေရာင္းခ်ရတယ္။ က်န္ေနတဲ႔ ပိုေနေသာ ေက်ာက္ပုစြန္မ်ားကို ေရာင္းခ်ရဖို႔ တျခားဆိုင္ၾကီးေတြမွာ သူ အေၾကြးထားခဲ႔ရတယ္။ လက္ရင္း ရလာတဲ႔ ေငြေလးနဲ႔ထပ္ျပီး ရင္းႏွီးတယ္။ ပံုမွန္ထပ္ အနည္းငယ္သာ ပိုလည္ပတ္ႏိုင္ျပီး ပထမသူ အေၾကြးထားခဲ႔ေသာ ေက်ာက္ပုစြန္မ်ားက မေရာင္းရေသးေသာေၾကာင္႔ ေငြေတြက အိပ္ကုန္တယ္။
အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် သူရဲ႕ ဝယ္လိုအားကလည္း နည္းလာသလို ျဖစ္ျပီး လက္က်န္ အေၾကြးထားထားတဲ႔ ေက်ာက္ပုစြန္ေတြလည္း ေရာင္းခ်ဖို႔ ရွိေသးတယ္။ လက္ရွိသယ္လာတဲ႔ ေက်ာက္ပုစြန္ေတြကလည္း လက္ရွိေရာင္းရမွ သူ႕လက္ရွိ သံုးစြဲဖို႔ ၊ လည္ပတ္ဖို႔က အဆင္ေျပမယ္။
သူ႕မွာ သူမ်ားက သူ႕ကို တိုက္တာ မဟုတ္ပဲ ကိုယ္ရဲ႕ ေရာင္းလိုအားနဲ႔ ကိုယ္႕ဖာသာ ပိတ္မိျပီး လက္ရွိ ေက်ာက္ပုစြန္ေတြလည္း ေရာင္းမရ ၊ အရင္ ေက်ာက္ပုစြန္ေတြလည္း ေရာင္းမထြက္ ဆိုေသာ ဝယ္လိုအားနည္းမႈ နဲ႔ ခံစားရတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာ ဘာပဲ ေျပာေျပာ အရင္းထုတ္ေပးထားတဲ႔ အန္တီၾကီးကလည္း သူ႔ပိုက္ဆံ သူျပန္လိုခ်င္လာတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ အေၾကြးေပးထားတဲ႔ ေက်ာက္ပုစြန္ေတြကလည္း ေရာင္းမထြက္ေသး ၊ လက္ရွိေရာင္းေနရတဲ႔ ေက်ာက္ပုစြန္ေတြကလည္း သူ႕ရဲ႕ ေနထိုင္ စားေသာက္စရိတ္က ရွိေသးတယ္။
ေနာက္ေတာ႔. . . လည္ရင္း ပတ္ရင္းနဲ႔ မလည္ပတ္ေတာ႔ပဲ။ အေၾကြးပိုက္ဆံ ယူထားတဲ႔ အန္တီၾကီး ေငြေတြကို ျပန္မေပးႏိုင္ေတာ႔ပဲ သူ ထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္ သြားခဲ႔ရတယ္။ အန္တီၾကီး အေနနဲ႔က ကူညီတယ္ ဆိုေပမဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ေစတနာပါပါ ကူညီမႈက ကူညီရာ မေရာက္ပဲ တစ္ဖက္သားရဲ႕ အေျခအေန မၾကည္႔တတ္မႈေၾကာင္႔ သူရဲ႕ ပံုမွန္လည္ပတ္မႈေလးပါ ကိုယ္႔ရဲ႕ ကူညီမႈေၾကာင္႔ ပ်က္ဆီးျပီး ကိုယ္လည္း ဆံုးရႈံးသြားခဲ႔တယ္။
၃။ ဒါနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ခါးခါးသီးသီး အေတြ႔အၾကံဳ တစ္ခုက ဒီလို မွတ္တမ္းတင္တယ္။
တစ္ခါက . . .
ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ ရင္ၾကပ္ေရာဂါ ပါလာတဲ႔ လူၾကီး တစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ အျမဲတမ္း ၾကပ္ေနတာ မဟုတ္ေပမဲ႔ သူက ေအးရင္ ၾကပ္တယ္။ ဖုန္ထူ ၊ ရွဴမိရင္ ၾကပ္တယ္။ ရင္ၾကပ္ရင္လည္း ရင္ဘတ္တစ္လံုးက ဖားဖို ဆြဲေနရသလိုပါပဲ။ သူ႕သားသမီးေတြမွာလည္း သူ႕ေလာက္ မဆိုးေပမဲ႔ ရင္ၾကပ္ေရာဂါေတာ႔ အေမြ ရွိၾကတယ္။
တစ္ေန႕ေတာ႔ သူ႕သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔တယ္။ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း သူ အံ့ၾသသြားတယ္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းက က်န္းမာ ဝျဖိဳး အလွတိုးေနတယ္။ အရင္က သူ ဘာမွ မျဖစ္တဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာင္မွ အျမဲတမ္း “ တဂြမ္ဂြမ္ ” နဲ႔ ရင္ၾကပ္ေနတဲ႔ သူ။ အခုေတာ႔ က်န္းမာ ပကတိ ခ်မ္းသာစြာ ရွိေနတယ္။
ဒါကို သူကလည္း ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း သိလိုက္တယ္။ အားနာစရာ မလိုတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆိုေတာ႔ သူကလည္း ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္း ေမးတယ္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက လက္ထဲက ကြမ္းဗူးၾကီးကို သူ႕ဆီကို ထိုးထည္႔တယ္။ ေနာက္မွ. . .
“ ငါ ေျပာရင္ မင္း ယံုပါ႔မလား။ ဗမာေဆး နည္းနည္းေလးကို ငံုထားျပီး ထြက္လာတဲ႔ အရည္ေလးကို မျမိဳခ်နဲ႔ ေထြးထုတ္ ၊ အဲဒီကမွ အလိုလို ျမိဳခ်မိတဲ႔ အရည္နည္းနည္းေလးက ပန္းနာရင္ၾကပ္ကို ေပ်ာက္ေစတယ္လို႔ သမားေတာ္ တစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။
ဒါနဲ႔ ငါလည္း ငံုၾကည္႔တာ ငံုရခက္တယ္ကြာ။ ဒါေၾကာင္႔ ကြမ္းကို ဗမာေဆးနဲ႔ စားလိုက္တာ .. ၊ အဲဒီကတည္းက ငါ႔ရဲ႕ ပန္းနာရင္ၾကပ္က ေပ်ာက္ေတာ႔တာပဲေဟ႔။ ”
မယံုရင္ မရဲဘူး ဆိုသလိုပဲ သူလည္း မယံုမရဲ နဲ႔ စမ္းစားၾကည္႔တယ္။ သူ႕ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ေျမြေတြ တြန္သလို ျဖစ္ေနတတ္တဲ႔ ရင္ၾကပ္ေစတဲ႔ ခၽြဲသလိပ္ေတြက ကြမ္းယာနဲ႔ ဗမာေဆးေၾကာင္႔ အလိုလိုေပ်ာ္က်ျပီး သူ သက္သာလာခဲ႔တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ကြမ္းကို သူ အျမဲတမ္း စားျဖစ္သြားသလို သူ႕ရင္ၾကပ္ကလည္း ေပ်ာက္သြားခဲ႔တယ္။
ေရာဂါဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ ခံစားရဖူးတဲ႔ သူမွ သိတာ ၊ အခုလို ကိုယ္တိုင္ ခံစားဖူးျပီး ေပ်ာက္ကင္းဖူးေတာ႔ ကိုယ္႕လိုပဲ ခံစားေနရသူေတြကို ခံစားနားလည္ေပးႏိုင္တယ္။ ကုိယ္ေပ်ာက္သလို သူတို႔ကိုလည္း ေပ်ာက္ေစခ်င္တယ္။ ဒါ လူတိုင္းရဲ႕ ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းလွတဲ႔ စိတ္ခံစားမႈ ။
ဒီေတာ႔ သူကလည္း သူ႕လို ရင္ၾကပ္ေရာဂါ ခံစားေနရသူေတြနဲ႔ ေတြ႕ရင္ ဗမာေဆးရြက္ၾကီး ငံုဖို႔ သူကိုယ္တိုင္ ေပ်ာက္ကင္းေစခဲ႔တဲ႔ နည္းနဲ႔ အၾကံေပးတယ္။
“ အမ်ားၾကီး မလိုဘူးေနာ္။ လက္မ လက္သဲခြံ တစ္ဝက္ေလာက္ကို ငံုထား။ အရည္ကို ျမိဳမခ်နဲ႔ ေထြးထုတ္ ၊ သူ႕ဖာသာ ဝင္သြားတဲ႔ အရည္နဲ႔တင္ သလိပ္ေပ်ာ္ ၊ ခၽြဲထြက္ျပီး ရင္ၾကပ္ေပ်ာက္တယ္။ ”
သူ႕နည္းက တကယ္လည္း အဆင္ေျပ ေပ်ာက္ကင္းၾကပါတယ္။ အားလံုးလည္း သူ႕ကို ေက်းဇူးတင္ၾကတယ္။ သူလည္း ဝမ္းေတြ သာလို႔ ။ ေနာက္ထပ္ ရင္ၾကပ္ ပန္းနာ ရွိေနသူေတြကို သူက ထပ္ျပီး လက္ဆင္႔ကမ္းေျပာျပတယ္ . . ေပ်ာက္ေစခ်င္လို႔။
တစ္ေန႕ေတာ႔ . . . သူနဲ႔ မ်က္မွန္းတန္းမိတဲ႔ အိမ္ကို ေတာင္ေပၚျမိဳ႕မွာ ေနတဲ႔ သူတို႕ အေဖက ေရာက္လာတယ္။ ျမင္တာနဲ႔တင္ သိသာတယ္။ ဒီဦးေလးၾကီးက အသက္မၾကီးေသးပဲ လူက ကိုင္းေနတယ္။ အရြယ္ မေရာက္ေသးပဲ လူက ကုန္းေနတယ္။ သူ႕မွာ ပန္းနာ ရင္ၾကပ္ ရွိတယ္။
ဒီေတာ႔ သူနဲ႔ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း သူက သူ႕ကိုယ္တိုင္ ေပ်ာက္ကင္းခဲ႔တဲ႔ ဗမာေဆးရြက္ၾကီးနဲ႔ ပန္းနာ ရင္ၾကပ္ ေပ်ာက္ပံုေပ်ာက္နည္းကို ေျပာျပတယ္။ ဒီေလာက္ အဂၤလိပ္ေဆးေတြ ေသာက္တာေတာင္မွ မသက္သာတာ ဒီလူၾကီးကလည္း မယံု။ ဒါေပမဲ႔ သူ႕ကို အားနာလို႔ နည္းနည္းေတာ႔ ငံုၾကည္႔တယ္။
ရင္ဘတ္ထဲမွာ ျပည္႔ၾကပ္ေနတဲ႔ ခၽြဲသလိပ္ေတြကို ေဆးရြက္ၾကီး အရည္ေတြက အရည္ေဖ်ာ္ခ်သြားတယ္။ သူ႔သလိပ္ေတြ ထြက္လာျပီး ရင္ထဲမွာ နည္းနည္း ေနလို႔ ေကာင္းသြားတယ္။ သူ႕အိမ္သားေတြကို ေျပာျပေတာ႔ အိမ္သားေတြကလည္း ဝမ္းသာတယ္။ ဒါဆို ဆက္ျပီး ဒီလို ငံုဖို႔ တိုက္တြန္းၾကတယ္။
သူ႔ရဲ႕ ပန္းနာ ရင္ၾကပ္ သက္တမ္းဟာ အနည္းဆံုး အႏွစ္ ၄၀ ေက်ာ္ခဲ႔ျပီ။ သူ႔ရင္ဘတ္ထဲမွာလည္း အစိုင္အခဲ ရင္ၾကပ္ေတြက ျမဲေနခဲ႔ျပီ။ ဒါေတြကို တစ္ေန႕နည္းနည္းစီ ေဖ်ာ္ခ်ဖို႔ သူ မစဥ္းစားအားေတာ႔. . ဒီဗမာေဆးရြက္ၾကီးနဲ႔ သက္သာတယ္ ဆိုေတာ႔ နည္းနည္းေလးေတာင္မွ သက္သာတာ အမ်ားၾကီး ငံုမယ္ကြာ ဆိုျပီး ကြမ္းသီး လံုးလို က်စ္ျပီး ငံုတယ္။ အရည္ကို မျမိဳခ်ေပမဲ႔ ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားလာေတာ႔ အရည္ကလည္း မ်ားလာတယ္။
ဒီေတာ႔ လက္သဲခြံတစ္ဝက္ေလာက္က မမူးေပမဲ႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ဆိုေတာ႔ မတရားမူးတယ္။ ရင္ဘတ္ထဲက ခၽြဲသလိပ္ေတြကလည္း မတရားထြက္တယ္။ ေက်ာက္ဆိုင္မွာ ကပ္ေနတဲ႔ ေရညွိေတြကို ေရပိုက္ေလး ေျဖးေျဖးခ်င္း မေဖ်ာ္ခ်ပဲ မီးသတ္ပိုက္နဲ႔ ထိုးခ်သလို သူက အျမန္ေပ်ာက္ခ်င္ ေဇာနဲ႔ ေဖ်ာ္ခ်တယ္။ မ်ားမ်ားေပ်ာ္က်သလို ေက်ာက္သားလည္း အနည္းငယ္ ထိပါးသလိုပါပဲ။
ဒါကို ျမန္မာစကားပံုေလးက “ တန္ေဆး လြန္ေဘး ” လို႔ ေခၚတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ေဆးရြက္ၾကီး မူးတဲ႔ ဒဏ္ကို သူ ၾကိတ္မွတ္ခံစားျပီး ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္က ရင္ၾကပ္ ေရာဂါကို ရက္ပိုင္းနဲ႔ ေပ်ာက္ခ်င္လို႔ လြန္ေဆး အျဖစ္ သူသံုးစြဲတယ္။ စိတ္သာ ရွိတာ လူက ေဆးရြက္ၾကီး ဒဏ္ကို မခံႏိုင္ ။ ျပီးေတာ႔ သူ႔မွာ အစာအိမ္ရွိေနတာပါ သူက သတိမထားေတာ႔။ ေနာက္ေတာ႔ မူးတယ္. . .မူးတယ္ ေအာ္ျပီး ေခြက်တယ္။ ဆရာဝန္ကို ေခၚျပေတာ႔ ဆရာဝန္က ေရာဂါ ရွာမရ။ ေနာက္မွ ပါးစပ္ထဲက ေဆးရြက္ၾကီး အလံုးလိုက္ ထြက္က်တယ္။
သူ႕စိတ္ထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ေရာဂါကို ရက္ပိုင္းနဲ႔ ေပ်ာက္ခ်င္တယ္။ ဒီလို ေရာဂါ သက္သာလာတာကိုလည္း မၾကံဳဖူုးေတာ႔ ပိုျမန္ျမန္ သက္သာခ်င္လာတယ္။ ေနမေကာင္းလို႔ ဆရာဝန္က မငံုနဲ႔ဦး တားထားရင္းကေန သူ လူလစ္တာနဲ႔ ေဆးရြက္ၾကီး ငံုတယ္။ အစာအိမ္ေရာဂါကိုလည္း ဂရုမစိုက္ ၊ သူ ပန္းနာရင္ၾကပ္ မရွိတဲ႔ လူတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ခ်င္တယ္။
သူ႕ကို လူလစ္တာနဲ႔ ေတြ႕တဲ႔ ေနရာက ဝယ္ျပီး ငံုတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ မူးလဲတဲ႔ အခါမွာ သူ သတိ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မရေတာ႔ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ဝမ္းနည္းစြာ နဲ႔ပဲ သူ႕မွာ ပန္းနာရင္ၾကပ္က အံ့ၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေပ်ာက္ကင္းေနခဲ႔ျပီ။ သို႕ေသာ္ သူသံုးစြဲေသာ နည္းစနစ္သာ မွားခဲ႕တာ။ သူ သတိျပန္လည္ေတာ႔ ကေယာင္ေျခာက္ျခားမ်ားသာ ေျပာေနခဲ႔တယ္။ ဘာမွလည္း အစား မဝင္ ၊ သူကလည္း မစားခ်င္ ဟုပဲ သတိလည္လာတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေျပာတယ္။
သူလုပ္ခ်င္တာ တစ္ခုတည္း ၊ သူ႕ပါးစပ္ထဲ သူဝင္ေစခ်င္တာ တစ္ခုတည္း . . . ဒါက ေဆးရြက္ၾကီး သူ ငံုခ်င္တယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ေဆးရြက္ၾကီး ငံုခ်င္တာက လြဲလို႔ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ဘာမွ မရွိေတာ႔ဘူး။ သူ႕ကို လူလစ္မေပးရဲေတာ႔ဘူး။ လူလစ္တာနဲ႔ အျပင္ထြက္ျပီး ေဆးရြက္ၾကီး ေျပးငံုတယ္။ ဘာမွလည္း မစား။ သူ တဖြဖြ ေျပာေနခဲ႔တာ . . .
“ ငါ ရင္ၾကပ္ ေပ်ာက္ခ်င္တယ္။ အခု ေပ်ာက္ဖို႔ နည္း ေတြ႕ေနျပီေလ။ ဒါကို အရင္ ဦးစားေပး လုပ္ရမယ္။ ”
တဲ႔။ တတိယအၾကိမ္ သူ မူးလဲေနတာကို ေတြ႕ရေတာ႔ မနက္ ၅ နာရီမွာ ပဲဲျပဳတ္သည္ အေဒၚၾကီးရဲ႕ အိမ္သားမ်ား ႏိႈးသံနဲ႔ အတူ။ သူဘယ္အခ်ိန္က အိမ္ထဲက လစ္ထြက္သြားမွန္း မသိလိုက္ရ။ မူးလဲေနတာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာျပီလဲ မသိ။ သူ႕ေျခေတြ ၊ လက္ေတြ ေအးစက္ျခင္းနဲ႔ ထံုပ်ံ႕ေနတယ္။ သတိမရေတာ႔။
အိမ္ကို လာၾကည္႔တဲ႔ ဆရာဝန္က သူ႕ကို ခ်က္ခ်င္း ေဆးစာနဲ႔ ေဆးရံုတင္ခိုင္းတယ္။ အိမ္ကေန သူထြက္ျပီး ၄ ရက္ၾကာေတာ႔ ေဆးရံုေပၚမွာ သူ ေပ်ာက္ခ်င္လွစြာေသာ ပန္းနာရင္ၾကပ္ကို ေပ်ာက္လိုေဇာၾကီးစြာနဲ႔ မွားယြင္း ကုထံုးေၾကာင္႔ သူ႕အသက္ကို ေပးသြားတယ္။ ဆရာၾကီးဝန္ၾကီးေတြက လူနာ ေသဆံုးမႈ မွတ္တမ္းမွာ ဒီလိုေရးတယ္။
“ အစာငတ္ ၊ အားျပတ္၍ အာဟာရျပတ္ ေသဆံုးျခင္း ”
တဲ႔။ သူဘာေၾကာင္႔ ေသရတာလဲ ဆိုတဲ႔ ေဆးစာကို ဘယ္သူ႕မွ ေသခ်ာမသိေပမဲ႔ အရပ္စကား ၊ အရပ္နားမွာေတာ႔ ရင္ၾကပ္ေရာဂါ ေပ်ာက္ေအာင္ နည္းေပးလိုက္တဲ႔ လူရဲ႕ ေဆးရြက္ၾကီးေၾကာင္႔ မူးလဲ ၊ နဖူးကြဲ ၊ ဒူးျပဲ ၊ အသက္နဲ႔ကိုယ္ အိုးစားကြဲတယ္ လို႔ အရပ္စကား ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္။
ပန္းနာရပ္ၾကပ္ကို ေပ်ာက္ေစခ်င္တဲ႔ သူသာ ျပန္ၾကားရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရင္နာ အသည္္းစိမ္႔ ျဖစ္ေလလိမ္႔မလဲ။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ကြဲေၾကမလဲ။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ဝမ္းနည္း ေလလိမ္႔မလဲ။ အရပ္စကား ၊ အရပ္နားက ေတာ္ေတာ္ ခါးဖို႔ေကာင္းတယ္။ သူရဲ႕ ကူညီမႈ အေပၚ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရင္နင္႔ ခံစား ေနာင္တ ရလိမ္႕မလဲ။
တကယ္ေတာ႔ ကူညီမႈ ဆိုတာ ကူညီသူနဲ႔လည္း မဆိုင္ပါ။ ကူညီမႈကို လက္ခံရသူမွာလည္း သင္႔ေတာ္ေသာ အထိုက္အေလွ်ာက္ ဗဟုသုတ ေတာ႔ ရွိဖို႔ လိုပါေသးတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ကိုယ္ကူညီတာက သူမ်ားကို ႏွစ္သလို ျဖစ္ရံုမက သူ႕ဘဝကိုပါ ပ်က္ဆီး သြားေစႏိုင္ပါတယ္။
ဒါဘာလို႔လည္း ဆိုေတာ႔ လူဆိုတာ “ အတၱ နဲ႔ ေလာဘ ” ကို ေရွ႕တန္း တင္ထားတတ္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။
ဒါေၾကာင္႔ လူတစ္ေယာက္ကို ကူညီတယ္ဆိုတာ အလြန္ ေကာင္းမြန္ေသာ အေလ႔အက်င္႔ တစ္ခုပါ။ သို႕ေသာ္ ကူညီတာကို အရာ ေရာက္ဖို႔ေတာ႔ လိုပါေသးတယ္။ ဒီလို အရာေရာက္ဖို႔ ဆိုတာ . . .
၁) ကိုယ္႕ရဲ႕ ကူညီမႈ က “ ကိုယ္႔အေပၚ ဝန္ထုပ္ ကိုယ္ဝန္ထုပ္ ” မျဖစ္ေအာင္ ဆင္ျခင္ႏိုင္ရမည္။
၂) ကိုယ္႔ရဲ႕ ကူညီမႈက သူ႕အတြက္ ႏွစ္ရာ မေရာက္ေအာင္ ဆင္ျခင္ႏိုင္ရမည္။
၃) ကိုယ္႔ရဲ႕ ကူညီမႈကို သူနားလည္ သေဘာေပါက္ႏိုင္ေသာ အေျခခံ ဗဟုသုတ ေလးေတာ႔ ရွိရမည္။
ဒါမွသာ ကိုယ္ ကူညီလိုက္ေသာ အကူအညီတစ္ခု ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ၊ ရာႏႈန္းျပည္႔ ေအာင္ျမင္ ျပည္႔စံုပါလိမ္႔မည္။
Source;
1) The Richest Man In Babylon ( ေဘဘီလံုမွာ အခ်မ္းသာဆံုး ပုဂၢိဳလ္ )
2) Mon's Voice
3) Dad's Voice
4) Healthy Magazine
5) Future Magazine
ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္ ခံစားပံုေဖာ္သည္။
.
15 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
စိတ္မပ်က္နဲ႕
ကူညီတာအက်ိဳးရွိတယ္ ေလာေလာဆယ္ေတာ႕
မေန႕ကကိုေဇာ္ေပးလိုက္တဲ႕ Photoshop CS ေလးကေတာ႕ အက်ိဳးရွိသြားတာ အမွန္ဘဲ..
အသံုးတဲ႕သြားတယ္...
ကူညီတာ အလဟသ မျဖစ္ပါဘူး..ဟဲဟဲ
ဒီအတြက္ ရွဲရွဲပါ..
ေစတနာက ေ၀ဒနာျဖစ္တယ္ဆိုတာလား။ ဒါေပမယ့္
ကိုယ့္ေစတနာ ကိုယ္အက်ဳိးေပးပါတယ္ ဆိုတာလည္း လက္ေတြ႔ပါ။
အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
ကိုယ့္ေစတနာ ကိုယ္အက်ဳိးေပးပါတယ္...ကိုေဇာ္...
ဒါေပမဲ့ အက်ိဳးကို ေမွ်ာ္ကိုးတဲ့ ေစတနာေတာ့ မျဖစ္ေစရဘူးေပါ့....
ဟုတ္ကဲ႔...
သူဆိုလိုတာက ကူညီတယ္ ဆိုတာ ကိုယ္႕ဖက္ကို မၾကည္႔ပဲ သူ႕အတြက္ တကယ္ကို အရာ ေရာက္ဖို႔ကို ဆိုလိုတာပါ။
ကိုယ္က ေပးေပမဲ႔ သူ႔အတြက္ အရာ မေရာက္မွာ စိုးလို႔ပါ..။
အားလံုး...ေက်းဇူးပါ..။
ကိုေဇာ္ေရ...
ဒီစာေလးဖတ္ရင္းစဥ္းစားမိတယ္...။
ေပးသူနဲ႔ ယူသူညီမွ်ဖို႔လည္း လိုအပ္ေသးတာကိုးးးးးးးး
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
ဗဟုသုတအေတာ္ရသြားပါဧ။္...
ေရာင္းသူ၀ယ္သူ အသံတူမွ အဆင္ေျပမယ္ေပါ့ေလ။
သူမ်ား အကူအညီလိုတယ္ဆိုရင္ ရမ္းသမ္းကူညီ တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေတာ့ အရမ္းအက်ိဳးရွိတယ္။ ေနာက္လဲ ဆင္ျခင္ႏိုင္ ေအာင္ ဒီလိုေရးတဲ့ ဦးႀကီးကိုေက်းဇူး တင္ပါတယ္
ေက်းဇူးပါ ဦးႀကီးရယ္
ဖတ္ရတာ ေကာင္းတယ္ အဲလုိ ပံုတုိပတ္စ ေလးေတြ ဥပမာေလးေတြနဲ႕ ဖတ္ခ်င္တာ
မ်ားက ကေလးဆုိေတာ႕ ပံုျပင္ၾကိဳက္တယ္ေလ သိတယ္မလား ဟဲဟဲ ေနာက္လဲ ပံုျပင္ေတြ ေျပာျပီဦးေနာ္ လာခဲ႕မယ္သိလား
အေတာ္ပဲ ေဖ႕ဘြတ္မွာ အက္ထားေတာ႕ အသစ္တင္တုိင္း ဖတ္ျဖစ္တယ္ ဘေလာ႔ဂ္မွာဆုိရင္ေတာင္ တေန႕တေခါက္မေရာက္ျဖစ္ဘူး ေဖ႕ဘြတ္ကေတာ႕ အားတုိင္းဝင္ ကတီး ကတီး ဝင္ပဲ ခစ္ခစ္ တာ႕တာ ဘုိင္
ကၽြန္ေတာ္လဲ ၾကံဳဖူးတယ္ ကိုေဇာ္ေရ..
သူမ်ားပိုက္ဆံလိုတယ္ဆိုလို ့
တျခားတစ္ေယာက္ဆီက
ေခ်းေပးလိုက္တာ သူက
ျပန္မေပးလို ့ကိုယ္ကစိုက္ေပးလိုက္ရတယ္။
သူ ့ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးက ကိုယ့္ကိုပိတာေပါ့။
ကိုေဇာ္ေရ
စာေကာင္းေလးတပုဒ္ပါပဲ.... တခ်ိဳ႔က ကူညီလို႔ မေကာင္းတာျဖစ္သြားရင္လဲ အျပစ္၊ ဒါမ်ိဳးျဖစ္မွာစိုးလို႔ မကူညီလဲ အျပစ္ျမင္တတ္ၾကတဲ႔ လူတခ်ိဳ႔ကို ျမင္ဖူးတယ္... ကိုယ့္အမ်ိဳးရင္းထဲကပဲေလ...
ကိုေဇာ္ေရ မေန႔ကမွ ကိုေဇာ္ေပးထားတဲ႔ နည္းအတိုင္း စမ္းၾကည့္ထားတယ္... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္... တခါမွေတာ့ ဝင္မၾကည့္ရေသးဘူး။ ကိုေဇာ့္ဘေလာ့ကလိုမ်ိဳးေလး လူေတြ မျမင္ရေအာင္ၾကက္ေျခခတ္ပံုစံေလးပဲျမင္ရေအာင္ လုပ္လို႔ရလားဟင္....ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မသိေသးတာေတြ သိေအာင္ေျပာျပတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးပါ။
ေဆးရြက္ၾကီး မ်ားမ်ားစားတာ နည္းနည္းစားတာနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ပံုျပင္ကို ဖတ္ျပီး.. သေဘာက်တယ္။ ပိုစ္ကေျပာလိုတာနဲ႔ေတာ့ မဆိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာ သေဘာက်တာပါ၊ ၾကံဳဖူးတာ တစ္ခုရွိတယ္..
အဲဒါက..ဆယ္တန္းတုန္းက လသာညတို႔ကို ရူပေဗဒသင္တဲ့က်ဴရွင္ဆရာက သခ်ၤာတအားနိုင္တာ..။ သခ်ာၤကိုလည္း ေနရာတိုင္းသံုးတယ္။
တခါမွာ ၀မ္းခ်ဴပ္လို႔တဲ့ ၀မ္းႏႈတ္ေဆး ၄ျပားစားလိုက္တယ္.. စားျပီးမွ “၄ ျပားက မ်ားတယ္၊ တကယ္က ၂ ျပားပဲ စားရမွာ”လို႔ သူမ်ားေတြ ေျပာတာနဲ႔ ဆရာက အာနိသင္ေက်ေအာင္ဆိုျပီး ၀မ္းပိတ္ေဆး ၂ျပားထပ္ေသာက္လိုက္တယ္..။ သခ်ာၤအရေတာ့ မွန္တယ္ေလ ၄-၂=၂ က်န္ေပါ့ေနာ္။ ခႏၶာကိုယ္အရေတာ့ ဗိုက္ထဲမွာ ေဆးေတြစစ္တိုက္ျပီး ေဆးခန္းကို ေျပးလိုက္ရတဲ့အထိ ျဖစ္သြားတယ္ :D
တခ်ိဳ႔အရာေတြက မွန္ေတာ့မွန္တယ္၊ အေျခအေနေပၚမူတည္တယ္ ထင္ပါရဲ့ေနာ္.. :))))
ဒီလိုပိုစ္ေတြ မ်ားမ်ားေရးပါ။ ပံုျပင္ေတြနဲ႔ဆို အရမ္းဖတ္ေကာင္းလို႔ပါ။
အင္း.. ဦးေဇာ္
ဖတ္သြားတယ္
ရင္ထဲ တစ္ခုခုေတာ့ ေရာက္သြားတယ္
"ကိုယ္ကူညီတာ အရာေရာက္ရဲ႕လား"...... အဲဒါကို ေတြးလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ။
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ကိုရီး{ကိုၾကီး}
အင္း.. ဖတ္လို ့အလြန္ေကာင္းကိုေဇာ္ေရ ့..
ၿမင္းနဲ ့ႏြားကိုလည္းၾကိဳက္တယ္၊ အဲ..
ပန္းနာရင္ၾကပ္ကိုလည္းၾကိဳက္တယ္၊ ဗမာေဆးရြက္ၾကီးငံုရင္
ေပ်ာက္တယ္ဆိုတာ အဖိုးမၿဖတ္ႏိုင္တဲ ့ ဗဟုသုတပါပဲ။
ကြ်န္ေတာ္ဒီရက္ထဲ အဘေက်ာက္အတြက္တစ္ပုဒ္
ေရးတင္မလို ့..၊
ျမင္းနဲ့ ႏြား ပုံျပင္ေလးက ၁၀ တန္းတုန္းက သင္ခဲ့၇တာက ႏြားမွာ ဘာေျကာင့္ အေပၚသြားမရွိတာလဲ ဆိုတာေလး သတိရသြားတယ္ အခု ကိုေဇာ္ေျပာတာက တစ္မ်ိဳး ဗဟတုသုတေတြ တိုးပါတယ္ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကူညီႏိုင္တာဆို ကူညီလုိက္တာေပါ့ ေစတနာက အလကားမျဖစ္ဘူး ထင္တာပါဘဲ
Post a Comment