တစ္ခါက . . .
နာမည္ ေက်ာ္ၾကားျပီး အလြန္ကို ေတာ္တဲ့ လိပ္ေခါင္း အထူးကု ဆရာဝန္ၾကီး တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ နာမည္ေက်ာ္ၾကားသလို တကယ္ကိုလည္း အလြန္ေတာ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ေတာ္လည္း ဆိုရင္ လိပ္ေခါင္း အထူးကုလို႔သာ ေျပာတယ္။ သူမ်ားေတြလို လိပ္ေခါင္း ရွိေနတဲ့ စအိုဝကို လွန္ျပီးေတာ့ ၾကည့္စရာကို မလိုေအာင္ ေတာ္ပါေပတယ္။
ဟင္ . . .
လွန္မၾကည့္ဘဲနဲ႔ လိပ္ေခါင္း ဘယ္လို ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ဘယ္လိုလုပ္ သိမလဲ လို႔ ေစာဒက တတ္စရာ ရွိပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္. . . အဲဒါကိုက ဆရာဝန္ၾကီးရဲ႕ ပညာလို႔ ဆိုရမွာပါ။ ဆရာဝန္ၾကီးက သူ႕ေရွ႕ကို ေရာက္လာတဲ့ လူနာကို စကား အနည္းငယ္ ေျပာျပီးေတာ့ လူနာမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ လိပ္ေခါင္းကို ဘယ္ေလာက္ ျဖတ္ပါလို႔ ညႊန္ၾကားလိုက္သတဲ့။ လွန္ေလွာၾကည့္ျခင္းမ်ိဳး လံုးဝကို မရွိဘူး ဆိုပဲ။
လိပ္ေခါင္း ျဖတ္ေတာက္ ကုသတဲ့ ဌာနကလည္း ဆရာဝန္ၾကီးက ဒီေလာက္ ျဖတ္ပါလို႔
ညႊန္ၾကားရင္ အဲဒီေလာက္သာ ျဖတ္လိုက္။ လိုတယ္ ၊ ပိုတယ္ လို႔ကို လံုးဝ
မရွိဘူးတဲ့။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ဆရာဝန္ၾကီးဆီမွာ လူနာေတြ အျမဲတမ္း ၾကိတ္ၾကိတ္တိုး မ်ားေနတတ္တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာလာေတာ့ ဆရာဝန္ၾကီး အနားမွာ အကူလုပ္ေပးရတဲ့ နာ့စ္မေလးက ဆရာဝန္ၾကီးရဲ႕ ပညာကို အရမ္းကို ေလးစားေနမိတယ္။ ျပီးေတာ့ သူ အံ့လည္း အံ့ၾသေနမိတယ္။ လိပ္ေခါင္းဆိုတဲ့ ေရာဂါကို လံုးဝကို လွန္မၾကည့္ဘဲနဲ႔ ကြတ္တိျဖစ္ေအာင္ ခန္႔မွန္းႏိုင္တဲ့ ပညာဆိုတာ ေတာ္ရံု အေတြ႕အၾကံဳနဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာ သူမက သိေနလို႔ ျဖစ္တယ္။
အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် ဆရာဝန္ၾကီး ဘယ္လို သိတာလဲ ဆိုတာကို သူမ ပို၍ ပို၍ သိခ်င္လာတယ္။ သူမ ဖာသာလည္း စဥ္းစား ေတြးေတာလို႔ မရတဲ့ အဆံုးမွာ ဆရာဝန္ၾကီးကို ဖြင့္ေမးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ တစ္ေန႔ ေဆးခန္းမွာ လူနာ နည္းနည္း ရွင္းေနတဲ့ ေန႔မွာ သူက ဆရာဝန္ၾကီးကို ဖြင့္ေမးခဲ့တယ္။
“ ဆရာ . . . ဆရာ့ကို တစ္ခုေလာက္ ေမးပါေစ။ ”
“ အင္း . . . ေမးပါ။ ”
“ လိပ္ေခါင္း လူနာေတြကို ဆရာ သူတို႔ရဲ႕ ေရာဂါ ျဖစ္ေနတဲ့ စအိုဝကို လံုးဝကို လွန္မၾကည့္ဘဲနဲ႔။ သူတို႔ ခံစားေနရတဲ့ ေရာဂါကို ေမးျပီးေတာ့ ျဖတ္ေတာက္ ကုသေရး ဌာနကို ဘယ္ေလာက္ ျဖတ္ပါလို႔ ညႊန္ၾကားလိုက္တာ အျမဲတမ္း ကြက္တိ ျဖစ္ေနတယ္ေနာ္ . . . ဆရာ။ ”
“ ေၾသာ္ . . . ဟုတ္ပါတယ္။ ”
“ အဲဒါ ဘာေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ ေရာဂါ ျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာကို လွန္ၾကည့္စရာ မလိုဘဲနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ သိတာလဲ ဆိုတာကို ကၽြန္မက သိခ်င္လို႔ ေမးတာပါ ဆရာ။ ”
သူမက ဒီလို ေျပာေတာ့ ဆရာဝန္ၾကီးက သူမကို ေသခ်ာ ၾကည့္ျပီးေတာ့ ေသခ်ာစြာ လွလွပပ ျပံဳးလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့မွ သူမက ေသခ်ာ ရွင္းျပတယ္။
“ ဒါက ဒီလို ရွိပါတယ္ဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ လူတိုင္း လူတိုင္းက လိပ္ေခါင္း ရွိပါတယ္။ ေရာဂါျပင္းသူ နဲ႔ ေရာဂါေပ်ာ့သူ ၊ ေရာဂါရင့္သူ နဲ႔ ေရာဂါ မသိသာသူေလာက္ပဲ ကြာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း လိပ္ေခါင္းကို ကုလာတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ျပီဆိုေတာ့ လူနာေတြရဲ႕ လိပ္ေခါင္းကို လွန္ၾကည့္စရာ မလိုဘဲနဲ႔ကို သိပါတယ္။ ”
“ ဟုတ္ကဲ့ . . . ဘယ္လို သိႏိုင္တာလဲ ဆရာ။ ဒါေလး ေျပာျပေပးပါ။ ”
“ ဒီလိုပါ . . . လိပ္ေခါင္းဆိုတာ လူတိုင္းမွာ ရွိတာ မို႔လို႔ သူတို႔ရဲ႕ ပါးစပ္ကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သိႏိုင္တာပါ။ သူတို႔ ပါးစပ္ျပဲရင္ လိပ္ေခါင္းက ဘယ္ေလာက္ ၊ သူတို႔ရဲ႕ပါးစပ္က စူေနရင္ ဘယ္လို ပံုစံ ၊ သူတို႔ ပါးစပ္က ဘယ္လို ျဖစ္ေနရင္ လိပ္ေခါင္းက ဘယ္လို ဆိုတာေတြကို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လိပ္ေခါင္း ကုသခဲ့တဲ့ ဆရာဝန္ သက္တမ္း အရ အလိုလို သိေနတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လူနာေတြကို သူတို႔နဲ႕ စကားေျပာၾကည့္ျပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ပါးစပ္ကို ၾကည့္ျပီး လိပ္ေခါင္း အတို ၊ အရွည္ကို ခန္႔မွန္း ေျပာလိုက္ႏိုင္တာပါဗ်ာ။ ”
လို႔ ေျပာသတဲ့။ ဒီလိုလည္း ဆရာဝန္ၾကီးက ေျပာျပီးေရာ လိပ္ေခါင္း ခန္႔မွန္းခ်က္ကို ေမးေနတဲ့ နာ့စ္မေလးက သူမမွာ လိပ္ေခါင္း ရွိေနတာကို ဆရာဝန္ၾကီး သိသြားျပီလားလို႔ စိုးရိမ္သြားခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ သူမရဲ႕ လိပ္ေခါင္း အတို အရွည္ကို ဆရာဝန္ၾကီး သိသြားမွာ စိုးတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ပါးစပ္ေလးကို ခပ္တင္းတင္း ေစ့ကာ . . . .
“ ဝုတ္ရား . . . ခ်ရာ . . . . ဂရိုကိုး . . . က်မြ . . . တိပါဘီ . . . ”
လို႔ ေျပာသတဲ့။
“ ဆရာ . . . ဆရာ့ကို တစ္ခုေလာက္ ေမးပါေစ။ ”
“ အင္း . . . ေမးပါ။ ”
“ လိပ္ေခါင္း လူနာေတြကို ဆရာ သူတို႔ရဲ႕ ေရာဂါ ျဖစ္ေနတဲ့ စအိုဝကို လံုးဝကို လွန္မၾကည့္ဘဲနဲ႔။ သူတို႔ ခံစားေနရတဲ့ ေရာဂါကို ေမးျပီးေတာ့ ျဖတ္ေတာက္ ကုသေရး ဌာနကို ဘယ္ေလာက္ ျဖတ္ပါလို႔ ညႊန္ၾကားလိုက္တာ အျမဲတမ္း ကြက္တိ ျဖစ္ေနတယ္ေနာ္ . . . ဆရာ။ ”
“ ေၾသာ္ . . . ဟုတ္ပါတယ္။ ”
“ အဲဒါ ဘာေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ ေရာဂါ ျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာကို လွန္ၾကည့္စရာ မလိုဘဲနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ သိတာလဲ ဆိုတာကို ကၽြန္မက သိခ်င္လို႔ ေမးတာပါ ဆရာ။ ”
သူမက ဒီလို ေျပာေတာ့ ဆရာဝန္ၾကီးက သူမကို ေသခ်ာ ၾကည့္ျပီးေတာ့ ေသခ်ာစြာ လွလွပပ ျပံဳးလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့မွ သူမက ေသခ်ာ ရွင္းျပတယ္။
“ ဒါက ဒီလို ရွိပါတယ္ဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ လူတိုင္း လူတိုင္းက လိပ္ေခါင္း ရွိပါတယ္။ ေရာဂါျပင္းသူ နဲ႔ ေရာဂါေပ်ာ့သူ ၊ ေရာဂါရင့္သူ နဲ႔ ေရာဂါ မသိသာသူေလာက္ပဲ ကြာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း လိပ္ေခါင္းကို ကုလာတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ျပီဆိုေတာ့ လူနာေတြရဲ႕ လိပ္ေခါင္းကို လွန္ၾကည့္စရာ မလိုဘဲနဲ႔ကို သိပါတယ္။ ”
“ ဟုတ္ကဲ့ . . . ဘယ္လို သိႏိုင္တာလဲ ဆရာ။ ဒါေလး ေျပာျပေပးပါ။ ”
“ ဒီလိုပါ . . . လိပ္ေခါင္းဆိုတာ လူတိုင္းမွာ ရွိတာ မို႔လို႔ သူတို႔ရဲ႕ ပါးစပ္ကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သိႏိုင္တာပါ။ သူတို႔ ပါးစပ္ျပဲရင္ လိပ္ေခါင္းက ဘယ္ေလာက္ ၊ သူတို႔ရဲ႕ပါးစပ္က စူေနရင္ ဘယ္လို ပံုစံ ၊ သူတို႔ ပါးစပ္က ဘယ္လို ျဖစ္ေနရင္ လိပ္ေခါင္းက ဘယ္လို ဆိုတာေတြကို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လိပ္ေခါင္း ကုသခဲ့တဲ့ ဆရာဝန္ သက္တမ္း အရ အလိုလို သိေနတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လူနာေတြကို သူတို႔နဲ႕ စကားေျပာၾကည့္ျပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ပါးစပ္ကို ၾကည့္ျပီး လိပ္ေခါင္း အတို ၊ အရွည္ကို ခန္႔မွန္း ေျပာလိုက္ႏိုင္တာပါဗ်ာ။ ”
လို႔ ေျပာသတဲ့။ ဒီလိုလည္း ဆရာဝန္ၾကီးက ေျပာျပီးေရာ လိပ္ေခါင္း ခန္႔မွန္းခ်က္ကို ေမးေနတဲ့ နာ့စ္မေလးက သူမမွာ လိပ္ေခါင္း ရွိေနတာကို ဆရာဝန္ၾကီး သိသြားျပီလားလို႔ စိုးရိမ္သြားခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ သူမရဲ႕ လိပ္ေခါင္း အတို အရွည္ကို ဆရာဝန္ၾကီး သိသြားမွာ စိုးတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ပါးစပ္ေလးကို ခပ္တင္းတင္း ေစ့ကာ . . . .
“ ဝုတ္ရား . . . ခ်ရာ . . . . ဂရိုကိုး . . . က်မြ . . . တိပါဘီ . . . ”
လို႔ ေျပာသတဲ့။
ရယ္စရာေလး ျဖစ္သလို ၊ ျပံဳးစရာ ဟာသေလးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလို အျဖစ္အပ်က္ေလး ျဖစ္ျပီးေတာ့ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုၾကာေတာ့ ဆရာဝန္ၾကီးဟာ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ကို ပါးစပ္ကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ လူေတြရဲ႕ လိပ္ေခါင္း အတို ၊ အရွည္ကို ခြဲျခားတဲ့ နည္းကို သင္ေပးလိုက္သတဲ့။
ထိုလူငယ္ေလးက အခု ဘေလာ့ေရးေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ “ ကိုေဇာ္ ” ပါပဲ။ အခု ဒီဟာသေလးကို ဖတ္ျပီးေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရယ္ေနတဲ့သူေတြ ၊ ျပံဳးေနတဲ့ လူေတြ ၊ အသံထြက္ျပီး ရယ္ေနတဲ့ လူေတြရဲ႕ ပါးစပ္ကို ကၽြန္ေတာ္က ၾကည့္ျပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ လိပ္ေခါင္းကို ခန္႔မွန္း မိသြားတာေပါ႔ဗ်ာ။
ေဟာ . . .
ေဟာ . . . မရေတာ့ပါဘူး။ အခု အခ်ိန္မွေတာ့ ပါးစပ္ကို လက္နဲ႔ မပိတ္လိုက္ပါနဲ႔ေတာ့။ လံုးဝ . . . လံုးဝကို ေနာက္က်သြားပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္ အလံုးစံုကို ခန္႔မွန္းမိသြားခဲ့ပါျပီ . . . . . . . . :D :D :D
*** ေပ်ာ္ရႊင္ ရယ္ေမာရေစရံုပါပဲ။ ***
ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုေဇာ္
12.8.2011 
16 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
အဟိ လို႔မပြင့္တပြင့္ေလးရီရမလား အဟီးလို႔ ပါးစပ္ျဖဲၿပီးရီရမလား ဟားဟားဆုိၿပီးပါးစပ္အကုန္ဖြင့္ရီရမလား ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး ၿပံဳးတံု႔တံု႔ပဲလုပ္ရမွာလား နဲနဲေခါင္းစားသြားတယ္... စဥ္းစားမရလို႔ ရီခ်င္ရက္နဲ႔ ပါးစပ္ပိတ္ၿပီးျပန္သြားပါတယ္ရွင္... :|
ေအာင္မာ က်ဳပ္က ၿပံဳးရံုေလး ၿပံဳးရေသးတာပါဗ်ာ...
သြားးးးးးးးး လူဇိုးးးးးးးးးးးးးး
ဆက္စပ္ပုံကေတာ့ ၊ ပါးစပ္ mark တတ္ထားရမလုိ႔ျဖစ္ေနပါၿပီ၊
ေနာက္မုိ႔ နပ္စ္မေလးလုိ႔ လုပ္ေျပာေနရဦးမယ္၊
ရယ္လုိက္ၿပီခင္ဗ်ား၊ အဲဒီေကာင္ေလးခုသိသြားၿပီ မဟုတ္လား၊
ကုိေဇာ္ေရ
အားတဲ႔ရက္မွ အဲဒီပညာလာသင္မယ္ေနာ္
လွန္ၾကည္႔စရာမလုိဘူးေပါ႔.....ကုိေဇာ္နဲ႔ေတြ႔ရင္ကြ်န္မလဲ mark သုံးရေအာင္ေဆာင္ထားပါ႔မယ္။
ေရးတဲ႔လူဆုိေတာ႔ ဆရာ၀န္ၾကီးေလာက္နီးပါးေတာ႔ေတာ္
မွာပဲေလ။
ခ်မ္းေၿမ့ပါေစရွင္.....
ဖတ္ၿပီး ရယ္လုိက္ရလုိ႔ေက်းဇူးပါ။
ဟုိတစ္ေန႔က ကုိေဇာ္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္ႀကီး အစြမ္းကုန္ၿဖဲၿပီး အားရပါးရရယ္ေမာေနတာ ေတြ႔ျမင္လုိက္ရသဗ်ားးးးးးးးးးးးးးး
ခင္မင္လ်က္
ကိုေဇာ္ ေရ
ျမန္မာျပည္က ျပန္လာၿပီမွ ပိုစ္ ေတြ အ၇မ္းလန္း ေနပါလား
ပညာသားေလးတယ္ပါပါလား ကိုေဇာ္ေရ း)
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
လူဇုိးဂ်ီးးးး ဟက္ဟက္ ...
ေဟ ့ေဟ ့..
အာဘြားေပးအံုးမလို ့လာတာ၊
လိပ္ေဂါင္း ဆိုလို ့ ....။
Lol ...
ကိုေဇာ္ ကေတာ့ ..
လုပ္ခ် လိုက္ၿပန္ၿပီ .. =D
ခင္မင္လွ်က္
ေဆာင္းႏွင္းရြက္
အဟီးးးး ဖတ္ရင္းအားရပါးရ ရယ္သြားတယ္အကို ...:):)
ဟယ္.. ကိုေဇာ္ၾကီး အေတာ္ေပါရဲတာပဲ.. အဲေလ...ေျပာရဲတာပဲ..။
ၾကည့္တတ္ ျမင္တတ္ပါေပတယ္....။
ဟို ေလ.. မသိလို ့ တခုေမးခ်င္ပါတယ္.. မွန္ေအာင္ေျဖ ပါ။ ...ဟို .. တရႊတ္ရႊတ္ ငို ျပေနတဲ့လူဂ်ီး ရဲ့ ေဂါင္းကေရာ... ဘယ္ေလာက္ရွည္သလည္း လို့ ...
ဘယ္ေနရာက စ ျဖတ္ ရ မလည္း လို့..။( ပါးစပ္ပိတ္ျပီး ေမးလိုက္သည္ ..)
ဖြားကိ..
ဟား ..... တကယ္လန္းတယ္ဂ်ာ
ဖတ္ရတာ ေကာင္းတယ္ ဦးေဇာ္
ေက်းဇူးပါဂ်ာ ...
ေနာက္လည္း လူတိုင္းကို ေပ်ာ္ေစမဲ႔
စာေပေလးေတြကို ဆက္လက္ေရးသားနိုင္ပါေစဂ်ာ...
ေတာ္ေသးတာေပါ့ ၿပံဳးရုံေလးပဲ ၿပံဳးမိလိုက္လို႔...ဒါေတာင္ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႔သြားတာျမင္သြားမယ္ ထင္တယ္...ေကာင္းပါေလ့ဗ်ား...
ဟုိက္သြားၿပီ
ကုိေဇာ္ျမင္သြားၿပီ
တိန္
အဲလိုမွန္းသိရင္ မရယ္ပါဝူးဗ်ာာ
လူဇုိးႀကီး
ေမာင္ဘႀကိဳင္
ဘယ္သူသိသိ...။ ၿပံဳးခဲ့မိတယ္ း)
Post a Comment