“ ဟင္ . . ခမည္းေတာ္ ေနမေကာင္းဘဲ အျပင္း ဖ်ားေနပါလား အစ္ကိုတို႕။ ”
သူ႕ရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ားက ဒီလို စကားသံ ၾကားေတာ႔ သားၾကီး နဲ႔ သားလတ္လည္း မေနႏိုင္ေတာ႔ဘဲ သားငယ္ဆီက မွန္ေျပာင္းကို ယူၾကည္႔ေတာ႔ တကယ္ကို သူတို႔ ခမည္းေတာ္ နာမက်န္း အသည္းအသန္ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ၾကရေလသည္။
“ ခမည္းေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ျဖစ္ေနတယ္ ညီေလးတို႔ ၊ ဒါေပမဲ႔ အခုလို ကိုၾကီးတို႔မွာ ပါလာတဲ႔ ျမင္းနဲ႔ အျပင္း ခရီးႏွင္ သြားရင္ေတာင္မွ ခရီးလမ္းက တစ္ပတ္ေက်ာ္ ၾကာႏိုင္တယ္။ ခမည္းေတာ္ အသက္ကို ကိုၾကီးတို႔ မွီပါ႔မလား။ ”
သားၾကီးက ဒီလို မခ်ိတင္ကဲ အသံနဲ႔ ေျပာေတာ႔ . . .
“ ညီေလးမွာ ေကာ္ေဇာပ်ံ ရွိေနတာပဲ ကိုၾကီး။ ဒါနဲ႔ သြားရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္တာေပါ႔။ ”
သားလတ္က ဝင္ေျပာလို္က္၏။ ဒီေတာ႔ သားငယ္က . .
“ ဟုတ္တာပဲ ကိုၾကီး ။ ကၽြန္ေတာ္႕ေကာ္ေဇာပ်ံ ရွိေနမွေတာ႔ ျမင္းေတြ ဘာလုပ္ဖို႔ စီးျပီး ေတာင္ေတြကို ပတ္ သြားေနေတာ႔မွာလဲ။ ေကာ္ေဇာပ်ံကို စီးျပီး ေတာင္ေတြကို ျဖတ္ပ်ံသြားလို႔ ရတာပဲ။ ကဲ. . ေျပာေနတာ ၾကာတယ္ဗ်ာ။ အခုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အျပန္ခရီး စထြက္ေတာ႔မယ္။ ကိုၾကီး နဲ႔ ကိုလတ္လည္း ေကာ္ေဇာပ်ံ ေပၚတက္ၾကပါ။ ”
ဒါနဲ႔ သူတို႔ ညီအစ္ကို သံုးေယာက္ ေကာ္ေဇာပ်ံ ေပၚတက္ျပီး ျမန္ႏိုင္သမွ် ျမန္ေအာင္ ေကာ္ေဇာပ်ံကို ပ်ံခိုင္းျပီး ခရီးဆက္လိုက္ ၾကသည္။ ျမင္းစီးျပီး သြားရမဲ႔ ခရီးဆိုရင္ တစ္ပတ္ အခ်ိန္ေပးရမဲ႔ ခရီၤးတစ္ခုဟာ ေကာ္ေဇာပ်ံနဲ႔ ေတာင္ေတြကို ျဖတ္ပ်ံသန္း လာလိုက္တာ တစ္ရက္ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ သူတို႔ နန္းေတာ္ထဲကို ေျခခ်မိခဲ႔၏။
သူတို႕နန္းေတာ္ ထဲေရာက္တယ္ ဆိုတာနဲ႔ ခမည္းေတာ္ဆီကို တိုက္ရိုက္ အခစားဝင္ေတာ႔ ခမည္းေတာ္က သလြန္ ေညာင္းေစာင္းေပၚမွာ သတိေတာင္မွ ေကာင္းေကာင္း မရေတာ႔ဘူး။ သမားေတာ္ၾကီးေတြကို ေမးျမန္း ၾကည္႔ေတာ႔လဲ သမားေတာ္ၾကီးေတြက ခမည္းေတာ္ ေရာဂါကို သူတို႔ လက္ေလွ်ာ႔လိုက္ရျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပၾကေလသည္။ ဒီေတာ႔ ညီအစ္ကို သံုးေယာက္လံုး ဝမ္းနည္းသြားၾက၏။
ဒီအခ်ိန္မွာ သားငယ္က . . .
“ ကိုၾကီး . . ၊ ကိုၾကီး ရွာလို႔ ရလာတဲ႔ ပန္းသီးက ေရာဂါ အေထြေထြကို ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ျပီး အသက္ရွည္ ေစတယ္ဆို. . .၊ ဒါဆို ဒီပန္းသီးကို ခမည္းေတာ္ကို ေကၽြးၾကည္႔ပါလား ကိုၾကီး။ မမွန္ရင္လည္း အႏၱရာယ္ မရွိႏိုင္ပါဘူး ၊ မွန္ရင္လည္း ခမည္းေတာ္ ေပ်ာက္ကင္းတာေပါ႔။ ”
သားငယ္က ဒီလို ေျပာလိုက္မွ သားၾကီးေရာ ၊ သားလတ္ေရာ သတိရၾကေလ၏။
“ ဟုတ္တယ္ ညီေလး ေျပာတာ ဟုတ္တယ္။ ခမည္းေတာ္ကို ေရႊပန္းသီး ေကၽြးၾကည္႔မယ္။ ”
ဆိုျပီး သူ႕အိတ္ထဲမွာ ထည္႔ထားတဲ႔ ေရႊေရာင္ ေသတၱာေလးထဲက ေရႊပန္းသီးကို ထုတ္ျပီး ဓါးနဲ႔ စိတ္ကာ အရည္ကို ပန္ကန္းလံုးေလးထဲ ညွစ္ထုတ္ျပီး ခမည္းေတာ္ ပါးစပ္ထဲကို ေလာင္းထည္႔ လိုက္၏။ ခမည္းေတာ္ ပါးစပ္ထဲကို ေရႊပန္းသီး အရည္ေလး ဝင္သြားတယ္ ဆိုရင္ပဲ ခဏၾကာေတာ႔ ခမည္းေတာ္က “ ဟင္း . . . ” ဆိုျပီး အသံရွည္ဆြဲကာ မ်က္လံုးေလးေတြ ပြင္႔လာခဲ႔သည္။
ဒီေတာ႔ ညီအစ္ကို သံုးေယာက္လံုးလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ျပီး က်န္ေနတဲ႔ ပန္းသီးကို ဓါးနဲ႔ စိတ္လိုက္ျပီး တစ္စိတ္ျပီး တစ္စိတ္ ခမည္းေတာ္ကို ေကၽြးလိုက္ေလေတာ႔သည္။ ခမည္းေတာ္လည္း ေရႊပန္းသီးေလးေတြ တစ္စိတ္ျပီး တစ္စိတ္စားျပီးတယ္ ဆိုရင္ပဲ ျပန္လည္ ေနေကာင္း လာခဲ႔တယ္။ ဒါေၾကာင္႔လည္း ထူးဆန္း လွပါတယ္ ဆိုျပီး ေရႊပန္းသီးကို ေျပာတာကိုး လို႔ သူတို႔ သေဘာေပါက္ ၾကရေတာ႔၏။
သူတို႕ ညီအစ္ကို သံုးေယာက္လည္း နန္းေတာ္ကို ျပန္လည္ ေရာက္ရွိခဲ႔ၾကျပီ။ ခမည္းေတာ္ ရွာခိုင္းတဲ႔ ထူးျခား ဆန္းျပားတဲ႔ ပစၥည္းေတြကိုလည္း ရွာႏိုင္ခဲ႔သည္။ ျပီးေတာ႔ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ အသက္ကိုလည္း သူတို႔ ကယ္ႏိုင္ခဲ႔ေလ၏။
သူတို႔ ခမည္းေတာ္ ေနေကာင္းသြားျပီး ညီလာခံစတဲ႔ ေန႔က်ေတာ႔ . . . .
သူတို႔ ခမည္းေတာ္ ေနေကာင္းသြားျပီး ညီလာခံစတဲ႔ ေန႔က်ေတာ႔ . . . .
ခမည္းေတာ္က ညီလာခံမွာ သူတို႕ ညီအစ္ကို သံုးေယာက္ကို ေခၚ၏။ ျပီးေတာ႔ . . .
“ အခုလို ငါ႔သား သံုးေယာက္က ကမာၻအႏွံ႔ကို ေရာက္ခဲ႔ျပီး တန္ဖိုး အထိုက္တန္ဆံုး ရွားပါးပစၥည္းေတြကို ရွာေဖြ ရယူလာ ႏိုင္ခဲ႔တယ္။ အေတြ႕အၾကံဳေတြလည္း အမ်ားၾကီး ရလာခဲ႔တယ္။ သားတို႔ အခု ရလာတဲ႔ တန္ဖိုး အထိုက္တန္ဆံုး ရွားပါးပစၥည္းေတြထဲမွာ ဘယ္သူ႔ရဲ႕ ပစၥည္းက အဖိုးအထိုက္တန္ဆံုးလို႔ ထင္လဲ။ ”
ဘယ္သူ႕ဆီကမွ အသံထြက္ မလာခဲ႔ဘူး။ အရင္လို သားၾကီး ၊ သားလတ္ ၊ သားငယ္တို႔ရဲ႕ ျငင္းခုန္မႈေတြလည္း မရွိေတာ႔ပဲ သူတို႕ ခမည္းေတာ္ ေျပာေနတာကိုပဲ ျငိမ္ျပီး နားေထာင္ေနၾက၏။
“ ခမည္းေတာ္က သားတို႔ေတြထဲက အဖိုးအထိုက္တန္ဆံုး ပစၥည္း ရွာလာႏိုင္သူကို ထီးနန္းကို လြဲေပးမယ္ လို႔ စဥ္းစားထားခဲ႔တယ္။ တကယ္ေတာ႔ သားေတာ္တို႔ ရွာေဖြ လာႏိုင္တာေတြ အားလံုးဟာ ရွားပါးျပီး အဖိုး ထိုက္တန္တာေတြပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ အဖိုးထိုက္တန္တယ္ ဆိုတဲ႔ အရာေတြကလည္း သူ႕ေနရာနဲ႔ သူ ရွိေနတယ္ သားေတာ္တို႔. . . .
တကယ္လို႔ သားေတာ္လတ္ရဲ႕ မွန္ေျပာင္းသာ မရခဲ႔ဘူး ဆိုရင္ ျပီးေတာ႔ ဒီမွန္ေျပာင္းကိုသာ ထုတ္ျပီး ခမည္းေတာ္ကို မၾကည္႔မိခဲ႔ဘူး ဆိုရင္ ခမည္းေတာ္ နာမက်န္း ျဖစ္ေနတာကို သိၾကရမွာ မဟုတ္ဘူး။ သားေတာ္လတ္ရဲ႕ မွန္ေျပာင္းနဲ႔ ၾကည္႔ျပီးလို႔ ခမည္းေတာ္ နာမက်န္း ျဖစ္ေနတာကို သိခဲ႔ရတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သားေတာ္လတ္ရဲ႕ မွန္ေျပာင္းကလည္း အဖိုးထိုက္တန္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔ ခရီးလမ္းက ေဝးလြန္းေတာ႔ သားေတာ္တို႔ ျမင္းနဲ႔ လာမယ္ ဆိုရင္ ခမည္းေတာ္ အသက္ကို မွီလိုက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ ခရီးကို အခ်ိန္တိုတိုနဲ႔ သားေတာ္ငယ္ ရဲ႕ ေကာ္ေဇာပ်ံ ရွိလို႔သာ ခမည္းေတာ္ ရွိရာ နန္းေတာ္ကို အခ်ိန္တိုတိုနဲ႔ အျမန္ဆံုး ေရာက္လာႏိုင္တာ ျဖစ္တယ္။ တကယ္လို႔ သားေတာ္ငယ္ရဲ႕ ေကာ္ေဇာပ်ံသာ မရွိခဲ႔ဘူး ဆိုရင္ သားေတာ္ၾကီးရဲ႕ ေရာဂါ မွန္သမွ်ကို ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္ျပီး အသက္ရွည္ေစတဲ႔ ပန္းသီးကို ခမည္းေတာ္ သံုးေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လိုမွ မေကၽြးႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ဒါဆို ခမည္းေတာ္ အသက္ဆံုးရံႈး ရမွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ သားေတာ္ငယ္ရဲ႕ ေကာ္ေဇာပ်ံကလည္း အဖိုး ထိုက္တန္ပါတယ္။
သားေတာ္လတ္ရဲ႕ မွန္ေျပာင္းနဲ႔ ၾကည္႔မိလို႔ ခမည္းေတာ္ နာမက်န္း ျဖစ္ေနတာကို သိခဲ႔ရျပီး သားေတာ္ငယ္ရဲ႕ ေကာ္ေဇာပ်ံကို စီးျပီး ခမည္းေတာ္ဆီကို အခ်ိန္မွီ ေရာက္ခဲ႔တယ္ပဲ ထားဦး။ သားေတာ္ၾကီးရဲ႕ ေရာဂါမွန္သမွ် ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ျပီး အသက္ရွည္ေစတဲ႔ ပန္းသီးကို မရလာခဲ႔ဘူး ဆိုရင္လည္း ခမည္းေတာ္ အသက္ဆံုးရံႈး ရမွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ သားေတာ္ၾကီးရဲ႕ ပန္းသီးကလည္း အဖိုး ထိုက္တန္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ သားေတာ္ၾကီးရဲ႕ ပန္းသီး ၊ သားေတာ္လတ္ရဲ႕ မွန္ေျပာင္း ၊ သားေတာ္ငယ္ရဲ႕ ေကာ္ေဇာပ်ံ အားလံုးဟာ သူ႕ေနရာနဲ႔ သူ အဖိုးထိုက္တန္တယ္ လို႔ ခမည္းေတာ္ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ သို႕ေသာ္ ဘယ္အရာ မဆို တစ္ခုတည္းနဲ႔ မျဖစ္ေျမာက္ေပဘူး။ အားလံုးကို ျဖစ္ေျမာက္ေစဖို႔ စုစည္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရမယ္။ စုစည္း လုပ္ေဆာင္မႈ ဆိုတာကလည္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေမတၱာ ျပည္႔ဝေနမွသာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေပတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ သားေတာ္တို႔ထဲက တစ္ေယာက္ကို ထီးနန္းလြဲအပ္ေပးတယ္ ဆိုတာထက္ ေမတၱာကို ေရွ႕ထားျပီး တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး တိုင္တိုင္ပင္ပင္ လုပ္သြားၾကရင္ အေကာင္းဆံုးနဲ႔ အရာ အေရာက္ဆံုးမို႔ သားေတာ္တို႔ အားလံုး လက္ထဲကို ထီးနန္းကို အပ္ခဲ႔ခ်င္တယ္။ သားေတာ္တို႔ ညီအစ္ကို သံုးေယာက္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တိုင္ပင္ ညွိႏိႈင္းျပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ႔မယ္ ဆိုရင္ တိုင္းျပည္သာယာ ဝေျပာျပီး ေအးခ်မ္းသာယာ လာလိမ္႔မယ္ လို႔ ခမည္းေတာ္ ေျပာခ်င္တာပါပဲ။ ”
ခမည္းေတာ္ရဲ႕ ဆံုးမ စကားကိုလည္း ၾကားေရာ သားေတာ္ သံုးေယာက္လံုးက ဝမ္းသာအားရပဲ လက္ခံျပီး ခမည္းေတာ္ဆီက ထီးနန္းကို တစ္ဦးတည္း ဆက္ခံျပီး မစိုးစံေတာ႔ပဲ ညီအစ္ကို သံုးေယာက္ အတူတကြ တိုင္ပင္ ညွိႏိႈင္းျပီး ထီးနန္းကို ဆက္ခံကာ တိုင္းျပည္ သာယာဝေျပာေရးကို ေမတၱာေရွ႕ထားျပီး ေဆာင္ရြက္လိုက္ၾကတာ သူတို႕ တိုင္းျပည္က ခမည္းေတာ္ လက္ထက္ကထက္ ပိုျပီး စည္ပင္ဝေျပာ လာခဲ႔ေလေတာ႔သည္။ ။
*** ျပီးပါျပီ ***
မွတ္ခ်က္။ ။ Arabian Nights စာအုပ္ထဲမွ ဇာတ္ကြက္ကို အဆင္ေျပေအာင္ ပံုေဖာ္ မွီျငမ္းေရးသား ထားပါတယ္။ ဘာသာျပန္ ထားတာ မဟုတ္ပါ။
ကိုေဇာ္ ခံစားပံုေဖာ္သည္။
30.4.2010
.
ဆက္ဖတ္ခ်င္မွ ဖတ္ပါ။
တစ္ခါက . . .
တိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ အရမ္းကို အူျမဴး ေပ်ာ္ရႊင္တတ္ေသာ ဘုရင္တစ္ပါး ရွိေလသည္။ သူသည္ လြန္စြာမွ ဟာသဥာဏ္ ျပည့္ဝသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္၏။ ထိုသို႔ သူ႔မွာ ဟာသဥာဏ္ ရွိတယ္ ဆိုတာကိုလည္း သူ႔ဖာသာသူ သိေလသည္။ သူ႕ကိုယ္သူ ဟာသလုပ္သလို သူမ်ားကိုလည္း ဟာသ လုပ္ေလ႔ရွိ၏။ ထိုကဲ႔သို႔ ရယ္ရႊင္ဖြယ္ ဟာသမ်ားကို သူ႕ဖာသာ အစီအစဥ္ ဆြဲကာ သူ႕ဖာသာ တိတ္တဆိတ္ ကြယ္ရာမွ ေခ်ာင္းေျမာင္း ၾကည့္ရႈ႕ နားေထာင္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ရယ္ေမာေနေလ႔ ရွိသည္။
ထိုကဲ႔သို႔ သူမ်ားကို ဟာသလုပ္ရင္း ၊ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ဟာသလုပ္ရင္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စံစားေနခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႕ဘဝရဲ႕ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္လာေစမဲ႔ ေန႔တစ္ေန႔မွာေတာ႔ သူဟာ လူတစ္ေယာက္ကို ဟာသလုပ္မိ ခဲ႔ေလေတာ႔သည္။ ထိုဟာသကပဲ သူ႔ဘဝကို သာမက သူစံစား အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ တိုင္းျပည္္ရဲ႕ ကံၾကမၼာကိုပါ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္လာေစခဲ႔ေတာ႔သည္။
“ ေနာက္ေျပာင္က်ီစား ဘုရင္တစ္ပါး ”
ကၽြန္ေတာ္ အၾကိဳက္ဆံုးေသာ ပံုျပင္ေလး တစ္ပုဒ္ပါ။ ဒီပို႔စ္ေလးကိုေတာ႔ အခြင္႔သာရင္ တင္ေပးပါ႔မယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ။
ကိုေဇာ္
.
13 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ရွာေတြ႕သြားၿပီ။
ဇာတ္သိမ္းသြားေတာ့လည္း ၿပီးသြားၿပီလုိ႕ထင္ေနတာ..
အခြင့္သာရင္ တင္မယ္ဆုိတဲ့ ပုိ့စ္ေလးကုိ စိတ္၀င္စားသြားျပန္ၿပီ
ျမန္ျမန္ တင္ရင္တင္ေနာ္..မတင္ရင္ ဖတ္တီး၊ ရုပ္ဆုိးနဲ့ေတြ႕ပါေစလုိ႕ ဆုေတာင္းေပးေတာ့ပါဘူးရွင္။
ဇာတ္သိမ္း ျမန္ျမန္တင္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။
may
ဇတ္သိမ္းသြားျပီ၊ ဖတ္ေကာင္းမွေကာင္း။ သားသံုးေယာက္က (ပံုျပင္ထဲမွာ) အဲလိုခ်စ္ခင္ၾကတယ္ေနာ္ း))
ေနာက္ပိုစ္အတြက္ ထေရလာ ပါ အဆစ္တင္ေပးသြားတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ကိုေဇာ္လည္း ပံုျပင္ၾကိဳက္တယ္ေနာ္။ ကၽြန္မလည္း ပံုျပင္စာအုပ္ေတြ အခုထိ ဖတ္တုန္းပဲ။
ေထြြလာၿပသြားတာ စိတ္ဆုိးတယ္ ။ ဆန္႕တငန္႕ငန္႕က်န္ခဲ႕တယ္။
thanks
ပံုျပင္ေလး အဆံုးကို ဖတ္သြားၿပီ ကိုေဇာ္ေရ
ေက်းဇူး
ေရႊစင္ဦး
ဟလို
အပိုင္း ၅ နဲ႕ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကိုေပါင္းဖတ္ သြားၿပီး အသစ္တင္မယ့္ ပို႕စ္ကို ေစာင့္ေမ်ွာ္လ်က္...
အင္း...
ရွာေဖြလ်င္ ေတြ ့ရွိ ကဏၰ ပဲ ၊ ရွာရွာေဖြေဖြ
တင္ၿပထားတဲ ့ ပံုကေလးေတြမို ့ ဖတ္လို ့ ေကာင္းပါတယ္။
ေတြ႕လား မ်ား ေျပာတာမွန္တယ္ေတာ႕ ဘုရင္ၾကီး ဆန္႕တငင္ငင္ျဖစ္ေနတာပါဆုိေန ဟဟ ဟ
အိမ္း ေကာင္းေလစြ၊ ေကာင္းေလစြ ..ေမတၱာရွာပံုေတာ္ဇာတ္လမ္းေလး အစအဆံုးထိဖတ္သြား
တယ္ ကိုေဇာ္ေရ.၊ ကြန္နက္ကမရလြန္းလို႔..
ဇာတ္က ပံုၿပင္ထဲမွာေတာ့ သိမ္းသြားၿပီ.....အၿပင္မွာလဲ အဲ့လို ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ နဲ.တိုင္းၿပည္တိုးတက္ဖို. ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၿခင္းနဲ. ဇာတ္သိမ္းရင္ ..သိပ္ေကာင္းမွာပဲ.. ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ေမတၱာေတြ ဘယ္မွာ ရွာရပါ႔.......တေန.ေန.ေတာ့ လို.ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း..
ေလးစားစြာၿဖင့္
sv
တန္ဘုိးဆုိတာ သူေနရာႏွင့္သူ ဆုိၿပီး
ပုံျပင္ထဲကဇာတ္သိမ္းေတြကေတာ့ ေကာင္းပ၊
ဇာတ္သိမ္းေကာင္းၾကပါေစ။
ပုံမေျပာတတ္သလို ပုံျပင္မႀကိဳက္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္
ကုိေဇာ္ေျပာတဲ႔ ပုံျပင္ေတြ ကူးယူသြားတယ္ကုိေဇာ္ေရ....
အေျခအေနက ျပန္ဖတ္မွရတာ ကြန္က စိတ္မခ်ရဖူးဝူးး း)
ေမာင္ဘႀကိဳင္
မွန္ေျပာင္းလိုခ်င္လိုက္တာ..မ်ားလွစြာေသာအသဲေလး
ေတြကိုႀကည္႕ခ်င္လို႕။
Post a Comment