သို႔ေသာ္ . . . . .
ထိုအဘိုးၾကီးက သားငယ္ကို ရန္ရွာႏိုင္ေသာ ပံုစံလည္း မရွိ။ သူ႔လက္ထဲမွာ လက္နက္လည္း နတၳိ။ ဒါေပမဲ႔ လူေတြကို အရမ္း မယံုရေတာ႔ဘူး ဆိုေသာ ခုနက သင္ခန္းစာေၾကာင္႔ ေျမေပၚသို႔ သားငယ္ မဆင္းေသးပဲ ေကာ္ေဇာပ်ံေပၚကေန အဘိုးၾကီးကို ေမးလိုက္၏။
“ ဘာ ကိစၥလဲ။ ”
“ ဒီလိုပါ တူေတာ္ ၊ အဘက ဒီျမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ ျမိဳ႕စား တစ္ေယာက္ပါ။ ဒါေပမဲ႔ အဘမွာ ဘာအာဏာမွ မရွိပါဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ခုနက တူေတာ္ ေတြ႕လိုက္ရတဲ႔ ဓါးျပေခါင္းေဆာင္ ဆိုတာ ဒီျမိဳ႕ကို သူက လက္ဝါးၾကီးအုပ္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားျပီးေတာ႔ သူက ကြပ္ကဲေနတာပါ။ သူ႕မွာ တပည့္လက္သား ေပါမ်ားတယ္။ ဓါးေရး ၊ လွံေရး ကၽြမ္းက်င္တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အဘတို႔ ဘယ္လိုမွ ျပန္ျပီး မတြန္းလွန္ ႏိုင္ပါဘူး။ ”
ဒီေတာ႔ သားငယ္လည္း နည္းနည္း ေပ်ာ႔ေျပာင္းသြားျပီး ေကာ္ေဇာပ်ံေပၚကေန ဆင္းလာခဲ႔၏။
“ ဒီေတာ႔ ဘာျဖစ္ေစခ်င္တာလဲ အဘ။ ”
“ အဘတို႕ ျဖစ္ေစခ်င္တာကေတာ႔ ဓါးျပ ေခါင္းေဆာင္က ျမိဳ႕ရဲ႕ အစြန္မွာ ေက်ာက္ရဲတိုက္ၾကီးနဲ႔ ေနတယ္။ ဒီရဲတိုက္ၾကီးကို ဝင္တဲ႔လမ္းက ဓါးျပေခါင္းေဆာင္ နဲ႔ သူ႕လက္ရံုးတပည္႔ ႏွစ္ေယာက္ပဲ သိတယ္။ အခုေတာ႔ သူရဲ႕ လက္ရံုးေတြလည္း က်သြားျပီ ဆိုေတာ႔ ဒီရဲတိုက္ကို ဝင္တဲ႔ လမ္းကို သိတာ ဓါးျပေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိေတာ႔တယ္။ ”
“ ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ အဘ။ ”
“ အဘတို႔ ျဖစ္ေစခ်င္တာကေတာ႔ တူေတာ္က အခု ေကာ္ေဇာပ်ံကို စီးျပီး ရဲတိုက္ထဲကို ဝင္ေပးဖို႔ပါပဲ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔. . အထဲမွာ. . . .”
ျမိဳ႕စားၾကီး ဆိုေသာ အဘိုးအို အသံ တိမ္က်သြားေလသည္။
“ အထဲမွာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ အဘ။ ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းသာ ေျပာပါ။ ဒါမွ ကၽြန္ေတာ္ ကူညီလို႔ ရတာ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ကူညီပါ႔မယ္။ ”
“ အထဲမွာ အဘတို႔ရဲ႕ သမီးေလးေတြကို သူက ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားတယ္။ အဘတို႔က သူ႔လိုလည္း ဓါးေရး မကၽြမ္းေတာ႔ သူ႕ကို ဘယ္လိုမွ မယွဥ္ႏိုင္ဘူးေပါ႔ေလ။ အခုေတာ႔ တူေတာ္က သူ႕ရဲ႕ ဓါးစြမ္းထက္ သာေတာ႔ တူေတာ္႕ကို အကူအညီ ေတာင္းတာပါ။ ေမတၱာ ေရွ႕ထားျပီး ကူညီပါကြယ္။
အခု တူေတာ္က လိုခ်င္တဲ႔ ထူးဆန္းတဲ႔ ပစၥည္း ရျပီ ဆိုျပီး ျပန္သြားရင္ အဘတို႔ သူ႕ကို ဘယ္လိုမွ ျပန္ျပီး ဘယ္ေတာ႔မွ တိုက္ခိုက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူးကြယ္။ ဒါေၾကာင္႔ တူေတာ္ မျပန္ခင္ တူေတာ္႔ကို အကူအညီ ေတာင္းရတာပါ။ အားလံုးကို ေမတၱာ ေရွ႕ထားျပီး ကူညီပါ။ ”
ဒီလို ေျပာေျပာဆိုဆို နဲ႔ ျမိဳ႕စားအဘိုးၾကီးက ေျမေပၚမွာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ သူ႕ေနာက္မွာ ရပ္ေနတဲ႔ ျမိဳ႕သူ ျမိဳ႕သားေတြကလည္း အားလံုး ျမိဳ႔စားၾကီး နည္းတူ ေျမေပၚမွာ ဒူးေထာက္ ခ်လိုက္၏။
ဒီလို ျမင္ရေတာ႔ သားငယ္က ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ ၊ သူ႕ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ၾကင္နာ သနားတတ္ေသာ ေမတၱာ စိတ္အျပည္႔ ရွိသည္။ ဒါေၾကာင္႔ သူ ေကာ္ေဇာပ်ံေပၚက ဆင္းျပီး ျမိဳ႕စားၾကီးဆီသို႔ သြားကာ. . .
“ ထပါ အဘ။ ဒီလိုေတာ႔ မလုပ္ပါနဲ႔။ အားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္ ကူညီပါ႔မယ္လို႔ ကတိေပးပါတယ္။ အခုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူ႔ဆီကို သြားၾကရေအာင္ ”
လို႔ ေျပာလိုက္၏။ သူ႕ဆီက ဒီအသံလည္း ၾကားေရာ ျမိဳ႕သူ ျမိဳ႕သားေတြ အားလံုးက “ ေဟး ” ခနဲ ေအာ္လိုက္ၾကေလသည္။ သူတို႔နဲ႔ အတူတူ သားငယ္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဆိုေသာ ေမတၱာ အရွိန္အဟုန္ကို ခံစားရ၏။
ဒီေနာက္မွာေတာ႔ . . .
သားငယ္ ေကာ္ေဇာပ်ံနဲ႔ သြားရာ ေနာက္ကို ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားေတြ အားလံုးက ေအာက္ကေန လိုက္လာၾကေလသည္။ သားငယ္ကလည္း ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားေတြကို လမ္းျပခိုင္းျပီး ျမိဳ႕အစြန္က ဓါးျပ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ေနတဲ႔ ရဲတို္က္ၾကီးကို ေရာက္လာေလသည္။
ေရာက္တယ္ ဆိ္ုရင္ပဲ သူက ေကာ္ေဇာပ်ံကို စီးျပီး တစ္ခါတည္း ရဲတိုက္ထဲကို စီးဝင္သြား၏။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဓါးျပေခါင္းေဆာင္က ေျပးလႊားလာရလို႔ အေမာေျဖ ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ရုတ္တရက္ သားငယ္ ေရာက္လာမယ္ ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင္႔ မထားေတာ႔ သူ႔မွာ ဘာမွ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ မရွိလိုက္ဘူး။ ဒါနဲ႔ နီးရာ ဓါးကိုပဲ ေျပးဆြဲျပီး သားငယ္ကို ခုခံေလသည္။
ဓါးေရးက သူမသာ ၊ ကိုယ္မသာ နဲ႔ သားငယ္က အနည္းငယ္ ဓါးေရး သာႏိုင္ေပမဲ႔ ၊ သက္လံုက်ေတာ႔ အသက္ငယ္တဲ႔ သားငယ္ကို ဓါးျပေခါင္းေဆာင္ ဘယ္လိုမွ မယွဥ္ႏိုင္ဘူး။ တိုက္ရင္း ခိုက္ရင္းနဲ႔ ေမာပန္း လာ၏။ သူ႕လက္ေတြ မလႈပ္ခ်င္ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာေလေတာ႔သည္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ သားငယ္ရဲ႕ အားျပင္းတဲ႔ ပက္ဓါးခ်က္ေၾကာင္႔ ဓါးျပ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး လက္ထဲက ဓါးလြင္႔ ထြက္သြားျပီး သူထိုင္က် သြားေလေတာ႔သည္။
ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလိုပဲ သားငယ္ရဲ႕ ဓါးက သူ႕ရဲ႕လည္ပင္းေပၚကို ေရာက္လို႔ လာေတာ႔၏။ သို႕ေသာ္ မခုတ္ပဲ တင္ပဲ တင္ထားရံုသာ။ သူ သိလိုက္ျပီ ရံႈးနိမ္႕မႈ ကို သူ စတင္ ခံစားလိုက္ရေလျပီ။
အရာ အားလံုး ျငိမ္းခ်မ္းျပီး ေနာက္မွာေတာ႔ ေအာက္ကေန လက္ျပ ႏႈတ္ဆက္ေနတဲ႔ ျမိဳ႕စားၾကီးနဲ႔ ျမိဳ႕သူ ျမိဳ႕စားေတြ အားလံုးကို သားငယ္က ေကာ္ေဇာပ်ံေပၚကေန ႏႈတ္ဆက္ရင္း သူ႕ရဲ႕ အစ္ကိုမ်ားနဲ႔ ခ်ိန္းထားရာ ေနရာကို ထြက္လာခဲ႔၏။
ေကာ္ေဇာပ်ံနဲ႔ ခရီးသြားရတာ ဆိုေတာ႔ အလြန္ကို ဇိမ္က်လွပါသည္။ ကိုယ္သြားခ်င္ရာကို စိတ္ထဲ ထိန္းေက်ာင္း ေပးလိုက္ရံုပါပဲ။ ေကာ္ေဇာပ်ံက အလိုလို သူ႕ဖာသာ ပ်ံသန္းသြား၏။ ဒါနဲ႔ အစ္ကိုေတြနဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔ ေနရာကို ေရာက္ေတာ႔ သားငယ္ထက္ အရင္ သူ႔အစ္ကို ႏွစ္ေယာက္က ေရာက္ႏွင္႔ေနျပီ။ သူတို႔လည္း သူ႕တို႔ လိုခ်င္တဲ႔ ပစၥည္းေတြ ရခဲ႔ပံုရ၏။
သားငယ္ ေရာက္လာတာ ေတြ႕ေတာ႔ သားၾကီးက . . .
“ ညီေလး မင္းကို အစ္ကိုတို႔ ေစာင္႔ေနတာပဲ။ ”
သူတို႔ ညီအစ္ကိုေတြ ၾကားမွာ ခင္ခင္မင္မင္ ရင္းရင္းႏွီးႏီီီွး ညီေလး ၊ အစ္ကို နဲ႔ ေျပာတာ ဒါ ပထမဦးဆံုး ၾကားလိုက္ ရတာပါပဲ။ ဘာမွ မသိဘဲ သူတို႔ရဲ႕ က်င္လည္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္မွာသာ သူတို႕ ဗိုလ္က် ေနခဲ႔တာ မဟုတ္လား။ အခုလို အျပင္ေလာက ရဲ႕ လူ႔ဘဝ အစစ္ အမွန္ေတြကို ျမင္ခြင္႔ ရလိုက္ျပီး ေမတၱာတရားရဲ႕ နက္ရိႈင္းမႈ ၊ ေႏြးေထြးမႈ ေတြကို သူတို႔ သိျမင္ ခံစားလာရကာ ညီအစ္ကို ဆိုေသာ သံေယာဇဥ္ကို နားလည္ ေႏြးေထြး လာခဲ႔ရေတာ႔သည္။
“ အစ္ကိုတို႔ ေရာက္ေနတာ ၾကာျပီလား။ ”
သားငယ္ကလည္း ဒီလိုပဲ ေကာ္ေဇာပ်ံေပၚက ဆင္းျပီး ျပန္ေမး လိုက္ေလ၏။
“ ကိုၾကီးက ေရာက္ေနတာ တစ္ပတ္ေလာက္ ရွိျပီ။ ကိုလတ္ကေတာ႔ မေန႔ကမွ ေရာက္တယ္ ညီေလး။ ”
သားလတ္က ျပန္ေျဖေလသည္။
“ ဒါနဲ႔ ညီေလးတို႔လည္း ခမည္းေတာ္ ရွာခိုင္းလိုက္တဲ႔ ရွားပါး အဖိုးတန္ ပစၥည္းေတြ ရလာၾကျပီ လို႔ ထင္တယ္။ ဒီေတာ႔ ကိုၾကီးတို႔ ညီအစ္ကိုေတြ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ျပၾကည့္ ၾကရေအာင္။ ”
သားၾကီးက ေျပာ၏။ ေျပာလည္း ေျပာရင္း သူ႔အိတ္ထဲမွာ ထည္႔လာတဲ႔ အသက္ကယ္ ပန္းသီးကို ထည္႔ထားတဲ႔ ဗူးေလးကိုလည္း ထုတ္လိုက္ေလသည္။ ဒီေတာ႔ သားလတ္ နဲ႔ သားငယ္က ေခါင္းျငိမ္႔ျပရင္း သူတို႔ ရလာတဲ႔ ပစၥည္းေတြကို သားၾကီးလိုပဲ ထုတ္ျပၾကသည္။ ဒီေတာ႔ တစ္ေယာက္ ရလာတဲ႔ ပစၥည္းကို တစ္ေယာက္ အထူးအဆန္း အေနနဲ႔ ၾကည္႔ရႈ႕ၾက၏။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေမးျမန္းၾကေလသည္။
“ ကိုၾကီး ရလာတဲ႔ ပန္းသီးက ဘယ္လို အစြမ္းထက္တာလဲ ကိုၾကီး။ ”
“ ဒီပန္းသီးက ဘယ္လို ေရာဂါ ေဝဒနာကို မဆို ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ ေစျပီး အသက္ရွည္ ေစတယ္ လို႔ ဆိုတယ္ ညီေလးတို႔။ ဒါနဲ႔ ညီလတ္ ရလာတဲ႔ မွန္ေျပာင္းကေရာ ဘယ္လို ထူးျခားတာလဲ။ ”
“ ကၽြန္ေတာ္ ရလာတဲ႔ မွန္ေျပာင္းက ကိုယ္႕စိတ္ထဲကေန အလိုရွိတာကို ေရရြတ္လိုက္တာနဲ႔ အလိုရွိတာကို မွန္ေျပာင္းထဲမွာ ျမင္ေတြ႕ေစႏိုင္တဲ႔ တန္ခိုးရွိတဲ႔ မွန္ေျပာင္းပါ ကိုၾကီး။ ”
“ ဒီလိုလား ထူးဆန္း လိုက္တာဗ်ာ။ ညီေလးရဲ႕ ေကာ္ေဇာပ်ံကေတာ႔ ဘာထူးျခားလဲ ဆိုတာ ေျပာျပဖို႔ မလိုေတာ႔ပါဘူး။ အစ္ကိုတို႔လည္း ေတြ႕ေနတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုလတ္ရဲ႕ မွန္ေျပာင္းကိုေတာ႔ စမ္းၾကည္႔ခ်င္တယ္ ကိုလတ္ ၊ ရမလား။ ”
“ ရတာေပါ႔ ညီေလးရာ ၊ ေရာ႔. . ၾကည္႔. .။ ”
ညီအစ္ကို ဆိုေသာ ေမတၱာစိတ္ေတြနဲ႔ သူတို႔ ၾကားမွာ ထံုပ်ံ႕ေနေတာ႔ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္းလည္း ညီအစ္ကို ဆိုေသာ စိတ္ျဖင္႔သာ ဆက္ဆံၾကေတာ႔သည္။ သားလတ္က သူ႔ရဲ႕ မွန္ေျပာင္းကို သားငယ္ဆီ ပစ္ေပးလိုက္ေလသည္။ လက္ထဲ ေရာက္လာတဲ႔ မွန္ေျပာင္းကို သားငယ္က ကိုင္ထားလိုက္ျပီး. . .
“ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နန္းေတာ္က ထြက္လာတာ တစ္ႏွစ္နီးပါး ရွိေတာ႔မယ္။ အဆက္အသြယ္လည္း မလုပ္ျဖစ္ခဲ႔ဘူး။ ဒီေန႕ေတာ႔ ကိုလတ္ မွန္ေျပာင္းေလးရတုန္း ခမည္းေတာ္ ဘယ္လိုေနလဲ ဆိုျပီး လွမ္းၾကည္႔လိုက္ရေအာင္ ”
“ ေကာင္းတယ္ ညီေလး ကိုလတ္ေတာင္မွ မွန္ေျပာင္းသာ ရထားတာ တစ္ခါမွ စိတ္ကူးမေပၚမိဘူး။ ”
“ ဟုတ္တယ္။ ညီလတ္ ေျပာတာ မွန္တယ္။ ကိုၾကီးလည္း သိခ်င္တယ္။ ၾကည္႔လိုက္ ညီေလး။ ”
ဒီလို အစ္ကို ႏွစ္ေယာက္က သူ႕ကို တိုက္တြန္းေတာ႔ သားငယ္က “ ခမည္းေတာ္ကို ျမင္ရေစ ” လို႔ အသံျပဳျပီး မွန္ေျပာင္းကို တပ္ၾကည္႔လိုက္တဲ႔ အခါမွာ သူ႔ရင္ထဲက အာေမဋိတ္ အသံ ထြက္ေပၚ လာေလေတာ႔သည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
ေလးစားစြာျဖင္႔
ကိုေဇာ္
.
6 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ဘယ္ႏွစ္ပုိင္းရွိေနလဲ မသိပါဘူးေနာ္။
ေမွ်ာ္ရတာ ေမာတယ္ရွင့္။
အဲ့လုိ လုပ္တဲ့ ကုိေဇာ္ ရုပ္ဆုိး၊လူ၀ႀကီးနဲ့ ေတြ႕ပါေစ။
ဆက္လက္ ဖတ္ရွဴ႕ ရန္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါသည္ရွင္။
...
ကဲ မ်ား ပဲ ဇာတ္သိမ္းေပးလုိက္မယ္ ဘုရင္ၾကိးက အိပ္ယာေပၚမွာ နာမက်န္းျဖစ္ေနတယ္ ဒါနဲ႕ သားငယ္ရဲ႕ ေကာေဇာ္ပ်ံနဲ႕ အျမန္သြားၾကတယ္ ၃ ေယာက္သား ေနာက္ေတာ႕ အကုိၾကီးလား ပန္းသီးရထားတာ အင္း သူ႕ရဲ႕ ပန္းသီးနဲ႕ အေဖ႕အသက္ကုိကယ္လုိက္တယ္ ဘုရင္ၾကီးက သူတုိ႕ ၃ ေယာက္ရဲ႕ ထူးဆန္းတဲ႕ ပစည္းေၾကာင္႕ ဘယ္သူ႕ကုိ နန္းေပးရမယ္မွန္းမသိဘူး ဒါေပမယ္႕ ညီအကို ၂ ေယာက္က အကုိၾကီးကုိ နန္းေပးလုိက္ပါတယ္ တဲ႕ ဒန္တန္တန္ ဟုတ္လားမသိဘူး ဟုတ္တယ္ဆုိရင္ လက္ခုပ္သံေလးေတြၾကားခ်င္ပါတယ္ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ေတာ႕ မလုပ္နဲ႕ေနာ္ တုိးတိုးေလး လာေျပာသိလား ခစ္ခစ္
by the way အခုတင္ထားတဲ႕ရဲတုိက္ကေလ Edinburgh Castle နဲ႕ တူသလုိလုိပဲ ေသခ်ာၾကည္႕ေတာ႕လဲ Edinburgh Castle က ဘယ္ဘက္က အခြ်န္ေလး မပါဘူးလားလုိ႕ မသိေတာ႕ဘူး ရဲတုိက္ေတြက တူတူပဲလားမသိဘူးေနာ္
သားငယ္ရဲ႕ အာေမဋိတ္ ၿပီးအဆက္ကို ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။
ဒီပံုျပင္က ရွည္တယ္ေနာ္.. တခါတခါမွ လာမန္႕တယ္... ဖတ္ရင္းလည္း ဆက္ဖတ္ခ်င္တယ္... တခါတည္း တင္ပလိုက္ေလ.. း))))
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
ကိုေဇာ္ေရ ... ဖခမည္းေတာ္ႀကီး ဘာျဖစ္သြားၿပီလဲ
ရင္ထိတ္စရာ ...
ၿငိမ္းစိုးဦး
nyeinsoeoo.multiply.com
ခုမွပဲ ပုံျပင္ျပန္ဖတ္ေနရေတာ့တယ္...ခ်ိဳလိမ္စို႔ဖို႔ပဲ က်န္ေတာ့တယ္
Post a Comment