10 ေမတၱာ ရွာပံုေတာ္ ( ၃ )

---

ဒါနဲ႔ပဲ . . . .

တစ္ေန႕ သားလတ္ကို ေထာက္ခံသူ လူတစ္စုနဲ႔ သူက ဘုရင္ကို ဆက္သစရာ ရွိလို႔ ဆိုျပီး နန္းေတာ္ထဲ ဝင္လာခဲ႔၏။ ဘုရင္ကို သူ ေတြ႕ရေတာ႔ ဘုရင္က ပုလႅင္ေပၚမွာသာ ထိုင္ေနရတာ အသက္ ကင္းမဲ႔ေနသလို သူ႕ကို ၾကည္႔ေန၏။ သူကလည္း ပါလာတဲ႔ လက္ေဆာင္ကို ဆက္သရင္း သူက တျခားႏိုင္ငံက ေရာက္လာေၾကာင္း ေျပာသည္။ ေနာက္ေတာ႔ ဒီတိုင္းျပည္မွာ ထူးဆန္းတဲ႔ ပစၥည္းကို လာေရာက္ ရွာေဖြေၾကာင္း ေျပာျပီး ဘုရင္ကို အကဲခတ္ေတာ႔ ဘုရင္က ဒီလိုပဲ ေတြေဝေနသလို စိတ္ေတြ အေဝးေရာက္ေနသလို ျဖစ္ေနသည္။

သူ႕ေဘးက ေမွာ္ဆရာက ဘယ္လို ဆိုျပီး ေျပာလိုက္မွသာ ဘုရင္က ျပန္ေျပာေလသည္။ ေမွာ္အတတ္ျဖင္႔ မိႈင္းမိေနေသာ ဘုရင္ ျဖစ္ေနေလျပီ။ ဒါနဲ႔ သားလတ္လည္း မထူးဘူး ဆိုျပီး . .

“ ဒီမွာ ေမွာ္ဆရာ ၊ အခု ကၽြႏ္ုပ္လာတာ သင္႔ကို လာေရာက္ ႏွိမ္နင္းတာပဲ ျဖစ္တယ္။ ”

လို႔ ေျပာလို္က္ေတာ႔ ေမွာ္ဆရာက ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေလ၏။

“ မင္းလို႔ လူကမ်ား ငါကို ႏွိမ္နင္းလို႔ ရမလားကြ။ ”

ဆိုျပီး သူ႕ကို ေသခ်ာၾကည္႔ျပီး လက္ေဖ်ာက္တစ္ခ်က္ တီးလိုက္ေတာ႔ သားလတ္ရဲ႕ ေနာက္ကေန ေမွာ္ဆရာ ဖန္တီးထားတဲ႔ ေမွာ္သမားေတြ ထြက္လာျပီး သားလတ္ကို ဝိုင္းဝန္း တိုက္ခိုက္ၾကသည္။ ဒါေပမဲ႔ သားလတ္က သိုင္းပညာ ထူးခၽြန္သူ ဆိုေတာ႔ ေမွာ္ဆရာ ဖန္တီးလိုက္သူ မွန္သမွ်ကို သုတ္သင္ ပစ္လိုက္ႏို္င္သည္။

ဒီအခ်ိန္မွာ ေမွာ္ဆရာက ေနာက္ထပ္ သူ႕ရဲ႕ ေအာက္လမ္းနည္းနဲ႔ လုပ္ထားတဲ႔ သူ႔ရဲ႕ အထူး ကိုယ္ရံေတာ္ကို ထုတ္သံုး ေလေတာ႔သည္။ လူ႕ဘီလူးၾကီးလို႔ ေျပာလို႔ရေအာင္ကို ဒီေအာက္လမ္း ေမွာ္သမားက ၾကီးမားလွ၏။ သူ႕ကိုေတာ႔ သားလတ္က ဘယ္လိုမွ ယွဥ္လို႔ မႏိုင္ဘူး။ သားလတ္ အလူးအလွိမ္႔ ခံေနရတာကို ျမင္ေန ၊ ေတြ႕ေနေပမဲ႔လည္း ျမိဳ႕သားေတြက ဝင္ျပီး ဝိုင္းမကူႏိုင္ၾကဘူး။ သူတို႕ကေတာ႔ ေမွာ္ဆရာၾကီးကို ငယ္ေၾကာက္ ျဖစ္ေနခဲ႔၏။

ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ေသြး အလူးလူးနဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ႔ သားလတ္ကို ေမွာ္ဆရာရဲ႕ ေအာက္လမ္း လူ႔ေမွာ္ဘီလူးၾကီးက ဖမ္းျပီး ခ်ဳပ္ထားလိုက္ေလေတာ႔သည္။ ဒီေတာ႔ ေမွာ္ဆရာက . . .

“ ကဲ ကိုယ္႔ကိုုယ္ကိုယ္ အစြမ္းထက္ လွပါျပီလို႔ ထင္ေနတဲ႔ ေကာင္ေလး။ အခုေတာ႔ မင္း ငါ႕လက္ထဲမွာ ေသရေတာ႔မွာေပါ႔ကြာ။ ”

ဆိုျပီး သူရဲ႕ ရန္သူကို တိုက္ခိုက္ေနၾက ဓါးေကာက္ၾကီးကို ထုတ္ျပီး လူ႕ဘီလူးၾကီး ခ်ဳပ္ထားတဲ႔ သားလတ္ကို ထိုးဖို႔ အနီးနား ကပ္လာခဲ႔၏။ ဒီအခ်ိန္မွာ သားလတ္ဘက္က အားေပး ၾကည္႔ေနၾကတဲ႔ လူေတြ အားလံုးကေတာ႔ သားလတ္ေတာ႔ ေသျပီလို႔ ထင္ျပီး မ်က္လံုး စံုမွိတ္ကာ သနား ဂရုဏာ သက္ေနၾက၏။ သားလတ္ကေတာ႔ ဒီအခ်ိန္မွာ လံုးဝ မေၾကာက္မိဘူး။

သူအခု ဒီေရာက္ေနတာ ဖခမည္းေတာ္ၾကီး ရွာခိုင္းလိုက္တဲ႔ ထူးျခား ဆန္းျပားျပီး ရွားပါး အဖိုးတန္ဆံုး ပစၥည္း ကို ရွာဖို႔အတြက္လည္း မဟုတ္ေတာ႔ဘူး။ အခု သူ႕ရင္ထဲမွာက ဒီႏိုင္ငံက လူေတြကို ေအးခ်မ္းစြာ လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တဲ႔ ေမတၱာတရားပဲ သူ႔မွာ ရွိေနခဲ႔၏။ ဒီေတာ႔ သူ လံုးဝ မေၾကာက္မိ။ စိုးရိမ္ တုန္လႈပ္မႈလည္း လံုးဝ မျဖစ္ေပၚမိ။

အနားကို ကပ္လာတဲ႔ ေမွာ္ဆရာၾကီးက သားလတ္ရဲ႕ ဗိုက္ကို ထိုးစိုက္ဖို႔ လက္ အလွမ္းလိုက္မွာပဲ သားလတ္ဘက္က လိုက္ပါ အားေပးသူေတြ မ်က္လံုးအစံုကို ပိတ္ထားလိုက္ ၾကေလသည္။ သားလတ္ေတာ႔ ေသပါျပီေပါ႔။ ဒီလို ေမွာ္ဆရာက သားလတ္ဗိုက္ကို ဓါးေကာက္ၾကီးနဲ႔ စိုက္လိုက္တဲ႔ အခ်ိန္မွာ လံုးဝေၾကာက္ရြံ႕မႈ မရွိတဲ႔ သားလတ္က သူ႕ကိုယ္ကို တြန္႕ျပီး ေရွာင္လိုက္ေလ၏။ ဘယ္လိုမွ မထင္မွတ္တဲ႔ လုပ္ရပ္ပဲ ျဖစ္၏။ သို႕ေသာ္ သိုင္းပညာကို ကၽြမ္းက်င္စြာ တတ္ေျမာက္ထားတဲ႔ သားလတ္ အတြက္ေတာ႔ ဒါက အလြယ္တကူ အေျခအေန။

ထိုအေျခအေနေၾကာင္႔ ရုတ္တရက္ ဆိုေတာ႔ ေမွာ္ဆရာရဲ႕ဓါးက သားလတ္ ေနာက္က လူ႕ဘီလူးၾကီးဆီကို သြားျပီးေတာ႔ ထိုးစိုက္မိသည္။ ဝမ္းေခါင္းသံၾကီးနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ သားလတ္ကို ခ်ဳပ္ထားတဲ႔ လက္အစံုက အနည္းငယ္ အားေပ်ာ႔သြားသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ သားလတ္က လူ႔ဘီလူးၾကီး လက္မွ လံုးဝ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ရုန္းလိုက္ျပီးေတာ႔ သူ႕တပည္႔ကို သူထိုးမိသြားလို႔ ေၾကာင္ေနတဲ႔ ေမွာ္ဆရာ လက္ထဲက ဓါးကို လုျပီး ေမွာ္ဆရာရဲ႕ ရင္အစံုကို ထိုးခ်လိုက္ ေလေတာ႔သည္။

ဒီေတာ႔ ေမွာ္ဆရာက သားလတ္ကို အံ့ၾသျခင္း ၊ မယံုၾကည္ႏိုင္ျခင္း မ်က္ဝန္း အစံုနဲ႔ ၾကည္႔ကာ သူ႕ရင္ဘတ္ထဲက ေသြးမ်ားနဲ႔ အတူ အခိုးအေငြ႕မ်ား အျဖစ္ ထြက္ေပၚလာကာ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားေတာ႔သည္။ ေမွာ္ဆရာဆီက ဒီလို အခိုးအေငြ႕ေတြလည္း ထြက္လာေရာ ခုနက သားလတ္ကို တိုက္ခိုက္ထားေသာ ေအာက္လမ္း ေမွာ္သမားမ်ားနဲ႔ လူ႕ဘီလူးၾကီးေတြကလည္း အခိုးအေငြ႕ေတြ ျဖစ္ျပီး ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္သည္။

ဒီလိုပဲ အရာရာကို မျမင္သလိုလို ၊ မၾကားသလိုလို စိတ္ေျပာင္းေဆး အေကၽြးခံထားရတဲ႔ ဘုရင္ၾကီးကလည္း သူ႕ဖာသာ ျပန္လည္ျပီး သတိ ျပန္လည္လာခဲ႔သည္။ ေမွာ္ဆရာၾကီး၏ ေဆးရွိန္ ေပ်ာက္ျပယ္သြားခဲ႔ေလျပီ။ 

---

ဒီလိုနဲ႔. . . ေနာက္ေန႕က်ေတာ႔ အရာရာကို နဂိုအတိုင္း ျပန္လည္ စိတ္ျပန္ဝင္လာတဲ႔ ဘုရင္ၾကီးနဲ႔ သူ႕ကို ေလးစားၾကေသာ တိုင္းသူျပည္သားေတြ ေမွာ္ဆရာကို ေအာင္ႏိုင္ေသာ အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ ေမွာ္ဆရာကို သုတ္သင္ခဲ႔ေသာ သားလတ္ကို ဂုဏ္ျပဳေသာ ဂုဏ္ျပဳပြဲကို ခမ္းနားၾကီးက်ယ္စြာ က်င္းပတယ္။ ဒါလည္း ျပီးေရာ ဘုရင္ၾကီးက သားလတ္ကို ဒီတိုင္းျပည္ကို ဘာလို႔ ေရာက္လာတာလဲ လို႔ ေမးတယ္။ သားလတ္ကလည္း သူ႕တို႕ အေဖ ရွာခိုင္းတဲ႔ ထူးျခား ဆန္းျပားျပီး ရွားပါး အဖိုးတန္ဆံုး ပစၥည္းကိုလာရွာတာပါ လို႔ ေျပာေတာ႔…

“ ေကာင္းလွပါတယ္ အေမာင္ ဘုရင္႔သား။ သင္ဟာ ကၽြႏု္ပ္ မင္းၾကီးရဲ႕ အသက္သခင္ ေက်းဇူးရွင္ ျဖစ္သလို ၊ ဒီတိုင္းသူ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္လည္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သင္႔ကို ကၽြႏ္ုပ္ ကၽြႏ္ုပ္တို႕ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အဖိုး အထိုက္တန္ဆံုး ျဖစ္ျပီး ရွားပါး အဖိုးတန္တာကို လက္ေဆာင္ အျဖစ္ ေပးေတာ္မူမယ္။ ”

ဒီလို ဘုရင္ၾကီးက ေျပာလိုက္ေတာ႔ တိုင္းသူျပည္သားေတြလည္း ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာစြာ နဲ႔ လက္ခုပ္ ၾသဘာ ေပးၾကတယ္။

ဒီေတာ႔ ဘုရင္ၾကီးက သူ႔ရဲ႕ မွဴးမတ္ေတြကို သူတို႕ရဲ႕ ထူးျခား ဆန္းျပားျပီး ရွားပါး အဖိုးတန္ဆံုး ပစၥည္းကို သြားယူခုိင္း လိုက္ေလသည္။ မွဴးၾကီးမတ္ရာေတြက သြားယူျပီး ျပန္လာေတာ႔ သူတို႔ လက္ထဲမွာ ေသတၱာေလး တစ္လံုးပါလာတယ္။ ဒီေသတၱာေလးကို ဖြင္႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ အထဲမွာ “ မွန္ေျပာင္း ” ေလးတစ္လက္။ သားလတ္က စဥ္းစားမိ၏။ ဒီမွန္ေျပာင္းက ဘာမ်ား ထူးျခားလဲလို႔ ၊ သူ စိတ္မဝင္စားမိ။

သို႕ေသာ္ ဘုရင္ၾကီးက သူ႕ကို ေခၚျပီး ဒီမွန္ေျပာင္းကို ေပးသည္။ သူကလည္း ဒီမွန္ေျပာင္းကို သာမာန္ မွန္ေျပာင္းလို႔ပဲ ထင္ထားေတာ႔. .

“ အရွင္မင္းၾကီး ၊ ကၽြႏ္ုပ္ အျမင္မွာေတာ႔ ဒီမွန္ေျပာင္းက သာမာန္ မွန္ေျပာင္းပါပဲ။ ဒီလို မွန္ေျပာင္းမ်ိဳး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ အလြန္ ေပါမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ ဒီလို မွန္ေျပာင္းကို ထူးဆန္းတယ္ ဆိုတဲ႔ ပစၥည္းတစ္ခု မဟုတ္ပါဘူး။ ”

ဒီေတာ႔ ဘုရင္ၾကီးက သူ႕ရဲ႕ အသက္သခင္ ေက်းဇူးရွင္ သားလတ္မင္းသားကို ေသခ်ာ ၾကည္႔ျပီး.. .

“ မဟုတ္ေသးဘူး အေမာင္ ဘုရင္႔သား ၊ တကယ္ေတာ႔ ဒီမွန္ေျပာင္းဟာ တန္ဖိုးနဲ႔ တြက္ခ်က္ယူလို႔ မရေအာင္ကို လြန္စြာမွ အဖိုးထိုက္တန္ လြန္းလွပါတယ္။ ဒီမွန္ေျပာင္းရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကို မသိေသးလို႔ အေမာင္ဘုရင္႔သား ေျပာဆိုျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ႔ ဤမွန္ေျပာင္းက မိမိ အလိုရွိရာကို တမ္းတလိုက္ရံုျဖင္႔ ျမင္ေစႏိုင္ေသာ မွန္ေျပာင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ”

“ ဟင္ ဒီလိုလား။ ဒါ တကယ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါ႔မလား။ ”

ဒီလို သားလတ္က ကေျပာေတာ႔ ၊ ဘုရင္ၾကီးက ျပံဳးျပီး. . .

“ တကယ္ျဖစ္ႏိုင္ ၊ မျဖစ္ႏိုင္ဆိုတာကေတာ႔ ယခု မွန္ေျပာင္းက သင္႔လက္ထဲမွာ ေရာက္ေနၿပီေလ အေမာင္ ဘုရင္႔သားေတာ္။ ဒါေၾကာင္႔ အခု သင္႔ကိုယ္တိုင္ပဲ စမ္းသပ္လိုက္ပါေတာ႔။ ”

ဒီေတာ႔ သားလတ္က သူ႕တိုင္းျပည္မွာ သူ စြဲလမ္းေနတဲ႔ ကေခ်သည္ေလးကို ေတြ႕ခ်င္တယ္ လို႔ ႏႈတ္က ေရရြတ္ျပီး မွန္ေျပာင္းကို ၾကည္႔လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ မွန္ေျပာင္းထဲမွာ သူျမင္ေနရာတာက ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ သူတို႕ႏိုင္ငံက ကေခ်သည္မေလး သူ႕ဖာသာ တစ္ေယာက္တည္း အက ေလ႔က်င္႔ေနတာကို ျမင္လိုက္ရေလေတာ႔သည္။

သားလတ္ သူ႕မ်က္လံုးကိုေတာင္မွ မယံုႏိုင္သလို မ်က္လံုးနဲ႔ မွန္ေျပာင္းကို အထပ္ထပ္ အခါခါ ပြတ္တိုက္ျပီး ကေခ်သည္မေလး နာမည္ကို ေရရြတ္ျပီး မွန္ေျပာင္းကို ၾကည္႔လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ အခုေလာေလာဆယ္ ကေခ်သည္မေလး ဘာလုပ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ခ်က္ခ်င္း ျမင္ရ၏။ ဒီေတာ႔မွ ဒီမွန္ေျပာင္းဟာ အလြန္ ထူးျခား ဆန္းက်ယ္ေသာ မွန္ေျပာင္းဆိုတာကို သားလတ္ လက္ခံမိ ေလေတာ႔သည္။

သူလိုခ်င္တာကို ရျပီ ျဖစ္တဲ႔ အတြက္ သားလတ္က ရက္အနည္းငယ္ ၾကာအျပီးမွာ ဒီႏိုင္ငံက ဘုရင္ၾကီးနဲ႔ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး သူ႕ရဲ႕ အိမ္အျပန္ လမ္းအတြက္ ထြက္လာခဲ႔၏။

---

ဒီအခ်ိန္မွာ သားငယ္ကေတာ႔ လူဆိုးလူမိုက္ေတြ အရမ္းေပါမ်ားေသာ အာရပ္ႏိုင္ငံ တစ္ခုကို ေရာက္သြားခဲ႔ေလသည္။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။

ေလးစားစြာျဖင္႔

ကိုေဇာ္

.

ေမတၱာ ရွာပံုေတာ္ ( ၃ )