14 အပ္ နဲ႔ အပ္ခ်ည္မ်ား

---

ကၽြန္ေတာ္႔နာမည္က “ ကိုေဇာ္ ” လို႔ ေခၚပါတယ္။ ေယာင္ေယာင္ဝါးဝါးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ေထြေထြထူးထူး အလုပ္ မရွိပါဘူး။ ေဘာလံုးကန္တယ္ ၊ ခ်က္ထိုးတယ္ ၊ ညဘက္ဆိုရင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္တယ္ ၊  သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပါက္ကရေတြ ေျပာတယ္ ၊ စိတ္ဝင္စားရာ စာေတြကို ဖတ္တယ္ ၊ စိတ္ကူးေပါက္ရာေတြ ခ်ခ် ေရးတတ္တယ္ ၊ အိမ္အလုပ္ကိုေတာ႔ အခါအခြင္႔သင္႔သလို လုပ္ေပးပါတယ္။ ပူပူပင္ပင္ မရွိရေလေတာ႔ ပူပူေလာင္ေလာင္လည္း မျဖစ္မိပါဘူး။

အခ်စ္ဆိုတာကို လက္ငင္း မေတြ႕ဖူးသလို ၊ အေၾကြး အေနနဲ႔လည္း မေတြ႕ဖူးေတာ႔ သူမ်ားေတြလိုလည္း အသည္းကြဲျပီး အရက္ေသာက္စရာ မလိုဘူးေပါ႔ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ႔ လူငယ္အရြယ္ သာသာကတည္းက အေဖက ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ခ်က္အရက္ေတြ မေသာက္နဲ႔ ၊ ေသာက္ခ်င္ရင္ အရက္အေကာင္းစားကို စိတ္ရွိ လက္ရွိသာ ေသာက္ ဆိုလို႔ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မိဘကို ရိုေသသမႈနဲ႔ သူတို႔ ေရွ႕မွာ မူးရစ္တာ မလုပ္ေပမဲ႔ ပံုမွန္ေလးေတာ႔ ရစ္မူးတတ္ပါတယ္။

စီးကရက္ကေတာ႔ ေတြးစရာ ေငးစရာ ျဖစ္လာခဲ႔ရင္ ဟိုဖြာဒီဖြာ ဖြာတတ္ပါတယ္။ တစ္လိပ္ခ်င္းက ေစ်းမ်ားေတာ႔ ဘူးလိုက္ေတာ႔ ကိုင္ေသာက္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ေဆးလိပ္စြဲသူ တစ္ေယာက္ေတာ႔ မဟုတ္ဘုူးဗ်။ မေသာက္ခ်င္ရင္ လံုးဝကို လေပါင္းမ်ားစြာ မေသာက္ပါဘူး။ ကြမ္းကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ မစားပါ။ ကိုယ္တိုင္ ပါးစပ္နဲ႔ သြား ညစ္ပတ္သလို ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း ညစ္ပတ္ေစတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ယူဆတယ္။ သူမ်ားစားေနတာေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာသလို ၊ ကိုယ္တိုင္ မစားတဲ႔ အတြက္လည္း ဘာကြ ၊ ညာကြ ဆိုျပီး ဂုဏ္ယူေျပာမေနေတာ႔ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ကိုယ္ဖာသာကိုယ္ “ ေရငုပ္ ၊ မီးလႈံ ၊ တံုးခုန္ ၊ ဇယ္ခတ္ ” ေနလိုက္တာပါပဲ။

သူမ်ားေတြ ကိုယ္စီ ကိုယ္ငွ ေန႔ဘက္အခ်ိန္ေလးေတြမွာ တစ္ေယာက္ေသာသူကို အခ်ိန္ေပးရျပီး ၊ ညေနဘက္ အခ်ိန္ေတြမွာ တစ္ေယာက္ေသာ သူကို သြားၾကိဳဖို႔ ဆိုျပီး ေပးေနရကာ ညဘက္ေတြမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ဖို႔ ပ်က္ကြက္လာတတ္ၾကတယ္။ ကြမ္းစားသူေတြကလည္း ကြမ္းျပတ္ကုန္တယ္။ ေဆးလိပ္သမားေတြကလည္း ဖြာေတာ္ လပ္ကုန္တယ္။ ေပေပေတေတ ေကာင္ေတြကလည္း သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ျဖစ္လာၾကတယ္။ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ျဖစ္သလို ေနသူေတြကလည္း ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္ ျဖစ္လာၾကတယ္။

ဒါေတြ အားလံုးရဲ႕ အဓိက အခ်က္ေတြကေတာ႔ “ ခ်စ္သူ ” ဆိုေသာ ရင္ခုန္ဘက္တစ္ေယာက္က လူတစ္ေယာက္ကို ေျပာင္းလဲ သြားေစတာပါပဲ။ ေၾသာ္ . . . အခ်စ္ဆိုတာ ဒါလား လို႔ ေယာင္ဝါးဝါး ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမိရင္း ၊ ေယာင္ဝါးဝါးနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေမ႔သြားခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔မွာမွ ခ်စ္သူ မရွိေသးတာကိုး။ အခ်စ္ဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ကို ဒီလို ေျပာင္းလဲ သြားေစႏိုင္လားလို႔ ေတြးမိတဲ႔ အခ်ိန္ ခဏေလးက ဆပ္ျပာပူေဖာင္းေလာက္ေတာ႔ သက္တမ္းၾကာရွည္ခဲ႔တယ္။

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

ဘဝရဲ႕ တိမ္ျပာျပာေန႕ တစ္ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ ေကာက္ရတယ္။ အဲဒီေန႕က တိမ္ျပာျပာေန႕ေပမဲ႔ Sunday ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ သူကလည္း ေလာကရဲ႕ ကြက္လပ္ထဲမွာ ေအးေဆးေပါ႔ပါး လြတ္လပ္စြာ လြင္႔ေမ်ာေနတဲ႔ လူသားေတြဆိုတဲ႔ အထဲက အမိႈက္စ တစ္စပါပဲ။ ခ်စ္သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေလာကဓံ ဆိုတဲ႔ ေလအေဝွ႕မွာ လာေရာက္ထိေတြ႔ ေတြ႔ဆံုခြင္႔ ရတဲ႔ အမိႈက္စေလး ႏွစ္စ ဆိုပါေတာ႔။ ေလမေဝွ႔ရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ က ေျမေပၚမွာ ျငိမ္သက္ေနခဲ႔ရတဲ႔ အမိႈက္စေလးေတြ ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။ အခုေတာ႔ ေလာကရဲ႕ အခ်စ္ေလ အေဝွ႕ခံရေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္လာခဲ႔႔ပါတယ္။

ဘဝမွာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ျမင္မိတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အံ့ၾသျခင္းေတြမ်ိဳးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူကို ခ်စ္ခဲ႔မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ဘဝမွာ ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္ေနရသလို ခံစားမႈမ်ိဳးနဲ႔ ခ်စ္သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အရာရာ ထပ္တူ က်ေနခဲ႔တယ္။ ခ်စ္သူဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ ဘဝ ျဖစ္သလို ၊ ခ်စ္သူရဲ႕ စိတ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္။ ခ်စ္သူရဲ႕ နာမည္ ဆိုတာထက္ ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ကို တြယ္ငင္ ရစ္ပတ္ေစႏိုင္တဲ႔ သူ႔ရဲ႕ အခ်စ္မ်ားအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ . . . သူ႔ရဲ႕ နာမည္အစား သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ “ ႏြယ္ ” လို႔သာ ေခၚပါတယ္။

သူဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ခ်စ္ရပါေသာ ႏြယ္. . . . . ။

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ 

ခ်စ္သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာဘာဝ ၾကားေလေသြးရင္ ေဝးမွာ စိုးတယ္ လို႔ အပိုအထြား ဆိုၾကေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ႔ ဒီေလာက္ၾကီး သည္းသည္းလႈပ္ အပိုေတြနဲ႔ ခ်စ္ျပမေနပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္ေစခ်င္တာကို သူက လိုက္ေလ်ာယံု ၊ သူမၾကိဳက္တဲ႔ ကိစၥေတြကို ကၽြန္ေတာ္က ဆင္ျခင္ရံုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္သူဘဝက တိမ္ရွင္းတဲ႔ ေကာင္းကင္ျပာၾကီးလို သာယာလွပခဲ႔ပါတယ္။ ခ်စ္သူရဲ႕ ျငိဳျငင္ မ်က္ႏွာပ်က္ရမဲ႔ ကိစၥကို ဘယ္သူကမ်ား လုပ္ခ်င္ၾကပါ႔မလဲေလ။

သာမာန္ခ်စ္သူ စံုတြဲေတြလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ သူဟာ အားလပ္ရက္ေတြမွာ အျပင္ေလွ်ာက္သြားသလို ၊ ရုပ္ရွင္လည္း သြားၾကည္႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ခ်စ္သူရဲ႕ တြတ္တီး တြတ္တာေျပာတာေလးေတြကို နားေထာင္ ၊ ခ်စ္သူလိုခ်င္တာေလးေတြကို သူနဲ႔ လိုက္မလိုက္ သူ အတင္းအၾကပ္ ၾကည္႔ခိုင္းတာကို ဝိုင္းၾကည္႔ေရြးေပး ၊ သူ စားလိုရာကို အစားအေသာက္ဆိုင္မွာ သြားစား ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ကၽြန္ေတာ္တို႔ အျပင္ထြက္ရတဲ႔ ေန႔ရက္ေတြကို ကုန္ေစခဲ႔တယ္။ ခ်စ္သူနဲ႔ ေတြ႕ေနရတဲ႔ အခ်ိန္က ေန႔လယ္ေခါင္ၾကီးေတာင္မွ “ လအစင္းသာတဲ႔ ညခင္းျပာ ” လိုပါပဲ။

ခ်စ္သူတတ္မဲ႔ မွတ္တိုင္ေလးကို အရင္ဦးဆံုး ေရာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္က သြားေစာင္႔ေနရျပီး ခ်စ္သူ လာရာလမ္းကို ေမွ်ာ္ေငးကာ ခပ္ေဆြးေဆြးေလး အေတြးနဲ႔ ေစာင္႔ေနမိတယ္။ ဟိုးအေဝးက ညင္ညင္သာသာ ေျခၾကြလွမ္းလာတဲ႔ ခ်စ္သူကို ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ စစ္ခရာသံၾကားတဲ႔ စစ္ျမင္းတစ္ေကာင္လို ျဖတ္လတ္တတ္ၾကြ ေနမိတယ္။ အနားေရာက္လာတဲ႔ ခ်စ္သူလက္ထဲက တစ္လမ္းလံုး ကိုင္ေဆာင္းလာတဲ႔ ထီးကို ရုတ္တရက္ပဲ ေလးသြားေတာ႔ မလို လွမ္းယူလိုက္ျပီး အႏူးညံ့ဆံုး အသာအယာ ျပံဳးျပလိုက္တယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ ဒါလား. . . .။

ဘယ္ကိုသြားမယ္ ဆိုတာ အရင္ကတည္းက တိုင္ပင္ျပီးေပမဲ႔ “ ဘယ္ကို အရင္သြားမလဲ ” ဆိုျပီး ထပ္ကာ ေမးမိျပန္ပါတယ္။ ခ်စ္သူကလည္း မေန႔က ေျပာျပီးသားကို အခုမွ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က်သလို ထပ္ေရရြတ္ျပီး ႏွစ္ဦးသေဘာတူ အကန္႕ကြက္ မရွိျဖစ္ျပီး ႏွစ္ေယာက္သား ျပံဳးကာ ကားမွတ္တိုင္ကေန လာမဲ႔ ကားဆီသို႔ လွမ္းေမွ်ာ္ကာ ခ်စ္သူ႔လက္ေလး ခပ္ေႏြးေႏြးကို ဆုပ္ကိုင္ျပီး ရင္ခုန္သံေတြပါ ေရာေယာင္ ေႏြးေထြးေနမိတယ္။ ခ်စ္သူဆိုတာ ကမာၻဦးကတည္းက ေရးဖြဲ႔ထားခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ပဲ မဟုတ္လား။ ရင္ခုန္သံတူသူေတြမွ ဖတ္ခြင္႔ရေစ ဆိုေသာ စာတစ္ေၾကာင္းနဲ႔ေတာ႔ ကန္႕သတ္ျခင္း ခံထားရတယ္။

ေလရဲ႕ အလ်င္လို ဝုန္းခနဲ ေရာက္လာျပီး ခပ္ၾကာၾကာ မွတ္တိုင္မွာ ေစာင္႔ဆိုင္း လူတင္ဦးမယ္ ဆိုတာ သိေပမဲ႔လည္း ရပ္လာတဲ႔ ဘတ္စ္ေပၚက ဆင္းမဲ႔သူေတြ ျပီးျပီးခ်င္း ဘတ္စ္ေပၚကို စုျပံဳတိုးေဝွ႔ တတ္ေနၾကတဲ႔ လူေတြကို နားမလည္ေပမဲ႔ နားလည္စြာ ျပံဳးျပီး ေနာက္ဆံုးမွပဲ ဘတ္စ္ေပၚတတ္လိုက္တယ္။ ဆက္တတ္မဲ႔သူ မရွိေတာ႔ေပမဲ႔ လီဗာေလးကို တဝူးဝူးနဲ႔ ပုတ္နင္းက အခုပဲ ထြက္ေတာ႔ မလိုလို  ဟန္ေရးျပင္ေနတဲ႔ ယာဥ္ေမာင္းသူ နဲ႔ “ ဆူးေလကို ဆူးေလကို ” ဆိုျပီး ဘယ္သူမွ မေမးတာကို ျပန္ေအာ္ေျဖေနတဲ႔ လက္မွတ္မေရာင္းပါပဲ လက္မွတ္ေရာင္းလို႔ အမည္တပ္ထားသူတို႔က ေနာက္ထပ္ ၁၅ မိနစ္ ၾကာေအာင္ မွတ္တိုင္မွာ ရပ္ကာ ၊ လူေခၚကာ ေနာက္ကား မလာခင္ အထိ ေစာင္႔ေနတတ္တယ္။

ရပ္ရပ္ခ်င္း ေနာက္ဆံုးက တတ္ခဲ႔တာ ဆိုေပမဲ႔ ရပ္ဆိုင္းမႈကာလက ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် ေနာက္ထပ္ ေနာက္ဆံုးေတြ ထပ္တတ္လာကာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ကားအလယ္ကို တိုးတိုးေပးရတယ္။ မတိုးေပးလို႔လည္း မျဖစ္ “ ဒီအေပါက္ေလးနဲ႔ လုပ္စားေနရတာပါ ၊ X X X X X X  ”  ဆိုတဲ႔ လက္မွတ္ေရာင္းရဲ႕ ခပ္ဆတ္ဆတ္ ေအာ္သံက လူကို က်ံဳ႕ဝင္ေစတယ္။ ေဘးက ခ်စ္သူကို အထဲကို ထပ္တိုးေစရင္း ခ်စ္သူေဘးနားကို ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ အဝတ္အစား ေလ်ာ႔တိေလ်ာ႔ရဲနဲ႔ အဆီပ်ံေနတဲ႔ မ်က္ႏွာကို တပ္ဆင္ထားတဲ႔ ခပ္ေထြေထြ လူတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

ဒီလူက အေခ်ာင္သမားလည္း မျဖစ္ႏိုင္သလို အၾကပ္သမားလည္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ သူ႕ဖာသာသူေတာင္မွ မဟန္ႏိုင္ေအာင္ မၾကပ္မေခ်ာင္ ျဖစ္ေနတဲ႔ ပံုစံက အထင္းသား။ သူက အရက္သမား။ “ ေတာေျခဝယ္ ေမာေနတယ္ အေျပာေတြ ၾကြယ္ပါလို႔ . . . ” ဆိုျပီး ျမန္မာဗီဒီယို ဇာတ္လမ္းထဲကလိုမ်ိဳး ေလွ်ာက္မေအာ္ေနေပမဲ႔ သူက အရက္မူးသမားမွန္းကို သူ႕ဆီက အယ္လ္ကိုေဟာ ရနံ႕က ေလထဲက ေအာက္ဆီဂ်င္နဲ႔ ေပါင္းက ကၽြန္ေတာ္႕ႏွာေခါင္းကို မိတ္ဆက္တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း “ ကိုေဇာ္ ႏွာေစးေနပါတယ္ ” ဆိုျပီး ေျပာရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ဒါေၾကာင္႔ သူ႕ဆီက အရက္နံ႔ကို ရတယ္။

ဒါေၾကာင္႔ ခ်စ္သူကို ကၽြန္ေတာ္႔ ညာဘက္ကေန ဘယ္ဘက္ကို အသင္းေျပာင္းေရႊ႕ခ မပါဘဲ ေျပာင္းခိုင္းလိုက္တယ္။ အမူးသမား နားကို ကၽြန္ေတာ္က ေရာက္သြားျပီး ကၽြန္ေတာ္႔ ေနာက္တစ္ဘက္ေဘးကို ခ်စ္သူက ေရာက္ေနတယ္။ ခ်စ္သူကို အားေပးအျပံဳးကို လွည္႔ျပံဳးျပေတာ႔ သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ေမႊးရနံ႔ေလးက ကၽြန္ေတာ္႕ႏွာေခါင္းကို လာက်ီစယ္တယ္။ ခုနက ကိစၥကို ျပန္ေတြးမိရင္း ေဒါသထြက္လာလို႔ ဟိုလူ႕ဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည္႔လိုက္ေတာ႔ ခ်ဥ္စုပ္စုပ္ ရနံ႔ကို သူ႔ဆီက ရတယ္။ ဘယ္ဘက္မွ မလွည႔္ဘဲ အလယ္မွာ ေခါင္းကို ထားေတာ႔ ႏွာေခါင္းဆီသို႔ ဝင္လာတဲ႔ အနံံ႔က ေမႊးျမျမ နဲ႔ ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ ႏွစ္ခုကို ေရာေမႊျပီး ေမႊးခ်ဥ္စုတ္စုတ္ အနံ႔အျဖစ္ေျပာင္းျပီး ဝင္လာတယ္။ ဘယ္လိုမွ ခံစားလို႔ မေကာင္း။ ကဗ်ာကို မဆန္။

ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္ လက္ေမာင္းကို အသာေလး ကိုင္ထားတဲ႔ ခ်စ္သူလက္ေလးက ရုတ္တရက္ တင္းခနဲ ဆုတ္ကိုင္လို္က္တာကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ဘာျဖစ္တာလဲလို႔ ခ်စ္သူ ႏြယ္ကို ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ခ်စ္သူက ေနာက္ထပ္ လက္တစ္ဘက္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ေခါင္းေလးကို ကိုင္ထားတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ခ်စ္သူ တစ္ခုခုမ်ား ျဖစ္တာလား ဆိုတဲ႔ စိတ္ေၾကာင္႔ ခ်စ္သူကို ငံု႔ျပီး ေမးလိုက္တယ္။ ( ေသခ်ာစြာ ဖတ္ပါ။ ငံု႔ျပီး ေမးလိုက္တာပါ။ ေအာက္ကျမစ္ ပါပါတယ္။ ငံုျပီး ေမးျခင္း မဟုတ္ပါ။ ခ်စ္သူက ကၽြန္ေတာ္႔ ပါးစပ္နဲ႔ မဆန္႕ပါ။ )

“ ႏြယ္  ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ၊ ေနမေကာင္းလို႔လား။ ”

ေမာ႔ၾကည္႔လာတဲ႔ ခ်စ္သူရဲ႕ မ်က္ဝန္းထဲမွာ စိုးရိမ္မႈ တခ်ိဳ႕နဲ႔ စိတ္ပ်က္ျခင္းတစ္ဝက္က ေရာေႏွာေနတယ္။ ႏြယ္႔နဖူးစပ္မွာလည္း ေခၽြးေလးေတြ စို႔ေနတယ္။

“ ကို ဆင္းရေအာင္ ၊ ႏြယ္ မေနႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ”

“ ဟင္ ”

ဆိုေသာ အာေမဋိတ္သံကိုသာ ေရရြတ္ျပီး ဘတ္စ္ေပၚက ဆင္းဖို႔ ျပင္လိုက္တယ္။ ဘတ္စ္ေပၚက ဆင္းတယ္ ဆိုရင္ပဲ ျပင္ပက ေလကို ႏြယ္က အလုအယက္ ရွဴလိုက္ျပီး လမ္းေဘးေလးမွာ ေဆာင္႔ေၾကာင္႔ေလး ထိုင္ကာ ရင္ဘတ္ေလးကို ႏွိပ္၍ ပ်ိဳ႕ကာ ပ်ိဳ႕ကာ တတ္လာျပီး အန္ပါေလေတာ႔သည္။ ဒါေပမဲ႔ ဘာမွေတာ႔ ထြက္မလာပါ။ ဒီလို မထြက္တာကဘဲ ႏြယ္႔အတြက္ ပိုျပီး ခံစားရေစသလား မေျပာတတ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း ႏြယ္႔မွာ မရွက္ႏိုင္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နီးရာ ဆိုင္ကေန ေရသန္႔တစ္ဗူး ေျပးဝယ္ကာ ႏြယ္႕ကို ေဘးကေန ႏွိပ္ေပးေနရတယ္။

ခဏေနေတာ႔မွ ႏြယ္ သက္သာလာသလို ေရဗူးထဲက ေရကို တစ္ငံု ငံုကာ ပလုပ္က်င္းလိုက္တယ္။ ႏြယ္႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေခၽြးေတြက နင္႔နင္႔နဲနဲ ေနရာယူထားၾကတယ္။ ႏြယ္ အေတာ္ခံစားလိုက္ရတယ္ ဆိုတာသာ သိလိုက္ျပီး ႏြယ္ ဘာျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ မသိပါ။ သက္သာလာတဲ႔ ႏြယ္႔ကို လက္တစ္ဘက္နဲ႔ ေဖးမရင္း လမ္းေလးေလွ်ာက္လာေတာ႔ ႏြယ္က ကမာၻေျမရဲ႕ အလကားရေသာ ေအာက္ဆီဂ်င္ကို အခုမွ စျပီး ရွဴသြင္းဖူးတဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္လို႔ အသက္ကို ျပင္းျပင္း ရွဴသြင္းကာ ေျခလွမ္းေလးကို ဖြဖြ စလွမ္းတယ္။

“ ႏြယ္ ၊ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ။ အေကာင္းၾကီးေန ျဖစ္တယ္ ဆိုေတာ႔ ကို စိတ္ပူသြားတယ္။ ”

ႏြယ္က သက္သာလာဟန္ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေဖ်ာ႔ေတာ႔ေတာ႔ ၾကည္႔ရင္း ကၽြန္ေတာ္႔ လက္ကို တင္းခနဲ ဆုပ္ကိုင္ လိုက္တယ္။

“ ကိုရယ္ ၊ ႏြယ္ကေလ။ အရက္နံ႕ကို မခံႏိုင္ဘူး သိလား။ အခုနကေလ ကို႕ေဘးက အရက္သမားဆီက အရက္နံ႔ကေလ ႏြယ္႔ဆီကိုပါ ေရာက္တယ္။ ဘတ္စ္ထဲမွာကလည္း ပိတ္ေလွာင္ေနေတာ႔ အနံ႕ေတြက အျပင္ကို မထြက္ဘူးေလ။ အျပင္က ေလကလည္း အထဲကို မဝင္ေတာ႔ ပိုဆိုးသြားတာေပါ႔။ ဒါေၾကာင္႔ ႏြယ္ေလးက မူးျပီး အန္ခ်င္သလို ျဖစ္သြားလို႔ ကို႕ကို ေခၚျပီး ေရာက္ရာ ကားမွတ္တိုင္မွာ ဆင္းလိုက္တာ။ ”

“ ေၾသာ္. . ႏြယ္ရယ္။ ကို႕ကို ေျပာပါလား။ ဒါဆိုရင္ အေစာၾကီးကတည္းက ကိုတို႔ ဘတ္စ္ ေျပာင္းစီးလိုက္မွာေပါ႔။ ”

“ ရပါတယ္ ကိုရယ္။ ႏြယ္ေလးကလည္း ရမလားလို႔ ထိန္းေနရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွ မခံႏိုင္ ျဖစ္လာလို႔ ဆင္းမယ္ ဆိုျပီး ကို႕ကို ေျပာလိုက္တာ။ ”

“ ေအးပါ။ ေနာက္ဆိုရင္ ကိုတို႔ သတိထားျပီးေတာ႔ စီးတာေပါ႔ကြာ။ ”

“ အင္းပါ ကိုရယ္။ ဒါေပမဲ႔ ႏြယ္ေလး ကို႕ကို တစ္ခုေတာ႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ”

“ အင္း ေျပာေလ ႏြယ္ေလးရဲ႕။ ”

“ ႏြယ္ေလးကေလ အရက္နံ႕ကို အရမ္းမုန္းေတာ႔ ႏြယ္ေလး ခ်စ္တဲ႔ ကို႕ဆီမွာလည္း ႏြယ္ေလး မုန္းတဲ႔ အရက္နံ႔ေတြ မရွိေစခ်င္ဘူး ကိုရယ္။ ကိုလည္း ႏြယ္ေလးကို ခ်စ္ရင္ အရက္မေသာက္ပါနဲ႔လား ကိုရယ္။ ”

“ - - - - - - ”

“ ကို. . .၊ ႏြယ္ေလးကို ကတိ မေပးႏိုင္ဘူးလား ကိုရယ္။ ႏြယ္ေလးကို ခ်စ္တယ္ ဆိုရင္ေလ ၊ ဒါေလးေတာ႔ ဆင္ျခင္ေပးပါ ကိုရယ္ေနာ္။ ”

ေနာက္ဆံုးမွ ေျပာလိုက္ေသာ “ ေနာ္ ” ဆိုေသာ အသံက “ ေနာ႔ ” ဆိုတာနဲ႔ “ ေနာ ” ဆိုတာရဲ႕ ၾကားထဲမွာ ျဖစ္ျပီး “ ေနာ္ ” လို႔လည္း အတိအက် အသံ မထြက္ပါ။ အရင္က သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်စ္သူ ရသြားျပီး တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ အရက္ျပတ္သြားတာ ဘာေၾကာင္႔ ဆိုတာကိုလည္း အခုမွ ခပ္ေရးေရး သေဘာေပါက္မိ သလိုလို ျဖစ္လာမိတယ္။

“ ကို. . ”

“- - - - - - ”

“ ကို ၊ ႏြယ္ေလး ေခၚေနတယ္ေလ။ ”

“ အင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ”

အခုမွ သတိလည္လာသူ တစ္ေယာက္လို သက္ျပင္းရွည္ၾကီးကို ခ်ရင္း ျပန္ထူးသလိုလို နဲ႔ ေရာခ်မိတယ္။

“ ဘာလဲ ကိုက ႏြယ္ေလးကို ဒါေလးေတာင္မွ အေျဖ မေပးခ်င္ဘူးေပါ႔ ဟုတ္လား။ ဒါေလးေတာင္မွ မဆင္ျခင္ႏိုင္ဘူးေပါ႔ ဟုတ္လား။ ႏြယ္ေလး ဒီလို အနံံ႔ေတာင္မွ မခံႏိုင္တဲ႔ အရက္ကို ကိုက မျဖတ္ႏိုင္ဘူးေပါ႔ ဟုတ္လား . . . ”

တိမ္ဝင္သြားတဲ႔ ခ်စ္သူ ႏြယ္ရဲ႕ အသံ ေနာက္မွာ သူ႕မ်က္ဝန္းမ်ားမွာလည္း ေငြ႔ရည္ၾကည္ေတြက ခ်က္ခ်င္း တြဲလြဲခိုလာခဲ႔တယ္။ ႏြယ္ ငိုခ်ေတာ႔ မလို႔လား။ ျပာျပာသလဲ ျဖစ္သြားတဲ႔ ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုယ္လည္း အံ့ၾသမိတယ္။

“ မဟုတ္ပါဘူး ႏြယ္ရယ္။ ကိုက ဘယ္လို စျပီး ကတိ ေပးရမလဲ စဥ္းစားေနတာပါ။ ”

“ ဘယ္လို ၊ ကိုက ဘယ္လို ကတိ ေပးခ်င္ေနေသးလို႔လဲ။ မေတြ႕မခ်င္း မေသာက္ပါဘူး ဆိုျပီး ကတိေပးမယ္။ ေတြ႕မွ ေသာက္မယ္ ဆိုျပီး ကတိေပးခ်င္ေနေသးလို႔လား။ ”

“ ဟာ . . . မဟုတ္ဘူး ၊ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ေျပာခ်င္ေနတာ ႏြယ္႕ကို အခုက စျပီး ကို ဘယ္ေတာ႔မွ မေသာက္ေတာ႔ဘူး လို႔ ကတိေပးတယ္ ဆိုျပီး ေျပာမလို႔ စဥ္းစားေနတာပါကြာ။ ”

“ ဟင္. . . ကို တကယ္ ေျပာတာလား။ ကတိေပးျပီးမွ မဖ်က္ရဘူးေနာ္။ ဒါေၾကာင္႔ ႏြယ္ေလးက ကို႕ကို အရမ္းခ်စ္တာ. . .  ”

မည္းေနတဲ႔ မိုးေကာင္းကင္က တိမ္ညိဳေတြကို ေလျပင္းက ျဖတ္တိုက္လိုက္သလို တိမ္ေတြ စင္ပသြားတဲ႔ ခ်စ္သူ ႏြယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကို ထပ္ျပီး အံ့ၾသစြာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဒီလိုပါပဲေလ။ ကမာၻဦး လူသား “ အာဒံ နဲ႔ ဧဝ ” တို႔က စခဲ႔တယ္ပဲ ေျပာရမွာပါပဲ။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ လူကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အရက္ကို ဘုရားမၾကိဳက္ ၊ တရားမၾကိဳက္သလို ခ်စ္သူ မၾကိဳက္တာနဲ႔ ျပတ္ခဲ႔ပါျပီ။

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ 

“ ခ်စ္သူကို ျမင္ရျခင္း၌ မ်က္စိသည္ ေရာင္႔ရဲျခင္း မရွိ။ ”  လို႔ ေလာကနီတိ ထဲမွာ ဆိုထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ခ်စ္သူကို ျမင္ေနခ်င္တဲ႔ အခ်ိန္ေတြက တစ္ေန႕ထက္ တစ္ေန႕ တိုးလာပါတယ္။ ခ်စ္သူရဲ႕ အခ်ိန္ေန႕ရက္ေတြတိုင္း ခ်စ္သူ႔ နံေဘးမွာ ကၽြန္ေတာ္က ရွိေနခ်င္တယ္။

“ ကိုေရ။ ဒီေန႕ေလ ႏြယ္ေလး သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေယာက်္ား ေဆးရံုတတ္ထားရတယ္ ဆိုတာကို သတင္းသြားေမးခ်င္တယ္။ ကို ႏြယ္ေလးနဲ႔ အေဖာ္လိုက္ခဲ႔ပါလား။ ”

ခ်စ္သူ အနားမွာ ကပ္ပါးေကာင္ ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ႏြယ္ေျခလွမ္းရာ တစ္ဖဝါးမွ မခြဲတမ္း လိုက္ေနခ်င္ခဲ႔သူ ဆိုေတာ႔ ေခါင္းျငိမ္႔ျပခဲ႔မိပါတယ္။ ေဆးရံုေရာက္ေတာ႔ ေဆးရံုက အဆုတ္အထူးကု ေဆးရံု ဆိုတာကို ေရးထားတဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္အရ သိရတယ္။ အထဲကို ေရာက္သြားေတာ႔ ႏြယ္႔ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူကို ေခ်ာင္က်ေနတဲ႔ မ်က္ႏွာတစ္ခုနဲ႔ ေငါင္စင္းစင္း ထိုင္ကာ သူ႕ေယာက်္ားကို ျပဳစုေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရာက္ေနတာေတာင္မွ ခ်က္ခ်င္း သတိမထားမိေသး။ ေနာက္မွ ႏြယ္က သူ႕လက္ေလးကို ကိုင္လိုက္မွ လွည္႔ၾကည္႔တယ္။

ႏြယ္႕ကို ေတြ႕ေတာ႔ ဝမ္းသာသြားသလို မ်က္ႏွာက ျပံဳးလာျပီး ခ်က္ခ်င္း ညိႈးက်သြားတယ္။ ႏြယ္က သူ႕လက္ကို ဆြဲကာ အခန္းျပင္ထြက္သြားျပီး သူတို႔ ဖာသာ ကိြစိကြစ နဲ႔ တြတ္ထိုးၾကတယ္။ ပြစိပြစိနဲ႔ပဲေျပာေနေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမွ ကိြကိြကြကြ ဆိုျပီး တိတိက်က် မၾကားရပါ။ ဒါေၾကာင္႔ သူတို႔ ဘာေျပာေနမွန္း မသိ။ က်က်လာတဲ႔ မ်က္ရည္ေတြကို ႏြယ္႔သူငယ္ခ်င္း သုတ္ေနတာေတာ႔ မ်က္လံုးေထာင္႔ထဲကေန လွမ္းေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကုတင္ေဘးက ခံုေလးမွာသာ ကၽြန္ေတာ္ ထိုင္ေနေပမဲ႔ ကုတင္ေပၚက လူကိုလည္း လံုးဝ မသိဘူး။ သူကလည္း ေဆးရွိန္နဲ႔လား ၊ ဘာလား မသိ။ လံုးလံုးေရာ ၊ ျပားျပားေရာ အိပ္ေနတယ္။ ( ေခါင္းလံုးလံုးေလးနဲ႔ ကိုယ္ခႏၶာ ျပားျပားကို ဆိုလိုသည္။ ) ျငိမ္သက္လ်က္။

ခဏေနေတာ႔ လူနာကို ၾကည္႔လိုက္ ၊ အခန္းထဲ ေလွ်ာက္ၾကည္႔လိုက္ ၊ ျပတင္းေပါက္ကေနျပီး ၾကည္႔လိုက္ လုပ္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႕လက္ကို ႏြယ္႕လက္ေလးက လာကိုင္တယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ႏြယ္႔သူငယ္ခ်င္းကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္လာခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။ ေဆးရံုက ျပန္လာတဲ႔ လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ဘာမွမဟုတ္ေပမဲ႔ ႏြယ္ကေတာ႔ အထူးကို တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ စကားလံုးေတြ အားလံုး ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားရသူ တစ္ေယာက္လိုေပါ႔။ အတီး အတ နဲ႔ ညေနတစ္ခင္းလံုးကို တိတ္ဆိတ္မႈဆိုတဲ႔  ခပ္မိႈင္းမိႈင္း ဝတ္ရံုၾကီးက လႊမ္းအုပ္ထားတယ္။

“ ႏြယ္ ၊ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ။ ”

“ အင္းးးးးးးးးးး”

သက္ျပင္းခ်သံလိုလို ျပန္ထူးသံလိုလိုနဲ႔ ႏြယ္႔ဆီက အေျဖျပန္ေပးတယ္။ တကယ္႕ကို ခြတီးခြက်ၾကီးပါ။ ကိုယ္သာ လုပ္လို႔ ေကာင္းတာ သူမ်ားလုပ္ရင္ သိပ္ေတာ႔ စိတ္မခ်မ္းေျမ႕ရဘူး။ သေဘာမက်ဘူး ဆိုပါေတာ႔။

“ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ ႏြယ္။ ”

“ ေၾသာ္. . ႏြယ္ေလး စဥ္းစားေနတာပါ။ ႏြယ္႔သူငယ္ခ်င္း ေယာက်္ားကေလ သေဘၤာသား ၊ ကမာၻပတ္ျပီး အလုပ္လုပ္ေနတာေလ။ သူကေတာ႔ သေဘၤာေပၚမွာေရာ ၊ ကုန္းေပၚျပန္ေရာက္ရင္ေရာ ေဆးလိပ္ အရမ္းေသာက္တာ . . . အခုေတာ႔ အဲဒီ ေဆးလိပ္ေသာက္တဲ႔ ဒဏ္ေၾကာင္႔ပဲ အဆုတ္ထဲမွာ စကာျဖစ္တယ္ ဆိုလား ၊ အဆုတ္ထဲမွာ အေစးေတြ ပိတ္ေနတယ္ ဆိုလားပဲ။ အခုေတာ႔ ႏွစ္လပဲ ခံေတာ႔မယ္ လို႔ ေျပာတယ္။ ”

“ ေၾသာ္. . ”

“ ကိုေရ. . . ”

“ ေဟ ”

“ ကိုေလ ႏြယ္ေလးကို ခ်စ္ရင္ေလ။ ေဆးလိပ္ေတြ မေသာက္ပါနဲ႔လား ကိုယ္ရယ္။ မဟုတ္လို႔ ကိုသာ ေဆးလိပ္ေတြ ေသာက္ျပီး အဲဒီလိုမ်ား ျဖစ္ရင္ ႏြယ္ေလး ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ပူေလာင္ရမလဲ မသိဘူးေနာ္။ ဒါေၾကာင္႔ ကိုရယ္ ႏြယ္ေလးကို ခ်စ္ရင္ေလ ေဆးလိပ္ ျဖတ္ေပးပါလား ကိုရယ္။ ”

“ - - - - - -  ”

ေၾသာ္ . . ဒါေၾကာင္႔လည္း ငါ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ေဆးလိပ္ ျပတ္ကုန္တာကိုး လို႔ ခပ္ဝါးဝါး ေတြးမိျပန္ပါတယ္။

“ ကို............ ”

“ ေဟ  ေျပာေလ ႏြယ္ေလး။ ”

“ ကိုက ႏြယ္ေလး ေတာင္းတဲ႔ ကတိကို မေပးခ်င္လို႔လား။ ႏြယ္ေလးကို ကို မရွိဘဲနဲ႔ မုဆိုးမ ျဖစ္ျပီး က်န္တာမ်ိဳး ျဖစ္ေစခ်င္လို႔လား။ ”

 “ မဟုတ္ပါဘူး ႏြယ္ရယ္။ ကိုေလ. . . ကို . . ကို . . ”

“ ဘာျဖစ္လဲ ဟင္. . ”

အဲဒီ “ ဟင္ ” ဆိုတဲ႔ အသံကလည္း “ ဟြင္ ” လည္း မဟုတ္သလို ၊ “ ဟင္႔ ” လည္း မဟုတ္ပါ။ စာျဖင္႔ ဘယ္လိုမွလည္း ခ်ေရးျပလု႔ိမရပါ။ ( သက္သာဘိျခင္း )

“ အခု အခ်ိန္က စျပီး မေသာက္ေတာ႔ပါဘူးလို႔ ေျပာမလို႔ပါကြာ . .  ( ဟူးးးးးးးးးးးး ) ”

အဲဒီလိုပဲ ေနာက္က သက္ျပင္းေလးကို ခပ္ဖြဖြေလး ခ်လိုက္မိပါတယ္။ ႏြယ္႕ကိုလည္း မၾကားေစခ်င္ဘူးေလ။

“ တကယ္ေနာ္ ကို။ ကတိေပးျပီးမွ မဖ်က္ရဘူးေနာ္။ ဒါေၾကာင္႔ ႏြယ္ေလးက ကို႕ကို အရမ္းခ်စ္တာ. . . ”

ရႊင္ျပသြားတဲ႔ ခ်စ္သူကိုၾကည္႔ျပီး ကၽြန္ေတာ္ ဆိုတဲ႔ ကိုေဇာ္ ေခါင္းကို တြင္တြင္ၾကီး ျငိမ္႔ျပယံုမွ လြဲ၍ က်န္တာ ဘာမ်ားလုပ္စရာ က်န္ပါေတာ႔မလဲဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ပဲ  . . . . ေခ်ာင္းေတြ တအားဆိုးတုန္းက ဆရာဝန္က ျဖတ္ခိုင္းေသာ ေဆးလိပ္ ၊ အိမ္က အေဖ နဲ႔ အေမ ျဖတ္ခိုင္းေသာ ေဆးလိပ္ကို . . . ၊ အခုေတာ႔ ခ်စ္သူကလည္း ျဖတ္ခိုင္းေလေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေဆးလိပ္ ျပတ္ခဲ႔ပါျပီ။

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ 

ဒါနဲ႔ပဲ . . . . ကာလရာသီကလည္း တသြင္ျပီး တဖံု ေျပာင္းလဲ ေနပါသည္။ မေျပာင္းလဲ တာကေတာ႔ ခ်စ္သူေခၚေသာ အသံ. . . .

“ ကိုေရ. . . . ”

ေနာက္ျပီး . . . .ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ထူးေသာ အသံ. . . .

“ ေဟ . . . . .”

ေနာက္ထပ္. . . . ကၽြန္ေတာ္႔ဆီက ခ်စ္သူေတာင္းဆိုလာေသာ ေတာင္းဆိုခ်က္. .

“  ကိုေရ ႏြယ္႔ေလးကို ခ်စ္ရင္ေလ. .  - - - - - -- - ”

ေနာက္တစ္ခါ. . . ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ဆြံအ သြားသံ. . .

“ - - - - - - - -”

ေနာက္တစ္ဖန္ . . . .  ခ်စ္သူရဲ႕ ျငဴစူ ၊ စိတ္ေကာက္ ၊ ဝမ္းနည္းေသာ အသံ. . . .

“ ဒါဆို ကိုက ႏြယ္ေလးေတာင္းတဲ႔ ကတိကို မေပးႏိုင္ဘူးေပါ႔ေလ။ ႏြယ္ေလးကို  - - - - - ” 

ေနာက္တစ္ၾကိမ္. . . . ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ခ်စ္သူအေပၚ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာ လိုက္ေလ်ာရေသာ အသံ. . . .

“ မဟုတ္ပါဘူး ႏြယ္ရယ္။ ကိုက အခု ကတိေပးမလို႔ပါ။ ”

ေနာက္ဆံုး . . . . . ခ်စ္သူရဲ႕ ဝမ္းသာ ေက်နပ္သြားေသာ အသံ. . .

“ တကယ္ေနာ္ ကို ။ ဒါေၾကာင္႔ ႏြယ္ေလးက ကို႕ကို အရမ္းခ်စ္တာ။ ”

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ @ @ @ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေလာကၾကီးမွာ ခ်စ္ျခင္းဆိုတာက “ အပ္  ” လို႔ ဆိုပါစို႔။ ခ်စ္သူရဲ႕ စကားမ်ားက “ အပ္ခ်ည္ ” မ်ားပါပဲ။ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာနဲ႔ လိုရာကို ေရာက္ေအာင္ ေျပာတတ္မႈကေတာ႔ “ အပ္ခ်ဳပ္ေသာ လက္ ”  ဆိုပါေတာ႔ဗ်ာ။

အခုေတာ႔. . .  ကိုေဇာ္ ဆိုေသာ ကၽြန္ေတာ္ ၊ ခ်စ္သူရဲ႕ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ စကား အသံေလးမ်ား ၾကားမွာ ပိတ္မိျပီး ရုန္းမထြက္ႏိုင္စြာ အပ္ခ်ည္ၾကိဳးမ်ားနဲ႔ ရစ္ေႏွာင္ ပိတ္မိေနပါေတာ႔သည္။

ဒါေၾကာင္႔ ခ်စ္သူရဲ႕ စကားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာ လိုက္ေလ်ာေပးမိခ်င္ေသာ ကၽြန္ေတာ္ ဒီပို႔စ္ေလးကို “ အပ္ နဲ႔ အိပ္ခ်ည္မ်ား ” လို႔ပဲ နာမည္ ေပးခ်င္မိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ခ်စ္သူကို ခ်စ္တတ္သူ မဟုတ္ပါလား။ ဒါေၾကာင္႔ ခ်စ္သူေျပာသမွ်ေလးေတြကို လိုက္ေလ်ာ မိခ်င္ေနတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္မွ မဟုတ္ပါဘူးေလ။ ဘယ္သူမဆို ကိုယ္႕ခ်စ္သူကို ကိုယ္ခ်စ္ျပီး ၊ ခ်စ္သူ မၾကိဳက္တာေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ခ်င္ၾကတာ သဘာဝပဲ မဟုတ္ပါလားဗ်ာ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .( ဒီအခ်ိန္မွာပဲ . .  )

“ ကိုေရ. . . . ”

ေဟာ . . . . ခ်စ္သူ ေခၚေနျပီ။ ခဏေလးဗ်ာ သူ ဘာကိစၥ ရွိတယ္ မသိဘူး။ 

“ ေဟ  . . . .”

ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ထုူးလိုက္ပါတယ္။

“ ႏြယ္ေလး သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကေလ ေန႕တိုင္း ဘေလာ႔ေတြ အရမ္းေရးတယ္ ၊ အရမ္းလည္း ဖတ္တယ္ သိလား။ အခုေလ သူ မ်က္လံုး ေအာင္႔လို႔ ဆိုျပီး ေဆးခန္းသြားျပတာ အခုေတာ႔ ေဆးရံုတတ္ျပီး ခြဲရေတာ႔မယ္တဲ႔ သိလား။ ”

ကဲ. . . ခ်စ္သူက အဲဒီလို ေျပာလာတယ္ဗ်ာ။ ( လွပေသာ အပ္ နဲ႔ ခိုင္လွေသာ အပ္ခ်ည္ေလးနဲ႔ေပါ႔။ )

“ အင္း . . .  ”

ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ထံုးစံ အတိုင္း စိတ္မပါေသာ အသံ. . . ။

“ အဲဒီေတာ႔ေလ။ ကိုလည္း ဘေလာ႔ေတြ ေန႔တိုင္းေရး ၊ ဘေလာ႔ေတြ ေန႔တိုင္း ဖတ္ေနတာ မဟုတ္လား ၊  ဒီေတာ႔ေလ ႏြယ္ေလးက ကို႕ကို စိုးရိမ္မိတယ္ ကိုရယ္။ x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x ”

အခ်စ္ဆိုတာ အပ္

သံေယာဇဥ္ ဆိုတာ အပ္ခ်ည္

ဒီလိုနဲ႔ပဲ. . . ပိတ္ေလွာင္မြန္းၾကပ္

ကၽြန္ေတာ္ေလ ရုန္းဖို႔ ခက္ျပီ။

---

*** ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ဘေလာ႔ေရးသက္ တစ္ႏွစ္နဲ႔ ခုႏွစ္လေျမာက္ အမွတ္တရ ပို႔စ္ပါ။ ***

---

ေလးစားစြာျဖင္႔

ကိုေဇာ္

25.7.2010

.

အပ္ နဲ႔ အပ္ခ်ည္မ်ား