တကယ္ေတာ့ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ကိုယ္လည္း ေသခ်ာ မသိတာေတြ ( အထူးျဖင့္ေပါ႔ ) ေဆးပညာရပ္ေတြ ဘာညာ မေရးေပါင္ဗ်ာ။ ကိုယ္မွ မသိ ၊ နားမလည္ဘဲကိုး။ ဒါေပမဲ႔ ဗဟုသုတ အေနနဲ႔ အေတြးအေခၚ အေနနဲ႔ေတာ့ ေရးခ်င္မိသား။ ပညာရပ္သမားေတြ ဘာေတြ ကေတာ့ လြဲေနရင္လည္း ေထာက္ျပျပီး ျပင္ဆင္ေပးသြားၾကပါ ကုန္ေလာ့။
ဟိုတေလာကေပါ့ . . . မကိ ရဲ႕ အထင္ၾကီးရမွာလား လင္ဇီးရယ္ ဆိုတဲ႔ ပို႔စ္ကို စစဖတ္ရင္း အရင္က ကိုယ္မ်က္ျမင္ ၾကံဳရတာေလးေတြကို ျပန္သတိရမိသဗ်။ ဒီေတာ့ ေျပာင္စပ္စပ္ စိတ္ကူးနဲ႔ ဖတ္ေနရင္း မကိ တပ္ထားတဲ႔ ေခါင္းစဥ္ အတြက္ “ အထင္ၾကီး ရမွာလား လင္ဇီးရယ္ ” ဆိုေတာ့ . . . .
“ အိုဗ်ာ . . . မကိ ကလည္း အထင္ၾကီးရမွာေပါ႔။ အဲဒီ လင္ဇီးက ပိုက္ပိုက္ေတြ အမ်ားၾကီး အေရာင္း ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အတြက္ ရွာေပးတာကိုး။ ”
ဆိုျပီးေတာ့ ေရးမလို႔ပါ။ ပို႔စ္ေလးကို စစ ဖတ္တုန္းကေပါ႔ေလ။ ဒါေပမဲ႔ ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္းနဲ႔ သူ႕ေၾကာင့္ လူ႔ အသက္ေသခဲ႔ရတာ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလို မေရးျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ တကယ္လည္း စိတ္မေကာင္းပါဘူး “ဇနီး ဆံုးခဲ႔ရေသာ ကိုေညာင္ရမ္း အတြက္ ” ၊ ဒါေပမဲ႔ ရင္ထဲမွာေတာ့ . . . “ ငါေတာင္မွ ကံေကာင္းလို႔ဟ ” ဆိုျပီးေတာ့ ေတြးမိကာ ကၽြန္ေတာ္ သာမာန္ စာဖတ္သူ အေနနဲ႔ပဲ မန္႔ခဲ႔ပါေတာ့တယ္။ ဘာလို႔ ငါေတာင္မွ ကံေကာင္းလို႔ ေျပာရလဲ ဆိုေတာ့ အရင္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြေတာင္မွ အဲဒီ “ လင္ဇီး အေရာင္း ကိုယ္စားလွယ္ ” ေတြ ျဖစ္ေတာ့မဲ႔ ဆဲဆဲ ( ဆဲခ်င္လည္း ဆဲသြားပါေတာ့ ) ျဖစ္ခဲ႔လို႔ပါပဲ။
ျဖစ္ပံုက ျမစ္ဆံုက မစဘူးဗ်. . .၊ ဒီလိုပဲ ရိုးရိုးသားသား အေနနဲ႔ ဝံပုေလြ ေယာင္ေဆာင္ဖို႔ ဝတ္ရံုေလး ဝတ္လာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရပ္ကြက္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက အေတာ္ကို ၾသဇာ ရွိပါတယ္။ အုပ္စုကလည္း ေတာင့္သဗ်။ ျပီးေတာ့ အုပ္စုထဲ ( အဲ . . “ အုပ္စု ” အစား “ အဖြဲ႔ ” လို႔ ေျပာင္းသံုးတာ ပိုသင့္ေတာ္မယ္ ထင္ပါ့။ ) ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔က သူသူ ကိုယ္ကိုယ္ အားလံုးလည္း ပညာတတ္ေလးေတြ ျဖစ္ၾကေတာ့ ရပ္ကြက္ကလည္း ရွိန္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညဘက္ အရက္ေသာက္ျပီး ေအာ္ဟစ္ သီခ်င္း ဆိုရင္ေတာင္မွ မနက္ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ရပ္ကြက္က ညက ဆူပူတဲ႔ အရက္သမားေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔လို႔ မထင္ေအာင္ကို အထင္ၾကီး ခ်စ္ၾကသဗ်။ ကံေကာင္းပံုမ်ား ေျပာပါတယ္။
ထားပါေတာ့ . . ။ အဲဒီလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ဆီကို တစ္ေန႔ေတာ့ ဝင္းထြန္း ဆိုတဲ႔ ေကာင္က သတင္းတစ္ခု သယ္လာပါတယ္။ ထမ္းပိုးလာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ႔။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲ စကားလံုးေလးေတြနဲ႔ ေဆာင္ၾကဥ္း လာတာပါ။ ျပီးေတာ့ အျမဲတမ္း ျပတ္လပ္ေနတဲ႔ ေကာင္က အိတ္ေလး တေဖာင္းေဖာင္းနဲ႔။ သူခိုးေရႊရ တျမျမ ဆိုသလို ပိုက္ဆံကို ထုတ္ထုတ္ ေရေနတတ္ေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပြင့္က်လာတာပါပဲ ၊ စကားလံုးေတြ ေျပာပါတယ္။
အခု သူ အသင္း တစ္ခုကို ဝင္ထားေၾကာင္းနဲ႔ ဝင္ဝင္ခ်င္းကို သူ႕ကို ပိုက္ပိုက္ေတြနဲ႔ သူ႕ကို ေထာက္ပံ့လိုက္ေၾကာင္း ေျပာလာပါေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ အားလံုး မ်က္လံုးေတြ အလယ္ကို စုေတာ့သကိုး။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ဘယ္အသင္းကမ်ား အသင္းဝင္သူကို အဲဒီလို ဝင္ဝင္ခ်င္း ေထာက္ပံ့လိုက္တယ္ လို႔ ၾကားဖူးလို႔သတုန္း။ ( ဟိုအသင္း ဒီအသင္းေတြ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ကို ရိုးရိုးရွင္းရွင္းပဲ မသိပါ။ တကယ္ . . တကယ္ . . ) မ်က္လံုးေတြ အလယ္စုရာကေန ေခါင္းေတြပါ အလယ္ကို စုသြားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အသံေတြလည္း ထြက္သေပါ႔ “ ဘယ္ႏွယ့္ဟာတုန္း ” ဘာညာ ဆိုတဲ႔ အေမးသံေတြနဲ႔ေပါ႔။
သူက “ ဒီႏွယ္ပါ ” လို႔ ျပန္ မေျဖပါဘူး။ သိခ်င္ရင္ လိုက္ခဲ႔ ဆိုပဲ။ ေနာက္ျပီး ေျပာေသး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ သူတို႔ ေဟာေျပာပြဲကို လိုက္ရင္ သူက ဘယ္လို ေကာ္မရွင္ ထပ္ရမယ္ ဆိုပဲ။ နိပ္ဟ။ ငါ့လုိလူ ဇဗၼဴမွာ ရွိေသးလားလို႔ေတာင္မွ ေအာ္ရမလိုလို။ တယ္လည္း ကံေကာင္းခ်က္မ်ား ေျပာပါတယ္။ ဝင္းထြန္း . . . ဝင္းထြန္း . . . ပါ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဟုတ္ေသးဘူး။ သူက ထပ္ေျပာေသးတယ္။ မင္းတို႔လည္း အဲဒီလို ျဖစ္ခ်င္ရင္ ဟိုေရာက္ရင္ အသင္းဝင္လိုက္ ဆိုပဲ။
အဲဒီမွာ သူမ်ား တခ်ိဳ႕ေတြ တတ္ၾကြခ်င္ တတ္ၾကြ သြားႏိုင္ေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ငိုင္သြားမိ ပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ငယ္ငယ္ကတည္းက သူမ်ားေယာင္တိုင္း ေယာင္စိန္ ေပါင္စိန္ နဲ႔ ဟိုဟိုဒီဒီ အသင္းေတြ ဝင္တတ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဖင္ေခါင္းက်ယ္ျပီး မဝင္တာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကိုယ္လည္း ဘာမွ ေသခ်ာ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ၊ အသင္းသားျဖစ္ ျပီးေရာ ဆိုျပီး နာမည္ေလး ပါယံု ကၽြန္ေတာ္က ေက်နပ္တဲ႔ လူစား မဟုတ္လို႔။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းမွာ ကတည္းက ဟိုဟိုဒီဒီ အသင္းဝင္ၾကမယ္ ဆို ေခါင္းငံု ျဖတ္ေလွ်ာက္ေနၾက။ အဲ . . အခန္း အတြက္ မဝင္မျဖစ္တဲ႔ “ အသင္း ” ထဲမွာေတာ့ ပါရတာေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္က အျမဲတမ္း “ အေလာင္းဘုရား ” အသင္းပဲ က်တတ္တယ္။ ထားေတာ့ . . ။
ဒါနဲ႔ပဲ ငိုင္တိုင္တိုင္ နဲ႔ သူတို႔ အသင္းရဲ႕ ေဟာေျပာပြဲကို ေရာက္သြားပါေလေရာ။ ေအာင္မာ . . ကိတ္မုန္႔ေတြ ကာဖီေတြနဲ႔ တည္ခင္း ဧည့္ခံတာပါလား။ နိပ္ဟ လို႔ မေအာ္မိပါဘူး ကိုယ္မွ မၾကိဳက္ဘဲ။ ျပီးေတာ့ စားဖူးေနတာေတြ။ ဘိ္န္းမုန္႔ ဆိုရင္ေတာင္မွ သြားရည္ယိုဦးမယ္။ ဝင္းထြန္း ေျပာတဲ႔ အတိုင္းပဲ လို႔ ေျပာရင္ အားမနာရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီမွာ ေျပာသြားတဲ႔ “ ဝါးတီးကုတ္ ” နဲ႔ ဦးေလးၾကီးေတြ ၊ “ ပုဝါႏွစ္စ အသာခ် ” ျပီး ေျပာသြားတဲ႔ ေဒၚေဒၚ ၊ မမ ေတြက ပိုသာသေပါ့။ ေတာ္ကီေတြ အလြန္ေကာင္းဗ်ာ။ ေငးသြားမယ္ ၊ ငိုင္သြားမယ္ ၊ ယိုင္သြားမယ္။ ( ယိုင္သြားရင္ေတာ့ သိတယ္ မဟုတ္လား ၊ ဒိုင္စားမွာေပါ႔ဗ်ာ ) ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္း ေဟာေျပာပြဲကို ဝင္သြားလိုက္တာ သူငယ္ခ်င္းေပါင္း အေယာက္ ၃၀ ေက်ာ္။
ဒီေတာ့ ခန္းမ ဆိုတဲ႔ ခရစ္ယာန္ ဘုရားေက်ာင္း အျဖစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ထားတဲ႔ အိမ္ခန္းရဲ႕ ၅ ပံု ၂ ပံု ေလာက္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ေနတယ္။ “ ကာဖီ . . . ကာဖီ ထပ္ေပးပါဦး ” ဆိုတဲ႔ ေကာင္ေတြေရာ ၊ “ အန္တီက ကိတ္မုန္႔ မစားနဲ႔ ေခ်ာင္းဆိုးမယ္ေနာ္ ” ဆိုျပီး ေဘးနားက ပဲမ်ားေနတဲ႔ အန္တီၾကီးဆီက ကိတ္မုန္႔ကို မ်က္ႏွာေျပာင္ျပီး ဆတ္ခနဲ ယူစားလိုက္တဲ႔ ေကာင္ေတြေရာ။ အို . . . . စံုေအာင္ကို ဗရုတ္က် ေနတာပါ။ အထက္တန္း ေက်ာင္းက ထြက္ျပီးတဲ႔ ေနာက္ပိုင္း ဒါက ပထမဦးဆံုး စံုညီပြဲေတာ္ လိုလို ျဖစ္ေနတာကိုုး။
အဲ . . အဲဒီလို ဗရုတ္က် ရႈပ္ပြ ေနတာေတာင္မွ အေပၚက ဦးဦးတို႔က ေမ်ာက္ႏွာ မပ်က္ဘူး ခင္ဗ်။ ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးပါပဲ။ ေမ်ာက္ႏွာၾကီးကို ျပံဳးေနတာ. . ။ “ ကိတ္မုန္႔စားရင္ သြားေခ်း တတ္တယ္ ” ဆိုျပီး စိတၱဇ ရွိတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အပါအဝင္ သူငယ္ခ်င္း ၄ ၊ ၅ ေယာက္ကေတာ့ အဲဒါေတြ မစားဘဲ ဦးဦး ၊ မမေတြ ေျပာေနတာေတြ ေငးျပီး နားေထာင္ေနပါတယ္။ အဲ . . အဲ . . . သူတို႔ ေျပာတဲ႔ ေဆး ဘာတဲ႔။ “ လင္ေဆး ” . . . အဲေလ. . “ လင္ဇီး ” ဆိုတာကို အဲဒီတုန္းကလည္း “ လင္ေဆး ” ဆိုေတာ့ “ လင္ကို တိုက္လိုက္ရင္ အသစ္ရသလို ေဆးလိုက္တာလားဟင္ ” ဆိုျပီး ေျပာရယ္ ရယ္ခဲ႔ပါေသးတယ္။ ဘာရယ္ ညာရယ္ သိလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ လူေတြက လူေနာက္ေတြကိုး။ “ မယား အသစ္ရေအာင္ ဆိုရင္ “ မယားေဆး ” လို႔ မွည့္ရမွာလား ဘာညာေပါ႔။ ”
အဲ . . . ကၽြန္ေတာ္ နားထဲမွာ သူတို႔ရဲ႕ ေဟာေျပာပြဲကို အေတာ္ေတာ့ သေဘာက်ေနတာပါ။ အဲဒီ လင္ဇီး ကို ေသာက္ရင္ ဘယ္လို ေရာဂါေတြ ေပ်ာက္တယ္ ဆိုတဲ႔ စကားေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီ လင္ေဆး . . အဲ . . မွားျပန္ျပီ ၊ လင္ဇီး ( ဒါလည္း ေျပာရတာ ခက္လိုက္တာ “ လင္ ” ပါ ဆိုမွ ဘယ္လိုလုပ္ “ ဇီး ” ရွိမွာတုန္း ၊ ဟုတ္ေသးပါဘူး ) . . . ထို လင္ဇီးကို ေရာင္းရင္ ဘယ္ေလာက္ ဘယ္ေလာက္ ေကာ္မရွင္ ရမယ္ ဘာညာေပါ့။ ဝႈိက္ဘုတ္ ျဖဴျဖဳဴၾကီးေပၚမွာ ေဆာ့ပင္ ျပာျပာၾကီးနဲ႔ ေရးလိုက္တာမွ . . . အိုဗ်ာ . . . ေအာက္ေရာက္ေလ ဂဏာန္းေတြ ၊ လယ္ပုဇြန္လံုးေတြက ၾကီးသြားလိုက္တာ ( အညာေလသံနဲ႔ ေျပာရရင္ ) နည္း မွတ္လို႔ ၊ လႊတ္ေကာင္းဗ်ာ။
ေတာက္ခနဲ . . . ေတာက္ခနဲပဲ။ လွ်ာကို အလုပ္လုပ္ျပီး ေျဗာက္အိုး ေဖာက္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ၊ သြားရည္က်သံေတြ ေျပာပါတယ္။ အားက်ေနတာ . .။ ကိုယ့္အိမ္ေတြက အဲဒီတုန္းက ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕တဲ႔တဲ႔မို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ လူငယ္တို႔ရဲ႕ သဘာဝအရ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ ရွာႏိုင္တယ္ ဆိုျပီးေတာ့ မာန္ . . ေလ. . မာန္ေပါ႔ . .။ မာန္တတ္ခ်င္တဲ႔ သဘာဝလို႔ ထင္တာပါပဲ . . အဟစ္ . . အဟစ္. . . ။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳက္တဲ႔ မာဘိုရိုကို အေတာင့္လိုက္ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ ထည့္ျပီး ေတြ႕တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတိုင္းကို ေၾကးအိုး တိုက္ပစ္မကြေပါ႔ အဟစ္ဟစ္. . . ။ စိတ္ကူးေတြ ေျပာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ လာေသးတယ္။ သူတို႔ဆီကို စားသံုးသူ ၊ ေဖာက္သည္ တစ္ေယာက္ ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေပးရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာ္မရွင္တဲ႔။ နိပ္ဟ ( ဒုတိယ အၾကိမ္ နိပ္ျခင္းေပါ့။ )
အဲဒီ ေဟာေျပာပြဲက အျပန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရြတ္လာတဲ႔ ဂါထာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီဂါထာေလးက “ ေရာင္းမယ္ . . . ေရာင္းမယ္ . . . လင္ဇီး ေရာင္းမယ္ ၊ ေဖာက္သည္ရွာမယ္ ၊ ေကာ္မရွင္ ယူမယ္။ ” ဆိုတာပါပဲ။ ေပ်ာ္လို႔ ၊ ရႊင္လို႔ ။ တျခား ဘာမွ မသိေပါင္ဗ်ား။ အေပ်ာ္ေတြက မ်က္ႏွာေပၚတတ္ေတာ့ အျပံဳးေတြ ျဖစ္ျပီး အိမ္ကို ျပံဳးျပံဳးၾကီး ျပန္လာေတာ့ အဘြားက အပမွီလာတယ္ မွတ္လို႔ ေရမန္းနဲ႔ လွမ္းေတာက္တယ္။ အေမက လည္ပင္း ပုတီး ေျပးစြပ္တယ္။ အေဖက ေဆးက ေဆးၾကိမ္လံုး အသင့္ကိုင္ထားတယ္။ အဲဒီလိုကို ျဖစ္လို႔ . . . ။ ဆိုးခ်က္. . ။
ေနာက္မွ ျဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ အျပံဳးရျခင္း အေၾကာင္းကို ေမးေတာ့ “ လင္ဇီး ” . . . “ လင္ဇီး ” နဲ႔ သူ႕လင္ၾကီး ဇီးကပ္ေနတာထက္ ပိုမေျဖႏိုင္ေပါင္။ လင္ဇီး ဆိုတာ ဘာမွန္းကို ေသခ်ာကို မသိပါဘူး။ ကိုေဇာ္တို႔မ်ား တုံးခ်က္ ၊ နဂိုကလည္း မထက္ေပါင္။ လင္ဇီး ဆိုတာ ဘယ္ႏွယ့္ဟာတုန္း ဆိုျပီး ျပန္ေတြးေတာ့မွ သူတို႔ ေဟာေျပာပြဲမွာ ေဝလိုက္တဲ႔ လက္ကမ္းစာေစာင္ေလးကို ဟန္ပါပါနဲ႔ ဖြင့္ဖတ္ျပီး အေဖ႔ကို အေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။ “ ဟာဗ်ာ . . အေဖကလည္း လင္ဇီး ဆိုတာ မိႈ ဗ် ” လို႔ . . . အဟစ္ ဟစ္ . . ။
“ အဲဒီ မိႈ က ဘာျဖစ္သတုန္း ” တဲ႔။ အေဖက ထပ္ေမးေတာ့ . . .“ အဲဒီမိႈက ပိုက္ဆံ ရတယ္ အေဖရဲ႕၊ ဒါကို ကိုယ္က စားသံုးသူေတြ ထံကို ေရာင္းေပးလို႔ ဝယ္ၾကရင္ ကိုယ္က ပိုက္ပိုက္ ရမွာေလ ” လို႔ သူေဌးၾကီး ဦးကပ္ေစး စတိုင္လ္နဲ႔ ေျဖလိုက္ေတာ့ အေဖကလည္း အားက်သြားပံု ရပါတယ္။ ခင္ေမာင္သိန္းထြန္းဝင္း လို ျပန္ေမးတယ္ . . “ စားသံံုးသူေတြက စားၾကလို႔ အခန္႔ မသင့္ဘဲ ေသရင္ေရာ ၊ ငါ့သား ဘာေဆး လက္မွတ္မွ မရွိွေတာ့ ေထာင္ မက်ႏိုင္ဘူးလား ” တဲ႔။ “ ဟဲ႔. . . ညက္ခၽြတ္ဖ်ား ” ဆိုျပီး သူခိုးၾကီး ငထက္ျဖား ေအာ္သလို ေအာ္မိလိုက္ပါေတာ့တယ္။ “ ဘယ္လိုတုန္း အိုင္ပီ ” ရဲ႕ ဆိုသလို အေဖက ဆားပုလင္း ႏွင္းေမာင္ စတိုင္လ္ နဲ႔ ေမးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေပါင္ခ်ိန္ စတိုင္လ္နဲ႔ပဲ ေျဖရေတာ့တာပါပဲ။
“ အဲဒီလို အျဖစ္ေတြ ရွိသလား ” လို႔ . . .ေပါ႔ဗ်ာ။
အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ဥပမာ ၊ သာဓက ၊ နမူနာ ၊ ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးေတြနဲ႔ ေျပာျပပါေတာ့တယ္။
သိပ္မၾကာေသးတဲ႔ ကာလမွာတဲ႔။ သိပ္မၾကာေသးေပမဲ႔လည္း ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ရွိပါျပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေနတဲ႔ ေနရာ တစ္ခုမွာ ေက်ာက္ျမတ္ ရတနာေတြ ၊ ေရႊေတြ ထြက္သတဲ႔။ ဒီေတာ့ ေရႊသိုက္ ဆိုရင္ လူလိုက္ ဆိုသလို လူေတြကလည္း “ ကၽြႏု္ပ္ ခ်မ္းသာခဲ႔ရင္ ...” ဆိုတဲ႔ ငယ္ငယ္က စာစီစာကံုးကို အိပ္မက္လုပ္ျပီး ထိုေရႊ ၊ ေက်ာက္ျမတ္ ရတနာေတြ ထြက္တဲ႔ ေနရာကို ခရီးထြက္ၾက ပါေတာ့တယ္။ “ ေအာင္ရမည္ ” ဘယ္ညာေတာ့ မေအာ္ဘူးေပါ႔။ ဝါသနာပါရင္ေတာ့ ရုပ္ရွင္ထဲကလို ေနာက္ခံ တီးလံုးနဲ႔ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ သရုပ္ေဖာ္ၾကည့္ပါ။
အို . . .ဘာတဲ႔။ ျမန္မာေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ငါးပြက္ရာ ငါးစာ ဝိုင္းခ်လိုက္ၾကတာ။ ထိုေဒသမွာ ၁၃၅ မ်ိဳး ဆိုေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ေရာက္ျပီး ဖင္ခ်င္း ေပါက္ေနၾကသတဲ႔။ ထြက္မလို ထြက္မလို ျဖစ္ေနတဲ႔ လိပ္ေခါင္းေလး ခင္ဗ်ာမွာ လူေတြ အားလံုး ဝိုင္းၾကည့္ေနေတာ့ ရွက္သြားဘိသကဲ႔သို႔ . . . ဖြတ္ခ်က္ . . . ဖြက္ခ်က္ ထြက္ေနတဲ႔ ေရႊေတြ ကလည္း ဝိုင္းတူးလိုက္ၾကတာ ညေတာင္မွ ေကာင္းေကာင္း မအိပ္ရဲဘူး ဆိုပဲ။ ကိုယ့္နဖူး မွားတူးမွာ စိုးလို႔။ ေခါင္းထဲမွာေတာ့ ေရႊ မရွိတာ ေသခ်ာတယ္ေလ။ ဘာမွ ေကာင္းေကာင္း မရၾကပါဘူး ဆိုတာကေတာ့ ေကာလဟာလပါ လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက ေျပာတယ္။
သူတို႔ ရၾကပါတယ္ တဲ႔ “ ငွက္ဖ်ား နဲ႔ ဘိန္းစြဲတာ ” ဆိုပဲ။ ေအးလြန္းေတာ့ အေအးဒဏ္ကို ခံႏိုင္ေအာင္ ဘိန္းစားရတယ္ တဲ႔။ လက္ခစား ၊ ရရစားစား ဆိုေတာ့ တိုက္ခန္းမွာ ဇိမ္နဲ႔ ၊ ဇန္ေလးနဲ႔ ဘယ္ႏွယ္လုပ္ ႏွပ္ေနႏိုင္မလဲ။ ေတြ႔ရာတဲမွာ ၾကံဳသလို ေကြးရေတာ့ ျခင္ေတြကလည္း “ ဆြဲမွာပဲ ၊ ဆြဲမွာပဲ ” ဆိုတာကို ဟစ္ေဟာ့လို ဆိုသေပါ႔ေလ။ ဒီေတာ့ ငွက္ငွက္ကလည္း ဖလပ္ဖလပ္ ဆိုျပီး အေတာင္ပံ မခတ္ဘဲကို အေရာက္ဝင္ လာေတာ့တာပဲ။ အဲဒီငွက္က “ ငွက္ၾကီး ” ဆိုတဲ႔ ကိုထူးအိမ္သင္ ဆိုရင္လည္း အသံေလးေတာင္မွ နဝင္ပီယံ ရွိဦးမယ္။ အခုေတာ့ ငွက္ေတာင္မွာ ေၾကာက္ျပီး ဖ်ားယူရတဲ႔ “ ငွက္ဖ်ား ” ဆိုပဲ။ ငွက္ဖ်ားပိုး ရွိရာမွာ က်ီးကန္းေတာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိဘူးတဲ႔။
ရာသီဥတုက ေအးေအး ၊ ငွက္ဖ်ားပိုးက ေထြးေထြး ၊ လူေတြက ေကြးေကြး ခ်င္ေပမဲ႔ မေကြးႏိုင္ဘူး ျဖစ္ျပန္ေတာ့ တုန္ခ်ိေနရင္းက ေရႊက်င္ဖို႔ ဗန္းေလးကိုင္ျပီး ေမွာ္ထဲ တိုးရတယ္ ဆိုပဲ။ ငွက္ဖ်ားေၾကာင့္ ေသတာက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ က်န္းမာေရး ၂၀၀၆ စစ္တမ္း အထိကို သူက နံပါတ္ဝမ္း ပါပဲတဲ႔။ အဲဒီထိ ဗိုလ္စြဲထားတာပါ။ သူသာတတ္လာရင္ အို . . .ေစာင္ ၅ ထပ္နဲ႔ လူ ၄ ေယာက္ေလာက္ ဖိထား ၊ သူကေတာ့ ပေရာဂ မွန္ရင္ တုန္ဆင္းသြားမယ္္ ဆိုတဲ႔ အတိုင္းပဲ။ အဲဒီ အေပၚက လူေတြကိုေတာင္မွ တုန္ဆင္း ေျပးခိုင္းတာ။ အဲဒီေလာက္ကို ဆိုးတယ္။
ဒါေပမဲ႔ မပူေလနဲ႔ . . . မပူပါေလနဲ႔။ အနာသိ ေဆးရွိ ဆိုသလို။ ေရာဂါဒဏ္ေတြ ခံစားေနရေတာ့လည္း ေရာဂါကို ေစတနာနဲ႔ ကုေပးခ်င္ေနတဲ႔ လူေတြ ၊ ေဆးရံုေတြ သူတို႔ဖာသာ ေပၚလာတယ္။ ေဟာဗ်ာ . . အံ့ၾသစရာ မေကာင္းဘူးလား။ အလကား ၊ အခမဲ႔ ၊ ဖရီး ( Free ) ၊ ႏိုးမန္းနီး ပါတဲ႔။ တကယ္ဗ် . . . အဟုတ္ ေျပာတာ. . ။ တကယ္ကို အဲဒီလို ေပၚလာတာ။ လာဖြင့္ေပးတဲ႔ လူေတြကေတာ့ တျခားက မဟုတ္ဘူး။ ဟိုဘက္ကမ္း က မီးထိန္ထိန္ ျဖစ္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေပါက္ေဖာ္ၾကီးေတြ ဆီကတဲ႔ဗ်ာ။
“ ေစာင္ရွိေစာင္ျခံဳ ၊ ျခင္ေထာင္ရွိ ျခင္ေထာင္ျခံဳ ၊ ျခံစည္းေက်ာ္ ေခြးဆြဲ ” ( တရုတ္သံျဖင့္ ဖတ္ရန္ ) ဆိုသကဲ႔သို႔ တရုတ္စကားမ်ား ေျပာေသာ ကိုကိုေပါက္ေဖာ္ၾကီးမ်ား လာဖြင့္တာပါ။ ဟီးဟီးထေနေအာင္ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ႔ ေဆးရံုၾကီးမွာ အလကားကို ထမင္းေကၽြး ၊ နင္းေပး ၊ ေရမိုးခ်ိဳးေပး ဆိုျပီး ကုသေပးတာတဲ႔။ ဟုတ္ႏိုင္ပါ႔မလား မေမးနဲ႔ဦး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီလို ကၽြန္ေတာ့္ အေဖ ေျပာျပေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ အေဖကို ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေမးခဲ႔တာကိုး။ တကယ္ကို ရွိေနခဲ႔တာ ၊ ရွိလည္း ရွိေနေသးမယ္ ထင္တယ္။
ထမင္းလည္း ေကၽြး ၊ နင္းလည္းေပး ၊ ေဆးလည္း ကုသေပး ဆိုမွေတာ့ အလကားရရင္ “ ေရကို ပါဆယ္ ထုပ္မယ္ ၊ ေတာမီးကို ေခၽြးထြက္ေအာင္ လွံဳမယ္ ၊ ငါးအရိုး သြားၾကားထိုးတံ လုပ္မယ္ ” ဆိုတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၁၃၅ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုကလည္း အဲဒီေဆးရံုကို သြားျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသား ပီပီ တစ္ခုခု ဆိုရင္ အုတ္ေရာေရာ ၊ ေက်ာက္ေရာေရာ စာရင္းေပး ၾကတာေပါ႔။ လုပ္ပါဦး ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္ေလး အရင္ေရးေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အရင္ေရာက္တာဗ်။ ကၽြန္မ နာမည္ေလး အရင္သြင္းလိုက္ပါ အိမ္မွာ ကေလးငိုေန လို႔ ဆိုတာမ်ိဳးေလးေတြေပါ႔။
တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ေနမေကာင္းတာက နည္းနည္း ၊ စားစရာ မရွိ ၊ ဝတ္စရာ မရွိ ၊ ေနစရာ မရွိ ျဖစ္လာရင္ အဲဒီ ေဆးရံုမွာ သြားေနလိုက္တယ္ ဆိုျပီးေတာ့ေတာင္မွ တေဘာင္ စကားေတြက ေပၚလာေသး။ တစ္ေဘာင္ကေန ႏွစ္ေဘာင္ ၊ ႏွစ္ေဘာင္ကေန သံုးေဘာင္ ၊ ေနာက္ေတာ့ ေလးေဘာင္လည္း ျပည့္ေရာ ထြက္မရေတာ့ဘူး ဆိုတဲ႔ ပိတ္ကစားနည္း အတိုင္းေပါ႔ေလ။ ဘာျဖစ္တာလဲ လို႔ သူတို႕ ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ငွက္ဖ်ားပါ။ ဟုတ္လား . . . လို႔ ဆိုတယ္။ ျပီးေတာ့ စမ္းသပ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေဆးထိုးေပးတယ္။ ေသာက္ေဆးေပးတယ္။ သူတို႔ ေဆးမွတ္တမ္းမွာ ဘူးသီးေၾကာ္ ၊ ပဲပင္ေပါက္ေၾကာ္ေတြကို ေၾကာင္ျခစ္ လက္ေရးနဲ႔ ေရးတယ္။ လိုက္မဖတ္န႔ဲ ကိုယ့္ဖာသာ ကိုယ္ေတာင္မွ ေခါင္းမူးေနတာ လွဲေန . . . ပိုမူးမယ္ . . အဲသလို . . အဲသလို . . . နားလည္း မလည္ဘူးေလ။
ေဆးေသာက္လိုက္ေတာ့ ေပါ့ပါးသြားသလိုပဲ ၊ ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တဲ႔ ကိုကိုေပါက္ေဖာ္ေတြ ၊ က်န္းမာပါေစ ၊ ခ်မ္းသာပါေစေပါ႔။ အဖ်ားေတြ ဘာေတြလည္း ေပ်ာက္လို႔ ၊ ဒီေတာ့ ၾကာၾကာ မေနႏိုင္ဘူး။ ပိုက္ပိုက္ လာရွာတာ မဟုတ္လား။ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းသြားတာနဲ႔ ဆင္းခ်င္ေနျပီ။ မဆင္းပါနဲ႔ဦး ေရာဂါကို ေပ်ာက္ေအာင္ ကုပါတဲ႔။ ထမင္းေကၽြး ၊ နင္းေပး ၊ ေဆးကုေပး ၊ အဝတ္အစား ေပးတဲ႔ အျပင္ကို ေဆးရံု တတ္ေနစဥ္မွာ သံုးဖို႔ ေထာက္ပံ့ေၾကးေတာင္မွ ထုတ္ေပးလိုက္သတဲ႔။ နိပ္ဟ ( တတိယအၾကိမ္ နိပ္ျခင္း ) “ အေမရယ္ . . . အေမ႔သား ေကာင္းစားေနတာကို ျမင္ေစခ်င္လိုက္တာ ၊ အေမ႔ကိုေတာင္မွ ဒီေဆးရံုကို ေခၚထားခ်င္ေသး . . .” ဆိုျပီး အိပ္မက္ေတြ ဘာေတြေတာင္မွ မက္လို႔ . . . ။
အဲ . . . သူတို႔ကေတာ့ အခ်ိန္မွန္ပဲ ၊ ေဆးထိုးခ်ိန္ လာထိုးတယ္ ၊ ေဆးတိုက္ခ်ိန္ စကပ္တိုတို နဲ႔ နပ္စ္ေလးေတြက လာတိုက္တယ္ ( ဂလု ) ၊ မန္းမန္းလည္း ေကာင္းေကာင္းေကၽြးတယ္ ၊ ပိုက္ပိုက္ကလည္း ေပးေသးတယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ေနတာလည္း အေတာ္ သက္သာသြားတယ္။ ေနေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေနလိုက္တာ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ၾကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မွန္ထဲမွာ ျပန္ၾကည့္လိုက္တာ ဆံပင္ေတြ ျဖဴကုန္တယ္။ ဟဲ႔ ညက္ခၽြတ္ဖ်ား ဆိုျပီး ဆရာဝန္ ၊ ဆရာမေတြဆီကို ေျပးေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ၊ ေရာဂါ ျပင္းေတာ့ ေဆးရဲ႕ အက္ဖက္ ဆိုလားပဲ။ အီဖက္ ဆိုလားတဲ႔။ အက္တတ္တတ္ နဲ႔ ဖက္ဖက္ ၊ အီတတ္တတ္ နဲ႔ ဖက္ဖက္ ဆိုမွေတာ့ ေကာင္းပါေတာ့မလား . . . ၾကည့္စမ္းပါဦး။
ဂတံုးတံုးလိုက္ရင္ ေကာင္းမလား လို႔ စဥ္းစားေနတုန္း ၊ ကိုယ္နဲ႔ ဘဝတူ ေမွာ္ထဲမွာ ငွက္ဖ်ား ျဖစ္ေနတဲ႔ လူနဲ႔ ေတြ႕တယ္။ သူ႕ကို ေမးလိုက္ေတာ့ သူကလည္း ငွက္ဖ်ားနဲ႔ လာတတ္တာ ဆိုပဲ။ သူလည္း ငွက္ဖ်ားေတာ့ သက္သာျပီး တစ္ကိုယ္လံုးကေတာ့ ေဖာသြပ္ျပီး ေယာင္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္သြားမရ ဆိုတဲ႔ သူတို႔စည္းကမ္းကို ထမင္းရည္ပူ စည္းလို သေဘာထားကာ အသာေလး ေက်ာ္ျပီး တျခား လူနာေဆာင္ေတြကို သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ တုပ္ေကြးသမားလည္း သူ႔လို ဆံပင္ျဖဴ သြားသူေတြ ရွိတယ္။ ကိုယ္ေတြ ေဖာသြပ္ကုန္သူ ရွိတယ္။ မ်က္စိ ေစြသြားသူေတြ ရွိတယ္။ ဆံပင္ေတြ တစ္ေခ်ာင္းမက်န္ ကၽြတ္ကုန္သူေတြ ရွိတယ္။ အေၾကာ ဆြဲသြားသူေတြ ရွိတယ္။ အသားေတြ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ မိုးခ်ဳပ္ သြားသူေတြ ရွိတယ္။ အုိ . . . အစံုပဲ ဆိုပဲ . . .။
ေဆးရံုက ဆင္းမယ္ ဆိုရင္ ေဆးပတ္ မလည္ေသးဘူး ဆိုျပီး ဟိုိဟုိဒီဒီ တားေနတဲ႔ ဆရာဝန္ ၊ ဆရာမ ၊ နပ္စ္ေတြ ၊ လံုျခံဳေရးေတြ ၾကားထဲကေန ေနာက္ဆံုး သူလည္း ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ထြက္ေျပး လာရသတဲ႔။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ ျဖစ္မွန္း မသိဘဲ ၊ ျပန္မလာၾကတဲ႔ လူေတြလည္း ရွိျပီး ၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ျပန္ေတာ့ လာပါရဲ႕။ တုပ္ေကြးနဲ႔ သြားလိုက္တာ ဘာျဖစ္မွန္း မသိဘဲ ေနာက္ဆံုး ေသခါနီးမွာ ျပန္ေရာက္လာသတဲ႔။ ဒါေတြ . . . . ဒါေတြ . . . သူ ဘာမွ မသိေပမဲ႔ သူ သိလိုက္တာကေတာ့ သူ႕ကလည္း အခ်ိန္တန္ရင္ ငွက္ဖ်ားက ျပန္ထျမဲ ၊ တစ္ေခါင္းလံုးကေတာ့ ဆြတ္ဆြတ္ကို ျဖဴလို႔။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေခါင္းေဆး မဆိုးရဘဲ ပန္႔ လိုလို ၊ အီမို လိုိလုိနဲ႔ အဘိုးၾကီးကို ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္ တဲ႔။
“ အဲဒါေတြက ဘာျဖစ္လို႔လဲ ” လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက ေမးေတာ့ “ တိဘူး ” လို႔ပဲ ေျဖႏိုင္ခဲ႔တယ္။ တကယ္လည္း သိမွ သိဘဲကိုး။ “ အဲဒါ ေဆးလာစမ္းတာ ” လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက ေျပာေတာ့မွ လိပ္ပတ္ လည္ေတာ့တယ္။ လိပ္က ပက္လက္လွန္ထားရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မထႏိုင္ဘူးေလ ၊ အခုေတာ့ တပတ္လည္ျပီး ထလာႏိုင္ျပီ။ ေဆး ဆိုတာ တကယ့္ တရားဝင္ဆိုရင္ ၾကြက္ နဲ႔ စမ္း ၊ ျပီးရင္ ယုန္ ဆိုလား ၊ ေနာက္ေတာ့ ေမ်ာက္ ဆိုလား ၊ ဒါေတြနဲ႔ စမ္းျပီးမွ ၁၀၀ % ေသခ်ာတယ္ ဆိုမွ တကယ္ကို ေရာဂါ ျဖစ္ေနတဲ႔ လူကို စမ္းသပ္ ကုသၾကည့္ရတာ ဆိုပဲ။ အဲဒါ တရားဝင္ေပါ့။ ( ဆိုလား ဆိုလား ေတြက ကိုယ္လည္း ဆရာဝန္ မဟုတ္ေတာ့ ေသခ်ာ မသိလို႔ပါ။ ) အဲ . . . ကုသေနရင္း မွားယြင္းမႈ တစ္ခုခု ျဖစ္ရင္ ေလ်ာ္ေၾကး ဘာညာ လာထားပဲ ၊ ဟုတ္လား . . . ဒီလို ကိစၥေတြ ကတယ္ ရွိလား လို႔ ဆိုရင္ “ ဒီလိုကိစၥေတြ တကယ္ ရွိပါတယ္ ” လို႔ ေပါင္ခ်ိန္ကို ျပန္ေျဖလိုက္ပါ။
အခုေတာ့ အလကား ၊ အခမဲ႔ ဆိုျပီး လူေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္း ယူျပီး သူတို႔ ေဆး ေအာင္ျမင္ရင္ ကမၻာကို ေရာင္းစားဖို႔ လူကို သတၱဝါလို သေဘာထားျပီး ေဆးလာ စမ္းသြားတာပါ တဲ႔။ ဒါဆိုရင္္ေတာ့ မနိပ္ေတာ့ဘူးဗ်ာ . . တကယ္ကို မနိပ္ေတာ့ပါဘူး။ အနိစၥ ျဖစ္ေတာ့မွာေလ။ အနိစၥ ျဖစ္ဖို႔ အနိပ္ကေလးနဲ႔ စေနတာကိုး။ ဒါကို ဗဟုသုတ နည္းေတာ့ မသိၾကဘူး။
“ ကမၻာေပၚမွာ အစြမ္းအထက္ဆံုးနဲ႔ အထိေရာက္ဆံုး ေဆးက ဘယ္ႏိုင္ငံက နည္းပညာလို႔ ထင္လဲ ” တဲ႔။ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက ေမးဖူးတယ္။ ထံုးစံ အတိုင္းပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းခါျပရတာေပါ႔။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက ေျပာတယ္။ “ ကမၻာေပၚမွာ အစြမ္းအထက္ဆံုး ေဆးက ဂ်ာမနီ ၊ နာဇီေတြရဲ႕ ေဆးပဲ ” တဲ႔။ အမ္. . . ဟမ္ . . . ဟမ္. . . ဘယ္က နာဇီက ပါလာတာလဲ ေပါ႔ေလ။ ဟုတ္တယ္. . . ဟစ္တေလာေခတ္မွာ ဖမ္းထားတဲ႔ ဂ်ဴးေပါင္းမ်ားစြာကို ေရာဂါပိုးေတြ ထိုးထည့္ျပီးေတာ့ စမ္းသပ္ခဲ႔တဲ႔ ေဆးပဲ။ လူေတြနဲ႔ တိုက္ရိုက္ စမ္းသပ္ခဲ႔တာ။ ေရာဂါေၾကာင့္လည္း လူေပါင္းမ်ားစြာ ေရာဂါေၾကာင့္ ေသေၾကခဲ႔ျပီး ဒဏ္ခံခဲ႔ရတာပါပဲ တဲ႔။
ဒါေၾကာင့္ အဲဒီေဆးဟာ လူနဲ႔ တိုက္ရိုက္ စမ္းသပ္ ထုတ္လုပ္ထားတာ ျဖစ္ေတာ့ တကယ္လည္း အစြမ္းထက္တယ္။ ဂ်ာမနီ နာဇီေတြရဲ႕ ေဆးက အျပာေရာင္ ၊ အနီေရာင္ ၊ အစိမ္းေရာင္ စတဲ႔ အေရာင္ေလးေတြနဲ႔ လုပ္ထားတဲ႔ အရည္ေလးေတြခ်ည္းပဲ။ တျခား ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ တကယ္ကို ေဆးစြမ္းက ထက္တယ္။ ထိေရာက္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကမၻာကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ေဆးကို လူအသက္နဲ႔ ရင္းျပီး ထုတ္တဲ႔ ေဆးမို႔ ပယ္ထားၾကတယ္။ သူ႕ကို လူရာ မသြင္းဘူး။ ေနာက္ေတာ့ နာဇီေတြ က်ရံႈးေတာ့ သူတို႔နဲ႔ အတူ ဒီေဆးပညာကလည္း ေပ်ာက္သလို ျဖစ္ျပီးေတာ့ အဲဒီ ေဆးဆရာေတြက ကမၻာအႏွံ႔ကို ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေရာက္ေနခဲ႔တယ္။ သူတို႔ကို ျမန္မာလို ဆိုရင္ “ ေျမေလွ်ာက္သမားေတာ္ ” လို႔ ေခၚၾကတယ္။ သူတို႔က အဲဒီလို အေနနဲ႔ ကမၻာကို ေလွ်ာက္သြားျပီး ၾကံဳတဲ႔ လူေတြကို ကုသေလ့ ရွိတယ္ လို႔ ေျပာျပဖူးတယ္။
ဒီ “ ေျမေလွ်ာက္ သမားေတာ္ ” အေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ေဖေဖ ေျပာျပလို႔သာ ၾကားဖူးေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ ညီ ဝမ္းကြဲက ဒုတိယႏွစ္ ေဆးေက်ာင္းသားနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီးေတာ့ တကယ္ကို ၾကံဳခဲ႔ရဖူးပါတယ္။ သူက ေဘာလံုးကန္တာ အလြန္ ဝါသနာပါ ပါတယ္။ သူ အပူရွပ္ျပီး ဖ်ားေတာ့ ေဆးရံုကို တင္ရတဲ႔ အထိ ျဖစ္ဖူးတယ္။ ေရာဂါ ရွာမရဘူး။ ( အခု တေလာ နာမည္ၾကီးေနတဲ႔ ျပည္ျမိဳ႕က အျဖစ္အပ်က္ အတိုင္းပါပဲေလ ) ေနာက္ဆံုးေတာ့ လက္ေလ်ာ့ျပီး အိမ္ျပန္ ေခၚလာခဲ႔တယ္။ အဲဒီမွာ အဘိုးၾကီး တစ္ေယာက္ကို အသိတစ္ေယာက္က ေခၚလာတယ္။ ျမန္မာ သမားေတာ္လည္း မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ ညီကလည္း အိပ္ယာက မထႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဆရာဝန္ေတြကလည္း ဆရာဝန္ ျဖစ္လာမဲ႔ လူကို လက္ေလ်ာ့ထားလိုက္ရျပီ။ အိမ္မွာပဲ ဖုတ္လိုက္ ဖုတ္လိုက္ ျဖစ္ေနတုန္း အဲဒီ အဘိုးၾကီးနဲ႔ ၾကံဳတယ္။
သူက ကၽြန္ေတာ့္ညီ လက္ေကာက္ဝတ္ကို စမ္းျပီးေတာ့ “ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ၊ ေကာင္းသြားမွာပါ ” တဲ႔။ ရုပ္ရွင္ထဲကလို ဝမ္းသာတဲ႔ မ်က္ႏွာေတြ လုပ္မျပႏိုင္ပါဘူး။ ေဆးရံုက ဆရာဝန္ေတြကိုက ေရာဂါ ရွာမရဘဲ လက္ေလ်ာ့လိုက္တာကိုး။ အပ မွီသလိုလို ၊ ပေယာဂ ဝင္သလိုလို ထင္လို႔ ဟိန္း ၊ ေဟာက္တဲ႔ ဆရာေတြကိုလည္း ေခၚျပီးေပါ႔။ ဘာ ပူးတယ္ ၊ ဘာ ေႏွာက္ယွက္တယ္ ဆိုျပီး ပြဲေတြလည္း ေပး ၊ သိုက္ေတြလည္း ေခၚတာပဲ မရဘူး။ သူ႕အစ္ကို အရင္း ( ကၽြန္ေတာ့္ညီဝမ္းကြဲ ေနာက္တစ္ေယာက္ ) က ဓါးကိုင္ျပီး သူ႕ညီကို ပေယာဂ ဝင္တယ္ ဆိုျပီး ၾကိမ္လံုးနဲ႔ ရိုက္လို႔ကေတာ့ ခုတ္မယ္ လုပ္ေနလို႔ ထင္ပါတယ္။ ပေယာဂ ဆရာေတြလည္း သူတို႔ မႏိုင္ဘူး ဆိုျပီး လစ္ကုန္တာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ မႏိုင္တာက ဓါးကိုင္ထားတဲ႔ မ်က္ေထာင့္နီနဲ႔ ေကာင္ကို ထင္တယ္။ သူတို႔ ဇတ္ျပဳတ္မွာ ေၾကာက္တာ ေနမွာ။
အဲ . . အဲဒီ အဘိုးၾကီးကေတာ့ ေအးေဆးပါပဲ။ လက္ေကာက္ဝတ္ေလးကို ကိုင္ၾကည့္ျပီး ေစ်းထဲက ဇာတိပၹဳိလ္သီး ႏွစ္လံုး ဝယ္ခိုင္းျပီး ေက်ာက္ပ်ဥ္မွာ ေသြးျပီး တိုက္ခိုင္းတယ္။ ဇေဝဇဝါနဲ႔ တိုက္ရႏိုးႏိုး ျဖစ္ေနေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာဝန္ေတြကေတာင္မွ လက္ေလ်ာ့ထားတာပဲေလ ဆိုျပီး ေသြးတိုက္လိုက္ေတာ့ ၁၀ မိနစ္ပဲ ၾကာတယ္ ၊ တကိုယ္လံုး အကြက္အကြက္ေတြ ထလာတယ္။ အဘိုးၾကီးက ေျပာတယ္။ “ ေတြ႕တယ္ မဟုတ္လား ၊ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ၊ သူ အပူရွပ္ေနတာ ” တဲ႔။ မိုးရြာ မေရွာင္ ၊ ေနပူ မေရွာင္ ေဘာလံုးကန္တဲ႔ အက်ိဳးေတြေပါ႔။
ေနာက္ထပ္ ေသာက္ဖို႔ေဆး ဆိုျပီး အရည္ေလး သံုးေလးမ်ိဳး စပ္ျပီး သံုးရက္စာ ေပးခဲ႔တာမွာ ႏွစ္လေက်ာ္ ေဆးရံုမွာ ဖုတ္လိုက္ ဖုတ္လိုက္ ျဖစ္ေနတဲ႔ ေကာင္က ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ ေနေတာ့ ေဘာလံုး ထြက္ကန္ေနလို႔ သူ႕အေဖက ၾကိဳးတုပ္ထားသတဲ႔။ အဲဒီ အဘိုးၾကီးကို “ လင္ၾကီး ဇီးကပ္ေနတဲ႔ ေဆး . . လင္ဇီးေဆး ” လိုမ်ိဳးလည္း သိန္းနဲ႔ ခ်ီျပီး ေပးဝယ္ မေသာက္ရပါဘူး။ ေနာက္ေန႔ လာမွ ေပးပါ ဆိုျပီး အဲဒီအထဲက ဘယ္ေပ်ာက္သြားမွန္းကို မသိေတာ့တာပါပဲ။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ဟိုေန႔ကေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ္. . . ညီလို ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို အက်ယ္ ေျပာျပေနမိ ပါေသးတယ္။ ( အေျခအေန ေပးရင္ ကၽြန္ေတာ္ အက်ယ္ေရးပါဦးမယ္။ ) အခုေတာ့ လင္ဇီး အေၾကာင္းကိုပဲ ဆက္ေျပာရေအာင္. . . .။
လင္ဇီး မေကာင္းဘူး ၊ ေကာင္းတယ္ လို႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာပါ။ လင္ဇီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဝင္ေငြေျဖာင့္ ေနရင္ေတာ့ “ လင္ဇီးေဆးကေလ အရမ္း အရမ္းကို ေကာင္းတာပါပဲ ရွင္ ” ဆိုျပီး ဟိုေၾကာ္ျငာ မင္းသမီးလို ေလသံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမွာပါပဲ။ အဲ . . . နားေထာင္မိတဲ႔ လူကသာ “ ဘာေကာင္းတာလဲ ဟင္ ၊ မင္း ဝင္ေငြ ေကာင္းတာလား ၊ ေဆးက ေကာင္းတာလား ” လို႔ ျပန္ေမးရမွာပါ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲမွာ “ လင္ဇီးေၾကာင့္ ငါဝင္ေငြ ေကာင္းတာေလ ” လို႔ ပဲ႔တင္ထပ္ေနမွာပါ။
အခု ကၽြန္ေတာ္ စာပို႔စ္ကို ေရးတာက လင္ဇီး အေရာင္းကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ ထူထဲလွေသာ ေမတၱာကို ခံယူခ်င္လို႔ မဟုတ္သလို ၊ လင္ဇီး ကုမၸဏီေတြရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာမွာ ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ႔ကို ဖြင့္ျပီး ေခ်းနဲ႔ ငံုေထြးတာကို ခံခ်င္လို႔လဲ မဟုတ္ရပါဘူး။ အားလံုးကို နည္းနည္းေလး စဥ္းစားမိေစခ်င္လို႔ပဲ။ ဒါကို သံုးလို႔ ၉၆ ပါး ေရာဂါေတြ ေပ်ာက္မယ္။ AIDS ေပ်ာက္မယ္ ၊ ကင္ဆာ ေပ်ာက္မယ္ ဆိုရင္ နည္းနည္းေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ။ ကမၻာ့ ေဆးသုေတသနက AIDS ကုသေဆး ၊ ကာကြယ္ေဆး ထုတ္လုပ္ႏိုင္ပါျပီ ၊ ကင္ဆာ ကာကြယ္ေဆး ၊ ကုသေဆး ထုတ္လုပ္ႏိုင္ပါျပီ။ ဒီေဆးဟာ “ လင္ဇီး ” က ထုတ္လုပ္ပါတယ္ ဆိုျပီးေတာ့မ်ား ေျပာတာ ၾကားမိပါသလားဗ်ာ။
အဲဒီလို လက္သိပ္ထိုး ေဆးေၾကာ္ျငာေတြ ေတြ႕ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဟိုတီဗီက လူသိရွင္ၾကား ေၾကာ္ျငာတဲ႔ ေဆးေၾကာ္ျငာကို သြားသြား သတိရမိတယ္။
“ စားသံုးသူ လုပ္သား ျပည္သူေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို အမွီလိုက္ျပီး မထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ႔ အတြက္ စားသံုးသူ ျပည္သူမ်ားကို အထူးပဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလ်င္မွီေအာင္ ၾကိဳးစား ထုတ္လုပ္ ေပးပါ႔မယ္။ ”
ဆိုတဲ႔ ေၾကာ္ျငာကို ေပါ႔ဗ်ာ။ သူ ေတာင္းပန္တာကိုလည္း ၾကည့္ဦးေလ။ ဘယ္သူမွ မသံုးတဲ႔ သူ႕ေဆး အတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ဂုဏ္ ရွိလိုက္ပါသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားတတ္ခဲ႔တဲ႔ လင္ဇီး ေဟာေျပာပြဲမွာ ဒီလင္ဇီးဟာ ဘယ္ေလာက္ ရွားပါးတယ္ ၊ ဘယ္လိုေတာင္မွ ခက္ခက္ခဲခဲ စိုက္ပ်ိဳး ရတယ္ ဆိုတာေတြေတာင္မွ ပါပါေသး။ ဒီလိုပဲ ေျပာရမွာေပါ႔ဗ်ာ။ ဒီလင္ဇီးကေတာ့ေလ လမ္းေဘးက ေခြးေသးပန္းပင္ေတြ လိုပါပဲဗ်ာ ေပါလိုက္တာမွ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကန္ေတာ္ၾကီး ေစာင္းက ႏုတ္ျပီးေတာ့ လာေရာင္းတာပါ ဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ စိတ္ဝင္စားေတာ့မလဲ။
အဲဒီလို . . . . အဲဒီလို ဟိုဟိုဒီဒီက သိတဲ႔ တတ္တဲ႔ နားလည္တဲ႔ လူၾကီးသူမ ၊ ဆရာဝန္ ၊ ေဆးပညာ ကၽြမ္းက်င္သူေတြကို ေမးအျပီး မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လက္မတင္ေလးတင္ လူေတြကို တဖက္လွည့္နဲ႔ သတ္မိေတာ့မလို ျဖစ္ခဲ႔ေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကေန လြဲခဲ႔ရပါေတာ့တယ္။ ႏို႕မို႕ဆို ပိုက္ဆံ မ်က္ႏွာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ လူေတြကို . . “ ေကာင္းတယ္ . . . အရမ္းေကာင္းတာ . . အေဒၚေတာ့ စားေနာ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မစားေသးဘူး ” ဆိုျပီး လိမ္ေရာင္းမိဦးမလား မသိပါဘူး။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ မိဘေတြသာ ဗဟုသုတ နည္းခဲ႔ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီ လင္ဇီးကို တိုက္ေကၽြးမိျပီး မိဘကို ျပန္သတ္မိေသာ “ ကံၾကီးထိုက္သူ ” ျဖစ္လာဦးမလား မဆိုႏိုင္ပါဘူး။
ေရာဂါ လကၡဏာေတြ ျပလာရင္ေတာင္မွ “ ဒါဟာ အရင္က ေရာဂါေတြ ထၾကြလာတာ ၊ ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႔ ဆက္သာ ေသာက္ . . ” ဆိုျပီး ပါးစပ္က ေျပာမိျပီး စိတ္ထဲကေတာ့ “ ဆက္သာေသာက္. . ေနာက္ဆံုး ေသရင္ ေပ်ာက္သြားမွာပဲ ” ဆိုကာ ပိုက္ဆံ မ်က္ႏွာ တစ္ခုတည္း ၾကည့္ကာ ေျပာမိေနမလား မသိပါ။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကံေကာင္းခဲ႔ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တင္မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း အားလံုးနဲ႔ ရပ္ကြက္က လူေတြ အားလံုး ကံေကာင္းခဲ႔ပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ . . .ေနာက္ထပ္ လာလုပ္တဲ႔ လင္ဇီး ေဟာေျပာပြဲေတြမွာ သူတို႔ ေကၽြးသမွ်ကို စားျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ထဲက အလြန္ စကားတတ္ေသာ “ ကိုသက္ ၊ မ်ိဳးေဇာ္ ၊ ဝင္းထြန္း ၊ ဖိုးလျပည့္ ” စသူတို႔နဲ႔ သူတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အုပ္စုလိုက္ အင္အား ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္ခဲ႔ပါတယ္။
“ အဲဒီေဆးကို ဦးေလးတို႔ ကိုယ္တိုင္ေရာ သံုးေနလား ”
“ အခု နမူနာ အေနနဲ႔ တစ္လံုးေလာက္ ေသာက္ျပပါလား ”
“ ဒီမိႈက ဒီေလာက္ ရွားတယ္လည္း ေျပာေသးတယ္။ အခု နမူနာ ျပထားေတာ့လည္း မိႈေတြက အမ်ားၾကီးပါလား ”
“ ကင္ဆာ ေရာဂါ ေပ်ာက္တယ္ ဆိုတဲ႔ ေဆးဝါးအဖြဲ႔က ေထာက္ခံခ်က္ ရွိလား ”
ဘာညာ အစံုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရပ္ကြက္ကို ေရာက္လာတိုင္း ဝိုင္းျပီး ေပါက္ေပါက္ ေဖာက္လိုက္တာမွာ ႏွစ္ေခါက္ထပ္ ပိုမလာေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔မွာ အတည္ကို ေျပာလို႔ကို မရေတာ့ဘူးေလ။ ေကၽြးတာေတြ တနင့္တပိုး စားျပီး သူတို႔ကို ေအာက္ကေန အားမနာ လွ်ာမက်ိဳး ဟာသ လုပ္ေနေတာ့ စိတ္ပ်က္သြားပံု ရပါတယ္။ ရိုင္းတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ လူဆိုတာ ဒီလိုပဲ ကိုယ့္အသက္ ၊ ကိုယ္နဲ႔ ပတ္သတ္ေနတဲ႔ လူေတြ အသက္ကိစၥ မဟုတ္လား ၊ ေမးေမးျမန္းျမန္းေလးေတာ့ လုပ္သင့္တာေပါ႔ဗ်ာ။
ေရာဂါ လကၡဏာ တစ္ခုခု ျပလာရင္ မေရမရာ သူတို႔ ေျပာေနၾက အတိုင္း . . . “ အဲဒါ ေရာဂါေဟာင္းေတြ ၾကြတတ္လာတာတို႔ ၊ ေဆးရဲ႕ အရွိန္ျပလာတာတို႔ ၊ ေဆးနဲ႔ ေရာဂါ န႔ဲေတာ့ ေတြ႕ေနျပီ ” ဆိုတာတို႔ကေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ရိုးအီသင့္ေနပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းေတြ ေနာက္ေျပာသလို . . .
“ ပါရာစီတေမာ နဲ႔ ဟိုဟာ နဲ႔ အတူတူ မေသာက္နဲ႔ ၊ မတည့္ဘူး ” ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
“ ဘယ္ဟာနဲ႔လဲ ” ဆိုေတာ့မွ . . . .
“ ၾကြက္ေဆး နဲ႔ေလ ” ဆိုျပီး ျပန္ေျဖဖူးပါတယ္။ ၾကြက္ေဆးနဲ႔ကေတာ့ ဘာနဲ႔ ေသာက္ေသာက္ေပါ႔ဗ်ာ ေနာ့။ မယံုရင္လည္း စမ္းၾကည့္ကုန္ပါေလာ့။ တကယ္ကို ေသပါတယ္။ ခပ္ျပင္းျပင္းေလးသာ ခ်ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ျပီး နိဂံုး အေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ . . . .
ဒီပို႔စ္ ေရးတာဟာ လင္ဇီး ကုမၸဏီၾကီးမ်ားရဲ႕ ပို႔သေသာ ေမတၱာ အၾကည္ဓါတ္ကို ခံယူလို၍ မဟုတ္သလို ၊ အေရာင္း ကိုယ္စားလွယ္ၾကီးမ်ားရဲ႕ ေခ်းနဲ႔ ငံုေထြးတာကို ခံခ်င္လို႔လည္း မဟုတ္ရပါ။ သူတို႔ကိုလည္း ညဥ့္ဘက္မွာ အိပ္မက္ မေကာင္းတာေတြ ဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ႔ မမက္ေစခ်င္ပါ။
အထက္က ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပခဲ႔သလို သူမ်ားရဲ႕ ဒီေဆး ေကာင္း မေကာင္း စမ္းသပ္တဲ႔ အရာကို ကုိုယ္က ပိုက္ဆံနဲ႔ ဝယ္ကာ အစမ္သပ္ခံတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အလြန္ကို . . . ( ထပ္ေျပာပါရေစ ) အလြန္ကို မိုက္မဲလြန္းရာ က်ပါလိမ့္မယ္။ တရုတ္နဲ႔ နယ္စပ္မွာ လာဖြင့္တဲ႔ ေဆးရံုကမွ အလကား ေဆးလာ စမ္းျပီး ေထာက္ပ့ံေၾကး ရပါေသးတယ္။ အခုေတာ့ သူတို႔ ေဆးစမ္းတာကို ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ အစမ္းခံတယ္ ဆိုတာကေတာ့ တကယ္ကို လြန္လြန္သြားျပီ မဟုတ္ပါလား။
လင္ဇီးေဆးကို မေကာင္းဘူး ၊ လံုးဝ မေကာင္း ၊ ဖင္ဘူးေထာင္ မေကာင္း ၊ ဖင္ပိတ္ မေကာင္း လို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ မေျပာပါ။ ေကာင္းလား လို႔ ေမးခဲ႔ရင္ေတာ့ “ ေကာင္းရင္လည္း ေကာင္းမွာေပါ႔ . . . . . ေလ ” လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာလြဲကာ အားနာပါးနာ ေျဖပါ႔မယ္။ ျပီးမွ . . . “ ငါကေတာ့ မသံုးဘူး . . . မင္း အရင္ သံုးျပ ” လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ “ ေကာင္းရင္ေတာ့ အလကား ေပးသံုးေနာ္ ” လို႔လည္း ေတာင္းဆိုးခ်င္ပါ ေသးရဲ႕။
လင္ဇီးဟာ တရုတ္က ထုတ္လို႔ . . . ၊ တရုတ္ ရိုးရာေဆး ဘာညာ သာရကာ ေနၾကာကြာစိ မို႔ ၊ အလကားကုျပီး ေဆးစမ္းတဲ႔ ေဆးရံုကလည္း တရုတ္ကမို႔လို႔ “ ေဆြမ်ိဳး ေပါက္ေဖာ္ တရုတ္ၾကီး ” ေတြကို မေကာင္းဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဒီလို ေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္ ေတြကိုလည္း တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူး နားနီးမွ ေစာ္ကားသလို ျဖစ္ေနမွာပါ။ ျပီးေတာ့ အခုက တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးခါ နီးၾကီးပါ။ ဟိုဘဝမွာ ေရႊစကၠဴ ၊ ေငြစကၠဴ ေစာင့္ေနတဲ႔ ဘိုးဘြား ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကေလာ္တုပ္ ေနပါဦးမယ္။ ဒါေပမဲ႔လည္း ျဖစ္ခဲ႔တာကိုေတာ့ ျဖစ္ခဲ႔တယ္ ၊ မဟုတ္တာကိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး လို႔ေတာ့ ေျပာရမွာပါပဲ။ ေကာင္းတာေတြ ေတြ႕တဲ႔ အခါလည္း ေကာင္းတယ္ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမွာပါပဲ။
အခုေတာ့ .. . . လင္ဇီး အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ ေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ ေသခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ သူ႕နာမည္ကိုက က်က္သေရကို မရွိတာ။ ေဖာက္လႊဲေဖာက္ျပန္လည္း ျဖစ္ေနေသးတယ္။ ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ . . “ လင္ၾကီးကို ဇီးကပ္ ခိုင္းရတယ္ ” လို႔ ၊ ဟုတ္ကို မဟုတ္ေသးဘူး ထင္တာပဲ။
ေလးစားစြာျဖင့္
သူက “ ဒီႏွယ္ပါ ” လို႔ ျပန္ မေျဖပါဘူး။ သိခ်င္ရင္ လိုက္ခဲ႔ ဆိုပဲ။ ေနာက္ျပီး ေျပာေသး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ သူတို႔ ေဟာေျပာပြဲကို လိုက္ရင္ သူက ဘယ္လို ေကာ္မရွင္ ထပ္ရမယ္ ဆိုပဲ။ နိပ္ဟ။ ငါ့လုိလူ ဇဗၼဴမွာ ရွိေသးလားလို႔ေတာင္မွ ေအာ္ရမလိုလို။ တယ္လည္း ကံေကာင္းခ်က္မ်ား ေျပာပါတယ္။ ဝင္းထြန္း . . . ဝင္းထြန္း . . . ပါ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဟုတ္ေသးဘူး။ သူက ထပ္ေျပာေသးတယ္။ မင္းတို႔လည္း အဲဒီလို ျဖစ္ခ်င္ရင္ ဟိုေရာက္ရင္ အသင္းဝင္လိုက္ ဆိုပဲ။
အဲဒီမွာ သူမ်ား တခ်ိဳ႕ေတြ တတ္ၾကြခ်င္ တတ္ၾကြ သြားႏိုင္ေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ငိုင္သြားမိ ပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ငယ္ငယ္ကတည္းက သူမ်ားေယာင္တိုင္း ေယာင္စိန္ ေပါင္စိန္ နဲ႔ ဟိုဟိုဒီဒီ အသင္းေတြ ဝင္တတ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဖင္ေခါင္းက်ယ္ျပီး မဝင္တာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကိုယ္လည္း ဘာမွ ေသခ်ာ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ၊ အသင္းသားျဖစ္ ျပီးေရာ ဆိုျပီး နာမည္ေလး ပါယံု ကၽြန္ေတာ္က ေက်နပ္တဲ႔ လူစား မဟုတ္လို႔။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းမွာ ကတည္းက ဟိုဟိုဒီဒီ အသင္းဝင္ၾကမယ္ ဆို ေခါင္းငံု ျဖတ္ေလွ်ာက္ေနၾက။ အဲ . . အခန္း အတြက္ မဝင္မျဖစ္တဲ႔ “ အသင္း ” ထဲမွာေတာ့ ပါရတာေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္က အျမဲတမ္း “ အေလာင္းဘုရား ” အသင္းပဲ က်တတ္တယ္။ ထားေတာ့ . . ။
ဒါနဲ႔ပဲ ငိုင္တိုင္တိုင္ နဲ႔ သူတို႔ အသင္းရဲ႕ ေဟာေျပာပြဲကို ေရာက္သြားပါေလေရာ။ ေအာင္မာ . . ကိတ္မုန္႔ေတြ ကာဖီေတြနဲ႔ တည္ခင္း ဧည့္ခံတာပါလား။ နိပ္ဟ လို႔ မေအာ္မိပါဘူး ကိုယ္မွ မၾကိဳက္ဘဲ။ ျပီးေတာ့ စားဖူးေနတာေတြ။ ဘိ္န္းမုန္႔ ဆိုရင္ေတာင္မွ သြားရည္ယိုဦးမယ္။ ဝင္းထြန္း ေျပာတဲ႔ အတိုင္းပဲ လို႔ ေျပာရင္ အားမနာရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီမွာ ေျပာသြားတဲ႔ “ ဝါးတီးကုတ္ ” နဲ႔ ဦးေလးၾကီးေတြ ၊ “ ပုဝါႏွစ္စ အသာခ် ” ျပီး ေျပာသြားတဲ႔ ေဒၚေဒၚ ၊ မမ ေတြက ပိုသာသေပါ့။ ေတာ္ကီေတြ အလြန္ေကာင္းဗ်ာ။ ေငးသြားမယ္ ၊ ငိုင္သြားမယ္ ၊ ယိုင္သြားမယ္။ ( ယိုင္သြားရင္ေတာ့ သိတယ္ မဟုတ္လား ၊ ဒိုင္စားမွာေပါ႔ဗ်ာ ) ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္း ေဟာေျပာပြဲကို ဝင္သြားလိုက္တာ သူငယ္ခ်င္းေပါင္း အေယာက္ ၃၀ ေက်ာ္။
ဒီေတာ့ ခန္းမ ဆိုတဲ႔ ခရစ္ယာန္ ဘုရားေက်ာင္း အျဖစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ထားတဲ႔ အိမ္ခန္းရဲ႕ ၅ ပံု ၂ ပံု ေလာက္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ေနတယ္။ “ ကာဖီ . . . ကာဖီ ထပ္ေပးပါဦး ” ဆိုတဲ႔ ေကာင္ေတြေရာ ၊ “ အန္တီက ကိတ္မုန္႔ မစားနဲ႔ ေခ်ာင္းဆိုးမယ္ေနာ္ ” ဆိုျပီး ေဘးနားက ပဲမ်ားေနတဲ႔ အန္တီၾကီးဆီက ကိတ္မုန္႔ကို မ်က္ႏွာေျပာင္ျပီး ဆတ္ခနဲ ယူစားလိုက္တဲ႔ ေကာင္ေတြေရာ။ အို . . . . စံုေအာင္ကို ဗရုတ္က် ေနတာပါ။ အထက္တန္း ေက်ာင္းက ထြက္ျပီးတဲ႔ ေနာက္ပိုင္း ဒါက ပထမဦးဆံုး စံုညီပြဲေတာ္ လိုလို ျဖစ္ေနတာကိုုး။
အဲ . . အဲဒီလို ဗရုတ္က် ရႈပ္ပြ ေနတာေတာင္မွ အေပၚက ဦးဦးတို႔က ေမ်ာက္ႏွာ မပ်က္ဘူး ခင္ဗ်။ ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးပါပဲ။ ေမ်ာက္ႏွာၾကီးကို ျပံဳးေနတာ. . ။ “ ကိတ္မုန္႔စားရင္ သြားေခ်း တတ္တယ္ ” ဆိုျပီး စိတၱဇ ရွိတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အပါအဝင္ သူငယ္ခ်င္း ၄ ၊ ၅ ေယာက္ကေတာ့ အဲဒါေတြ မစားဘဲ ဦးဦး ၊ မမေတြ ေျပာေနတာေတြ ေငးျပီး နားေထာင္ေနပါတယ္။ အဲ . . အဲ . . . သူတို႔ ေျပာတဲ႔ ေဆး ဘာတဲ႔။ “ လင္ေဆး ” . . . အဲေလ. . “ လင္ဇီး ” ဆိုတာကို အဲဒီတုန္းကလည္း “ လင္ေဆး ” ဆိုေတာ့ “ လင္ကို တိုက္လိုက္ရင္ အသစ္ရသလို ေဆးလိုက္တာလားဟင္ ” ဆိုျပီး ေျပာရယ္ ရယ္ခဲ႔ပါေသးတယ္။ ဘာရယ္ ညာရယ္ သိလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ လူေတြက လူေနာက္ေတြကိုး။ “ မယား အသစ္ရေအာင္ ဆိုရင္ “ မယားေဆး ” လို႔ မွည့္ရမွာလား ဘာညာေပါ႔။ ”
အဲ . . . ကၽြန္ေတာ္ နားထဲမွာ သူတို႔ရဲ႕ ေဟာေျပာပြဲကို အေတာ္ေတာ့ သေဘာက်ေနတာပါ။ အဲဒီ လင္ဇီး ကို ေသာက္ရင္ ဘယ္လို ေရာဂါေတြ ေပ်ာက္တယ္ ဆိုတဲ႔ စကားေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီ လင္ေဆး . . အဲ . . မွားျပန္ျပီ ၊ လင္ဇီး ( ဒါလည္း ေျပာရတာ ခက္လိုက္တာ “ လင္ ” ပါ ဆိုမွ ဘယ္လိုလုပ္ “ ဇီး ” ရွိမွာတုန္း ၊ ဟုတ္ေသးပါဘူး ) . . . ထို လင္ဇီးကို ေရာင္းရင္ ဘယ္ေလာက္ ဘယ္ေလာက္ ေကာ္မရွင္ ရမယ္ ဘာညာေပါ့။ ဝႈိက္ဘုတ္ ျဖဴျဖဳဴၾကီးေပၚမွာ ေဆာ့ပင္ ျပာျပာၾကီးနဲ႔ ေရးလိုက္တာမွ . . . အိုဗ်ာ . . . ေအာက္ေရာက္ေလ ဂဏာန္းေတြ ၊ လယ္ပုဇြန္လံုးေတြက ၾကီးသြားလိုက္တာ ( အညာေလသံနဲ႔ ေျပာရရင္ ) နည္း မွတ္လို႔ ၊ လႊတ္ေကာင္းဗ်ာ။
ေတာက္ခနဲ . . . ေတာက္ခနဲပဲ။ လွ်ာကို အလုပ္လုပ္ျပီး ေျဗာက္အိုး ေဖာက္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ၊ သြားရည္က်သံေတြ ေျပာပါတယ္။ အားက်ေနတာ . .။ ကိုယ့္အိမ္ေတြက အဲဒီတုန္းက ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕တဲ႔တဲ႔မို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ လူငယ္တို႔ရဲ႕ သဘာဝအရ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ ရွာႏိုင္တယ္ ဆိုျပီးေတာ့ မာန္ . . ေလ. . မာန္ေပါ႔ . .။ မာန္တတ္ခ်င္တဲ႔ သဘာဝလို႔ ထင္တာပါပဲ . . အဟစ္ . . အဟစ္. . . ။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳက္တဲ႔ မာဘိုရိုကို အေတာင့္လိုက္ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ ထည့္ျပီး ေတြ႕တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတိုင္းကို ေၾကးအိုး တိုက္ပစ္မကြေပါ႔ အဟစ္ဟစ္. . . ။ စိတ္ကူးေတြ ေျပာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ လာေသးတယ္။ သူတို႔ဆီကို စားသံုးသူ ၊ ေဖာက္သည္ တစ္ေယာက္ ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေပးရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာ္မရွင္တဲ႔။ နိပ္ဟ ( ဒုတိယ အၾကိမ္ နိပ္ျခင္းေပါ့။ )
အဲဒီ ေဟာေျပာပြဲက အျပန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရြတ္လာတဲ႔ ဂါထာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီဂါထာေလးက “ ေရာင္းမယ္ . . . ေရာင္းမယ္ . . . လင္ဇီး ေရာင္းမယ္ ၊ ေဖာက္သည္ရွာမယ္ ၊ ေကာ္မရွင္ ယူမယ္။ ” ဆိုတာပါပဲ။ ေပ်ာ္လို႔ ၊ ရႊင္လို႔ ။ တျခား ဘာမွ မသိေပါင္ဗ်ား။ အေပ်ာ္ေတြက မ်က္ႏွာေပၚတတ္ေတာ့ အျပံဳးေတြ ျဖစ္ျပီး အိမ္ကို ျပံဳးျပံဳးၾကီး ျပန္လာေတာ့ အဘြားက အပမွီလာတယ္ မွတ္လို႔ ေရမန္းနဲ႔ လွမ္းေတာက္တယ္။ အေမက လည္ပင္း ပုတီး ေျပးစြပ္တယ္။ အေဖက ေဆးက ေဆးၾကိမ္လံုး အသင့္ကိုင္ထားတယ္။ အဲဒီလိုကို ျဖစ္လို႔ . . . ။ ဆိုးခ်က္. . ။
ေနာက္မွ ျဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ အျပံဳးရျခင္း အေၾကာင္းကို ေမးေတာ့ “ လင္ဇီး ” . . . “ လင္ဇီး ” နဲ႔ သူ႕လင္ၾကီး ဇီးကပ္ေနတာထက္ ပိုမေျဖႏိုင္ေပါင္။ လင္ဇီး ဆိုတာ ဘာမွန္းကို ေသခ်ာကို မသိပါဘူး။ ကိုေဇာ္တို႔မ်ား တုံးခ်က္ ၊ နဂိုကလည္း မထက္ေပါင္။ လင္ဇီး ဆိုတာ ဘယ္ႏွယ့္ဟာတုန္း ဆိုျပီး ျပန္ေတြးေတာ့မွ သူတို႔ ေဟာေျပာပြဲမွာ ေဝလိုက္တဲ႔ လက္ကမ္းစာေစာင္ေလးကို ဟန္ပါပါနဲ႔ ဖြင့္ဖတ္ျပီး အေဖ႔ကို အေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။ “ ဟာဗ်ာ . . အေဖကလည္း လင္ဇီး ဆိုတာ မိႈ ဗ် ” လို႔ . . . အဟစ္ ဟစ္ . . ။
“ အဲဒီ မိႈ က ဘာျဖစ္သတုန္း ” တဲ႔။ အေဖက ထပ္ေမးေတာ့ . . .“ အဲဒီမိႈက ပိုက္ဆံ ရတယ္ အေဖရဲ႕၊ ဒါကို ကိုယ္က စားသံုးသူေတြ ထံကို ေရာင္းေပးလို႔ ဝယ္ၾကရင္ ကိုယ္က ပိုက္ပိုက္ ရမွာေလ ” လို႔ သူေဌးၾကီး ဦးကပ္ေစး စတိုင္လ္နဲ႔ ေျဖလိုက္ေတာ့ အေဖကလည္း အားက်သြားပံု ရပါတယ္။ ခင္ေမာင္သိန္းထြန္းဝင္း လို ျပန္ေမးတယ္ . . “ စားသံံုးသူေတြက စားၾကလို႔ အခန္႔ မသင့္ဘဲ ေသရင္ေရာ ၊ ငါ့သား ဘာေဆး လက္မွတ္မွ မရွိွေတာ့ ေထာင္ မက်ႏိုင္ဘူးလား ” တဲ႔။ “ ဟဲ႔. . . ညက္ခၽြတ္ဖ်ား ” ဆိုျပီး သူခိုးၾကီး ငထက္ျဖား ေအာ္သလို ေအာ္မိလိုက္ပါေတာ့တယ္။ “ ဘယ္လိုတုန္း အိုင္ပီ ” ရဲ႕ ဆိုသလို အေဖက ဆားပုလင္း ႏွင္းေမာင္ စတိုင္လ္ နဲ႔ ေမးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေပါင္ခ်ိန္ စတိုင္လ္နဲ႔ပဲ ေျဖရေတာ့တာပါပဲ။
“ အဲဒီလို အျဖစ္ေတြ ရွိသလား ” လို႔ . . .ေပါ႔ဗ်ာ။
အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ဥပမာ ၊ သာဓက ၊ နမူနာ ၊ ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးေတြနဲ႔ ေျပာျပပါေတာ့တယ္။
သိပ္မၾကာေသးတဲ႔ ကာလမွာတဲ႔။ သိပ္မၾကာေသးေပမဲ႔လည္း ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ရွိပါျပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေနတဲ႔ ေနရာ တစ္ခုမွာ ေက်ာက္ျမတ္ ရတနာေတြ ၊ ေရႊေတြ ထြက္သတဲ႔။ ဒီေတာ့ ေရႊသိုက္ ဆိုရင္ လူလိုက္ ဆိုသလို လူေတြကလည္း “ ကၽြႏု္ပ္ ခ်မ္းသာခဲ႔ရင္ ...” ဆိုတဲ႔ ငယ္ငယ္က စာစီစာကံုးကို အိပ္မက္လုပ္ျပီး ထိုေရႊ ၊ ေက်ာက္ျမတ္ ရတနာေတြ ထြက္တဲ႔ ေနရာကို ခရီးထြက္ၾက ပါေတာ့တယ္။ “ ေအာင္ရမည္ ” ဘယ္ညာေတာ့ မေအာ္ဘူးေပါ႔။ ဝါသနာပါရင္ေတာ့ ရုပ္ရွင္ထဲကလို ေနာက္ခံ တီးလံုးနဲ႔ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ သရုပ္ေဖာ္ၾကည့္ပါ။
အို . . .ဘာတဲ႔။ ျမန္မာေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ငါးပြက္ရာ ငါးစာ ဝိုင္းခ်လိုက္ၾကတာ။ ထိုေဒသမွာ ၁၃၅ မ်ိဳး ဆိုေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ေရာက္ျပီး ဖင္ခ်င္း ေပါက္ေနၾကသတဲ႔။ ထြက္မလို ထြက္မလို ျဖစ္ေနတဲ႔ လိပ္ေခါင္းေလး ခင္ဗ်ာမွာ လူေတြ အားလံုး ဝိုင္းၾကည့္ေနေတာ့ ရွက္သြားဘိသကဲ႔သို႔ . . . ဖြတ္ခ်က္ . . . ဖြက္ခ်က္ ထြက္ေနတဲ႔ ေရႊေတြ ကလည္း ဝိုင္းတူးလိုက္ၾကတာ ညေတာင္မွ ေကာင္းေကာင္း မအိပ္ရဲဘူး ဆိုပဲ။ ကိုယ့္နဖူး မွားတူးမွာ စိုးလို႔။ ေခါင္းထဲမွာေတာ့ ေရႊ မရွိတာ ေသခ်ာတယ္ေလ။ ဘာမွ ေကာင္းေကာင္း မရၾကပါဘူး ဆိုတာကေတာ့ ေကာလဟာလပါ လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက ေျပာတယ္။
သူတို႔ ရၾကပါတယ္ တဲ႔ “ ငွက္ဖ်ား နဲ႔ ဘိန္းစြဲတာ ” ဆိုပဲ။ ေအးလြန္းေတာ့ အေအးဒဏ္ကို ခံႏိုင္ေအာင္ ဘိန္းစားရတယ္ တဲ႔။ လက္ခစား ၊ ရရစားစား ဆိုေတာ့ တိုက္ခန္းမွာ ဇိမ္နဲ႔ ၊ ဇန္ေလးနဲ႔ ဘယ္ႏွယ္လုပ္ ႏွပ္ေနႏိုင္မလဲ။ ေတြ႔ရာတဲမွာ ၾကံဳသလို ေကြးရေတာ့ ျခင္ေတြကလည္း “ ဆြဲမွာပဲ ၊ ဆြဲမွာပဲ ” ဆိုတာကို ဟစ္ေဟာ့လို ဆိုသေပါ႔ေလ။ ဒီေတာ့ ငွက္ငွက္ကလည္း ဖလပ္ဖလပ္ ဆိုျပီး အေတာင္ပံ မခတ္ဘဲကို အေရာက္ဝင္ လာေတာ့တာပဲ။ အဲဒီငွက္က “ ငွက္ၾကီး ” ဆိုတဲ႔ ကိုထူးအိမ္သင္ ဆိုရင္လည္း အသံေလးေတာင္မွ နဝင္ပီယံ ရွိဦးမယ္။ အခုေတာ့ ငွက္ေတာင္မွာ ေၾကာက္ျပီး ဖ်ားယူရတဲ႔ “ ငွက္ဖ်ား ” ဆိုပဲ။ ငွက္ဖ်ားပိုး ရွိရာမွာ က်ီးကန္းေတာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိဘူးတဲ႔။
ရာသီဥတုက ေအးေအး ၊ ငွက္ဖ်ားပိုးက ေထြးေထြး ၊ လူေတြက ေကြးေကြး ခ်င္ေပမဲ႔ မေကြးႏိုင္ဘူး ျဖစ္ျပန္ေတာ့ တုန္ခ်ိေနရင္းက ေရႊက်င္ဖို႔ ဗန္းေလးကိုင္ျပီး ေမွာ္ထဲ တိုးရတယ္ ဆိုပဲ။ ငွက္ဖ်ားေၾကာင့္ ေသတာက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ က်န္းမာေရး ၂၀၀၆ စစ္တမ္း အထိကို သူက နံပါတ္ဝမ္း ပါပဲတဲ႔။ အဲဒီထိ ဗိုလ္စြဲထားတာပါ။ သူသာတတ္လာရင္ အို . . .ေစာင္ ၅ ထပ္နဲ႔ လူ ၄ ေယာက္ေလာက္ ဖိထား ၊ သူကေတာ့ ပေရာဂ မွန္ရင္ တုန္ဆင္းသြားမယ္္ ဆိုတဲ႔ အတိုင္းပဲ။ အဲဒီ အေပၚက လူေတြကိုေတာင္မွ တုန္ဆင္း ေျပးခိုင္းတာ။ အဲဒီေလာက္ကို ဆိုးတယ္။
ဒါေပမဲ႔ မပူေလနဲ႔ . . . မပူပါေလနဲ႔။ အနာသိ ေဆးရွိ ဆိုသလို။ ေရာဂါဒဏ္ေတြ ခံစားေနရေတာ့လည္း ေရာဂါကို ေစတနာနဲ႔ ကုေပးခ်င္ေနတဲ႔ လူေတြ ၊ ေဆးရံုေတြ သူတို႔ဖာသာ ေပၚလာတယ္။ ေဟာဗ်ာ . . အံ့ၾသစရာ မေကာင္းဘူးလား။ အလကား ၊ အခမဲ႔ ၊ ဖရီး ( Free ) ၊ ႏိုးမန္းနီး ပါတဲ႔။ တကယ္ဗ် . . . အဟုတ္ ေျပာတာ. . ။ တကယ္ကို အဲဒီလို ေပၚလာတာ။ လာဖြင့္ေပးတဲ႔ လူေတြကေတာ့ တျခားက မဟုတ္ဘူး။ ဟိုဘက္ကမ္း က မီးထိန္ထိန္ ျဖစ္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေပါက္ေဖာ္ၾကီးေတြ ဆီကတဲ႔ဗ်ာ။
“ ေစာင္ရွိေစာင္ျခံဳ ၊ ျခင္ေထာင္ရွိ ျခင္ေထာင္ျခံဳ ၊ ျခံစည္းေက်ာ္ ေခြးဆြဲ ” ( တရုတ္သံျဖင့္ ဖတ္ရန္ ) ဆိုသကဲ႔သို႔ တရုတ္စကားမ်ား ေျပာေသာ ကိုကိုေပါက္ေဖာ္ၾကီးမ်ား လာဖြင့္တာပါ။ ဟီးဟီးထေနေအာင္ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ႔ ေဆးရံုၾကီးမွာ အလကားကို ထမင္းေကၽြး ၊ နင္းေပး ၊ ေရမိုးခ်ိဳးေပး ဆိုျပီး ကုသေပးတာတဲ႔။ ဟုတ္ႏိုင္ပါ႔မလား မေမးနဲ႔ဦး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီလို ကၽြန္ေတာ့္ အေဖ ေျပာျပေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ အေဖကို ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေမးခဲ႔တာကိုး။ တကယ္ကို ရွိေနခဲ႔တာ ၊ ရွိလည္း ရွိေနေသးမယ္ ထင္တယ္။
ထမင္းလည္း ေကၽြး ၊ နင္းလည္းေပး ၊ ေဆးလည္း ကုသေပး ဆိုမွေတာ့ အလကားရရင္ “ ေရကို ပါဆယ္ ထုပ္မယ္ ၊ ေတာမီးကို ေခၽြးထြက္ေအာင္ လွံဳမယ္ ၊ ငါးအရိုး သြားၾကားထိုးတံ လုပ္မယ္ ” ဆိုတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၁၃၅ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုကလည္း အဲဒီေဆးရံုကို သြားျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသား ပီပီ တစ္ခုခု ဆိုရင္ အုတ္ေရာေရာ ၊ ေက်ာက္ေရာေရာ စာရင္းေပး ၾကတာေပါ႔။ လုပ္ပါဦး ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္ေလး အရင္ေရးေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အရင္ေရာက္တာဗ်။ ကၽြန္မ နာမည္ေလး အရင္သြင္းလိုက္ပါ အိမ္မွာ ကေလးငိုေန လို႔ ဆိုတာမ်ိဳးေလးေတြေပါ႔။
တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ေနမေကာင္းတာက နည္းနည္း ၊ စားစရာ မရွိ ၊ ဝတ္စရာ မရွိ ၊ ေနစရာ မရွိ ျဖစ္လာရင္ အဲဒီ ေဆးရံုမွာ သြားေနလိုက္တယ္ ဆိုျပီးေတာ့ေတာင္မွ တေဘာင္ စကားေတြက ေပၚလာေသး။ တစ္ေဘာင္ကေန ႏွစ္ေဘာင္ ၊ ႏွစ္ေဘာင္ကေန သံုးေဘာင္ ၊ ေနာက္ေတာ့ ေလးေဘာင္လည္း ျပည့္ေရာ ထြက္မရေတာ့ဘူး ဆိုတဲ႔ ပိတ္ကစားနည္း အတိုင္းေပါ႔ေလ။ ဘာျဖစ္တာလဲ လို႔ သူတို႕ ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ငွက္ဖ်ားပါ။ ဟုတ္လား . . . လို႔ ဆိုတယ္။ ျပီးေတာ့ စမ္းသပ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေဆးထိုးေပးတယ္။ ေသာက္ေဆးေပးတယ္။ သူတို႔ ေဆးမွတ္တမ္းမွာ ဘူးသီးေၾကာ္ ၊ ပဲပင္ေပါက္ေၾကာ္ေတြကို ေၾကာင္ျခစ္ လက္ေရးနဲ႔ ေရးတယ္။ လိုက္မဖတ္န႔ဲ ကိုယ့္ဖာသာ ကိုယ္ေတာင္မွ ေခါင္းမူးေနတာ လွဲေန . . . ပိုမူးမယ္ . . အဲသလို . . အဲသလို . . . နားလည္း မလည္ဘူးေလ။
ေဆးေသာက္လိုက္ေတာ့ ေပါ့ပါးသြားသလိုပဲ ၊ ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တဲ႔ ကိုကိုေပါက္ေဖာ္ေတြ ၊ က်န္းမာပါေစ ၊ ခ်မ္းသာပါေစေပါ႔။ အဖ်ားေတြ ဘာေတြလည္း ေပ်ာက္လို႔ ၊ ဒီေတာ့ ၾကာၾကာ မေနႏိုင္ဘူး။ ပိုက္ပိုက္ လာရွာတာ မဟုတ္လား။ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းသြားတာနဲ႔ ဆင္းခ်င္ေနျပီ။ မဆင္းပါနဲ႔ဦး ေရာဂါကို ေပ်ာက္ေအာင္ ကုပါတဲ႔။ ထမင္းေကၽြး ၊ နင္းေပး ၊ ေဆးကုေပး ၊ အဝတ္အစား ေပးတဲ႔ အျပင္ကို ေဆးရံု တတ္ေနစဥ္မွာ သံုးဖို႔ ေထာက္ပံ့ေၾကးေတာင္မွ ထုတ္ေပးလိုက္သတဲ႔။ နိပ္ဟ ( တတိယအၾကိမ္ နိပ္ျခင္း ) “ အေမရယ္ . . . အေမ႔သား ေကာင္းစားေနတာကို ျမင္ေစခ်င္လိုက္တာ ၊ အေမ႔ကိုေတာင္မွ ဒီေဆးရံုကို ေခၚထားခ်င္ေသး . . .” ဆိုျပီး အိပ္မက္ေတြ ဘာေတြေတာင္မွ မက္လို႔ . . . ။
အဲ . . . သူတို႔ကေတာ့ အခ်ိန္မွန္ပဲ ၊ ေဆးထိုးခ်ိန္ လာထိုးတယ္ ၊ ေဆးတိုက္ခ်ိန္ စကပ္တိုတို နဲ႔ နပ္စ္ေလးေတြက လာတိုက္တယ္ ( ဂလု ) ၊ မန္းမန္းလည္း ေကာင္းေကာင္းေကၽြးတယ္ ၊ ပိုက္ပိုက္ကလည္း ေပးေသးတယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ေနတာလည္း အေတာ္ သက္သာသြားတယ္။ ေနေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေနလိုက္တာ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ၾကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မွန္ထဲမွာ ျပန္ၾကည့္လိုက္တာ ဆံပင္ေတြ ျဖဴကုန္တယ္။ ဟဲ႔ ညက္ခၽြတ္ဖ်ား ဆိုျပီး ဆရာဝန္ ၊ ဆရာမေတြဆီကို ေျပးေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ၊ ေရာဂါ ျပင္းေတာ့ ေဆးရဲ႕ အက္ဖက္ ဆိုလားပဲ။ အီဖက္ ဆိုလားတဲ႔။ အက္တတ္တတ္ နဲ႔ ဖက္ဖက္ ၊ အီတတ္တတ္ နဲ႔ ဖက္ဖက္ ဆိုမွေတာ့ ေကာင္းပါေတာ့မလား . . . ၾကည့္စမ္းပါဦး။
ဂတံုးတံုးလိုက္ရင္ ေကာင္းမလား လို႔ စဥ္းစားေနတုန္း ၊ ကိုယ္နဲ႔ ဘဝတူ ေမွာ္ထဲမွာ ငွက္ဖ်ား ျဖစ္ေနတဲ႔ လူနဲ႔ ေတြ႕တယ္။ သူ႕ကို ေမးလိုက္ေတာ့ သူကလည္း ငွက္ဖ်ားနဲ႔ လာတတ္တာ ဆိုပဲ။ သူလည္း ငွက္ဖ်ားေတာ့ သက္သာျပီး တစ္ကိုယ္လံုးကေတာ့ ေဖာသြပ္ျပီး ေယာင္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္သြားမရ ဆိုတဲ႔ သူတို႔စည္းကမ္းကို ထမင္းရည္ပူ စည္းလို သေဘာထားကာ အသာေလး ေက်ာ္ျပီး တျခား လူနာေဆာင္ေတြကို သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ တုပ္ေကြးသမားလည္း သူ႔လို ဆံပင္ျဖဴ သြားသူေတြ ရွိတယ္။ ကိုယ္ေတြ ေဖာသြပ္ကုန္သူ ရွိတယ္။ မ်က္စိ ေစြသြားသူေတြ ရွိတယ္။ ဆံပင္ေတြ တစ္ေခ်ာင္းမက်န္ ကၽြတ္ကုန္သူေတြ ရွိတယ္။ အေၾကာ ဆြဲသြားသူေတြ ရွိတယ္။ အသားေတြ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ မိုးခ်ဳပ္ သြားသူေတြ ရွိတယ္။ အုိ . . . အစံုပဲ ဆိုပဲ . . .။
ေဆးရံုက ဆင္းမယ္ ဆိုရင္ ေဆးပတ္ မလည္ေသးဘူး ဆိုျပီး ဟိုိဟုိဒီဒီ တားေနတဲ႔ ဆရာဝန္ ၊ ဆရာမ ၊ နပ္စ္ေတြ ၊ လံုျခံဳေရးေတြ ၾကားထဲကေန ေနာက္ဆံုး သူလည္း ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ထြက္ေျပး လာရသတဲ႔။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ ျဖစ္မွန္း မသိဘဲ ၊ ျပန္မလာၾကတဲ႔ လူေတြလည္း ရွိျပီး ၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ျပန္ေတာ့ လာပါရဲ႕။ တုပ္ေကြးနဲ႔ သြားလိုက္တာ ဘာျဖစ္မွန္း မသိဘဲ ေနာက္ဆံုး ေသခါနီးမွာ ျပန္ေရာက္လာသတဲ႔။ ဒါေတြ . . . . ဒါေတြ . . . သူ ဘာမွ မသိေပမဲ႔ သူ သိလိုက္တာကေတာ့ သူ႕ကလည္း အခ်ိန္တန္ရင္ ငွက္ဖ်ားက ျပန္ထျမဲ ၊ တစ္ေခါင္းလံုးကေတာ့ ဆြတ္ဆြတ္ကို ျဖဴလို႔။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေခါင္းေဆး မဆိုးရဘဲ ပန္႔ လိုလို ၊ အီမို လိုိလုိနဲ႔ အဘိုးၾကီးကို ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္ တဲ႔။
“ အဲဒါေတြက ဘာျဖစ္လို႔လဲ ” လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက ေမးေတာ့ “ တိဘူး ” လို႔ပဲ ေျဖႏိုင္ခဲ႔တယ္။ တကယ္လည္း သိမွ သိဘဲကိုး။ “ အဲဒါ ေဆးလာစမ္းတာ ” လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက ေျပာေတာ့မွ လိပ္ပတ္ လည္ေတာ့တယ္။ လိပ္က ပက္လက္လွန္ထားရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မထႏိုင္ဘူးေလ ၊ အခုေတာ့ တပတ္လည္ျပီး ထလာႏိုင္ျပီ။ ေဆး ဆိုတာ တကယ့္ တရားဝင္ဆိုရင္ ၾကြက္ နဲ႔ စမ္း ၊ ျပီးရင္ ယုန္ ဆိုလား ၊ ေနာက္ေတာ့ ေမ်ာက္ ဆိုလား ၊ ဒါေတြနဲ႔ စမ္းျပီးမွ ၁၀၀ % ေသခ်ာတယ္ ဆိုမွ တကယ္ကို ေရာဂါ ျဖစ္ေနတဲ႔ လူကို စမ္းသပ္ ကုသၾကည့္ရတာ ဆိုပဲ။ အဲဒါ တရားဝင္ေပါ့။ ( ဆိုလား ဆိုလား ေတြက ကိုယ္လည္း ဆရာဝန္ မဟုတ္ေတာ့ ေသခ်ာ မသိလို႔ပါ။ ) အဲ . . . ကုသေနရင္း မွားယြင္းမႈ တစ္ခုခု ျဖစ္ရင္ ေလ်ာ္ေၾကး ဘာညာ လာထားပဲ ၊ ဟုတ္လား . . . ဒီလို ကိစၥေတြ ကတယ္ ရွိလား လို႔ ဆိုရင္ “ ဒီလိုကိစၥေတြ တကယ္ ရွိပါတယ္ ” လို႔ ေပါင္ခ်ိန္ကို ျပန္ေျဖလိုက္ပါ။
အခုေတာ့ အလကား ၊ အခမဲ႔ ဆိုျပီး လူေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္း ယူျပီး သူတို႔ ေဆး ေအာင္ျမင္ရင္ ကမၻာကို ေရာင္းစားဖို႔ လူကို သတၱဝါလို သေဘာထားျပီး ေဆးလာ စမ္းသြားတာပါ တဲ႔။ ဒါဆိုရင္္ေတာ့ မနိပ္ေတာ့ဘူးဗ်ာ . . တကယ္ကို မနိပ္ေတာ့ပါဘူး။ အနိစၥ ျဖစ္ေတာ့မွာေလ။ အနိစၥ ျဖစ္ဖို႔ အနိပ္ကေလးနဲ႔ စေနတာကိုး။ ဒါကို ဗဟုသုတ နည္းေတာ့ မသိၾကဘူး။
“ ကမၻာေပၚမွာ အစြမ္းအထက္ဆံုးနဲ႔ အထိေရာက္ဆံုး ေဆးက ဘယ္ႏိုင္ငံက နည္းပညာလို႔ ထင္လဲ ” တဲ႔။ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက ေမးဖူးတယ္။ ထံုးစံ အတိုင္းပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းခါျပရတာေပါ႔။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖက ေျပာတယ္။ “ ကမၻာေပၚမွာ အစြမ္းအထက္ဆံုး ေဆးက ဂ်ာမနီ ၊ နာဇီေတြရဲ႕ ေဆးပဲ ” တဲ႔။ အမ္. . . ဟမ္ . . . ဟမ္. . . ဘယ္က နာဇီက ပါလာတာလဲ ေပါ႔ေလ။ ဟုတ္တယ္. . . ဟစ္တေလာေခတ္မွာ ဖမ္းထားတဲ႔ ဂ်ဴးေပါင္းမ်ားစြာကို ေရာဂါပိုးေတြ ထိုးထည့္ျပီးေတာ့ စမ္းသပ္ခဲ႔တဲ႔ ေဆးပဲ။ လူေတြနဲ႔ တိုက္ရိုက္ စမ္းသပ္ခဲ႔တာ။ ေရာဂါေၾကာင့္လည္း လူေပါင္းမ်ားစြာ ေရာဂါေၾကာင့္ ေသေၾကခဲ႔ျပီး ဒဏ္ခံခဲ႔ရတာပါပဲ တဲ႔။
ဒါေၾကာင့္ အဲဒီေဆးဟာ လူနဲ႔ တိုက္ရိုက္ စမ္းသပ္ ထုတ္လုပ္ထားတာ ျဖစ္ေတာ့ တကယ္လည္း အစြမ္းထက္တယ္။ ဂ်ာမနီ နာဇီေတြရဲ႕ ေဆးက အျပာေရာင္ ၊ အနီေရာင္ ၊ အစိမ္းေရာင္ စတဲ႔ အေရာင္ေလးေတြနဲ႔ လုပ္ထားတဲ႔ အရည္ေလးေတြခ်ည္းပဲ။ တျခား ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ တကယ္ကို ေဆးစြမ္းက ထက္တယ္။ ထိေရာက္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကမၻာကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ေဆးကို လူအသက္နဲ႔ ရင္းျပီး ထုတ္တဲ႔ ေဆးမို႔ ပယ္ထားၾကတယ္။ သူ႕ကို လူရာ မသြင္းဘူး။ ေနာက္ေတာ့ နာဇီေတြ က်ရံႈးေတာ့ သူတို႔နဲ႔ အတူ ဒီေဆးပညာကလည္း ေပ်ာက္သလို ျဖစ္ျပီးေတာ့ အဲဒီ ေဆးဆရာေတြက ကမၻာအႏွံ႔ကို ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေရာက္ေနခဲ႔တယ္။ သူတို႔ကို ျမန္မာလို ဆိုရင္ “ ေျမေလွ်ာက္သမားေတာ္ ” လို႔ ေခၚၾကတယ္။ သူတို႔က အဲဒီလို အေနနဲ႔ ကမၻာကို ေလွ်ာက္သြားျပီး ၾကံဳတဲ႔ လူေတြကို ကုသေလ့ ရွိတယ္ လို႔ ေျပာျပဖူးတယ္။
ဒီ “ ေျမေလွ်ာက္ သမားေတာ္ ” အေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ေဖေဖ ေျပာျပလို႔သာ ၾကားဖူးေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ ညီ ဝမ္းကြဲက ဒုတိယႏွစ္ ေဆးေက်ာင္းသားနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီးေတာ့ တကယ္ကို ၾကံဳခဲ႔ရဖူးပါတယ္။ သူက ေဘာလံုးကန္တာ အလြန္ ဝါသနာပါ ပါတယ္။ သူ အပူရွပ္ျပီး ဖ်ားေတာ့ ေဆးရံုကို တင္ရတဲ႔ အထိ ျဖစ္ဖူးတယ္။ ေရာဂါ ရွာမရဘူး။ ( အခု တေလာ နာမည္ၾကီးေနတဲ႔ ျပည္ျမိဳ႕က အျဖစ္အပ်က္ အတိုင္းပါပဲေလ ) ေနာက္ဆံုးေတာ့ လက္ေလ်ာ့ျပီး အိမ္ျပန္ ေခၚလာခဲ႔တယ္။ အဲဒီမွာ အဘိုးၾကီး တစ္ေယာက္ကို အသိတစ္ေယာက္က ေခၚလာတယ္။ ျမန္မာ သမားေတာ္လည္း မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ ညီကလည္း အိပ္ယာက မထႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဆရာဝန္ေတြကလည္း ဆရာဝန္ ျဖစ္လာမဲ႔ လူကို လက္ေလ်ာ့ထားလိုက္ရျပီ။ အိမ္မွာပဲ ဖုတ္လိုက္ ဖုတ္လိုက္ ျဖစ္ေနတုန္း အဲဒီ အဘိုးၾကီးနဲ႔ ၾကံဳတယ္။
သူက ကၽြန္ေတာ့္ညီ လက္ေကာက္ဝတ္ကို စမ္းျပီးေတာ့ “ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ၊ ေကာင္းသြားမွာပါ ” တဲ႔။ ရုပ္ရွင္ထဲကလို ဝမ္းသာတဲ႔ မ်က္ႏွာေတြ လုပ္မျပႏိုင္ပါဘူး။ ေဆးရံုက ဆရာဝန္ေတြကိုက ေရာဂါ ရွာမရဘဲ လက္ေလ်ာ့လိုက္တာကိုး။ အပ မွီသလိုလို ၊ ပေယာဂ ဝင္သလိုလို ထင္လို႔ ဟိန္း ၊ ေဟာက္တဲ႔ ဆရာေတြကိုလည္း ေခၚျပီးေပါ႔။ ဘာ ပူးတယ္ ၊ ဘာ ေႏွာက္ယွက္တယ္ ဆိုျပီး ပြဲေတြလည္း ေပး ၊ သိုက္ေတြလည္း ေခၚတာပဲ မရဘူး။ သူ႕အစ္ကို အရင္း ( ကၽြန္ေတာ့္ညီဝမ္းကြဲ ေနာက္တစ္ေယာက္ ) က ဓါးကိုင္ျပီး သူ႕ညီကို ပေယာဂ ဝင္တယ္ ဆိုျပီး ၾကိမ္လံုးနဲ႔ ရိုက္လို႔ကေတာ့ ခုတ္မယ္ လုပ္ေနလို႔ ထင္ပါတယ္။ ပေယာဂ ဆရာေတြလည္း သူတို႔ မႏိုင္ဘူး ဆိုျပီး လစ္ကုန္တာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ မႏိုင္တာက ဓါးကိုင္ထားတဲ႔ မ်က္ေထာင့္နီနဲ႔ ေကာင္ကို ထင္တယ္။ သူတို႔ ဇတ္ျပဳတ္မွာ ေၾကာက္တာ ေနမွာ။
အဲ . . အဲဒီ အဘိုးၾကီးကေတာ့ ေအးေဆးပါပဲ။ လက္ေကာက္ဝတ္ေလးကို ကိုင္ၾကည့္ျပီး ေစ်းထဲက ဇာတိပၹဳိလ္သီး ႏွစ္လံုး ဝယ္ခိုင္းျပီး ေက်ာက္ပ်ဥ္မွာ ေသြးျပီး တိုက္ခိုင္းတယ္။ ဇေဝဇဝါနဲ႔ တိုက္ရႏိုးႏိုး ျဖစ္ေနေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာဝန္ေတြကေတာင္မွ လက္ေလ်ာ့ထားတာပဲေလ ဆိုျပီး ေသြးတိုက္လိုက္ေတာ့ ၁၀ မိနစ္ပဲ ၾကာတယ္ ၊ တကိုယ္လံုး အကြက္အကြက္ေတြ ထလာတယ္။ အဘိုးၾကီးက ေျပာတယ္။ “ ေတြ႕တယ္ မဟုတ္လား ၊ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ၊ သူ အပူရွပ္ေနတာ ” တဲ႔။ မိုးရြာ မေရွာင္ ၊ ေနပူ မေရွာင္ ေဘာလံုးကန္တဲ႔ အက်ိဳးေတြေပါ႔။
ေနာက္ထပ္ ေသာက္ဖို႔ေဆး ဆိုျပီး အရည္ေလး သံုးေလးမ်ိဳး စပ္ျပီး သံုးရက္စာ ေပးခဲ႔တာမွာ ႏွစ္လေက်ာ္ ေဆးရံုမွာ ဖုတ္လိုက္ ဖုတ္လိုက္ ျဖစ္ေနတဲ႔ ေကာင္က ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ ေနေတာ့ ေဘာလံုး ထြက္ကန္ေနလို႔ သူ႕အေဖက ၾကိဳးတုပ္ထားသတဲ႔။ အဲဒီ အဘိုးၾကီးကို “ လင္ၾကီး ဇီးကပ္ေနတဲ႔ ေဆး . . လင္ဇီးေဆး ” လိုမ်ိဳးလည္း သိန္းနဲ႔ ခ်ီျပီး ေပးဝယ္ မေသာက္ရပါဘူး။ ေနာက္ေန႔ လာမွ ေပးပါ ဆိုျပီး အဲဒီအထဲက ဘယ္ေပ်ာက္သြားမွန္းကို မသိေတာ့တာပါပဲ။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ဟိုေန႔ကေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ္. . . ညီလို ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို အက်ယ္ ေျပာျပေနမိ ပါေသးတယ္။ ( အေျခအေန ေပးရင္ ကၽြန္ေတာ္ အက်ယ္ေရးပါဦးမယ္။ ) အခုေတာ့ လင္ဇီး အေၾကာင္းကိုပဲ ဆက္ေျပာရေအာင္. . . .။
လင္ဇီး မေကာင္းဘူး ၊ ေကာင္းတယ္ လို႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာပါ။ လင္ဇီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဝင္ေငြေျဖာင့္ ေနရင္ေတာ့ “ လင္ဇီးေဆးကေလ အရမ္း အရမ္းကို ေကာင္းတာပါပဲ ရွင္ ” ဆိုျပီး ဟိုေၾကာ္ျငာ မင္းသမီးလို ေလသံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမွာပါပဲ။ အဲ . . . နားေထာင္မိတဲ႔ လူကသာ “ ဘာေကာင္းတာလဲ ဟင္ ၊ မင္း ဝင္ေငြ ေကာင္းတာလား ၊ ေဆးက ေကာင္းတာလား ” လို႔ ျပန္ေမးရမွာပါ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲမွာ “ လင္ဇီးေၾကာင့္ ငါဝင္ေငြ ေကာင္းတာေလ ” လို႔ ပဲ႔တင္ထပ္ေနမွာပါ။
အခု ကၽြန္ေတာ္ စာပို႔စ္ကို ေရးတာက လင္ဇီး အေရာင္းကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ ထူထဲလွေသာ ေမတၱာကို ခံယူခ်င္လို႔ မဟုတ္သလို ၊ လင္ဇီး ကုမၸဏီေတြရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာမွာ ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ႔ကို ဖြင့္ျပီး ေခ်းနဲ႔ ငံုေထြးတာကို ခံခ်င္လို႔လဲ မဟုတ္ရပါဘူး။ အားလံုးကို နည္းနည္းေလး စဥ္းစားမိေစခ်င္လို႔ပဲ။ ဒါကို သံုးလို႔ ၉၆ ပါး ေရာဂါေတြ ေပ်ာက္မယ္။ AIDS ေပ်ာက္မယ္ ၊ ကင္ဆာ ေပ်ာက္မယ္ ဆိုရင္ နည္းနည္းေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ။ ကမၻာ့ ေဆးသုေတသနက AIDS ကုသေဆး ၊ ကာကြယ္ေဆး ထုတ္လုပ္ႏိုင္ပါျပီ ၊ ကင္ဆာ ကာကြယ္ေဆး ၊ ကုသေဆး ထုတ္လုပ္ႏိုင္ပါျပီ။ ဒီေဆးဟာ “ လင္ဇီး ” က ထုတ္လုပ္ပါတယ္ ဆိုျပီးေတာ့မ်ား ေျပာတာ ၾကားမိပါသလားဗ်ာ။
အဲဒီလို လက္သိပ္ထိုး ေဆးေၾကာ္ျငာေတြ ေတြ႕ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဟိုတီဗီက လူသိရွင္ၾကား ေၾကာ္ျငာတဲ႔ ေဆးေၾကာ္ျငာကို သြားသြား သတိရမိတယ္။
“ စားသံုးသူ လုပ္သား ျပည္သူေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို အမွီလိုက္ျပီး မထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ႔ အတြက္ စားသံုးသူ ျပည္သူမ်ားကို အထူးပဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလ်င္မွီေအာင္ ၾကိဳးစား ထုတ္လုပ္ ေပးပါ႔မယ္။ ”
ဆိုတဲ႔ ေၾကာ္ျငာကို ေပါ႔ဗ်ာ။ သူ ေတာင္းပန္တာကိုလည္း ၾကည့္ဦးေလ။ ဘယ္သူမွ မသံုးတဲ႔ သူ႕ေဆး အတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ဂုဏ္ ရွိလိုက္ပါသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားတတ္ခဲ႔တဲ႔ လင္ဇီး ေဟာေျပာပြဲမွာ ဒီလင္ဇီးဟာ ဘယ္ေလာက္ ရွားပါးတယ္ ၊ ဘယ္လိုေတာင္မွ ခက္ခက္ခဲခဲ စိုက္ပ်ိဳး ရတယ္ ဆိုတာေတြေတာင္မွ ပါပါေသး။ ဒီလိုပဲ ေျပာရမွာေပါ႔ဗ်ာ။ ဒီလင္ဇီးကေတာ့ေလ လမ္းေဘးက ေခြးေသးပန္းပင္ေတြ လိုပါပဲဗ်ာ ေပါလိုက္တာမွ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကန္ေတာ္ၾကီး ေစာင္းက ႏုတ္ျပီးေတာ့ လာေရာင္းတာပါ ဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ စိတ္ဝင္စားေတာ့မလဲ။
အဲဒီလို . . . . အဲဒီလို ဟိုဟိုဒီဒီက သိတဲ႔ တတ္တဲ႔ နားလည္တဲ႔ လူၾကီးသူမ ၊ ဆရာဝန္ ၊ ေဆးပညာ ကၽြမ္းက်င္သူေတြကို ေမးအျပီး မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လက္မတင္ေလးတင္ လူေတြကို တဖက္လွည့္နဲ႔ သတ္မိေတာ့မလို ျဖစ္ခဲ႔ေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကေန လြဲခဲ႔ရပါေတာ့တယ္။ ႏို႕မို႕ဆို ပိုက္ဆံ မ်က္ႏွာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ လူေတြကို . . “ ေကာင္းတယ္ . . . အရမ္းေကာင္းတာ . . အေဒၚေတာ့ စားေနာ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မစားေသးဘူး ” ဆိုျပီး လိမ္ေရာင္းမိဦးမလား မသိပါဘူး။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ မိဘေတြသာ ဗဟုသုတ နည္းခဲ႔ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီ လင္ဇီးကို တိုက္ေကၽြးမိျပီး မိဘကို ျပန္သတ္မိေသာ “ ကံၾကီးထိုက္သူ ” ျဖစ္လာဦးမလား မဆိုႏိုင္ပါဘူး။
ေရာဂါ လကၡဏာေတြ ျပလာရင္ေတာင္မွ “ ဒါဟာ အရင္က ေရာဂါေတြ ထၾကြလာတာ ၊ ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႔ ဆက္သာ ေသာက္ . . ” ဆိုျပီး ပါးစပ္က ေျပာမိျပီး စိတ္ထဲကေတာ့ “ ဆက္သာေသာက္. . ေနာက္ဆံုး ေသရင္ ေပ်ာက္သြားမွာပဲ ” ဆိုကာ ပိုက္ဆံ မ်က္ႏွာ တစ္ခုတည္း ၾကည့္ကာ ေျပာမိေနမလား မသိပါ။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကံေကာင္းခဲ႔ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တင္မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း အားလံုးနဲ႔ ရပ္ကြက္က လူေတြ အားလံုး ကံေကာင္းခဲ႔ပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ . . .ေနာက္ထပ္ လာလုပ္တဲ႔ လင္ဇီး ေဟာေျပာပြဲေတြမွာ သူတို႔ ေကၽြးသမွ်ကို စားျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ထဲက အလြန္ စကားတတ္ေသာ “ ကိုသက္ ၊ မ်ိဳးေဇာ္ ၊ ဝင္းထြန္း ၊ ဖိုးလျပည့္ ” စသူတို႔နဲ႔ သူတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အုပ္စုလိုက္ အင္အား ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္ခဲ႔ပါတယ္။
“ အဲဒီေဆးကို ဦးေလးတို႔ ကိုယ္တိုင္ေရာ သံုးေနလား ”
“ အခု နမူနာ အေနနဲ႔ တစ္လံုးေလာက္ ေသာက္ျပပါလား ”
“ ဒီမိႈက ဒီေလာက္ ရွားတယ္လည္း ေျပာေသးတယ္။ အခု နမူနာ ျပထားေတာ့လည္း မိႈေတြက အမ်ားၾကီးပါလား ”
“ ကင္ဆာ ေရာဂါ ေပ်ာက္တယ္ ဆိုတဲ႔ ေဆးဝါးအဖြဲ႔က ေထာက္ခံခ်က္ ရွိလား ”
ဘာညာ အစံုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရပ္ကြက္ကို ေရာက္လာတိုင္း ဝိုင္းျပီး ေပါက္ေပါက္ ေဖာက္လိုက္တာမွာ ႏွစ္ေခါက္ထပ္ ပိုမလာေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔မွာ အတည္ကို ေျပာလို႔ကို မရေတာ့ဘူးေလ။ ေကၽြးတာေတြ တနင့္တပိုး စားျပီး သူတို႔ကို ေအာက္ကေန အားမနာ လွ်ာမက်ိဳး ဟာသ လုပ္ေနေတာ့ စိတ္ပ်က္သြားပံု ရပါတယ္။ ရိုင္းတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ လူဆိုတာ ဒီလိုပဲ ကိုယ့္အသက္ ၊ ကိုယ္နဲ႔ ပတ္သတ္ေနတဲ႔ လူေတြ အသက္ကိစၥ မဟုတ္လား ၊ ေမးေမးျမန္းျမန္းေလးေတာ့ လုပ္သင့္တာေပါ႔ဗ်ာ။
ေရာဂါ လကၡဏာ တစ္ခုခု ျပလာရင္ မေရမရာ သူတို႔ ေျပာေနၾက အတိုင္း . . . “ အဲဒါ ေရာဂါေဟာင္းေတြ ၾကြတတ္လာတာတို႔ ၊ ေဆးရဲ႕ အရွိန္ျပလာတာတို႔ ၊ ေဆးနဲ႔ ေရာဂါ န႔ဲေတာ့ ေတြ႕ေနျပီ ” ဆိုတာတို႔ကေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ရိုးအီသင့္ေနပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းေတြ ေနာက္ေျပာသလို . . .
“ ပါရာစီတေမာ နဲ႔ ဟိုဟာ နဲ႔ အတူတူ မေသာက္နဲ႔ ၊ မတည့္ဘူး ” ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
“ ဘယ္ဟာနဲ႔လဲ ” ဆိုေတာ့မွ . . . .
“ ၾကြက္ေဆး နဲ႔ေလ ” ဆိုျပီး ျပန္ေျဖဖူးပါတယ္။ ၾကြက္ေဆးနဲ႔ကေတာ့ ဘာနဲ႔ ေသာက္ေသာက္ေပါ႔ဗ်ာ ေနာ့။ မယံုရင္လည္း စမ္းၾကည့္ကုန္ပါေလာ့။ တကယ္ကို ေသပါတယ္။ ခပ္ျပင္းျပင္းေလးသာ ခ်ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ျပီး နိဂံုး အေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ . . . .
ဒီပို႔စ္ ေရးတာဟာ လင္ဇီး ကုမၸဏီၾကီးမ်ားရဲ႕ ပို႔သေသာ ေမတၱာ အၾကည္ဓါတ္ကို ခံယူလို၍ မဟုတ္သလို ၊ အေရာင္း ကိုယ္စားလွယ္ၾကီးမ်ားရဲ႕ ေခ်းနဲ႔ ငံုေထြးတာကို ခံခ်င္လို႔လည္း မဟုတ္ရပါ။ သူတို႔ကိုလည္း ညဥ့္ဘက္မွာ အိပ္မက္ မေကာင္းတာေတြ ဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ႔ မမက္ေစခ်င္ပါ။
အထက္က ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပခဲ႔သလို သူမ်ားရဲ႕ ဒီေဆး ေကာင္း မေကာင္း စမ္းသပ္တဲ႔ အရာကို ကုိုယ္က ပိုက္ဆံနဲ႔ ဝယ္ကာ အစမ္သပ္ခံတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အလြန္ကို . . . ( ထပ္ေျပာပါရေစ ) အလြန္ကို မိုက္မဲလြန္းရာ က်ပါလိမ့္မယ္။ တရုတ္နဲ႔ နယ္စပ္မွာ လာဖြင့္တဲ႔ ေဆးရံုကမွ အလကား ေဆးလာ စမ္းျပီး ေထာက္ပ့ံေၾကး ရပါေသးတယ္။ အခုေတာ့ သူတို႔ ေဆးစမ္းတာကို ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ အစမ္းခံတယ္ ဆိုတာကေတာ့ တကယ္ကို လြန္လြန္သြားျပီ မဟုတ္ပါလား။
လင္ဇီးေဆးကို မေကာင္းဘူး ၊ လံုးဝ မေကာင္း ၊ ဖင္ဘူးေထာင္ မေကာင္း ၊ ဖင္ပိတ္ မေကာင္း လို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ မေျပာပါ။ ေကာင္းလား လို႔ ေမးခဲ႔ရင္ေတာ့ “ ေကာင္းရင္လည္း ေကာင္းမွာေပါ႔ . . . . . ေလ ” လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာလြဲကာ အားနာပါးနာ ေျဖပါ႔မယ္။ ျပီးမွ . . . “ ငါကေတာ့ မသံုးဘူး . . . မင္း အရင္ သံုးျပ ” လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ “ ေကာင္းရင္ေတာ့ အလကား ေပးသံုးေနာ္ ” လို႔လည္း ေတာင္းဆိုးခ်င္ပါ ေသးရဲ႕။
လင္ဇီးဟာ တရုတ္က ထုတ္လို႔ . . . ၊ တရုတ္ ရိုးရာေဆး ဘာညာ သာရကာ ေနၾကာကြာစိ မို႔ ၊ အလကားကုျပီး ေဆးစမ္းတဲ႔ ေဆးရံုကလည္း တရုတ္ကမို႔လို႔ “ ေဆြမ်ိဳး ေပါက္ေဖာ္ တရုတ္ၾကီး ” ေတြကို မေကာင္းဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဒီလို ေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္ ေတြကိုလည္း တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူး နားနီးမွ ေစာ္ကားသလို ျဖစ္ေနမွာပါ။ ျပီးေတာ့ အခုက တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးခါ နီးၾကီးပါ။ ဟိုဘဝမွာ ေရႊစကၠဴ ၊ ေငြစကၠဴ ေစာင့္ေနတဲ႔ ဘိုးဘြား ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကေလာ္တုပ္ ေနပါဦးမယ္။ ဒါေပမဲ႔လည္း ျဖစ္ခဲ႔တာကိုေတာ့ ျဖစ္ခဲ႔တယ္ ၊ မဟုတ္တာကိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး လို႔ေတာ့ ေျပာရမွာပါပဲ။ ေကာင္းတာေတြ ေတြ႕တဲ႔ အခါလည္း ေကာင္းတယ္ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမွာပါပဲ။
အခုေတာ့ .. . . လင္ဇီး အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ ေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ ေသခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ သူ႕နာမည္ကိုက က်က္သေရကို မရွိတာ။ ေဖာက္လႊဲေဖာက္ျပန္လည္း ျဖစ္ေနေသးတယ္။ ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ . . “ လင္ၾကီးကို ဇီးကပ္ ခိုင္းရတယ္ ” လို႔ ၊ ဟုတ္ကို မဟုတ္ေသးဘူး ထင္တာပဲ။
*** မေက်နပ္သူမ်ား ေခ်းနဲ႔သာ ငံုေထြးသြားၾကပါကုန္ေလာ့ :P ***
ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုေဇာ္
28 ေယာက္ ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္:
ေက်နပ္တယ္ ငံုၿပီးေတာ့မေထြးႏိုင္ဘူး. တို႕က ကိုယ္ေတြ႕ ရွိတဲ့လိုင္းဖုန္းျဖဳတ္ေရာင္း ၿပီး ကုလိုက္ရတာ. ေသာက္လိုက္ရတာ . ေနာက္ဆံုး ဂါႏို ေကာ္ဖီဆိုလား... အဲဒါပါမက်န္ေသာက္တာ သိပ္မၾကာပါဘူးေသတာပဲ.. ကိုယ္လဲဆရာ၀န္မဟုတ္ေတာ့ တစ္ျခားေရာဂါေၾကာင့္လဲ ပါတယ္.. လင္ဇီးသက္သက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးလုိ႕ထင္ပါတယ္။ တစ္ခု သတိထားရမွာက လိုတာထက္ သိပ္ပိုေနရင္ တစ္ခုခုမွားေနတာပဲ။ ဥံဳဖြဆိုၿပီး ေရႊျဖစ္တဲ့ ဘိုးေတာ္ကေတြေနာက္ဆံုးဇတ္သိမ္းမလွပါဘူး။
ဒါနဲ႕စကားမစပ္ ဒီတစ္ေခါက္ ေရးတဲ့စတိုင္လ္ေျပာင္းသြားသလားလို႕
ရွားပါးၿပီး အဖိုးတန္လိုက္တဲ့ လင္ဇီးေတြ ပံုထဲက အတိုင္းပဲေနာ္.. အေတာ္ရွားမယ့္ပံုပဲ.။ သတင္းၾကားတာေတာ့။
လူေတြနဲ႕ သူတို႕ေဆး လာစမ္းတာေတာ့ လူမဆန္လြန္းတာလား ။ ကိုယ္ေတြပဲတံုးလြန္းတာလား တစ္ခုခုပဲ။
ဟစ္တလာႀကီးေတာင္ ၾကံဖန္ေက်းဇူးတင္မိေသး။ ဟုတ္တယ္ေလ လူအရွင္အလတ္လတ္ ရင္ခြဲၿပီး ႏွလံုးဆိုတာဘယ္ဟာ. အဆုပ္ဆိုတာ ဘယ္လို၊ မ်က္လံုးႀကီးေဖာက္ထုတ္ၿပီး ျပမွ ၾကက္ဥေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ ျမင္ရတာကိုး။
ေက်းဇူးရွင္ႀကီး ဟစ္တလာကို လြမ္းမိပါရဲ႕။
ကိုယ္ေတာ့ လင္ဇီးဆိုတာလည္း တိ၀ူး
လင္ဇီးနဲ႔မေတြ႔တာ ကံေကာင္းတယ္ပဲ မွတ္တယ္ :)
လင္မွာ ဇီးရွိတာ ဒီတခါပဲၾကားဖူးတယ္ အဟက္
ကုိေဇာ္ ပြဲစည္ေနရင္ မ်ားကုိ လက္တုိ႕လိုက္အူး သိလား မကိ ပြဲတံုးက မ်ားလြတ္သြားတယ္ မသိလုိက္ဖူး ခု ဒီတခါ ပြဲစည္လုိ႕ကေတာ႕ ေျပာပါဗ်ာ ပြဲၾကည္႕ပိတ္သတ္မလုပ္ဘူး ခ်က္နဲ႕လက္နဲ႕ ဝင္ဖဲ႕ေပးမယ္ အေဟးးအေဟးးး ဒါမ်ိဳးပြဲေတြ မႏႊဲရတာၾကာလို႕ လူက လက္ရည္ သိပ္မတက္ခ်င္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ဟဟဟဟ လက္တုိ႕ေနာ္ မေမ႕နဲ႕ ခစ္ခစ္
ကိုေဇာ္ေရ.... ဖတ္ျပီး တခစ္ခစ္နဲ႕ သေဘာက်ျပီး ရယ္ေနမိတယ္။ လင္ႀကီးကို ဇီးကပ္တယ္ ဆိုလို႕ း) လင္ဇီး ဆိုလို႕ သတိရသြားတယ္... သိလား။ ရို႕စ္ အမ်ိဳးထဲက အေဒၚ တစ္ေယာက္ေလ သူ႕မွာ ကေလး ၃ ေယာက္ ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရင္သား ကင္ဆာ ျဖစ္တယ္။ အ့ဲဒါ သူ႕ အသိက လင္ဇီး ေသာက္ဆိုလို႕ ေသာက္တာ ရင္သား ကင္ဆာက ပိုဆိုးလာတယ္။ ရို႕စ္ မ်က္စိေရွ႕တင္ေနာ္။ လင္ဇီးေဆးက ေစ်းႀကီးလြန္းလို႕ ပိုက္ဆံေတြလည္း ကုန္လိုက္တာ ေသာက္ေသာက္လဲ။ အ့ဲဒီ အေဒၚလည္း ရင္သား ကင္ဆာနဲ႕ပဲ ဆုံးပါးရွာပါျပီ။
ဝက္ ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဆတ္စလူး ထေနပါ့လား..
လင္ေရာမယားေရာ ဇီးေတြနဲ႔လာမွ ေျပးေပါက္မွားေနအုန္းမယ္..
shine hope ဆိုတဲ့အဖြဲ့ ကေရာင္းတဲ့ေဆးလား...ၾကားဖူးတယ္..ၿမင္လည္း ၿမင္ဖူးတယ္...ဒီမွာအဲသည္လိုအဖြဲ့တစ္ခုရိွတယ္...ဘာလုပ္မွန္း ဘာေရာင္းမွန္းေတာ့မသိဘူး..ေမးလို့လဲမရဘူး..ၿမန္မာေတြအမ်ားၾကီပဲ..အဲသည္အဖြဲ့ထဲမွာ..ကိုပါလဆိုဒ္မွာ အဲသည္အဖြဲ့အေၾကာင္း ဖတ္လိုက္ရတယ္...ၿမန္မာေတြဆက္ၿပီးမမွားရေအာင္ ကိုေဇာ္ စံုစမ္းၿပီး ပို့စ္ ေလးတစ္ပုဒ္ေရးေပးပါလား...
ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ တစ္ခါမွေတာ့ မေသာက္ဖူးဘူး။ ေသာက္ေနတဲ့သူရွိရင္ေတာ့ လက္တို႔ေျပာျပရတာပ။ လင္ေတာ့ ဇီး မလာခုိင္းနဲ႔ေနာ္။ မႏုိင္ေလာက္ဖူး။ အဟီး
အင္း..
ကိုေဇာ္ေရ ၊ ကြ်န္ေတာ္လည္း မမကီဆီမွာ ေၿပာခဲ ့ေသးတယ္။
ဗမာၿပည္မွာ စ ကတဲက လွ်ိဳ ႔ဝွက္ ဆန္းၾကယ္စြာ ထိုးေဖာက္
ေရာင္းခ် လာတဲ ့ လင္ဇီးကို ကိုေညာင္ရမ္းတို ့လို သူေတြ
အစမ္းသပ္ခံ ရင္းႏွီးရၿပီးမွ တမဟုတ္ခ်ဥ္း ေက်ာ္ၾကားလာတဲ ့
မေကာင္းသတင္းနဲ ့ လင္ဇီး အေၾကာင္းပါပဲ။
ထပ္လဲ မေၿပာလိုေတာ ့ပါဘူး ။ သိ လို ့ ရပ္မိရင္ပဲ
ေတာ္ပါၿပီလို ့။
ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေထာင္..ဆိုေပမဲ့
ကိုေဇာ့္ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ သံုးေထာင္ နဲ ့တင္ အျပီးသတ္မယ္ မထင္ ဘူး ေနာ့္....
တရုပ္ ႏွစ္ကူး ျပီး မွ ဆက္ ရန္ ေတြ ရွိ ရင္ ရွိအံုးမွာ..
ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ သူတို ့ ေရႊစကၠဴ ေငြစကၠဴ ေတြ နဲ ့ အလုပ္ရွဳပ္ေနေလာက္ ပါ ျပီ... ဘာမွန္းမသိတဲ့ ေဆးကို လူအရွင္လတ္လတ္ေတြနဲ့ လက္တဲ့ စမ္းသပ္တဲ့ အလကားမတ္တင္း အဖြဲ ့ ေရႊေပါက္ေဖၚၾကီးမ်ား အေၾကာင္း ဖတ္လိုက္ ရေတာ့ အေတာ္ အံ့ၾသ သြားတယ္ .. ဒါကလည္း ဒီဖက္က အာဏာပိုင္ေတြ ခြင့္ျပဳ ထား လို ့ လုပ္နိုင္ၾကတာေပါ့ေလ ။
ဪ..လင္ဇီး..လင္ဇီး။ ကိုေဇာ္ ေျပာေတာ့ မွ “ဇီး” ပါတဲ့ ဇီးသီး စားဖို ့ေတာင္ ခပ္လန့္လန့္ .. ဇီးသီး ကလည္း ေဆးဖက္ဝင္ ပါတယ္ ..သည္းေျခပ်က္ေနသူေတြ ဇီးယို စားရ တယ္ မလား....
ဟုတ္ပ..ကိုေဇာ္ အေရးအသားေတြ က ထူးျခား ကြဲျပား လာတယ္ ..
ေအာ္ လင္ဇီး လင္ဇီး ၿမန္မာၿပည္မွာ အေတာ္ဂရက္ရိုက္သြားတာပဲ။ အမ်ိဳးေတြကေတာ႔ ဆင္းရဲတာမ်ားေတာ႔ ၀ယ္မေသာက္ႏိူင္ေတာ႔ အဲဒီသတင္းမၾကားခဲ႔ရဘူး။ လင္ဇီးနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ထုတ္ေဖာ္ေပးၾကတဲ႔ ကိုေဇာ္၊ မကိတို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ကိုေဇာ္ေရးတာ သိပ္သြက္တယ္။ အေတာ္ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္။
ပုပ္လို႕ေပၚ ဟုတ္လို႕ေက်ာ္ တာပါပဲဗ်ာ။ အသိထဲ မွာ လင္ဇီး ပြဲစား ေတြရွိရင္ သြား ၿပိဳင္ မျငင္းနဲ႕ ေနာ္။ မိတ္ေဆြပ်က္တတ္တယ္။ ကိုယ္ေတြ႕။ :))
ေရးသင္ ့ေရးထုိက္တဲ ့အေႀကာင္းအရာတစ္ခုပါပဲ...
ေနာက္ေတာင္နည္းနည္းက်သြားသလားပဲ...
ကြ်န္ေတာ္လည္း ၂၀၀၄ ေလာက္က မိတ္ေဆြဆရာ၀န္
တစ္ေယာက္ညႊန္းလို ့အဲဒီလို မားကက္တင္းဆင္းတဲ ့
ေဆးတစ္မ်ဴိးေသာက္လုိက္မိေသးတယ္...
နာမည္ေတာ ့မမွတ္မိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ...
သူကဆရာ၀န္ဆုိေတာ ့ယံုလိုက္မိတာပါပဲ...
သူ ့ေဆးေသာက္ယင္ေသာက္ခါစေတာ့ေနမေကာင္း
ခ်င္သလိုၿဖစ္လိမ္ ့မယ္တဲ ့...
ေနာက္ေတာ ့အားလံုးေကာင္းသြားမယ္ဆုိတာပါပဲ...
ၿပီးေတာ ့ေနာက္လူေတြကုိဆက္ေရာင္းေပးဖုိ့
ဆြယ္တာပါပဲ...
ေကာ္မရွင္ခ ရမယ္ဘာညာေပါ ့....
ဘယ္ ့ႏွယ္ဗ်ာ လက္လုပ္လက္စားအမ်ားစုေနတဲ ့ရပ္
ကြက္မွာ ႏွစ္ေသာင္းသံုးေသာင္းေပးရတဲ ့ေဆး ဘယ္
သူက အလကားေနအလကားေသာက္နုိင္မွာလည္း...
ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲဒီဆရာနဲ ့သြားမေတြ ့၊ ဆက္
ေသာက္ၿဖစ္ေတာ ့တာကံေကာင္းသြားတယ္...
မႏွစ္က သူနဲ ့ေတြ ့ေတာ ့အဲဒီေဆးအေႀကာင္း မေၿပာ
ေတာ ့ဘူး...
သူညြႊန္းတဲ ့ေဆးကေတာ ့အေနာက္နုိင္ငံတစ္ခု ကၿဖစ္
မယ္ထင္ပါတယ္...
ေလာဘႀကီး၊ အသိပညာဗဟုသုတ ( အထူးသၿဖင္ ့
စားသံုးသူအခြင္ ့အေ၇းဆုိတာ ဘာမွန္းမသိတဲ ့) က
နည္းတဲ ့ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ဆီမွာေတာ ့ဒီလုိ လူမဆန္မွဳေတြ
ရွိေနဦးမွာပါပဲ...
အသိဥာဏ္ဗဟုသုတေတြရႀကပါေစ....
လင္ဇီးတို႕ နာမည္ႀကီးလိုက္ပံုမ်ား...
ေသလိုက္ႀကတာ တဖုတ္ဖုတ္နဲ႕...
ဟူး...
သေရာ္စာ မဟုတ္တဲ႔ ကေလာ္စာ ဆိုေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ ေရးရတာေပါ႔ “ အဂၤါဟူး နဲ႔ အစ္မ TT ” ေရ။ သူက ကေလာ္ထုတ္ရတာကိုး။
စကားလံုး အသံုးအႏႈန္းကေတာ့ နည္းနည္း ရိုင္းခ်င္ ရိုင္းလိမ့္မယ္။ က်ေနာ့္ကေတာ့ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေပ်ာ့ထားေပးတာပါပဲ။
အားလံုးပဲ ေက်းဇူးပါ။
အဲ့ဒီ့ လင္ဇီးကုိ
ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာ စေပၚကတည္းက
က်န္းမာေရးအရ
သုံးေနတာ အခု အထိပါပဲ ..
စီးပြားေရးအရ ေတာ့
တစ္ခါမွ မလုပ္ခဲ့ဘူးေပမယ့္
သူတို႕ ေၿပာတဲ့
ေဟာေၿပာပဲြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုေတာ့
သြားခဲ့ဘူးတယ္ ..
ေနာက္ လင္ဇီး ေဆးပညာေတြ လုိက္ဖတ္ၾကည့္တယ္..
ေဆာင္းႏွင္း အေနနဲ႕ကေတာ့
အဲ့ဒါကို ေဆး လို႕မထင္ဘဲ
သူ႕တို႕ေခၚတဲ့ အတိုင္း ဓာတ္စာ အေနနဲ႕ပဲ ၿမင္ပါတယ္ ..
အသက္ကို ဥာဏ္ေစာင့္ ဆိုသလိုေပါ့ ..
က်န္းမာေရးအတြက္
လုိအပ္မယ့္ အစာ အဟာရ တစ္မ်ိဳး ကို စားသံုးခ်င္တစ္မ်ိဳးေပါ့..
ခင္မင္လွ်က္
ေဆာင္းႏွင္းရြက္
အင္း...ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးကာစကေတာ့ လင္ဇီးေရာဂါ ထမယ္ႀကံမိပါေသးတယ္...ဒါေပမယ့္ သိပ္ဘ၀င္မက်လွတာနဲ႔ ထဲထဲ၀င္၀င္ မလႈပ္ရွားခဲ့ပါဘူး...အင္း...အဲဒါေၾကာင့္ပဲ သူတို႔နဲ႔ႀကံရာပါ မျဖစ္ခဲ့တာကို အခုမွ ေတြးရင္း ေက်နပ္မိပါတယ္...
ေဆာင္းႏွင္းရြက္ >>>
ဝမ္းသာလိုက္တာဗ်ာ။ ဘေလာ့ဂါထဲမွာ ဘယ္သူမ်ား လင္ဇီး စားသံုးသူ ပါမလဲလို႔ ေစာင့္ေနတာ။ အဲဒီလို ပါတယ္ ဆိုရင္ သူ႕ကို ေစာင့္ၾကည့္လို႔ ရတာေပါ႔ဗ်ာ။ ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္။ အခုလို ရွင္းျပတဲ႔ အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္တယ္။ ဓာတ္စာ အေနနဲ႕ စားတယ္ ဆိုတာကို သိရလို႔လည္း ဗဟုသုတ ရပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ ဒီထက္ ပိုျပီး သိခ်င္မိပါတယ္။
- ဘယ္အခ်ိန္က စသံုးတယ္။
- ဘယ္လို ပစၥည္းေတြကို သံုးတယ္။
- ဘယ္လို အက်ိဳးေက်းဇူးကို ရည္ရြယ္ျပီး သံုးစြဲျဖစ္တယ္။
- သံုးစြဲ ခဲ႔တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ႔ျပီ။
- အခု ဘယ္လို အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ခံစားရတယ္။
- ဒါကို သံုးတဲ႔ အတြက္ ကုန္က်ေငြ ပမာဏ ဘယ္ေလာက္လဲ။
- ႏွစ္ရွည္လမ်ား စားသံုးရင္ ဘယ္လို အက်ိဳးခံစား လာရမလဲ။ ဒါေလးေတြ သိခ်င္မိပါတယ္။ ဗဟုသုတေပါ႔ဗ်ာ။
ေက်းဇူး အထူးကို တင္မိပါတယ္။
က္ုေဇာ္ေျပာတဲ့ လင္ေဆး အဲ..အဲ ဘြာေတး ဖတ္ေနရင္းစြဲသြားလို႔ လင္ဇီး။ စြမ္းမစြမ္းေတာ့မသိဘူး။ လင္ဇီးအဖြဲ႕ၾကီးကေတာ့ စစ္တပ္ဖြဲ႕စည္းပံုနဲ႔ နင္လားငါလား အဆင္ေတြ၊ စုေတြ ရွယ္ယာေတြ ဘာေတြနဲ႔ အေတာ္ၾကီး ၾကီးမားသဗ်ာ။ အိမ္နားက အေဒၚၾကီးတစ္ေယာက္က အဲဒီအဖြဲ႔ဝင္ေလ သူဆိုနဲနဲေရွာင္ေနရတယ္။ လူေတြ႔ရင္ သူေဆးအတြက္ ဖ်ားနားေပးရေတာ့မတတ္ မဝယ္ဝယ္ေအာင္ လင္ဇီးအေၾကာင္း တရားေဟာပါေရာဗ်ာ။
ျမန္မာလူမ်ဳိးအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဆးပညာနဲ ့ ပတ္သတ္ရင္ ေမးျမန္းျခင္းမွာ အားနည္းတာေတြ ့ ရပါတယ္... ကိုေဇာ္ေရးသလို လင္ဇီးပရိုမိုးရွင္းလာလို ့ သူတို ့ကိုပညာစမ္းေမးျမန္းလိုက္တယ္လုိ ့ က်ေနာ္မယူဆပါဘူ... ဒါဟာ လံုး၀ (လံုး၀) လုပ္သင့္တဲ့ အရာတစ္ခုပါ... ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုရင္ေတာ့ လူ ့အသက္နဲ ့ ဆိုင္ေနလို ့ပါပဲ... အေဒၚေတာ့စား၊ က်ေနာ္ေတာ့ မစားေသး ဆိုတာမ်ဳိး မျဖစ္ေစရေအာင္ ေသခ်ာတိက်တဲ့ ဗဟုသုတနဲ ့ လင္ဇီးဆိုတာ ေဆးလား၊ အစာလား၊ ရိုးရိုး ေကာက္ရုိးမႈိနဲ ့ စိုက္မႈိတုိ ့ နဲ ့ ဘာကြာလဲ.... ဆိုတာ အားလံုးကို ျဖန့္ေ၀သင့္ပါတယ္...
မႈိဟာ အက်ဳိးေပးႏိုင္သလို အဆုိးလဲ ေပးႏိုင္ေၾကာင္း ပင္နီဆလင္က သက္ေသထူပါတယ္.... (Immediate Respond Hypersensitivity) နဲ ့ ခ်က္ခ်င္းေသေစႏိုင္သလို (Delayed Respond Hypersensitivity) နဲ ့ ၃ ၄ ရက္မွာ ဘာမွန္းမသိပဲ ေခါက္ကနဲ ၾကြသြားႏိုင္တာ မႈိပါပဲလို ့..........
ဒီပို႔စ္က တကယ္ေကာင္းပါတယ္။ တျခား အခ်က္ေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္ သိပ္မေျပာတတ္ပါဘူး။ ဒီလင္ဇီးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လူေတြအေနနဲ႔ အယံုအလြယ္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းႏိုင္ရင္ပဲ အမ်ားႀကီး အက်ိဳးရွိပါတယ္။ MLM စနစ္သံုး ဒီလိုကုမၸဏီတစ္ခုကို က်ေနာ္ ေလ့လာၾကည့္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ လုပ္ၾကည့္ဖို႔အထိကိုလဲ ေလ့လာခဲ့ဖူးပါတယ္။
က်ေနာ္ေတြးယူလို႔ရသေလာက္ေတာ့ ေဆးက မေကာင္းတာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ လူ႔အသက္ကို ေငြေၾကးတစ္ခုတည္းအတြက္နဲ႔ ထည့္တြက္ၾကတဲ့သူေတြရယ္၊ ေနာက္ ေစ်းႀကီးေပးရမွ အထင္ႀကီးတတ္တဲ့ လူတန္းစားတစ္ရပ္ရွိေနတာရယ္ ေၾကာင့္ပါ။ ဒီေဆးေၾကာင့္ ကင္ဆာလဲ ေပ်ာက္ေကာင္း ေပ်ာက္ပါလိမ့္မယ္၊ အျခားေရာဂါေတြလဲ ေပ်ာက္ေကာင္းေပ်ာက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာလဲရွိပါတယ္ ဥပမာ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ဘီပုိး၊ စီပုိးကို ျမန္မာ့ ေဆးစြမ္းေကာင္းနဲ႔ ေပ်ာက္ေအာင္ ကုႏိုင္ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ သက္ေသေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူဘယ္ႏွေယာက္ကို စမ္းၿပီးမွ ဘယ္ႏွေယာက္ေပ်ာက္တာလဲ ဒါမ်ိဳးကရွိေသးတယ္ေလ လူတစ္ေသာင္းေလာက္ကို စမ္းေပးၾကည့္လို႔မွ လူဆယ္ေယာက္ေလာက္ေပ်ာက္ တာမ်ိဳးက အက်ံဳးမ၀င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ေပ်ာက္တဲ့ ဆယ္ေယာက္ကိုေတာ့ ရႊန္းရႊန္းေ၀ေအာင္ ေၾကျငာပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ ေဆးေရာင္းတဲ့သူေတြက ေရာဂါနဲ႔ ေဆးကို စပ္ဟပ္ေအာင္ ေရာင္းႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရာဂါျပင္းအားကို မသိပါဘူး။ ဒီ့အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေဆးပမာဏကိုလဲ မခ်ိန္ညွိေပးႏိုင္ၾကဘူး။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ဒီအခ်က္က အေတာ္ေလး အဓိက က်မယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ဒီေခတ္ ေဆးေလာကမွာလဲ ဒီလိုဆရာ၀န္ေတြေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနရတဲ့ လူနာေတြ အပံုပါပဲ။ ေျပာရရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီးပါပဲေလ။ ဒီကိစၥက လူ႔အသက္နဲ႔ ဆိုင္ေတာ့ လူတိုင္းမွာ အေျခခံေဆးပညာ အသိရွိထားရင္ေတာ့ အတိုင္းထက္အလြန္ တံခြန္နဲ႔ ကုကၠားပါပဲ။ အင္း ေတာ္ေတာ္လဲ ရွည္သြားၿပီ။ က်ေနာ္ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ေတြးယူလို႔ ရသေလာက္ ေျပာၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ Anonymous ပဲလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ပို႔သေသာေမတၱာ သက္ဆိုင္သူထံသြားပါေစ
လင္ဇီးအဖြဲ႔သားေတြနဲ႔ ေတြ႔ရင္ အားနာလုိ႔ နားေထာင္ၿပီးေခါင္းညိတ္ျပေနရတာေတာင္ ပင္ပန္းလြန္းလုိ႔ လင္ဇီးဆုိတဲ့အသံႀကီးကုိ မၾကားပါရေစနဲ႔ေတာ့။
ခင္မင္လ်က္
ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)
ကၽြန္ေတာ္တို ့သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ လင္ဇီးအေၾကာင္း ေျပာဖူးတယ္။ လင္ဇီးက အစြမ္းထက္ခ်င္ ထက္ပါလိမ့္မယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေနရာတုိင္းမွာေတာ့ အသံုးမဝင္ႏုိင္ပါဘူးေလ။ ခုက စီးပြားေရးသမား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လင္ဇီးနာမည္နဲ ့ကုန္ပစၥည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လုပ္စားေနၾကတာကို ေတြ ့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေတာင္ ေဝဖန္ျဖစ္ၾကေသးတယ္။ ဟုတ္တယ္ လင္ဇီး ဆိုတာ ဘယ္ေနရာမွာ အသံုးဝင္တယ္ဆိုတာ ခုထိကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိေသးပါဘူး။
ေသခ်င္ရင္စိန္မစားနဲ လင္ဇီးစား
ဘာနဲ႔မွ ငံုေထြးသြားစရာ မလိုေအာင္ကို ဖတ္ရတာတာ ေက်နပ္ပါတယ္ :)
ကမ္းကုန္ေအာင္ မွန္ခ်က္က။ ေစာေစာကတည္းက ေဆာ္ၾသသင့္ေၾကာင္းပါ။ အခ်ိဳ႕ေသာသူေတြ အခုေတာ့ အိမ္ေပါင္၊ တိုက္ခန္းေရာင္းၿပီး ကုလိုက္တာ လူနာလည္း မခ်ိမဆန္႔နဲ႔ေသ က်န္ရစ္သူ ေတြလည္း မေႂကြးေတြ၀ိုင္းနဲ႔ေပါ့။ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ဆိုတာ တိုက္ေဆာက္ကားစီးနဲ႔ အဆင္ေျပၾကေပါ့။ ၾကားရတာ နား၀မွာ မခ်မ္းသာပါ။
[url=http://www.freewebs.com/esomeprazole]purchase nexium cheap
[/url]buy nexium canada pharmacy
nexium canada
nexium tab-blis 20mg
nexium 20mg serve
cost nexium 20mg
[url=http://buyaccutaneorderpillsonline.com/#12247]buy accutane online[/url] - cheap generic accutane , http://buyaccutaneorderpillsonline.com/#3565 generic accutane
Post a Comment